×

Nós usamos os cookies para ajudar a melhorar o LingQ. Ao visitar o site, você concorda com a nossa política de cookies.


image

Ιστορικός Περιηγητής, The Celtic invasion of Greece and the consequent battle of Thermopylae [...

The Celtic invasion of Greece and the consequent battle of Thermopylae [...

Οι περισσότεροι όταν ακούμε για Γαλάτες, το μυαλό μας πηγαίνει σε αγαπημένους ήρωες όπως ο Αστερίξ, ο Οβελίξ, ο Πανοραμίξ.

Λίγοι, όμως γνωρίζουμε πως τον 3ο π.Χ. αιώνα μια πολυπληθής γαλατική ορδή, που καθόλου δεν έμοιαζε με τους παραπάνω συμπαθέστατους ήρωες,

εισέβαλε στον ελλαδικό χώρο, σπέρνοντας τον τρόμο και απειλώντας όπως θα δούμε ακόμη και την ίδια την ύπαρξη του ελληνισμού.

Στο σημερινό μας επεισόδιο, θα παρουσιάσουμε όλα τα γεγονότα της γαλατικής εισβολής, μεταξύ των οποίων και την δεύτερη μάχη στις Θερμοπύλες,

η οποία παρουσιάζει έντονες ομοιότητες με αυτήν που είχε δοθεί το 480 π.Χ. εναντίον των Περσών.

Πάμε, λοιπόν, να ξεκινήσουμε το ιστορικό μας ταξίδι με οδηγό τον ιστορικό περιηγητή Παυσανία,

ο οποίος καταγράφει εκτενώς τα γεγονότα στο έργο του «Ελλάδος Περιήγησις».

Οι Γαλάτες ήταν φύλα κελτικής καταγωγής και ως λαός ήταν πολεμοχαρής.

Μάλιστα, στις αρχές του 4ου π.Χ. αιώνα, με ηγέτη τον Βρέννο, κατάφεραν να λεηλατήσουν ανηλεώς τη Ρώμη.

Όταν ομάδες Κελτών κατευθύνθηκαν νότια στην χερσόνησο του Αίμου και απείλησαν τους Έλληνες,

ο Μέγας Αλέξανδρος, συναντήθηκε με πρεσβευτές τους στις όχθες του Δούναβη κι αυτοί του ορκίστηκαν πίστη.

Μάλιστα, σύμφωνα με τον Στράβωνα, στο ερώτημά του μεγάλου στρατηλάτη τι φοβούνται περισσότερο, ώστε να ορκιστούν σε αυτό,

απάντησαν: «Μόνο το να μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι».

Στα τέλη του 280 π.Χ., οι Γαλάτες αποφασίζουν να εισβάλλουν στον ελλαδικό χώρο.

Βρισκόμαστε σε μια εποχή που οι φιλόδοξοι διάδοχοι του Αλεξάνδρου ακόμη ερίζουν για τις κατακτήσεις του,

ενώ στον κυρίως ελλαδικό χώρο έχουμε την σταδιακή παρακμή των παραδοσιακών πόλεων-κρατών

και την δημιουργία ισχυρών ομοσπονδιών, όπως η Αιτωλική και η Αχαϊκή Συμπολιτεία.

Παράλληλα, η ισχυρότερη δύναμη της εποχής, το βασίλειο των Μολοσσών της Hπείρου, δεν ήταν δυνατό να βοηθήσει τους υπόλοιπους Έλληνες,

αφού ο Πύρρος, μεγαλουργούσε στην εκστρατεία του στην Ιταλία.

Εκμεταλλευόμενοι τις παραπάνω ευνοϊκές συνθήκες, λοιπόν, οι Γαλάτες αποφασίζουν να επιτεθούν και χωρίζονται σε τρεις ομάδες.

Η πρώτη επιτέθηκε στους Θράκες, η δεύτερη στην Παιονία και η τρίτη στους Μακεδόνες και στους Ιλλυριούς.

Αυτήν την εποχή, τον μακεδονικό θρόνο είχε καταφέρει να καταλάβει ο ραδιούργος Πτολεμαίος Κεραυνός.

Οι Κέλτες του προσέφεραν διατήρηση της βασιλείας του έναντι βαριάς φορολογίας.

Αυτός, όμως, απέρριψε την πρόταση με υπεροπτικό μάλιστα τρόπο.

Αυτή η αλαζονεία του Πτολεμαίου Κεραυνού έμελλε να είναι και η καταδίκη του.

Πιστεύοντας ότι ήταν ανίκητος προκάλεσε τους Γαλάτες σε μία βιαστική ανοιχτή μάχη, όπου οι Μακεδόνες ηττήθηκαν κι ο ίδιος τραυματίστηκε βαριά.

Τελικά, οι εχθροί τον έπιασαν ζωντανό και τον αποκεφάλισαν.

Στη συνέχεια, οι Γαλάτες λεηλάτησαν την μακεδονική ύπαιθρο με τρομερή μανία, αποκομίζοντας πλούσια λάφυρα.

Την λύση σε αυτήν τη δύσκολη κατάσταση, έδωσε ο ικανότατος στρατηγός Σωσθένης,

ο οποίος ανέλαβε την ηγεσία του μακεδονικού στρατού και κατάφερε να εκδιώξει τους εισβολείς.

Σύντομα, όμως, ένας Γαλάτης με ακόρεστη δίψα για αίμα και πλούτη, ονόματι Βρέννος, απλή συνωνυμία με τον Βρέννο

που έναν αιώνα νωρίτερα είχε λεηλατήσει τη Ρώμη, κατάφερε να πείσει και άλλους Γαλάτες αρχηγούς να εισβάλουν εκ νέου στον ελλαδικό χώρο.

Για αυτόν τον σκοπό, συγκέντρωσε µια τεράστια στρατιά που σύμφωνα με τον Παυσανία, αποτελούνταν από 152.000 πεζούς και 20.400 ιππείς.

Στην πραγματικότητα, οι ιππείς ήταν τριπλάσιοι, διότι σε κάθε ιππέα-πολεμιστή αντιστοιχούσαν δύο ιπποκόμοι,

εξίσου ικανοί αναβάτες, με δυνατότητα να τον αντικαταστήσουν.

Την γαλατική αυτή ορδή ακολουθούσαν και πολυπληθείς άμαχοι, καθώς όπως φαίνεται σκοπό είχαν την μόνιμη εγκατάσταση τους στην Ελλάδα.

Ο κίνδυνος από την βαρβαρική επιδρομή ήταν μεγάλος. O Παυσανίας αναφέρει σχετικά:

«Οι Έλληνες γνώριζαν ότι αυτός ο αγώνας δε γινόταν για την ελευθερία τους, όπως τότε που αντιμετώπισαν τους Πέρσες.

Δεν έφτανε πλέον να προσφέρουν γη και ύδωρ. Tα γεγονότα που συνέβησαν στη Μακεδονία, στη Θράκη και στην Παιονία ήταν ακόμη νωπά στη μνήμη τους.

Κάθε άνδρας ως ξεχωριστή μονάδα και κάθε πόλη συνολικά, συνειδητοποίησαν ότι οι Έλληνες είτε θα νικούσαν είτε θα αφανίζονταν».

