Clauses

Kolejność słów w języku szwedzkim jest podobna do angielskiej, jednak w języku szwedzkim czasownik zawsze zajmuje drugie miejsce:

Jag går hem nu. - Idę teraz do domu.
Nu går jag hem. - Teraz idę do domu.

Główne klauzule

Powyższe są przykładami klauzul głównych. Kolejność słów w zdaniu głównym jest następująca: podmiot czasownik dopełnienie przyimek. Jednakże dowolną z tych części można umieścić na początku zdania i w takim przypadku podmiot musi wystąpić po czasowniku:

Jag köpte ett äpple i affären. - Kupiłem jabłko w sklepie.
Ett äpple, köpte jag i affären. - Jabłko, które kupiłem w sklepie.
I affären köpte jag ett äpple. - W sklepie kupiłem jabłko.

Jeśli w zdaniu występuje przysłówek, pojawia się on po czasowniku, chociaż można go również umieścić na początku:

Jag köper alltid äpplen i affären. - Zawsze kupuję jabłka w sklepie.
Alltid köper jag äpplen i affären. - Zawsze kupuję jabłka w sklepie.

Przysłówek tutaj to alltid – zawsze. Zdania mają zasadniczo to samo znaczenie, ale różnią się akcentem.

Klauzule podrzędne

Zdania podrzędne zaczynają się od spójnika podrzędnego, na przykład att (to), om (jeśli), när (kiedy). Bezpośrednio po nim następuje podmiot, po którym następuje czasownik. Jeżeli w zdaniu występuje przysłówek, to znajduje się on przed czasownikiem.

Jag vet att jag inte köpte ett äpple i affären. - Wiem, że nie kupiłem jabłka w sklepie.
Hon kommer när lektionen är slut. - Przychodzi, gdy wykład się skończy.

Główna klauzula		Klauzula podrzędna
Jag	vet	att	jag	inte	köpte	ett äpple	i affären.
Hon	kommer	när	lektionen	-	är slut.	-	-
subject	verb	subordinating conjuction	subject	adverb	verb	object	preposition

Niektóre inne spójniki podrzędne:

eftersom - ponieważ
då - jako/od
för att - w celu
tills - dopóki
därför att - ponieważ
fast/fastän - chociaż
medan - podczas gdy
så att - tak, że
trots att - pomimo

Pytania

Najczęstsze słowa pytające:

vem - kto
vad - co
var - gdzie
vart - dokąd
varifrån - skąd
när - kiedy
hur - jak
varför - dlaczego
vilken - który (słowa -en)
vilket - który (słowa -ett)
vilka - który (liczba mnoga)

Pytania zaczynają się od słowa pytającego lub wyrażenia pytającego (np. hur länge – jak długo), po którym następuje czasownik, a następnie rzeczownik/podmiot:

Vad heter du? - Jak masz na imię? (dosłownie: Jak się nazywasz?)
Varifrån kommer du? - Skąd pochodzisz?
Hur länge har du varit i Sverige? - Jak długo jesteś w Szwecji?

Pytania typu „tak/nie” zawsze zaczynają się od czasownika, po którym następuje podmiot:

Heter du Anna? - Czy masz na imię Anna?
Kommer du ifrån Sverige? - Czy jesteś ze Szwecji?
Har du varit i Sverige länge? - Czy jesteś w Szwecji od dawna?