×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Ηχητικά άρθρα..., Η ώρα που στην σκηνή εμφανίζεται ένας τρίτος παίκτης

Η ώρα που στην σκηνή εμφανίζεται ένας τρίτος παίκτης

[31:00]

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ έχει εμφανιστεί ένας τρίτος, απροσδόκητος μέχρι πρότινος, παίκτης, έτοιμος να υποδεχτεί τους απογοητευμένους ψηφοφόρους από δεξιά κι αριστερά, ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάνουν ό,τι μπορούν για να τον βοηθήσουν.

Η εμφάνιση και των δύο το Σάββατο στη Βουλή ήταν μάλλον από τις χειρότερες τους. Επιθετικός λόγος, αλαζονεία, ανούσιοι επιδεικτικοί διαξιφισμοί, λίγα επιχειρήματα και ακόμα λιγότερος διάλογος για την ουσία.

Η συζήτηση για την κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού του 2022 έγινε –όπως κάθε άλλο γεγονός– στη σκιά της πανδημίας και το ενδιαφέρον μονοπώλησε για άλλη μια φορά η μελέτη Τσιόδρα, όχι άδικα, αφού το Μέγαρο Μαξίμου δεν είχε δώσει επαρκείς εξηγήσεις, αφήνοντας το θέμα που δημιουργήθηκε να σέρνεται για μέρες.

Πολύ πιθανόν η «μελέτη Τσιόδρα» μαζί με όσα σχετικά προηγήθηκαν και ακολούθησαν το διάστημα αυτό να αποτελέσει σημείο καμπής για την κυβέρνηση. Κι αυτό επειδή σηματοδοτεί την αλλαγή στάσης της σε μια σειρά από ζητήματα που αφορούν στην πανδημία, αλλά όχι μόνο, και η οποία ενδεχομένως να έχει συνέπειες που αδυνατεί να προβλέψει, όπως φάνηκε και από την ατυχή επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος των διασωληνωμένων εκτός ΜΕΘ.

Η κυβέρνηση μετά τη δεύτερη φάση της πανδημίας και την έλευση των εμβολίων, ακολουθεί μία πολιτική που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως «κυνική», ωστόσο είναι αποδεκτή από πολλούς και ανεκτή από ακόμα περισσότερους.

Η πολιτική αυτή λέει ότι α) η κυβέρνηση αύξησε τις ΜΕΘ όσο μπορούσε, β) δεν είναι στις προθέσεις της να πάρει περιοριστικά μέτρα τύπου λοκντάουν γιατί αυτά βλάπτουν την οικονομία και περιορίζουν τις ελευθερίες, οπότε γ) η μόνη λύση είναι τα εμβόλια, τα οποία προσφέρονται δωρεάν σε όλους.

Κατά συνέπεια, σύμφωνα με την κυβερνητική αφήγηση, για τις απώλειες και την πίεση του ΕΣΥ ευθύνονται όσοι δεν εμβολιάζονται και όσοι δεν στηρίζουν τον εμβολιασμό ή ενθαρρύνουν τους λεγόμενους αντιεμβολιαστές.

Με τη σημερινή πολιτική κάποιοι συμφωνούν και κάποιοι διαφωνούν. Οι δημοσκοπήσεις κατά την πρώτη περίοδο της πανδημίας, όταν η κυβέρνηση ακολουθούσε τη γραμμή Τσιόδρα, ο οποίος είχε οριστεί και εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας για τον κορωνοϊό, έδειχναν ότι η κυβερνητική διαχείριση τότε είχε την αποδοχή της απόλυτης πλειοψηφίας, αγγίζοντας ακόμα και ποσοστά κοντά στο 80%.

Σήμερα η αποδοχή αυτή έχει υποχωρήσει σημαντικά. Ωστόσο, πολλοί εξακολουθούν να συμφωνούν με την κυβέρνηση –και μετά την αλλαγή πλεύσης– ότι η οικονομία δεν πρέπει να κλείσει, ούτε να υπάρξουν ξανά περιοριστικά μέτρα για όλους.

