×

Nous utilisons des cookies pour rendre LingQ meilleur. En visitant le site vous acceptez nos Politique des cookies.


image

Short Stories In Dutch For Beginners, De capsule - Hoofdstuk 2 – Het meisje

De capsule - Hoofdstuk 2 – Het meisje

Hoofdstuk 2 – Het meisje

Het meisje uit de Kalkiaanse capsule was wakker! Iemand moest met haar praten. Aldin was een minister van de keizer. Hij was de beste persoon om het te doen. Hij liep naar de slaapkamer. Kira ging met hem mee. Ze gingen zitten.

Het meisje zag er slaperig uit. Ten slotte vroeg ze langzaam: ‘Waar ben ik?' Kira en Aldin keken elkaar verbaasd aan. Ze sprak Nederlands!

Het meisje keek om zich heen. Ze zag de bewakers. Plotseling werd ze erg bang. De dokter gaf haar een medicijn om haar te kalmeren. Ze viel snel weer in slaap.

Een uur later gingen de ogen van het meisje open. Ten slotte vroeg ze langzaam: ‘Waar ben ik?' Toen keek ze naar Aldin. ‘Wie bent u?' vroeg ze. Haar Nederlands was erg goed.

‘Hallo,' zei Aldin. ‘Mijn naam is Aldin. Dit is Kira. Wij zijn Aardbewoners. Probeer rustig te blijven. Hij stopte. ‘Hoe voel je je?'

‘Oké,' antwoordde ze voorzichtig. Ze vertrouwde ze niet.

‘We willen je geen pijn doen,' zei Aldin.

Het meisje bleef toch bang. Ze gaf geen antwoord.

Kira probeerde contact te maken. ‘Hoi,' zei ze zachtjes. ‘Kun je me vertellen hoe je heet?'

‘Ik heet Maha,' antwoordde het meisje.

‘Alles komt goed, Maha. Ik heet Kira. En dit is Aldin. Je bent bij mij thuis. Je bent gewond geraakt. We zorgen voor je.'

‘Ben ik in jullie hoofdstad?' vroeg het meisje. Ze keek uit het raam. Het was laat. Ze kon niet veel door het glas zien. Ze kon maar een paar bomen en velden zien. ‘Het lijkt niet op een stad,' zei ze verbaasd.

‘Je bent vlakbij de hoofdstad. Maar niet in de hoofdstad,' antwoordde Aldin. ‘De keizer is nog ver hier vandaan.'

Toen het meisje het woord ‘keizer' hoorde, werd ze opnieuw bang. ‘Ik wil niet naar huis! Ik ben nu 13. Ik kan mijn eigen beslissingen nemen!' riep ze.

Aldin was verbaasd. Waarom wilde het kind niet naar huis? Waarom zei ze dat? Er was iets vreemds aan de hand.

‘Waarom wil je niet naar huis?' vroeg hij.

‘Ik houd niet van Kalkia.'

‘Je houdt niet van Kalkia?' vroeg Aldin verbaasd. ‘Wat bedoel je?'

‘Ik wil daar niet meer wonen.'

‘Waarom zeg je dat?'

‘Nou, ten eerste is mijn familie nooit thuis.'

‘Ja? En?'

‘Ze negeren me. Ze brengen geen tijd met me door. Ze geven niet om me.'

‘Dus je familie negeert jou?' zei Aldin.

‘Ja … al heel lang.'

‘En omdat je eenzaam was, ben je hierheen gekomen?' vroeg Kira.

‘Ja. Mijn vader werkt altijd. Mijn moeder reist altijd. Ik blijf thuis met de verzorgers. Mijn vader betaalt ze om voor me te zorgen. Ik houd er niet van om bij ze te zijn.'

Aldin begon het te begrijpen. Het meisje was van huis weggelopen!

‘Een ogenblikje, Maha. Vertel je me dat je je huis hebt verlaten? Dat je bent weggelopen?'

Het meisje sloeg haar ogen neer. ‘Ja,' antwoordde ze.

Aldin stond op. Hij keek neer op het meisje. ‘Neem me niet kwalijk. Ik moet naar buiten.'