Αρχικά, κατευθύνθηκαν εναντίον των Μακεδόνων, αλλά ο Σωσθένης

και πάλι κατάφερε να τους προξενήσει αρκετές απώλειες κι έτσι αυτοί αποφάσισαν να κινηθούν νότια.

Για την αντιμετώπιση των Γαλατών συγκροτήθηκε μια συμμαχική δύναμη, που όπως προκύπτει, ξεπερνούσε τους 25.000 άντρες.

Οι Bοιωτοί έστειλαν 10.000 οπλίτες και 500 ιππείς. Οι Μεγαρείς 400 οπλίτες.

Οι Λοκροί παρέταξαν 700 άνδρες και δύναμη ιππικού.Οι Φωκείς 3.000 οπλίτες και 500 ιππείς.

Οι Αιτωλοί έστειλαν ένα μεγάλο απόσπασμα από 7.000 οπλίτες, καθώς και αριθμό ιππέων που δεν καταγράφεται όπως και ελαφρά οπλισμένους πεζικάριους.

Οι Αθηναίοι συνέδραμαν με 500 ιππείς και 1.000 πεζούς.

Ενώ σύμφωνα με τον Παυσανία, είχαν καταφθάσει και όλες οι αξιόπλοες αθηναϊκές τριήρεις.

Βασιλιάς της Μακεδονίας ήταν πλέον ο Αντίγονος Γονατάς, ο οποίος απέστειλε 500 άντρες, ενώ τον ίδιο αριθμό έστειλε κι ο Σελευκίδης βασιλιάς, Aντίοχος.

Η αρχηγία δόθηκε στους Αθηναίους, που είχαν στρατηγό τον Κάλλιππο.

Ως ιδανικό σημείο αναχαίτισης της προελαύνουσας εχθρικής δύναμης επελέγη για ακόμη μία φορά το στενό πέρασμα των Θερμοπυλών.

Οι Έλληνες αποφάσισαν να στείλουν άμεσα ολόκληρο το ιππικό

καθώς και 1.000 ελαφρά οπλισμένους άνδρες στον Σπερχειό, ώστε να εμποδίσουν την διέλευση του εχθρού.

Αφού πρώτα κατέστρεψαν όλες τις γέφυρες του ποταμού στη συνέχεια παρατάχθηκαν στις όχθες του.

Την νύχτα, όμως, αρκετοί Γαλάτες κατάφεραν να περάσουν τον ποταμό χρησιμοποιώντας τις μεγάλες γαλατικές ασπίδες τους ως σχεδίες,

ενώ μερικοί ήταν τόσο ψηλοί, ώστε διέσχισαν τα νερά περπατώντας στον πυθμένα με το κεφάλι τους να προβάλλει έξω από το νερό.

Οι Έλληνες όταν αργότερα διαπίστωσαν ότι οι εχθροί είχαν διασχίσει τον ποταμό, επέστρεψαν στις Θερμοπύλες, φοβούμενοι ενδεχόμενη περικύκλωση.

Στη συνέχεια, ο Βρέννος ανάγκασε τους κατοίκους των γειτονικών περιοχών,

να ξαναχτίσουν τις γέφυρες του Σπερχειού και με ολόκληρο το στράτευμά του διέβη τον ποταμό.

Αφού στρατοπέδευσε κοντά στην Ηράκλεια, στη συνέχεια επιτέθηκε στους Έλληνες.

Στη μάχη, το ελληνικό πεζικό δεν απομακρύνθηκε πολύ από τον κύριο κορμό,

ώστε οι ελαφρά οπλισμένοι στρατιώτες που βρισκόντουσαν πίσω του, να μπορούν να εκτοξεύουν ακόντια και βέλη στους Γαλάτες.

Αυτοί ήταν εύκολος στόχος, καθώς αρκετοί πολεμούσαν γυμνοί και οι περισσότεροι χωρίς κράνη ή θώρακες,

με μοναδικό αμυντικό μέσο τις ασπίδες τους, οι οποίες ήταν σαφώς κατώτερες από τεχνικής απόψεως συγκρινόμενες με τις ελληνικές.

Οι Κέλτες, όμως, ξεχώριζαν για το πολεμικό τους πάθος, καθώς ακόμα και τρυπημένοι από ακόντια,

τα έβγαζαν από το σώμα τους και τα έριχναν πίσω στους Έλληνες.

Στο μεταξύ, οι Αθηναίοι έσυραν τις τριήρεις τους στη λάσπη όσο το δυνατόν κοντύτερα στην ακτή, εξαπολύοντας από εκεί βέλη στους εχθρούς.

Οι Γαλάτες περιήλθαν σε δεινή θέση, καθώς στριµωγµένοι σε στενό χώρο δεν μπορούσαν να πολεμήσουν αποτελεσματικά

και ο καταιγισμός βελών και ακοντίων τους προκαλούσε μεγάλες απώλειες.

Έτσι, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν άτακτα προς το στρατόπεδό τους, με πολλούς να ποδοπατούνται κι άλλους να χάνονται στα έλη.

Οι συνολικές απώλειες για τους Έλληνες ήταν μόνο 40 άνδρες.

Μεταξύ των νεκρών Ελλήνων διακρίθηκε για την γενναιότητά του ένας νεαρός Αθηναίος, ονόματι Kυδίας.

Οι συγγενείς του αφιέρωσαν την ασπίδα του στον Δία, με την ακόλουθη επιγραφή: «Εδώ στέκομαι, λαχταρώντας την αέναη άνθιση της νιότης του Kυδία.

Είμαι η ασπίδα ενός ένδοξου ανθρώπου. Υπήρξα το μέσο απώθησης των εχθρών στο αριστερό του χέρι, όταν η μάχη μαινόταν ενάντια στους Γαλάτες».

Ο Βρέννος, αδυνατώντας να διασπάσει την ελληνική άμυνα, αποφάσισε να εφαρμόσει έναν έξυπνο αντιπερισπασμό.

Έδωσε εντολή σε 40.000 πεζούς και 800 ιππείς να κινηθούν εναντίον της Αιτωλίας,

ώστε να αναγκάσει τους Αιτωλούς να εγκαταλείψουν τις Θερμοπύλες και να σπεύσουν προς υπεράσπιση της πατρίδας τους.

Πρώτος σταθμός των βαρβάρων αποτέλεσε το Κάλλιο. Τις φρικαλεότητες που ακολούθησαν περιγράφει ο Παυσανίας:

«Διέπραξαν τα μεγαλύτερα ανοσιουργήματα που γνωρίζουμε και δεν μοιάζουν καθόλου με άλλα κακουργήματα των ανθρώπων.

Έσφαξαν κάθε άντρα, ακόμα και γέροντες ή νήπια. Τα παχύτερα μωρά τα φόνευαν, έπιναν το αίμα τους και έτρωγαν τις σάρκες τους.

Οι γυναίκες έσπευσαν να αυτοκτονήσουν. Όσες βρήκαν ζωντανές τις μεταχειρίσθηκαν με απίστευτη βία.

Οι βάρβαροι ασχημονούσαν επ' αυτών συνεχώς, ενώ συνευρίσκονταν ακόμη και με νεκρές γυναίκες».

Σύντομα, αγγελιοφόροι έφτασαν στις Θερμοπύλες και πληροφόρησαν τους Αιτωλούς για την καταστροφή.

Αυτοί ταχύτατα κινήθηκαν προς την πατρίδα τους.