Με τους ισχυρισμούς, όμως, ότι οι διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ έχουν την ίδια θνησιμότητα με τους εντός δεν μπορεί να συμφωνήσει κανένας, είτε έχει γνώση των επιστημονικών μελετών είτε όχι. Ο πρωθυπουργός κέρδισε τις εκλογές παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως εκφραστή ενός «μετώπου λογικής», καταγγέλλοντας τις επικοινωνιακές τακτικές που έκαναν το μαύρο-άσπρο και καταφέρνοντας έτσι να κερδίσει ψηφοφόρους που δεν ανήκαν απαραίτητα στη δεξιά ή την κεντροδεξιά. Οπότε η υιοθέτηση πρακτικών που ο ίδιος κατήγγειλε δεν μπορεί παρά να προκαλέσει δυσαρέσκεια στους ψηφοφόρους που δεν είναι οπαδοί.

Γιατί ενόχλησε η μελέτη Τσιόδρα

Η ενόχληση για τον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα, ο οποίος εκτός από διακεκριμένος επιστήμονας, παραμένει και ο πιο αγαπητός στον ελληνικό λαό, έρχεται σε αντίθεση με μερικά ακόμα χαρακτηριστικά τα οποία είχε προβάλει η κυβέρνηση αυτή ως στοιχεία της ταυτότητας της: τον σεβασμό και την ανάδειξη της αριστείας, την αποδοχή των τεχνοκρατών και όσων κατέχουν την ειδική γνώση.

Ο πρωθυπουργός το Σάββατο στη Βουλή, με μια αναφορά που έμοιαζε σχεδόν απαξιωτική, δίχως να τον κατονομάσει, είπε ότι δεν περίμενε τη μελέτη κανενός καθηγητή για να ενισχύσει το ΕΣΥ, αλλά δεν κατάφερε να κρύψει την ενόχλησή του για έναν επιστήμονα που ήταν και στενός του συνεργάτης, ο οποίος δεν έκανε τίποτα άλλο από το να χρησιμοποιεί τις έρευνες ως επιστημονικά εργαλεία, χωρίς καμία διάθεση να ασκήσει πολιτική κριτική.

Το Μαξίμου ενοχλήθηκε από τη δημοσιοποίηση της μελέτης Τσιόδρα-Λύτρα επειδή αυτή θέτει εκ των πραγμάτων (και όχι από πρόθεση) σε αμφισβήτηση την κυβερνητική πολιτική και καταδεικνύει ότι το τρίπτυχο «διπλασιάσαμε τις ΜΕΘ - όχι στο λοκντάουν - ναι στα εμβόλια» δεν αρκεί, ειδικά όταν υπάρχουν εκατό νεκροί ή και παραπάνω την ημέρα.

Άλλωστε η κυβέρνηση από την αρχή (της δεύτερης φάσης) είχε πει ότι η κόκκινη γραμμή για τη λήψη αυστηρών μέτρων θα ήταν η αντοχή του συστήματος υγείας, η οποία, όπως κατέδειξε η μελέτη Τσιόδρα, είναι οι 400 διασωληνωμένοι. Από αυτόν τον αριθμό και πέρα, χτυπάνε οι καμπάνες.

Όπως φαίνεται όμως στην πράξη, εκείνη η κόκκινη γραμμή έχει ξεθωριάσει και η κυβέρνηση δεν εκτίμησε ιδιαίτερα την έμμεση αυτή υπενθύμιση, μέσω της επιστημονικής έρευνας.

Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη Βουλή ο πρωθυπουργός παραδέχθηκε τελικά (πολύ βιαστικά και όχι με απόλυτη σαφήνεια) ότι είχε συζητήσει τη μελέτη Τσιόδρα, αν και εξακολούθησε να επιμένει ότι δεν την πήρε στα χέρια του. Η ακριβής διατύπωση του ήταν: «Ουδέποτε την πήραμε εμείς στα χέρια μας, όμως είχαμε συζητήσει».

Στην προσπάθειά του να βάλει ένα τέλος στις αντιδράσεις που προκλήθηκαν, παραδέχθηκε όχι ακριβώς ότι είχε κάνει λάθος την 1η Δεκεμβρίου, όταν ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για μεγαλύτερη θνησιμότητα στους διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ, αλλά ότι δεν χρησιμοποίησε την καλύτερη δυνατή διατύπωση. Δεν υπήρξε δηλαδή παραδοχή του λάθους, σε αντίθεση με άλλους χειρισμούς στο παρελθόν για την πανδημία και για τις πυρκαγιές, για τους οποίους ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ζητήσει συγγνώμη από το βήμα της Βουλής.

