Αθήνα | Επίσκεψη στο πνευματικό κέντρο Μελίνα Μερκούρη
Βρίσκομαι στο κέντρο της Αθήνας με προορισμό
τον επόμενο μικρό της θησαυρό
τα πόδια μου όμως αδυνατούν να με ακολουθήσουν
και η οικολογική μου συνείδηση...
απαιτεί ένα "καθαρό"
μέσο μεταφοράς
θα επιλέξω λοιπόν ένα λεωφορείο
φυσικού αερίου !
πάνω στην ώρα !
Προορισμός μας,
το παλιό πιλοποιείο Πουλόπουλου
εκεί που στεγάζεται το Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα
βρισκόμαστε στο κέντρο της Αθήνας
στην περιοχή του Θησείου
βρίσκεται το Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα
έχει δύο μόνιμες εκθέσεις
που έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον
για πάμε να δούμε ...
να' μαστε λοιπόν, στο κέντρο της Αθήνας
μιας άλλης εποχής
βρισκόμαστε λοιπόν, σε μια αθηναϊκή γειτονιά
όπως ακριβώς ήταν η Αθήνα
στα τέλη του 19ου αιώνα
αρχές 20ου
πρόκειται λοιπόν για ένα "ζωντανό" μουσείο
που προσπαθεί να μας μεταφέρει, τις εικόνες της Αθήνας
από την εποχή εκείνη
η βόλτα μας ξεκινάει
με γνωστές φυσιογνωμίες...
το κτήριο με τις Καρυάτιδες
επί της Ασωμάτων
υπάρχει ακόμα !
ανακαινίζεται...
ακόμα !
κουρείο
του 1912...
φαλτσέτα
πινέλο
μπριγιαντίνι
έτοιμος ο γαμπρός !
τα σπίτια και τα μαγαζιά
είναι πιστά αντίγραφα, κατοικιών και κτηρίων
της Αθήνας
εκείνης της εποχής
δηλαδή
αρχές 20ου αιώνα
η ιδιαιτερότητα
αυτής της προσπάθειας
βρίσκεται στην άρτια αναπαράσταση των καταστημάτων
δίνοντας την αισθητική και το χρώμα της εποχής
και εγώ ως γνήσιος καταναλωτής
ανεξαρτήτου εποχής
θέλω να μπω σε όλα αυτά τα μαγαζιά
και γιατί όχι
να αρχίσω να ψωνίζω !
όλα τα αντικείμενα
ρούχα, καπέλα, παπούτσια
μπουκάλια, αρώματα, τα πάντα !
είναι απόλυτα αυθεντικά
τα μυρίζεις...
η μόνιμη έκθεση με τίτλο
το οδοιπορικό της Αθήνας
αναφέρεται στην Αθήνα απ'τα γυρίσματα του αιώνα
μέχρι τον μεσοπόλεμο
και εμείς έχουμε πλέον αφεθεί στην γοητεία της εποχής εκείνης
σε παλιό πιλοποιείο βρισκόμαστε
καπέλα θα βλέπουμε...
πολλά καπέλα,
ωραία καπέλα
ιδιαίτερα καπέλα !
καπέλα μιας άλλης εποχής
που τώρα θα τα χαρακτηρίζαμε...
θεατρικά !
σίγουρα όμως
πολύ ρομαντικά !
παστίλιες ευκαλίπτου
αλοιφή για κρυοπαγήματα
Pheroline
το πλέον δραστικόν και το πλέον ευχάριστον
η στην γεύσην
ενδείξεις:
αναιμία
χλώρωσης
νευρασθένειες
και όλαι αι περιπτώσεις
νευρικής και σωματικής εξάντλησης
αντεδείξεις δεν έχει
και μια ιστορία από εκείνη την εποχή
το 1894
ο Ηλίας Πουλόπουλος
αρχίζει να χτίζει το νέο του μεγάλο εργοστάσιο
στην έρημη τότε περιοχή
που σήμερα βρίσκεται στα όρια Πετραλώνων και Θησείου
το αρχικό κτίσμα ήταν μονόροφο
με το κεντρικό κτήριο χτισμένο, με πέτρα πελεκητή
ενώ μια ψηλή τεράστια καπνοδόχος
ύψωνε το ανάστημά της στο κέντρο του κτηρίου
αργότερα προστέθηκε και ένας δεύτερος όροφος
και το εργοστάσιο πήρε την μορφή που βλέπουμε σήμερα
το γνωστό σε εμάς
πιλοποιείο
Πουλόπουλου
καφές 2.20
λουκούμι 2.20
λεμονάδα, βυσσινάδα 3.60
ούζο, μαστίχα 2.20
Αθήνα του 2015 ή του 1915 ?
όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν...
πολύ ωραίο το οδοιπορικό στην παλιά Αθήνα
αξίζει την βόλτα του
συνεχίζουμε και εμείς το δικό μας οδοιπορικό και κατεβαίνουμε
έναν όροφο παρακάτω στο κτήριο
σε ένα μέρος γεμάτο παιδικότητα
φιγούρες
και αναμνήσεις
φιγούρες, εισιτήρια, καρτποστάλ, αναμνηστικά, βιβλία
από το 1950 και μετά
ολόκληρη η ιστορία
του Καραγκιόζη
ένα πλήρες μουσείο !
ένα τέλειο μουσείο για μικρούς και μεγάλους
δηλαδή αν μπει εδώ ένα παιδάκι
τι μπορεί να σκέφτεται με τόσα χρώματα και κούκλες ?
ένα μουσείο
που παρουσιάζει την παλιά
και νεότερη ιστορία του Καραγκιόζη
καθώς και την εξέλιξη της φιγούρας του θεάτρου σκιών
απ'το 1850
μέχρι σήμερα
αναμνηστικά από την οικογένεια
φωτογραφίες από παραστάσεις
συνεργασίες με διάσημους ανθρώπους
του θεάτρου και των τεχνών
τα πάντα βρίσκονται εδώ μέσα !
ιδανικός ξεναγός
και ψυχή του μουσείου
είναι ο Σωτήρης Χαρίδημος
άξιος συνεχιστής
της μεγάλης παράδοσης που παρέλαβε
από την οικογένειά του
αυτό το μουσείο
που ήρθατε
ανήκει στον Δήμο της Αθήνας
είναι το παλιό κτήριο του Πουλόπουλου
που έφτιαχνε τα καπέλα
εγώ σαν Χαρίδημος και μικρότερος της οικογενείας
από τον Χρήστο Χαρίδημο, τον πατέρα μου,
τον αδερφό μου τον Γιώργο,
συνεχίζω εγώ
εδώ είναι ένα μεγάλο σχολείο
εδώ μπορώ να πω
χωρίς υπερβολές, ότι είναι
ένα μουσείο θεάτρου σκιών
ίσως το καλύτερο του κόσμου
ώρε μπαμπάκο !
βρε καλώς τον Κολλητήρη
τι κάνεις παιδί μου ?
μπαμπάκο
τι θα φάμε σήμερα ?
έχουμε φασολάδα έ ?
άντε πάμε μέσα να φάμε γιατί πεινάω !
έμαθα πολλά,
πολλά γράμματα στο σχολείο
έλα μέσα βρε παιδί μου !
σχολεία έρχονται πάρα πολλά
μπορώ να σας πω ότι έχουν περάσει πάνω από
30.000 παιδιά
στα 9 χρόνια που είμαι
θέλω να σας πω ότι,
και κάθε φιγούρα που γίνεται
έχει την κατηγορία φιγούρας
τι εννοώ
άλλο θα παίξουμε στο νηπιαγωγείο
αλλιώς θα παίξουμε
σε παιδιά με ειδικές ανάγκες
και αλλιώς θα παίξουμε σε μεγάλους
έρχονται γερόντια και μου λένε
τι μου θυμίζετε Χαρίδημε !
και εγώ έπαιζα Καραγκιόζη, με ένα σεντονάκι, και τέτοια...
στην καρδιά της πόλης
στο Θησείο
συναντήσαμε την παλιά Αθήνα
επιστρέφουμε όμως στους σύγχρονους ρυθμούς,
για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας
στους θησαυρούς της πόλης
ραντεβού
στο επόμενο μουσείο...
