Meer fietsongelukken, volle asielzoekerscentra en draaiende molens- Nieuws van de Week
Hallo, ik ben Simone Weimans en dit is het NOS Nieuws van de Week.
In dit journaal gaat het over ongelukken met fietsers.
Steeds meer fietsers raken daarbij zwaargewond.
Verder leggen we uit waarom de opvangcentra voor asielzoekers helemaal vol zitten.
En we laten een heleboel draaiende molens zien.
Het gaat om een actie van molenaars.
Steeds meer mensen raken ernstig gewond bij een ongeluk op de fiets.
Per jaar gaat het om 48.000 mensen en dat zijn vooral mensen van boven de 55 jaar.
Volgens deskundigen komt de stijging in het aantal ongelukken onder andere door de elektrische
fiets, de e-bike.
Die elektrische fietsen gaan namelijk harder dan een gewone fiets.
Ook weten veel mensen niet goed hoe ze ermee om moeten gaan.
Dat zegt arts Myrthe Boss.
Ja, ik denk, met de e-bike is toch een andere manier van fietsen.
En het zijn vaak toch wel mensen die om een bepaalde reden gaan fietsen met een e-bike.
En we weten toch dat met het ouder worden onze balans, onze reflexen minder goed worden.
En als je valt dat je dan ook harder kunt vallen.
Steeds meer mensen belanden na zo'n fietsongeluk in het ziekenhuis.
Bijvoorbeeld met gebroken botten, maar ook met een hersenschudding.
En sommige mensen overleven een ongeluk met de fiets niet.
Arts Myrthe verloor haar moeder na een ongeluk met een elektrische fiets.
Mijn moeder is in 2019 overleden aan de gevolgen van hersenletsel na een val met een e-bike.
Wat is er precies gebeurd?
Ze reed op een rotonde, ze had zelf voorrang maar een auto zag haar helaas over het hoofd.
Toen heeft zij nog geprobeerd de auto te ontwijken, en heeft daarbij de balans verloren en is
met haar hoofd op een stoeprand terechtgekomen.
En heeft dus ook haar val met haar hoofd gebroken, ja.
De moeder van Myrthe droeg geen helm toen het ongeluk gebeurde.
Myrthe ziet op haar werk steeds vaker mensen die hard gevallen zijn met een fiets.
Ze droegen geen helm en hebben daardoor schade aan hun hersenen.
Myrthe vindt het daarom heel belangrijk dat mensen een helm opdoen.
Ja kijk een helm vangt natuurlijk ook de klap op.
Dat is eigenlijk een soort airbag tussen de straat en je schedel en je hersenen.
In sommige andere landen is het heel normaal om een helm op te zetten als je gaat fietsen.
Maar in Nederland dragen maar heel weinig mensen een helm op de fiets.
Onze verslaggever vroeg aan fietsers wat ze van een helm vinden.
Zeg maar de meeste jongens van 14, 15, 16, die hebben daar geen zin in.
Waarom niet eigenlijk?
Weet ik niet, is niet stoer.
Als het verplicht wordt zou ik dat zeer zeker doen, maar nu in de zomer niet.
Waarom niet?
Lekker zo mijn haar los.
In het nieuws gaat het de laatste tijd vaak over de opvang van vluchtelingen uit Oekraïne.
Het valt niet mee om voor iedereen een plek te vinden.
En ondertussen komen er ook mensen uit andere landen naar Nederland.
Daardoor is het druk in de opvangcentra.
Vooral in Ter Apel.
Ter Apel ligt hier in het noorden van Nederland.
Elke dag melden asielzoekers zich hier aan.
Dat zijn mensen die een veilige plek zoeken in een ander land.
Dat kan zijn vanwege oorlog, discriminatie of een andere reden.
Het is niet de bedoeling dat asielzoekers lang in Ter Apel blijven.
Ze moeten zich daar alleen aanmelden.
Daarna mogen ze naar een opvangcentrum.