Ποιες αδυναμίες ανέδειξε η συζήτηση για τον προϋπολογισμό

Η συζήτηση το Σάββατο στη Βουλή κατέδειξε και τον λόγο για τον οποίο η αξιωματική αντιπολίτευση δεν μπορεί να κερδίσει πολιτικά από τα λάθη και τη φθορά της κυβέρνησης.

Ο Αλέξης Τσίπρας με οργισμένο ύφος, επιθετικό λόγο και κουνώντας διαρκώς το δάχτυλο όσο αγόρευε στο βήμα, κατήγγειλε την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό σχεδόν για όλα και όχι πάντα με ακριβή στοιχεία. Το κυριότερο όμως ήταν ότι ενώ χρησιμοποίησε τη μελέτη Τσιόδρα για να κάνει αντιπολίτευση, δεν ασχολήθηκε ούτε εκείνος με την ουσία όσων οι δύο καθηγητές ανέδειξαν.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πέρα από τις καταγγελίες και τις γενικότητες περί ενίσχυσης του ΕΣΥ, δεν απάντησε στη βασική αιτιολογία του πρωθυπουργού, ότι δηλαδή δεν μπορούν να δημιουργηθούν άλλες ΜΕΘ επειδή δεν υπάρχουν οι ειδικότητες των γιατρών που χρειάζονται για να τις στελεχώσουν. Ούτε τον διέψευσε ούτε –στην περίπτωση που συμφωνεί– πρότεινε τρόπους αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε καμία συγκεκριμένη πρόταση ούτε για κανένα άλλο ζήτημα που ανέδειξε η μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα, όπως, για παράδειγμα, τι πρέπει να γίνει για να μη φτάνει το ΕΣΥ στα όριά του, ειδικά στο θέμα των διασωληνωμένων με Covid που χρησιμοποίησε για να καταγγείλει την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό.

Η αδυναμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης όλο αυτό το διάστημα να αντιπολιτευθεί ουσιαστικά, θεσμικά, πείθοντας ότι έχει πραγματικές προτάσεις και ενδιαφέρεται να βρίσκει λύσεις στα προβλήματα, οδήγησε την κυβέρνηση να αισθάνεται παντοδύναμη και να νομίζει ότι δεν απειλείται από κανέναν. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, όταν του ασκούν κριτική ότι δεν κάνει αντιπολίτευση, δεν κατανοεί ότι η κριτική αυτή αφορά τα ποιοτικά και πολιτικά χαρακτηριστικά της και αντιλαμβάνεται ότι απλώς πρέπει να ανεβάσει τα ντεσιμπέλ και να καταγγείλει με μεγαλύτερη ένταση. Έτσι, αντί για καλύτερη αντιπολίτευση το αποτέλεσμα είναι περισσότερες κραυγές.

Έχει βρει, άλλωστε, κι αυτός μία βολική εξήγηση για να δικαιολογεί την αδυναμία του να συγκροτηθεί πολιτικά και να πείσει: τα «πετσωμένα» ΜΜΕ, τα συμφέροντα, οι «στημένες» δημοσκοπήσεις…

Κι επειδή ήταν βέβαιος ότι είχε κυριαρχήσει στην κεντροαριστερά, του αρκούσε να περιμένει τη φυσική φθορά της κυβέρνησης για να καταψηφιστεί και να ξαναέρθει η σειρά του. Γι' αυτό και δεν πτοήθηκε ποτέ από την κριτική που του ασκείται για τον Παύλο Πολάκη, ούτε ενδιαφέρθηκε να ανοίξει τις κομματικές οργανώσεις και να μετασχηματίσει τον ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα μιας μεγάλης παρέας σε ένα μαζικό λαϊκό κόμμα.

Αντίστοιχα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχοντας απέναντι του τον ΣΥΡΙΖΑ ως «μπαμπούλα» για τους μετριοπαθείς κεντρώους, τους φιλελεύθερους και τους εκσυγχρονιστές που τον είχαν ψηφίσει, ένιωθε ασφαλής ότι δεν θα φύγουν για να πάνε στο «κόμμα του Τσίπρα και του Πολάκη», ό,τι και να έκανε.

Έτσι, για να καλύψει και τα δεξιά νώτα του, έκανε υπουργούς τον Άδωνι Γεωργιάδη, το Μάκη Βορίδη και τελευταία τον Θάνο Πλεύρη, τους οποίους οι μετριοπαθείς ψηφοφόροι του «κατάπιαν» με πολύ βαριά καρδιά και μάλλον δεν κατάφεραν να τους «χωνέψουν» ποτέ.

