×

LingQをより快適にするためCookieを使用しています。サイトの訪問により同意したと見なされます クッキーポリシー.


image

2 - Ο Χάρι Πότερ και η Κάμαρα με τα Μυστικά (AudioBo...), 10. Η αφηνιασμένη μαύρη μπάλα (1)

10. Η αφηνιασμένη μαύρη μπάλα (1)

Μετά το καταστροφικό επεισόδιο με τις νεράιδες της Κορνουάλης, ο καθηγητής Λόκχαρτ δεν ξανάφερε ζωντανά όντα στην τάξη. Περιορίστηκε να τους διαβάζει αποσπάσματα από τα βιβλία του και μερικές φορές να αναπαριστάνει κάποια δραματικά κομμάτια. Γι' αυτές τις αναπαραστάσεις διάλεγε συνήθως τον Χάρι. Έτσι ο Χάρι είχε υποδυθεί μέχρι στιγμής έναν απλοϊκό Τρανσυλβανό χωρικό που του είχαν κάνει μάγια να φλυαρεί ασυνάρτητα και που τα έλυσε ο Λόκχαρτ, ένα Γέτι που είχε πάθει ψύξη στο κεφάλι και ένα βρικόλακα που ο Λόκχαρτ τον έκανε να μην μπορεί να φάει τίποτα άλλο εκτός από μαρούλι.

Στο επόμενο μάθημα της άμυνας εναντίον των σκοτεινών τεχνών, ο Χάρι στάθηκε μπροστά στην τάξη για να υποδυθεί αυτή τη φορά ένα λυκάνθρωπο. Αν δεν είχε σοβαρούς λόγους να μη θέλει να θυμώσει τον Λόκχαρτ, θα αρνιόταν να το κάνει.

"Βγάλε ένα ωραίο, δυνατό ουρλιαχτό, Χάρι. Έτσι μπράβο. Και μετά, δε θα το πιστέψετε, του όρμησα - έτσι - και τον κοπάνησα στο πάτωμα - έτσι - και τον ακινητοποίησα με το ένα χέρι, ενώ ταυτόχρονα έχωνα με το άλλο το μαγικό ραβδί μου στο λαιμό του. Μετά συγκέντρωσα όσες δυνάμεις μου απέμεναν και εκτέλεσα ένα φοβερά δύσκολο ξόρκι μεταμόρφωσης. Χάρι, ένα θλιβερό βογκητό, σε παρακαλώ. Έλα, Χάρι, λίγο πιο δυνατά. Ωραία, σ' ευχαριστώ. Η γούνα του λυκανθρώπου εξαφανίστηκε, τα δόντια του μίκρυναν και ξανάγινε άνθρωπος. Απλό αλλά αποτελεσματικό. Άλλο ένα χωριό θα με θυμάται για πάντα ως τον ήρωα που το έσωσε από τις μηνιαίες επιθέσεις του λυκανθρώπου".

Το κουδούνι χτύπησε και ο Λόκχαρτ σηκώθηκε λέγοντας:

"Εργασία για το σπίτι: συνθέστε ένα ποίημα για το θρίαμβό μου επί του λυκανθρώπου του ουάγκα ουάγκα! Όποιος γράψει το καλύτερο, θα πάρει ένα υπογεγραμμένο αντίτυπο του βιβλίου μου Εγώ, ο μάγος!"

Η τάξη άρχισε να αδειάζει. Ο Χάρι επέστρεψε στα τελευταία θρανία, όπου ο Ρον και η Ερμιόνη τον περίμεναν.

"Έτοιμοι;" μουρμούρισε ο Χάρι.

"Στάσου να φύγουν όλοι", είπε νευρικά η Ερμιόνη. "...Εντάξει"

Πλησίασε την έδρα του Λόκχαρτ με ένα φύλλο χαρτί σφιγμένο στο χέρι, ακολουθούμενη από τον Χάρι και τον Ρον.

"Ε... Κύριε καθηγητά;" τραύλισε η Ερμιόνη, "Θέλω... Θέλω αυτό το βιβλίο από τη βιβλιοθήκη. Για μελέτη υποδομής". Καθώς έτεινε το χαρτί, το χέρι της έτρεμε ελαφρά. "Αλλά το θέμα είναι πως βρίσκεται στο απαγορευμένο τμήμα της βιβλιοθήκης και πρέπει να υπογράψει ένας καθηγητής. Είμαι βέβαιη πως θα με βοηθήσετε να καταλάβω τι ακριβώς εννοείτε στις περιπλανήσεις με τα ξωτικά όταν λέτε "φαρμάκια βραδείας επίδρασης"..."

"Α, οι περιπλανήσεις με τα ξωτικά" είπε ο Λόκχαρτ παίρνοντας το χαρτί που του έτεινε η Ερμιόνη με ένα πλατύ χαμόγελο. "Το αγαπημένο μου βιβλίο. Σου άρεσε;"

"Ω, ναι", είπε ζωηρά η Ερμιόνη. "Τι έξυπνα που παγιδεύσατε το τελευταίο ξωτικό με το σουρωτήρι του τσαγιού..."

"Είμαι σίγουρος ότι κανείς δε θα έχει αντίρρηση να προσφέρω λίγη βοήθεια στην καλύτερη μαθήτρια του έτους", είπε θερμά ο Λόκχαρτ κι έβγαλε μια τεράστια πένα από φτερό παγονιού. "Ωραία δεν είναι;" ρώτησε παρερμηνεύοντας την έκφραση αποστροφής του Ρον. "Συνήθως τη φυλάω για να υπογράφω τα βιβλία μου".

Και υπέγραψε το χαρτί της Ερμιόνης με μια υπογραφή μεγάλη και γεμάτη φιοριτούρες. Ύστερα επέστρεψε το χαρτί στην Ερμιόνη.

"Λοιπόν, Χάρι", είπε ο Λόκχαρτ καθώς η Ερμιόνη δίπλωνε με σπασμωδικές κινήσεις το χαρτί και το έβαζε στην τσάντα της, "αν δεν κάνω λάθος, αύριο είναι ο πρώτος αγώνας Κουίντιτς της χρονιάς. Γκρίφιντορ εναντίον Σλίθεριν, σωστά; Άκουσα πως είσαι πολύτιμος παίκτης. Κάποτε έπαιζα κι εγώ ανιχνευτής. Με είχε ζητήσει μάλιστα η εθνική ομάδα, αλλά προτίμησα να αφιερώσω τη ζωή μου στην καταπολέμηση των σκοτεινών δυνάμεων. Πάντως, αν αισθανθείς ποτέ την ανάγκη για λίγη ιδιαίτερη προπόνηση, μη διστάσεις να μου το ζητήσεις. Είναι χαρά μου να δίνω τα φώτα μου σε λιγότερο καλούς παίκτες..."

