×

We gebruiken cookies om LingQ beter te maken. Als u de website bezoekt, gaat u akkoord met onze cookiebeleid.


image

► 007 - Ο Μικρός Πρίγκιπας | The Little Prince, 25 - ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXV / XXVII

25 - ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXV / XXVII

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXV

- «Οι άνθρωποι...», είπε ο μικρός πρίγκηπας, «...στριμώχνονται μέσα σε τραίνα που τρέχουν, δίχως όμως να ξέρουν πια, τι πραγματικά γυρεύουν. Κι' έτσι εκνευρίζονται από το άγχος και γυρίζουν διαρκώς, γύρω - γύρω... Και συμπλήρωσε:

- «Δεν αξίζει τον κόπο...»

Το πηγάδι στο οποίο είχαμε φτάσει, δεν έμοιαζε με τ' άλλα πηγάδια της ερήμου. Τα πηγάδια στις οάσεις της Σαχάρας ήταν απλοϊκές τρύπες, σκαμμένες στην άμμο, ενώ αυτό έμοιαζε με πηγάδι ενός χωριού. Σ' εκείνο το σημείο όμως, δεν υπήρχε κανένα χωριό και νόμισα πως έβλεπα όνειρο. - «Είναι παράξενο...», είπα στο μικρό πρίγκηπα, «...που είναι όλα έτοιμα: το μαγκάνι, το σκοινί κι' ο κουβάς...» Γέλασε, έπιασε το σκοινί και στριφογύρισε το μαγκάνι. Και το μαγκάνι βόγκηξε μακρόσυρτα, σαν παλιά φτερωτή, ξεχασμένη για χρόνια απ' τον άνεμο... - «Τ' ακούς;», είπε ο μικρός πρίγκηπας, «...Το ξυπνήσαμε αυτό το πηγάδι και τώρα τραγουδάει...» Δεν ήθελα να κουραστεί προσπαθώντας και του είπα:

- «Άσε να το κάνω εγώ ...είναι πολύ βαρύ για σένα».

Ανέβασα αργά - αργά τον κουβά - μέχρι επάνω - και τον ακούμπησα στο πέτρινο πεζούλι. Το τραγούδι του μαγκανιού αντηχούσε ακόμα στ' αυτιά μου και πάνω στο νερό που λικνιζόταν αργά, έβλεπα τον ήλιο να καθρεφτίζεται τρεμοπαίζοντας. - «Διψώ γι' αυτό το νερό...», είπε ο μικρός πρίγκηπας. «...Δώσε μου να πιω...»

Και κατάλαβα τι ήταν, αυτό που γύρευε!

Ανασήκωσα τον κουβά μέχρι τα χείλια του. Ήπιε· με τα μάτια κλειστά. Ήταν γλυκό σα νέκταρ. Ήταν μια πραγματική γιορτή. Μια γιορτή γεννημένη από την πορεία κάτω απ' τ' αστέρια, απ' το τραγούδι του μαγκανιού, απ' τον κόπο των χεριών μου. Κι' ήταν καλό και για την καρδιά, σα δώρο. Όταν ήμουν μικρό παιδί, το φως απ' το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, η ψαλμωδία της Λειτουργίας των Χριστουγέννων, η στοργή στα χαμόγελα των ανθρώπων... αυτά ήταν που έκαναν το Χριστουγεννιάτικο δώρο μου να λάμπει. - «Οι άνθρωποι στον πλανήτη σου...», είπε ο μικρός πρίγκηπας, «...μπορούν και καλλιεργούν πέντε χιλιάδες τριαντάφυλλα, σ' ένα μόνο κήπο... κι' όμως δε μπορούν να βρουν σ' αυτό, αυτό που πραγματικά ψάχνουν...» - «Όχι, δε μπορούν να το βρουν...», του αποκρίθηκα...

- «Και παρότι αυτό που ψάχνουν, υπάρχει και στο ΕΝΑ τριαντάφυλλο, ή σε ΜΙΑ μόνο γουλιά νερό...»

Και προσέθεσε:

- «Γιατί τα μάτια είναι τυφλά. Με την καρδιά πρέπει να ψάχνει κανείς...»