Είναι ενδεικτικό ότι τον Θάνο Πλεύρη, με την ακροδεξιά καταγωγή και τις ακραίες δηλώσεις για τους παράνομους μετανάστες, τον έκανε υπουργό Υγείας, αναθέτοντας του το υπουργείο που λόγω πανδημίας έχει τον πιο σημαντικό ρόλο όσο αυτή διαρκεί. Δηλαδή σε ένα υπουργείο που χρειάζεται μια προσωπικότητα ευρείας αποδοχής (όχι απαραίτητα μη κομματική), τοποθετήθηκε ένα πρόσωπο που διχάζει και έχει την αποδοχή (σύμφωνα με τις πρόσφατες τάσεις της MRB) μόλις του 19,9% ενώ το 52% των Ελλήνων πολιτών έχει αρνητική γνώμη για τον υπουργό που τους ενημερώνει καθημερινά για την πανδημία.

Αρκεί να θυμηθεί κανείς ότι στην πρώτη φάση της πανδημίας την ενημέρωση είχε αναλάβει ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας, του οποίου η αποδοχή τότε ξεπερνούσε το 70%, συμπαρασύροντας προς τα πάνω και την αποδοχή της κυβέρνησης.

Το ξάφνιασμα του ΚΙΝΑΛ

Την αίσθηση παντοδυναμίας των δύο επιτελείων ήρθε να διακόψει η απότομη και δυναμική άνοδος του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον όπως αυτή καταγράφηκε από όλες τις δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν αυτή την εβδομάδα.

Ο νέος πρόεδρος δεν έχει καταφέρει ακόμα να πείσει για τις θέσεις του, οι οποίες άλλωστε δεν είναι και τόσο γνωστές. Το γεγονός όμως ότι εμφανίστηκε στον χώρο του κέντρου ξαφνικά ένας νέος παίκτης, που δεν είναι φθαρμένος και χωρίς πολύ σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά, επιτρέπει να προβάλει πάνω του τις προσδοκίες του κάθε μετριοπαθής ψηφοφόρος και να απελευθερώνει τους εγκλωβισμένους από τις δύο πλευρές.

Η Φώφη Γεννηματά, παρότι κατάφερε να συσπειρώσει ότι είχε απομείνει στον χώρο που δεν είχε λεηλατηθεί από τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα, θεωρούνταν από το εκλογικό κοινό κομμάτι του «παλιού», καθώς, μεταξύ άλλων, είχε ταυτιστεί με την περίοδο των μνημονίων και ήταν μέλος της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.

Παρομοίως, κομμάτια του παλιού θεωρήθηκαν και οι άλλοι δύο υποψήφιοι, ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ανδρέας Λοβέρδος, γι' αυτό και πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι κανένας από αυτούς δεν θα πετύχαινε και προσελκύσει αμφίπλευρα ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας, όπως φαίνεται ότι πετυχαίνει ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Είναι δικό του επίτευγμα αυτό; Το επίπεδο της συζήτησης για τον προϋπολογισμό στη Βουλή και ο χειρισμός της μελέτης Τσιόδρα συνηγορούν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αλέξης Τσίπρας κάνουν ό,τι μπορούν για να τον βοηθήσουν.

Θα αποτελέσουν τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2021 σημείο καμπής για τις πολιτικές εξελίξεις από εδώ και πέρα; Εάν τα δύο κόμματα εξουσίας δεν αντιληφθούν σύντομα τι συμβαίνει και δεν αντιδράσουν γρήγορα και διορθωτικά, κάτι τέτοιο μοιάζει πολύ πιθανό.


Η ώρα που στην σκηνή εμφανίζεται ένας τρίτος παίκτης Der Zeitpunkt, an dem ein dritter Spieler auf der Bildfläche erscheint The time when a third player appears on stage El momento en que aparece en escena un tercer jugador

[31:00]

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ έχει εμφανιστεί ένας τρίτος, απροσδόκητος μέχρι πρότινος, παίκτης, έτοιμος να υποδεχτεί τους απογοητευμένους ψηφοφόρους από δεξιά κι αριστερά, ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάνουν ό,τι μπορούν για να τον βοηθήσουν. ALS EIN DRITTER, bis vor kurzem unerwartet, auf die Bühne trat, bereit, die enttäuschten Wähler von rechts und links zu begrüßen, tun der Ministerpräsident und der offizielle Oppositionsführer alles, um ihm zu helfen.

