14. Ο Κορνήλιος Φαντζ (2) 14. Cornelius Fudge (2)

"Θα σας έρθει λίγο απότομα", είπε η καθηγήτρια με απρόσμενα τρυφερό τόνο καθώς πλησίαζαν στο αναρρωτήριο. "It's going to come a little abruptly," the teacher said in an unexpectedly tender tone as they approached the infirmary. "Έχουμε κι άλλη επίθεση... Και μάλιστα διπλή". "We have another attack... And a double one at that."

Ο Χάρι ένιωσε σαν να δέχτηκε κλοτσιά στο στομάχι. Harry felt like he'd been kicked in the stomach. Η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ άνοιξε την πόρτα του αναρρωτηρίου και τα δύο αγόρια μπήκαν μέσα. Professor McGonagall opened the door to the infirmary and the two boys went in. Η κυρία Πόμφρι ήταν σκυμμένη πάνω από μια μαθήτρια του πέμπτου έτους, με μακριά, σγουρά μαλλιά. Mrs. Pomfrey was bent over a fifth-year student with long, curly hair. Ο Χάρι την αναγνώρισε: Ήταν το κορίτσι του Ράβενκλοου που το είχε ρωτήσει πώς πάνε στην αίθουσα αναψυχής του Σλίθεριν. Harry recognized her: She was the Ravenclaw girl he had asked how they were doing in the Slytherin recreation hall. Και στο διπλανό κρεβάτι ήταν... And in the bed next to me was...

"Ερμιόνη!" βόγκηξε ο Ρον. Ron groaned.

Η Ερμιόνη ήταν τελείως ακίνητη, με μάτια ανοιχτά και γυάλινα. Hermione was completely still, her eyes wide and glassy.

"Τις βρήκαμε κοντά στη βιβλιοθήκη", είπε η καθηγήτρια. "We found them near the library," the teacher said. "Μήπως γνωρίσετε κάτι; Ήταν στο πάτωμα, δίπλα τους...", και τους έδειξε ένα στρογγυλό καθρεφτάκι που κρατούσε στα χέρια της. "Do you know something? It was on the floor, next to them..." and she showed them a round mirror she was holding in her hands.

Ο Χάρι και ο Ρον κούνησαν αρνητικά τα κεφάλια τους, χωρίς να μπορούν να τραβήξουν τα μάτια τους από την Ερμιόνη. Harry and Ron shook their heads negatively, unable to take their eyes off Hermione.

"Θα σας συνοδεύσω στην αίθουσα αναψυχής του Γκρίφιντορ", είπε σκυθρωπά η καθηγήτρια. "Πρέπει να μιλήσω στα παιδιά". "I need to talk to the kids."

**30 —"Μετά τις έξι το απόγευμα, όλοι σας θα παραμένετε στην αίθουσα αναψυχής. —** "After six o'clock this evening, you will all remain in the recreation hall. Κανείς δε θα βγαίνει από τον κοιτώνα. No one will leave the dormitory. Όταν πηγαίνετε από τη μία τάξη στην άλλη, θα σας συνοδεύει ένας καθηγητής. When you move from one class to another, you will be accompanied by a teacher. Κανένας μαθητής δε θα χρησιμοποιεί τις τουαλέτες χωρίς να συνοδεύεται από καθηγητή. Όλες οι προπονήσεις και οι αγώνες Κουίντιτς αναβάλλονται επ' αόριστον. Όλες οι βραδινές δραστηριότητες διακόπτονται".

Τα παιδιά του Γκρίφιντορ άκουσαν αμίλητα την καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ. The Gryffindor children listened in silence to Professor McGonagall. Τύλιξε την περγαμηνή που διάβαζε και είπε με πνιχτή φωνή: "Περιττό να προσθέσω πως είμαι πολύ στενοχωρημένη. He wrapped the parchment he was reading and said in a muffled voice: "Needless to say, I am very sad. Αν δε συλληφθεί ο δράστης των επιθέσεων, η σχολή κατά πάσα πιθανότητα θα κλείσει. If the perpetrator of the attacks is not arrested, the school will probably be closed. Γι' αυτό, όποιος νομίζει ότι ξέρει κάτι, να έρθει να μας το πει". So, anyone who thinks they know something, come and tell us."