Ήπια κι' εγώ. Κι' επιτέλους, ανέπνευσα. Η άμμος, στο ξημέρωμα της μέρας, έχει το χρώμα του μελιού. Κι' αυτό το χρώμα του μελιού... μου έφερνε κι' αυτό χαρά. Γιατί όμως με σίμωνε μια αίσθηση λύπης;

- «Πρέπει να κρατήσεις την υπόσχεση σου», μου είπε τρυφερά ο μικρός πρίγκηπας, που ξανακάθισε δίπλα μου.

- «Ποια υπόσχεση;», ρώτησα.

- «Ξέρεις... ένα φίμωτρο για το αρνάκι μου... γιατί είμαι υπεύθυνος για το λουλούδι μου!».

Έβγαλα από την τσέπη μου, το μπλοκ με τις ζωγραφιές μου. Ο μικρός πρίγκηπας, τις κοίταξε κι' είπε γελώντας: - «Τα μπαομπάμπ που ζωγράφισες, μοιάζουν λίγο με λάχανα...»

- «Ωχ!»

Κι' εγώ που ήμουν τόσο περήφανος για τα μπαομπάμπ μου! - «Η αλεπού που 'φτιαξες... τα αυτιά της... μοιάζουν λίγο με κέρατα... κι' είναι υπερβολικά μακριά!». Και ξαναγέλασε.

- «Δεν είναι δίκαιο, αγόρι μου καλό... εγώ δεν ήξερα να ζωγραφίζω τίποτε άλλο εκτός από βόες - από μέσα κι' απ' έξω», είπα. - «Α! Δεν πειράζει...», είπε, «...τα παιδιά θα καταλάβουν».

Σχεδίασα λοιπόν κι' ένα φίμωτρο. Και του το έδωσα μ' ένα σφίξιμο στην καρδιά, λέγοντας: - «Έχεις κάνει πλάνα... που δεν τα ξέρω...»

Δε μου απάντησε όμως. Είπε μόνο:

- «Ξέρεις... από την άφιξη μου στη Γη... κλείνει ένας χρόνος αύριο..

Και αφού έμεινε σιωπηλός για λίγο, προσέθεσε:

- «Εδώ πιο πέρα, ήταν το σημείο που έπεσα...» και κοκκίνισαν τα μάγουλα του.

Και δίχως να καταλαβαίνω το γιατί, ένοιωσα ξανά μια παράξενη θλίψη να με κυριεύει. Στο μυαλό μου ωστόσο στριφογύρισε η ερώτηση:

- «Άρα λοιπόν, δεν ήταν κατά τύχη, που εκείνο το πρωινό που σε γνώρισα - πριν οχτώ μέρες, περπατούσες, έτσι, ολομόναχος μεσ' την έρημο, χίλια μίλια μακριά απ' τον πολιτισμό! Γύριζες πίσω στο σημείο που έπεσες στη Γη;»

Και προσέθεσα κάπως διστακτικά:

- «Ίσως επειδή πλησίαζε η επέτειος του ερχομού σου;»

Κι' ο μικρός πρίγκηπας ξανακοκκίνισε, ακόμα πιο πολύ. Δεν απαντούσε ποτέ σε τέτοιες ερωτήσεις, αλλά όταν κοκκινίζει κανείς, αυτό συνήθως σημαίνει "ναι"... - έτσι δεν είναι; - «Ωχ!», του είπα, «φοβάμαι...»

Μα με διέκοψε λέγοντας:

- «Τώρα έχεις δουλειά να κάνεις. Πρέπει να γυρίσεις πίσω στη μηχανή σου. Εγώ θα σε περιμένω εδώ. Έλα πάλι αύριο το βράδυ...».

Μα τα λόγια του δε με καθησύχασαν.

Θυμόμουν την αλεπού.

Κινδυνεύεις να κλάψεις λίγο, αν αφήσεις να σ' εξημερώσουν...

