09. Το μήνυμα στον τοίχο (3)
Η Ερμιόνη έφερε το δάχτυλο στα χείλη και προχώρησε στον τελευταίο καμπινέ. Όταν έφτασε, είπε: "Γεια σου, Μυρτιά, τι κάνεις;"
Ο Χάρι και ο Ρον πήγαν να δούνε. Η Μυρτιά ήταν καθισμένη στο καζανάκι κι έσπαγε ένα μπιμπίκι στο πιγούνι της.
"Εδώ είναι τουαλέτα κοριτσιών", είπε κοιτώντας καχύποπτα τον Χάρι και τον Ρον. "Αυτοί δεν είναι κορίτσια".
"Ναι", συμφώνησε η Ερμιόνη. "Ήθελα απλώς να τους δείξω... ... Τι ωραία που είναι εδώ".
Κι έδειξε τον παλιό, λεκιασμένο καθρέφτη και το υγρό δάπεδο.
"Ρώτησέ την αν είδε τίποτα", είπε βουβά ο Χάρι στην Ερμιόνη, κουνώντας μόνο τα χείλη.
"Τι ψιθυρίζεις εκεί;" τον αγριοκοίταξε η Μυρτιά.
"Τίποτα", είπε βιαστικά ο Χάρι. "Απλώς θέλαμε να ρωτήσουμε..."
"Πότε θα σταματήσει ο κόσμος να ψιθυρίζει πίσω από την πλάτη μου!" Είπε βουρκωμένη η Μυρτιά. "Έχω κι εγώ αισθήματα, ξέρετε, κι ας είμαι πεθαμένη".
"Δε θέλαμε να σε θίξουμε, Μυρτιά", είπε η Ερμιόνη. "Ο Χάρι απλώς ρώτησε..."
"Κανείς δε θέλει να με θίξει! Αυτό είναι καλό!" κραύγασε η Μυρτιά. "Η ζωή μου εδώ μέσα ήταν σκέτη κόλαση και τώρα οι άνθρωποι θέλουν να καταστρέψουν και το θάνατό μου!"
"Θέλαμε να σε ρωτήσουμε αν είδες τίποτα παράξενο τώρα τελευταία", είπε βιαστικά η Ερμιόνη, "γιατί την ημέρα του Χάλοουιν μια γάτα δέχτηκε επίθεση ακριβώς έξω από την πόρτα σου".
"Είδες κανέναν εδώ γύρω εκείνη τη νύχτα;" ρώτησε και ο Χάρι.
"Δεν έδωσα σημασία", είπε με τραγικό ύφος η Μυρτιά. "Με πλήγωσε τόσο πολύ ο Πιβς, που ήρθα εδώ και προσπάθησα να αυτοκτονήσω. Ύστερα θυμήθηκα, φυσικά, ότι είμαι ήδη... Ότι είμαι ήδη..."
"Νεκρή", βιάστηκε να τη διευκολύνει ο Ρον.
Η Μυρτιά έβγαλε ένα γοερό λυγμό, πετάχτηκε στον αέρα, βούτηξε με το κεφάλι στη λεκάνη, πιτσιλίζοντάς τους με νερά. Ύστερα εξαφανίστηκε από τα μάτια τους. Κρίνοντας από την κατεύθυνση απ' όπου ακούγονταν τα πνιχτά αναφιλητά της, θα πρέπει να είχε σταθεί κάπου στο σιφόνι.
Ο Χάρι και ο Ρον έμειναν να χάσκουν με το στόμα ανοιχτό, αλλά η Ερμιόνη ανασήκωσε καταπτοημένη τους ώμους και είπε: "Και να φανταστείτε πως σήμερα είχε τα κέφια της... Ελάτε, πάμε".
Τη στιγμή που έκλειναν την πόρτα πίσω τους, με αποτέλεσμα να μην ακούγονται πια οι υπόκωφοι λυγμοί της μυρτιάς, μια δυνατή φωνή τους έκανε να αναπηδήσουν.
"Ρον!"
Ο Πέρσι Ουέσλι είχε κοκαλώσει στην κορυφή της σκάλας, με το αριστείο του να αστράφτει στο πέτο και με μια έκφραση έντονης έκπληξης στο πρόσωπό του.
