×

Usamos cookies para ayudar a mejorar LingQ. Al visitar este sitio, aceptas nuestras politicas de cookie.


image

Conan Doyle, A. - Το Σημάδι Των Τεσσάρων, 12. Η Παράξενη Ιστορία του Τζόναθαν Σμολ (3)

12. Η Παράξενη Ιστορία του Τζόναθαν Σμολ (3)

«Μια βραδιά έχασε ακόμη πιο άσχημα από όσο συνήθως. Καθόμουν στην καλύβα μου όταν εκείνος και ο Λοχαγός Μόρσταν ήρθαν παραπατώντας καθοδόν για τα δωμάτια τους. Ήταν φίλοι καρδιακοί, εκείνοι οι δυο, και ποτέ δεν ξεμάκραιναν. Ο ταγματάρχης ήταν έξω φρενών με τις απώλειες του.

«'Όλα τελείωσαν, Μόρσταν,' έλεγα καθώς πέρασαν την καλύβα μου. ‘Θα πρέπει να στείλω τα χαρτιά μου. Καταστράφηκα.'

«'Κουταμάρες, παλιόφιλε!' είπε ο άλλος, χτυπώντας τον φιλικά στον ώμο. ‘Είχα φάει κι εγώ ένα άσχημο χαστούκι. Αλλά—‘ Αυτό ήταν το μόνο που μπόρεσα να ακούσω, αλλά ήταν αρκετό για να με βάλει σε σκέψεις.

«Κάνα δυο μέρες αργότερα ο Ταγματάρχης Σόλτο βολτάριζε στην ακτή: έτσι άρπαξα την ευκαιρία να του μιλήσω.

«'Θα ήθελα την συμβουλή σου, Ταγματάρχη,' είπα.

«'Καλώς, Σμολ, περί τίνος πρόκειται;' ρώτησε, βγάζοντας το σερούτ από τα χείλη του.

«'Ήθελα να σας ρωτήσω, κύριε' είπα, ‘ποιο είναι το κατάλληλο πρόσωπο στο οποίο θα έπρεπε να παραδοθεί ένας κρυμμένος θησαυρός. Γνωρίζω που βρίσκεται μισό εκατομμύριο περίπου, και, καθώς, δε μπορώ να τον χρησιμοποιήσω ο ίδιος, σκέφτηκα πως ίσως το καλύτερο που θα μπορούσα να κάνω θα ήταν να το παραδώσω στις κατάλληλες αρχές, και τότε ίσως θα μου μείωναν την ποινή μου.'

«'Μισό εκατομμύριο, Σμολ;' είπε πνιχτά, κοιτώντας με προσεκτικά για να δει αν μιλούσα ειλικρινά.

«'Ακριβώς τόσα, κύριε —σε πετράδια και πέρλες. Περιμένει εκεί για τον καθένα. Και το αλλόκοτο πράγμα είναι πως ο πραγματικός ιδιοκτήτης είναι παράνομος και δεν μπορεί να έχει περιουσία, έτσι ώστε ανήκει στον πρώτο που θα τα βρει.

«'Στην κυβέρνηση, Σμολ,' τραύλισε, ‘στην κυβέρνηση.' Όμως το είπε με ένα κομπιαστό τρόπο, και γνώριζα στην καρδιά μου πως τον είχα τσεπώσει.

«'Πιστεύετε, τότε, κύριε, πως θα έπρεπε να αναφέρω την πληροφορία στον γενικό διοικητή;» είπα ήρεμα.

«'Λοιπόν, βασικά δεν πρέπει να κάνεις τίποτα βιαστικό ή κάτι που ίσως μετανιώσεις. Πες μου τα όλα, Σμολ. Δώσε μου τα στοιχεία.'

«Του είπα όλη την ιστορία, με μικρές αλλαγές, έτσι ώστε να μη μπορεί να αναγνωρίσει τις τοποθεσίες. Όταν είχα τελειώσει στάθηκε παγωμένος και βυθισμένος στις σκέψεις. Διέκρινα από το σφίξιμο των χειλιών του πως μια πάλη λάβαινε χώρα μέσα του.

«'Πρόκειται για ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα, Σμολ,» είπε εντέλει. ‘Δεν πρέπει να αναφέρεις ούτε λέξη σε κανέναν σχετικά, και θα τα πούμε και πάλι σύντομα.'

«Δυο νύχτες αργότερα εκείνος κι ο φίλος του, ο Λοχαγός Μόρσταν, ήρθαν στην καλύβα τα μεσάνυχτα με μια λάμπα.

«'Θέλω μόνο να ακούσει ο Λοχαγός Μόρσταν την ιστορία από τα ίδια σου τα χείλη, Σμολ,' είπε.

«Την επανέλαβα όπως την είχα πει την περασμένη φορά.

«'Ακούγεται αληθινή, ε;' είπε εκείνος. ‘Είναι αρκετά καλή για να δράσουμε;'

«Ο Λοχαγός Μόρσταν ένευσε.

«'Κοίτα δω, Σμολ,' είπε ο ταγματάρχης. ‘Το συζητήσαμε, ο φίλος μου εδώ κι εγώ, και καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως το μυστικό σου είναι ελάχιστα κυβερνητικό ζήτημα, τελικά, αλλά προσωπικό σου θέμα, το οποίο φυσικά έχεις την εξουσία να αποφασίσεις μόνος σου όπως νομίζεις καλύτερα. Τώρα το ερώτημα είναι, Τι τίμημα θα ζητήσεις για αυτό; Ίσως να έχουμε την διάθεση να το αναλάβουμε, και τουλάχιστον να το εξετάσουμε, αν συμφωνήσουμε στους όρους.' Προσπάθησε να μιλήσει με ψύχραιμο, αδιάφορο τρόπο, αλλά τα μάτια του έλαμπαν από έξαψη και απληστία.

«'Μα, όσο για αυτό, κύριοι,' απάντησα, προσπαθώντας επίσης να είμαι ψύχραιμος όσο εξημμένος κι αν ένοιωθα, ‘υπάρχει μόνο μια συμφωνία που κάποιος στη θέση μου θα έκανε. Θα ήθελα να με βοηθήσετε να ελευθερωθώ, και να βοηθήσετε και τους τρεις συντρόφους μου. Κατόπιν θα σας καταστήσουμε συνεργάτες μας και θα σας δώσουμε ένα πέμπτο μερίδιο για να μοιρασθείτε οι δυο σας.'

«'Χμ!' είπε εκείνος. ‘Ένα πέμπτο μερίδιο! Δεν είναι ιδιαίτερα δελεαστικό.'

«'Θα ανέρθει σε πενήντα περίπου χιλιάδες ανά άτομο,' είπα.

«'Όμως πως είναι δυνατόν να επιτύχουμε την απελευθέρωση σου. Γνωρίζεις πολύ καλά πως αυτό που ζητάς είναι αδύνατο.'

«'Καθόλου,' απάντησα. ‘Τα σκέφτηκα όλα ως και την τελευταία λεπτομέρεια. Το μόνο εμπόδιο στην διαφυγή μας είναι πως δεν μπορούμε να βρούμε ένα σκάφος κατάλληλο για ταξίδι και προμήθειες που να μας φτάσουν για τόσο μεγάλο διάστημα. Υπάρχουν άφθονα μικρά γιωτ και ψαροκάικα στην Καλκούτα ή το Μαντράς τα οποία θα εξυπηρετούσαν καλά το σκοπό μας. Φέρτε εσείς ένα εδώ. Θα υποχρεωθούμε να επιβιβαστούμε την νύχτα, κι αν μας αφήσετε σε κάποιο μέρος της Ινδικής ακτής θα έχετε φέρει εις πέρας το κομμάτι της συμφωνίας σας.'

«'Αν ήταν μόνο ένας,' είπε.

«'Ή όλοι ή κανένας,' απάντησα. ‘Το ορκιστήκαμε. Οι τέσσερις μας οφείλουμε πάντοτε να δρούμε μαζί.'

«'Βλέπεις, Μόρσταν,' είπε εκείνος. ‘Ο Σμολ είναι άνθρωπος με λόγο. Δεν κάνει πίσω από τους φίλους του. Πιστεύω πως μπορούμε κάλλιστα να τον εμπιστευθούμε.'

«'Είναι βρώμικη υπόθεση,' απάντησε ο άλλος. ‘Κι όμως, όπως λες, τα χρήματα θα σώσουν τα γαλόνια μας θεσπέσια.'

«'Λοιπόν, Σμολ,' είπε ο ταγματάρχης, ‘πρέπει, υποθέτω, να προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε. Πρέπει πρώτα, φυσικά, να ελέγξουμε την αξιοπιστία της ιστορίας σου. Πες που είναι κρυμμένο το κουτί, και θα πάρω άδεια για να επιστρέψω στην Ινδία με το μηνιαίο πλοίο των προμηθειών για να ερευνήσω την υπόθεση.'

«'Όχι τόσο γρήγορα,» είπα, γινόμενος πιο ψυχρός καθώς εκείνος ζεσταινόταν. ‘Πρέπει να έχω την συγκατάθεση των τριών συντρόφων μου. Σας είπα πως μαζί μας είναι ή κι οι τέσσερις ή κανένας.'

«'Ανοησίες!' ξέσπασε. ‘Τι έχουν τρεις μαύροι να κάνουν με την συμφωνία μας;'

«'Μαύροι ή μπλε,' είπα, ‘είναι μέσα μαζί μου, κι όλοι πάμε παρέα.'