Ο Χάρι έβγαλε έναν ακαθόριστο ήχο από το λαρύγγι του και βιάστηκε να ακολουθήσει τον Ρον και την Ερμιόνη.

"Δεν το πιστεύω", είπε ο Χάρι καθώς και οι τρεις τους περιεργάζονταν την υπογραφή στο σημείωμα. "Ούτε που κοίταξε ποιο βιβλίο θέλαμε".

"Επειδή είναι ένας άμυαλος βλάκας", είπε ο Ρον. "Αλλά τι μας μέλλει. Εμείς πήραμε αυτό που θέλαμε".

"Δεν είναι βλάκας", αντέτεινε εριστικά η Ερμιόνη, ενώ πήγαιναν σχεδόν τρέχοντας προς τη βιβλιοθήκη.

"Επειδή είπε δηλαδή πως είσαι η καλύτερη μαθήτρια του έτους..." συνέχισε κοροϊδευτικά ο Ρον.

Καθώς έμπαιναν στη βιβλιοθήκη, χαμήλωσαν τη φωνή τους. Στη βιβλιοθήκη επικρατούσε πάντα υποβλητική ησυχία.

Η κυρία Πινς, η βιβλιοθηκάριος, ήταν μια λιπόσαρκη, οξύθυμη γυναίκα που θύμιζε υποσιτισμένο γύπα.

"Τα ισχυρότερα φίλτρα;" επανέλαβε καχύποπτα προσπαθώντας να πάρει το σημείωμα από την Ερμιόνη.

Αλλά η Ερμιόνη δεν το άφηνε, "θα ήθελα να το κρατήσω", είπε ξέπνοα.

"Έλα τώρα", είπε ο Ρον τραβώντας το από το χέρι της για να το δώσει στην κυρία Πινς. "Θα σου βρούμε άλλο αυτόγραφο. Ο Λόκχαρτ υπογράφει ότι βρει μπροστά του".

Η κυρία Πινς σήκωσε το σημείωμα στο φως σαν να ήθελε να ελέγξει τη γνησιότητά του. Η υπογραφή πέρασε με επιτυχία το τεστ. Στη συνέχεια η κυρία Πινς εξαφανίστηκε ανάμεσα στα βαρυφορτωμένα ράφια και επέστρεψε κάμποσα λεπτά αργότερα, κρατώντας ένα μεγάλο, αραχνιασμένο βιβλίο. Η Ερμιόνη το έβαλε προσεκτικά στην τσάντα της κι έφυγαν, προσπαθώντας να βαδίσουν ήρεμα και δήθεν αδιάφοροι.

Πέντε λεπτά αργότερα είχαν τρυπώσει στις χαλασμένες τουαλέτες της Μυρτιάς που κλαίει. Η Ερμιόνη είχε κάμψει τις αντιρρήσεις του Ρον, τονίζοντας ότι κανένας λογικός άνθρωπος δε θα ερχόταν εκεί κι έτσι είχαν εξασφαλισμένη την ησυχία τους. Η Μυρτιά έκλαιγε δυνατά στον καμπινέ της, αλλά την αγνόησαν, όπως κι εκείνη αυτούς.

Η Ερμιόνη άνοιξε προσεκτικά το βιβλίο. Έσκυψαν και οι τρεις πάνω από τις διάστικτες από την υγρασία σελίδες. Από την πρώτη στιγμή έγινε φανερό γιατί το βιβλίο αυτό βρισκόταν στο απαγορευμένο τμήμα της βιβλιοθήκης. Η επίδραση ορισμένων φίλτρων ήταν φρικιαστική ακόμα και να τη σκέφτεσαι. Μάλιστα στο βιβλίο υπήρχαν και μερικές πολύ δυσάρεστες εικόνες, όπως ένας άντρας που είχαν γυρίσει τα μέσα του έξω και μια μάγισσα που είχαν φυτρώσει χέρια στο κεφάλι της.

"Να το", είπε ενθουσιασμένη η Ερμιόνη, όταν βρήκε τη σελίδα με τον τίτλο "πολυχυμικό φίλτρο".

Ήταν εικονογραφημένη, με σκίτσα ανθρώπων κατά τη διαδικασία μεταμόρφωσης σε άλλα άτομα. Ο Χάρι ευχήθηκε με όλη του την ψυχή ο δυνατός πόνος που αποτυπωνόταν στα πρόσωπά τους να ανήκε στη σφαίρα της φαντασίας του ζωγράφου.

"Είναι το δυσκολότερο φίλτρο που είδα ποτέ μου", είπε η Ερμιόνη καθώς διάβαζε τη συνταγή. "Μύγες χρυσωπές, βδέλλες, νερόχορτο και πασπάλη", μουρμούρισε σέρνοντας το δάχτυλό της στη λίστα με τα συστατικά. "Αυτά είναι εύκολα. Υπάρχουν στην αποθήκη υλικών των μαθητών, θα πάρουμε από εκεί. Ω, δείτε, σκόνη από κέρατο μονόκερου. Πού θα το βρούμε αυτό; Ψιλοκομμένο δέρμα αθυρόστομης γλώσσας -κι αυτό είναι δυσεύρετο- και, φυσικά, κάτι από το σώμα αυτού που θέλεις να πάρεις τη μορφή του".

"Ορίστε;" έκανε κοφτά ο Ρον. "Τι εννοείς, κάτι από το σώμα αυτού που θέλεις να πάρεις τη μορφή του; Εγώ δεν έχω σκοπό να πιώ φίλτρο που περιέχει τα νύχια των ποδιών του Κράμπε..."

Η Ερμιόνη συνέχισε σαν να μην τον άκουσε, "Θα ασχοληθούμε αργότερα με αυτό. Το τελευταίο συστατικό που προσθέτουμε..."

Ο Ρον στράφηκε άναυδος στον Χάρι. Τον Χάρι όμως φαινόταν να τον απασχολεί κάτι άλλο.

"Ερμιόνη", είπε ο Ρον, "έχεις σκεφτεί πόσα πράγματα πρέπει να κλέψουμε; Ψιλοκομμένο δέρμα αθυρόστομης γλώσσας σίγουρα δεν υπάρχει στην αποθήκη των μαθητών. Τι θα κάνουμε, διάρρηξη στην αποθήκη του Σνέιπ; Δε μου φαίνεται καλή ιδέα..."

