×

Usamos cookies para ayudar a mejorar LingQ. Al visitar este sitio, aceptas nuestras politicas de cookie.


image

Liber Psalmorum, Psalmi 121-150, Psalmus 138

Psalmus 138

1 In finem, psalmus David.

Domine, probasti me, et cognovisti me ; 2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. 3 Intellexisti cogitationes meas de longe ; semitam meam et funiculum meum investigasti : 4 et omnes vias meas prævidisti, quia non est sermo in lingua mea. 5 Ecce, Domine, tu cognovisti omnia, novissima et antiqua. Tu formasti me, et posuisti super me manum tuam. 6 Mirabilis facta est scientia tua ex me ; confortata est, et non potero ad eam. 7 Quo ibo a spiritu tuo ? et quo a facie tua fugiam ? 8 Si ascendero in cælum, tu illic es ; si descendero in infernum, ades. 9 Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris, 10 etenim illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua. 11 Et dixi : Forsitan tenebræ conculcabunt me ; et nox illuminatio mea in deliciis meis. 12 Quia tenebræ non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur : sicut tenebræ ejus, ita et lumen ejus. 13 Quia tu possedisti renes meos ; suscepisti me de utero matris meæ. 14 Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es ; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis. 15 Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto ; et substantia mea in inferioribus terræ. 16 Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur. Dies formabuntur, et nemo in eis. 17 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus ; nimis confortatus est principatus eorum. 18 Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur. Exsurrexi, et adhuc sum tecum. 19 Si occideris, Deus, peccatores, viri sanguinum, declinate a me : 20 quia dicitis in cogitatione : Accipient in vanitate civitates tuas. 21 Nonne qui oderunt te, Domine, oderam, et super inimicos tuos tabescebam ? 22 Perfecto odio oderam illos, et inimici facti sunt mihi. 23 Proba me, Deus, et scito cor meum ; interroga me, et cognosce semitas meas. 24 Et vide si via iniquitatis in me est, et deduc me in via æterna.


Psalmus 138 Psalm 138 詩篇 138 Salmo 138 Псалом 138 诗篇 138

1 In finem, psalmus David.

Domine, probasti me, et cognovisti me ; 2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. O Lord, thou hast proved me, and known me; 2 You know when I sit down and rising up. 3 Intellexisti cogitationes meas de longe ; semitam meam et funiculum meum investigasti : 4 et omnes vias meas prævidisti, quia non est sermo in lingua mea. 3 understood my thoughts from afar; my comings and goings have investigated 4 and the ways foreseen because there is no word on my tongue. 5 Ecce, Domine, tu cognovisti omnia, novissima et antiqua. 5 See, Lord, you know everything, and the last old. Tu formasti me, et posuisti super me manum tuam. You have formed me and put it on my hand. 6 Mirabilis facta est scientia tua ex me ; confortata est, et non potero ad eam. 7 Quo ibo a spiritu tuo ? 7 Where can I go from your spirit? et quo a facie tua fugiam ? And this from your face? 8 Si ascendero in cælum, tu illic es ; si descendero in infernum, ades. 9 Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris, 10 etenim illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua. 9 If I take the wings of the morning and dwell in the uttermost parts of the sea, 10 even there your hand will guide me, your right hand will hold. 11 Et dixi : Forsitan tenebræ conculcabunt me ; et nox illuminatio mea in deliciis meis. 11 I say, Surely the darkness shall cover me; And the night shall be light about me. 12 Quia tenebræ non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur : sicut tenebræ ejus, ita et lumen ejus. 12 The darkness will not be dark to you; the night as day: the darkness and light. 13 Quia tu possedisti renes meos ; suscepisti me de utero matris meæ. 13 You have eyes; protected me from my mother's womb. 14 Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es ; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis. 14 praise you because I am fearfully and art; works are wonderful, I know that much. 15 Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto ; et substantia mea in inferioribus terræ. 15 is not hidden from thee, which was made in secret; And beneath in the earth. 16 Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur. 16 imperfeotum my eyes saw, and in your book were written. Dies formabuntur, et nemo in eis. 17 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus ; nimis confortatus est principatus eorum. 17 How precious are your thoughts, O God! : their principality is exceedingly strengthened. 18 Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur. Exsurrexi, et adhuc sum tecum. 19 Si occideris, Deus, peccatores, viri sanguinum, declinate a me : 20 quia dicitis in cogitatione : Accipient in vanitate civitates tuas. 19 If you kill the wicked, O God of blood, depart from me 20 because you think: take your cities in vain. 21 Nonne qui oderunt te, Domine, oderam, et super inimicos tuos tabescebam ? 21 Did he hate thee, O Lord, and thy enemies? 22 Perfecto odio oderam illos, et inimici facti sunt mihi. 22 Yea I hate them, and they have become my enemies. 23 Proba me, Deus, et scito cor meum ; interroga me, et cognosce semitas meas. 24 Et vide si via iniquitatis in me est, et deduc me in via æterna.