Βγήκε από την τρύπα του πορτρέτου με μουδιασμένες κινήσεις. He stepped out of the portrait hole with numb movements. Αμέσως τα παιδιά του Γκρίφιντορ άρχισαν να μιλάνε όλα μαζί. Immediately the Gryffindor children all started talking together.

"Έχουμε δύο θύματα από το Γκρίφιντορ, για να μη λογαριάσω και το φάντασμα του Γκρίφιντορ, ένα από το Ράβενκλοου κι ένα από το Χάφλπαφλ", είπε ο Λι Τζόρνταν, ο φίλος των δίδυμων Ουέσλι, μετρώντας με τα δάχτυλά του. "We have two victims from Gryffindor, not to mention the ghost of Gryffindor, one from Ravenclaw and one from Hufflepuff," said Lee Jordan, the friend of the Weasley twins, counting with his fingers. "Γιατί κανένας καθηγητής δεν πρόσεξε ότι οι Σλίθεριν δεν έχουν πάθει τίποτα; Δεν είναι προφανές ότι όλα ξεκινάνε από το Σλίθεριν; Ο κληρονόμος του Σλίθεριν, το τέρας του Σλίθεριν... Γιατί δε διώχνουν όλους τους Σλίθεριν;" φώναξε και πολλοί συμφώνησαν με χειροκροτήματα.

Ο Πέρσι Ουέσλι καθόταν σε μια καρέκλα πίσω από τον Λι. Percy Wesley was sitting in a chair behind Lee. Ήταν χλομός και ταραγμένος και δε συμμετείχε στις συζητήσεις ανάμεσα στα παιδιά, για πρώτη ίσως φορά. He was pale and agitated and did not participate in the conversations among the children, perhaps for the first time.

"Ο Πέρσι έχει πάθει σοκ", είπε σιγανά ο Τζορτζ στον Χάρι. "Percy's in shock," George said quietly to Harry. "Το κορίτσι του Ράβενκλοου - η Πηνελόπη Κλιαργουότερ - είναι αριστούχος. "The Ravenclaw girl - Penelope Clearwater - is a champion. Κι εκείνος νόμιζε ότι το τέρας δε θα τολμήσει να αγγίξει αριστούχο". And he thought that the monster would not dare touch a master."

Αλλά ο Χάρι δεν έδωσε σημασία. But Harry paid no attention. Δεν μπορούσε να διώξει από το μυαλό του την εικόνα της Ερμιόνης, που ήταν σαν σμιλεμένη σε μάρμαρο στο κρεβάτι του αναρρωτηρίου. He could not get the image of Hermione out of his mind, as if she were carved in marble on the bed in the infirmary. Κι αν δεν έπιαναν γρήγορα το δράστη, ο Χάρι θα αναγκαζόταν να γυρίσει στους Ντάρσλι και να περάσει μαζί τους την υπόλοιπη ζωή του. Ο Άντον Χερτ είχε, απ' ότι φαίνεται, παραδώσει τον Χάγκριντ για να αποφύγει να επιστρέψει στο ορφανοτροφείο όταν η σχολή θα έκλεινε για τις καλοκαιρινές διακοπές. Anton Hurt had, it seems, turned Hagrid in to avoid returning to the orphanage when the school closed for the summer holidays. Τώρα ο Χάρι ένιωθε το ίδιο ακριβώς πράγμα. Now Harry felt exactly the same thing.

