03. Το μπάροου (1)
"Ρον!" αναφώνησε ο Χάρι κι έτρεξε να σηκώσει το τζάμι για να μπορέσουν να μιλήσουν μέσα από τα κάγκελα. "Ρον, πώς... Τι... ;"
Ο Χάρι έμεινε με το στόμα ανοιχτό όταν συνειδητοποίησε αυτό που αντίκριζε. Ο Ρον είχε βγάλει το κεφάλι από το πίσω τζάμι ενός παλιού τουρκουάζ αυτοκινήτου, το οποίο ήταν σταθμευμένο στον αέρα.
Ο Φρεντ και ο Τζορτζ, οι μεγαλύτεροι δίδυμοι αδελφοί του Ρον, χαμογελούσαν στον Χάρι από τα μπροστινά καθίσματα.
"Είσαι καλά, Χάρι;"
"Τι γίνεται εδώ;" είπε ο Ρον. "Γιατί δεν απάντησες στα γράμματά μου; Σου έγραψα γύρω στις δώδεκα φορές για να σε καλέσω, κι ύστερα ήρθε σπίτι ο μπαμπάς και είπε ότι έλαβες επίσημη προειδοποίηση επειδή έκανες μάγια μπροστά στους Μαγκλ..."
"Δεν το έκανα εγώ... Κι αυτός πού το ξέρει;"
"Δουλεύει στο υπουργείο", είπε ο Ρον. "Ξέρεις πως απαγορεύονται τα μάγια εκτός σχολής..."
"Για δες ποιος μιλάει", είπε ο Χάρι κοιτώντας με νόημα το ιπτάμενο αυτοκίνητο.
"Αυτό δεν πιάνεται", είπε ο Ρον. "Εμείς το δανειστήκαμε απλώς. Είναι του μπαμπά, δεν το μαγέψαμε εμείς. Ενώ το να κάνεις μάγια μπροστά στους Μαγκλ με τους οποίους ζεις..."
"Σου είπα, δεν τα έκανα εγώ. Αλλά πού να σου εξηγώ τώρα, είναι μεγάλη ιστορία. Κοίτα, μπορείς να ειδοποιήσεις το "Χόγκουαρτς" ότι οι Ντάρσλι με έχουν φυλακισμένο και δε με αφήνουν να γυρίσω; Κι αν κάνω ότι ελευθερώνομαι με μάγια, το υπουργείο θα νομίζει ότι είναι η δεύτερη φορά μέσα σε τρεις μέρες που κάνω μάγια και..."
"Κόψ' τις φλυαρίες", είπε ο Ρον. "Ήρθαμε να σε πάρουμε μαζί μας, στο σπίτι".
"Μα ούτε κι εσείς μπορείτε να με ελευθερώσετε με μάγια..."
"Δε χρειάζεται", είπε ο Ρον κι έδειξε με ένα νεύμα του χεριού τα μπροστινά καθίσματα χαμογελώντας. "Ξεχνάς ποιον έχω μαζί μου".
"Δέσε το στα κάγκελα", είπε ο Φρεντ πετώντας ένα σκοινί στον Χάρι.
"Αν ξυπνήσουν οι Ντάρσλι, είμαι χαμένος", είπε ο Χάρι καθώς έδενε το σκοινί σε ένα κάγκελο και ο Φρεντ μάρσαρε το αυτοκίνητο.
"Κάνε πίσω και μη φοβάσαι τίποτα", είπε ο Φρεντ.
Ο Χάρι αποτραβήχτηκε στις σκιές δίπλα από το κλουβί της Χέντβιχ, η οποία προφανώς είχε αντιληφθεί την κρισιμότητα της στιγμής και καθόταν ήσυχη κι ακίνητη. Το αυτοκίνητο μάρσαρε όλο και πιο δυνατά μέχρι που, ξαφνικά, τα κάγκελα αποσπάστηκαν με ένα δυνατό κρότο από τον τοίχο. Ο Χάρι έτρεξε στο παράθυρο και είδε τα κάγκελα να κρέμονται λίγα μέτρα πάνω από το έδαφος. Ο Ρον βάλθηκε να μαζεύει λαχανιασμένος το σκοινί. Ο Χάρι αφουγκράστηκε ανήσυχος, αλλά δεν άκουσε τίποτα από την κρεβατοκάμαρα των Ντάρσλι.
