×

Usamos cookies para ayudar a mejorar LingQ. Al visitar este sitio, aceptas nuestras politicas de cookie.


image

العربية بين يديك, ٣،٨،٥٠ - نوادر وطرف - نوادر وطرف

٣،٨،٥٠ - نوادر وطرف - نوادر وطرف

۱ - دخل رجل يدعى عمران على امرأته، وكان قبيح الوجه جدا، وكانت امرأته جميلة؛ فلما نظر إليها ازدادت في عينه جمالا وحسنا ؛ فلم يتمالك أن يديم النظر إليها. فقالت: لماذا تديم النظر إلي هكذا؟

قال: الحمد للهِ، لقد أصبحت والله جميلة.

فقالت له: إذن فأنا وأنت فى الجنة!

قال ومن أين علمت ذلك؟

قالت: لأنك أعطيت مثلي فشكرت، وأنا أعطيت مثلك فصبرت، والصابر والشاكر في الجنة.

- رأى طفيلي قوما ذاهبين، فاعتقد أنهم في دعوة إلى وليمة، فذهب خلفهم، فإذا هم شعراء قصدوا الأمير بمدائح لهم، فلما أنشد كل واحد شعره، وأخذ جائزته، لم يبق إلا الطفيلي، وهو جالس لا يتكلم، فقيل له: أنشد شعرك.

فقال: لست شاعرا .

قيل: فمن أنت؟

قال من الغاوين الذين قال الله فيهم: (والشعراء يتبعهم الغاوون)

فضحك الأمير من إجابته، وأمر له بجائزة.

- سافر عثمان بن رواح، وصديق له إلى بلد بعيد ، فقال له صديقه في السفر: اذهب يا عثمان إلى السوق وأشتر لنا لحما . فقال له عثمان: والله ما أستطيع. فقام الصديق واشترى لحما، وعاد يقول: قم الآن واطبخ اللحم. فقال عثمان بن رواح: والله لا أستطيع. فطبخ صديقه اللحم، وعاد يقول: الآن قد أعد الطعام، وما عليك إلا أن تضعه أمامك. فقال عثمان بن رواح: ما أستطيع. فوضع الصديق الطعام أمامه، وقال له : ألا تأكل الآن؟ فقال له عثمان: والله لقد استحييت من كثرة اعتداري؛ وقام وأكل وهو غارق في الضحك.

٤- دخل أشعب على جماعة يأكلون، وهم لا يعرفونه، فقال لهم : السلام عليكم يا أيها الليام. فنظروا إليه قائلين: لا والله بل كرام. فجلس بينهم، وهو يقول: اللهم اجعلهم من الصادقين، واجعلني من الكاذبين. ثم مد يده في القصعة التي بين أيديهم، وهو يقول: ماذا تأكلون؟ فقالوا : نأكل سما . فحشا فمه من الأكل وهو يقول: الحياة من بعدكم حرام، فقالوا : أيها الرجل هل عرفت منا أحدا؟ فأشار أشعب إلى الطعام وقال: عرفت هذا .

ه - دخل أبو دلامة الشاعر على الخليفة المهدي، فأنشده قصيدة أعجبته، وقال له: ماذا تريد؟ فقال أبو دلامة : أريد كلب صيد. فأعطاه كلبا، وهو يعجب من تفاهة طلبه. ولكن أبا دلامة عاد يقول: هل يرضى أمير المؤمنين، إذا خرجت للصيد أن أعدو على قدمي؟ فضحك، وقال: قد أمرنا لك بجواد. فقال أبو دلامة: ومن يطبخ الصيد؟ قال : وقد أمرنا لك بخادمة، فهل تريد شيئا آخر؟ فقال: نعم يا أمير المؤمنين، لقد جعلت لي أسرة كبيرة، فمن أين يأكلون؟ فضحك المهدي وأمر له بمال يكفي لنفقة بيته الجديد !

٦- ذكر ابن الجوزي في كتاب الأذكياء أن ولدا صغيرا جلس مع قوم يأكلون فبكي. قالوا: لماذا تبكي؟ قال: الطعام حار. قالوا : اتركه حتى يبرد . قال: أنتم لا تتركونه.