25 - ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXV / XXVII 25 - CHAPTER XXV / XXVII 25 - CHAPITRE XXV / XXVII 25 - CAPÍTULO XXV / XXVII

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXV

- «Οι άνθρωποι...», είπε ο μικρός πρίγκηπας, «...στριμώχνονται μέσα σε τραίνα που τρέχουν, δίχως όμως να ξέρουν πια, τι πραγματικά γυρεύουν. - "Die Menschen ...", sagte der kleine Prinz, "... drängen sich in die rasenden Züge, aber sie wissen nicht mehr, wonach sie wirklich suchen. - "People ..." said the little prince, "... they are crammed into running trains, yet without knowing what they are really going for. Κι' έτσι εκνευρίζονται από το άγχος και γυρίζουν διαρκώς, γύρω - γύρω... Und so werden sie durch den Stress nervös und drehen sich immer weiter und weiter... And that's how they get irritated by anxiety and keep turning, round and round... Και συμπλήρωσε: And he added:

- «Δεν αξίζει τον κόπο...» - "Das ist es nicht wert..." - "It's not worth it..."

Το πηγάδι στο οποίο είχαμε φτάσει, δεν έμοιαζε με τ' άλλα πηγάδια της ερήμου. Der Brunnen, den wir erreicht hatten, war nicht wie die anderen Brunnen in der Wüste. The well we had reached was unlike any other well in the desert. Τα πηγάδια στις οάσεις της Σαχάρας ήταν απλοϊκές τρύπες, σκαμμένες στην άμμο, ενώ αυτό έμοιαζε με πηγάδι ενός χωριού. Die Brunnen in den Oasen der Sahara waren einfache, in den Sand gegrabene Löcher, während dieser Brunnen wie ein Dorfbrunnen aussah. The wells in the oases of the Sahara were simple holes dug in the sand, while this looked like a village well. Σ' εκείνο το σημείο όμως, δεν υπήρχε κανένα χωριό και νόμισα πως έβλεπα όνειρο. Zu diesem Zeitpunkt gab es jedoch kein Dorf, und ich dachte, ich würde träumen. But at that point, there was no village and I thought I was dreaming. - «Είναι παράξενο...», είπα στο μικρό πρίγκηπα, «...που είναι όλα έτοιμα: το μαγκάνι, το σκοινί κι' ο κουβάς...» - "It is strange...", I said to the little prince, "...that everything is ready: the iron, the rope and the bucket..." Γέλασε, έπιασε το σκοινί και στριφογύρισε το μαγκάνι. He laughed, grabbed the rope and twisted the manga. Και το μαγκάνι βόγκηξε μακρόσυρτα, σαν παλιά φτερωτή, ξεχασμένη για χρόνια απ' τον άνεμο... Und der Kahn stöhnte lange, wie ein alter geflügelter Kahn, der seit Jahren vom Wind vergessen wurde... And the manganese wept long, like an old feather, forgotten for years by the wind ... - «Τ' ακούς;», είπε ο μικρός πρίγκηπας, «...Το ξυπνήσαμε αυτό το πηγάδι και τώρα τραγουδάει...» - "Hörst du das?", sagte der kleine Prinz, "...wir haben diese Quelle geweckt und jetzt singt sie..." - "Do you hear it?", said the little prince, "...We woke this well and now it sings..." Δεν ήθελα να κουραστεί προσπαθώντας και του είπα: Ich wollte nicht, dass er müde wird, es zu versuchen, also habe ich es ihm gesagt: I didn't want to get tired of trying and I told him:

- «Άσε να το κάνω εγώ ...είναι πολύ βαρύ για σένα». - "Lass mich das machen ... es ist zu schwer für dich." - "Let me do it ... it's too heavy for you."

Ανέβασα αργά - αργά τον κουβά - μέχρι επάνω - και τον ακούμπησα στο πέτρινο πεζούλι. Ich hob den Eimer ganz langsam nach oben - und stellte ihn auf die niedrige Steinmauer I slowly - slowly - lifted the bucket - all the way up - and put it on the stone terrace. Το τραγούδι του μαγκανιού αντηχούσε ακόμα στ' αυτιά μου και πάνω στο νερό που λικνιζόταν αργά, έβλεπα τον ήλιο να καθρεφτίζεται τρεμοπαίζοντας. Der Gesang des Mangans hallte noch immer in meinen Ohren wider, und auf dem langsam schwankenden Wasser konnte ich die flackernde Sonne reflektieren sehen. The song of the manganese still echoed in my ears, and on the slowly rocking water, I saw the sun reflecting in flickering. - «Διψώ γι' αυτό το νερό...», είπε ο μικρός πρίγκηπας. - "Ich habe Durst auf dieses Wasser...", sagte der kleine Prinz. - "I am thirsty for this water..." said the little prince. «...Δώσε μου να πιω...» "...Gib mir was zu trinken..." "...Give me a drink..."

