×

Nous utilisons des cookies pour rendre LingQ meilleur. En visitant le site vous acceptez nos Politique des cookies.


image

Ethnicities in Iran, Ethnicities4

Ethnicities4

قوم کرد، پس از فارس‌ها و آذری‌ها، سومین گروه از اقوام ایران به ‌شمار می‌آیند. عقیدۀ عمومی این است که کردها از اقوام ایرانی و نژاد هندواروپایی هستند که از حدود چهار هزار سال پیش در منطقۀ کردستان استقرار یافته‌اند. این قوم دسته‌ای از قوم آریایی هستند که ابتدا در اطراف دریاچۀ وان، منطقۀ قفقاز و رود دجله پراکنده بودند. و به ‌تدریج که انسجام قومی و فضایی پیدا کردند، در منطقۀ کردستان کنونی مستقر شدند.

این قوم در حال‌ حاضر در غرب کشور در استان‌های کردستان، جنوب آذربایجان غربی و بخش‌هایی از استان‌های کرمانشاه و ایلام مستقر هستند. این ناحیه بخشی از منطقۀ کردنشین، شامل نواحی شمالی عراق، جنوب شرقی ترکیه و شمال شرقی سوریه است. همچنین دسته ای از این قوم در شمال خراسان و گروهی نیز در کشور ارمنستان به صورت اقلیت قومی به‌ سر می‌برند.

زبان کردی در قالب لهجه‌های خاصی از نظر ساختار و ریشه، از شاخه‌های ایرانی زبان‌های هندواروپایی است، که در عین داشتن زیرساخت مشترک با زبان‌های ایرانی، مثل بلوچی، پشتو و فارسی، گونۀ خاصی از زبان است که اقوام و گروه‌های کرد را به هم پیوند می‌دهد، و از عوامل یکپارچگی این قوم به شمار می‌آید.

از لحاظ مذهبی، کردها به دو گروه سنی و شیعه تقسیم می‌شوند. برخلاف کردهای کردستان، که اغلب اهل سنت اند، کردهای منطقۀ کرمانشاه و ایلام اغلب شیعه‌ هستند.

در مجموع اگرچه کردها در ریشه‌های نژادی، زبانی، تاریخی و بعضی ویژگی های فرهنگی با بخش مرکزی ایران دارای مشترک هایی هستند، ولی از جهات مذهبی، قومی و زبان محاوره با بخش مرکزی ایران متفاوت‌اند، و در عوض با نواحی کردنشین خارج از مرزها، به‌ ویژه کشور عراق، همگونی دارند.

مجموع این ویژگی ها که متمایزکنندۀ کردها از بخش مرکزی ایران و در مقابل پدیدآورندۀ نیروی جاذبه میان بخش های کردنشین خاورمیانه شده، زمینۀ بحرانی مداوم را در منطقه فراهم آورده است. به طوری که اجزای جدا افتادۀ قوم کرد، هر یک در جهت کسب خودمختاری از دولت‌های مرکزی خود برآمده‌اند.

با این وصف، رفتار سیاسی کردها، جمعیتی ناآرام و در تکاپو برای یافتن هویت مستقل فرهنگی و سیاسی را به تصویر می‌کشد. که همۀ تکه های آن، چه در قالب حرکتی عمومی و چه در قالب حرکات انفرادی، برای کسب خودمختاری طی یک قرن اخیر تلاشی مستمر داشته است. همواره آرامش ظاهری در منطقۀ کردنشین وابسته به تلاش دولت‌های ایران، عراق و ترکیه بوده است.

رفتار سیاسی کردها در اوایل قرن بیستم شکل دیگری یافت و جنبش‌هایی سیاسی را در مراحل گذار تاریخ سیاسی معاصر ایران یعنی مقاطع پایانی دو جنگ جهانی اول و دوم و نیز پیروزی انقلاب اسلامی و سقوط رژیم پهلوی دوم شکل داد. پس از جنگ جهانی اول، اقدامات و تعرضاتی برای کسب استقلال کردها آغاز شد.

