Life: a constant reboot | Stelios Parliaros | TEDxUniversityofMacedonia - YouTube Life: a constant reboot | Stelios Parliaros | TEDxUniversityofMacedonia - YouTube

Μεταγραφή: Panagiota Zlatani Επιμέλεια: Chryssa Rapessi

(Βίντεο) (Μουσική)

♪ Κανέλα, πορτοκάλι και λεμόνι ♪

♪ Η σκέψη μου σα ζάχαρη που λιώνει ♪

♪ Ο Στέλιος βάζει την ποδιά ♪ ♪ Stelios puts on the apron ♪

♪ Γεμίζει έρωτα η καρδιά και ζυμώνει ♪ ♪ Fills the heart with love and ferments ♪

Ετοιμαστείτε παιδιά, ξεκινάμε!

♪ Αλχημείες, φίνες, γλυκές, η ζωή είμαστε ♪ ♪ Alchemy, subtlety, sweet, we are life ♪

Στέλιος Παρλιάρος: Καλησπέρα σας! Stelios Parliaros: Good evening!

Όταν δέχτηκα την πρόσκληση από το TEDx When I accepted the invitation from TEDx

κι έμαθα ότι το φετινό θέμα ήταν η επανεκκίνηση, and I learned that this year's theme was reboot,

κατάλαβα ότι ταυτιζόταν απόλυτα με τη ζωή μου, με την πορεία μου. I realized that it was perfectly in tune with my life, with my path.

Όλη η ζωή μου είναι μια συνεχόμενη επανεκκίνηση. My whole life is a constant reboot.

Γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη, I was born in Istanbul,

αλλά ήμουν πάρα πολύ κακός μαθητής. but I was a very, very bad student.

Δεν μ' αρέσανε τα γράμματα, I didn't like letters,

δεν ήθελα τα θρανία, ήθελα να φεύγω απ' το σχολείο, I didn't want the desks, I wanted to leave school,

αλλά ήθελα να ονειρεύομαι, να διαβάζω παραμύθια, but I wanted to dream, to read fairy tales,

να κοιτάζω τα αστέρια και τον ουρανό. looking at the stars and the sky.

Με ενδιέφερε πάρα πολύ τι συμβαίνει εκεί επάνω. I was very interested in what was going on up there.

Πάντα ήμουν ένα παιδί με όνειρα. I've always been a kid with dreams.

Οι γονείς μου ήταν αγχωμένοι και θέλανε να με σπουδάσουν. My parents were nervous and wanted to educate me.

Μου λέγανε, «Τι θα γίνεις;». They said, "What are you going to be?"

Εμένα δεν με ανησυχούσε I wasn't worried about it.

και τους έλεγα ότι, «Κάτι θα κάνω, κάτι θα ονειρευτώ στη ζωή μου». and I would tell them, "I'm going to do something, I'm going to dream something in my life."

Με στείλανε στην Ελλάδα για σπουδές. They sent me to Greece to study.

Με βάλανε σε ιδιωτικό σχολείο.

Δεν τα κατάφερα. I didn't make it.

Δεν ήθελα. I didn't want to.

Ήθελα να κάνω άλλα πράγματα, να ζωγραφίζω. I wanted to do other things, to paint.

Και τελικά με βάλανε σε νυχτερινό λύκειο. And they finally put me in a night school.

Και πήγα για σχέδιο, που μου άρεσε η ζωγραφική. And I went into drawing, which I liked painting.

Ήθελα να γίνω αρχιτέκτονας. I wanted to be an architect.

Αλλά ο αρχιτέκτονας θέλει και μεγάλες σπουδές. But an architect also needs a great deal of study.

Τελικά στο βραδινό λύκειο που ήμουν, Finally, at the night school I was in,

το πρωί, σαν παιδί που είχα πολλή ενέργεια, ήθελα κάτι να ασχοληθώ. in the morning, as a kid who had a lot of energy, I wanted something to do.

Είχα πολλές ώρες. I had a lot of hours.

Και πήγα στον θείο μου που είχε ανταλλακτικά μοτοποδηλάτων. And I went to my uncle who had a motorcycle parts store.

Νομίζω δεν με έχετε μέσα στην μουτζούρα να είμαι με τα ανταλλακτικά μοτοποδηλάτων. I think you don't have me in the scribble to be in the moped parts business.

Έτσι βρέθηκα σε ένα πολύ μεγάλο εργαστήριο ζαχαροπλαστικής. So I found myself in a very large pastry workshop.