Παράλληλα, στις αιτωλικές πόλεις όλοι οι άντρες που βρίσκονταν σε μάχιμη ηλικία στρατεύτηκαν.

Ήταν τέτοιος ο πολεμικός αναβρασμός που επικρατούσε, ώστε ακόμα και ηλικιωμένοι και γυναίκες οπλίστηκαν.

Μετά τις θηριωδίες που διέπραξαν, οι Κέλτες πυρπόλησαν το Κάλλιο και ξεκίνησαν για τις Θερμοπύλες.

Οι εξοργισμένοι Αιτωλοί ακροβολίστηκαν σε δύσβατα σημεία της διαδρομής και παρενοχλούσαν τους βαρβάρους ρίχνοντας ακόντια, βέλη και πέτρες.

Αυτά, λόγω του πλήθους των εχθρών αλλά και της ελλιπούς θωρακίσεώς τους είχαν εξαιρετικό αποτέλεσμα.

Όταν οι Γαλάτες τους κατεδίωκαν, οι Έλληνες τρέπονταν σε φυγή και όταν η καταδίωξη σταματούσε, επέστεφαν επιτιθέμενοι εκ νέου.

Η φονικότερη σύγκρουση φαίνεται πως έγινε στην περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως Κοκκάλια,

η οποία ονομάστηκε έτσι καθώς μέχρι και στις µέρες µας, οι γεωργικές εργασίες αποκαλύπτουν υπολείμματα θρυμματισμένων οστών.

Εκεί, οι Αιτωλοί κυριολεκτικά εξολόθρευσαν τους εχθρούς, ώστε από τους 40.800 Γαλάτες, που επέδραμαν στο Κάλλιο,

ούτε οι µισοί δεν κατάφεραν να επιστρέψουν στις Θερμοπύλες.

Παράλληλα, οι Έλληνες που βρίσκονταν στις Θερμοπύλες έζησαν μία τραγική επανάληψη της Ιστορίας.

Όπως στην πρώτη μάχη των Θερμοπυλών, ο Εφιάλτης, έτσι και τώρα οι Ηρακλειώτες και οι Aινιάνες,

επειδή ήθελαν το γρηγορότερο δυνατό να φύγουν οι Κέλτες από τη γη τους, τους υπέδειξαν το μονοπάτι της Ανοπαίας ατραπού.

Έτσι, ο Βρέννος, άφησε διοικητή του κυρίως σώματος της στρατιάς του τον Aκιχώριο και με 40.000 άνδρες κατευθύνθηκε προς το πέρασμα.

Όπως το 480 π.Χ., έτσι και τώρα την φύλαξη του στενού είχαν αναλάβει οι Φωκείς.

Εκείνη την μέρα η ομίχλη ήταν πυκνή, εμποδίζοντας την ορατότητα των Φωκιέων, οι οποίοι παρότι αιφνιδιάστηκαν, αντιστάθηκαν γενναία.

Τελικά, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.

Πρόλαβαν, όμως, να ειδοποιήσουν τις υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις, οι οποίες για να αποφύγουν την περικύκλωση από τους Γαλατές

και την τραγική επανάληψη της ιστορίας των περσικών πολέμων αποχώρησαν από τις Θερμοπύλες.

Ο Βρέννος τότε άμεσα κινήθηκε προς τους ∆ελφούς, με σκοπό να αρπάξει του πλούσιους θησαυρούς του ιερού του Απόλλωνα.

Προς υπεράσπιση των ∆ελφών έσπευσαν Φωκείς, Λοκροί και Αιτωλοί, οι οποίοι συνολικά έφταναν τους 4.000 άντρες, σύμφωνα με τον ιστορικό Ιουστίνο.

Οι υπερασπιστές του Μαντείου, κατάφεραν να αποκρούσουν την επίθεση του Βρέννου.

Σύμφωνα με τον Παυσανία, υπήρξε και θεϊκή παρέμβαση, η οποία µε σεισμούς, αστραπές και κεραυνούς, προκάλεσε μεγάλες απώλειες στους Γαλάτες.

Παράλληλα, αναφέρει πως εμφανίστηκαν φαντάσματα ηρώων, μεταξύ των οποίων και του Πύρρου, τρομοκρατώντας τους εχθρούς.

Παρόμοια γεγονότα συνέβησαν και κατά τη διάρκεια της νύχτας στο γαλατικό στρατόπεδο,

όταν αφόρητο ψύχος κάλυψε την περιοχή, ενώ βράχια έπεφταν από τον Παρνασσό, καταπλακώνοντας πολλούς Γαλάτες.

Την επόμενη μέρα, οι Έλληνες επιτέθηκαν με αναπτερωμένο πλέον το ηθικό.

Παρά την αρχική τους αντίσταση, οι Γαλάτες, μετά και τον σοβαρό τραυματισμό του Βρέννου, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.

Και η επόμενη νύχτα, όμως, ήταν εφιαλτική για τους Κέλτες, καθώς στο στρατόπεδό τους επικράτησε σύγχυση και πανικός,

με αποτέλεσμα να αρχίσουν να αλληλοσκοτώνονται, χάνοντας 10.000 άντρες.

Το επόμενο χρονικό διάστημα, το γαλατικό στρατόπεδο έχασε άλλους 10.000 άντρες από έλλειψη τροφίμων,

καθώς οι Φωκείς εμπόδιζαν τον ανεφοδιασμό τους.

Έτσι, αποφάσισαν να αποχωρήσουν, αφήνοντας ανεκπλήρωτη την προσπάθεια λαφυραγώγησης των Δελφών.

Στη συνέχεια, οι Αθηναίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους Bοιωτούς

και ξεκίνησαν να καταδιώκουν από κοινού τους εχθρούς, σκοτώνοντας σε ενέδρες τους αργοπορούντες.

Όσοι Γαλάτες κατάφεραν να γλυτώσουν ένωσαν τις δυνάμεις τους με αυτές του Aκιχώριου, ο οποίος είχε καθυστερήσει να φτάσει από τις Θερμοπύλες,

καθώς η κύρια στρατιά των Αιτωλών, έκανε συνεχείς επιθέσεις στην οπισθοφυλακή του, αναγκάζοντάς τον να κινείται με αργό ρυθμό.

Ο Βρέννος, ο οποίος βρισκόταν σε απόγνωση λόγω της συντριβής του, έθεσε επικεφαλής των υπολειμμάτων του στρατού του τον Ακιχώριο,

και σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, αφού πρώτα μέθυσε με άκρατο οίνο, στη συνέχεια αυτοκτόνησε.

Η τελευταία σελίδα του δράματος των Γαλατών γράφτηκε κοντά στον Σπερχειό ποταμό.

Εκεί, τους επιτέθηκαν Θεσσαλοί και Mαλιείς, και κυριολεκτικά τους αφάνισαν.

Είναι χαρακτηριστικό πως και ο Παυσανίας και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αναφέρουν πως ούτε ένας Γαλάτης δεν κατάφερε να γλυτώσει.

Παρότι η παραπάνω εκτίμηση πως οι 200.000 και πλέον εισβολείς εξοντώθηκαν μέχρι ενός φαντάζει υπερβολική,

η σημασία της ελληνικής επικράτησης κατά των Γαλατών ήταν τεράστια.