"Τι θα κάνουμε;" ψιθύρισε ο Ρον στο αφτί του Χάρι. "What are we going to do?" Ron whispered in Harry's ear. "Λες να υποπτεύονται τον Χάγκριντ;" "Do you think they suspect Hagrid?"

"Πρέπει να πάμε να του μιλήσουμε", είπε ο Χάρι παίρνοντας την απόφασή του. "We need to go talk to him," Harry said, making his decision. "Δεν πιστεύω πως τώρα είναι αυτός, αλλά, αν ελευθέρωσε το τέρας την προηγούμενη, θα ξέρει πώς μπαίνεις στην κάμαρα με τα μυστικά, κι αυτό είναι μια αρχή". "I don't think it's him now, but if he released the monster the time before, he'll know how you get into the chamber of secrets, and that's a start."

"Μα η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ είπε ότι θα παραμένουμε στους κοιτώνες μας όταν δεν έχουμε μάθημα..." "But Professor McGonagall said we'd stay in our dorms when we don't have class..."

"Νομίζω", είπε σιγανά ο Χάρι, "πως ήρθε η στιγμή να χρησιμοποιήσουμε τον παλιό μανδύα του μπαμπά μου". "I think," Harry said quietly, "it's time to use my dad's old cloak."

Ο Χάρι είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του ένα και μοναδικό πράγμα: ένα μακρύ ασημένιο μανδύα που σε έκανε αόρατο. Harry had inherited one thing from his father: a long silver cloak that made you invisible. Ο μανδύας αυτός ήταν η μόνη τους ελπίδα να βγουν από τη σχολή και να επισκεφτούν τον Χάγκριντ χωρίς να τους δει κανείς. This cloak was their only hope of getting out of the school and visiting Hagrid without being seen. Έτσι πήγαν για ύπνο τη συνηθισμένη ώρα, περίμεναν μέχρι να αποκοιμηθούν ο Νέβιλ, ο Ντιν και ο Σίμους, και τότε σηκώθηκαν, ντύθηκαν και τυλίχτηκαν με το μανδύα. So they went to bed at the usual hour, waited until Neville, Dean and Seamus fell asleep, and then got up, dressed and wrapped themselves in the cloak.

Η διαδρομή στους σκοτεινούς, έρημους διαδρόμους του κάστρου δεν ήταν ευχάριστη. The journey through the dark, deserted corridors of the castle was not pleasant. Ο Χάρι, που δεν ήταν η πρώτη φορά που τριγύριζε νύχτα στο κάστρο, έμεινε έκπληκτος από την κίνηση που υπήρχε. Harry, who was not the first time he had been around the castle at night, was surprised at the amount of activity there was.

Καθηγητές, αριστούχοι και φαντάσματα περιπολούσαν ανά δύο στους διαδρόμους, με σκοπό να εντοπίσουν την όποια ασυνήθιστη δραστηριότητα. Professors, honors students and ghosts patrolled the corridors in pairs, in order to detect any unusual activity. Ο μανδύας έκανε μεν τα δυο παιδιά αόρατα, αλλά δεν εμπόδιζε τους ήχους. The cloak made the two children invisible, but it did not block the sounds. Έτσι έζησαν στιγμές αγωνίας όταν ο Ρον σκόνταψε και χτύπησε το δάχτυλο του ποδιού του λίγα μέτρα πιο πέρα από το σημείο όπου φύλαγε σκοπιά ο Σνέιπ. So they experienced moments of agony when Ron stumbled and stubbed his toe a few feet away from where Snape was keeping watch. Ευτυχώς γι' αυτούς, ο Σνέιπ φταρνίστηκε τη στιγμή ακριβώς που ο Ρον βλαστήμησε. Luckily for them, Snape sneezed just as Ron was cursing. Ένιωσαν μεγάλη ανακούφιση όταν έφτασαν στη δρύινη εξώπορτα και την άνοιξαν. They felt great relief when they reached the oak front door and opened it.