Όταν ο Ρον μάζεψε τα κάγκελα και τα έριξε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, ο Φρεντ έκανε όπισθεν και σταμάτησε όσο πιο κοντά γινόταν στο παράθυρο του Χάρι.
"Μπες μέσα", είπε ο Ρον.
"Μα τα πράγματά μου... Το μαγικό ραβδί μου... Το σκουπόξυλό μου..."
"Πού είναι;"
"Κλειδωμένα στο ντουλάπι κάτω από τις σκάλες. Και δεν μπορώ να βγω από το δωμάτιο..."
"Κανένα πρόβλημα", είπε ο Τζορτζ από τη θέση του συνοδηγού. "Κάνε στην άκρη, Χάρι".
Ο Φρεντ και ο Τζορτζ πέρασαν προσεκτικά από το παράθυρο στο δωμάτιο του Χάρι. "Οφείλω να τους το αναγνωρίσω", συλλογίστηκε ο Χάρι μόλις ο Τζορτζ έβγαλε από την τσέπη του μια κοινή φουρκέτα και καταπιάστηκε με την κλειδαριά.
"Πολλοί μάγοι το θεωρούν χάσιμο χρόνου να μάθουν αυτά τα απλά κόλπα των Μαγκλ", είπε ο Φρεντ, "αλλά εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχουν κάποιες δεξιότητες που αξίζει τον κόπο να τις αποκτήσουμε, έστω κι αν είναι χρονοβόρες".
Ακούστηκε ένα σιγανό κλικ και η πόρτα άνοιξε.
"Λοιπόν... Εμείς θα φέρουμε το μπαούλο κι εσύ μάζεψε ότι χρειάζεσαι από το δωμάτιό σου και δώσ' τα στον Ρον", ψιθύρισε ο Τζορτζ.
"Προσέξτε το τελευταίο σκαλοπάτι, τρίζει", ψιθύρισε ο Χάρι καθώς οι δίδυμοι εξαφανίζονταν στο σκοτεινό πλατύσκαλο.
Ο Χάρι άρχισε να μαζεύει βιαστικά τα πράγματά του και να τα δίνει από το παράθυρο στον Ρον. Ύστερα πήγε να βοηθήσει τον Φρεντ και τον Τζορτζ να ανεβάσουν το μπαούλο στις σκάλες. Ο Χάρι άκουσε το θείο Βέρνον να βήχει.
Κάποια στιγμή έφτασαν επιτέλους λαχανιασμένοι στο πλατύσκαλο, πέρασαν το μπαούλο μέσα από το δωμάτιο και σταμάτησαν μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο. Ο Φρεντ σκαρφάλωσε στο αυτοκίνητο για να τραβήξει το μπαούλο μαζί με τον Ρον, ενώ ο Χάρι και ο Τζορτζ θα το έσπρωχναν από το δωμάτιο. Το μπαούλο άρχισε να γλιστράει σιγά σιγά από το παράθυρο.
Ο θείος Βέρνον έβηξε πάλι.
"Λίγο ακόμα", κοντανάσανε ο Φρεντ, που τραβούσε μέσα από το αυτοκίνητο. "Μια γερή σπρωξιά..."
Ο Χάρι και ο Τζορτζ έσπρωξαν με τους ώμους τους. Το μπαούλο γλίστρησε τελικά στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου.
"Εντάξει, φύγαμε", ψιθύρισε ο Τζορτζ.
Αλλά καθώς ο Χάρι δρασκέλιζε το περβάζι του παραθύρου, ακούστηκε πίσω του ένα στριγκό κρώξιμο και αμέσως μετά η αγριοφωνάρα του θείου Βέρνον.
"Πάλι αυτή η παλιοκουκουβάγια!"
"Ξέχασα τη Χέντβιχ!" αναφώνησε ο Χάρι.
Και ορμάει πίσω στο δωμάτιο, την ίδια ακριβώς στιγμή που το φως του διαδρόμου άναβε, αρπάζει το κλουβί της Χέντβιχ, τρέχει ξανά στο παράθυρο και το δίνει στον Ρον. Κι ενώ ετοιμάζεται να δρασκελίσει πάλι το περβάζι, ακούει μια γροθιά στην ξεκλείδωτη πόρτα του δωματίου του, η πόρτα ανοίγει με πάταγο και βλέπει μπροστά του το θείο Βέρνον.
