Conditions and Imperatives

Tryb rozkazujący w języku niemieckim jest tworzony na dwa sposoby, w zależności od tego, jak bardzo jesteś uprzejmy.

Uprzejmy tryb rozkazujący jest niezwykle prosty: dodaj Sie po bezokoliczniku.

Bitte machen Sie das Licht aus.
Proszę wyłączyć światło.

Setzen Sie sich hin.
Usiądź.

Szczerze mówiąc, tak naprawdę nie jest to bezokolicznik. Odcinasz rdzeń (zamieniając machen w mach-), a następnie ponownie dodajesz -en.

To tworzy bezokolicznik we wszystkich przypadkach z wyjątkiem jednego: sein. Tylko z sein widać, że naprawdę dodajesz coś do rdzenia.

Seien Sie still!
Bądź cicho!

Tryb rozkazujący (przy użyciu du) przyjmuje formę standardowej koniugacji bez -st.

Jeśli występuje umlaut w koniugacji du, usuń go:

Du fährst zu langsam. Fahr schneller!
Jedziesz za wolno. Jedź szybciej!

Są tu trzy wyjątki: sein (staje się sei), wissen (staje się wisse) i werden (staje się werde). Te dwa ostatnie są bardzo rzadko używane.

W porównaniu z tym forma ihr jest bardzo prosta: nic się nie zmienia w porównaniu z formą normalną.

Bleibt hier.
Zostań tu.