Pronouns

Rzeczowniki to słowa, które bezpośrednio reprezentują/odnoszą się do innych rzeczy, powszechnie opisywane jako osoba (strażak, Abe Kōbō, Steve), miejsce (Mos Burger, Japonia, kuchnia) lub rzecz (kawa, książka, teoria względności).

Zaimek w funkcji podmiotu

Zaimki osobowe odnoszą się do osoby będącej podmiotem zdania. W przeciwieństwie do języka angielskiego język japoński ma wiele zaimków odnoszących się do siebie i osoby, z którą rozmawiasz, a każdy z nich ma swój własny, odrębny niuans.

Osoba	Liczba pojedyncza		Liczba mnoga
Pierwsza osoba	Ja	私（わたし・わたくし) 僕（ぼく) 俺（おれ）	My	私たち 僕たち 俺たち
Druga osoba	Ty	あなた そちら	Wy	あなたたち
Trzecia osoba	On Ona To	彼（かれ) 彼女（かのじょ) N/A : それ*	Oni	彼ら 彼女たち
Pytający	Kto/komu	誰（だれ）	Kto/komu	誰（だれ）

*W języku japońskim nie ma zaimka podmiotowego dla określenia „to” (zjadł banana). Najbliższą opcją jest zaimek wskazujący, który technicznie rzecz biorąc jest zaimkiem wskazującym.

Zaimek w funkcji podmiotu

Zaimki dopełniające zastępują dopełnienie zdania. W języku japońskim nie rozróżnia się zaimków podmiotowych/osobowych (ja, ty, on/ona/ono, my, oni) od zaimków dopełniających (ja, ty, on/ona/ono, my, oni) na poziomie słowa. Zaimki podmiotowe/osobowe stają się raczej zaimkami dopełnienia, gdy są używane z bezpośrednim znacznikiem dopełnienia, takim jak.

彼は私を見つけた。On mnie znalazł.
   → tutaj 彼 jest zaimkiem podmiotowym.
私は彼を見つけた。Znalazłem go.
   → tutaj 彼 jest zaimkiem przedmiotowym.

Zaimki dzierżawcze

Zaimki dzierżawcze wskazują, kto jest właścicielem czegoś. W języku japońskim nie rozróżnia się zaimków podmiotowych/osobowych (ja, ty, on/ona/ono, my, oni) od zaimków dzierżawczych (moje, twoje, jego/jej/its, nasze, ich) na poziomie słowa. Przeciwnie, zaimki podmiotowe stają się zaimkami dzierżawczymi, gdy są używane z partykułą dzierżawczą の.

私は彼の子供です。Jestem jego dzieckiem.
   → tutaj 私 jest zaimkiem podmiotowym.
それは私の子供です。To jest moje dziecko.
   → tutaj 私 jest określeniem dzierżawczym.
その子供は私の( 子供 )です。Ten dzieciak jest mój (mój dzieciak).
   → tutaj 私 jest zaimkiem dzierżawczym.

Głównym celem zaimków dzierżawczych jest po prostu uniknięcie nadmiarowości. To dziecko jest moje brzmi lepiej niż to dziecko jest moim dzieckiem. Zaimki dzierżawcze pozwalają nam powiedzieć więcej za pomocą mniejszej liczby słów, korzystając z kontekstu.

Zaimki wskazujące

Zaimki wskazujące odnoszą się do konkretnej rzeczy lub miejsca, nie podając dokładnie, co to jest.

Lokalizacja	Rzeczy		Miejsca
Blisko mówcy	To	これ	Tu	ここ
Blisko słuchacza	Tamto	それ	Tam	そこ
Daleko od obu	Tamto (daleko od mówcy)	あれ	Tam	あそこ
Pytający	Który/co	何 (なに・どっち)	Gdzie	どこ

これはペンです。To jest długopis.
田中はあそこで遊んでいる。Tanaka gra tam.

Zaimki nieokreślone

Zaimki nieokreślone odnoszą się do nieokreślonej osoby, miejsca lub rzeczy.

Osoba		Miejsca
Ktoś	だれか	Gdzieś	どこか
Wszyscy Nikt	だれも*	Wszędzie Nigdzie	どこも*
Ktoś	だれでも	Gdziekolwiek	どこでも

Czas		Rzecz
Czasem	いつか	Coś	なにか
Zawsze Nigdy	いつも*	Wszystko Nic	なにも（かも) なにも
W każdej chwili	いつでも	Coś	なんでも

* ・・も słowa w języku japońskim mogą być pozytywne lub negatywne, w zależności od zdania.

私は何もかも忘れてしまった。Zapomniałem wszystko.
私は何も覚えていない。 Nic nie pamiętam.

だれもが彼を知っている。Wszyscy go znają.
だれも彼を知らない。Nikt go nie zna.

Zaimki zwrotne

Zaimka zwrotnego używamy, gdy dopełnienie i podmiot zdania są takie same. Chociaż w języku angielskim występuje kilka zaimków zwrotnych (myself, yourself, himself, itself, herself, ourselves, yourselves, themselves), w języku japońskim można użyć jednego z nich w odniesieniu do wszystkich tych scenariuszy: 自分（じぶん.

Chociaż 自分 może działać podobnie jak angielskie zaimki zwrotne, jego użycie wykracza daleko poza użycie angielskiego, jest bardzo zależne od kontekstu i może być bardzo niejednoznaczne. W tym przewodniku przedstawimy tylko jedną bardzo prostą strukturę.

彼女は鏡で自分を見た。Kobieta spojrzała na siebie w lustro.
キミならできる！自分を信じて！ Dasz radę! Uwierz w w siebie

Niektóre czasowniki są łączone z 自（じ) lub し自己（じこ) i sugerują zaimek zwrotny.

自己紹介してください。Proszę przedstawić się.
彼は自殺をした。Zabił się.

Zaimki dzierżawcze (zwrotne)

Zaimków intensywnych używa się w celu położenia szczególnego nacisku na dany rzeczownik, często po nim. W przeciwieństwie do zaimków zwrotnych, służą one wyłącznie podkreśleniu i można je pominąć.

お金それ自体は善でも悪でもない。払い方次第です。
Pieniądze same nie są ani dobre, ani złe. To zależy od tego, jak się ich używa (wydaje).
私のお母さんは親切そのものです。
Moja matka jest dobrocią samą