Έξω η νύχτα ήταν διαυγής και γεμάτη αστέρια. Κατευθύνθηκαν βιαστικά στα φωτισμένα παράθυρα του σπιτιού του Χάγκριντ. Το μανδύα τον έβγαλαν μόνον όταν έφτασαν μπροστά στο κατώφλι του. The cloak was only taken off when they arrived in front of his doorstep. **Μόλις χτύπησαν, ο Χάγκριντ άνοιξε διάπλατα την πόρτα.** As soon as they knocked, Hagrid opened the door wide. Τους σημάδευε με ένα τόξο, ενώ πίσω του ο Φανγκ γάβγιζε δυνατά. He pointed a bow at them, while behind him Fang barked loudly.

"Ω!" είπε χαμηλώνοντας το όπλο. he said, lowering the gun. "Τι γυρεύετε εδώ εσείς οι δυο;" "What are you two doing here?"

"Τι το θέλεις αυτό;" τον ρώτησε ο Χάρι κι έδειξε το τόξο, ενώ ταυτόχρονα περνούσαν με τον Ρον μέσα στο σπίτι. "What do you want that for?" asked Harry and pointed to the bow, while at the same time he and Ron walked through the house.

"Τίποτα... Τίποτα", μουρμούρισε ο Χάγκριντ. "Nothing... Nothing," Hagrid muttered. "Περίμενα... Δεν έχει σημασία... Καθίστε... Θα φτιάξω τσάι..." "I was expecting... It doesn't matter... Sit down... I'll make some tea..."

Τι το 'θελε; παραλίγο να γκρεμίσει το σύμπαν για να τους φτιάξει τσάι. What did he want? He almost brought down the universe to make them tea. Ήταν φανερό ότι ήταν ταραγμένος. It was obvious that he was upset.

"Είσαι καλά, Χάγκριντ;" ρώτησε ο Χάρι. "Are you all right, Hagrid?" asked Harry. "Έμαθες για την Ερμιόνη;" "Did you hear about Hermione?"

"Τα έμαθα, πώς δεν τα έμαθα", είπε ο Χάγκριντ με ραγισμένη φωνή. "I heard, how I didn't," Hagrid said in a cracked voice.

Κάθε τόσο κοιτούσε νευρικά από το παράθυρο. Every now and then he would look nervously out the window. Τελικά, με τα πολλά, γέμισε δύο μεγάλα φλιτζάνια με καυτό νερό (όπου είχε ξεχάσει να βάλει τσάι) κι ετοιμαζόταν να τους σερβίρει ένα κέικ φρούτων, όταν ακούστηκαν δυνατά χτυπήματα στην πόρτα. Finally, with much, he filled two large cups with hot water (where he had forgotten to put tea) and was about to serve them a fruit cake, when there were loud knocks on the door.

Το κέικ του έπεσε κάτω. His cake fell down. Ο Χάρι και ο Ρον αντάλλαξαν ένα πανικόβλητο βλέμμα, τυλίχτηκαν βιαστικά στον αόρατο μανδύα και αποτραβήχτηκαν σε μια γωνιά. Harry and Ron exchanged a panicked look, hastily wrapped themselves in the invisibility cloak and retreated to a corner. Ο Χάγκριντ βεβαιώθηκε πως ήταν αόρατοι, άδραξε το τόξο του και άνοιξε γι' άλλη μια φορά την πόρτα. Hagrid made sure they were invisible, grabbed his bow and opened the door once more.

"Καλησπέρα, Χάγκριντ".

Ήταν ο Ντάμπλντορ. Μπήκε με ύφος σκυθρωπό, ακολουθούμενος από έναν άλλον άντρα με πολύ παράξενη εμφάνιση. He entered looking glum, followed by another man with a very strange appearance.