Για ένα δευτερόλεπτο ο θείος Βέρνον στάθηκε σαν μαρμαρωμένος στο κατώφλι. Ύστερα βρυχήθηκε σαν εξαγριωμένος ταύρος και όρμησε στον Χάρι, αρπάζοντάς τον από τον αστράγαλο.
Ο Ρον, ο Φρεντ και ο Τζορτζ άδραξαν τον Χάρι από τα μπράτσα και τον τραβούσαν με όλη τους τη δύναμη.
"Πετούνια!" ούρλιαξε ο θείος Βέρνον με όλη του τη δύναμη. "Το σκάει! Το σκάει!"
Τελικά οι Ουέσλι, βάζοντας όλη τους τη δύναμη, ελευθέρωσαν το πόδι του Χάρι από τη λαβή του θείου Βέρνον. Μόλις ο Χάρι μπήκε στο αυτοκίνητο κι έκλεισε την πόρτα, ο Ρον φώναξε: "Σανίδωσέ το, Φρεντ!"
Και το αυτοκίνητο εκτινάχτηκε προς το φεγγάρι.
Ο Χάρι δεν μπορούσε να το πιστέψει. Ήταν ελεύθερος! Κατέβασε το τζάμι και με τα μαλλιά του να ανεμίσουν στον αέρα, κοίταξε τις στέγες των σπιτιών της οδού Πριβέτ, να μικραίνουν ολοένα. Ο θείος Βέρνον, η θεία Πετούνια και ο Ντάντλι στέκονταν άναυδοι στο παράθυρο του Χάρι. "Θα σας δω του χρόνου το καλοκαίρι!" φώναξε ο Χάρι.
Οι Ουέσλι έσκασαν στα γέλια και ο Χάρι βολεύτηκε στη θέση του με ένα χαμόγελο που έφτανε ως τα αφτιά.
"Βγάλε τη Χέντβιχ από το κλουβί", είπε ο Χάρι στον Ρον. "Θα μας ακολουθήσει πετώντας. Να ξεμουδιάσουν και λίγο τα φτερά της από την κλεισούρα".
Ο Τζορτζ έδωσε τη φουρκέτα στον Ρον και σε ένα λεπτό η Χέντβιχ πετούσε πανευτυχής έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου, γλιστρώντας δίπλα τους σαν φάντασμα.
"Λοιπόν, για λέγε, Χάρι", είπε ανυπόμονα ο Ρον. "Τι έγινε;"
Ο Χάρι τους είπε για τον Ντόμπι, τις προειδοποιήσεις του και το φιάσκο με την πουτίγκα με τις βιολέτες. Όταν τελείωσε, έπεσε βαριά σιωπή.
"Α, τον παμπόνηρο", είπε τέλος ο Φρεντ.
"Α, τον πανούργο", συμφώνησε ο Τζορτζ. "Και δε σου είπε καν ούτε ποιος υποτίθεται ότι τα σχεδιάζει όλα αυτά;"
"Δε νομίζω ότι μπορούσε", είπε ο Χάρι. "Σας είπα, κάθε φορά που πήγαινε να του ξεφύγει κάτι, χτυπούσε το κεφάλι του στον τοίχο".
Ο Χάρι είδε τον Φρεντ και τον Τζορτζ να κοιτάζονται.
"Λέτε να μου είπε ψέματα;" τους ρώτησε ο Χάρι.
"Να το πω αλλιώς", είπε ο Φρεντ. "Τα σπιτικά ξωτικά έχουν δικές τους μαγικές δυνάμεις, αλλά δεν μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν χωρίς την άδεια του αφέντη τους. Πιστεύω ότι έστειλαν το γεροντόμπι να σε εμποδίσει να γυρίσεις στο "Χόγκουαρτς". Κάποιος θέλει να σ' τη φέρει. Ξέρεις κανέναν στο σχολείο που να σ' έχει στο μάτι;"
"Ναι", είπαν με μια φωνή ο Χάρι και ο Ρον.