Aldin verliet het huis. Kira volgde hem. Hij stond naar de mooie boerderij van Kira te kijken. Hij dacht na. Hij voelde zich duidelijk een beetje ongemakkelijk.

‘Wat vind jij ervan, Aldin?' vroeg Kira.

‘Hier klopt iets niet.'

‘Wat bedoel je?'

Het meisje is van huis weggelopen. Maar ze kan geen ruimteschip besturen. Ze is 13.'

‘Ik begrijp het. Iemand heeft haar geholpen.'

‘Ja. Maar wie?'

‘Laten we dat eens gaan uitzoeken.'

Aldin en Kira gingen weer naar binnen. Ze liepen de slaapkamer

in.

‘Hallo,' zei Aldin.

‘Hier zijn we weer,' zei Aldin en glimlachte naar haar.

Maha keek Aldin recht in de ogen aan. ‘Ik ga niet naar huis. Ik wil hier blijven,' zei ze luid.

‘En waarom wil je hier blijven?'

‘Zoals ik al zei, ik houd niet van mijn verzorgers.'

‘Ik geloof je niet, zei Aldin rustig.

‘Het is de waarheid.'

‘Ja. Maar dat is niet alles, hè?'

Ze zuchtte. ‘Ja, er is meer.'

‘Ik dacht het al. Vertel het me.'

‘We verliezen de oorlog. De mensen hebben geen eten. Velen kunnen nergens wonen. Dit kan zo niet langer. Ik ben bang.'

Aldin ging naast Maha zitten. Hij keek haar goed aan. ‘Je kunt hier voorlopig blijven,' legde hij uit. ‘Maar je moet wel begrijpen dat onze twee werelden met elkaar in oorlog zijn.'

‘Dat weet ik,' zei ze snel. ‘Ik ben 13, geen 6!'

Aldin lachte. ‘Dan begrijp je het. Er spelen hier grote factoren mee,' zei hij. ‘Dit zou allemaal enorme gevolgen kunnen hebben. Zowel op nationaal als internationaal niveau.'

‘Ja,' zei Maha terwijl ze naar beneden keek. ‘Maar ze weten nog steeds niet waar ik ben!' voegde ze er snel aan toe. ‘Ik kan gewoon een paar dagen wachten. Daarna kan ik ergens anders naartoe.'

Aldin keek haar aan. Het was tijd om erachter te komen hoe het kind hier naartoe was gekomen. ‘Maha, een capsule gebruiken is geen makkelijke manier van reizen. Je bent hier niet alleen gekomen. Je bent te jong om zonder hulp door de ruimte te reizen.'

Maha keek hem aan. ‘Je hebt gelijk,' zei ze zachtjes. ‘Ik kan geen ruimteschip besturen.'

‘Wie dan wel?'

‘Dat kan ik je niet zeggen.'

Aldin kon erg goed wachten. Als minister was hij gewend om met mensen te onderhandelen. ‘Maha, we moeten weten wie je heeft geholpen. Als we dat niet weten, kunnen we je niet helpen.'

Maha was stil. Toen sprak ze. ‘Het is … het is …'

‘Maak je geen zorgen. Je bent hier veilig,' zei Kira zachtjes.

Maha keek hen aan. En toen zei ze het. ‘Het is Valior, jullie keizer. Hij heeft me geholpen.'

Aldin stond snel op. Hij keek Maha aan. Toen keek hij naar Kira. De bewakers keken hen allemaal aan.

‘Valior?' zei Aldin. ‘Dat kan niet waar zijn!'

Maha sloeg haar ogen weer neer. ‘Ja dat kan wel. Ik ontving weken geleden een bericht van hem. Hij zei dat hij wist dat ik weg wilde. Hij wilde me helpen. Dus liet hij zijn spionnen naar mij zoeken.'

‘Spionnen?'

‘Ja, er zijn veel spionnen van de Aardbewoners op Kalkia.'

Aldin legde zijn hand op zijn hoofd. Hij liep de kamer rond. Dus de keizer heeft een Kalkiaans kind geholpen om te ontsnappen. Hij kon gewoon niet begrijpen waarom. ‘Dit is ongelooflijk,' zuchtte hij ten slotte.