Η Ερμιόνη έκλεισε απότομα το βιβλίο. "Αν εσείς οι δυο δειλιάζετε, εντάξει", είπε. Στα μάγουλά της είχαν σχηματιστεί δυο ζωηρές κόκκινες κηλίδες και τα μάτια της έλαμπαν περισσότερο από το συνηθισμένο. "Εγώ δε θέλω να παραβιάσω τους κανονισμούς της σχολής. Εγώ νομίζω ότι το να απειλείς αυτούς που κατάγονται από Μαγκλ είναι πολύ χειρότερο από το να παρασκευάσεις ένα δύσκολο φίλτρο. Αν όμως εσείς δε θέλετε να μάθετε αν είναι ο Μαλφόι, θα πάω τώρα αμέσως στην κυρία Πινς να της επιστρέψω το βιβλίο..."

"Δε φανταζόμουν ποτέ πως θα υπήρχε μια μέρα που εσύ θα προσπαθούσες να μας πείσεις να παραβιάσουμε τους κανονισμούς", είπε ο Ρον. "Εντάξει, θα το κάνουμε. Αλλά όχι νύχια ποδιών, εντάξει;"

"Πόσο καιρό θα μας πάρει να το φτιάξουμε;" ρώτησε ο Χάρι καθώς η Ερμιόνη ξανάνοιγε ευχαριστημένη το βιβλίο.

"Το νερόχορτο πρέπει να μαζευτεί νύχτα με πανσέληνο και οι χρυσωπές να σιγοδράζουν είκοσι μία μέρες... Λογαριάζω γύρω στον ένα μήνα, αν βρούμε όλα τα συστατικά".

"Ένα μήνα;" είπε ο Ρον. "Μα ως τότε ο Μαλφόι θα έχει καθαρίσει τους μισούς μαθητές που κατάγονται από Μαγκλ!" Τότε η Ερμιόνη ζάρωσε απειλητικά τα μάτια και ο Ρον πρόσθεσε βιαστικά: "Αφού δεν έχουμε εναλλακτική λύση, πρόσω ολοταχώς!"

Όμως, όταν η Ερμιόνη πήγε να ελέγξει αν το πεδίο ήταν ελεύθερο για να βγουν από τις τουαλέτες, ψιθύρισε κρυφά στον Χάρι: "Αν αύριο ρίξεις τον Μαλφόι από το σκουπόξυλό του, θα γλιτώσουμε και χρόνο και κόπο".

Ο Χάρι ξύπνησε νωρίς το Σάββατο το πρωί κι έμεινε λίγη ώρα στο κρεβάτι, να σκέφτεται τον αγώνα Κουίντιτς. Είχε αγωνία, κυρίως για το τι θα έλεγε ο Γουντ αν το Γκρίφιντορ έχανε, αλλά επίσης και για την προοπτική ότι θα αντιμετώπιζαν μια ομάδα με τα γρηγορότερα αγωνιστικά σκουπόξυλα που μπορεί κανείς να αγοράσει, αν βεβαίως είναι πλούσιος. Ποτέ άλλοτε δεν είχε νιώσει τόσο μεγάλη επιθυμία να νικήσουν το Σλίθεριν. Έμεινε στο κρεβάτι μισή ώρα, με το στομάχι του να γουργουρίζει. Ύστερα σηκώθηκε, ντύθηκε και κατέβηκε νωρίς για πρωινό. Βρήκε τους υπόλοιπους παίκτες του Γκρίφιντορ να κάθονται στο μακρύ, άδειο τραπέζι άκεφοι και χωρίς όρεξη για κουβέντα.

Λίγο πριν από τις επτά, όλο το σχολείο ξεκίνησε για το γήπεδο του Κουίντιτς. Ήταν μια αποπνικτική μέρα και η ατμόσφαιρα προμήνυε καταιγίδα. Ο Ρον και η Ερμιόνη ήρθαν στα αποδυτήρια να ευχηθούν καλή επιτυχία στον Χάρι. Οι παίκτες φόρεσαν τους κατακόκκινους μανδύες του Γκρίφιντορ και κάθισαν να ακούσουν τις οδηγίες που έδινε ο Γουντ πριν από τον αγώνα.

"Το Σλίθεριν έχει καλύτερα σκουπόξυλα από μας", άρχισε ο Γουντ. "Δεν έχει νόημα να το αρνηθούμε. Αλλά εμείς έχουμε καλύτερους παίκτες στα σκουπόξυλα. Είμαστε καλύτερα προπονημένοι και συνηθισμένοι σε πτήσεις παντός καιρού και θα τους κάνουμε να μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή που πήραν στην ομάδα αυτό το σκουλήκι, τον Μαλφόι, μόνο και μόνο για τα λεφτά του".

Ο Γουντ στράφηκε στον Χάρι, με στήθος φουσκωμένο από συγκίνηση.

"Σ' εσένα πέφτει η ευθύνη, Χάρι, να τους αποδείξεις πως ο ανιχνευτής χρειάζεται κάτι παραπάνω από πλούσιο μπαμπά. Ή θα πιάσεις τη χρυσή μπάλα πριν από τον Μαλφόι ή θα πεθάνεις, γιατί σήμερα πρέπει να νικήσουμε, να νικήσουμε πάση θυσία".

"Όπως κατάλαβες, κανείς δε σε πιέζει, Χάρι", του έκλεισε το μάτι ο Φρεντ.

Μόλις βγήκαν στο γήπεδο, έγιναν δεκτοί με αλαλαγμούς, αλαλαγμούς ενθουσιασμού από την πλευρά των παιδιών του Ράβενκλοου και του Χάφλπαφλ, που ήθελαν να χάσει το Σλίθεριν, αλλά και αλαλαγμούς αποδοκιμασίας από την πλευρά των παιδιών του Σλίθεριν. Η κυρία Χουτς, η καθηγήτρια του Κουίντιτς, είπε στον Φλιντ και στον Γουντ να σφίξουν τα χέρια. Αυτοί το έκαναν, αγριοκοιτάζοντας όμως ο ένας τον άλλον και σφίγγοντας τα χέρια με περισσότερη δύναμη απ' όση ήταν απαραίτητη.

"Ξεκινάτε μόλις σφυρίξω την έναρξη", είπε η κυρία Χουτς. "Τρία... Δύο... Ένα..."

Οι δεκατέσσερις παίκτες πέταξαν στο μολυβένιο ουρανό κάτω από τις ιαχές του πλήθους. Ο Χάρι ανέβηκε ψηλότερα απ' όλους και αναζήτησε με το βλέμμα τη χρυσή μπάλα.