Daar kunnen ze een tijdje wonen.
Als ze toestemming krijgen om in Nederland te blijven, mogen ze naar een eigen huis.
Maar dat lukt vaak niet omdat de asielzoekerscentra vol zitten en er niet genoeg huizen zijn voor
iedereen.
Deze man uit Afghanistan wacht al maanden op een eigen plek.
Hij mag in Nederland blijven maar er is geen huis voor hem en zijn gezin.
Het is dus lastig om een plek te vinden voor asielzoekers.
Daarom kunnen veel mensen niet weg uit het aanmeldcentrum in Ter Apel.
Het wordt daar dus steeds drukker en dat geeft problemen.
Dit beeld is in Ter Apel gefilmd door een asielzoeker.
De mensen slapen erg dicht op elkaar.
Sommige mensen hebben geen matras en moeten op de grond slapen.
Een man vertelt dat hij zich er niet prettig voelt.
Er zijn dus al een tijd meer plekken voor asielzoekers nodig.
En dan zijn er sinds kort ook nog extra plekken nodig voor vluchtelingen uit Oekraïne.
De mensen uit dat land zijn op de vlucht voor de oorlog die daar aan de gang is.
En Nederland heeft beloofd om de Oekraïense vluchtelingen te helpen.
Ik vat het nog even samen.
Er zijn problemen met de opvang van asielzoekers.
De opvangcentra zitten vol.
Mensen die daar eigenlijk al weg mogen, kunnen geen huizen vinden.
Want er zijn niet genoeg huizen.
En nu worden ook nog vluchtelingen uit Oekraïne opgevangen.
Zo blijven de problemen voor de asielzoekers bestaan.
Honderden molens in het hele land hebben tegelijkertijd hun wieken laten draaien.
Met die actie wilden molenaars aandacht vragen voor hun werk.
Om dit soort molens gaat het.
Geen moderne windmolens, maar de ouderwetse molens die al heel lang in Nederland staan.
Julius en zijn vader werken samen op zo'n molen.
Julius helpt zijn vader al sinds hij een kind is.
Ook zij deden mee aan de actie en lieten de molenwieken draaien in de wind.
Nederland staat bekend om haar molens.
Er zijn nog zo'n 1200 molens die kunnen draaien.
Er komen ieder jaar veel toeristen naar ons land om ze te bekijken.
Vroeger werden de molens gebruikt om water mee weg te pompen.
Of om graan mee te malen.
Nu zijn de meeste molens vooral bedoeld om naar te kijken.
Maar de molenwieken moeten wel blijven draaien.
Anders gaan ze stuk.
Het is niet eenvoudig om de wieken te laten draaien. Daar moeten mensen een opleiding voor volgen.
Maar er zijn steeds minder jonge mensen die zo'n opleiding doen. En daar maken molenaars zich zorgen over.
De gemiddelde molenaar is 61 jaar.
Die kunnen dat allemaal prima aan.
Maar we zijn een beetje bezorgd voor de toekomst.
De molenaars hopen dat ze jonge mensen enthousiast kunnen maken voor het werk in de molen.
Julius is al erg enthousiast.
Hij is blij dat hij in een molen werkt.
En kan het iedereen aanraden.
Het is een mooi vak, het molenaars vak.
Geschiedenis is verleden tijd.
Het is passé.
Je kunt het niet meer aanraken.
Maar wanneer je een molen instapt stap je wel weer in die geschiedenis.
En als je daar dan mee kunt werken.
En kunt doen wat mensen een paar honderd jaar geleden ook deden.
En je ervaart die ziel die nog steeds leeft in de molen.
Dat is een geweldig gevoel.
In dit journaal vertelden we dat er veel ongelukken met fietsers gebeuren,
Dat er niet genoeg opvangplekken en huizen zijn voor asielzoekers
en dat molenaars hopen dat jonge mensen hun vak willen leren.
Dit was het voor deze week, tot een volgende keer.