Even later sprak Maha opnieuw. ‘Nou, eigenlijk is er nog iets,' zei ze zachtjes.

Aldin draaide zich om en keek naar Maha. Wat zou er nog meer kunnen zijn? dacht hij. Ten slotte vroeg hij: ‘En wat is dat?'

Maha keek hem recht aan. ‘Mijn vader?'

‘Wat is er met je vader?' vroeg Aldin zachtjes.

‘Mijn vader is de keizer van de Kalkianen.'

Hoofdstuk 2 Overzicht

Samenvatting

Het meisje uit de Kalkiaanse capsule wordt wakker. De dokter behandelt het meisje. Het meisje begint te praten. Ze heet Maha. Ze is Kalkiaans. Ze is 13 jaar oud. Eerst zegt Maha dat ze is vertrokken vanwege haar ouders. Later zegt ze iets anders. Ze is bang dat de Kalkianen de oorlog misschien niet zullen overleven. Aldin vraagt hoe Maha naar de aarde kwam. Uiteindelijk vertelt ze hem dat keizer Valior haar heeft geholpen. Dan voegt ze eraan toe dat haar vader de Kalkiaanse keizer is.

De capsule - Hoofdstuk 2 – Het meisje Die Kapsel - Kapitel 2 - Das Mädchen The capsule - Chapter 2 - The girl La cápsula - Capitulo 2 - La chica Kapsuła - Rozdział 2 - Dziewczyna A cápsula - Capítulo 2 - A rapariga Капсула - Глава 2 - Девушка Капсула - Розділ 2 - Дівчина

**Hoofdstuk 2 – Het meisje**

Het meisje uit de Kalkiaanse capsule was wakker! The girl from the Kalkian capsule was awake! Iemand moest met haar praten. Someone had to talk to her. Кто-то должен был поговорить с ней. Aldin was een minister van de keizer. Aldin was a minister of the emperor. الدین وزیر امپراتور بود. Hij was de beste persoon om het te doen. He was the best person to do it. Hij liep naar de slaapkamer. He walked to the bedroom. Kira ging met hem mee. Kira went with him. Ze gingen zitten. They sat down.

Het meisje zag er slaperig uit. The girl looked sleepy. دختر خواب آلود به نظر می رسید. Девушка выглядела сонной. Ten slotte vroeg ze langzaam: ‘Waar ben ik?' Kira en Aldin keken elkaar verbaasd aan. Finally, she slowly asked, "Where am I? Kira and Aldin looked at each other in surprise. Наконец она медленно спросила: "Где я? Кира и Алдин удивленно посмотрели друг на друга. Ze sprak Nederlands! She spoke Dutch!

Het meisje keek om zich heen. The girl looked around. Девушка огляделась по сторонам. Ze zag de bewakers. She saw the guards. Она увидела охранников. Plotseling werd ze erg bang. Suddenly she became very frightened. De dokter gaf haar een medicijn om haar te kalmeren. The doctor gave her a drug to calm her down. دکتر مقداری دارو به او داد تا آرام شود. Ze viel snel weer in slaap. She quickly fell asleep again. دوباره سریع به خواب رفت. Она быстро уснула.

Een uur later gingen de ogen van het meisje open. An hour later, the girl's eyes opened. یک ساعت بعد چشمان دختر باز شد. Ten slotte vroeg ze langzaam: ‘Waar ben ik?' Toen keek ze naar Aldin. Finally, she asked slowly, "Where am I? Then she looked at Aldin. ‘Wie bent u?' vroeg ze. "Who are you?" she asked. Haar Nederlands was erg goed. Her Dutch was very good.

‘Hallo,' zei Aldin. ‘Mijn naam is Aldin. Dit is Kira. Wij zijn Aardbewoners. We are Earthlings. Probeer rustig te blijven. Try to stay calm. سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید. Постарайтесь сохранять спокойствие. Hij stopte. ‘Hoe voel je je?' "How do you feel?