«Λοιπόν, το ζήτημα έληξε με μια δεύτερη συνάντηση, στην οποία ο Μαχμέτ Σίνγκ, ο Αμπντουλάχ Κχάν, και ο Ντόστ Ακμπάρ ήταν όλοι τους παρόντες. Συζητήσαμε το θέμα ξανά, και εντέλει καταλήξαμε σε ένα διακανονισμό. Θα παρείχαμε και στους δυο αξιωματικούς χάρτες της τοποθεσία του οχυρού Άνγκρα, και θα σημειώναμε το σημείο του τοίχου που ο θησαυρός ήταν κρυμμένος. Ο Ταγματάρχης Σόλτο θα πήγαινε στην Ινδία για να ελέγξει την ιστορία μας. Αν έβρισκε το κουτί θα έπρεπε να το αφήσει εκεί, να στείλει ένα μικρό γιωτ με προμήθειες για ταξίδι, το οποίο θα άραξε έξω από το νησί Ράτλαντ, και στο οποίο θα έπρεπε να φτάσουμε, και τελικά θα επέστρεφε στα καθήκοντα του. Ο λοχαγός Μόρσταν τότε θα έκανε αίτηση για άδεια, για να μας συναντήσει στο Άνγκρα, κι εκεί θα κάναμε το τελικό μοίρασμα του θησαυρού, με εκείνον να παίρνει το μερίδιο του ταγματάρχη όπως και το δικό του. Όλα αυτά επισφραγίσθηκαν με τους πλέον επίσημους όρκους που το μυαλό θα μπορούσε να σκεφθεί και τα χείλη να προφέρουν. Κάθισα όλη νύχτα με χαρτί και μελάνι, και το πρωί είχα δυο χάρτες έτοιμους, υπογεγραμμένους με το σημάδι των τεσσάρων —αυτοί είναι οι Αμπντουλάχ, Ακμπάρ, Μαχμέτ, κι εγώ.

«Λοιπόν κύριοι, σας κουράζω με την μεγάλη ιστορία μου, και γνωρίζω πως ο φίλος μου ο κ. Τζόουνς ανυπομονεί να με χώσει στην στενή. Θα συντομεύσω όσο μπορώ. Ο αχρείος ο Σόλτο έφυγε για την Ινδία, αλλά ποτέ δεν επέστρεψε πίσω. Ο λοχαγός Μόρσταν μου έδειξε το όνομα του στη λίστα ενός από τα ταχυδρομικά πλοία ελάχιστα αργότερα. Ο θείος του είχε πεθάνει, αφήνοντας του μια περιουσία, κι είχε παραιτηθεί από το στρατό, ωστόσο είχε ξεπέσει στο να συμπεριφερθεί σε πέντε άντρες όπως είχε συμπεριφερθεί σε μας. Ο Μόρσταν πήγε σύντομα μέχρι το Άνγκρα και βρήκε, όπως αναμέναμε, πως ο θησαυρός είχε όντως χαθεί. Το παλιοτόμαρο τον είχε κλέψει, δίχως να φέρει εις πέρας ούτε έναν από τους όρους υπό τους οποίους του είχαμε πουλήσει το μυστικό. Από τότε ζούσα μονάχα για την εκδίκηση. Το σκεφτόμουν την μέρα και το καλλιεργούσα τη νύχτα. Μου έγινε ένα ακατανίκητο πάθος, ένα πάθος που με είχε καταλάβει ολοκληρωτικά. Δεν νοιαζόμουν καν για το νόμο —ούτε για τις κρεμάλες. Να αποδράσω, να εντοπίσω το Σόλτο, να βάλω το χέρι γύρω από το λαιμό του —αυτή αποτελούσε την μοναδική μου σκέψη. Ακόμη κι ο θησαυρός του Άνγκρα αποτελούσε ένα μικρότερο ζήτημα στο μυαλό μου από όσο η σφαγή του Σόλτο.

«Λοιπόν, αποφάσισα πολλά πράγματα στη ζωή μου, κι ούτε ένα δεν υπήρξε που να μην έφερα εις πέρας. Όμως πολλά κουραστικά χρόνια πέρασαν πριν φτάσει η ώρα μου. Μια μέρα όταν ο Δρ. Σόμερτον είχε πέσει κάτω από πυρετό ένα μικρός νησιώτης των Andaman εντοπίστηκε από μια παρέα καταδίκων στο δάσος. Ήταν ετοιμοθάνατος κι είχε πάει σε ένα μοναχικό μέρος να πεθάνει. Τον ανέλαβα, παρότι ήταν τόσο φαρμακερός όσο ένα νεαρό φίδι, και μετά από κάνα δυο μήνες τον είχα κάνει καλά και ικανό να περπατά. Εντυπωσιάστηκε μαζί μου τότε, κι ελάχιστα πήγαινε στο δάσος, μα πάντοτε τριγύριζε έξω από την καλύβα μου. Έμαθα λιγάκι την γλώσσα του από εκείνον, κι αυτό τον έκανε να μου τρέφει ακόμη μεγαλύτερη αδυναμία.

«Ο Τόνγκα —αυτό ήταν το όνομα του— ήταν ένας φίνος βαρκάρης και είχε ένα μεγάλο, ευρύχωρο κανό δικό του. Όταν ανακάλυψα πως μου είχε αφοσιωθεί και πως θα έκανε τα πάντα για να με υπηρετήσει, είδα την ευκαιρία να αποδράσω. Το συζήτησα μαζί του. Θα έφερνε τη βάρκα του κάποια συγκεκριμένη βραδιά σε μια παλιά προβλήτα η οποία δεν φυλασσόταν ποτέ, και από εκεί θα με έπαιρνε. Του έδωσε οδηγίες να έχει αρκετά φλασκιά νερό, πολλά γιαμ, καρύδες, και γλυκοπατάτες.

«Ήταν αφοσιωμένος και ντόμπρος, ο μικρός Τόνγκα. Κανείς δεν είχε ποτέ έναν περισσότερο πιστό σύντροφο. Την κατονομασμένη νύχτα είχε τη βάρκα του στην προβλήτα. Έτυχε, ωστόσο, κι υπήρχε ένας κατάδικος-φρουρός εκεί κάτω — ένας ποταπός Pathan ο οποίος ποτέ δεν έχανε την ευκαιρία να με προσβάλει και να με χτυπά. Είχα πάντοτε ορκιστεί εκδίκηση, και τώρα μου δινόταν η ευκαιρία. Ήταν λες κι η μοίρα τον είχε φέρει στο δρόμο μου ώστε να πληρώσω το χρέος μου πριν αφήσω το νησί. Στεκόταν στην ακτή με την πλάτη του σε εμένα, και την αραβίδα του στον ώμο. Κοίταξα τριγύρω για μια πέτρα με την οποία να του έσπαζα το κεφάλι, όμως καμία δεν βρήκα.

«Τότε μια αλλοπρόσαλλη σκέψη μου ήρθε στο μυαλό και μου έδειξε που μπορούσα να βρω ένα όπλο. Κάθισα κάτω μέσα στο σκοτάδι και ξέδεσα το ξύλινο πόδι μου. Με τρία μεγάλα πηδήματα βρέθηκα πάνω του. Έβαλε την αραβίδα του στον ώμο, όμως τον χτύπησα γερά, και του ́χωσα μέσα το μπροστινό μέρος του κρανίου του. Μπορείτε να δείτε το σχίσιμο στο ξύλο εκεί που τον χτύπησα. Πέσαμε κι οι δυο κάτω μαζί γιατί δεν μπορούσα να κρατήσω την ισορροπία μου, μα όμως όταν σηκώθηκα πάνω τον βρήκα να κείτεται αρκετά σιωπηλός. Έφυγα για το πλοίο και σε μια ώρα είχαμε ανοιχτεί για τα καλά στη θάλασσα. Ο Τόνγκα είχε φέρει όλα του τα υπάρχοντα μαζί του, τα όπλα του και τους θεούς του. Μεταξύ άλλων, είχε ένα μακρύ ακόντιο από μπαμπού, και κάποιο είδος ψάθας κοκκοφοίνικα των Andamans, με το οποίο έφτιαξα ενός είδους πανί. Για δέκα μέρες θαλασσοδέρναμε, εμπιστευόμενοι την τύχη, και την ενδέκατη περισυλλεγήκαμε από έναν έμπορο ο οποίος πήγαινε από την Σιγκαπούρη στο Τζιντάχ με ένα φορτίο Μαλαισιανών προσκυνητών. Επρόκειτο για ένα αλλόκοτο πλήθος, και ο Τόνγκα κι εγώ σύντομα καταφέραμε να βολευτούμε ανάμεσα τους. Είχαν μια εξαιρετική αρετή: σε άφηναν στην ησυχία σου και δεν έκαναν ερωτήσεις.

«Λοιπόν, αν ήταν να σας πως όλες τις περιπέτειες που ο φιλαράκος μου κι εγώ περάσαμε δεν θα με ευχαριστούσατε, γιατί θα ήμασταν εδώ μέχρι που ο ήλιος θα έλαμπε. Εδώ κι εκεί παρασυρθήκαμε στον κόσμο, με κάτι πάντοτε να εμφανίζεται για να μας κρατήσει μακριά από το Λονδίνο. Όλο αυτό τον καιρό, ωστόσο, δεν ξέχασα στιγμή τον σκοπό μου. Ονειρευόμουν τον Σόλτο κάθε νύχτα. Εκατό φορές τον σκότωσα στον ύπνο μου. Επιτέλους, όμως, κάπου πριν τρία με τέσσερα χρόνια, βρεθήκαμε στην Αγγλία. Δεν είχα μεγάλη δυσκολία να εντοπίσω που ζούσε ο Σόλτο, και στρώθηκα στην δουλειά για να ανακαλύψω αν είχε εκποιήσει τον θησαυρό ή αν τον είχε ακόμη. Έγινα φίλος με κάποιον που μπορούσε να με βοηθήσει —δεν κατονομάζω ονόματα, γιατί δεν θέλω να χώσω άλλο σε μια τρύπα— και σύντομα ανακάλυψα πως είχε ακόμη τα πετράδια. Κατόπιν προσπάθησα να τον πλησιάσω κατά πολλούς τρόπους, αλλά ήταν αρκετά πονηρός και είχε πάντοτε δυο πρωταθλητές παλαιστές, εκτός από τους γιους του και τον khitmutgar του, να τον φρουρούν.