Ο καινουριοφερμένος ήταν κοντόχοντρος, με ανακατεμένα γκρίζα μαλλιά κι ανήσυχη έκφραση. Φορούσε έναν παράξενο συνδυασμό ρούχων: ψιλόριγο κοστούμι, κατακόκκινη γραβάτα, μακρύ μαύρο μανδύα και μυτερές κόκκινες μπότες. He wore a strange combination of clothes: a fine suit, a bright red tie, a long black cloak and pointed red boots. Παραμάσχαλα κρατούσε ένα καπέλο.

"Το αφεντικό του μπαμπά!" "Daddy's boss!" κοντανάσανε ο Ρον. "Αυτοπροσώπως! "In person! Ο Κορνήλιος Φαντζ, ο υπουργός μαγείας!" Cornelius Fudge, the minister of magic!"

Ο Χάρι σκούντησε στα πλευρά τον Ρον για να τον κάνει να σωπάσει. Harry nudged Ron in the ribs to silence him.

Ο Χάγκριντ χλόμιασε, ίδρωσε. Hagrid paled, sweating. Ρίχτηκε σε μια καρέκλα κοιτάζοντας μια τον Ντάμπλντορ, μια τον Κορνήλιο Φαντζ. He threw himself into a chair, looking once at Dumbledore, once at Cornelius Fudge.

"Άσχημα τα πράγματα, Χάγκριντ", είπε κοφτά ο Φαντζ, "πολύ άσχημα. "It's bad, Hagrid," said Fudge sharply, "very bad. Έπρεπε να έρθω. I had to come. Τέσσερις επιθέσεις σε παιδιά που κατάγονται από Μαγκλ. Four attacks on children of Muggle descent. Δεν πάει άλλο. No more. Το υπουργείο είναι υποχρεωμένο να παρέμβει". The ministry is obliged to intervene."

"Εγώ ποτέ δε θα..." άρχισε να λέει ο Χάγκριντ κοιτώντας ικετευτικά τον Ντάμπλντορ. "I would never..." Hagrid began to say, looking pleadingly at Dumbledore. "Το ξέρετε, κύριε Ντάμπλντορ, ποτέ δε θα..." "You know, Mr. Dumbledore, I would never..."

"Θέλω να σου τονίσω, Κορνήλιε, ότι ο Χάγκριντ χαίρει της απολύτου εμπιστοσύνης μου", είπε τότε ο Ντάμπλντορ κοιτώντας συνοφρυωμένος τον Φαντζ. "I want to stress to you, Cornelius, that Hagrid has my complete confidence," Dumbledore then said, frowning at Fudge.

"Άκουσε, Άλμπους", είπε αμήχανα ο Φαντζ, "το παρελθόν του είναι βεβαρημένο. "Listen, Albus," said Fudge awkwardly, "his past is tainted. Το υπουργείο πρέπει να κάνει κάτι. The ministry has to do something. Είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με το διοικητικό συμβούλιο της σχολής". We are in constant communication with the board of the school."

"Σου επαναλαμβάνω, Κορνήλιε, ότι δε θα κερδίσουμε τίποτα με την απομάκρυνση του Χάγκριντ", είπε ο Ντάμπλντορ. "I repeat to you, Cornelius, that we will gain nothing by removing Hagrid," said Dumbledore. Στα γαλανά του μάτια είχε μια φλόγα την οποία ο Χάρι έβλεπε για πρώτη φορά. In his blue eyes there was a flame that Harry was seeing for the first time.

"Δες το από τη σκοπιά μου", είπε ο Φαντζ στριφογυρίζοντας αμήχανα στα χέρια το καπέλο του. "Look at it from my point of view," said Fudge, twisting his hat awkwardly in his hands. "Δέχομαι πιέσεις. "I take pressure. Είμαι υποχρεωμένος να λάβω κάποια μέτρα. I am obliged to take some measures. Αν αποδειχτεί ότι δεν ήταν ο Χάγκριντ, θα επιστρέψει και το θέμα θα λήξει. If it turns out it wasn't Hagrid, he'll come back and the matter will be closed. Αλλά πρέπει να τον πάρω... Είμαι υποχρεωμένος. But I have to take him... I have to. Αν δεν κάνω το καθήκον μου..." If I don't do my duty..."