‘Oké,' antwoordde ze voorzichtig. 'Okay,' she replied cautiously. Ze vertrouwde ze niet. She didn't trust them. Она не доверяла им.

‘We willen je geen pijn doen,' zei Aldin. 'We don't want to hurt you,' Aldin said. الدین گفت: ما نمی خواهیم به شما صدمه بزنیم.

Het meisje bleef toch bang. The girl remained afraid anyway. دختر هنوز می ترسید. Ze gaf geen antwoord. She didn't answer.

Kira probeerde contact te maken. Kira tried to make contact. ‘Hoi,' zei ze zachtjes. 'Hi,' she said softly. ‘Kun je me vertellen hoe je heet?' "Can you tell me your name?

‘Ik heet Maha,' antwoordde het meisje. 'My name is Maha,' the girl replied.

‘Alles komt goed, Maha. 'Everything will be fine, Maha. Все будет хорошо, Маха. Ik heet Kira. My name is Kira. En dit is Aldin. And this is Aldin. Je bent bij mij thuis. You are at my home. Je bent gewond geraakt. You were injured. صدمه دیدی Вы были ранены. We zorgen voor je.' We'll take care of you. Мы позаботимся о вас.

‘Ben ik in jullie hoofdstad?' vroeg het meisje. "Am I in your capital city?" the girl asked. Я в вашей столице?" - спросила девушка. Ze keek uit het raam. She looked out the window. Het was laat. It was late. Ze kon niet veel door het glas zien. She couldn't see much through the glass. او نمی توانست چیز زیادی از شیشه ببیند. Ze kon maar een paar bomen en velden zien. She could only see a few trees and fields. ‘Het lijkt niet op een stad,' zei ze verbaasd. 'It doesn't look like a city,' she said in surprise.

‘Je bent vlakbij de hoofdstad. 'You are near the capital. Maar niet in de hoofdstad,' antwoordde Aldin. But not in the capital," Aldin replied. ‘De keizer is nog ver hier vandaan.' 'The emperor is still a long way from here.' امپراتور هنوز دور است. Император все еще далеко отсюда.

Toen het meisje het woord ‘keizer' hoorde, werd ze opnieuw bang. When the girl heard the word "emperor," she got scared again. دختر با شنیدن کلمه "امپراطور" دوباره ترسید. Когда девочка услышала слово "император", она снова испугалась. ‘Ik wil niet naar huis! 'I don't want to go home! Ik ben nu 13. I'm 13 now. من الان 13 سالمه Ik kan mijn eigen beslissingen nemen!' riep ze. I can make my own decisions!" she cried. من می توانم تصمیمات خودم را بگیرم!' او داد زد. Я могу сама принимать решения!" - плакала она.

Aldin was verbaasd. Aldin was puzzled. Waarom wilde het kind niet naar huis? Why didn't the child want to go home? Waarom zei ze dat? Why did she say that? Er was iets vreemds aan de hand. Something strange was going on. اتفاق عجیبی در حال وقوع بود. Происходило что-то странное.

‘Waarom wil je niet naar huis?' vroeg hij. "Why don't you want to go home?" he asked.

‘Ik houd niet van Kalkia.' 'I don't like Kalkia.' Мне не нравится Калкия.

‘Je houdt niet van Kalkia?' vroeg Aldin verbaasd. "You don't like Kalkia?" asked Aldin in surprise. ‘Wat bedoel je?' "What do you mean?

‘Ik wil daar niet meer wonen.' 'I don't want to live there anymore.'

‘Waarom zeg je dat?' "Why do you say that?

‘Nou, ten eerste is mijn familie nooit thuis.' 'Well, for one thing, my family is never home.' "خب، برای یک چیز، خانواده من هرگز خانه نیستند." Ну, во-первых, моей семьи никогда не бывает дома.

‘Ja? 'Yes? En?'

‘Ze negeren me. 'They ignore me. Ze brengen geen tijd met me door. They don't spend time with me. Они не проводят со мной время. Ze geven niet om me.' They don't care about me. Им на меня наплевать".

‘Dus je familie negeert jou?' zei Aldin. "So your family ignores you?" said Aldin.