Κι αυτό επειδή οι Κέλτες δεν είχαν σκοπό απλώς να λεηλατήσουν την Ελλάδα, αλλά να αφανίσουν τους Έλληνες και να την αποικίσουν.

Αυτό φαίνεται από το ότι οι εισβολείς πήραν μαζί τους τις γυναίκες και τα παιδιά τους, με σκοπό να βρουν νέες εστίες και να εγκατασταθούν μόνιμα σε αυτές.

Επίσης, το γεγονός πως αναζητούσαν νέες εστίες φαίνεται κι από το ότι λίγο αργότερα

Γαλάτες εγκαταστάθηκαν μόνιμα σε περιοχές της Θράκης και της Μικράς Ασίας.

Μπροστά στον παραπάνω κίνδυνο αφανισμού, λοιπόν, οι Έλληνες πραγματοποίησαν έναν αληθινό άθλο, εφάμιλλο των Μηδικών.

Το κατόρθωμα αυτό γίνεται ακόμη μεγαλύτερο αν αναλογιστεί κάποιος την τεράστια αριθμητική υπεροχή του εχθρού,

καθώς και την έλλειψη μεγάλων στρατιωτικών ηγετών, δεδομένης της απουσίας του Πύρρου.

Η νικηφόρα έκβαση του πολέμου αυτού είναι µια ακόμη τρανή απόδειξη πως οι Έλληνες όταν αποφασίσουν να αγωνιστούν ενωμένοι μεγαλουργούν.

Ας είναι, λοιπόν, το παραπάνω, το μήνυμά μας σε όσους επιβουλεύονται την ελευθερία μας.

Πριν κλείσετε το βίντεο, μην ξεχάσετε να πατήσετε την ένδειξη "μου αρέσει", να κάνετε εγγραφή στο κανάλι,

αλλά και να μοιραστείτε με τους γνωστούς σας το περιεχόμενό μας για να μας βοηθήσετε να διαδώσουμε την προσπάθειά μας!

Μέχρι την επόμενη ιστορική μας περιήγηση, σας εύχομαι ολόψυχα να είστε καλά!


The Celtic invasion of Greece and the consequent battle of Thermopylae [... The Celtic invasion of Greece and the consequent battle of Thermopylae [... La invasión celta de Grecia y la consiguiente batalla de las Termópilas [...

Οι περισσότεροι όταν ακούμε για Γαλάτες, το μυαλό μας πηγαίνει σε αγαπημένους ήρωες όπως ο Αστερίξ, ο Οβελίξ, ο Πανοραμίξ. Most of us, when we hear about Gauls, our minds go to favorite heroes like Asterix, Obelix, Panoramix.

Λίγοι, όμως γνωρίζουμε πως τον 3ο π.Χ. αιώνα μια πολυπληθής γαλατική ορδή, που καθόλου δεν έμοιαζε με τους παραπάνω συμπαθέστατους ήρωες, Few, however, know that in the 3rd century BC. a large Gallic horde,

εισέβαλε στον ελλαδικό χώρο, σπέρνοντας τον τρόμο και απειλώντας όπως θα δούμε ακόμη και την ίδια την ύπαρξη του ελληνισμού. invaded Greece, causing great terror and threatening as we will see even the very existence of Hellenism.

Στο σημερινό μας επεισόδιο, θα παρουσιάσουμε όλα τα γεγονότα της γαλατικής εισβολής, μεταξύ των οποίων και την δεύτερη μάχη στις Θερμοπύλες, In today's episode, we will focus on every aspect of the Gallic invasion, including the second battle of Thermopylae,

η οποία παρουσιάζει έντονες ομοιότητες με αυτήν που είχε δοθεί το 480 π.Χ. εναντίον των Περσών. which bears strong similarities to the one that took place in 480 BC. against the Persians.

Πάμε, λοιπόν, να ξεκινήσουμε το ιστορικό μας ταξίδι με οδηγό τον ιστορικό περιηγητή Παυσανία, So, let's start our historical journey, having as guide the ancient Greek geographer Pausanias,

ο οποίος καταγράφει εκτενώς τα γεγονότα στο έργο του «Ελλάδος Περιήγησις». who records extensively the Gallic invasion in his work "Description of Greece".

Οι Γαλάτες ήταν φύλα κελτικής καταγωγής και ως λαός ήταν πολεμοχαρής. The Gauls were a tribe of Celtic descent and they were warlike.

Μάλιστα, στις αρχές του 4ου π.Χ. αιώνα, με ηγέτη τον Βρέννο, κατάφεραν να λεηλατήσουν ανηλεώς τη Ρώμη. In fact, at the beginning of the 4th century BC., led by Brennus, they managed to sack Rome.

Όταν ομάδες Κελτών κατευθύνθηκαν νότια στην χερσόνησο του Αίμου και απείλησαν τους Έλληνες, When Celtic groups headed south to the Balkan Peninsula and threatened the Greeks,

ο Μέγας Αλέξανδρος, συναντήθηκε με πρεσβευτές τους στις όχθες του Δούναβη κι αυτοί του ορκίστηκαν πίστη. Alexander the Great met with their ambassadors near the Danube river and they swore allegiance to him.

Μάλιστα, σύμφωνα με τον Στράβωνα, στο ερώτημά του μεγάλου στρατηλάτη τι φοβούνται περισσότερο, ώστε να ορκιστούν σε αυτό, According to historian Strabo, when Alexander asked them of what they are most afraid of, in order to swear on it, they

απάντησαν: «Μόνο το να μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι». answered: "Only the sky falls on our heads".

Στα τέλη του 280 π.Χ., οι Γαλάτες αποφασίζουν να εισβάλλουν στον ελλαδικό χώρο. At the end of 280 BC, the Gauls decided to invade Greece.

Βρισκόμαστε σε μια εποχή που οι φιλόδοξοι διάδοχοι του Αλεξάνδρου ακόμη ερίζουν για τις κατακτήσεις του, In this age, the ambitious successors of Alexander are still fought for his conquests,

ενώ στον κυρίως ελλαδικό χώρο έχουμε την σταδιακή παρακμή των παραδοσιακών πόλεων-κρατών while at metropolitan Greece we have the gradual decline of the traditional "city-states"

και την δημιουργία ισχυρών ομοσπονδιών, όπως η Αιτωλική και η Αχαϊκή Συμπολιτεία. and the creation of strong confederations, such as the Aetolian and Achaean League.

Παράλληλα, η ισχυρότερη δύναμη της εποχής, το βασίλειο των Μολοσσών της Hπείρου, δεν ήταν δυνατό να βοηθήσει τους υπόλοιπους Έλληνες, At the same time, the most powerful force of the time, the kingdom of the Molossians of Epirus, could not help the rest of the Greeks,

αφού ο Πύρρος, μεγαλουργούσε στην εκστρατεία του στην Ιταλία. since Pyrrhus was thriving in his campaign in Italy.

Εκμεταλλευόμενοι τις παραπάνω ευνοϊκές συνθήκες, λοιπόν, οι Γαλάτες αποφασίζουν να επιτεθούν και χωρίζονται σε τρεις ομάδες. Taking advantage of the above favorable conditions, the Gauls decided to attack and they divided their forces into three groups.

Η πρώτη επιτέθηκε στους Θράκες, η δεύτερη στην Παιονία και η τρίτη στους Μακεδόνες και στους Ιλλυριούς. The first attacked the Thracians, the second the Paeonians and the third the Macedonians and the Illyrians.