- مر رجل على جحا، وهو يحفر حفرة في الصحراء، ولما سأله عن سبب ذلك قال: دفنت في هذه الصحراء دراهم لا أعرف مكانها فقال له الرجل: كان يجب أن تجعل عليها علامة . قال جحا قد فعلت. قال الرجل: وما علامتك؟ قال: سحابة في السماء كانت تظلها.

- اشترى جحا عشرة حمير، وركب واحدا منها وحسبها، فإذا هي تسعة فنزل ثم حسبها، فإذا هي عشرة، فقال: أمشي وأربع خير من أن أركب وأخسر حمارا

٣،٨،٥٠ - نوادر وطرف - نوادر وطرف 3,8,50 - Anekdoten und Anekdoten - Anekdoten und Anekdoten 3,8,50 - Anecdotes and anecdotes - Anecdotes and anecdotes 3,8,50 - Anécdotas y Taraf - Anécdotas y Taraf 3,8,50 - Anecdotes et Taraf - Anecdotes et Taraf 3,8,50 - Aneddoti e aneddoti - Aneddoti e aneddoti 3,8,50 - Anekdotes en Taraf - Anekdotes en Taraf 3,8,50 - Анекдоты и Тараф - Анекдоты и Тараф 3,8,50 - Anekdoter och Taraf - Anekdoter och Taraf 3,8,50 - Fıkralar ve fıkralar - Fıkralar ve fıkralar

۱ - دخل رجل يدعى عمران على امرأته، وكان قبيح الوجه جدا، وكانت امرأته جميلة؛ فلما نظر إليها ازدادت في عينه جمالا وحسنا ؛ فلم يتمالك أن يديم النظر إليها. 1- Ein Mann namens Imran trat zu seiner Frau, und sein Gesicht war sehr hässlich, und seine Frau war wunderschön. Als er sie ansah, wurde sie in seinen Augen immer schöner. Er konnte es nicht ertragen, sie anzusehen. 1 - A man named Imran entered upon his wife. He had a very ugly face, and his wife was beautiful. When he looked at her, her beauty and beauty increased in his eyes. He couldn't help but keep looking at her. 1 - Een man genaamd Imran kwam zijn vrouw tegen, hij had een heel lelijk gezicht en zijn vrouw was mooi. Toen hij naar haar keek, namen haar schoonheid en schoonheid toe in zijn ogen. Hij kon het niet laten om naar haar te blijven kijken. 1 - İmran adında bir adam karısının yanına girdi, yüzü çok çirkindi, karısı da güzeldi. Ona baktığında gözlerinde güzelliği ve güzelliği arttı. Ona bakmaya devam etmekten kendini alamadı. فقالت: لماذا تديم النظر إلي هكذا؟ Ze zei: Waarom blijf je zo naar mij kijken? Dedi ki: Neden bana öyle bakıp duruyorsun?

قال: الحمد للهِ، لقد أصبحت والله جميلة. He said: Praise be to God, I have become beautiful. Hij zei: Alle lof zij God, ik ben mooi geworden.

فقالت له: إذن فأنا وأنت فى الجنة! Ze zei tegen hem: Dan zijn jij en ik in de hemel!

قال ومن أين علمت ذلك؟ Hij zei: “Waar heb je dat van geleerd?”

قالت: لأنك أعطيت مثلي فشكرت، وأنا أعطيت مثلك فصبرت، والصابر والشاكر في الجنة. Sie sagte: Weil dir das Gleiche gegeben wurde wie mir, also war ich dankbar, und mir wurde das Gleiche wie dir gegeben, also war ich geduldig, und der Geduldige und der Dankbare wird im Himmel sein. She said: Because you were given the same as me, so I was grateful, and I was given the same as you, so I was patient, and the patient and the thankful are in Paradise. Ze zei: Omdat jij hetzelfde kreeg als ik, dus ik was dankbaar, en ik kreeg hetzelfde als jij, dus ik was geduldig, en de geduldigen en de dankbaarden zijn in het Paradijs.