‘Ja … al heel lang.' 'Yes ... for a very long time.' Да... долгое время.

‘En omdat je eenzaam was, ben je hierheen gekomen?' vroeg Kira. "And because you were lonely, you came here?" asked Kira. "و چون تنها بودی، به اینجا آمدی؟" کیرا پرسید. И потому что вам было одиноко, вы пришли сюда?" - спросила Кира.

‘Ja. Mijn vader werkt altijd. My father is always working. Mijn moeder reist altijd. My mother travels all the time. Моя мама постоянно путешествует. Ik blijf thuis met de verzorgers. I stay home with the caregivers. Mijn vader betaalt ze om voor me te zorgen. My father pays them to take care of me. Ik houd er niet van om bij ze te zijn.' I don't like being with them. Мне не нравится быть с ними".

Aldin begon het te begrijpen. Aldin began to understand. Het meisje was van huis weggelopen! The girl had run away from home! دختر از خانه فرار کرده بود! Девушка сбежала из дома!

‘Een ogenblikje, Maha. 'Just a moment, Maha. Vertel je me dat je je huis hebt verlaten? Are you telling me you left your home? به من می گویی که خانه ات را ترک کردی؟ Вы хотите сказать, что покинули свой дом? Dat je bent weggelopen?' That you ran away? Что вы сбежали?

Het meisje sloeg haar ogen neer. The girl batted her eyes. دختر چشمانش را پایین انداخت. Девушка опустила глаза. ‘Ja,' antwoordde ze.

Aldin stond op. Hij keek neer op het meisje. He looked down at the girl. Он посмотрел вниз на девушку. ‘Neem me niet kwalijk. 'Excuse me. Извините. Ik moet naar buiten.' I have to go outside.

Aldin verliet het huis. Aldin left the house. Kira volgde hem. Kira followed him. Кира последовала за ним. Hij stond naar de mooie boerderij van Kira te kijken. He stood looking at Kira's beautiful farmhouse. Он стоял и смотрел на красивый фермерский дом Киры. Hij dacht na. He pondered. Он задумался. Hij voelde zich duidelijk een beetje ongemakkelijk. He obviously felt a little uncomfortable. Он явно чувствовал себя немного неловко.

‘Wat vind jij ervan, Aldin?' vroeg Kira. "What do you think, Aldin?" asked Kira. Что скажешь, Алдин?" - спросила Кира.

‘Hier klopt iets niet.' 'Something's not right here.' Что-то здесь не так.

‘Wat bedoel je?' "What do you mean?

Het meisje is van huis weggelopen. The girl ran away from home. Maar ze kan geen ruimteschip besturen. But she can't fly a spaceship. اما او نمی تواند یک سفینه فضایی را هدایت کند. Но она не может управлять космическим кораблем. Ze is 13.'

‘Ik begrijp het. 'I understand. Iemand heeft haar geholpen.' Someone helped her. Кто-то помог ей.

‘Ja. Maar wie?'

‘Laten we dat eens gaan uitzoeken.' 'Let's go find out.' Давайте узнаем.

Aldin en Kira gingen weer naar binnen. Aldin and Kira went back inside. Ze liepen de slaapkamer They walked into the bedroom

in.

‘Hallo,' zei Aldin.

‘Hier zijn we weer,' zei Aldin en glimlachte naar haar. 'Here we are again,' Aldin said and smiled at her. Вот мы и встретились, - сказал Алдин и улыбнулся ей.

Maha keek Aldin recht in de ogen aan. Maha looked Aldin straight in the eye. Маха посмотрела Алдину прямо в глаза. ‘Ik ga niet naar huis. 'I'm not going home. Я не пойду домой. Ik wil hier blijven,' zei ze luid. I want to stay here," she said loudly. Я хочу остаться здесь, - громко сказала она.

‘En waarom wil je hier blijven?' "And why do you want to stay here?

‘Zoals ik al zei, ik houd niet van mijn verzorgers.' 'Like I said, I don't like my caretakers.' Как я уже говорил, мне не нравятся мои воспитатели.