این تلاش‌ها که با شعار «جمهوری خودمختار مهاباد»، پس از جنگ جهانی دوم انجام می شد، هماهنگ با تلاش منطقۀ آذربایجان برای کسب خودمختاری بود. سرانجام دولت خودمختار کرد، تحت حمایت نیروهای نظامی متفقین، به‌ویژه روس‌ها، در کردستان تشکیل شد. رهبر آن ها قاضی محمد، پس از تأسیس جمهوری خودمختار کردستان به مرکزیت مهاباد، برای تحقق رویای کردستان بزرگ همچنان تلاش می‌کرد. اما در کمتر از یک سال و در پی عقب‌نشینی نیروهای شوروی و پیش روی نیروهای دولت مرکزی ایران، جمهوری دموکرات خودمختار کردستان همانند جمهوری خودمختار پیشه‌وری در آذربایجان فرو ریخت. و قاضی محمد در مهاباد به دار آویخته شد.

آخرین تلاش سیاسی کردها برای کسب خودمختاری، پس از فروپاشی رژیم پهلوی دوم و پیروزی انقلاب اسلامی با همان آرمان‌ها، اهداف و شعارهای سیاسی گذشته به ‌وقوع پیوست. در نهضت مردمی کردها و مشارکت ملی آنها برای سرنگونی رژیم شاه و تأسیس جمهوری اسلامی ایران، نیروهای سیاسی کهنه‌کار و شکست‌خورده و عمدتاً چپ‌گرای کردستان، فوراً به بازسازی تشکیلات خود دست زدند، و فرایند تقابل بیشتر کردستان با دولت مرکزی ایران را به‌وجود آوردند.

این بحران، با وجود گستردگی و جلب حمایت‌های خارجی، به‌ویژه از طرف عراق، با مجموعه‌ای از تدابیر سیاسی، اجتماعی، نظامی، امنیتی و اقتصادی دولت مرکزی فرو نشانده شد. و پس از مدتی نسبتاً طولانی، اوضاع پایدار سیاسی و امنیتی پدید آمد. گرچه همچنان تنش های مداومی در این منطقه وجود دارد.


Ethnicities4 Ethnicities4

قوم کرد، پس از فارس‌ها و آذری‌ها، سومین گروه از اقوام ایران به ‌شمار می‌آیند. The Kurdish people, after the Persians and Azeris, are the third largest ethnic group in Iran. عقیدۀ عمومی این است که کردها از اقوام ایرانی و نژاد هندواروپایی هستند که از حدود چهار هزار سال پیش در منطقۀ کردستان استقرار یافته‌اند. The general opinion is that the Kurds are of Iranian and Indo-European descent who have settled in the Kurdistan region for about four thousand years. این قوم دسته‌ای از قوم آریایی هستند که ابتدا در اطراف دریاچۀ وان، منطقۀ قفقاز و رود دجله پراکنده بودند. These are a group of Aryans who were initially scattered around Lake Van, the Caucasus region and the Tigris River. و به ‌تدریج که انسجام قومی و فضایی پیدا کردند، در منطقۀ کردستان کنونی مستقر شدند. Gradually, as they became more ethnically and spatially integrated, they settled in what is now Kurdistan.

این قوم در حال‌ حاضر در غرب کشور در استان‌های کردستان، جنوب آذربایجان غربی و بخش‌هایی از استان‌های کرمانشاه و ایلام مستقر هستند. These tribes are currently located in the west of the country in the provinces of Kurdistan, south of West Azerbaijan and parts of the provinces of Kermanshah and Ilam. این ناحیه بخشی از منطقۀ کردنشین، شامل نواحی شمالی عراق، جنوب شرقی ترکیه و شمال شرقی سوریه است. This area is part of the Kurdish region, including northern Iraq, southeastern Turkey and northeastern Syria. همچنین دسته ای از این قوم در شمال خراسان و گروهی نیز در کشور ارمنستان به صورت اقلیت قومی به‌ سر می‌برند. There is also a group of people in northern Khorasan and a group in Armenia as an ethnic minority.