Και κατάλαβα τι ήταν, αυτό που γύρευε! Und ich wusste, was es war, was er suchte! And I understood what it was, what was going on!

Ανασήκωσα τον κουβά μέχρι τα χείλια του. Ich hob den Eimer an seine Lippen. I raised the bucket to his lips. Ήπιε· με τα μάτια κλειστά. Er trank - mit geschlossenen Augen. Drink it with your eyes closed. Ήταν γλυκό σα νέκταρ. It was sweet as nectar. Ήταν μια πραγματική γιορτή. It was a real celebration. Μια γιορτή γεννημένη από την πορεία κάτω απ' τ' αστέρια, απ' το τραγούδι του μαγκανιού, απ' τον κόπο των χεριών μου. Ein Fest, geboren aus dem Marsch unter den Sternen, aus dem Gesang des Mangans, aus der Arbeit meiner Hände. A celebration born from the march under the stars, from the song of the magnolia, from the labor of my hands. Κι' ήταν καλό και για την καρδιά, σα δώρο. Und es war auch gut für das Herz, als Geschenk. And it was also good for the heart, like a gift. Όταν ήμουν μικρό παιδί, το φως απ' το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, η ψαλμωδία της Λειτουργίας των Χριστουγέννων, η στοργή στα χαμόγελα των ανθρώπων... αυτά ήταν που έκαναν το Χριστουγεννιάτικο δώρο μου να λάμπει. Als ich ein kleines Kind war, haben das Licht des Weihnachtsbaums, die Gesänge der Christmette, die Zuneigung im Lächeln der Menschen ... das waren die Dinge, die mein Weihnachtsgeschenk zum Leuchten brachten. When I was a toddler, the light from the Christmas tree, the chanting of the Christmas Liturgy, the affection of people's smiles ... that's what made my Christmas gift shine. - «Οι άνθρωποι στον πλανήτη σου...», είπε ο μικρός πρίγκηπας, «...μπορούν και καλλιεργούν πέντε χιλιάδες τριαντάφυλλα, σ' ένα μόνο κήπο... κι' όμως δε μπορούν να βρουν σ' αυτό, αυτό που πραγματικά ψάχνουν...» - "Die Menschen auf eurem Planeten ...", sagte der kleine Prinz, "... können fünftausend Rosen in einem einzigen Garten züchten ... und doch können sie darin nicht finden, was sie wirklich suchen..." - "People on your planet ..." said the little prince, "... they can and do grow five thousand roses in a single garden ... and yet they can't find in it what they really are searching..." - «Όχι, δε μπορούν να το βρουν...», του αποκρίθηκα... - "Nein, sie können es nicht finden...", antwortete ich... - "No, they can't find it ...", I answered ...

- «Και παρότι αυτό που ψάχνουν, υπάρχει και στο ΕΝΑ τριαντάφυλλο, ή σε ΜΙΑ μόνο γουλιά νερό...» - "Und doch ist das, was sie suchen, in EINER Rose oder in EINEM Schluck Wasser..." - "And although what they are looking for is also found in ONE rose, or in ONE sip of water ..."

Και προσέθεσε: And he added:

- «Γιατί τα μάτια είναι τυφλά. - "Weil die Augen blind sind. - "Because the eyes are blind. Με την καρδιά πρέπει να ψάχνει κανείς...» Man muss mit dem Herzen suchen..." One has to look for the heart ... "

Ήπια κι' εγώ. Ich hatte einen Drink. I drank too. Κι' επιτέλους, ανέπνευσα. Und schließlich atmete ich auf. And finally, I breathed. Η άμμος, στο ξημέρωμα της μέρας, έχει το χρώμα του μελιού. In der Morgendämmerung hat der Sand die Farbe von Honig. The sand, at dawn, has the color of honey. Κι' αυτό το χρώμα του μελιού... μου έφερνε κι' αυτό χαρά. Und diese Honigfarbe... ...hat mich auch erfreut. And that honey color... it also brought me joy. Γιατί όμως με σίμωνε μια αίσθηση λύπης; Aber warum fühlte ich ein Gefühl der Traurigkeit? But why did it make me feel sad?