"Να με πάρει;" είπε τρέμοντας ο Χάγκριντ. "Call me?" said Hagrid, trembling. "Να με πάει πού;" "Take me where?"

"Για ένα μικρό διάστημα", είπε ο Φαντζ αποφεύγοντας να τον κοιτάξει στα μάτια. "For a little while," Fudge said, avoiding looking him in the eye. "Δεν είναι ποινή, Χάγκριντ είναι προληπτικό μέτρο. "It's not a penalty, Hagrid, it's a preventative measure. Μέχρι να ξεκαθαρίσει το θέμα, θα είσαι υπό κράτηση. Until this matter is cleared up, you're under arrest. Όταν ξεκαθαρίσει κι αν αποδειχτεί ότι δεν ήσουν εσύ, θα ελευθερωθείς αμέσως και θα σου ζητηθεί επισήμως συγγνώμη..." When it comes out and if it turns out that it wasn't you, you will be released immediately and you will be formally apologized to..."

"Στο Αζκαμπάν;" έκρωξε ο Χάγκριντ.

Αλλά πριν ο Φαντζ προλάβει να απαντήσει, ακούστηκε άλλο ένα δυνατό χτύπημα στην πόρτα. But before Fudge could answer, there was another loud knock on the door. Άνοιξε ο Ντάμπλντορ. Dumbledore opened. Ήταν η σειρά του Χάρι να φάει μια σκουντιά στα πλευρά, γιατί του είχε ξεφύγει ένα επιφώνημα. It was Harry's turn to get a poke in the ribs, because he had missed an exclamation.

Ο κύριος Λούσιους Μαλφόι μπήκε στο σπιτάκι του Χάγκριντ τυλιγμένος στο μακρύ, ταξιδιωτικό μανδύα του, με ένα ψυχρό χαμόγελο ικανοποίησης στα χείλη. Mr. Lucius Malfoy entered Hagrid's cottage wrapped in his long, traveling cloak, a cold smile of satisfaction on his lips. Ο Φαντζ συνοφρυώθηκε.

"Α, ήρθες, Φαντζ", είπε επιδοκιμαστικά ο Μαλφόι. "Ah, you're here, Fudge," said Malfoy approvingly. "Ωραία, ωραία..."

"Τι θέλεις εδώ;" είπε οργισμένος ο Χάγκριντ. "What are you doing here?" said Hagrid angrily. "Έξω από το σπίτι μου!" "Get out of my house!"

"Καλέ μου άνθρωπε, πίστεψέ με, δεν είχα καμιά διάθεση να έρθω στο... Στο... Σπίτι το λες αυτό το πράμα;" είπε ο Λούσιους Μαλφόι ρίχνοντας ένα περιφρονητικό βλέμμα στο φτωχικό σπιτάκι. "My good man, believe me, I had no intention of coming to the... In... House you call this thing?" said Lucius Malfoy, casting a disdainful glance at the poor little house. "Απλώς επισκέφτηκα τη σχολή και μου είπαν ότι ο διευθυντής είναι εδώ". "I just visited the school and was told that the principal is here."

"Και τι ακριβώς με θέλεις, Λούσιους;" είπε ο Ντάμπλντορ. "And what exactly do you want me for, Lucius?" said Dumbledore. Μίλησε ευγενικά, αλλά η φλόγα δεν είχε πάψει να "καίει" στα γαλανά μάτια του. He spoke politely, but the flame had not ceased to burn in his blue eyes.