زبان کردی در قالب لهجه‌های خاصی از نظر ساختار و ریشه، از شاخه‌های ایرانی زبان‌های هندواروپایی است، که در عین داشتن زیرساخت مشترک با زبان‌های ایرانی، مثل بلوچی، پشتو و فارسی، گونۀ خاصی از زبان است که اقوام و گروه‌های کرد را به هم پیوند می‌دهد، و از عوامل یکپارچگی این قوم به شمار می‌آید. Kurdish in the form of special dialects in terms of structure and roots, is one of the branches of Indo-European languages, which, while having a common infrastructure with Iranian languages, such as Baluchi, Pashto and Persian, is a special type of language that connects Kurdish ethnic groups and groups. Gives, and is one of the factors of unity of this people.

از لحاظ مذهبی، کردها به دو گروه سنی و شیعه تقسیم می‌شوند. Religiously, the Kurds are divided into Sunni and Shiite groups. برخلاف کردهای کردستان، که اغلب اهل سنت اند، کردهای منطقۀ کرمانشاه و ایلام اغلب شیعه‌ هستند. Unlike the Kurds of Kurdistan, who are mostly Sunni, the Kurds of Kermanshah and Ilam are mostly Shiites.

در مجموع اگرچه کردها در ریشه‌های نژادی، زبانی، تاریخی و بعضی ویژگی های فرهنگی با بخش مرکزی ایران دارای مشترک هایی هستند، ولی از جهات مذهبی، قومی و زبان محاوره با بخش مرکزی ایران متفاوت‌اند، و در عوض با نواحی کردنشین خارج از مرزها، به‌ ویژه کشور عراق، همگونی دارند. In general, although the Kurds have similarities with the central part of Iran in terms of racial, linguistic, historical and some cultural characteristics, they are different from the central part of Iran in terms of religion, ethnicity and colloquial language, and instead with Kurdish areas outside the borders. Iraq in particular is similar.

مجموع این ویژگی ها که متمایزکنندۀ کردها از بخش مرکزی ایران و در مقابل پدیدآورندۀ نیروی جاذبه میان بخش های کردنشین خاورمیانه شده، زمینۀ بحرانی مداوم را در منطقه فراهم آورده است. The combination of these features, which distinguish the Kurds from the central part of Iran and, in contrast, create a force of attraction among the Kurdish parts of the Middle East, has provided a continuing critical ground in the region. به طوری که اجزای جدا افتادۀ قوم کرد، هر یک در جهت کسب خودمختاری از دولت‌های مرکزی خود برآمده‌اند. As the disintegrated parts of the Kurdish people have each emerged from their central governments for autonomy.

با این وصف، رفتار سیاسی کردها، جمعیتی ناآرام و در تکاپو برای یافتن هویت مستقل فرهنگی و سیاسی را به تصویر می‌کشد. However, the political behavior of the Kurds depicts a troubled population striving to find an independent cultural and political identity. که همۀ تکه های آن، چه در قالب حرکتی عمومی و چه در قالب حرکات انفرادی، برای کسب خودمختاری طی یک قرن اخیر تلاشی مستمر داشته  است. All its pieces, whether in the form of a general movement or in the form of individual movements, have made a continuous effort for autonomy over the last century. همواره آرامش ظاهری در منطقۀ کردنشین وابسته به تلاش دولت‌های ایران، عراق و ترکیه بوده است. The apparent calm in the Kurdish region has always depended on the efforts of the governments of Iran, Iraq and Turkey.