- رأى طفيلي قوما ذاهبين، فاعتقد أنهم في دعوة إلى وليمة، فذهب خلفهم، فإذا هم شعراء قصدوا الأمير بمدائح لهم، فلما أنشد كل واحد شعره، وأخذ جائزته، لم يبق إلا الطفيلي، وهو جالس لا يتكلم، فقيل له: أنشد شعرك. - Tufaili sah eine Gruppe von Leuten gehen, also dachte er, dass sie zu einem Fest eingeladen wären, also ging er ihnen nach, und wenn sie Dichter waren, überreichten sie dem Prinzen Lob für sie, so dass jeder seine Gedichte vortrug und nahm seinen Preis entgegen, nur Tufaili blieb übrig, und er saß schweigend da, also wurde ihm gesagt: Singe deine Gedichte. Tufayli saw people going, so he thought they were being invited to a feast, so he went behind them, and they were poets who went to the prince with praises of them. When each one recited his poetry and took his prize, only Tufayli remained, and he was sitting and not speaking, so he was told: Recite your poetry. Tufayli zag mensen gaan en hij dacht dat ze waren uitgenodigd voor een feest, dus ging hij achter hen aan, en het waren dichters die naar de prins gingen om hen te prijzen. Toen iedereen zijn gedichten voordroeg en zijn prijs in ontvangst nam, bleef alleen Tufayli over. , en hij zat en sprak niet, dus kreeg hij te horen: reciteer je poëzie. Tufaylı insanların gittiğini görünce onları bir ziyafete davet ettiklerini sanıp arkalarına gitti ve bunlar şehzadenin övgüleriyle giden şairlerdi.Herkes şiirini okuyup ödülünü alınca geriye sadece Tufaylı kaldı, ve oturuyordu ve konuşmuyordu, bu yüzden ona şöyle söylendi: Şiirini oku.

فقال: لست شاعرا . He said: I am not a poet. Hij zei: ik ben geen dichter.

قيل: فمن أنت؟ Er werd gezegd: Wie ben jij?

قال من الغاوين الذين قال الله فيهم: (والشعراء يتبعهم الغاوون) Er sagte über die Betrüger, über die Gott sagte: (Und den Dichtern folgen die Betrüger) He said of the deceivers about whom God said: (And the poets are followed by the deceivers) Hij zei over de afwijkenden over wie God zei: (En de dichters worden gevolgd door de afwijkenden.) Allah'ın haklarında söylediği sapıklar hakkında şöyle buyurmuştur: (Şairlerin ardından da sapıklar gelir.)

فضحك الأمير من إجابته، وأمر له بجائزة. De prins lachte om zijn antwoord en beval een beloning voor hem.

- سافر عثمان بن رواح، وصديق له إلى بلد بعيد ، فقال له صديقه في السفر: اذهب يا عثمان إلى السوق وأشتر لنا لحما . - Othman bin Rawah en een vriend van hem reisden naar een ver land, en zijn reisvriend zei tegen hem: Ga, Othman, naar de markt en koop vlees voor ons. فقال له عثمان: والله ما أستطيع. Othman zei tegen hem: Bij God, dat kan ik niet. فقام الصديق واشترى لحما، وعاد يقول: قم الآن واطبخ اللحم. Da stand der Freund auf, kaufte Fleisch und kam zurück und sagte: „Steh jetzt auf und koche das Fleisch.“ Dus de vriend stond op, kocht vlees en zei opnieuw: Sta nu op en kook het vlees. فقال عثمان بن رواح: والله لا أستطيع. فطبخ صديقه اللحم، وعاد يقول: الآن قد أعد الطعام، وما عليك إلا أن تضعه أمامك. Othman bin Rawah said: By God, I cannot. So his friend cooked the meat, and he came back to say: Now the food has been prepared, and you only have to put it in front of you. Othman bin Rawah zei: Bij God, dat kan ik niet. Dus zijn vriend kookte het vlees en hij zei opnieuw: Nu het eten klaar is, hoef je het alleen nog maar voor je neer te zetten. Osman bin Revah dedi ki: Vallahi yapamam. Bunun üzerine arkadaşı eti pişirdi ve tekrar dedi ki: Artık yemek hazırlandı, tek yapmanız gereken onu önünüze koymak. فقال عثمان بن رواح: ما أستطيع. فوضع الصديق الطعام أمامه، وقال له : ألا تأكل الآن؟ فقال له عثمان: والله لقد استحييت من كثرة اعتداري؛ وقام وأكل وهو غارق في الضحك. Othman bin Rawah sagte: Ich kann nicht. Da stellte der Freund Essen vor ihn hin und sagte zu ihm: Willst du jetzt nicht essen? Othman sagte zu ihm: Bei Gott, ich schämte mich meines übermäßigen Stolzes. Er stand auf und aß lachend. Othman bin Rawah said: I can't. So the friend put food in front of him, and said to him: Won't you eat now? Othman said to him: By God, I was ashamed of my excessive pride. He got up and ate while laughing. Othman bin Rawah zei: Ik kan het niet. De vriend zette het eten voor hem neer en zei tegen hem: Ga je nu niet eten? Othman zei tegen hem: Bij God, ik schaam me voor mijn buitensporige arrogantie. Hij stond op en at terwijl hij lachte. Osman bin Revah dedi ki: Yapamam. Arkadaşı yemeği onun önüne koydu ve ona şöyle dedi: Şimdi yemiyor musun? Osman ona şöyle dedi: Vallahi, aşırı kibirimden utanıyorum. Kalktı ve gülerek yemek yedi.