Αυτήν την εποχή, τον μακεδονικό θρόνο είχε καταφέρει να καταλάβει ο ραδιούργος Πτολεμαίος Κεραυνός. At this time, the Macedonian throne had been taken over by the insidious Ptolemy Ceraunus.

Οι Κέλτες του προσέφεραν διατήρηση της βασιλείας του έναντι βαριάς φορολογίας. The Celts offered him the chance to hold his throne by paying them heavy taxation.

Αυτός, όμως, απέρριψε την πρόταση με υπεροπτικό μάλιστα τρόπο. He, however, rejected the proposal in an arrogant way.

Αυτή η αλαζονεία του Πτολεμαίου Κεραυνού έμελλε να είναι και η καταδίκη του. This arrogance of Ptolemy Ceraunus was meant to be his condemnation.

Πιστεύοντας ότι ήταν ανίκητος προκάλεσε τους Γαλάτες σε μία βιαστική ανοιχτή μάχη, όπου οι Μακεδόνες ηττήθηκαν κι ο ίδιος τραυματίστηκε βαριά. Believing that he was invincible, he challenged the Gauls to a hasty open battle, in which the Macedonians were defeated and he himself was severely wounded.

Τελικά, οι εχθροί τον έπιασαν ζωντανό και τον αποκεφάλισαν. Eventually, the enemies caught him alive and beheaded him.

Στη συνέχεια, οι Γαλάτες λεηλάτησαν την μακεδονική ύπαιθρο με τρομερή μανία, αποκομίζοντας πλούσια λάφυρα. Then the Gauls looted the Macedonian countryside with great fury, gaining rich booty.

Την λύση σε αυτήν τη δύσκολη κατάσταση, έδωσε ο ικανότατος στρατηγός Σωσθένης, The solution to this difficult situation was given by the capable general Sosthenes,

ο οποίος ανέλαβε την ηγεσία του μακεδονικού στρατού και κατάφερε να εκδιώξει τους εισβολείς. who took over the leadership of the Macedonian army and managed to drive away the invaders.

Σύντομα, όμως, ένας Γαλάτης με ακόρεστη δίψα για αίμα και πλούτη, ονόματι Βρέννος, απλή συνωνυμία με τον Βρέννο Soon, a Gaul with an insatiable thirst for blood and wealth, named Brennus, synonymous with Brennus

που έναν αιώνα νωρίτερα είχε λεηλατήσει τη Ρώμη, κατάφερε να πείσει και άλλους Γαλάτες αρχηγούς να εισβάλουν εκ νέου στον ελλαδικό χώρο. who had sacked Rome a century earlier, managed to persuade other Gaul leaders to invade Greece again.

Για αυτόν τον σκοπό, συγκέντρωσε µια τεράστια στρατιά που σύμφωνα με τον Παυσανία, αποτελούνταν από 152.000 πεζούς και 20.400 ιππείς. For this purpose, he gathered a huge army which, according to Pausanias, consisted of 152,000 infantry and 20,400 cavalry.

Στην πραγματικότητα, οι ιππείς ήταν τριπλάσιοι, διότι σε κάθε ιππέα-πολεμιστή αντιστοιχούσαν δύο ιπποκόμοι, In fact, the number of horsemen was threefold, because each warrior-horseman had two horsemen,

εξίσου ικανοί αναβάτες, με δυνατότητα να τον αντικαταστήσουν. equally capable riders, with the ability to replace him.

Την γαλατική αυτή ορδή ακολουθούσαν και πολυπληθείς άμαχοι, καθώς όπως φαίνεται σκοπό είχαν την μόνιμη εγκατάσταση τους στην Ελλάδα. This Gallic horde was followed by numerous civilians. As it seems, they intended to establish themselves permanently in Greece.

Ο κίνδυνος από την βαρβαρική επιδρομή ήταν μεγάλος. O Παυσανίας αναφέρει σχετικά: The danger from the barbaric invasion was great. Pausanias writes:

«Οι Έλληνες γνώριζαν ότι αυτός ο αγώνας δε γινόταν για την ελευθερία τους, όπως τότε που αντιμετώπισαν τους Πέρσες. "The Greeks knew that this struggle was not for their freedom, as when they faced the Persians.

Δεν έφτανε πλέον να προσφέρουν γη και ύδωρ. Tα γεγονότα που συνέβησαν στη Μακεδονία, στη Θράκη και στην Παιονία ήταν ακόμη νωπά στη μνήμη τους. It was no longer enough to offer "earth and water". The events that took place in Macedonia, Thrace and Paeonia were still fresh in their memory.

Κάθε άνδρας ως ξεχωριστή μονάδα και κάθε πόλη συνολικά, συνειδητοποίησαν ότι οι Έλληνες είτε θα νικούσαν είτε θα αφανίζονταν». Every man as a separate unit and every city as a whole, realized that the Greeks would either win or perish."

Αρχικά, κατευθύνθηκαν εναντίον των Μακεδόνων, αλλά ο Σωσθένης Initially, Gauls attacked Macedonia, but Sosthenes

και πάλι κατάφερε να τους προξενήσει αρκετές απώλειες κι έτσι αυτοί αποφάσισαν να κινηθούν νότια. again managed to inflict several losses on them and so they decided to move south.

Για την αντιμετώπιση των Γαλατών συγκροτήθηκε μια συμμαχική δύναμη, που όπως προκύπτει, ξεπερνούσε τους 25.000 άντρες. An allied Greek force, which, as it turns out, numbered more than 25,000 men, was formed to deal with the Gauls.

Οι Bοιωτοί έστειλαν 10.000 οπλίτες και 500 ιππείς. Οι Μεγαρείς 400 οπλίτες. The Boeotians sent 10,000 hoplites and 500 cavalry. The Megarians 400 hoplites.

Οι Λοκροί παρέταξαν 700 άνδρες και δύναμη ιππικού.Οι Φωκείς 3.000 οπλίτες και 500 ιππείς. The Locrians deployed 700 men and unknown cavalry force. The Phocians 3,000 hoplites and 500 cavalry.

Οι Αιτωλοί έστειλαν ένα μεγάλο απόσπασμα από 7.000 οπλίτες, καθώς και αριθμό ιππέων που δεν καταγράφεται όπως και ελαφρά οπλισμένους πεζικάριους. The Aetolians sent a large detachment of 7,000 hoplites, as well as an unrecorded number of cavalry as well as lightly armed infantry.

Οι Αθηναίοι συνέδραμαν με 500 ιππείς και 1.000 πεζούς. The Athenians assisted with 500 cavalry and 1,000 infantry.

Ενώ σύμφωνα με τον Παυσανία, είχαν καταφθάσει και όλες οι αξιόπλοες αθηναϊκές τριήρεις. While according to Pausanias, all the navigable Athenian triremes had arrived.

Βασιλιάς της Μακεδονίας ήταν πλέον ο Αντίγονος Γονατάς, ο οποίος απέστειλε 500 άντρες, ενώ τον ίδιο αριθμό έστειλε κι ο Σελευκίδης βασιλιάς, Aντίοχος. The king of Macedonia was now Antigonus II Gonatas, who sent 500 men, while the same number was sent by the Seleucid king, Antiochus.