Όταν μπήκα μέσα στο εργαστήριο σαν παιδί, πρέπει να ήμουν 18 χρονών, When I walked into the lab as a kid, I must have been 18 years old,

μαγεύτηκα, βλέποντας τις ζάχαρες βουνό, I was mesmerized, watching the mountain sugar,

τη μαρέγκα, τα γλυκά, τις κρέμες. the meringue, the sweets, the creams.

Και λέω, «Εδώ είμαι». Ερωτεύτηκα. And I say, "Here I am." I fell in love.

Τις πρώτες μέρες ήταν πάρα πολύ καλά. The first few days were very, very good.

Μετά από δύο-τρεις μήνες τα μαστόρια, After two or three months the tinkers,

γιατί η λέξη «σεφ» δεν υπήρχε τότε. because the word "chef" didn't exist back then.

Ήταν οι μάστοροι, τα μαστόρια δηλαδή. They were the craftsmen, the tinkerers that is.

Δεν ήταν να με εξελίξουν, έμενα στάσιμος. I wasn't to be developed, I was stagnant.

Λέω, «Πρέπει να βρω ξανά τον δρόμο μου. Να μάθω αυτήν την τέχνη καλύτερα». I say, "I have to find my way again. I need to learn this art better."

Και έμαθα ότι ένα μεγάλο ξενοδοχείο στην Αθήνα ζητάει ζαχαροπλάστες. And I heard that a big hotel in Athens is looking for pastry chefs.

Σαν παιδί με θράσος, πήγα και λέω είμαι εδώ. Like a cheeky kid, I went and said I'm here.

Με πήρε ο σεφ, ήτανε Γερμανός, The chef called me, he was German,

μου έδωσε ένα παντεσπάνι, μου έδωσε και κρέμα, να το συναρμολογήσω. gave me a sponge cake, gave me some cream to put together.

Ήταν αυτό που ήξερα να κάνω πάρα πολύ καλά στην προηγούμενη δουλειά. It was what I knew how to do very well in the previous job.

Μου λέει, «Προσλαμβάνεσαι. Τη Δευτέρα πιάνεις δουλειά». He says, "You're hired. On Monday you get a job."

Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Γιατί το λέω τα δύσκολα; That's where the hard part begins. Why do I say the hard part?

Δεν είχα εμπειρία. Πήγα ως ζαχαροπλάστης. I had no experience. I went as a pastry chef.

Σαν πιτσιρικά με βάζαν βραδινή βάρδια. As a kid, I was put on the night shift.

Και μου δίναν μια λίστα, να κάνω σου, να κάνω εκλέρ. And they gave me a list, to do you, to do electives.

Έλεγα ότι έπρεπε να το παίξω λίγο ξύπνιος. I was thinking I needed to play it a little woke.

Να φερθώ ξύπνια. Act awake.

Και τους έλεγα, «Δείξτε μου τη συνταγή, δείξτε μου πώς το φτιάχνουμε, And I'd say, "Show me the recipe, show me how we make it,

γιατί εμείς το κάναμε διαφορετικά εκεί, μην κάνω λάθος». because we did it differently there, make no mistake."

Με πολύ σκληρή δουλειά γιατί την αγάπησα τη δουλειά. With a lot of hard work because I loved the work.

Είχα περιθώριο αφότου σχόλαγα να μείνω μία ώρα. I had the leeway after I got off work to stay for an hour.

Και αυτήν την μία ώρα έμενα μέσα στο ξενοδοχείο And for that one hour I stayed inside the hotel

για να πηγαίνω στις άλλες κουζίνες, να βλέπω, να μαθαίνω. to go to the other kitchens, to see, to learn.

Και δεν θα ξεχάσω ποτέ, πάντα το λέω, And I will never forget, I always say that,

στους σεισμούς του '81 στην Αθήνα, in the earthquakes of '81 in Athens,

είχα να σερβίρω 2.000 επιδόρπια. I had 2,000 desserts to serve.

Ήρθε ένας βοηθός να με βοηθήσει και μου λέει, «Σεισμός». An assistant came to help me and said, "Earthquake."

Του λέω, «Δεν είναι ο σεισμός. Είναι η ένταση της δουλειάς». I say, "It's not the earthquake. It's the intensity of the work."

«Κουνήσου» λέω, «Πρέπει να μοιράσουμε τα γλυκά». "Move," I say, "We have to share the sweets."

Και ξαφνικά είδα όλη η κουζίνα είχε αδειάσει και έμεινα μόνος μου. And suddenly I saw the whole kitchen was empty and I was alone.