"Ο Ντράκο Μαλφόι", εξήγησε ο Χάρι. "Με μισεί".
"Ο Ντράκο Μαλφόι;" είπε ο Τζορτζ γυρνώντας πίσω το κεφάλι. "Μη μου πεις πως είναι γιος του Λούσιους Μαλφόι;"
"Μάλλον. Δεν είναι συνηθισμένο όνομα", είπε ο Χάρι. "Γιατί;"
"Έχω ακούσει τον μπαμπά να μιλά για αυτόν", είπε ο Τζορτζ. "Είναι θερμός υποστηρικτής του Ξέρεις ποιου".
"Κι όταν εξαφανίστηκε ο Ξέρεις ποιος", είπε ο Φρεντ στραβολαιμιάζοντας για να κοιτάξει τον Χάρι, "ο Λούσιους Μαλφόι γύρισε πίσω κι είπε ότι παρασύρθηκε άθελά του - ψευτιές με το τσουβάλι. Ο μπαμπάς πιστεύει ότι ανήκε στο στενό κύκλο του Ξέρεις ποιου".
Ο Χάρι είχε ξανακούσει αυτές τις φήμες για την οικογένεια του Μαλφόι και δεν ξαφνιάστηκε. Ο Μαλφόι έκανε τον Ντάντλι Ντάρσλι να φαντάζει σαν ένα τρυφερό, ευγενικό κι ευαίσθητο αγόρι.
"Δεν ξέρω αν έχουν οι Μαλφόι ξωτικό στο σπίτι τους..." είπε ο Χάρι.
"Πάντως σίγουρα οι αφέντες του θα είναι κάποια παλιά και πλούσια οικογένεια μάγων", είπε ο Φρεντ.
"Ναι. Η μαμά θα ήθελε πολύ να είχαμε ένα σπιτικό ξωτικό για να κάνει το σιδέρωμα", είπε ο Τζορτζ. "Αλλά το μόνο που έχουμε, είναι ένα άθλιο, γέρικο τελώνιο στη σοφίτα και ένα σωρό καλικάντζαρους στον κήπο. Τα ξωτικά του σπιτιού κατοικούν σε μεγάλα, παλιά αρχοντικά και πύργους. Δε θα τα βρεις στο σπίτι μας..."
Ο Χάρι έμεινε σιωπηλός. Κρίνοντας από το γεγονός ότι ο Ντράκο Μαλφόι είχε πάντα τα καλύτερα πράγματα, η οικογένειά του μάλλον έπλεε στο χρυσάφι. Δε δυσκολευόταν διόλου να φανταστεί τον Μαλφόι να ζει σε ένα μεγάλο αρχοντικό. Επίσης, το να στείλεις τον υπηρέτη της οικογένειάς σου να εμποδίσει τον Χάρι να επιστρέψει στο "Χόγκουαρτς", ταίριαζε γάντι στον Μαλφόι και στον τρόπο που συνήθιζε να σκέφτεται. Ο Χάρι αναρωτήθηκε αν ήταν κουτός που είχε πάρει τον Ντόμπι στα σοβαρά.
"Πάντως, ευτυχώς που ήρθαμε και σε πήραμε", είπε ο Ρον. "Ανησύχησα πολύ που δεν απάντησες στα γράμματά μου. Στην αρχή νόμιζα πως έφταιγε ο Έρολ..."
"Ποιος είναι ο Έρολ;"
"Η κουκουβάγια μας. Είναι πολύ γέρος. Δε θα ήταν η πρώτη φορά που δεν παρέδωσε μήνυμα. Ζήτησα λοιπόν να δανειστώ τον Ερμή..."
"Ποιον;"
"Την κουκουβάγια που αγόρασαν η μαμά και ο μπαμπάς στον Πέρσι όταν αρίστευσε", είπε ο Φρεντ από το μπροστινό κάθισμα.
"Αλλά ο Πέρσι δε μου τον έδωσε", είπε ο Ρον. "Είπε ότι τον χρειάζεται".