رفتار سیاسی کردها در اوایل قرن بیستم شکل دیگری یافت و جنبش‌هایی سیاسی را در مراحل گذار تاریخ سیاسی معاصر ایران یعنی مقاطع پایانی دو جنگ جهانی اول و دوم و نیز پیروزی انقلاب اسلامی و سقوط رژیم پهلوی دوم شکل داد. The political behavior of the Kurds changed in the early twentieth century and formed political movements in the transition stages of contemporary Iranian political history, ie the final stages of the First and Second World Wars, as well as the victory of the Islamic Revolution and the fall of the second Pahlavi regime. پس از جنگ جهانی اول، اقدامات و تعرضاتی برای کسب استقلال کردها آغاز شد. After World War I, actions and attacks began to gain Kurdish independence.

این تلاش‌ها که با شعار «جمهوری خودمختار مهاباد»، پس از جنگ جهانی دوم انجام می شد، هماهنگ با تلاش منطقۀ آذربایجان برای کسب خودمختاری بود. These efforts, carried out under the slogan "Autonomous Republic of Mahabad" after the Second World War, were in line with the efforts of the Azerbaijani region to gain autonomy. سرانجام دولت خودمختار کرد، تحت حمایت نیروهای نظامی متفقین، به‌ویژه روس‌ها، در کردستان تشکیل شد. Eventually the Kurdish autonomous government was formed in Kurdistan with the support of Allied forces, especially the Russians. رهبر آن ها قاضی محمد، پس از تأسیس جمهوری خودمختار کردستان به مرکزیت مهاباد، برای تحقق رویای کردستان بزرگ همچنان تلاش می‌کرد. Their leader, Qazi Mohammad, continued to strive for the dream of a greater Kurdistan after the establishment of the Autonomous Republic of Kurdistan in central Mahabad. اما در کمتر از یک سال و در پی عقب‌نشینی نیروهای شوروی و پیش روی نیروهای دولت مرکزی ایران، جمهوری دموکرات خودمختار کردستان همانند جمهوری خودمختار پیشه‌وری در آذربایجان فرو ریخت. But in less than a year, following the withdrawal of Soviet forces and the forces of the central government of Iran, the Autonomous Democratic Republic of Kurdistan, like the Autonomous Republic of Azerbaijan, collapsed. و قاضی محمد در مهاباد به دار آویخته شد. And Judge Mohammad was hanged in Mahabad.

آخرین تلاش سیاسی کردها برای کسب خودمختاری، پس از فروپاشی رژیم پهلوی دوم و پیروزی انقلاب اسلامی با همان آرمان‌ها، اهداف و شعارهای سیاسی گذشته به ‌وقوع پیوست. The last political attempt of the Kurds to gain autonomy took place after the collapse of the second Pahlavi regime and the victory of the Islamic Revolution with the same ideals, goals and political slogans of the past. در نهضت مردمی کردها و مشارکت ملی آنها برای سرنگونی رژیم شاه و تأسیس جمهوری اسلامی ایران، نیروهای سیاسی کهنه‌کار و شکست‌خورده و عمدتاً چپ‌گرای کردستان، فوراً به بازسازی تشکیلات خود دست زدند، و فرایند تقابل بیشتر کردستان با دولت مرکزی ایران را به‌وجود آوردند. In the Kurdish people's movement and their national participation in overthrowing the Shah's regime and establishing the Islamic Republic of Iran, the veteran, defeated, and mainly left-wing political forces of Kurdistan immediately reorganized, creating a process of further confrontation between Kurdistan and the central government of Iran.

این بحران، با وجود گستردگی و جلب حمایت‌های خارجی، به‌ویژه از طرف عراق، با مجموعه‌ای از تدابیر سیاسی، اجتماعی، نظامی، امنیتی و اقتصادی دولت مرکزی فرو نشانده شد. This crisis was quenched by a set of political, social, military, security and economic measures of the central government, despite the extent and attraction of foreign support, especially from Iraq. و پس از مدتی نسبتاً طولانی، اوضاع پایدار سیاسی و امنیتی پدید آمد. And after a relatively long time, a stable political and security situation emerged. گرچه همچنان تنش های مداومی در این منطقه وجود دارد. However, there are still ongoing tensions in the region.