Relative Pronouns
Przymiotniki są przydatne do opisywania rzeczy w języku niemieckim. Przymiotniki znajdują się w zdaniach, jak widzieliśmy:
Der Hund ist gelb.
Pies jest żółty.
Możemy połączyć to zdanie z drugim, używając zaimka względnego. Kiedy to robimy, umieszczamy czasownik na końcu zdania względnego.
Ein Hund, der gelb ist.
Pies, który jest żółty.
Zauważ jednak, że to nie jest całkiem zdanie. Wszystko, co zrobiliśmy, to połączyliśmy zdanie względne ze zdaniem rzeczownikowym.
Ein Hund, der gelb ist, wohnt auf einer Insel.
Pies, który jest żółty, mieszka na wyspie.
Tak lepiej. Jak widać, zdanie względne jest otoczone przecinkami.
Zaimek względny zmienia się w zależności od przypadku:
Er ist der Mann, den ich gesehen hatte.
To człowiek, którego widziałem.
Istnieją trzy unikalne zaimki względne. Dwa oznaczają posiadanie: deren jest używany dla rzeczowników rodzaju żeńskiego i mnogiego, a dessen jest używany dla rzeczowników rodzaju męskiego i nijakiego. Rzeczownik, który to określa, jest zawsze tym, który znajduje się poza zdaniem względnym:
Die Frau, deren Fenster ich gebrochen habe…
Kobieta, której okno wybiłem…
Der Doktor, dessen Rat ich brauche…
Lekarz, którego porady potrzebuję…
Drugi unikalny zaimek względny jest używany dla rzeczowników w celowniku liczby mnogiej.
Das sind die Leute, denen ich folgen will.
To są ludzie, za którymi chcę podążać.
Co zrobić, jeśli zamiast konkretnego rzeczownika odnosisz się do „czegoś” lub „gdzieś”? Po prostu użyj słowa pytającego, takiego jak wo lub was.
Es gibt hier fast gar nichts, was ich essen kann.
Nie ma tu prawie nic, co mógłbym zjeść.
Wo wir gehen, brauchen wir keine Waffen.
Tam, dokąd zmierzamy, nie będziemy potrzebować broni.