Η αρχηγία δόθηκε στους Αθηναίους, που είχαν στρατηγό τον Κάλλιππο. The command was given to the Athenians, who had Callippus as general.

Ως ιδανικό σημείο αναχαίτισης της προελαύνουσας εχθρικής δύναμης επελέγη για ακόμη μία φορά το στενό πέρασμα των Θερμοπυλών. The narrow passage of Thermopylae was once again chosen from the Greeks as the ideal point to face the emerging enemy force.

Οι Έλληνες αποφάσισαν να στείλουν άμεσα ολόκληρο το ιππικό The Greeks decided to immediately send the entire cavalry

καθώς και 1.000 ελαφρά οπλισμένους άνδρες στον Σπερχειό, ώστε να εμποδίσουν την διέλευση του εχθρού. as well as 1,000 lightly armed men to Spercheios river, to prevent the passage of the enemy.

Αφού πρώτα κατέστρεψαν όλες τις γέφυρες του ποταμού στη συνέχεια παρατάχθηκαν στις όχθες του. After destroying all the bridges of the river, they then lined up on its banks.

Την νύχτα, όμως, αρκετοί Γαλάτες κατάφεραν να περάσουν τον ποταμό χρησιμοποιώντας τις μεγάλες γαλατικές ασπίδες τους ως σχεδίες, At night, however, several Gauls managed to cross the river using their large gallic shields as rafts,

ενώ μερικοί ήταν τόσο ψηλοί, ώστε διέσχισαν τα νερά περπατώντας στον πυθμένα με το κεφάλι τους να προβάλλει έξω από το νερό. while some were so tall that they crossed the water by walking on the bottom with their heads projecting out of the water.

Οι Έλληνες όταν αργότερα διαπίστωσαν ότι οι εχθροί είχαν διασχίσει τον ποταμό, επέστρεψαν στις Θερμοπύλες, φοβούμενοι ενδεχόμενη περικύκλωση. When the Greeks later found out that the enemies had crossed the river, they returned to Thermopylae, fearing that they possibly got surrounded by the enemies.

Στη συνέχεια, ο Βρέννος ανάγκασε τους κατοίκους των γειτονικών περιοχών, Brennus then forced the inhabitants of the neighboring areas

να ξαναχτίσουν τις γέφυρες του Σπερχειού και με ολόκληρο το στράτευμά του διέβη τον ποταμό. to rebuild the bridges of Spercheios river and then he crossed the river with his whole army.

Αφού στρατοπέδευσε κοντά στην Ηράκλεια, στη συνέχεια επιτέθηκε στους Έλληνες. After encamping near Heraclea, he then attacked the Greeks.

Στη μάχη, το ελληνικό πεζικό δεν απομακρύνθηκε πολύ από τον κύριο κορμό, In the battle, the Greek infantry did not move far from the main body of the army,

ώστε οι ελαφρά οπλισμένοι στρατιώτες που βρισκόντουσαν πίσω του, να μπορούν να εκτοξεύουν ακόντια και βέλη στους Γαλάτες. so that the lightly armed soldiers behind it could shoot spears and arrows at the Gauls.

Αυτοί ήταν εύκολος στόχος, καθώς αρκετοί πολεμούσαν γυμνοί και οι περισσότεροι χωρίς κράνη ή θώρακες, The Gauls were easy targets, as many fought naked and most of them without helmets or chests,

με μοναδικό αμυντικό μέσο τις ασπίδες τους, οι οποίες ήταν σαφώς κατώτερες από τεχνικής απόψεως συγκρινόμενες με τις ελληνικές. with the only defensive means being their shields, which were technically inferior to the Greek ones.

Οι Κέλτες, όμως, ξεχώριζαν για το πολεμικό τους πάθος, καθώς ακόμα και τρυπημένοι από ακόντια, The Celts, however, stood out for their warlike passion, as even pierced by spears,

τα έβγαζαν από το σώμα τους και τα έριχναν πίσω στους Έλληνες. they took them out of their bodies and threw them back to the Greeks.

Στο μεταξύ, οι Αθηναίοι έσυραν τις τριήρεις τους στη λάσπη όσο το δυνατόν κοντύτερα στην ακτή, εξαπολύοντας από εκεί βέλη στους εχθρούς. Meanwhile, the Athenians dragged their triremes into the mud as close as possible to the shore, firing arrows at the enemies.

Οι Γαλάτες περιήλθαν σε δεινή θέση, καθώς στριµωγµένοι σε στενό χώρο δεν μπορούσαν να πολεμήσουν αποτελεσματικά The Gauls found themselves in a difficult position, as cramped in a narrow place they could not fight effectively

και ο καταιγισμός βελών και ακοντίων τους προκαλούσε μεγάλες απώλειες. and the storm of arrows and spears caused them great losses.

Έτσι, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν άτακτα προς το στρατόπεδό τους, με πολλούς να ποδοπατούνται κι άλλους να χάνονται στα έλη. Thus, they were forced to retreat erratically to their camp, with many trampled and others lost in the swamps.

Οι συνολικές απώλειες για τους Έλληνες ήταν μόνο 40 άνδρες. The total losses for the Greeks were only 40 men.

Μεταξύ των νεκρών Ελλήνων διακρίθηκε για την γενναιότητά του ένας νεαρός Αθηναίος, ονόματι Kυδίας. Among the dead Greeks, a young Athenian named Cydias was distinguished for his bravery.

Οι συγγενείς του αφιέρωσαν την ασπίδα του στον Δία, με την ακόλουθη επιγραφή: «Εδώ στέκομαι, λαχταρώντας την αέναη άνθιση της νιότης του Kυδία. His relatives dedicated his shield to Zeus, with the following inscription: “Here hang I, yearning for the still youthful bloom of Cydias.

Είμαι η ασπίδα ενός ένδοξου ανθρώπου. Υπήρξα το μέσο απώθησης των εχθρών στο αριστερό του χέρι, όταν η μάχη μαινόταν ενάντια στους Γαλάτες». I am the shield of a glorious man. I was the means of repelling the enemies in his left hand, when the battle was raging against the Gauls ".

Ο Βρέννος, αδυνατώντας να διασπάσει την ελληνική άμυνα, αποφάσισε να εφαρμόσει έναν έξυπνο αντιπερισπασμό. Brennos, unable to break through the Greek defense, decided to apply a clever decoy.

Έδωσε εντολή σε 40.000 πεζούς και 800 ιππείς να κινηθούν εναντίον της Αιτωλίας, He ordered 40,000 infantry and 800 cavalry to move against Aetolia,

ώστε να αναγκάσει τους Αιτωλούς να εγκαταλείψουν τις Θερμοπύλες και να σπεύσουν προς υπεράσπιση της πατρίδας τους. to force the Aetolians to leave Thermopylae and rush to defend their homeland.

Πρώτος σταθμός των βαρβάρων αποτέλεσε το Κάλλιο. Τις φρικαλεότητες που ακολούθησαν περιγράφει ο Παυσανίας: The first stop of the barbarians was Kallion. Pausanias describes the atrocities that followed:

«Διέπραξαν τα μεγαλύτερα ανοσιουργήματα που γνωρίζουμε και δεν μοιάζουν καθόλου με άλλα κακουργήματα των ανθρώπων. "They committed the greatest crimes we know of and they do not look at all like other human crimes.