«Μια μέρα, εντούτοις, άκουσα πως πέθαινε. Έτρεξα αμέσως στον κήπο του, λυσσασμένος πως θα ξέφευγε μέσα από τα χέρια έτσι απλά, και, κοιτώντας μέσα από το παράθυρο, τον είδα να κείτεται στο κρεβάτι του, με τους γιους του ένθεν και ένθεν. Θα είχα φανερωθεί και θα είχα δοκιμάσει την τύχη μου με τους τρεις τους, όταν ακόμη και καθώς τον κοίταξα το σαγόνι του κρέμασε, κι ήξερα πως είχε φύγει. Μπήκα στο δωμάτιο του την ίδια νύχτα, ωστόσο, και εξέτασα τα χαρτιά του για να δω αν υπήρχε κάποια αναφορά σχετικά με το που ήταν κρυμμένα τα πετράδια. Ούτε μια γραμμή, όμως, έτσι έφυγα, χολωμένος και αγριεμένος όσο κάποιος θα μπορούσε να είναι. Πριν φύγω συλλογίστηκα πως αν ποτέ συναντούσα τους φίλους μου τους Σιχ και πάλι θα αποτελούσε μια ικανοποίηση να γνωρίζουν πως είχα αφήσει κάποιο σημάδι του μίσους μας, έτσι έγραψα βιαστικά το σημάδι των τεσσάρων, όπως ήταν στο χάρτη μας, και το καρφίτσωσα στο στήθος του. Ήταν πάρα πολύ το να πήγαινε στον τάφο δίχως κάποιο ενθύμιο από τους ανθρώπους τους οποίους είχε ληστέψει και κοροϊδέψει.

«Βγάζαμε τα προς το ζην εκείνη την περίοδο εκθέτοντας τον κακόμοιρο τον Τόνγκα στα πανηγύρια και σε άλλα παρόμοια μέρη σαν τον μαύρο κανίβαλο. Θα έτρωγε ωμό κρέας και θα χόρευε τον χορό του πολέμου: έτσι είχαμε πάντοτε ένα καπέλο γεμάτο πέννες στο τέλος της μέρας. Μάθαινα ακόμη νέα από την οικία Ποντιτσέρι, και για μερικά χρόνια δεν υπήρξαν καθόλου νέα, εκτός του ότι αναζητούσαν τον θησαυρό. Επιτέλους, όμως, έφτασε αυτό που περιμέναμε τόσο πολύ. Ο θησαυρός είχε βρεθεί. Ήταν πάνω στην κορυφή του σπιτιού στο χημικό εργαστήριο του κ. Μπαρθόλομιου Σόλτο. Ήρθα αμέσως κι έριξα μια ματιά στο μέρος, όμως δεν μπορούσα να βρω πως, με το ξύλινο πόδι μου, θα μπορούσα να ανέβω πάνω. Έμαθα, εντούτοις, σχετικά με μια καταπακτή στην στέγη, και επίσης την ώρα που γευμάτιζε ο κ. Σόλτο. Μου φαινόταν πως θα κατάφερνα το θέμα εύκολα μέσω του Τόνγκα. Τον έφερα μαζί μου με ένα κομμάτι μακρύ σκοινί τυλιγμένο γύρω από τη μέση του. Σκαρφάλωνε σαν γάτα, και σύντομα ανέβηκε μέσα από την στέγη, μα, όπως η κακοτυχία τα ‘φερε, ο Μπαρθόλομιου Σόλτο ήταν ακόμη στο δωμάτιο, προς κακή του τύχη. Ο Τόνγκα σκέφτηκε πως είχε κάνει κάτι πολύ έξυπνο σκοτώνοντας τον, γιατί όταν ανέβηκα πάνω με το σκοινί τον βρήκα να σουλατσάρει τριγύρω σαν παγόνι. Αφάνταστα ξαφνιασμένος ήταν όταν έκανα κατά το μέρος του με την άκρη του σκοινιού και τον καταράστηκα σα μικρό αιμοσταγή δαίμονα. Πήρα το κουτί του θησαυρού και το κατέβασα, και κατόπιν γλίστρησα κι ο ίδιος κάτω, έχοντας πρώτα αφήσει το σημάδι των τεσσάρων πάνω στο γραφείο για να δείξω πως τα πετράδια είχαν επιστρέψει σε εκείνους που είχαν το μεγαλύτερο δικαίωμα πάνω τους. Ο Τόνγκα κατόπιν τράβηξε το σκοινί πάνω, έκλεισε το παράθυρο, και κατέβηκε όπως είχε ανέβει.

«Δεν ξέρω αν έχω κάτι άλλο να σας πω. Άκουσα έναν βαρκάρη να μιλά για την ταχύτητα της λάντσας του Σμιθ, της Χαραυγής, έτσι σκέφτηκα πως θα αποτελούσε ένα βολικό σκάφος για την απόδραση μας με το γέρο Σμιθ, και επρόκειτο να του δώσω ένα μεγάλο ποσό αν μας πήγαινε σώους στο πλοίο μας. Ήξερε, αναμφίβολα, πως υπήρχε κάποια περίεργη κατάσταση, όμως δεν γνώριζε τα μυστικά μας. Όλα αυτά είναι η αλήθεια, και το αν σας την λέω κύριοι, δεν είναι για να σας διασκεδάσω —γιατί δεν μου κάνατε και κάποιο μεγάλο καλό — αλλά επειδή πιστεύω πως η καλύτερη υπεράσπιση που μπορώ να έχω είναι απλά να μην αποκρύψω τίποτα, αλλά να μάθει ο κόσμος όλος πόσο άσχημα ο ίδιος χρησιμοποιήθηκα από τον Ταγματάρχη Σόλτο, και πόσο αθώος υπήρξα για τον θάνατο του γιου του.»

«Μια ιδιαίτερα αξιοσημείωτη κατάθεση,» είπε ο Σέρλοκ Χολμς. «Ταιριαστή κατάληξη σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα υπόθεση. Δεν υπάρχει τίποτα νέο για μένα στο τελευταίο μέρος της αφήγησης σου εκτός του ότι έφερες το δικό σου σκοινί. Αυτό δεν το γνώριζα. Επί τη ευκαιρία, έλπιζα πως ο Τόνγκα είχε χάσει όλα του τα βέλη, κι όμως κατάφερε να μας ρίξει ένα στο σκάφος.»

«Τα είχε χάσει όλα, κύριε, εκτός από το ένα που βρισκόταν μέσα στο φυσοκάλαμο του την στιγμή εκείνη.»

«Αχά, φυσικά,» είπε ο Χολμς. «Δεν το είχα σκεφθεί.»

«Υπάρχει κάποιο άλλο σημείο για το οποίο θα θέλατε να ρωτήσετε σχετικά;» ρώτησε ο κατάδικος ευγενικά.

«Πιστεύω πως όχι, σε ευχαριστώ,» απάντησε ο σύντροφος μου.

«Λοιπόν, Χολμς,» είπε ο Άθελνυ Τζόουνς, «είσαι άνθρωπος που πρέπει να του γίνονται τα χατίρια, κι όλοι μας γνωρίζουμε πως είσαι ειδήμων του εγκλήματος, όμως το καθήκον είναι καθήκον, και το παρατράβηξα κάνοντας ότι εσύ κι ο φίλος σου ζητήσατε. Θα νοιώσω περισσότερο άνετα όταν θα έχουμε τον αφηγητή μας ασφαλή και κλειδωμένο. Η άμαξα ακόμη περιμένει, και υπάρχουν δυο επιθεωρητές κάτω. Είμαι υπόχρεος και στους δυο σας για την βοήθεια σας. Φυσικά θα απαιτηθεί η παρουσία σας στη δίκη. Καλή σας νύχτα.»

«Καληνύχτα, κύριοι,» είπε ο Τζόναθαν Σμολ.

«Εσύ πρώτος, Σμολ,» σχολίασε ο κουρασμένος Τζόουνς καθώς άφηναν το δωμάτιο. «Θα φροντίσω ειδικά να μην με κοπανήσεις με το ξύλινο πόδι σου, ασχέτως του τι έκανες στον κύριο εκείνο στα νησιά Andaman. » «Ωραία, κι ορίστε το τέλος του μικρού μας δράματος,» σχολίασα όταν είχαμε κάτσει κάτω καπνίζοντας σιωπηλοί για λίγη ώρα. «Φοβάμαι πως ίσως να είναι η τελευταία έρευνα κατά την οποία είχα την ευκαιρία να μελετήσω τις μεθόδους σου. Η διδα Μόρσταν μου έκανε την τιμή να με δεχθεί ως μελλοντικό της σύζυγο.»

Άφησε ένα θλιβερό αναστεναγμό.

«Το φοβόμουν,» είπε. «Ειλικρινά δεν μπορώ να σε συγχαρώ.»

Ήμουν κάπως πληγωμένος.

«Έχεις κάποιο λόγο να είσαι δυσαρεστημένος με την επιλογή μου;» ρώτησα.