Η εμφάνιση και των δύο το Σάββατο στη Βουλή ήταν μάλλον από τις χειρότερες τους. Der Auftritt der beiden am Samstag im Parlament war wohl einer ihrer schlimmsten. Επιθετικός λόγος, αλαζονεία, ανούσιοι επιδεικτικοί διαξιφισμοί, λίγα επιχειρήματα και ακόμα λιγότερος διάλογος για την ουσία. Aggressive Sprache, Arroganz, sinnlose demonstrative Sabotage, wenige Argumente und noch weniger Dialog über die Substanz.

Η συζήτηση για την κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού του 2022 έγινε –όπως κάθε άλλο γεγονός– στη σκιά της πανδημίας και το ενδιαφέρον μονοπώλησε για άλλη μια φορά η μελέτη Τσιόδρα, όχι άδικα, αφού το Μέγαρο Μαξίμου δεν είχε δώσει επαρκείς εξηγήσεις, αφήνοντας το θέμα που δημιουργήθηκε να σέρνεται για μέρες. Die Debatte über die Ratifizierung des Staatshaushalts für 2022 fand – wie jedes andere Ereignis – im Schatten der Pandemie statt und das Interesse wurde erneut von der Tsiodra-Studie monopolisiert, nicht zu Unrecht, da der Maximos-Palast keine ausreichenden Erklärungen abgegeben hatte. Lassen Sie das erstellte Problem tagelang kriechen.

Πολύ πιθανόν η «μελέτη Τσιόδρα» μαζί με όσα σχετικά προηγήθηκαν και ακολούθησαν το διάστημα αυτό να αποτελέσει σημείο καμπής για την κυβέρνηση. Höchstwahrscheinlich wird die „Tsiodra-Studie“ zusammen mit dem, was in dieser Zeit vorangegangen und gefolgt ist, ein Wendepunkt für die Regierung sein. Κι αυτό επειδή σηματοδοτεί την αλλαγή στάσης της σε μια σειρά από ζητήματα που αφορούν στην πανδημία, αλλά όχι μόνο, και η οποία ενδεχομένως να έχει συνέπειες που αδυνατεί να προβλέψει, όπως φάνηκε και από την ατυχή επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος των διασωληνωμένων εκτός ΜΕΘ. This is because it marks a change of attitude on a number of issues related to the pandemic, but not only, and which may have consequences that it is unable to predict, as evidenced by the unfortunate communication management of the issue of intubated ICU.

Η κυβέρνηση μετά τη δεύτερη φάση της πανδημίας και την έλευση των εμβολίων, ακολουθεί μία πολιτική που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί  και ως «κυνική», ωστόσο είναι αποδεκτή από πολλούς και ανεκτή από ακόμα περισσότερους. The government, after the second phase of the pandemic and the advent of vaccines, is pursuing a policy that could be described as "cynical", but it is accepted by many and tolerated by even more.

Η πολιτική αυτή λέει ότι α) η κυβέρνηση αύξησε τις ΜΕΘ όσο μπορούσε, β) δεν είναι στις προθέσεις της να πάρει περιοριστικά μέτρα τύπου λοκντάουν γιατί αυτά βλάπτουν την οικονομία και περιορίζουν τις ελευθερίες, οπότε γ) η μόνη λύση είναι τα εμβόλια, τα οποία προσφέρονται δωρεάν σε όλους.

Κατά συνέπεια, σύμφωνα με την κυβερνητική αφήγηση, για τις απώλειες και την πίεση του ΕΣΥ ευθύνονται όσοι δεν εμβολιάζονται και όσοι δεν στηρίζουν τον εμβολιασμό ή ενθαρρύνουν τους λεγόμενους αντιεμβολιαστές.

Με τη σημερινή πολιτική κάποιοι συμφωνούν και κάποιοι διαφωνούν. Οι δημοσκοπήσεις κατά την πρώτη περίοδο της πανδημίας, όταν η κυβέρνηση ακολουθούσε τη γραμμή Τσιόδρα, ο οποίος είχε οριστεί και εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας για τον κορωνοϊό, έδειχναν ότι η κυβερνητική διαχείριση τότε είχε την αποδοχή της απόλυτης πλειοψηφίας, αγγίζοντας ακόμα και ποσοστά κοντά στο 80%. Polls in the first period of the pandemic, when the government followed the line of Tsiodra, who was also appointed representative of the Ministry of Health for the coronavirus, showed that the government management at that time had the acceptance of the absolute majority, reaching even close to 80 percent. %.