٤- دخل أشعب على جماعة يأكلون، وهم لا يعرفونه، فقال لهم : السلام عليكم يا أيها الليام. 4- Ein Volk betrat eine Gruppe von Leuten, die aßen, und sie kannten ihn nicht, und er sagte zu ihnen: Friede sei mit dir, du Liam. 4- A people entered a group of people eating, and they did not know him, and he said to them: Peace be upon you, you liam. 4- Asha'ab ging een groep mensen binnen die aan het eten waren, en zij kenden hem niet, en hij zei tegen hen: Vrede zij met jou, O liam. 4- Asha'ab yemek yiyen bir grup insana girdi ve onlar onu tanımıyordu ve onlara şöyle dedi: Selam size ey Liam. فنظروا إليه قائلين: لا والله بل كرام. Da sahen sie ihn an und sagten: Nein, bei Gott, aber ehrenhaft. So they looked at him and said: No, by God, but honorable. Ze keken hem aan en zeiden: Nee, bij God, maar eervol. فجلس بينهم، وهو يقول: اللهم اجعلهم من الصادقين، واجعلني من الكاذبين. Dus ging hij tussen hen zitten en zei: O God, maak hen tot de waarachtigen, en maak mij tot de leugenaars. ثم مد يده في القصعة التي بين أيديهم، وهو يقول: ماذا تأكلون؟ فقالوا : نأكل سما . Dann streckte er seine Hand nach der Schüssel in ihren Händen aus und sagte: Was isst du? Sie sagten: Wir essen Gift. Then he extended his hand to the bowl in their hands, saying: What do you eat? They said: We eat poison. Toen strekte hij zijn hand uit in de kom in hun handen en zei: Wat eet je? Ze zeiden: Wij eten vergif. Sonra elini ellerindeki kaseye uzatarak şöyle dedi: Ne yiyorsunuz? Dediler ki: Zehir yiyoruz. فحشا فمه من الأكل وهو يقول: الحياة من بعدكم حرام، فقالوا : أيها الرجل هل عرفت منا أحدا؟ فأشار أشعب إلى الطعام وقال: عرفت هذا . Er stopfte sich Essen in den Mund und sagte: „Das Leben nach dir ist verboten.“ Sie sagten: „O Mann, kanntest du einen von uns?“ Ashab zeigte auf das Essen und sagte: Das wusste ich. He stuffed his mouth with food while saying: Life after you is forbidden. They said: O man, did you know any of us? Ashab pointed to the food and said: I knew this. Zijn mond zat vol voedsel en hij zei: 'Het leven na jou is verboden.' Ze zeiden: 'O man, kende je iemand van ons?' Ashaab wees naar het eten en zei: Ik wist dit. Ağzı yemekle doluydu ve şöyle dedi: "Senden sonra hayat haramdır." Dediler ki: "Ey dostum, bizden herhangi birini tanıyor musun?" Ashaab yemeği işaret ederek şöyle dedi: Bunu biliyordum.