«Κανένα. Πιστεύω πως είναι μια από τις πλέον χαριτωμένες νεαρές κυρίες που συνάντησα ποτέ μου και ίσως να ήταν εξαιρετικά χρήσιμη σε μια τέτοια δουλεία όπως αυτή που κάνουμε. Έχει μια ολοφάνερη ικανότητα που εμφαίνεται από τον τρόπο κατά τον οποίο διατήρησε το χάρτη του Άνγκρα από όλα τα άλλα χαρτιά του πατέρα της. Όμως η αγάπη είναι κάτι συναισθηματικό, κι οτιδήποτε είναι συναισθηματικό αντιτίθεται στην αληθινή ψυχρή λογική την οποία θέτω υπεράνω όλων. Ποτέ δε θα παντρευτώ, εκτός κι αν επηρεαστεί η κρίση μου.»

«Πιστεύω,» είπα, γελώντας, «πως η κρίση μου ίσως να επιβιώσει την δοκιμασία. Όμως εσύ φαίνεσαι κουρασμένος.»

«Ναι, η αντίδραση έχει πέσει ήδη πάνω μου. Θα είμαι τόσο υποτονικός όσο ένα χαλί για μια βδομάδα.»

«Παράξενο,» είπα, «πως ότι για κάποιον άλλο θα αποκαλούσα τεμπελιά εναλλάσσεται με τις κρίσεις εξαίρετης δραστηριότητας και ζωντάνιας.»

«Ναι,» απάντησε, «έχω τα προσόντα ενός τέλειου χασομέρη, και επίσης ενός αρκετά δραστήριου τύπου. Συχνά σκέφτομαι αυτές τις γραμμές από το γερό Γκαίτε:

Schade dass die Natur nur einen Mensch aus dir schuf,

Denn zum wurdigen Mann war und zum Schelmen der Stoff.

((Σ.τ.Μ.) Nature, alas, made only one being out of you, although there was material for a good man and a rogue. – Η φύση, αλίμονο, δημιούργησε μια μόνο ύπαρξη από σένα, παρότι υπήρχε υλικό για έναν άνθρωπο καλό κι έναν κατεργάρη)

Επί τη ευκαιρία, επίκαιρες σχετικά με τούτη την ιστορία του Νόργουντ, βλέπεις είχαν, όπως υπέθεσα, κάποιο συνεργό στο σπίτι, ο οποίος δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Λαλ Ράο, τον μπάτλερ: έτσι ο Τζόουνς στην πραγματικότητα έχει την αμέριστη τιμή να έχει πιάσει ένα ψάρι στη σπουδαία του ψαριά.»

«Η μοιρασιά δείχνει μάλλον άδικη,» σχολίασα. «Έκανες όλη τη δουλειά της υπόθεσης. Εγώ κέρδισα μια σύζυγο, ο Τζόουνς παίρνει τα εύσημα, πες μου σε παρακαλώ τι απομένει για σένα;»

«Για μένα,» είπε ο Σέρλοκ Χολμς, «παραμένει ακόμη το μπουκάλι της κοκαΐνης.» Κι άπλωσε το μακρύ λευκό του χέρι για να το πάρει.

12. Η Παράξενη Ιστορία του Τζόναθαν Σμολ (3) 12. The Strange Story of Jonathan Small (3)

«Μια βραδιά έχασε ακόμη πιο άσχημα από όσο συνήθως. "A night lost even worse than usual. "Una noche perdió incluso peor que de costumbre. Καθόμουν στην καλύβα μου όταν εκείνος και ο Λοχαγός Μόρσταν ήρθαν παραπατώντας καθοδόν για τα δωμάτια τους. I was sitting in my hut when he and Captain Morstan came stumbling up on their way to their rooms. Ήταν φίλοι καρδιακοί, εκείνοι οι δυο, και ποτέ δεν ξεμάκραιναν. They were friends at heart, those two, and they never broke up. Eran amigos cercanos, ambos, y nunca se separaron. Ο ταγματάρχης ήταν έξω φρενών με τις απώλειες του. The major was furious with his losses.

«'Όλα τελείωσαν, Μόρσταν,' έλεγα καθώς πέρασαν την καλύβα μου. "'It's all over, Morstan,' I said as they passed my hut. ‘Θα πρέπει να στείλω τα χαρτιά μου. 'I'll have to send my papers. Καταστράφηκα.' I am destroyed.

«'Κουταμάρες, παλιόφιλε!' "'Nonsense, old friend! είπε ο άλλος, χτυπώντας τον φιλικά στον ώμο. said the other, patting him on the shoulder in a friendly way. ‘Είχα φάει κι εγώ ένα άσχημο χαστούκι. 'I'd had a bad slap myself. Αλλά—‘ Αυτό ήταν το μόνο που μπόρεσα να ακούσω, αλλά ήταν αρκετό για να με βάλει σε σκέψεις. But-' That was all I could hear, but it was enough to make me think.

«Κάνα δυο μέρες αργότερα ο Ταγματάρχης Σόλτο βολτάριζε στην ακτή: έτσι άρπαξα την ευκαιρία να του μιλήσω. "A day or two later Major Solto was prowling the coast: so I seized the opportunity to speak to him.

«'Θα ήθελα την συμβουλή σου, Ταγματάρχη,' είπα. "'I would like your advice, Major,' I said.

«'Καλώς, Σμολ, περί τίνος πρόκειται;' ρώτησε, βγάζοντας το σερούτ από τα χείλη του. "'Well, Small, what is this about?" he asked, taking the serut from his lips. "'Bueno, Small, ¿de qué se trata?' preguntó, tomando el suero de sus labios.

«'Ήθελα να σας ρωτήσω, κύριε' είπα, ‘ποιο είναι το κατάλληλο πρόσωπο στο οποίο θα έπρεπε να παραδοθεί ένας κρυμμένος θησαυρός. "'I wanted to ask you, sir,' I said, 'what is the proper person to whom a hidden treasure should be delivered. Γνωρίζω που βρίσκεται μισό εκατομμύριο περίπου, και, καθώς, δε μπορώ να τον χρησιμοποιήσω ο ίδιος, σκέφτηκα πως ίσως το καλύτερο που θα μπορούσα να κάνω θα ήταν να το παραδώσω στις κατάλληλες αρχές, και τότε ίσως θα μου μείωναν την ποινή μου.' I know where half a million or so is, and as I cannot use it myself, I thought perhaps the best thing I could do would be to hand it over to the proper authorities, and then perhaps they would reduce my sentence.'

«'Μισό εκατομμύριο, Σμολ;' είπε πνιχτά, κοιτώντας με προσεκτικά για να δει αν μιλούσα ειλικρινά. "'Half a million, Small?" he said muffledly, looking at me carefully to see if I was speaking sincerely.

«'Ακριβώς τόσα, κύριε —σε πετράδια και πέρλες. Περιμένει εκεί για τον καθένα. He waits there for everyone. Και το αλλόκοτο πράγμα είναι πως ο πραγματικός ιδιοκτήτης είναι παράνομος και δεν μπορεί να έχει περιουσία, έτσι ώστε ανήκει στον πρώτο που θα τα βρει. And the strange thing is that the real owner is illegal and cannot have property, so it belongs to the first person who finds it.

«'Στην κυβέρνηση, Σμολ,' τραύλισε, ‘στην κυβέρνηση.' "'To the government, Small,' he stammered, 'to the government. Όμως το είπε με ένα κομπιαστό τρόπο, και γνώριζα στην καρδιά μου πως τον είχα τσεπώσει. But he said it in an elegant way, and I knew in my heart that I had pocketed him. Pero lo dijo de manera elogiosa, y supe en mi corazón que me lo había guardado.

«'Πιστεύετε, τότε, κύριε, πως θα έπρεπε να αναφέρω την πληροφορία στον γενικό διοικητή;» είπα ήρεμα. "Do you think, then, sir, that I should report the information to the general commandant?" said I calmly.

«'Λοιπόν, βασικά δεν πρέπει να κάνεις τίποτα βιαστικό ή κάτι που ίσως μετανιώσεις. "'Well, basically you shouldn't do anything rash or something you might regret. Πες μου τα όλα, Σμολ. Tell me everything, Small. Δώσε μου τα στοιχεία.' Give me the data.

«Του είπα όλη την ιστορία, με μικρές αλλαγές, έτσι ώστε να μη μπορεί να αναγνωρίσει τις τοποθεσίες. "I told him the whole story, with minor changes so that he couldn't recognize the locations. Όταν είχα τελειώσει στάθηκε παγωμένος και βυθισμένος στις σκέψεις. When I had finished he stood frozen and lost in thought. Διέκρινα από το σφίξιμο των χειλιών του πως μια πάλη λάβαινε χώρα μέσα του. I could tell by the tightening of his lips that a struggle was taking place within him.

«'Πρόκειται για ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα, Σμολ,» είπε εντέλει. "'This is a very important matter, Small,' he said at last. ‘Δεν πρέπει να αναφέρεις ούτε λέξη σε κανέναν σχετικά, και θα τα πούμε και πάλι σύντομα.' 'You must not mention a word to anyone about it, and we'll talk again soon.'

«Δυο νύχτες αργότερα εκείνος κι ο φίλος του, ο Λοχαγός Μόρσταν, ήρθαν στην καλύβα τα μεσάνυχτα με μια λάμπα. "Two nights later he and his friend, Captain Morstan, came to the hut at midnight with a lamp.

«'Θέλω μόνο να ακούσει ο Λοχαγός Μόρσταν την ιστορία από τα ίδια σου τα χείλη, Σμολ,' είπε. “'I only want Captain Morstan to hear the story from your own lips, Small,' he said.

«Την επανέλαβα όπως την είχα πει την περασμένη φορά. "I repeated it as I said it last time.

«'Ακούγεται αληθινή, ε;' είπε εκείνος. "'Sounds real, doesn't it?' he said. ‘Είναι αρκετά καλή για να δράσουμε;' 'Is she good enough to act?'

«Ο Λοχαγός Μόρσταν ένευσε. "Captain Morstan is on the run.