"Είσαι καλά εκεί πάνω, σημαδεμένε;" του φώναξε ο Μαλφόι περνώντας σαν σφαίρα από κάτω του, λες και ήθελε να κάνει επίδειξη ταχύτητας με το καινούριο του σκουπόξυλο.

Ο Χάρι δεν πρόλαβε να απαντήσει. Εκείνη τη στιγμή μια βαριά μαύρη μπάλα ερχόταν ιλιγγιωδώς καταπάνω του. Μόλις που πρόλαβε να την αποφύγει, αλλά πέρασε τόσο κοντά από το κεφάλι του, που τα μαλλιά του θρόισαν.

"Παρά τρίχα, Χάρι!" φώναξε ο Τζορτζ καθώς περνούσε δίπλα του με το ρόπαλο στο χέρι, έτοιμος να εκτοξεύσει τη μαύρη μπάλα προς την πλευρά των Σλίθεριν.

Ο Χάρι τον είδε να τη ρίχνει με μια δυνατή βολή στον Άντριαν Πιούσι, τον κυνηγό των Σλίθεριν, αλλά η μαύρη μπάλα στη μέση της πορείας της άλλαξε κατεύθυνση και στράφηκε πάλι προς το μέρος του.

Ο Χάρι έχασε απότομα ύψος για να την αποφύγει. Την απέφυγε. Ο Τζορτζ την έστειλε αυτή τη φορά προς τη μεριά του Μαλφόι. Παρ' όλ' αυτά η μαύρη μπάλα, στη μέση και πάλι της πορείας της, έστριψε σαν μπούμερανγκ και σημάδεψε το κεφάλι του Χάρι.

Ο Χάρι κατευθύνθηκε στην άλλη άκρη του γηπέδου αναπτύσσοντας ιλιγγιώδη ταχύτητα. Πίσω του άκουγε το σφύριγμα της μαύρης μπάλας, η οποία τον ακολουθούσε. Τι συνέβαινε; οι μαύρες μπάλες ποτέ δεν καταδίωκαν ένα συγκεκριμένο παίκτη. Δουλειά τους ήταν να καταρρίψουν όσους περισσότερους μπορούσαν...

10. Η αφηνιασμένη μαύρη μπάλα (1) 10. Die rasende schwarze Kugel (1) 10. The rampaging black ball (1) 10. La bola negra arrasadora (1) 10. Den skenande svarta bollen (1)

Μετά το καταστροφικό επεισόδιο με τις νεράιδες της Κορνουάλης, ο καθηγητής Λόκχαρτ δεν ξανάφερε ζωντανά όντα στην τάξη. After the disastrous episode with the Cornish fairies, Professor Lockhart did not bring living beings back into the classroom. Περιορίστηκε να τους διαβάζει αποσπάσματα από τα βιβλία του και μερικές φορές να αναπαριστάνει κάποια δραματικά κομμάτια. He limited himself to reading them extracts from his books and sometimes re-enacting some dramatic parts. Γι' αυτές τις αναπαραστάσεις διάλεγε συνήθως τον Χάρι. For these representations he usually chose Harry. Έτσι ο Χάρι είχε υποδυθεί μέχρι στιγμής έναν απλοϊκό Τρανσυλβανό χωρικό που του είχαν κάνει μάγια να φλυαρεί ασυνάρτητα και που τα έλυσε ο Λόκχαρτ, ένα Γέτι που είχε πάθει ψύξη στο κεφάλι και ένα βρικόλακα που ο Λόκχαρτ τον έκανε να μην μπορεί να φάει τίποτα άλλο εκτός από μαρούλι. So Harry had thus far played a simple-minded Transylvanian peasant who had been bewitched into chattering incoherently and had been unraveled by Lockhart, a Yeti who had gotten a head cold, and a vampire who Lockhart had made unable to eat anything but lettuce.

Στο επόμενο μάθημα της άμυνας εναντίον των σκοτεινών τεχνών, ο Χάρι στάθηκε μπροστά στην τάξη για να υποδυθεί αυτή τη φορά ένα λυκάνθρωπο. In the next Defence Against the Dark Arts lesson, Harry stood in front of the class to play a werewolf this time. Αν δεν είχε σοβαρούς λόγους να μη θέλει να θυμώσει τον Λόκχαρτ, θα αρνιόταν να το κάνει. Unless he had good reason not to want to make Lockhart angry, he would refuse to do so.

"Βγάλε ένα ωραίο, δυνατό ουρλιαχτό, Χάρι. "Make a nice, loud howl, Harry. Έτσι μπράβο. That's right. Και μετά, δε θα το πιστέψετε, του όρμησα - έτσι - και τον κοπάνησα στο πάτωμα - έτσι - και τον ακινητοποίησα με το ένα χέρι, ενώ ταυτόχρονα έχωνα με το άλλο το μαγικό ραβδί μου στο λαιμό του. And then, you won't believe it, I rushed at him - like this - and knocked him to the floor - like this - and immobilized him with one hand, while at the same time I stuck my magic wand in his neck with the other. Μετά συγκέντρωσα όσες δυνάμεις μου απέμεναν και εκτέλεσα ένα φοβερά δύσκολο ξόρκι μεταμόρφωσης. Then I gathered what strength I had left and performed a terribly difficult transformation spell. Χάρι, ένα θλιβερό βογκητό, σε παρακαλώ. Harry, one sad groan, please. Έλα, Χάρι, λίγο πιο δυνατά. Come on, Harry, a little louder. Ωραία, σ' ευχαριστώ. Good, thank you. Η γούνα του λυκανθρώπου εξαφανίστηκε, τα δόντια του μίκρυναν και ξανάγινε άνθρωπος. The werewolf's fur disappeared, his teeth grew smaller and he became human again. Απλό αλλά αποτελεσματικό. Simple but effective. Άλλο ένα χωριό θα με θυμάται για πάντα ως τον ήρωα που το έσωσε από τις μηνιαίες επιθέσεις του λυκανθρώπου". Another village will always remember me as the hero who saved it from the monthly attacks of the werewolf".

Το κουδούνι χτύπησε και ο Λόκχαρτ σηκώθηκε λέγοντας: The bell rang and Lockhart stood up saying:

"Εργασία για το σπίτι: συνθέστε ένα ποίημα για το θρίαμβό μου επί του λυκανθρώπου του ουάγκα ουάγκα! "Homework: compose a poem about my triumph over the werewolf of waga waga! Όποιος γράψει το καλύτερο, θα πάρει ένα υπογεγραμμένο αντίτυπο του βιβλίου μου Εγώ, ο μάγος!"