Έμεινα δύο χρόνια. I stayed for two years.

Ήταν μεγάλο σχολείο για μένα. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. It was a great school for me. I will never forget it.

Και έτσι πώς βρέθηκα με μαγαζί στο Κολωνάκι; And so how did I end up with a shop in Kolonaki?

Ο πατέρας μου, ως πνεύμα εμπόρου από την Κωνσταντινούπολη, My father, as a merchant spirit from Constantinople,

μου λέει, «Πρέπει να κάνεις δικό σου μαγαζί». he says to me, "You should have your own shop."

Μα έλεγα, «Είμαι πάρα πολύ μικρός». Αλλά είχα και ένα όνειρο. But I said, "I'm too young." But I also had a dream.

Όπως πάντα ονειρευόμουνα πώς θα είναι αυτό το ζαχαροπλαστείο As I've always dreamed of what this bakery would be like

και δεν θα είναι όπως όλα τα άλλα με κούκλες και αντικείμενα. and it won't be like all the other ones with dolls and objects.

Ήθελα ένα μίνιμαλ ζαχαροπλαστείο, να έχει φρέσκα υλικά, φρέσκα φρούτα, I wanted a minimalist bakery, to have fresh ingredients, fresh fruit,

καλή σοκολάτα και να αδειάζουν το μεσημέρι. good chocolate and empty at noon.

Έμενα τότε πλατεία Αμερικής. I lived then in America Square.

Ούτε ήξερα πού πέφτει το Κολωνάκι. Nor did I know where Kolonaki falls.

Αλλά κάτι μου λέγαν ότι κάτι συμβαίνει εκεί. But something told me something was going on there.

Και λέω, «Θα το κάνω στο Κολωνάκι». And I say, "I'll do it in Kolonaki."

Πήρα τον δρόμο για το Κολωνάκι. I took the road to Kolonaki.

Η αναζήτηση ήτανε δύσκολη. The search was difficult.

Δεν με πίστευε κανείς. Nobody believed me.

Έλεγαν, «Είναι πιτσιρικάς. Δεν υπάρχει περίπτωση». They said, "He's a kid. There's no way."

Μου ζητούσαν χρυσές λίρες για εγγύηση. They were asking me for gold pounds for bail.

Ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ. I was in a lot of pain.

Αλλά εγώ επέμενα. Και τα κατάφερα. But I insisted. And I succeeded.

Βρήκα έναν χώρο 35 τετραγωνικά υπόγειο. I found a 35 square meter basement space.

Το νοίκιασα, το εργαστήριο αλλού. I rented it, the lab elsewhere.

Δούλευα το πρωί, τα πήγαινα. I was working in the morning, I was doing it.

Ξενύχταγα το βράδυ σαν νεαρός, δεν το έβαζα κάτω. I was staying up at night as a young man, not giving up.

Έλεγα θα προχωρήσω, θα κάνω και άλλα πράγματα. I said I'm going to move on, I'm going to do other things.

Τότε έγραφε ο τύπος ότι ένας νεαρός, πολύ μικρός, αλλάζει τη γεύση της Αθήνας. Then the press wrote that a young man, very young, is changing the taste of Athens.

Όλα πολύ καλά. All very well.

Τα επόμενα δέκα χρόνια βιώνω την καταστροφή. For the next ten years I experience disaster.

Την καταστροφή γιατί; Destruction for what?

Γιατί ανοίγω μαγαζιά, μου ζητάνε franchise. Because I open stores, I get asked for franchises.

Δεν ήξερα τι σημαίνει franchise, δεν είχα οικονομικό σύμβουλο. I didn't know what a franchise was, I didn't have a financial advisor.

Κάνω ένα μεγάλο μαγαζί, κάνω σε μαγαζί μέσα γκαλερί, I'm doing a big shop, I'm doing a gallery in a shop,

αισιοδοξία, χαρά μεγάλη. optimism, great joy.

Και έρχεται η οικονομική μου καταστροφή. And here comes my financial disaster.

Δεν το βάζω κάτω. I'm not giving up.

Λέω, «Θα προσπαθήσεις, δεν θα κοροϊδέψεις τον κόσμο, I say, "You're going to try, you're not going to fool people,

ούτε από γλυκά, ούτε από το τίποτα». nor from sweets, nor from nothing."

Και βιώνω καθημερινά μια λύπη, μια ταλαιπωρία. And I experience daily a sadness, a suffering.