Σήμερα η αποδοχή αυτή έχει υποχωρήσει σημαντικά. Ωστόσο, πολλοί εξακολουθούν να συμφωνούν με την κυβέρνηση –και μετά την αλλαγή πλεύσης– ότι η οικονομία δεν πρέπει να κλείσει, ούτε να υπάρξουν ξανά περιοριστικά μέτρα για όλους.

Με τους ισχυρισμούς, όμως, ότι οι διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ έχουν την ίδια θνησιμότητα με τους εντός δεν μπορεί να συμφωνήσει κανένας, είτε έχει γνώση των επιστημονικών μελετών είτε όχι. However, no one can agree with the claims that intubated people outside the ICU have the same mortality as those inside, whether they are aware of scientific studies or not. Ο πρωθυπουργός κέρδισε τις εκλογές παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως εκφραστή ενός «μετώπου λογικής», καταγγέλλοντας τις επικοινωνιακές τακτικές που έκαναν το μαύρο-άσπρο και καταφέρνοντας έτσι να κερδίσει ψηφοφόρους που δεν ανήκαν απαραίτητα στη δεξιά ή την κεντροδεξιά. The prime minister won the election by presenting himself as an exponent of a "front of reason", denouncing the black-and-white communication tactics and thus managing to win over voters who did not necessarily belong to the right or center-right. Οπότε η υιοθέτηση πρακτικών που ο ίδιος κατήγγειλε δεν μπορεί παρά να προκαλέσει δυσαρέσκεια στους ψηφοφόρους που δεν είναι οπαδοί. So the adoption of practices that he denounced can only cause dissatisfaction among voters who are not followers.

Γιατί ενόχλησε η μελέτη Τσιόδρα Why did the Tsiodra study bother you?

Η ενόχληση για τον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα, ο οποίος εκτός από διακεκριμένος επιστήμονας, παραμένει και ο πιο αγαπητός στον ελληνικό λαό, έρχεται σε αντίθεση με μερικά ακόμα χαρακτηριστικά τα οποία είχε προβάλει η κυβέρνηση αυτή ως στοιχεία της ταυτότητας της: τον σεβασμό και την ανάδειξη της αριστείας, την αποδοχή των τεχνοκρατών και όσων κατέχουν την ειδική γνώση. The annoyance for Professor Sotiris Tsiodras, who apart from being a distinguished scientist, remains the most beloved to the Greek people, contradicts some other characteristics that this government had projected as elements of its identity: its respect and promotion excellence, the acceptance of technocrats and those with special knowledge.

Ο πρωθυπουργός το Σάββατο στη Βουλή, με μια αναφορά που έμοιαζε σχεδόν απαξιωτική, δίχως να τον κατονομάσει, είπε ότι δεν περίμενε τη μελέτη κανενός καθηγητή για να ενισχύσει το ΕΣΥ, αλλά δεν κατάφερε να κρύψει την ενόχλησή του για έναν επιστήμονα που ήταν και στενός του συνεργάτης, ο οποίος δεν έκανε τίποτα άλλο από το να χρησιμοποιεί τις έρευνες ως επιστημονικά εργαλεία, χωρίς καμία διάθεση να ασκήσει πολιτική κριτική. The Prime Minister on Saturday in Parliament, with a report that seemed almost disparaging, without naming him, said that he did not wait for the study of any professor to strengthen the NSS, but he could not hide his annoyance for a scientist who was also close to him. collaborator, who did nothing but use research as a scientific tool, with no inclination to engage in political criticism.

Το Μαξίμου ενοχλήθηκε από τη δημοσιοποίηση της μελέτης Τσιόδρα-Λύτρα επειδή αυτή θέτει εκ των πραγμάτων (και όχι από πρόθεση) σε αμφισβήτηση την κυβερνητική πολιτική και καταδεικνύει ότι το τρίπτυχο «διπλασιάσαμε τις ΜΕΘ - όχι στο λοκντάουν - ναι στα εμβόλια» δεν αρκεί, ειδικά όταν υπάρχουν εκατό νεκροί ή και παραπάνω την ημέρα. Maximou was annoyed by the publication of the Tsiodra-Lytra study because it de facto (and not intentionally) calls into question government policy and shows that the triptych "we doubled the ICU - not the lockdown - yes to the vaccines" is not enough, especially when there are a hundred dead or more a day.