‘Ik geloof je niet, zei Aldin rustig. 'I don't believe you,' Aldin said quietly.

‘Het is de waarheid.' "It's the truth.

‘Ja. Maar dat is niet alles, hè?' But that's not all, is it? Но это еще не все, не так ли?

Ze zuchtte. She sighed. ‘Ja, er is meer.' 'Yes, there is more.' Да, это еще не все.

‘Ik dacht het al. 'I thought so. Я так и думал. Vertel het me.' Tell me.

‘We verliezen de oorlog. 'We are losing the war. De mensen hebben geen eten. The people have no food. Velen kunnen nergens wonen. Many have nowhere to live. Многим негде жить. Dit kan zo niet langer. This can't go on like this. Так больше продолжаться не может. Ik ben bang.' I'm scared.

Aldin ging naast Maha zitten. Aldin sat down next to Maha. Hij keek haar goed aan. He looked at her closely. ‘Je kunt hier voorlopig blijven,' legde hij uit. 'You can stay here for now,' he explained. Вы можете пока остаться здесь, - объяснил он. ‘Maar je moet wel begrijpen dat onze twee werelden met elkaar in oorlog zijn.' 'But you must understand that our two worlds are at war with each other.' Но вы должны понимать, что два наших мира находятся в состоянии войны друг с другом.

‘Dat weet ik,' zei ze snel. "I know that," she said quickly. ‘Ik ben 13, geen 6!' 'I'm 13, not 6!'

Aldin lachte. Aldin laughed. ‘Dan begrijp je het. 'Then you understand. Тогда вы понимаете. Er spelen hier grote factoren mee,' zei hij. There are big factors at play here," he said. Здесь действуют серьезные факторы, - сказал он. ‘Dit zou allemaal enorme gevolgen kunnen hebben. 'This could all have huge implications. Все это может иметь огромные последствия. Zowel op nationaal als internationaal niveau.' Both nationally and internationally. Как на национальном, так и на международном уровне".

‘Ja,' zei Maha terwijl ze naar beneden keek. 'Yes,' Maha said as she looked down. Да, - сказала Маха, глядя вниз. ‘Maar ze weten nog steeds niet waar ik ben!' voegde ze er snel aan toe. "But they still don't know where I am!" she added quickly. "Но они до сих пор не знают, где я!" - быстро добавила она. ‘Ik kan gewoon een paar dagen wachten. 'I can just wait a few days. Я могу подождать несколько дней. Daarna kan ik ergens anders naartoe.' After that, I can go somewhere else. После этого я могу отправиться в другое место".

Aldin keek haar aan. Aldin looked at her. Het was tijd om erachter te komen hoe het kind hier naartoe was gekomen. It was time to find out how the child had come here. Пора было выяснить, как ребенок оказался здесь. ‘Maha, een capsule gebruiken is geen makkelijke manier van reizen. 'Maha, using a capsule is not an easy way to travel. Маха, использование капсулы - не самый простой способ путешествовать. Je bent hier niet alleen gekomen. You did not come here alone. Вы пришли сюда не одна. Je bent te jong om zonder hulp door de ruimte te reizen.' You are too young to travel through space without help.

Maha keek hem aan. Maha looked at him. Маха посмотрела на него. ‘Je hebt gelijk,' zei ze zachtjes. 'You're right,' she said softly. Вы правы, - тихо сказала она. ‘Ik kan geen ruimteschip besturen.' 'I can't fly a spaceship.'

‘Wie dan wel?' "Then who did? "Кто же?

‘Dat kan ik je niet zeggen.' 'I can't tell you that.'

Aldin kon erg goed wachten. Aldin could wait very well. Алдин умел ждать очень хорошо. Als minister was hij gewend om met mensen te onderhandelen. As a minister, he was used to negotiating with people. Будучи священником, он привык вести переговоры с людьми. ‘Maha, we moeten weten wie je heeft geholpen. 'Maha, we need to know who helped you. Als we dat niet weten, kunnen we je niet helpen.' If we don't know that, we can't help you.