- «Πρέπει να κρατήσεις την υπόσχεση σου», μου είπε τρυφερά ο μικρός πρίγκηπας, που ξανακάθισε δίπλα μου. - "Du musst dein Versprechen halten", sagte der kleine Prinz zärtlich, der sich wieder neben mich setzte. "You must keep your promise," said the little prince, who sat next to me again.

- «Ποια υπόσχεση;», ρώτησα. - "Welches Versprechen?", fragte ich. - "What promise?", I asked.

- «Ξέρεις... ένα φίμωτρο για το αρνάκι μου... γιατί είμαι υπεύθυνος για το λουλούδι μου!». - "Weißt du... ein Knebel für mein Lämmchen... denn ich bin verantwortlich für meine Blume!" - "You know ... a moth for my lamb ... because I'm responsible for my flower!".

Έβγαλα από την τσέπη μου, το μπλοκ με τις ζωγραφιές μου. Ich holte mein Skizzenbuch aus der Tasche. I got out of my pocket, the block with my drawings. Ο μικρός πρίγκηπας, τις κοίταξε κι' είπε γελώντας: Der kleine Prinz sah sie an und sagte lachend: The little prince looked at them and said laughing: - «Τα μπαομπάμπ που ζωγράφισες, μοιάζουν λίγο με λάχανα...» - "Die Affenbrotbäume, die du gemalt hast, sehen ein bisschen aus wie Kohlköpfe..." - "The baobabs you painted look a bit like sprouts ..."

- «Ωχ!» - "Ouch!"

Κι' εγώ που ήμουν τόσο περήφανος για τα μπαομπάμπ μου! And I was so proud of my baobabs! - «Η αλεπού που 'φτιαξες... τα αυτιά της... μοιάζουν λίγο με κέρατα... κι' είναι υπερβολικά μακριά!». - "Der Fuchs, den du gemacht hast... ...ihre Ohren... sehen ein bisschen aus wie Hörner... und sie sind zu lang!" - "The fox you made... her ears... look a bit like horns... and they're too long!" Και ξαναγέλασε. And he laughed again.

- «Δεν είναι δίκαιο, αγόρι μου καλό... εγώ δεν ήξερα να ζωγραφίζω τίποτε άλλο εκτός από βόες - από μέσα κι' απ' έξω», είπα. - Das ist nicht fair, mein guter Junge... Ich konnte nichts anderes malen als Boa Constrictors - innen und außen", sagte ich. - "It's not fair, my good boy... I didn't know how to draw anything but boas - inside and out," I said. - «Α! - "Ah! Δεν πειράζει...», είπε, «...τα παιδιά θα καταλάβουν». Es ist okay...", sagte er, "...die Kinder werden es verstehen." It's okay...", he said, "...the kids will understand."

Σχεδίασα λοιπόν κι' ένα φίμωτρο. Also habe ich einen Gag entworfen. So I also designed a gag. Και του το έδωσα μ' ένα σφίξιμο στην καρδιά, λέγοντας: Und ich gab sie ihm mit einem festen Gefühl im Herzen und sagte: And I gave it to him with a heavy heart, saying: - «Έχεις κάνει πλάνα... που δεν τα ξέρω...» - "Du hast Schüsse abgegeben... von denen ich nichts weiß..." - "You've made shots ... I don't know ..."

Δε μου απάντησε όμως. Aber er hat mir nicht geantwortet. But he didn't answer me. Είπε μόνο: Er sagte nur: He just said:

- «Ξέρεις... από την άφιξη μου στη Γη... κλείνει ένας χρόνος αύριο.. - "Weißt du... seit meiner Ankunft auf der Erde... wird morgen ein Jahr vergangen sein. - "You know ... since my arrival on Earth ... it's been a year tomorrow.