Άλλωστε η κυβέρνηση από την αρχή (της δεύτερης φάσης) είχε πει ότι η κόκκινη γραμμή για τη λήψη αυστηρών μέτρων θα ήταν η αντοχή του συστήματος υγείας, η οποία, όπως κατέδειξε η μελέτη Τσιόδρα, είναι οι 400 διασωληνωμένοι. Από αυτόν τον αριθμό και πέρα, χτυπάνε οι καμπάνες.

Όπως φαίνεται όμως στην πράξη, εκείνη η κόκκινη γραμμή έχει ξεθωριάσει και η κυβέρνηση δεν εκτίμησε ιδιαίτερα την έμμεση αυτή υπενθύμιση, μέσω της επιστημονικής έρευνας.

Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη Βουλή ο πρωθυπουργός παραδέχθηκε τελικά (πολύ βιαστικά και όχι με απόλυτη σαφήνεια) ότι είχε συζητήσει τη μελέτη Τσιόδρα, αν και εξακολούθησε να επιμένει ότι δεν την πήρε στα χέρια του. In the debate on the budget in the Parliament, the Prime Minister finally admitted (very hastily and not with absolute clarity) that he had discussed the Tsiodra study, although he continued to insist that he did not take it into his own hands. Η ακριβής διατύπωση του ήταν: __«Ουδέποτε την πήραμε εμείς στα χέρια μας, όμως είχαμε συζητήσει».__ His exact wording was: "We never took it in our hands, but we talked."

Στην προσπάθειά του να βάλει ένα τέλος στις αντιδράσεις που προκλήθηκαν, παραδέχθηκε όχι ακριβώς ότι είχε κάνει λάθος την 1η Δεκεμβρίου, όταν ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για μεγαλύτερη θνησιμότητα στους διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ, αλλά ότι δεν χρησιμοποίησε την καλύτερη δυνατή διατύπωση. In an attempt to put an end to the backlash, he admitted not exactly that he had made a mistake on December 1, when he claimed that there was no evidence of higher mortality in those outside the ICU, but that he did not use the best possible wording. Δεν υπήρξε δηλαδή παραδοχή του λάθους, σε αντίθεση με άλλους χειρισμούς στο παρελθόν για την πανδημία και για τις πυρκαγιές, για τους οποίους ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ζητήσει συγγνώμη από το βήμα της Βουλής. In other words, there was no admission of error, in contrast to other manipulations in the past about the pandemic and the fires, for which Kyriakos Mitsotakis had apologized from the floor of Parliament.

Ποιες αδυναμίες ανέδειξε η συζήτηση για τον προϋπολογισμό What weaknesses did the budget debate highlight?

Η συζήτηση το Σάββατο στη Βουλή κατέδειξε και τον λόγο για τον οποίο η αξιωματική αντιπολίτευση δεν μπορεί να κερδίσει πολιτικά από τα λάθη και τη φθορά της κυβέρνησης. The debate in Parliament on Saturday also showed the reason why the official opposition can not gain politically from the mistakes and corruption of the government.