"Τι δουλειά είχες στις τουαλέτες των κοριτσιών;" πρόφερε πνιχτά.
"Απλώς ρίξαμε μια ματιά", ανασήκωσε τους ώμους ο Ρον. Για στοιχεία, ξέρεις..."
Ο Πέρσι φούσκωσε με έναν τρόπο που θύμισε έντονα στον Χάρι την κυρία Ουέσλι.
"Φύγετε αμέσως από δω!" Τους πλησίασε με ανοιχτές δρασκελιές κι άρχισε να τους διώχνει μακριά κάνοντας πλατιές κινήσεις με τα χέρια του. "Δε σας νοιάζει τι θα πουν αν σας δουν εδώ; Να τριγυρίσετε σ' αυτόν το διάδρομο όταν όλοι οι άλλοι είναι στην τραπεζαρία;"
"Και γιατί, παρακαλώ, δεν πρέπει να ερχόμαστε εδώ;" ρώτησε προκλητικά ο Ρον, σταματώντας για να αγριοκοιτάξει τον Πέρσι. "Άκου να δεις, εμείς δεν την αγγίξαμε τη γάτα!"
"Αυτό λέω κι εγώ στην Τζίνι", είπε έντονα ο Πέρσι, "αλλά εκείνη επιμένει ότι θα αποβληθείτε. Πρώτη φορά τη βλέπω τόσο στενοχωρημένη. Βαλάντωσε στο κλάμα. Σκέψου τουλάχιστον εκείνη... Όλοι οι πρωτοετείς έχουν αναστατωθεί μ' αυτό το θέμα..."
"Εσύ δε νοιάζεσαι για την Τζίνι", είπε ο Ρον, που τα αφτιά του είχαν κοκκινίσει. "Το μόνο που σε ενδιαφέρει, είναι να μη σε πάρω στο λαιμό μου και χάσεις το αριστείο".
"Πέντε βαθμοί από το Γκρίφιντορ!" είπε κοφτά ο Πέρσι, ψηλαφώντας το αριστείο του. "Κι ελπίζω να σου διδάξει αυτό κάτι! Αν ξανακάνεις τον ντετέκτιβ, θα τα γράψω όλα στη μαμά!"
Κι απομακρύνθηκε φουρκισμένος. Ο σβέρκος του ήταν κατακόκκινος σαν τα αφτιά του Ρον.
Εκείνο το βράδυ, στην αίθουσα αναψυχής, ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη κάθισαν όσο πιο μακριά μπορούσαν από τον Πέρσι. Ο Ρον ήταν ακόμα πολύ εκνευρισμένος και η εργασία που έγραφε, είχε γεμίσει λεκέδες από μελάνι. Όταν πήρε το μαγικό ραβδί του να σβήσει τις μουντζούρες, έβαλε φωτιά στην περγαμηνή. Ξεφυσώντας από το θυμό του, έκλεισε νευριασμένος το Εγχειρίδιο Βασικής Μαγείας - Τάξη Β'.
Προς μεγάλη έκπληξη του Χάρι, η Ερμιόνη μιμήθηκε το παράδειγμά του.
"Ποιος το έκανε;" είπε σιγανά ο Ρον, σαν να συνέχιζε μια συζήτηση που μόλις είχαν αρχίσει. "Ποιος θέλει να διώξει από το "Χόγκουαρτς" τους Σκουίμπ και όσους έχουν γονείς Μαγκλ; Για να σκεφτώ", συνέχισε δήθεν προβληματισμένος ο Ρον. "Ποιον ξέρουμε που θεωρεί σκουλήκια όσους έχουν γονείς Μαγκλ;"
Κοίταξε την Ερμιόνη. Η Ερμιόνη του ανταπέδωσε το βλέμμα χωρίς να έχει πειστεί.
"Αν εννοείς τον Μαλφόι..."
"Ποιον άλλον!" είπε ο Ρον. "Τον άκουσες: "Έρχεται η σειρά σου, λασποαίματη!" Έλα τώρα, αρκεί μια ματιά στο απαίσιο, ποντικίσιο πρόσωπό του για να καταλάβεις πως είναι αυτός..."
"Ο Μαλφόι κληρονόμος του Σλίθεριν;" είπε δύσπιστα η Ερμιόνη.