Αλλά συνεχίζω, συνεχίζω, συνεχίζω. But I keep going, keep going, keep going.

Περάσαν δέκα χρόνια και το 2004, Ten years passed and in 2004,

λέω, «Θα κάνω μια καινούργια επανεκκίνηση στη ζωή μου». I say, "I'm going to make a new reboot in my life."

Εγκαταλείπω την αλυσίδα που είχα κάνει I abandon the chain I had made

και ξεκινάω πλέον με το όνομά μου σαν Στέλιος Παρλιάρος, and I now start with my name as Stelios Parliaros,

και αρχίζω να δίνω συνταγές σε περιοδικά, and I start giving recipes to magazines,

γράφω βιβλία, κάνω σεμινάρια. I write books, I give seminars.

Είμαι ο πρώτος που κάνει σεμινάρια ζαχαροπλαστικής στην Αθήνα τότε. I was the first to give pastry seminars in Athens at that time.

Και το 2008, με τρώει το μικρόβιο ότι δεν ήθελα μαγαζί, And in 2008, I got the bug that I didn't want a store,

αλλά πάλι ήθελα να κάνω ένα μαγαζί με καινούργιο concept, but I still wanted to do a store with a new concept,

γιατί πάντα έχω όνειρα. because I always have dreams.

Και κάνω το μαγαζί «Γλυκές Αλχημείες by Στέλιος Παρλιάρος», And I run the shop "Sweet Alchemies by Stelios Parliaros",

το οποίο και αυτό πετυχαίνει. which also works.

Και την ίδια χρονιά δημιουργώ, κάνω την εκπομπή «Γλυκές Αλχημείες», And in the same year I create, I do the show "Sweet Alchemies",

που συνεχίζεται χωρίς να σταματήσει 12 χρόνια. which has been going on without stopping for 12 years.

Είναι η μοναδική εκπομπή μαγειρικής It's the only cooking show

που κρατάει τον ίδιο τίτλο για δωδέκατη χρονιά φέτος. which holds the same title for the twelfth year this year.

Με ρωτάνε συνέχεια αν στεναχωριέμαι ή λυπάμαι They keep asking me if I'm sad or sad

που κλείνω το μαγαζί, που άφησα την αλυσίδα. for closing the store, for leaving the chain.

Ποτέ δεν λυπήθηκα. Ποτέ δεν στεναχωρέθηκα. I was never sorry. I was never sad.

Γιατί πάντα είχα όνειρα να πάω παρακάτω. Because I've always had dreams of going further.

Κλείνει ένας κύκλος, ανοίγει ένας άλλος κύκλος One circle closes, another circle opens

Γιατί μου αρέσει η δημιουργία. Because I like to create.

Αγαπώ τη φύση πάρα πολύ. I love nature very much.

Εμπνέομαι από τη φύση. I am inspired by nature.

Εμπνέομαι από ένα πιάτο. Εμπνέομαι από ένα ρούχο. I'm inspired by a dish. I am inspired by a piece of clothing.

Εμπνέομαι από ένα ύφασμα, από ένα μουσείο. I'm inspired by a fabric, by a museum.

Πρόσφατα είχα πάει ένα ταξίδι στη Νέα Καληδονία. Recently I had gone on a trip to New Caledonia.

και είδα αυτά τα δέντρα, τα οποία τα λάτρεψα. and I saw these trees, which I loved.

Μου θύμιζαν ότι είναι Χριστούγεννα. They reminded me that it's Christmas.

Και λέω, «Στο καινούργιο μου concept για τα Χριστούγεννα, And I say, "In my new concept for Christmas,

οι συσκευασίες θα είναι δέντρα». the packages will be trees."

Και δημιούργησα αυτά τα κουτιά για φέτος. And I created these boxes for this year.

Ο μινιμαλισμός γενικώς μου αρέσει πάρα πολύ. I like minimalism in general very much.

Όπως γι' αυτόν τον λόγο μου αρέσει και η αρχιτεκτονική, τα κτήρια, οι γραμμές. That's why I like the architecture, the buildings, the lines.

Αλλά δεν τα κατάφερα να γίνω αρχιτέκτονας. Δεν το μετανιώνω γι' αυτό. But I didn't manage to become an architect. I don't regret that.

Γιατί την αρχιτεκτονική την έχω βάλει στα γλυκά μου. Because I've got architecture in my sweets

Όπως έκανα μια πυραμίδα από σοκολάτα που εμπνεύστηκα από το Μουσείο του Λούβρου. Like I made a chocolate pyramid inspired by the Louvre Museum.