«'Κοίτα δω, Σμολ,' είπε ο ταγματάρχης. "'Look here, Small,' said the major. ‘Το συζητήσαμε, ο φίλος μου εδώ κι εγώ, και καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως το μυστικό σου είναι ελάχιστα κυβερνητικό ζήτημα, τελικά, αλλά προσωπικό σου θέμα, το οποίο φυσικά έχεις την εξουσία να αποφασίσεις μόνος σου όπως νομίζεις καλύτερα. We talked it over, my friend here and I, and we came to the conclusion that your secret is hardly a government matter, after all, but your personal matter, which of course you are empowered to decide for yourself as you see fit. 'Mi amigo y yo lo discutimos, y llegamos a la conclusión de que tu secreto es un asunto de poco gobierno, después de todo, pero un asunto personal, que por supuesto tienes el poder de decidir por ti mismo como mejor te parezca. Τώρα το ερώτημα είναι, Τι τίμημα θα ζητήσεις για αυτό; Ίσως να έχουμε την διάθεση να το αναλάβουμε, και τουλάχιστον να το εξετάσουμε, αν συμφωνήσουμε στους όρους.' Now the question is, What price will you ask for it? We may be disposed to undertake it, and at least consider it, if we agree to the terms.' Προσπάθησε να μιλήσει με ψύχραιμο, αδιάφορο τρόπο, αλλά τα μάτια του έλαμπαν από έξαψη και απληστία. He tried to speak in a calm, unconcerned manner, but his eyes glowed with excitement and greed.

«'Μα, όσο για αυτό, κύριοι,' απάντησα, προσπαθώντας επίσης να είμαι ψύχραιμος όσο εξημμένος κι αν ένοιωθα, ‘υπάρχει μόνο μια συμφωνία που κάποιος στη θέση μου θα έκανε. "'But as for that, gentlemen,' I replied, also trying to be cool as distinguished as I felt, 'there is only one bargain that a man in my place would make. Θα ήθελα να με βοηθήσετε να ελευθερωθώ, και να βοηθήσετε και τους τρεις συντρόφους μου. I would like you to help me get free, and help all three of my companions. Κατόπιν θα σας καταστήσουμε συνεργάτες μας και θα σας δώσουμε ένα πέμπτο μερίδιο για να μοιρασθείτε οι δυο σας.' Then we will make you our partners and give you a fifth share for the two of you to share.'

«'Χμ!' "'Hm! είπε εκείνος. he said. ‘Ένα πέμπτο μερίδιο! A fifth share! Δεν είναι ιδιαίτερα δελεαστικό.' It's not particularly tempting.

«'Θα ανέρθει σε πενήντα περίπου χιλιάδες ανά άτομο,' είπα. “'It'll come to about fifty thousand per person,' I said.

«'Όμως πως είναι δυνατόν να επιτύχουμε την απελευθέρωση σου. "'But how is it possible to achieve your liberation. Γνωρίζεις πολύ καλά πως αυτό που ζητάς είναι αδύνατο.' You know very well that what you ask is impossible.

«'Καθόλου,' απάντησα. "'Not at all,' I replied. ‘Τα σκέφτηκα όλα ως και την τελευταία λεπτομέρεια. 'I thought of everything down to the last detail. Το μόνο εμπόδιο στην διαφυγή μας είναι πως δεν μπορούμε να βρούμε ένα σκάφος κατάλληλο για ταξίδι και προμήθειες που να μας φτάσουν για τόσο μεγάλο διάστημα. The only obstacle to our escape is that we can't find a ship suitable for travel and supplies that will last us for that long. Υπάρχουν άφθονα μικρά γιωτ και ψαροκάικα στην Καλκούτα ή το Μαντράς τα οποία θα εξυπηρετούσαν καλά το σκοπό μας. There are plenty of small yachts and fishing boats in Calcutta or Madras which would serve our purpose well. Hay un montón de pequeños yates y barcos de pesca en Calcuta o Madrás que servirían bien a nuestro propósito. Φέρτε εσείς ένα εδώ. You guys bring one over here. Θα υποχρεωθούμε να επιβιβαστούμε την νύχτα, κι αν μας αφήσετε σε κάποιο μέρος της Ινδικής ακτής θα έχετε φέρει εις πέρας το κομμάτι της συμφωνίας σας.' We shall be obliged to embark at night, and if you leave us somewhere on the Indian coast you shall have fulfilled your part of the bargain.'

«'Αν ήταν μόνο ένας,' είπε. "'If there was only one,' he said.

«'Ή όλοι ή κανένας,' απάντησα. "'Either all or none,' I replied. ‘Το ορκιστήκαμε. We swore it. Οι τέσσερις μας οφείλουμε πάντοτε να δρούμε μαζί.' The four of us must always act together.'

«'Βλέπεις, Μόρσταν,' είπε εκείνος. "'You see, Morstan,' he said. ‘Ο Σμολ είναι άνθρωπος με λόγο. Small is a man of reason. Δεν κάνει πίσω από τους φίλους του. He doesn't hold back from his friends. Πιστεύω πως μπορούμε κάλλιστα να τον εμπιστευθούμε.' I think we can well trust him.'

«'Είναι βρώμικη υπόθεση,' απάντησε ο άλλος. "'It's a dirty business,' replied the other. ‘Κι όμως, όπως λες, τα χρήματα θα σώσουν τα γαλόνια μας θεσπέσια.' 'And yet, as you say, the money will save our galleons thespese.'

«'Λοιπόν, Σμολ,' είπε ο ταγματάρχης, ‘πρέπει, υποθέτω, να προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε. "'Well, Small,' said the Major, 'I suppose we must try to respond. Πρέπει πρώτα, φυσικά, να ελέγξουμε την αξιοπιστία της ιστορίας σου. We must first, of course, check the credibility of your story. Πες που είναι κρυμμένο το κουτί, και θα πάρω άδεια για να επιστρέψω στην Ινδία με το μηνιαίο πλοίο των προμηθειών για να ερευνήσω την υπόθεση.' Tell me where the box is hidden, and I'll get permission to return to India on the monthly supply ship to investigate the case.

«'Όχι τόσο γρήγορα,» είπα, γινόμενος πιο ψυχρός καθώς εκείνος ζεσταινόταν. "'Not so fast," I said, growing colder as he warmed up. ‘Πρέπει να έχω την συγκατάθεση των τριών συντρόφων μου. 'I must have the consent of my three companions. Σας είπα πως μαζί μας είναι ή κι οι τέσσερις ή κανένας.' I told you it's all four of us or none of us.

«'Ανοησίες!' "'Nonsense!' ξέσπασε. he broke out. ‘Τι έχουν τρεις μαύροι να κάνουν με την συμφωνία μας;' 'What do three black people have to do with our deal?

«'Μαύροι ή μπλε,' είπα, ‘είναι μέσα μαζί μου, κι όλοι πάμε παρέα.' "'Black or blue,' I said, 'they're in with me, and we all go together.'

«Λοιπόν, το ζήτημα έληξε με μια δεύτερη συνάντηση, στην οποία ο Μαχμέτ Σίνγκ, ο Αμπντουλάχ Κχάν, και ο Ντόστ Ακμπάρ ήταν όλοι τους παρόντες. “Well, the matter ended with a second meeting, at which Mahmet Singh, Abdullah Khan, and Dost Akbar were all present. Συζητήσαμε το θέμα ξανά, και εντέλει καταλήξαμε σε ένα διακανονισμό. We discussed the matter again, and eventually we reached a settlement. Θα παρείχαμε και στους δυο αξιωματικούς χάρτες της τοποθεσία του οχυρού Άνγκρα, και θα σημειώναμε το σημείο του τοίχου που ο θησαυρός ήταν κρυμμένος. We would provide both officers with maps of the location of Fort Angra, and mark the spot on the wall where the treasure was hidden. Ο Ταγματάρχης Σόλτο θα πήγαινε στην Ινδία για να ελέγξει την ιστορία μας. Major Solto was going to India to check our history. Αν έβρισκε το κουτί θα έπρεπε να το αφήσει εκεί, να στείλει ένα μικρό γιωτ με προμήθειες για ταξίδι, το οποίο θα άραξε έξω από το νησί Ράτλαντ, και στο οποίο θα έπρεπε να φτάσουμε, και τελικά θα επέστρεφε στα καθήκοντα του. If he found the box he would have to leave it there, send a small yacht with provisions for the voyage, which would run aground off Rutland Island, which we should reach, and finally return to his duties. Ο λοχαγός Μόρσταν τότε θα έκανε αίτηση για άδεια, για να μας συναντήσει στο Άνγκρα, κι εκεί θα κάναμε το τελικό μοίρασμα του θησαυρού, με εκείνον να παίρνει το μερίδιο του ταγματάρχη όπως και το δικό του. Captain Morstan would then apply for leave to meet us at Angra, and there we would make the final division of the treasure, he taking the major's share as well as his own. Όλα αυτά επισφραγίσθηκαν με τους πλέον επίσημους όρκους που το μυαλό θα μπορούσε να σκεφθεί και τα χείλη να προφέρουν. All this was sealed with the most solemn vows that mind could think and lips utter. Κάθισα όλη νύχτα με χαρτί και μελάνι, και το πρωί είχα δυο χάρτες έτοιμους, υπογεγραμμένους με το σημάδι των τεσσάρων —αυτοί είναι οι Αμπντουλάχ, Ακμπάρ, Μαχμέτ, κι εγώ. I sat up all night with paper and ink, and in the morning I had two maps ready, signed with the sign of the four - that's Abdullah, Akbar, Mahmet, and me.