"Ο Πέρσι φέρεται πολύ παράξενα φέτος το καλοκαίρι", είπε συνοφρυωμένος ο Τζορτζ. "Στέλνει ένα σωρό γράμματα και περνά τον περισσότερο καιρό του κλεισμένος στο δωμάτιό του... Θέλω να πω, πόσο γυάλισμα πια χρειάζεται το σήμα του αριστούχου; Τρέχεις πολύ, Φρεντ", πρόσθεσε δείχνοντας το ταχύμετρο στο ταμπλό. Ο Φρεντ χτύπησε ρυθμικά τα δάχτυλα στο τιμόνι.
"Ξέρει ο μπαμπάς σας ότι πήρατε το αυτοκίνητο;" ρώτησε ο Χάρι, αν και μάντευε την απάντηση.
"Ε... Όχι", είπε ο Ρον. "Είχε δουλειά απόψε. Με λίγη τύχη, θα το ξαναβάλουμε στο γκαράζ χωρίς να καταλάβει η μαμά ότι πετάξαμε".
"Τι ακριβώς κάνει ο μπαμπάς σας στο Υπουργείο μαγείας;"
"Εργάζεται στο πιο βαρετό τμήμα", είπε ο Ρον. "Στο γραφείο κακής χρήσης αντικειμένων κατασκευής Μαγκλ".
"Στο ποιο;"
"Ξέρεις, είναι ένα γραφείο που ασχολείται με μαγεμένα αντικείμενα κατασκευής Μαγκλ, για την περίπτωση που θα καταλήξουν σε κατάστημα ή σπίτι Μαγκλ. Όπως πέρσι, ας πούμε, που πέθανε μια γριά μάγισσα και το σερβίτσιο του τσαγιού της πουλήθηκε σε ένα παλαιοπωλείο. Το αγόρασε μια Μαγκλ, το πήρε σπίτι της και επιχείρησε να σερβίρει με αυτό τσάι στις φίλες της. Ήταν ένας εφιάλτης. Ο μπαμπάς δούλευε υπερωρίες επί ένα μήνα".
"Τι έγινε;"
"Η τσαγιέρα αφήνιασε κι άρχισε να περιλούζει τα πάντα με καυτό τσάι, ενώ ένας άνθρωπος κατέληξε στο νοσοκομείο με τη μύτη του πιασμένη στη λαβίδα της ζάχαρης. Ο μπαμπάς τρελάθηκε. Στο γραφείο είναι μόνο αυτός κι ένας γερομάγος, ο Πέρκινς, κι έπρεπε να κάνουν ένα σωρό μάγια για τη μνήμη και χίλια δυο άλλα για να κουκουλωθεί το θέμα..."
"Αλλά ο μπαμπάς σου... Αυτό το αυτοκίνητο..."
Ο Φρεντ γέλασε. "Ναι, ο μπαμπάς έχει πάθος με τα αντικείμενα των Μαγκλ. Η αποθήκη μας είναι γεμάτη από δαύτα. Τα αποσυναρμολογεί, τους κάνει μάγια και τα επανασυναρμολογεί. Αν έκανε έφοδο στο σπίτι μας, θα έπρεπε να συλλάβει πρώτ' απ' όλα τον εαυτό του. Της μαμάς κοντεύει να της στρίψει".
"Να ο κεντρικός δρόμος", είπε ο Τζορτζ κοιτώντας τη γη από το παρμπρίζ. "Σε δέκα λεπτά θα είμαστε σπίτι... Ευτυχώς, γιατί χαράζει..."
Ο ανατολικός ορίζοντας είχε αρχίσει να ροδίζει.
Ο Φρεντ χαμήλωσε το αυτοκίνητο και ο Χάρι διέκρινε ένα σκοτεινό μωσαϊκό από αγρούς και συστάδες δέντρων.
"Είμαστε λίγο έξω από το χωριό", είπε ο Τζορτζ. "Το Ότερι σεν Κάτσπολ..."
Το ιπτάμενο αυτοκίνητο όλο και χαμήλωνε. Τώρα ανάμεσα από τα δέντρα έλαμπε η άκρη ενός φωτεινού, πορφυρού ηλίου.
"Προσγείωση!" είπε ο Φρεντ καθώς άγγιζαν το έδαφος με ένα ελαφρό τράνταγμα.
Προσγειώθηκαν σε μια μικρή αυλή, δίπλα σε ένα ετοιμόρροπο γκαράζ.