"Δυσάρεστο καθήκον, Ντάμπλντορ", είπε αργόσυρτα ο Μαλφόι, βγάζοντας μια τυλιγμένη περγαμηνή, "αλλά το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να αποσυρθείς. "Unpleasant duty, Dumbledore," Malfoy said slowly, pulling out a rolled parchment, "but the board has decided it's time for you to retire. Αυτή είναι η εντολή διαθεσιμότητας, υπογεγραμμένη και από τα δώδεκα μέλη. This is the order of availability, signed by all twelve members. Δυστυχώς κρίναμε πως έχασες τον έλεγχο. Unfortunately, we felt you were out of control. Σε τι αριθμό ανέρχονται οι επιθέσεις; Έμαθα πως έγιναν άλλες δύο σήμερα το απόγευμα. What is the number of attacks? I understand there were two more this afternoon. Με αυτό το ρυθμό, σε λίγο δε θα μείνει στο "Χόγκουαρτς" ούτε ένα παιδί που να κατάγεται από Μαγκλ, κι όλοι ξέρουμε τι φοβερή απώλεια θα είναι αυτό για τη σχολή". At this rate, soon there won't be a single kid left at Hogwarts who comes from Muggle stock, and we all know what a terrible loss that will be for the school."

"Για να σου πω, Λούσιους", είπε θορυβημένος ο Φαντζ. "Let me tell you, Lucius," said Fudge, alarmed. "Όχι και να διώξετε τον Ντάμπλντορ... Είναι το τελευταίο πράγμα που θέλουμε αυτή τη στιγμή..." "Not to dismiss Dumbledore... It's the last thing we want right now..."

"Ο διορισμός - και η απομάκρυνση - του διευθυντή είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του διοικητικού συμβουλίου, Φαντζ", είπε ήρεμα ο Λούσιους Μαλφόι. "The appointment - and removal - of the director is the sole responsibility of the board, Fudge," Lucius Malfoy said calmly. "Και αφού ο Ντάμπλντορ δεν κατάφερε να σταματήσει τις επιθέσεις..." "And since Dumbledore failed to stop the attacks..."

"Μια στιγμή, Λούσιους. Αν ο Ντάμπλντορ δεν μπορεί να τις σταματήσει", είπε ο Φαντζ, που είχε ιδρώσει το πάνω χείλι του, "τότε ποιος μπορεί;" If Dumbledore can't stop them," said Fudge, who was sweating his upper lip, "then who can?"

"Αυτό θα το δούμε", είπε ο Λούσιους Μαλφόι με ένα μοχθηρό χαμόγελο. "We'll see about that," Lucius Malfoy said with a wicked grin. "Αλλά εφόσον ψηφίσαμε και οι δώδεκα..." "But since all twelve of us voted..."

Ο Χάγκριντ πετάχτηκε όρθιος και το δασύτριχο μελαχρινό κεφάλι του άγγιξε το ταβάνι. Hagrid jumped to his feet and his shaggy dark head touched the ceiling.

"Και πόσους απείλησες και εκβίασες για να υπογράψουν, ε, Μαλφόι;", βρυχήθηκε. "And how many people did you threaten and blackmail into signing, eh, Malfoy?" he roared.

"Καλέ μου άνθρωπε, θα μπεις σε άσχημους μπελάδες αν δεν ελέγξεις τα νεύρα σου", είπε ήρεμα ο Λούσιους Μαλφόι. "My good man, you're going to be in a lot of trouble if you don't control your temper," Lucius Malfoy said calmly. "Σε συμβουλεύω να μη φωνάζεις έτσι στους δεσμοφύλακες του Αζκαμπάν. Δε θα τους αρέσει". They won't like it."

"Δεν μπορείς να διώξεις τον Ντάμπλντορ", κραύγασε ο Χάγκριντ, κάνοντας τον Φανγκ, το κυνηγόσκυλό του, να λουφάξει κλαψουρίζοντας στο καλάθι του. "You can't chase Dumbledore away," Hagrid shouted, making Fang, his hound dog, lounge whimpering in his basket. "Αν φύγει αυτός, θα χαθεί κάθε ελπίδα για τα παιδιά που κατάγονται από Μαγκλ! Θα γίνουν φόνοι!" There will be murders!"