Νιώθω πραγματικά τυχερός γιατί κάνω αυτό που μου αρέσει. I feel really lucky because I'm doing what I like.

Μέσα από όλα αυτά τα χρόνια κατάλαβα Through all these years I understood

ότι η ζαχαροπλαστική με βοήθησε να γίνω ένας άλλος άνθρωπος. that pastry helped me become a different person.

Να επικοινωνώ με τον κόσμο. To communicate with the world.

Να μου αρέσει η φωτογραφία, να κάνω food styling. To like photography, to do food styling.

Να εμπνέομαι, να κάνω καινούργια concept. To be inspired, to make new concepts.

Δεν είναι μόνο το γλυκό ο Στέλιος, είναι πάρα πολλά πράγματα. It's not just the candy Stelios, it's so many things.

Πάντα τη νύχτα ονειρεύομαι τι γλυκό θα κάνω. Always at night I dream of what sweet thing I'll do.

Ξυπνάω τη νύχτα και μου έρχεται η γεύση στο στόμα. I wake up at night and the taste comes to my mouth.

Την άλλη μέρα πάω στο εργαστήριο.

Αγωνιώ πότε θα βρεθώ στο εργαστήριο. I'm anxious to get to the lab.

Να ανοίξω, να πάρω τα υλικά και να φτιάξω αυτό που ονειρεύτηκα. To open, get the ingredients and make what I dreamed of.

Στο εργαστήριο, οι συνάδελφοί μου πάντα κάνουν λάθη. In the lab, my colleagues always make mistakes.

Κάνουν καταστροφές. They are making disasters.

Αυτό που λένε, «Ο Στέλιος θα το σώσει». What they say, "Stelios will save it."

Και εκεί δεν θυμώνω. And there I don't get angry.

Γιατί πραγματικά μου δίνουνε έμπνευση να φτιάξω κάτι άλλο. Because they really inspire me to make something else.

Και έτσι κάνω καινούργιες συνταγές. And so I make new recipes.

Ο ρόλος μου γενικώς δεν τελειώνει στη ζαχαροπλαστική. My role generally doesn't end with pastry.

Μου αρέσει το στήσιμο, να φτιάχνω τις βιτρίνες, τα κουτιά. I like the set up, making the displays, the boxes.

Μου αρέσει πάρα πολύ η αισθητική.

Και εδώ θέλω να πω And here I want to say

ότι χωρίς παρελθόν δεν μπορείς να φτιάξεις ποτέ το μέλλον. that without a past you can never build a future.

Αυτό ισχύει και στη ζαχαροπλαστική. This also applies to pastry.

Αν δεν διαβάσεις τι ήταν η ζαχαροπλαστική, πώς ξεκίνησε, If you don't read what pastry was, how it started,

δεν μπορείς να την πας παραπέρα. you can't take it any further.

Αν δεν δεις τα λάθη που κάναν οι προηγούμενοι, If you don't see the mistakes made by those before you,

δεν μπορείς να τα διορθώσεις. you can't fix them.

Οι νέοι σήμερα ασχολούνται με το τώρα. Young people today are concerned with the now.

Ξέρουν τα μακαρόν. They know macarons.

Δεν ξέρουν τα υπέροχα ελληνικά αμυγδαλωτά. They don't know the wonderful Greek almonds.

Πάνε παίρνουν γάλα αμυγδάλου που δεν είναι γάλα αμυγδάλου. They go get almond milk that is not almond milk.

Και δεν ξέρουν τη σουμάδα. And they don't know the sumadah.

Η σουμάδα είναι σιρόπι από αμύγδαλο που φτιάχνεται στα νησιά στην Ελλάδα. Soumada is a syrup made from almond that is made on the islands in Greece.

Και φτιάχνεις υπέροχα γλυκά με τη σουμάδα. And you make wonderful desserts with the sumada.

Κανένας δεν ξέρει ιστορία των γλυκών. No one knows the history of sweets.

Από κάθε γλυκό πίσω κρύβεται μια ιστορία. There is a story behind every sweet.

Ποιος μπορεί να μου πει αν ξέρει την ιστορία της σεράνο. Who can tell me if he knows the history of serrano.

Να σηκώσει το χέρι. Raise your hand.

Τώρα βλέπω, κάτι. Πέστε την. Now I see something. Tell her.

Λοιπόν, μπορείτε να μπείτε στο Google και να τη διαβάσετε όλοι. Well, you can go to Google and read it all.