Η τάξη άρχισε να αδειάζει. The classroom began to empty. Ο Χάρι επέστρεψε στα τελευταία θρανία, όπου ο Ρον και η Ερμιόνη τον περίμεναν. Harry returned to the last desks, where Ron and Hermione were waiting for him.

"Έτοιμοι;" μουρμούρισε ο Χάρι. "Ready?" muttered Harry.

"Στάσου να φύγουν όλοι", είπε νευρικά η Ερμιόνη. "Wait until everyone leaves," Hermione said nervously. "...Εντάξει"

Πλησίασε την έδρα του Λόκχαρτ με ένα φύλλο χαρτί σφιγμένο στο χέρι, ακολουθούμενη από τον Χάρι και τον Ρον. She approached Lockhart's seat with a sheet of paper clutched in her hand, followed by Harry and Ron.

"Ε... Κύριε καθηγητά;" τραύλισε η Ερμιόνη, "Θέλω... Θέλω αυτό το βιβλίο από τη βιβλιοθήκη. "Ε... Professor?" Hermione stammered, "I want... I want that book from the library. Για μελέτη υποδομής". For an infrastructure study". Καθώς έτεινε το χαρτί, το χέρι της έτρεμε ελαφρά. As she held out the paper, her hand trembled slightly. "Αλλά το θέμα είναι πως βρίσκεται στο απαγορευμένο τμήμα της βιβλιοθήκης και πρέπει να υπογράψει ένας καθηγητής. "But the thing is, it's in the restricted section of the library and it has to be signed by a professor. Είμαι βέβαιη πως θα με βοηθήσετε να καταλάβω τι ακριβώς εννοείτε στις περιπλανήσεις με τα ξωτικά όταν λέτε "φαρμάκια βραδείας επίδρασης"..." I am sure you will help me to understand exactly what you mean in your elven wanderings when you say 'slow-acting drugs'..."

"Α, οι περιπλανήσεις με τα ξωτικά" είπε ο Λόκχαρτ παίρνοντας το χαρτί που του έτεινε η Ερμιόνη με ένα πλατύ χαμόγελο. "Ah, the wanderings with the elves," said Lockhart, taking the paper Hermione held out to him with a broad smile. "Το αγαπημένο μου βιβλίο. "My favorite book. Σου άρεσε;" Did you like it?"

"Ω, ναι", είπε ζωηρά η Ερμιόνη. "Oh, yes," Hermione said briskly. "Τι έξυπνα που παγιδεύσατε το τελευταίο ξωτικό με το σουρωτήρι του τσαγιού..." "How clever of you to trap the last elf with the tea strainer..."

"Είμαι σίγουρος ότι κανείς δε θα έχει αντίρρηση να προσφέρω λίγη βοήθεια στην καλύτερη μαθήτρια του έτους", είπε θερμά ο Λόκχαρτ κι έβγαλε μια τεράστια πένα από φτερό παγονιού. "I'm sure no one will object to my offering a little help to the best student of the year," said Lockhart warmly and pulled out a huge peacock feather pen. "Ωραία δεν είναι;" ρώτησε παρερμηνεύοντας την έκφραση αποστροφής του Ρον. "Nice, isn't it?" she asked, misinterpreting Ron's expression of disgust. "Συνήθως τη φυλάω για να υπογράφω τα βιβλία μου". "I usually save it to sign my books."

Και υπέγραψε το χαρτί της Ερμιόνης με μια υπογραφή μεγάλη και γεμάτη φιοριτούρες. And he signed the paper of Hermione with a signature that was large and full of flourishes. Ύστερα επέστρεψε το χαρτί στην Ερμιόνη. Then he returned the paper to Hermione.

"Λοιπόν, Χάρι", είπε ο Λόκχαρτ καθώς η Ερμιόνη δίπλωνε με σπασμωδικές κινήσεις το χαρτί και το έβαζε στην τσάντα της, "αν δεν κάνω λάθος, αύριο είναι ο πρώτος αγώνας Κουίντιτς της χρονιάς. "Well, Harry," said Lockhart as Hermione folded the paper with jerky movements and put it in her bag, "if I'm not mistaken, tomorrow is the first Quidditch match of the year. Γκρίφιντορ εναντίον Σλίθεριν, σωστά; Άκουσα πως είσαι πολύτιμος παίκτης. Gryffindor versus Slytherin, right? I hear you're a valuable player. Κάποτε έπαιζα κι εγώ ανιχνευτής. I used to be a scout myself. Με είχε ζητήσει μάλιστα η εθνική ομάδα, αλλά προτίμησα να αφιερώσω τη ζωή μου στην καταπολέμηση των σκοτεινών δυνάμεων. I was even asked by the national team, but I preferred to dedicate my life to fighting the dark forces. Πάντως, αν αισθανθείς ποτέ την ανάγκη για λίγη ιδιαίτερη προπόνηση, μη διστάσεις να μου το ζητήσεις. However, if you ever feel the need for some special training, don't hesitate to ask me. Είναι χαρά μου να δίνω τα φώτα μου σε λιγότερο καλούς παίκτες..." It's a pleasure to give my lights to lesser players..."

Ο Χάρι έβγαλε έναν ακαθόριστο ήχο από το λαρύγγι του και βιάστηκε να ακολουθήσει τον Ρον και την Ερμιόνη. Harry made an indistinct sound from his throat and hurried after Ron and Hermione.

"Δεν το πιστεύω", είπε ο Χάρι καθώς και οι τρεις τους περιεργάζονταν την υπογραφή στο σημείωμα. "I don't believe it," Harry said as all three of them studied the signature on the note. "Ούτε που κοίταξε ποιο βιβλίο θέλαμε". "He didn't even look at what book we wanted."

"Επειδή είναι ένας άμυαλος βλάκας", είπε ο Ρον. "Because he's a mindless idiot," Ron said. "Αλλά τι μας μέλλει. "But what is in store for us. Εμείς πήραμε αυτό που θέλαμε". We got what we wanted".

"Δεν είναι βλάκας", αντέτεινε εριστικά η Ερμιόνη, ενώ πήγαιναν σχεδόν τρέχοντας προς τη βιβλιοθήκη. "He's not stupid," Hermione countered belligerently, as they almost ran towards the library.

"Επειδή είπε δηλαδή πως είσαι η καλύτερη μαθήτρια του έτους..." συνέχισε κοροϊδευτικά ο Ρον. "Because he said you were the best student of the year..." Ron continued mockingly.

Καθώς έμπαιναν στη βιβλιοθήκη, χαμήλωσαν τη φωνή τους. As they entered the library, they lowered their voices. Στη βιβλιοθήκη επικρατούσε πάντα υποβλητική ησυχία. The library was always evocatively quiet.