ه - دخل أبو دلامة الشاعر على الخليفة المهدي، فأنشده قصيدة أعجبته، وقال له: ماذا تريد؟ فقال أبو دلامة : أريد كلب صيد. E – Abu Dalama, der Dichter, betrat den Kalifen al-Mahdi, und er rezitierte ein Gedicht, das ihm gefiel, und sagte zu ihm: Was willst du? Abu Dalamah sagte: Ich möchte einen Jagdhund. E - Abu Dalama, de dichter, kwam kalief al-Mahdi binnen en reciteerde een gedicht voor hem dat hij leuk vond, en zei tegen hem: Wat wil je? Abu Dalama zei: Ik wil een jachthond. فأعطاه كلبا، وهو يعجب من تفاهة طلبه. He gave him a dog, and he marveled at the insignificance of his request. ولكن أبا دلامة عاد يقول: هل يرضى أمير المؤمنين، إذا خرجت للصيد أن أعدو على قدمي؟ فضحك، وقال: قد أمرنا لك بجواد. Aber Abu Dalamah sagte erneut: Akzeptiert der Befehlshaber der Gläubigen, dass ich, wenn ich auf die Jagd gehe, auf meinen Füßen laufen soll? Er lachte und sagte: Wir haben ein Pferd für dich bestellt. But Abu Dalamah again said: Does the Commander of the Faithful accept that if I go out to hunt, I should run on my feet? He laughed and said: We have ordered a horse for you. فقال أبو دلامة: ومن يطبخ الصيد؟ قال : وقد أمرنا لك بخادمة، فهل تريد شيئا آخر؟ فقال: نعم يا أمير المؤمنين، لقد جعلت لي أسرة كبيرة، فمن أين يأكلون؟ فضحك المهدي وأمر له بمال يكفي لنفقة بيته الجديد ! Abu Dalamah sagte: Wer kocht das Wild? Er sagte: „Wir haben ein Dienstmädchen für Sie bestellt. Möchten Sie also etwas anderes?“ Er sagte: Ja, oh Befehlshaber der Gläubigen, du hast eine große Familie für mich gegründet. Woher essen sie also? Al-Mahdi lachte und befahl ihm, genug Geld für sein neues Haus auszugeben! Abu Dalamah said: Who cooks the game? He said: We have ordered a maid for you, so do you want something else? He said: Yes, O Commander of the Faithful, you have made a large family for me, so where do they eat from? Al-Mahdi laughed and ordered him enough money to spend on his new house!

٦- ذكر ابن الجوزي في كتاب الأذكياء أن ولدا صغيرا جلس مع قوم يأكلون فبكي. 6- Ibn Al-Jawzi erwähnte im Buch der intelligenten Menschen, dass ein kleiner Junge mit Leuten saß, die aßen, und weinte. 6- Ibn al-Jawzi mentioned in the book Al-Adhki’a that a young boy sat with people eating and cried. قالوا: لماذا تبكي؟ قال: الطعام حار. They said: Why are you crying? He said: The food is hot. قالوا : اتركه حتى يبرد . They said: Leave it until it cools down. قال: أنتم لا تتركونه. He said: You do not leave him.

- مر رجل على جحا، وهو يحفر حفرة في الصحراء، ولما سأله عن سبب ذلك قال: دفنت في هذه الصحراء دراهم لا أعرف مكانها فقال له الرجل: كان يجب أن تجعل عليها علامة . - Ein Mann kam an Juha vorbei, während er ein Loch in der Wüste grub, und als er ihn nach dem Grund dafür fragte, sagte er: „Ich habe Dirham in dieser Wüste vergraben, deren Standort ich nicht kenne“, also sagte der Mann zu ihm: Du hättest es markieren sollen. قال جحا قد فعلت. قال الرجل: وما علامتك؟ قال: سحابة في السماء كانت تظلها. Juha sagte, ich hätte es getan. Der Mann sagte: Was ist dein Zeichen? Er sagte: Eine Wolke am Himmel hat es früher beschattet.

- اشترى جحا عشرة حمير، وركب واحدا منها وحسبها، فإذا هي تسعة فنزل ثم حسبها، فإذا هي عشرة، فقال: أمشي وأربع خير من أن أركب وأخسر حمارا - Juha kaufte zehn Esel, ritt einen davon und zählte sie, also waren es neun, dann kam er herunter und zählte sie, und wenn es zehn waren, sagte er: Ich gehe und vier sind besser, als zu reiten und einen Esel zu verlieren - Juha bought ten donkeys, rode one of them and counted them, so there were nine, then he went down and counted them, and if they were ten, he said: I walk and four is better than riding and losing a donkey