Czy wolno pobrać film z internetu? Ist es zulässig, einen Film aus dem Internet herunterzuladen? Can I download a movie from the internet? Чи можна завантажувати фільм з інтернету?

Pierwszego stycznia, jak co roku, świętowaliśmy Dzień Domeny Publicznej. Tego dnia wzrosła liczba autorów, których dzieła można kopiować czy wykorzystywać bez ograniczeń. Ale czy tylko starocie wolno nam skopiować bez narażania się na gniew prokuratora? But is it only old stuff that we can copy without incurring the wrath of the prosecutor? O tym noworoczny odcinek Świata w trzy minuty. Na początku zastrzeżenie – jeśli mieszkasz poza Polską, mogą Cię dotyczyć inne reguły. Zastrzeżenie numer dwa – jeśli szukasz porady prawnej, zgłoś się do prawnika i mu za nią zapłać. Uważaj na mądrości internetowe – nawet moje Co oczywiście nie zmienia faktu, że podane przeze mnie informacje są – według mojej wiedzy – zgodne ze stanem prawnym na początek 2017 roku. A teraz jedziemy… 70 lat – i kilka miesięcy – po śmierci autora – tyle musimy czekać, by dzieło przeszło do domeny publicznej. And now we go ... 70 years - and a few months - after the death of the author - that's how long we have to wait for the work to enter the public domain. Czyli, w przypadku polskim – by nie były chronione autorskie prawa majątkowe twórcy. Od końca roku kalendarzowego, w którym obchodziliśmy 70 rocznicę jego śmierci, możemy bez ograniczeń kopiować i rozpowszechniać całą jego twórczość. Ale trzeba pamiętać, że każde dzieło może mieć więcej niż jednego twórcę. Bo taki Marcel Proust zmarł w 1922 roku, ale polska edycja “W poszukiwaniu straconego czasu” trafiła do domeny publicznej dopiero pięć lat temu. Because such Marcel Proust died in 1922, but the Polish edition of "In Search of Lost Time" entered the public domain only five years ago. Dlaczego? Bo dopiero wtedy minęła 70 rocznica śmierci Tadeusza Boya-Żeleńskiego, wybitnego tłumacza literatury francuskiej. Because it was only then that the 70th anniversary of the death of Tadeusz Boy-Żeleński, an outstanding translator of French literature, passed. Który, dodam, jest autorem polskiego przekładu epopei Prousta i jego praca również jest chroniona prawem autorskim. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej w przypadku dzieł mających więcej niż jednego autora – na przykład filmów. Tu liczymy czas od śmierci ostatniego z liczących się twórców, czyli głównego reżysera, autora scenariusza, autora dialogów lub kompozytora. Czy to oznacza, że nie wolno nam przed świętami ściągnąć sobie z sieci Kevina Samego W Domu oraz nowej płyty Rolling Stonesów? Wbrew temu, co wmawia się nam ze wszystkich stron – możemy. Zgodnie z polskim prawem autorskim, dozwolone jest skopiowanie sobie (lub rodzinie czy znajomemu) już rozpowszechnionego dzieła. Czyli możemy bezpiecznie wejść do internetu i z serwisu z gryzoniem w logo pobrać film, książkę lub muzykę. So we can safely access the Internet and download a movie, book or music from the website with the rodent in the logo. Albo zajrzeć na serwis z odtwarzaczem filmów wideo o wątpliwym pochodzeniu. Pamiętając jednak, że choć czasem w takim serwisie płacimy za transfer, to ani złotówka z tego nie trafia do autorów oryginalnego dzieła. Super, możemy pobrać – a czy możemy wystawić w miarę nowy film na swojej stronie internetowej? Jeśli nie mamy zgody właściciela praw autorskich – nie. Po prostu nie. Tak samo nie wolno nam ściągać filmu programem typu torrent, który w tle wysyła pobrany przez nas film do innych użytkowników sieci. Generalna zasada: pobieranie jest zgodne z prawem, rozpowszechnianie – niezgodne. Posłuchaliśmy muzyki, przeczytaliśmy ebooka, obejrzeliśmy film, to może teraz by sobie pograć w coś nowego? Tu bez sięgnięcia po portfel się nie obejdzie. Ustawa o prawie autorskim wprowadziła wyjątek dla oprogramowania. W przeciwieństwie do muzyki czy filmów, programów nie wolno pobierać ani rozpowszechniać. Co prawda dziwna jest sytuacja, że dwulinijkowy program komputerowy jest lepiej chroniony przed kopiowaniem niż wymagający potężnych inwestycji film, ale takie mamy prawo. Podsumowując: zgodnie z prawem można pobrać z sieci film, muzykę, książkę. Nie wolno ich publicznie rozpowszechniać. They must not be publicly distributed. Możemy skopiować je kuzynowi czy koledze. We can copy them to a cousin or friend. Oprogramowania nie wolno kopiować. Oczywiście – chyba, że dostaniemy takie prawo. Of course - unless we get such a right. Na przykład twórca opublikował swoje dzieło na zasadach tzw wolnej licencji, typu Creative Commons czy jednej z licencji GNU. Jednak sam znaczek Creative Commons przy dziele nie wystarcza – część licencji CC wprowadza dodatkowe obostrzenia – więc warto przeczytać całą licencję. Chociaż w formie skróconej… Na zapokończenie przypominam, że w dzisiejszych czasach film kosztuje często mniej niż kubek kawy w knajpie – więc jeśli autor tego chce, może warto mu za niego zapłacić? Nawet jeśli prawo tego od nas nie wymaga. Źródła: Pierwsza pomoc w prawie autorskim – możesz zapytać prawnika i mu za to nie płacić Wolne Lektury – niemała polska biblioteka dzieł w domenie publicznej Project Gutenberg – od tego zaczęło się masowe przenoszenie ksiażek do sieci Wyszukiwarka Creative Commons – gdy szukasz czegoś, co jest chronione liberalną licencją on iTuneson Androidvia RSS