Η κυρία Πινς, η βιβλιοθηκάριος, ήταν μια λιπόσαρκη, οξύθυμη γυναίκα που θύμιζε υποσιτισμένο γύπα. Mrs. Pins, the librarian, was a gaunt, irritable woman who resembled an undernourished vulture.

"Τα ισχυρότερα φίλτρα;" επανέλαβε καχύποπτα προσπαθώντας να πάρει το σημείωμα από την Ερμιόνη. "The strongest potions?" he repeated suspiciously, trying to take the note from Hermione.

Αλλά η Ερμιόνη δεν το άφηνε, "θα ήθελα να το κρατήσω", είπε ξέπνοα. But Hermione wouldn't let it go, "I'd like to keep it," she said breathlessly.

"Έλα τώρα", είπε ο Ρον τραβώντας το από το χέρι της για να το δώσει στην κυρία Πινς. "Come on," Ron said, pulling it out of her hand to hand it to Mrs. Pins. "Θα σου βρούμε άλλο αυτόγραφο. "We'll get you another autograph. Ο Λόκχαρτ υπογράφει ότι βρει μπροστά του". Lockhart signs everything in front of him."

Η κυρία Πινς σήκωσε το σημείωμα στο φως σαν να ήθελε να ελέγξει τη γνησιότητά του. Mrs. Pins lifted the note into the light as if to check its authenticity. Η υπογραφή πέρασε με επιτυχία το τεστ. The signature passed the test successfully. Στη συνέχεια η κυρία Πινς εξαφανίστηκε ανάμεσα στα βαρυφορτωμένα ράφια και επέστρεψε κάμποσα λεπτά αργότερα, κρατώντας ένα μεγάλο, αραχνιασμένο βιβλίο. Then Mrs. Pins disappeared among the heavily loaded shelves and returned a few minutes later, carrying a large, sparse book. Η Ερμιόνη το έβαλε προσεκτικά στην τσάντα της κι έφυγαν, προσπαθώντας να βαδίσουν ήρεμα και δήθεν αδιάφοροι. Hermione carefully put it in her bag and they left, trying to walk calmly and ostensibly unconcerned.

Πέντε λεπτά αργότερα είχαν τρυπώσει στις χαλασμένες τουαλέτες της Μυρτιάς που κλαίει. Five minutes later they had sneaked into the broken toilets of the crying Myrtle. Η Ερμιόνη είχε κάμψει τις αντιρρήσεις του Ρον, τονίζοντας ότι κανένας λογικός άνθρωπος δε θα ερχόταν εκεί κι έτσι είχαν εξασφαλισμένη την ησυχία τους. Hermione had overruled Ron's objections, pointing out that no sane person would come there and so they were assured of their privacy. Η Μυρτιά έκλαιγε δυνατά στον καμπινέ της, αλλά την αγνόησαν, όπως κι εκείνη αυτούς.

Η Ερμιόνη άνοιξε προσεκτικά το βιβλίο. Hermione carefully opened the book. Έσκυψαν και οι τρεις πάνω από τις διάστικτες από την υγρασία σελίδες. They all three bent over the damp-stained pages. Από την πρώτη στιγμή έγινε φανερό γιατί το βιβλίο αυτό βρισκόταν στο απαγορευμένο τμήμα της βιβλιοθήκης. From the first moment it became obvious why this book was in the restricted section of the library. Η επίδραση ορισμένων φίλτρων ήταν φρικιαστική ακόμα και να τη σκέφτεσαι. The effect of some of the filters was horrible to even think about. Μάλιστα στο βιβλίο υπήρχαν και μερικές πολύ δυσάρεστες εικόνες, όπως ένας άντρας που είχαν γυρίσει τα μέσα του έξω και μια μάγισσα που είχαν φυτρώσει χέρια στο κεφάλι της. There were even some very unpleasant images in the book, such as a man who had his insides turned inside out and a witch who had hands on her head.

"Να το", είπε ενθουσιασμένη η Ερμιόνη, όταν βρήκε τη σελίδα με τον τίτλο "πολυχυμικό φίλτρο". "There it is," Hermione said excitedly, when she found the page with the title "polyjuice potion".

Ήταν εικονογραφημένη, με σκίτσα ανθρώπων κατά τη διαδικασία μεταμόρφωσης σε άλλα άτομα. It was illustrated, with sketches of people in the process of transforming into other people. Ο Χάρι ευχήθηκε με όλη του την ψυχή ο δυνατός πόνος που αποτυπωνόταν στα πρόσωπά τους να ανήκε στη σφαίρα της φαντασίας του ζωγράφου. Harry wished with all his soul that the intense pain reflected in their faces belonged to the realm of the painter's imagination.

"Είναι το δυσκολότερο φίλτρο που είδα ποτέ μου", είπε η Ερμιόνη καθώς διάβαζε τη συνταγή. "It's the hardest potion I've ever seen," Hermione said as she read the recipe. "Μύγες χρυσωπές, βδέλλες, νερόχορτο και πασπάλη", μουρμούρισε σέρνοντας το δάχτυλό της στη λίστα με τα συστατικά. "Golden flies, leeches, waterweed and papaya," she muttered, dragging her finger across the list of ingredients. "Αυτά είναι εύκολα. "These are easy. Υπάρχουν στην αποθήκη υλικών των μαθητών, θα πάρουμε από εκεί. Ω, δείτε, σκόνη από κέρατο μονόκερου. Πού θα το βρούμε αυτό; Ψιλοκομμένο δέρμα αθυρόστομης γλώσσας -κι αυτό είναι δυσεύρετο- και, φυσικά, κάτι από το σώμα αυτού που θέλεις να πάρεις τη μορφή του". Where do we find this? Chopped up skin of a foul-mouthed tongue - and that's hard to come by - and, of course, something from the body of the person you want to take the form of."

"Ορίστε;" έκανε κοφτά ο Ρον. "Excuse me?" said Ron sharply. "Τι εννοείς, κάτι από το σώμα αυτού που θέλεις να πάρεις τη μορφή του; Εγώ δεν έχω σκοπό να πιώ φίλτρο που περιέχει τα νύχια των ποδιών του Κράμπε..." "What do you mean, something from the body of the one you want to take the form of? I have no intention of drinking potion containing the toenails of Krampa's toenails..."

Η Ερμιόνη συνέχισε σαν να μην τον άκουσε, "Θα ασχοληθούμε αργότερα με αυτό. Hermione continued as if she hadn't heard him, "We'll deal with that later. Το τελευταίο συστατικό που προσθέτουμε..." The last ingredient we add..."