«Λοιπόν κύριοι, σας κουράζω με την μεγάλη ιστορία μου, και γνωρίζω πως ο φίλος μου ο κ. Τζόουνς ανυπομονεί να με χώσει στην στενή. “Well, gentlemen, I am tiring you with my long story, and I know my friend Mr. Jones is anxious to put me in the alley. Θα συντομεύσω όσο μπορώ. I'll make it as short as I can. Ο αχρείος ο Σόλτο έφυγε για την Ινδία, αλλά ποτέ δεν επέστρεψε πίσω. The scoundrel Solto left for India, but he never came back. Ο λοχαγός Μόρσταν μου έδειξε το όνομα του στη λίστα ενός από τα ταχυδρομικά πλοία ελάχιστα αργότερα. Captain Morstan showed me his name on the list of one of the mail ships a little later. Ο θείος του είχε πεθάνει, αφήνοντας του μια περιουσία, κι είχε παραιτηθεί από το στρατό, ωστόσο είχε ξεπέσει στο να συμπεριφερθεί σε πέντε άντρες όπως είχε συμπεριφερθεί σε μας. His uncle had died, leaving him a fortune, and he had resigned from the army, yet he had condescended to treat five men as he had treated us. Ο Μόρσταν πήγε σύντομα μέχρι το Άνγκρα και βρήκε, όπως αναμέναμε, πως ο θησαυρός είχε όντως χαθεί. Morstan soon went up to Angra and found, as we expected, that the treasure had indeed been lost. Το παλιοτόμαρο τον είχε κλέψει, δίχως να φέρει εις πέρας ούτε έναν από τους όρους υπό τους οποίους του είχαμε πουλήσει το μυστικό. The renegade had stolen him, without carrying out a single one of the conditions under which we had sold him the secret. Από τότε ζούσα μονάχα για την εκδίκηση. From then on I lived only for revenge. Το σκεφτόμουν την μέρα και το καλλιεργούσα τη νύχτα. I thought about it by day and cultivated it by night. Μου έγινε ένα ακατανίκητο πάθος, ένα πάθος που με είχε καταλάβει ολοκληρωτικά. I became an invincible passion, a passion that had taken over me completely. Δεν νοιαζόμουν καν για το νόμο —ούτε για τις κρεμάλες. I didn't even care about the law - or the hangings. Να αποδράσω, να εντοπίσω το Σόλτο, να βάλω το χέρι γύρω από το λαιμό του —αυτή αποτελούσε την μοναδική μου σκέψη. To escape, to locate Solto, to put my arm around his neck-that was my only thought. Ακόμη κι ο θησαυρός του Άνγκρα αποτελούσε ένα μικρότερο ζήτημα στο μυαλό μου από όσο η σφαγή του Σόλτο. Even the treasure of Angra was a smaller issue in my mind than the Solto massacre.

«Λοιπόν, αποφάσισα πολλά πράγματα στη ζωή μου, κι ούτε ένα δεν υπήρξε που να μην έφερα εις πέρας. “Well, I've decided many things in my life, and there hasn't been one that I haven't carried out. Όμως πολλά κουραστικά χρόνια πέρασαν πριν φτάσει η ώρα μου. But many tedious years passed before my time came. Μια μέρα όταν ο Δρ. Σόμερτον είχε πέσει κάτω από πυρετό ένα μικρός νησιώτης των Andaman εντοπίστηκε από μια παρέα καταδίκων στο δάσος. Somerton had fallen down with a fever a small Andaman islander was spotted by a party of convicts in the forest. Ήταν ετοιμοθάνατος κι είχε πάει σε ένα μοναχικό μέρος να πεθάνει. He was dying and had gone to a lonely place to die. Τον ανέλαβα, παρότι ήταν τόσο φαρμακερός όσο ένα νεαρό φίδι, και μετά από κάνα δυο μήνες τον είχα κάνει καλά και ικανό να περπατά. I took him in, though he was as poisonous as a young snake, and after a month or two I had him well and able to walk. Εντυπωσιάστηκε μαζί μου τότε, κι ελάχιστα πήγαινε στο δάσος, μα πάντοτε τριγύριζε έξω από την καλύβα μου. He was impressed with me then, and rarely went into the forest, but always hung around outside my hut. Έμαθα λιγάκι την γλώσσα του από εκείνον, κι αυτό τον έκανε να μου τρέφει ακόμη μεγαλύτερη αδυναμία. I learned a little of his language from him, and this made him harbor an even greater weakness for me.

«Ο Τόνγκα —αυτό ήταν το όνομα του— ήταν ένας φίνος βαρκάρης και είχε ένα μεγάλο, ευρύχωρο κανό δικό του. “Tonga—that was his name—was a fine boatman, and had a large, roomy canoe of his own. Όταν ανακάλυψα πως μου είχε αφοσιωθεί και πως θα έκανε τα πάντα για να με υπηρετήσει, είδα την ευκαιρία να αποδράσω. When I discovered that he was devoted to me and would do anything to serve me, I saw an opportunity to escape. Το συζήτησα μαζί του. I discussed it with him. Θα έφερνε τη βάρκα του κάποια συγκεκριμένη βραδιά σε μια παλιά προβλήτα η οποία δεν φυλασσόταν ποτέ, και από εκεί θα με έπαιρνε. He would bring his boat on a certain night to an old pier that was never guarded, and from there he would pick me up. Του έδωσε οδηγίες να έχει αρκετά φλασκιά νερό, πολλά γιαμ, καρύδες, και γλυκοπατάτες. He instructed him to have several flasks of water, lots of yams, coconuts, and sweet potatoes.

«Ήταν αφοσιωμένος και ντόμπρος, ο μικρός Τόνγκα. "He was a dedicated and hard-working little Tonga. Κανείς δεν είχε ποτέ έναν περισσότερο πιστό σύντροφο. No one has ever had a more faithful companion. Την κατονομασμένη νύχτα είχε τη βάρκα του στην προβλήτα. Έτυχε, ωστόσο, κι υπήρχε ένας κατάδικος-φρουρός εκεί κάτω — ένας ποταπός Pathan ο οποίος ποτέ δεν έχανε την ευκαιρία να με προσβάλει και να με χτυπά. It happened, however, that there was a convict-guard down there—a vile Pathan who never missed an opportunity of insulting and beating me. Είχα πάντοτε ορκιστεί εκδίκηση, και τώρα μου δινόταν η ευκαιρία. I had always vowed revenge, and now I was given the opportunity. Ήταν λες κι η μοίρα τον είχε φέρει στο δρόμο μου ώστε να πληρώσω το χρέος μου πριν αφήσω το νησί. It was as if fate had put him in my way so that I could pay my debt before I left the island. Στεκόταν στην ακτή με την πλάτη του σε εμένα, και την αραβίδα του στον ώμο. He was standing on the shore with his back to me, and his Arabida on his shoulder. Estaba parado en la orilla de espaldas a mí, y su árabe en el hombro. Κοίταξα τριγύρω για μια πέτρα με την οποία να του έσπαζα το κεφάλι, όμως καμία δεν βρήκα. I looked around for a stone with which to break his head, but I found none.

«Τότε μια αλλοπρόσαλλη σκέψη μου ήρθε στο μυαλό και μου έδειξε που μπορούσα να βρω ένα όπλο. “Then a strange thought came into my mind and showed me where I could find a weapon. Κάθισα κάτω μέσα στο σκοτάδι και ξέδεσα το ξύλινο πόδι μου. I sat down in the darkness and untied my wooden leg. Με τρία μεγάλα πηδήματα βρέθηκα πάνω του. With three big jumps I was on top of him. Έβαλε την αραβίδα του στον ώμο, όμως τον χτύπησα γερά, και του  ́χωσα μέσα το μπροστινό μέρος του κρανίου του. He put his arabida on his shoulder, but I hit him hard, and put the front of his skull in. Μπορείτε να δείτε το σχίσιμο στο ξύλο εκεί που τον χτύπησα. You can see the tear in the wood where I hit him. Πέσαμε κι οι δυο κάτω μαζί γιατί δεν μπορούσα να κρατήσω την ισορροπία μου, μα όμως όταν σηκώθηκα πάνω τον βρήκα να κείτεται αρκετά σιωπηλός. We both fell down together because I could not keep my balance, but when I got up I found him lying quite silent. Έφυγα για το πλοίο και σε μια ώρα είχαμε ανοιχτεί για τα καλά στη θάλασσα. I left for the boat and within an hour we were well out to sea. Ο Τόνγκα είχε φέρει όλα του τα υπάρχοντα μαζί του, τα όπλα του και τους θεούς του. Tonga had brought all his possessions with him, his weapons and his gods. Μεταξύ άλλων, είχε ένα μακρύ ακόντιο από μπαμπού, και κάποιο είδος ψάθας κοκκοφοίνικα των Andamans, με το οποίο έφτιαξα ενός είδους πανί. Among other things he had a long spear of bamboo, and some kind of matting of the Andamans coco-palm, with which I made a kind of cloth. Για δέκα μέρες θαλασσοδέρναμε, εμπιστευόμενοι την τύχη, και την ενδέκατη περισυλλεγήκαμε από έναν έμπορο ο οποίος πήγαινε από την Σιγκαπούρη στο Τζιντάχ με ένα φορτίο Μαλαισιανών προσκυνητών. For ten days we put to sea, trusting to luck, and on the eleventh we were picked up by a merchantman who was going from Singapore to Jidah with a cargo of Malay pilgrims. Επρόκειτο για ένα αλλόκοτο πλήθος, και ο Τόνγκα κι εγώ σύντομα καταφέραμε να βολευτούμε ανάμεσα τους. It was a strange crowd, and Tonga and I soon managed to settle in among them. Είχαν μια εξαιρετική αρετή: σε άφηναν στην ησυχία σου και δεν έκαναν ερωτήσεις. They had a great virtue: they left you alone and didn't ask questions.

