×

Nous utilisons des cookies pour rendre LingQ meilleur. En visitant le site vous acceptez nos Politique des cookies.


image

Persian Language Foundation, Lesson 2 - The Persian Language

Lesson 2 - The Persian Language

فارسی زبان رسمی ایران است و ایرانیان به این زبان با هم صحبت می کنند. فارسی تنها زبان مردم ایران نیست، بلکه در کشورهای تاجیکستان و افغانستان هم زبان رسمی است. بسیاری از مردم هند و پاکستان نیز در گذشته به این زبان حرف می زدند.

در ایران، مردم شهرها و روستاهای مختلف زبان فارسی را با لهجۀ خاص خودشان حرف می زنند. رایج ترین لهجۀ فارسی، لهجۀ تهرانی است، امّا به جز آن، لهجه های معروف دیگری مانند اصفهانی، شیرازی، یزدی، مشهدی و غیره نیز وجود دارد. گونۀ معیار و استاندارد این زبان در آموزش، اخبار، روزنامه ها و مکاتبات اداری استفاده می شود.

در طول تاریخ این زبان دچار تغییرات زیادی شده است و در دوره های مختلف تاریخی تحتِ تاثیر قدرت ها و زبان های مختلف قرار گرفته است. زبان فارسی امروز بازماندۀ زبان فارسی باستان است که در زمان هخامنشیان وجود داشت و به خط میخی بود و سپس به فارسی میانه تغییر پیدا کرد که به خط پهلوی نوشته می شد. زبان فارسی میانه بعد از اسلام به زبان فارسی نو و امروزی تغییر یافت.

الفبای زبان فارسی نو برگرفته از الفبای عربی است و 32 حرف دارد و آن را از راست به چپ می نویسند. عمر این خط بیش از هزار و صد سال است و زیبا نوشتن آن یکی از هنرهای ایرانی است که خوش نویسی نام دارد.

در طول تاریخ، تلاش های فراوانی برای زنده نگه داشتن زبان فارسی انجام شده است. نویسندگان و شاعران ایرانی و غیر ایرانی بسیاری به این زبان کتاب نوشته اند و شعر سروده اند و در نتیجۀ این تلاش ها امروزه زبان فارسی از ادبیات غنی برخوردار است. این شاعران و نویسندگان در دنیا مشهورند. شاهنامۀ فردوسی، مثنوی مولوی، گلستان و بوستان سعدی، رباعیات خیّام، دیوان حافظ، و کلیله و دمنه از معروف ترین آثار ادبی فارسی هستند.

Lesson 2 - The Persian Language Lesson 2 - The Persian Language Leçon 2 - La langue persane Lezione 2 - La lingua persiana

فارسی زبان رسمی ایران است و ایرانیان به این زبان با هم صحبت می کنند. Persian is the official language of Iran and Iranians speak this language. فارسی تنها زبان مردم ایران نیست، بلکه در کشورهای تاجیکستان و افغانستان هم زبان رسمی است. Persian is not only the language of the Iranian people, but also the official language of Tajikistan and Afghanistan. بسیاری از مردم هند و پاکستان نیز در گذشته به این زبان حرف می زدند. Many Indians and Pakistanis also spoke this language in the past.

در ایران، مردم شهرها و روستاهای مختلف زبان فارسی را با لهجۀ خاص خودشان حرف می زنند. In Iran, people in different cities and villages speak Persian with their own accent. In Iran spreken mensen in verschillende steden en dorpen Perzisch met hun eigen accent. رایج ترین لهجۀ فارسی، لهجۀ تهرانی است، امّا به جز آن، لهجه های معروف دیگری مانند اصفهانی، شیرازی، یزدی، مشهدی و غیره نیز وجود دارد. The most common Persian dialect is Tehrani dialect, but besides that, there are other famous dialects such as Isfahani, Shirazi, Yazdi, Mashhadi and so on. گونۀ معیار و استاندارد این زبان در آموزش، اخبار، روزنامه ها و مکاتبات اداری استفاده می شود. The standard of this language is used in education, news, newspapers and administrative correspondence. De standaardtaal wordt gebruikt in het onderwijs, nieuws, kranten en kantoorcorrespondentie.

در طول تاریخ این زبان دچار تغییرات زیادی شده است و در دوره های مختلف تاریخی تحتِ تاثیر قدرت ها و زبان های مختلف قرار گرفته است. Throughout history, this language has undergone many changes and has been influenced by different powers and languages in different historical periods. Door de geschiedenis heen heeft deze taal veel veranderingen ondergaan en is hij beïnvloed door verschillende machten en talen in verschillende historische perioden. زبان فارسی امروز بازماندۀ زبان فارسی باستان است که در زمان هخامنشیان وجود داشت و به خط میخی بود و سپس به فارسی میانه تغییر پیدا کرد که به خط پهلوی نوشته می شد. Today's Persian language is a remnant of the ancient Persian language that existed during the Achaemenid period and was in cuneiform and then changed to Middle Persian which was written in Pahlavi script. De Perzische taal van vandaag is een overblijfsel van de oude Perzische taal die bestond tijdens de Achaemenidische periode en in spijkerschrift was en vervolgens veranderde in het Midden-Perzisch, dat in Pahlavi-schrift werd geschreven. زبان فارسی میانه بعد از اسلام به زبان فارسی نو و امروزی تغییر یافت. Middle Persian changed its language to modern Persian after Islam.

الفبای زبان فارسی نو برگرفته از الفبای عربی است و 32 حرف دارد و آن را از راست به چپ می نویسند. The new Persian alphabet is derived from the Arabic alphabet and has 32 letters and is written from right to left. Het nieuwe Perzische alfabet is afgeleid van het Arabische alfabet en heeft 32 letters en wordt van rechts naar links geschreven. عمر این خط بیش از هزار و صد سال است و زیبا نوشتن آن یکی از هنرهای ایرانی است که خوش نویسی نام دارد. The lifespan of this line is more than one thousand and one hundred years and its beautiful writing is one of the Iranian arts called calligraphy. De levensduur van deze lijn is meer dan duizend-en-honderd jaar en het prachtige schrift is een van de Iraanse kunsten die kalligrafie wordt genoemd.

در طول تاریخ، تلاش های فراوانی برای زنده نگه داشتن زبان فارسی انجام شده است. Throughout history, many efforts have been made to keep the Persian language alive. Door de geschiedenis heen zijn er veel inspanningen geleverd om de Perzische taal levend te houden. نویسندگان و شاعران ایرانی و غیر ایرانی بسیاری به این زبان کتاب نوشته اند و شعر سروده اند و در نتیجۀ این تلاش ها امروزه زبان فارسی از ادبیات غنی برخوردار است. Many Iranian and non-Iranian writers and poets have written books and poems in this language, and as a result of these efforts, the Persian language has a rich literature today. این شاعران و نویسندگان در دنیا مشهورند. These poets and writers are famous in the world. شاهنامۀ فردوسی، مثنوی مولوی، گلستان و بوستان سعدی، رباعیات خیّام، دیوان حافظ، و کلیله و دمنه از معروف ترین آثار ادبی فارسی هستند. Ferdowsi Shahnameh, Rumi's Masnavi, Saadi Golestan and Bustan, Khayyam's quatrains, Hafez's Divan, and Kelileh and Demneh are among the most famous Persian literary works.