Ο Ρον στράφηκε άναυδος στον Χάρι. Ron turned to Harry, stunned. Τον Χάρι όμως φαινόταν να τον απασχολεί κάτι άλλο. But Harry seemed to be preoccupied with something else.

"Ερμιόνη", είπε ο Ρον, "έχεις σκεφτεί πόσα πράγματα πρέπει να κλέψουμε; Ψιλοκομμένο δέρμα αθυρόστομης γλώσσας σίγουρα δεν υπάρχει στην αποθήκη των μαθητών. "Hermione," said Ron, "have you thought about how many things we have to steal? Chopped up skin of untongue surely isn't in the students' storeroom. Τι θα κάνουμε, διάρρηξη στην αποθήκη του Σνέιπ; Δε μου φαίνεται καλή ιδέα..." What are we gonna do, break into Snape's warehouse? Doesn't seem like a good idea..."

Η Ερμιόνη έκλεισε απότομα το βιβλίο. "Αν εσείς οι δυο δειλιάζετε, εντάξει", είπε. "If you two are cowards, fine," he said. Στα μάγουλά της είχαν σχηματιστεί δυο ζωηρές κόκκινες κηλίδες και τα μάτια της έλαμπαν περισσότερο από το συνηθισμένο. Two vivid red spots had formed on her cheeks and her eyes shone more than usual. "Εγώ δε θέλω να παραβιάσω τους κανονισμούς της σχολής. "I don't want to violate the rules of the school. Εγώ νομίζω ότι το να απειλείς αυτούς που κατάγονται από Μαγκλ είναι πολύ χειρότερο από το να παρασκευάσεις ένα δύσκολο φίλτρο. I think that threatening those who are descended from Muggles is much worse than making a difficult potion. Αν όμως εσείς δε θέλετε να μάθετε αν είναι ο Μαλφόι, θα πάω τώρα αμέσως στην κυρία Πινς να της επιστρέψω το βιβλίο..." But if you don't want to know if it's Malfoy, I'll go right now to Mrs. Pince and return the book to her..."

"Δε φανταζόμουν ποτέ πως θα υπήρχε μια μέρα που εσύ θα προσπαθούσες να μας πείσεις να παραβιάσουμε τους κανονισμούς", είπε ο Ρον. "I never imagined there would be a day when you would try to convince us to break the rules," Ron said. "Εντάξει, θα το κάνουμε. "Okay, we'll do it. Αλλά όχι νύχια ποδιών, εντάξει;" But no toenails, okay?"

"Πόσο καιρό θα μας πάρει να το φτιάξουμε;" ρώτησε ο Χάρι καθώς η Ερμιόνη ξανάνοιγε ευχαριστημένη το βιβλίο. "How long will it take us to fix it?" asked Harry as Hermione happily opened the book again.

"Το νερόχορτο πρέπει να μαζευτεί νύχτα με πανσέληνο και οι χρυσωπές να σιγοδράζουν είκοσι μία μέρες... Λογαριάζω γύρω στον ένα μήνα, αν βρούμε όλα τα συστατικά". "The water-weed must be gathered at night on a full moon and the goldenrods must smoulder for twenty-one days... I reckon about a month, if we get all the ingredients."

"Ένα μήνα;" είπε ο Ρον. "Μα ως τότε ο Μαλφόι θα έχει καθαρίσει τους μισούς μαθητές που κατάγονται από Μαγκλ!" "But by then Malfoy will have cleared out half the students who are from Muggle descent!" Τότε η Ερμιόνη ζάρωσε απειλητικά τα μάτια και ο Ρον πρόσθεσε βιαστικά: "Αφού δεν έχουμε εναλλακτική λύση, πρόσω ολοταχώς!"

Όμως, όταν η Ερμιόνη πήγε να ελέγξει αν το πεδίο ήταν ελεύθερο για να βγουν από τις τουαλέτες, ψιθύρισε κρυφά στον Χάρι: "Αν αύριο ρίξεις τον Μαλφόι από το σκουπόξυλό του, θα γλιτώσουμε και χρόνο και κόπο". But when Hermione went to check if the coast was clear for them to leave the toilets, she whispered to Harry in secret: "If you knock Malfoy off his broomstick tomorrow, it will save both time and trouble."

Ο Χάρι ξύπνησε νωρίς το Σάββατο το πρωί κι έμεινε λίγη ώρα στο κρεβάτι, να σκέφτεται τον αγώνα Κουίντιτς. Harry woke up early Saturday morning and stayed in bed for a while, thinking about the Quidditch match. Είχε αγωνία, κυρίως για το τι θα έλεγε ο Γουντ αν το Γκρίφιντορ έχανε, αλλά επίσης και για την προοπτική ότι θα αντιμετώπιζαν μια ομάδα με τα γρηγορότερα αγωνιστικά σκουπόξυλα που μπορεί κανείς να αγοράσει, αν βεβαίως είναι πλούσιος. He was anxious, mainly about what Wood would say if Gryffindor lost, but also about the prospect of facing a team with the fastest racing brooms you can buy, if of course you are rich. Ποτέ άλλοτε δεν είχε νιώσει τόσο μεγάλη επιθυμία να νικήσουν το Σλίθεριν. Never before had he felt such a great desire to defeat Slytherin. Έμεινε στο κρεβάτι μισή ώρα, με το στομάχι του να γουργουρίζει. He stayed in bed for half an hour, his stomach rumbling. Ύστερα σηκώθηκε, ντύθηκε και κατέβηκε νωρίς για πρωινό. Then he got up, dressed and went down early for breakfast. Βρήκε τους υπόλοιπους παίκτες του Γκρίφιντορ να κάθονται στο μακρύ, άδειο τραπέζι άκεφοι και χωρίς όρεξη για κουβέντα. He found the rest of Gryffindor's players sitting at the long, empty table, headless and in no mood for conversation.

Λίγο πριν από τις επτά, όλο το σχολείο ξεκίνησε για το γήπεδο του Κουίντιτς. Ήταν μια αποπνικτική μέρα και η ατμόσφαιρα προμήνυε καταιγίδα. It was a muggy day and the atmosphere was foreboding a storm. Ο Ρον και η Ερμιόνη ήρθαν στα αποδυτήρια να ευχηθούν καλή επιτυχία στον Χάρι. Ron and Hermione came into the locker room to wish Harry good luck. Οι παίκτες φόρεσαν τους κατακόκκινους μανδύες του Γκρίφιντορ και κάθισαν να ακούσουν τις οδηγίες που έδινε ο Γουντ πριν από τον αγώνα. The players donned the bright red robes of Gryffindor and sat down to listen to Wood's pre-game instructions.