"Ηρέμησε, Χάγκριντ", είπε κοφτά ο Ντάμπλντορ. Στράφηκε στον Λούσιους Μαλφόι. "Αν το συμβούλιο επιθυμεί την παύση μου, Λούσιους, ασφαλώς και θα αποσυρθώ". "If the council wishes me to step down, Lucius, of course I will step down."

"Μα..." τραύλισε ο Φαντζ.

"Όχι!" βρυχήθηκε ο Χάγκριντ.

Ο Ντάμπλντορ δεν είχε τραβήξει τα φωτεινά γαλάζια μάτια του από τα γκρίζα παγερά μάτια του Λούσιους Μαλφόι. Dumbledore hadn't pulled his bright blue eyes away from Lucius Malfoy's grey icy eyes.

"Ωστόσο", συνέχισε ο Ντάμπλντορ, μιλώντας αργά και καθαρά, έτσι ώστε να μη χάσει κανείς λέξη, "θα διαπιστώσεις ότι ναι μεν μπορεί να αποσυρθώ, αλλά στην πραγματικότητα δε θα έχω φύγει παρά μόνον όταν όλοι πάψουν να μου είναι πιστοί. "However," Dumbledore continued, speaking slowly and clearly so that no one would miss a word, "you will find that yes, I may retire, but I will not really be gone until everyone ceases to be loyal to me. Θα διαπιστώσεις επίσης ότι στο "Χόγκουαρτς" θα δίδεται πάντα βοήθεια σε όσους τη ζητάνε". You will also find that at Hogwarts, help will always be given to those who ask for it."

Για μια στιγμή ο Χάρι είχε την αίσθηση ότι το βλέμμα του Ντάμπλντορ σταμάτησε στη γωνιά όπου ήταν κρυμμένος εκείνος και ο Ρον. For a moment Harry had the feeling that Dumbledore's gaze stopped at the corner where he and Ron were hiding.

"Σε συγχαίρω για τα ευγενικά σου αισθήματα", είπε ο Μαλφόι κι έκανε μια θεατρινίστικη υπόκλιση, "θα μας λείψει ο... Ε... Ο εντελώς προσωπικός τρόπος της διοίκησής σου, Άλμπους. "I congratulate you on your kind sentiments," said Malfoy, and made a theatrical bow, "We shall miss the... Ε... Your entirely personal manner of command, Albus. Κι εύχομαι ο διάδοχός σου να καταφέρει να αποτρέψει τυχόν... Ε... Τυχόν φόνους". And I hope your successor is able to prevent any... Ε... Any murders."

Πήγε στην πόρτα της καλύβας, την άνοιξε και έγνεψε στον Ντάμπλντορ να περάσει. He went to the door of the hut, opened it and beckoned Dumbledore to pass through. Ο Φαντζ, ο οποίος όλη αυτή την ώρα δεν είχε πάψει να στριφογυρίσει νευρικά το καπέλο του, έκανε νόημα στον Χάγκριντ να τον ακολουθήσει έξω από το σπίτι. Fudge, who all this time had not ceased to twirl his hat nervously, motioned to Hagrid to follow him out of the house. Παρ' όλ' αυτά ο Χάγκριντ έμεινε στη θέση του, πήρε βαθιά ανάσα και είπε καθαρά: "Αν θέλει κανείς να βρει στοιχεία, το μόνο που χρειάζεται να κάνει, είναι να παρακολουθήσει τις αράχνες. Nevertheless, Hagrid stayed in his seat, took a deep breath and said clearly: "If one wants to find clues, all one needs to do is watch the spiders. Αυτές θα τον οδηγήσουν. They will lead him. Αυτά είχα μόνο να πω!" That's all I had to say!"