Έσφαξαν κάθε άντρα, ακόμα και γέροντες ή νήπια. Τα παχύτερα μωρά τα φόνευαν, έπιναν το αίμα τους και έτρωγαν τις σάρκες τους. They slaughtered every man, even the elderly or infants. They killed the fatter babies, drank their blood and ate their flesh.

Οι γυναίκες έσπευσαν να αυτοκτονήσουν. Όσες βρήκαν ζωντανές τις μεταχειρίσθηκαν με απίστευτη βία. The women rushed to commit suicide. Those who found them alive were treated with incredible violence.

Οι βάρβαροι ασχημονούσαν επ' αυτών συνεχώς, ενώ συνευρίσκονταν ακόμη και με νεκρές γυναίκες». The barbarians were constantly abusing them."

Σύντομα, αγγελιοφόροι έφτασαν στις Θερμοπύλες και πληροφόρησαν τους Αιτωλούς για την καταστροφή. Soon messengers arrived at Thermopylae and informed the Aetolians of the disaster.

Αυτοί ταχύτατα κινήθηκαν προς την πατρίδα τους. They quickly moved to their homeland.

Παράλληλα, στις αιτωλικές πόλεις όλοι οι άντρες που βρίσκονταν σε μάχιμη ηλικία στρατεύτηκαν. At the same time, in the Aetolian cities all the men of combat age were called to arms.

Ήταν τέτοιος ο πολεμικός αναβρασμός που επικρατούσε, ώστε ακόμα και ηλικιωμένοι και γυναίκες οπλίστηκαν. Such was the rage of the war that even the elderly and women took up arms.

Μετά τις θηριωδίες που διέπραξαν, οι Κέλτες πυρπόλησαν το Κάλλιο και ξεκίνησαν για τις Θερμοπύλες. After the atrocities that they committed, the Celts set fire to Kallion and started for Thermopylae.

Οι εξοργισμένοι Αιτωλοί ακροβολίστηκαν σε δύσβατα σημεία της διαδρομής και παρενοχλούσαν τους βαρβάρους ρίχνοντας ακόντια, βέλη και πέτρες. The enraged Aetolians deployd at inaccessible parts of the route and attacked the barbarians by throwing spears, arrows and stones.

Αυτά, λόγω του πλήθους των εχθρών αλλά και της ελλιπούς θωρακίσεώς τους είχαν εξαιρετικό αποτέλεσμα. These had an excellent result, not only due to the large number of the enemies but also due to their insufficient armor.

Όταν οι Γαλάτες τους κατεδίωκαν, οι Έλληνες τρέπονταν σε φυγή και όταν η καταδίωξη σταματούσε, επέστεφαν επιτιθέμενοι εκ νέου. When the Gauls pursued them, the Greeks fled and when the pursuit stopped, they returned attacking again.

Η φονικότερη σύγκρουση φαίνεται πως έγινε στην περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως Κοκκάλια, The deadliest clash seems to have taken place in the area now known as Kokkalia,

η οποία ονομάστηκε έτσι καθώς μέχρι και στις µέρες µας, οι γεωργικές εργασίες αποκαλύπτουν υπολείμματα θρυμματισμένων οστών. which took its name, due to the fact that even these days the agricultural work reveals remnants of crushed bones.

Εκεί, οι Αιτωλοί κυριολεκτικά εξολόθρευσαν τους εχθρούς, ώστε από τους 40.800 Γαλάτες, που επέδραμαν στο Κάλλιο, There, the Aetolians literally exterminated the enemies, so that out of the 40,800 Gauls who invaded Kallion,

ούτε οι µισοί δεν κατάφεραν να επιστρέψουν στις Θερμοπύλες. not even the half managed to return to Thermopylae.

Παράλληλα, οι Έλληνες που βρίσκονταν στις Θερμοπύλες έζησαν μία τραγική επανάληψη της Ιστορίας. At the same time, the Greeks who were in Thermopylae experienced a tragic repetition of history.

Όπως στην πρώτη μάχη των Θερμοπυλών, ο Εφιάλτης, έτσι και τώρα οι Ηρακλειώτες και οι Aινιάνες, As in the first battle of Thermopylae, Ephialtes, so now the Heracleans and the Ainians,

επειδή ήθελαν το γρηγορότερο δυνατό να φύγουν οι Κέλτες από τη γη τους, τους υπέδειξαν το μονοπάτι της Ανοπαίας ατραπού. because they wanted the Celts to leave their land as soon as possible, showed them the narrow path of Anopaia.

Έτσι, ο Βρέννος, άφησε διοικητή του κυρίως σώματος της στρατιάς του τον Aκιχώριο και με 40.000 άνδρες κατευθύνθηκε προς το πέρασμα. Thus, Brennus left Acichorius commander of the main part of his army and with 40,000 men headed for the passage of Anopaia.

Όπως το 480 π.Χ., έτσι και τώρα την φύλαξη του στενού είχαν αναλάβει οι Φωκείς. As in 480 BC, so now guardians of the narrow path was the Phocians.

Εκείνη την μέρα η ομίχλη ήταν πυκνή, εμποδίζοντας την ορατότητα των Φωκιέων, οι οποίοι παρότι αιφνιδιάστηκαν, αντιστάθηκαν γενναία. The fog that day was thick, blocking the visibility of the Phocians, who, although taken by surprise, they bravely resisted.

Τελικά, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Eventually, they were forced to retreat.

Πρόλαβαν, όμως, να ειδοποιήσουν τις υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις, οι οποίες για να αποφύγουν την περικύκλωση από τους Γαλατές However, they managed to warn the other Greek forces, which, in order to avoid the encirclement by the Gauls

και την τραγική επανάληψη της ιστορίας των περσικών πολέμων αποχώρησαν από τις Θερμοπύλες. and the tragic repetition of the history of the Persian wars, withdrew from Thermopylae.

Ο Βρέννος τότε άμεσα κινήθηκε προς τους ∆ελφούς, με σκοπό να αρπάξει του πλούσιους θησαυρούς του ιερού του Απόλλωνα. Brennus then immediately moved to Delphi, in order to seize the rich treasures of the temple of Apollo.

Προς υπεράσπιση των ∆ελφών έσπευσαν Φωκείς, Λοκροί και Αιτωλοί, οι οποίοι συνολικά έφταναν τους 4.000 άντρες, σύμφωνα με τον ιστορικό Ιουστίνο. Phocians, Locrians and Aetolians rushed to defend Delphi, which in total reached 4,000 men, according to the historian Justin.

Οι υπερασπιστές του Μαντείου, κατάφεραν να αποκρούσουν την επίθεση του Βρέννου. The defenders of the Oracle of Delphi, managed to repel the attack of Brennus.

Σύμφωνα με τον Παυσανία, υπήρξε και θεϊκή παρέμβαση, η οποία µε σεισμούς, αστραπές και κεραυνούς, προκάλεσε μεγάλες απώλειες στους Γαλάτες. According to Pausanias, there was also divine intervention, which, with earthquakes, lightnings and thunders, caused great losses to the Gauls.

Παράλληλα, αναφέρει πως εμφανίστηκαν φαντάσματα ηρώων, μεταξύ των οποίων και του Πύρρου, τρομοκρατώντας τους εχθρούς. At the same time, he mentions that ghosts of heroes appeared, including Pyrrhus, terrorizing the enemies.