"Το Σλίθεριν έχει καλύτερα σκουπόξυλα από μας", άρχισε ο Γουντ. "Slytherin has better broomsticks than we do," Wood began. "Δεν έχει νόημα να το αρνηθούμε. "There is no point in denying it. Αλλά εμείς έχουμε καλύτερους παίκτες στα σκουπόξυλα. But we have better players on the broomsticks. Είμαστε καλύτερα προπονημένοι και συνηθισμένοι σε πτήσεις παντός καιρού και θα τους κάνουμε να μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή που πήραν στην ομάδα αυτό το σκουλήκι, τον Μαλφόι, μόνο και μόνο για τα λεφτά του". We are better coached and used to all-weather flying and we will make them regret the time and moment they brought that worm, Malfoy, into the team just for his money."

Ο Γουντ στράφηκε στον Χάρι, με στήθος φουσκωμένο από συγκίνηση. Wood turned to Harry, his chest heaving with emotion.

"Σ' εσένα πέφτει η ευθύνη, Χάρι, να τους αποδείξεις πως ο ανιχνευτής χρειάζεται κάτι παραπάνω από πλούσιο μπαμπά. "It falls to you, Harry, to prove to them that the scout needs more than a rich daddy. Ή θα πιάσεις τη χρυσή μπάλα πριν από τον Μαλφόι ή θα πεθάνεις, γιατί σήμερα πρέπει να νικήσουμε, να νικήσουμε πάση θυσία". Either you catch the golden ball before Malfoy or you die, because today we have to win, we have to win at all costs".

"Όπως κατάλαβες, κανείς δε σε πιέζει, Χάρι", του έκλεισε το μάτι ο Φρεντ. "As you can see, no one's pushing you, Harry," Fred winked.

Μόλις βγήκαν στο γήπεδο, έγιναν δεκτοί με αλαλαγμούς, αλαλαγμούς ενθουσιασμού από την πλευρά των παιδιών του Ράβενκλοου και του Χάφλπαφλ, που ήθελαν να χάσει το Σλίθεριν, αλλά και αλαλαγμούς αποδοκιμασίας από την πλευρά των παιδιών του Σλίθεριν. Once on the pitch, they were greeted with cheers, cheers of excitement from the Ravenclaw and Hufflepuff boys, who wanted Slytherin to lose, and cheers of disapproval from the Slytherin boys. Η κυρία Χουτς, η καθηγήτρια του Κουίντιτς, είπε στον Φλιντ και στον Γουντ να σφίξουν τα χέρια. Mrs. Hooch, Quidditch's teacher, told Flint and Wood to shake hands. Αυτοί το έκαναν, αγριοκοιτάζοντας όμως ο ένας τον άλλον και σφίγγοντας τα χέρια με περισσότερη δύναμη απ' όση ήταν απαραίτητη. They did so, but glaring at each other and shaking hands with more force than was necessary.

"Ξεκινάτε μόλις σφυρίξω την έναρξη", είπε η κυρία Χουτς. "You start as soon as I blow the whistle," said Mrs. Hooch. "Τρία... Δύο... Ένα..."

Οι δεκατέσσερις παίκτες πέταξαν στο μολυβένιο ουρανό κάτω από τις ιαχές του πλήθους. The fourteen players flew into the leaden sky to the cheers of the crowd. Ο Χάρι ανέβηκε ψηλότερα απ' όλους και αναζήτησε με το βλέμμα τη χρυσή μπάλα. Harry climbed higher than everyone else and looked for the golden ball.

"Είσαι καλά εκεί πάνω, σημαδεμένε;" του φώναξε ο Μαλφόι περνώντας σαν σφαίρα από κάτω του, λες και ήθελε να κάνει επίδειξη ταχύτητας με το καινούριο του σκουπόξυλο. "You all right up there, mark?" shouted Malfoy, passing under him like a bullet, as if he wanted to show off his new broomstick for speed.

Ο Χάρι δεν πρόλαβε να απαντήσει. Harry didn't have time to answer. Εκείνη τη στιγμή μια βαριά μαύρη μπάλα ερχόταν ιλιγγιωδώς καταπάνω του. At that moment a heavy black ball was coming dizzily towards him. Μόλις που πρόλαβε να την αποφύγει, αλλά πέρασε τόσο κοντά από το κεφάλι του, που τα μαλλιά του θρόισαν. He barely had time to dodge it, but it passed so close to his head that his hair rustled.

"Παρά τρίχα, Χάρι!" "That was close, Harry!" φώναξε ο Τζορτζ καθώς περνούσε δίπλα του με το ρόπαλο στο χέρι, έτοιμος να εκτοξεύσει τη μαύρη μπάλα προς την πλευρά των Σλίθεριν. George shouted as he walked past him with bat in hand, ready to launch the black ball towards the Slytherins.

Ο Χάρι τον είδε να τη ρίχνει με μια δυνατή βολή στον Άντριαν Πιούσι, τον κυνηγό των Σλίθεριν, αλλά η μαύρη μπάλα στη μέση της πορείας της άλλαξε κατεύθυνση και στράφηκε πάλι προς το μέρος του. Harry saw him throw it with a powerful shot at Adrian Pussy, the Slytherin hunter, but the black ball in mid-course changed direction and turned back towards him.

Ο Χάρι έχασε απότομα ύψος για να την αποφύγει. Harry abruptly lost altitude to avoid her. Την απέφυγε. He avoided it. Ο Τζορτζ την έστειλε αυτή τη φορά προς τη μεριά του Μαλφόι. George sent it this time in Malfoy's direction. Παρ' όλ' αυτά η μαύρη μπάλα, στη μέση και πάλι της πορείας της, έστριψε σαν μπούμερανγκ και σημάδεψε το κεφάλι του Χάρι. Nevertheless the black ball, in the middle of its course again, turned like a boomerang and aimed at Harry's head.

Ο Χάρι κατευθύνθηκε στην άλλη άκρη του γηπέδου αναπτύσσοντας ιλιγγιώδη ταχύτητα. Harry headed for the other end of the field, developing breakneck speed. Πίσω του άκουγε το σφύριγμα της μαύρης μπάλας, η οποία τον ακολουθούσε. Behind him he could hear the whistle of the black ball, which was following him. Τι συνέβαινε; οι μαύρες μπάλες ποτέ δεν καταδίωκαν ένα συγκεκριμένο παίκτη. What was happening?The black balls never chased a particular player. Δουλειά τους ήταν να καταρρίψουν όσους περισσότερους μπορούσαν... Their job was to shoot down as many as they could...