«Λοιπόν, αν ήταν να σας πως όλες τις περιπέτειες που ο φιλαράκος μου κι εγώ περάσαμε δεν θα με ευχαριστούσατε, γιατί θα ήμασταν εδώ μέχρι που ο ήλιος θα έλαμπε. “Well, if it were up to you that all the adventures my buddy and I have been through you wouldn't thank me, because we'd be here till the sun shines. Εδώ κι εκεί παρασυρθήκαμε στον κόσμο, με κάτι πάντοτε να εμφανίζεται για να μας κρατήσει μακριά από το Λονδίνο. Here and there we drifted into the world, with something always popping up to keep us away from London. Όλο αυτό τον καιρό, ωστόσο, δεν ξέχασα στιγμή τον σκοπό μου. All this time, however, I never forgot my purpose. Ονειρευόμουν τον Σόλτο κάθε νύχτα. Εκατό φορές τον σκότωσα στον ύπνο μου. Επιτέλους, όμως, κάπου πριν τρία με τέσσερα χρόνια, βρεθήκαμε στην Αγγλία. Finally, though, somewhere around three or four years ago, we found ourselves in England. Δεν είχα μεγάλη δυσκολία να εντοπίσω που ζούσε ο Σόλτο, και στρώθηκα στην δουλειά για να ανακαλύψω αν είχε εκποιήσει τον θησαυρό ή αν τον είχε ακόμη. I had little difficulty in locating where Solto lived, and set to work to find out whether he had disposed of the treasure or still had it. Έγινα φίλος με κάποιον που μπορούσε να με βοηθήσει —δεν κατονομάζω ονόματα, γιατί δεν θέλω να χώσω άλλο σε μια τρύπα— και σύντομα ανακάλυψα πως είχε ακόμη τα πετράδια. I became friends with someone who could help me - I'm not naming names, because I don't want to stick another one in a hole - and I soon discovered that he still had the gems. Κατόπιν προσπάθησα να τον πλησιάσω κατά πολλούς τρόπους, αλλά ήταν αρκετά πονηρός και είχε πάντοτε δυο πρωταθλητές παλαιστές, εκτός από τους γιους του και τον khitmutgar του, να τον φρουρούν. Then I tried to approach him in many ways, but he was quite cunning and always had two champion wrestlers, besides his sons and his khitmutgar, guarding him.

«Μια μέρα, εντούτοις, άκουσα πως πέθαινε. "One day, however, I heard that he was dying. Έτρεξα αμέσως στον κήπο του, λυσσασμένος πως θα ξέφευγε μέσα από τα χέρια έτσι απλά, και, κοιτώντας μέσα από το παράθυρο, τον είδα να κείτεται στο κρεβάτι του, με τους γιους του ένθεν και ένθεν. I ran at once to his garden, raving that he would escape through his hands just like that, and, looking through the window, I saw him lying in his bed, with his sons on either side of him. Θα είχα φανερωθεί και θα είχα δοκιμάσει την τύχη μου με τους τρεις τους, όταν ακόμη και καθώς τον κοίταξα το σαγόνι του κρέμασε, κι ήξερα πως είχε φύγει. I was about to show up and try my luck with the three of them, when even as I looked at him his jaw dropped, and I knew he was gone. Μπήκα στο δωμάτιο του την ίδια νύχτα, ωστόσο, και εξέτασα τα χαρτιά του για να δω αν υπήρχε κάποια αναφορά σχετικά με το που ήταν κρυμμένα τα πετράδια. I went into his room that night, however, and examined his papers to see if there was any mention of where the gems were hidden. Ούτε μια γραμμή, όμως, έτσι έφυγα, χολωμένος και αγριεμένος όσο κάποιος θα μπορούσε να είναι. Not a line, though, so I left, as pissed off and angry as one could be. Πριν φύγω συλλογίστηκα πως αν ποτέ συναντούσα τους φίλους μου τους Σιχ και πάλι θα αποτελούσε μια ικανοποίηση να γνωρίζουν πως είχα αφήσει κάποιο σημάδι του μίσους μας, έτσι έγραψα βιαστικά το σημάδι των τεσσάρων, όπως ήταν στο χάρτη μας, και το καρφίτσωσα στο στήθος του. Before I left I reflected that if I ever met my Sikh friends again it would be a satisfaction to them to know that I had left some mark of our hatred, so I hastily wrote the sign of four, as it was on our map, and pinned it to his breast. Ήταν πάρα πολύ το να πήγαινε στον τάφο δίχως κάποιο ενθύμιο από τους ανθρώπους τους οποίους είχε ληστέψει και κοροϊδέψει. It was too much to go to the grave without some memento from the people he had robbed and mocked.

«Βγάζαμε τα προς το ζην εκείνη την περίοδο εκθέτοντας τον κακόμοιρο τον Τόνγκα στα πανηγύρια και σε άλλα παρόμοια μέρη σαν τον μαύρο κανίβαλο. “We made a living at that time by exhibiting the ugly Tonga at fairs and other such places as the black cannibal. Θα έτρωγε ωμό κρέας και θα χόρευε τον χορό του πολέμου: έτσι είχαμε πάντοτε ένα καπέλο γεμάτο πέννες στο τέλος της μέρας. He would eat raw meat and dance the war dance: so we always had a hat full of pennies at the end of the day. Μάθαινα ακόμη νέα από την οικία Ποντιτσέρι, και για μερικά χρόνια δεν υπήρξαν καθόλου νέα, εκτός του ότι αναζητούσαν τον θησαυρό. I still got news from the Pondicherry house, and for some years there was no news at all, except that they were looking for the treasure. Επιτέλους, όμως, έφτασε αυτό που περιμέναμε τόσο πολύ. But finally, what we have been waiting for so long has finally arrived. Ο θησαυρός είχε βρεθεί. The treasure had been found. Ήταν πάνω στην κορυφή του σπιτιού στο χημικό εργαστήριο του κ. Μπαρθόλομιου Σόλτο. It was on the top of the house in the chemical laboratory of Mr. Bartholomew Soltos. Ήρθα αμέσως κι έριξα μια ματιά στο μέρος, όμως δεν μπορούσα να βρω πως, με το ξύλινο πόδι μου, θα μπορούσα να ανέβω πάνω. I came at once and looked about the place, but could not find how, with my wooden leg, I could climb up. Έμαθα, εντούτοις, σχετικά με μια καταπακτή στην στέγη, και επίσης την ώρα που γευμάτιζε ο κ. Σόλτο. I learned, however, about a hatch in the roof, and also when Mr. Solto was having lunch. Μου φαινόταν πως θα κατάφερνα το θέμα εύκολα μέσω του Τόνγκα. It seemed to me that I would manage the matter easily through Tonga. Τον έφερα μαζί μου με ένα κομμάτι μακρύ σκοινί τυλιγμένο γύρω από τη μέση του. I brought him with me with a piece of long rope wrapped around his waist. Σκαρφάλωνε σαν γάτα, και σύντομα ανέβηκε μέσα από την στέγη, μα, όπως η κακοτυχία τα ‘φερε, ο Μπαρθόλομιου Σόλτο ήταν ακόμη στο δωμάτιο, προς κακή του τύχη. He crawled like a cat, and soon came up through the roof, but, as bad luck would have it, Bartholomew Solto was still in the room, unfortunately for him. Ο Τόνγκα σκέφτηκε πως είχε κάνει κάτι πολύ έξυπνο σκοτώνοντας τον, γιατί όταν ανέβηκα πάνω με το σκοινί τον βρήκα να σουλατσάρει τριγύρω σαν παγόνι. Tonga thought he had done a very clever thing in killing him, for when I climbed up with the rope I found him strutting about like a peacock. Αφάνταστα ξαφνιασμένος ήταν όταν έκανα κατά το μέρος του με την άκρη του σκοινιού και τον καταράστηκα σα μικρό αιμοσταγή δαίμονα. He was unimaginably surprised when I pointed at him with the end of the rope and cursed him like a little bloodthirsty demon. Πήρα το κουτί του θησαυρού και το κατέβασα, και κατόπιν γλίστρησα κι ο ίδιος κάτω, έχοντας πρώτα αφήσει το σημάδι των τεσσάρων πάνω στο γραφείο για να δείξω πως τα πετράδια είχαν επιστρέψει σε εκείνους που είχαν το μεγαλύτερο δικαίωμα πάνω τους. I took the treasure box and set it down, and then slid down myself, having first left the mark of the four on the desk to show that the gems had been returned to those who had the greatest right to them. Ο Τόνγκα κατόπιν τράβηξε το σκοινί πάνω, έκλεισε το παράθυρο, και κατέβηκε όπως είχε ανέβει. Tonga then pulled the rope up, closed the window, and went down as he had come up.

«Δεν ξέρω αν έχω κάτι άλλο να σας πω. "I don't know if I have anything else to tell you. Άκουσα έναν βαρκάρη να μιλά για την ταχύτητα της λάντσας του Σμιθ, της Χαραυγής, έτσι σκέφτηκα πως θα αποτελούσε ένα βολικό σκάφος για την απόδραση μας με το γέρο Σμιθ, και επρόκειτο να του δώσω ένα μεγάλο ποσό αν μας πήγαινε σώους στο πλοίο μας. I heard a boatman speak of the speed of Smith's lance, the Dawn, so I thought she would make a convenient vessel for our escape with old Smith, and I was going to give him a large sum if he would take us safe to our ship. Ήξερε, αναμφίβολα, πως υπήρχε κάποια περίεργη κατάσταση, όμως δεν γνώριζε τα μυστικά μας. He knew, no doubt, that there was some strange situation, but he didn't know our secrets. Όλα αυτά είναι η αλήθεια, και το αν σας την λέω κύριοι, δεν είναι για να σας διασκεδάσω —γιατί δεν μου κάνατε και κάποιο μεγάλο καλό — αλλά επειδή πιστεύω πως η καλύτερη υπεράσπιση που μπορώ να έχω είναι απλά να μην αποκρύψω τίποτα, αλλά να μάθει ο κόσμος όλος πόσο άσχημα ο ίδιος χρησιμοποιήθηκα από τον Ταγματάρχη Σόλτο, και πόσο αθώος υπήρξα για τον θάνατο του γιου του.» All this is the truth, and whether I tell it to you gentlemen is not to amuse you - for you have done me no great good - but because I believe that the best defence I can have is simply not to conceal anything, but to let the whole world know how badly I myself was used by Major Solto, and how innocent I was of the death of his son."