Maha was stil. Maha was silent. Toen sprak ze. Then she spoke. ‘Het is … het is …'

‘Maak je geen zorgen. 'Don't worry. Не волнуйтесь. Je bent hier veilig,' zei Kira zachtjes. You're safe here," Kira said softly.

Maha keek hen aan. Maha looked at them. Маха посмотрела на них. En toen zei ze het. And then she said it. А потом она сказала. ‘Het is Valior, jullie keizer. 'It's Valior, your emperor. Это Валиор, ваш император. Hij heeft me geholpen.' He helped me. Он помог мне.

Aldin stond snel op. Aldin stood up quickly. Hij keek Maha aan. He looked at Maha. Toen keek hij naar Kira. Then he looked at Kira. De bewakers keken hen allemaal aan. The guards looked at them all. Охранники посмотрели на них.

‘Valior?' zei Aldin. "Valior?" said Aldin. ‘Dat kan niet waar zijn!' "That can't be true! "Этого не может быть!

Maha sloeg haar ogen weer neer. Maha slammed her eyes down again. ‘Ja dat kan wel. 'Yes you can. Да, можете. Ik ontving weken geleden een bericht van hem. I received a message from him weeks ago. Hij zei dat hij wist dat ik weg wilde. He said he knew I wanted to leave. Он сказал, что знал, что я хочу уйти. Hij wilde me helpen. He wanted to help me. Dus liet hij zijn spionnen naar mij zoeken.' So he had his spies look for me. И он отправил своих шпионов искать меня".

‘Spionnen?' "Spies?

‘Ja, er zijn veel spionnen van de Aardbewoners op Kalkia.' 'Yes, there are many Earthling spies on Kalkia.'

Aldin legde zijn hand op zijn hoofd. Aldin put his hand on his head. Hij liep de kamer rond. He walked around the room. Dus de keizer heeft een Kalkiaans kind geholpen om te ontsnappen. So the emperor helped a Kalkian child escape. Hij kon gewoon niet begrijpen waarom. He just couldn't understand why. ‘Dit is ongelooflijk,' zuchtte hij ten slotte. 'This is unbelievable,' he finally sighed.

Even later sprak Maha opnieuw. Moments later, Maha spoke again. ‘Nou, eigenlijk is er nog iets,' zei ze zachtjes. 'Well, actually there is something else,' she said softly. На самом деле есть кое-что еще, - тихо сказала она.

Aldin draaide zich om en keek naar Maha. Aldin turned and looked at Maha. Алдин повернулся и посмотрел на Маху. Wat zou er nog meer kunnen zijn? What else could there be? Что еще может быть? dacht hij. he thought. Ten slotte vroeg hij: ‘En wat is dat?' Finally, he asked, "And what is that? Наконец он спросил: "И что же это такое?

Maha keek hem recht aan. Maha looked straight at him. ‘Mijn vader?' "My father?

‘Wat is er met je vader?' vroeg Aldin zachtjes. "What about your father?" asked Aldin softly.

‘Mijn vader is de keizer van de Kalkianen.' 'My father is the emperor of the Kalkians.'

**Hoofdstuk 2 Overzicht**

**Samenvatting**

Het meisje uit de Kalkiaanse capsule wordt wakker. The girl from the Kalkian capsule wakes up. De dokter behandelt het meisje. The doctor treats the girl. Het meisje begint te praten. The girl starts talking. Ze heet Maha. Her name is Maha. Ze is Kalkiaans. She is Kalkian. Ze is 13 jaar oud. She is 13 years old. Eerst zegt Maha dat ze is vertrokken vanwege haar ouders. First, Maha says she left because of her parents. Later zegt ze iets anders. Later, she says something else. Ze is bang dat de Kalkianen de oorlog misschien niet zullen overleven. She fears the Kalkians may not survive the war. Aldin vraagt hoe Maha naar de aarde kwam. Aldin asks how Maha came to earth. Uiteindelijk vertelt ze hem dat keizer Valior haar heeft geholpen. Eventually she tells him that Emperor Valior helped her. Dan voegt ze eraan toe dat haar vader de Kalkiaanse keizer is. Then she adds that her father is the Kalkian emperor.