Και αφού έμεινε σιωπηλός για λίγο, προσέθεσε: Und nachdem er einen Moment lang geschwiegen hatte, fügte er hinzu: And after being silent for a while, he added:

- «Εδώ πιο πέρα, ήταν το σημείο που έπεσα...» και κοκκίνισαν τα μάγουλα του. - "Hier drüben, hier bin ich gefallen..." und seine Wangen erröteten. - "Beyond that, that was where I fell ..." and his cheeks fluttered.

Και δίχως να καταλαβαίνω το γιατί, ένοιωσα ξανά μια παράξενη θλίψη να με κυριεύει. Und ohne zu verstehen, warum, spürte ich wieder eine seltsame Traurigkeit, die mich überwältigte. And without understanding why, I felt a strange sadness come over me again. Στο μυαλό μου ωστόσο στριφογύρισε η ερώτηση: In meinem Kopf schwirrte jedoch die Frage herum: The question, however, came to my mind:

- «Άρα λοιπόν, δεν ήταν κατά τύχη, που εκείνο το πρωινό που σε γνώρισα - πριν οχτώ μέρες, περπατούσες, έτσι, ολομόναχος μεσ' την έρημο, χίλια μίλια μακριά απ' τον πολιτισμό! - Es war also kein Zufall, dass ich dich an jenem Morgen traf - vor acht Tagen, als du ganz allein in der Wüste unterwegs warst, tausend Meilen von der Zivilisation entfernt! - "So it was not by chance that that morning that I met you - eight days ago, you were walking, alone in the desert, a thousand miles away from civilization! Γύριζες πίσω στο σημείο που έπεσες στη Γη;» Wollten Sie dorthin zurück, wo Sie auf die Erde gefallen sind?" Did you go back to where you landed? "

Και προσέθεσα κάπως διστακτικά: Und ich fügte etwas zögernd hinzu: And I added a little hesitant:

- «Ίσως επειδή πλησίαζε η επέτειος του ερχομού σου;» - "Vielleicht weil der Jahrestag Ihrer Ankunft bevorstand?" - "Maybe because your anniversary was coming?"

Κι' ο μικρός πρίγκηπας ξανακοκκίνισε, ακόμα πιο πολύ. Und der kleine Prinz errötete wieder, sogar noch mehr. And the little prince blushed again, even more. Δεν απαντούσε ποτέ σε τέτοιες ερωτήσεις, αλλά όταν κοκκινίζει κανείς, αυτό συνήθως σημαίνει "ναι"... - έτσι δεν είναι; Er hat nie auf solche Fragen geantwortet, aber wenn man errötet, bedeutet das normalerweise "ja"... - nicht wahr? He never answered such questions, but when one blushes, that usually means "yes"... - doesn't it? - «Ωχ!», του είπα, «φοβάμαι...» - "Oh", sagte ich, "ich fürchte..." - "Oh!" I told him, "I'm afraid..."

Μα με διέκοψε λέγοντας: Aber er unterbrach mich mit den Worten: But he interrupted me by saying:

- «Τώρα έχεις δουλειά να κάνεις. - "Jetzt hast du zu tun. - "Now you have work to do. Πρέπει να γυρίσεις πίσω στη μηχανή σου. Sie müssen wieder auf Ihr Fahrrad steigen. You have to go back to your camera. Εγώ θα σε περιμένω εδώ. Ich werde hier auf dich warten. I'll wait for you here. Έλα πάλι αύριο το βράδυ...». Kommen Sie morgen Abend wieder...". Come again tomorrow night ... ".

Μα τα λόγια του δε με καθησύχασαν. Aber seine Worte haben mich nicht beruhigt. But his words didn't reassure me.

Θυμόμουν την αλεπού. Ich erinnerte mich an den Fuchs. I remembered the fox.

Κινδυνεύεις να κλάψεις λίγο, αν αφήσεις να σ' εξημερώσουν... Du läufst Gefahr, ein wenig zu weinen, wenn du dich von ihnen zähmen lässt... You run the risk of crying a little if you let them tame you ...