«Μια ιδιαίτερα αξιοσημείωτη κατάθεση,» είπε ο Σέρλοκ Χολμς. "A most remarkable testimony," said Sherlock Holmes. «Ταιριαστή κατάληξη σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα υπόθεση. "A fitting end to an extremely interesting case. Δεν υπάρχει τίποτα νέο για μένα στο τελευταίο μέρος της αφήγησης σου εκτός του ότι έφερες το δικό σου σκοινί. There is nothing new to me in the latter part of your account except that you brought your own rope. Αυτό δεν το γνώριζα. I didn't know that. Επί τη ευκαιρία, έλπιζα πως ο Τόνγκα είχε χάσει όλα του τα βέλη, κι όμως κατάφερε να μας ρίξει ένα στο σκάφος.» By the way, I hoped the Tonga had lost all his arrows, and yet he managed to throw one into our boat.'

«Τα είχε χάσει όλα, κύριε, εκτός από το ένα που βρισκόταν μέσα στο φυσοκάλαμο του την στιγμή εκείνη.» "He had lost everything, sir, except the one that was in his bellows at the time."

«Αχά, φυσικά,» είπε ο Χολμς. "Aha, of course," said Holmes. «Δεν το είχα σκεφθεί.» "I hadn't thought about it."

«Υπάρχει κάποιο άλλο σημείο για το οποίο θα θέλατε να ρωτήσετε σχετικά;» ρώτησε ο κατάδικος ευγενικά. "Is there any other point you would like to ask about?" asked the convict politely.

«Πιστεύω πως όχι, σε ευχαριστώ,» απάντησε ο σύντροφος μου. "I think not, thank you," my companion replied.

«Λοιπόν, Χολμς,» είπε ο Άθελνυ Τζόουνς, «είσαι άνθρωπος που πρέπει να του γίνονται τα χατίρια, κι όλοι μας γνωρίζουμε πως είσαι ειδήμων του εγκλήματος, όμως το καθήκον είναι καθήκον, και το παρατράβηξα κάνοντας ότι εσύ κι ο φίλος σου ζητήσατε. “Well, Holmes,” said Athelney Jones, “you're a man to be pitied, and we all know you're an expert in crime, but duty is duty, and I deviated by doing what you and your friend asked. Θα νοιώσω περισσότερο άνετα όταν θα έχουμε τον αφηγητή μας ασφαλή και κλειδωμένο. I'll feel more comfortable when we have our narrator safe and locked away. Η άμαξα ακόμη περιμένει, και υπάρχουν δυο επιθεωρητές κάτω. The carriage is still waiting, and there are two inspectors downstairs. Είμαι υπόχρεος και στους δυο σας για την βοήθεια σας. I am indebted to both of you for your help. Φυσικά θα απαιτηθεί η παρουσία σας στη δίκη. Of course, your presence will be required at the trial. Καλή σας νύχτα.»

«Καληνύχτα, κύριοι,» είπε ο Τζόναθαν Σμολ.

«Εσύ πρώτος, Σμολ,» σχολίασε ο κουρασμένος Τζόουνς καθώς άφηναν το δωμάτιο. "You first, Small," commented the tired Jones as they left the room. «Θα φροντίσω ειδικά να μην με κοπανήσεις με το ξύλινο πόδι σου, ασχέτως του τι έκανες στον κύριο εκείνο στα νησιά Andaman. “I'll make sure you don't hit me with your wooden leg, no matter what you did to that gentleman in the Andaman Islands. » «Ωραία, κι ορίστε το τέλος του μικρού μας δράματος,» σχολίασα όταν είχαμε κάτσει κάτω καπνίζοντας σιωπηλοί για λίγη ώρα. "Okay, that's the end of our little drama," I commented after we'd sat down smoking in silence for a while. «Φοβάμαι πως ίσως να είναι η τελευταία έρευνα κατά την οποία είχα την ευκαιρία να μελετήσω τις μεθόδους σου. “I fear this may be the last investigation in which I have the opportunity to study your methods. Η διδα Μόρσταν μου έκανε την τιμή να με δεχθεί ως μελλοντικό της σύζυγο.» Miss Morstan has done me the honour of accepting me as her future husband."

Άφησε ένα θλιβερό αναστεναγμό. He let out a sad sigh.

«Το φοβόμουν,» είπε. "I was afraid of it," he said. «Ειλικρινά δεν μπορώ να σε συγχαρώ.» "I honestly can't congratulate you enough."

Ήμουν κάπως πληγωμένος. I was kind of hurt.

«Έχεις κάποιο λόγο να είσαι δυσαρεστημένος με την επιλογή μου;» ρώτησα. "Do you have any reason to be unhappy with my choice?" I asked.

«Κανένα. Πιστεύω πως είναι μια από τις πλέον χαριτωμένες νεαρές κυρίες που συνάντησα ποτέ μου και ίσως να ήταν εξαιρετικά χρήσιμη σε μια τέτοια δουλεία όπως αυτή που κάνουμε. I believe she is one of the most charming young ladies I ever met with, and might be most useful in such a business as we are doing. Έχει μια ολοφάνερη ικανότητα που εμφαίνεται από τον τρόπο κατά τον οποίο διατήρησε το χάρτη του Άνγκρα από όλα τα άλλα χαρτιά του πατέρα της. She has an obvious skill shown by the way she kept the Angra map from all her father's other cards. Όμως η αγάπη είναι κάτι συναισθηματικό, κι οτιδήποτε είναι συναισθηματικό αντιτίθεται στην αληθινή ψυχρή λογική την οποία θέτω υπεράνω όλων. But love is an emotional thing, and anything that is emotional is contrary to true cold logic which I put above all else. Ποτέ δε θα παντρευτώ, εκτός κι αν επηρεαστεί η κρίση μου.» I will never marry unless my judgment is affected."

«Πιστεύω,» είπα, γελώντας, «πως η κρίση μου ίσως να επιβιώσει την δοκιμασία. "I believe," I said, laughing, "that my judgment may survive the ordeal. Όμως εσύ φαίνεσαι κουρασμένος.» But you look tired."

«Ναι, η αντίδραση έχει πέσει ήδη πάνω μου. “Yes, the backlash has already fallen on me. Θα είμαι τόσο υποτονικός όσο ένα χαλί για μια βδομάδα.» I'll be as subdued as a carpet for a week."

«Παράξενο,» είπα, «πως ότι για κάποιον άλλο θα αποκαλούσα τεμπελιά εναλλάσσεται με τις κρίσεις εξαίρετης δραστηριότητας και ζωντάνιας.» "Strange," said I, "how what to another I would call laziness alternates with fits of great activity and vitality."

«Ναι,» απάντησε, «έχω τα προσόντα ενός τέλειου χασομέρη, και επίσης ενός αρκετά δραστήριου τύπου. “Yes,” he answered, “I have the makings of a perfect passer-by, and quite an active fellow too. Συχνά σκέφτομαι αυτές τις γραμμές από το γερό Γκαίτε: I often think of these lines from old Goethe:

Schade dass die Natur nur einen Mensch aus dir schuf, It's a pity nature only made you a human being,

Denn zum wurdigen Mann war und zum Schelmen der Stoff. For to the wurdige man was and to the Schelmen the material.

((Σ.τ.Μ.) Nature, alas, made only one being out of you, although there was material for a good man and a rogue. Nature, alas, made only one being out of you, although there was material for a good man and a rogue. – Η φύση, αλίμονο, δημιούργησε μια μόνο ύπαρξη από σένα, παρότι υπήρχε υλικό για έναν άνθρωπο καλό κι έναν κατεργάρη) - Nature, alas, created a single being from you, though there was material for a good man and a rascal)

Επί τη ευκαιρία, επίκαιρες σχετικά με τούτη την ιστορία του Νόργουντ, βλέπεις είχαν, όπως υπέθεσα, κάποιο συνεργό στο σπίτι, ο οποίος δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Λαλ Ράο, τον μπάτλερ: έτσι ο Τζόουνς στην πραγματικότητα έχει την αμέριστη τιμή να έχει πιάσει ένα ψάρι στη σπουδαία του ψαριά.» By the way, current about this Norwood story, you see they had, as I supposed, some accomplice in the house, who could be no other than Lal Rao, the butler: so Jones actually has the undivided honor of he has caught a fish in his great fishing."

«Η μοιρασιά δείχνει μάλλον άδικη,» σχολίασα. "The split seems rather unfair," I commented. «Έκανες όλη τη δουλειά της υπόθεσης. "You did all the work on the case. Εγώ κέρδισα μια σύζυγο, ο Τζόουνς παίρνει τα εύσημα, πες μου σε παρακαλώ τι απομένει για σένα;» I've earned a wife, Jones gets the credit, please tell me what's left for you?"

«Για μένα,» είπε ο Σέρλοκ Χολμς, «παραμένει ακόμη το μπουκάλι της κοκαΐνης.» Κι άπλωσε το μακρύ λευκό του χέρι για να το πάρει. "For me," said Sherlock Holmes, "there still remains the bottle of cocaine." And he stretched out his long white hand to take it.