Παρόμοια γεγονότα συνέβησαν και κατά τη διάρκεια της νύχτας στο γαλατικό στρατόπεδο, Similar incidents occurred during the night in the Gallic camp,

όταν αφόρητο ψύχος κάλυψε την περιοχή, ενώ βράχια έπεφταν από τον Παρνασσό, καταπλακώνοντας πολλούς Γαλάτες. when unbearable cold covered the area, while rocks fell from Mount Parnassus, crushing many Gauls.

Την επόμενη μέρα, οι Έλληνες επιτέθηκαν με αναπτερωμένο πλέον το ηθικό. The next day, the Greeks attacked with confidence.

Παρά την αρχική τους αντίσταση, οι Γαλάτες, μετά και τον σοβαρό τραυματισμό του Βρέννου, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Despite their initial resistance, the Gauls, after the serious injury of Brennus, were forced to retreat.

Και η επόμενη νύχτα, όμως, ήταν εφιαλτική για τους Κέλτες, καθώς στο στρατόπεδό τους επικράτησε σύγχυση και πανικός, And the next night, however, was a nightmare for the Celts, as confusion and panic prevailed in their camp,

με αποτέλεσμα να αρχίσουν να αλληλοσκοτώνονται, χάνοντας 10.000 άντρες. with the result that they began to kill each other, losing 10,000 men.

Το επόμενο χρονικό διάστημα, το γαλατικό στρατόπεδο έχασε άλλους 10.000 άντρες από έλλειψη τροφίμων, In the ensuing period, the Gallic camp lost another 10,000 men because of food shortages

καθώς οι Φωκείς εμπόδιζαν τον ανεφοδιασμό τους. as the Phocians blocked their supply.

Έτσι, αποφάσισαν να αποχωρήσουν, αφήνοντας ανεκπλήρωτη την προσπάθεια λαφυραγώγησης των Δελφών. So, they decided to retreat, leaving unfulfilled the attempt to loot Delphi.

Στη συνέχεια, οι Αθηναίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους Bοιωτούς Then the Athenians joined forces with the Boeotians

και ξεκίνησαν να καταδιώκουν από κοινού τους εχθρούς, σκοτώνοντας σε ενέδρες τους αργοπορούντες. and began to pursue the enemies, killing them in ambushes.

Όσοι Γαλάτες κατάφεραν να γλυτώσουν ένωσαν τις δυνάμεις τους με αυτές του Aκιχώριου, ο οποίος είχε καθυστερήσει να φτάσει από τις Θερμοπύλες, The few Gauls who managed to escape joined forces with those of Acichorius, who had been late in arriving from Thermopylae,

καθώς η κύρια στρατιά των Αιτωλών, έκανε συνεχείς επιθέσεις στην οπισθοφυλακή του, αναγκάζοντάς τον να κινείται με αργό ρυθμό. as the main Aetolian army made continuous attacks on its rearguard, forcing it to move slowly.

Ο Βρέννος, ο οποίος βρισκόταν σε απόγνωση λόγω της συντριβής του, έθεσε επικεφαλής των υπολειμμάτων του στρατού του τον Ακιχώριο, Brennus, who was in despair due to his crash, put Acichorius at the head of the remnants of his army,

και σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, αφού πρώτα μέθυσε με άκρατο οίνο, στη συνέχεια αυτοκτόνησε. and according to historian Diodorus Siculus, after first getting drunk with neat wine, he then committed suicide.

Η τελευταία σελίδα του δράματος των Γαλατών γράφτηκε κοντά στον Σπερχειό ποταμό. The last page of the Gauls drama was written near the river Spercheios.

Εκεί, τους επιτέθηκαν Θεσσαλοί και Mαλιείς, και κυριολεκτικά τους αφάνισαν. There, they were attacked by Thessalians and Malians, which literally annihilated them.

Είναι χαρακτηριστικό πως και ο Παυσανίας και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αναφέρουν πως ούτε ένας Γαλάτης δεν κατάφερε να γλυτώσει. It is characteristic that both Pausanias and Diodorus Siculus report that not a single Gaul managed to escape.

Παρότι η παραπάνω εκτίμηση πως οι 200.000 και πλέον εισβολείς εξοντώθηκαν μέχρι ενός φαντάζει υπερβολική, Although the above estimate that more than 200,000 invaders were all exterminated seems excessive,

η σημασία της ελληνικής επικράτησης κατά των Γαλατών ήταν τεράστια. the importance of the Greek victory against the Gauls was enormous.

Κι αυτό επειδή οι Κέλτες δεν είχαν σκοπό απλώς να λεηλατήσουν την Ελλάδα, αλλά να αφανίσουν τους Έλληνες και να την αποικίσουν. This is because the Celts did not just intend to loot Greece, but to exterminate the Greeks and colonize it.

Αυτό φαίνεται από το ότι οι εισβολείς πήραν μαζί τους τις γυναίκες και τα παιδιά τους, με σκοπό να βρουν νέες εστίες και να εγκατασταθούν μόνιμα σε αυτές. This can be seen from the fact that the invaders took their wives and children with them, in order to find new lands and settle permanently in them.

Επίσης, το γεγονός πως αναζητούσαν νέες εστίες φαίνεται κι από το ότι λίγο αργότερα Also, the fact that they were looking for new lands is evident from the fact that a little later the

Γαλάτες εγκαταστάθηκαν μόνιμα σε περιοχές της Θράκης και της Μικράς Ασίας. Gauls settled permanently in areas of Thrace and Asia Minor.

Μπροστά στον παραπάνω κίνδυνο αφανισμού, λοιπόν, οι Έλληνες πραγματοποίησαν έναν αληθινό άθλο, εφάμιλλο των Μηδικών. In the face of the above danger of extinction, the Greeks performed a real feat, equal to the victories againsts the Persians.

Το κατόρθωμα αυτό γίνεται ακόμη μεγαλύτερο αν αναλογιστεί κάποιος την τεράστια αριθμητική υπεροχή του εχθρού, This achievement becomes even greater if one considers the enormous numerical superiority of the enemy,

καθώς και την έλλειψη μεγάλων στρατιωτικών ηγετών, δεδομένης της απουσίας του Πύρρου. as well as the lack of great military leaders, given the absence of Pyrrhus.

Η νικηφόρα έκβαση του πολέμου αυτού είναι µια ακόμη τρανή απόδειξη πως οι Έλληνες όταν αποφασίσουν να αγωνιστούν ενωμένοι μεγαλουργούν. The victorious outcome of this war is yet another strong proof that the Greeks, when they decide to fight together, they do great things.

Ας είναι, λοιπόν, το παραπάνω, το μήνυμά μας σε όσους επιβουλεύονται την ελευθερία μας. So let the above be our message to those who covet our freedom.

Πριν κλείσετε το βίντεο, μην ξεχάσετε να πατήσετε την ένδειξη "μου αρέσει", να κάνετε εγγραφή στο κανάλι, Before closing the video, do not forget to smass the "like" button, subscribe to our channel,

αλλά και να μοιραστείτε με τους γνωστούς σας το περιεχόμενό μας για να μας βοηθήσετε να διαδώσουμε την προσπάθειά μας! but also share our content with your friends to help us spread our effort!

Μέχρι την επόμενη ιστορική μας περιήγηση, σας εύχομαι ολόψυχα να είστε καλά! Until our next history video, I wholeheartedly wish you all the best!