"Δες και την οικογένειά του", είπε ο Χάρι, κλείνοντας κι εκείνος τα βιβλία του. "Όλοι τους είναι απόφοιτοι του Σλίθεριν και το 'χουν καύχημα, θα μπορούσαν άνετα να είναι απόγονοι του Σλίθεριν. Ο πατέρας του πάντως είναι όσο κακός θα 'πρεπε".
"Μπορεί να έχουν εδώ κι αιώνες στην κατοχή τους το κλειδί της κάμαρας με τα μυστικά!" είπε ο Ρον. "Και να περνάει από πατέρα σε γιο..."
"Πιθανόν", παρατήρησε επιφυλακτικά η Ερμιόνη.
"Ναι, αλλά πώς θα το αποδείξουμε;" αναρωτήθηκε βλοσυρά ο Χάρι.
"Ίσως υπάρχει τρόπος", είπε αργόσυρτα η Ερμιόνη, χαμηλώνοντας ακόμα περισσότερο τη φωνή της και ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά προς την κατεύθυνση του Πέρσι. "Αλλά θα είναι δύσκολο. Κι επικίνδυνο, πολύ επικίνδυνο. Υπολογίζω ότι πρέπει να παραβούμε γύρω στους πενήντα κανονισμούς της σχολής".
"Αν μέσα σ' ένα μήνα νιώσεις την ανάγκη να εξηγήσεις και σ' εμάς, ειδοποίησέ μας, σε παρακαλώ", είπε εκνευρισμένος ο Ρον.
"Εντάξει", είπε ψυχρά η Ερμιόνη. "Αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι να μπούμε στην αίθουσα αναψυχής του Σλίθεριν και να κάνουμε μερικές ερωτήσεις στον Μαλφόι, χωρίς να καταλάβει πως είμαστε εμείς".
"Μα αυτό είναι αδύνατον", είπε ο Χάρι, ενώ ο Ρον έσκαγε στα γέλια.
"Δεν είναι", είπε η Ερμιόνη. "Το μόνο που χρειάζεται, είναι λίγο πολυχυμικό φίλτρο".
"Τι είναι αυτό;" ρώτησαν με μια φωνή ο Ρον και ο Χάρι.
"Το ανέφερε ο Σνέιπ στο μάθημα πριν από μερικές εβδομάδες..."
"Και νομίσεις πως στο μάθημα των φίλτρων δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω από το να ακούω τον Σνέιπ;" μουρμούρισε ο Ρον.
"Σε μεταμορφώνει σε όποιον θέλεις. Για σκεφτείτε το! Θα μεταμορφωθούμε σε μαθητές του Σλίθεριν. Κανείς δε θα ξέρει πως είμαστε εμείς. Ο Μαλφόι θα μας τα πει όλα. Είμαι σίγουρη ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, αυτός καυχιέται στην αίθουσα αναψυχής του Σλίθεριν".
"Αυτό το πολυχυμικό φίλτρο πρέπει να είναι επικίνδυνο", είπε ο Ρον. "Κι αν δεν επανέλθουμε στην κανονική μας μορφή και μείνουμε για πάντα με τις φάτσες των μαθητών του Σλίθεριν;"
"Μετά από λίγο η επίδρασή του περνά", είπε η Ερμιόνη κουνώντας ανυπόμονα το χέρι. "Το δύσκολο είναι να πάρουμε τη συνταγή. Ο Σνέιπ είπε ότι βρίσκεται σε ένα βιβλίο που λέγεται Τα ισχυρότερα φίλτρα, και το οποίο φυλάσσεται στο απαγορευμένο τμήμα της βιβλιοθήκης".
Μόνον ένας τρόπος υπήρχε να πάρεις βιβλίο από το απαγορευμένο τμήμα: με άδεια που είχε υπογράψει ο καθηγητής σου.
"Και με ποια πρόφαση θα ζητήσουμε το βιβλίο από τη βιβλιοθήκη;" είπε ο Ρον.
"Νομίζω", είπε η Ερμιόνη, "πως αν πούμε ότι ενδιαφερόμαστε για τη θεωρητική πλευρά του θέματος, έχουμε κάποιες ελπίδες..."
"Έλα τώρα, κανένας καθηγητής δε θα το χάψει αυτό", είπε ο Ρον. "Πρέπει να είναι πολύ βλάκας".