Η ιστορία της σεράνο, που δεν την ξέρει σήμερα ο Έλληνας ζαχαροπλάστης, The history of serrano, which the Greek confectioner does not know today,

την επινόησε ένας ζαχαροπλάστης τη δεκαετία του '50 στη Φωκίωνος Νέγρη was invented by a confectioner in the 50's at Fokionos Negri

προς τιμήν της Χιλιανής τραγουδίστριας in honour of the Chilean singer

που έχει το όνομα Σεράνο. named Serrano.

Η ζαχαροπλαστική από μόνη της είναι χημεία. Confectionery in itself is chemistry.

Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούμε χημικά συστατικά. We don't need to use chemical ingredients.

Αν έχεις καλά υλικά, αν έχεις βούτυρο, ζάχαρη If you have good ingredients, if you have butter, sugar

και τα εκτιμάς, μπορείς να φτιάχνεις υπέροχα γλυκά. and you appreciate them, you can make wonderful desserts.

Δεν μου αρέσουν τα χρώματα, δεν μου αρέσουνε τα συντηρητικά καθόλου. I don't like colors, I don't like conservatives at all.

Η ζάχαρη τώρα. Τη ζάχαρη τη φοβούνται όλοι. The sugar now. Sugar is what everyone is afraid of.

Τελευταίως την κατηγορούν συνέχεια. Lately she's been getting blamed all the time.

Έχουμε γεννηθεί με τους τέσσερις γευστικούς κάλυκες. We are born with the four taste buds.

Ξινό, πικρό, αλμυρό και γλυκό. Sour, bitter, salty and sweet.

Άρα από τη φύση μας είναι να απολαμβάνουμε και ένα γλυκό. So it is in our nature to enjoy a sweet.

Εγώ προσωπικά έχω αφαιρέσει πολύ τη ζάχαρη. I personally have cut out a lot of sugar.

Γιατί παλιά τη χρησιμοποιούσαν τη ζάχαρη σαν συντηρητικό. Because they used to use sugar as a preservative.

Τώρα δεν χρειάζεται. Now you don't have to.

Σκεφτείτε ένα γλυκό για δώδεκα άτομα να έχει 200 γραμμάρια ζάχαρη. Consider a dessert for twelve people with 200 grams of sugar.

Δεν είναι τίποτα. It's nothing.

Έχετε φανταστεί να φάτε μiα σοκολάτα χωρίς ζάχαρη; Have you ever imagined eating a chocolate without sugar?

Δεν θα την έτρωγε κανείς. No one would eat it.

Αλλά σοκολάτα καταναλώνουμε, κατηγορούμε τη ζάχαρη. But chocolate we consume, we blame sugar.

Λοιπόν, απολαύστε. Για μένα ένα γλυκό είναι απόλαυση. Well, enjoy. For me, a dessert is a treat.

Μπορεί να μη βάζω ζάχαρη στον καφέ μου, για να τον απολαμβάνω καλύτερα. I might not put sugar in my coffee, so I can enjoy it better.

Αλλά ένα γλυκό μπορούμε να το καταναλώνουμε και να είναι καλή πρώτη ύλη. But a dessert can be consumed and be a good raw material.

Μίνιμαλ. Minimal.

Το μίνιμαλ, η απλότητα, είναι αυτό που μου ταιριάζει απόλυτα. Minimalism, simplicity, is what suits me perfectly.

Η απλότητα στην επικοινωνία μου, στους ανθρώπους, στο γλυκό, είμαι εγώ. The simplicity in my communication, in people, in the sweet, is me.

Φέτος, το 2020, κλείνω 40 χρόνια ως ζαχαροπλάστης. This year, in 2020, I will be 40 years as a pastry chef.

Και για άλλη μία φορά, κάνω μια επανεκκίνηση στη ζωή μου, And once again, I'm making a reboot in my life,

φτιάχνοντας διάφορα βιβλία, making various books,

επικοινωνώ με καινούργιες συνταγές με τον κόσμο, I communicate with new recipes to the world,

κάνω διάφορα events, διάφορα pop-up I do various events, various pop-ups

και ανανεώνω την καινούργια εκπομπή μετά από 12 χρόνια and I'm renewing the new show after 12 years

με ένα καινούργιο concept. with a new concept.

Στις καινούργιες αρχές και στα καινούργια ξεκινήματα για όλους! To new beginnings and new starts for all!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Thank you very much!

(Χειροκρότημα) (Applause)