Ο Αλέξης Τσίπρας με οργισμένο ύφος, επιθετικό λόγο και κουνώντας διαρκώς το δάχτυλο όσο αγόρευε στο βήμα, κατήγγειλε την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό σχεδόν για όλα και όχι πάντα με ακριβή στοιχεία. Το κυριότερο όμως ήταν ότι ενώ χρησιμοποίησε τη μελέτη Τσιόδρα για να κάνει αντιπολίτευση, δεν ασχολήθηκε ούτε εκείνος με την ουσία όσων οι δύο καθηγητές ανέδειξαν.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πέρα από τις καταγγελίες και τις γενικότητες περί ενίσχυσης του ΕΣΥ, δεν απάντησε στη βασική αιτιολογία του πρωθυπουργού, ότι δηλαδή δεν μπορούν να δημιουργηθούν άλλες ΜΕΘ επειδή δεν υπάρχουν οι ειδικότητες των γιατρών που χρειάζονται για να τις στελεχώσουν. The leader of the official opposition, apart from the complaints and generalities about the strengthening of the NSS, did not respond to the main reasoning of the prime minister, that is, no other ICUs can be created because there are no specialties of doctors needed to staff them. Ούτε τον διέψευσε ούτε –στην περίπτωση που συμφωνεί– πρότεινε τρόπους αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος. He neither denied it nor, if he agreed, suggested ways to deal with it.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε καμία συγκεκριμένη πρόταση ούτε για κανένα άλλο ζήτημα που ανέδειξε η μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα, όπως, για παράδειγμα, τι πρέπει να γίνει για να μη φτάνει το ΕΣΥ στα όριά του, ειδικά στο θέμα των διασωληνωμένων με Covid που χρησιμοποίησε για να καταγγείλει την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Alexis Tsipras did not have any specific proposals for any other issues raised by the Tsiodra-Lytra study, such as, for example, what should be done to prevent the NSS from reaching its limits, especially on the issue of Covid intubated tubes that he used for to denounce the government and the prime minister.

Η αδυναμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης όλο αυτό το διάστημα να αντιπολιτευθεί ουσιαστικά, θεσμικά, πείθοντας ότι έχει πραγματικές προτάσεις και ενδιαφέρεται να βρίσκει λύσεις στα προβλήματα, οδήγησε την κυβέρνηση να αισθάνεται παντοδύναμη και να νομίζει ότι δεν απειλείται από κανέναν. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, όταν του ασκούν κριτική ότι δεν κάνει αντιπολίτευση, δεν κατανοεί ότι η κριτική αυτή αφορά τα ποιοτικά και πολιτικά χαρακτηριστικά της και αντιλαμβάνεται ότι απλώς πρέπει να ανεβάσει τα ντεσιμπέλ και να καταγγείλει με μεγαλύτερη ένταση. SYRIZA, on the other hand, when criticized for not being in opposition, does not understand that this criticism concerns its qualitative and political characteristics and realizes that it simply has to raise the decibels and denounce it with greater intensity. Έτσι, αντί για καλύτερη αντιπολίτευση το αποτέλεσμα είναι περισσότερες κραυγές.

Έχει βρει, άλλωστε, κι αυτός μία βολική εξήγηση για να δικαιολογεί την αδυναμία του να συγκροτηθεί πολιτικά και να πείσει: τα «πετσωμένα» ΜΜΕ, τα συμφέροντα, οι «στημένες» δημοσκοπήσεις…

Κι επειδή ήταν βέβαιος ότι είχε κυριαρχήσει στην κεντροαριστερά, του αρκούσε να περιμένει τη φυσική φθορά της κυβέρνησης για να καταψηφιστεί και να ξαναέρθει η σειρά του. And because he was sure that he had dominated the center-left, it was enough for him to wait for the physical deterioration of the government to be voted against and for his turn to come again. Γι' αυτό και δεν πτοήθηκε ποτέ από την κριτική που του ασκείται για τον Παύλο Πολάκη, ούτε ενδιαφέρθηκε να ανοίξει τις κομματικές οργανώσεις και να μετασχηματίσει τον ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα μιας μεγάλης παρέας σε ένα μαζικό λαϊκό κόμμα. That is why he was never intimidated by the criticism leveled at him for Pavlos Polakis, nor was he interested in opening party organizations and transforming SYRIZA from a party of a large group to a massive popular party.

Αντίστοιχα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχοντας απέναντι του τον ΣΥΡΙΖΑ ως «μπαμπούλα» για τους μετριοπαθείς κεντρώους, τους φιλελεύθερους και τους εκσυγχρονιστές που τον είχαν ψηφίσει, ένιωθε ασφαλής ότι δεν θα φύγουν για να πάνε στο «κόμμα του Τσίπρα και του Πολάκη», ό,τι και να έκανε. Respectively, Kyriakos Mitsotakis, facing SYRIZA as a "bobblehead" for the moderate centrists, liberals and modernists who had voted for him, felt safe that they would not leave to go to the "party of Tsipras and Polakis", the , whatever he did.

Έτσι, για να καλύψει και τα δεξιά νώτα του, έκανε υπουργούς τον Άδωνι Γεωργιάδη, το Μάκη Βορίδη και τελευταία τον Θάνο Πλεύρη, τους οποίους οι μετριοπαθείς ψηφοφόροι του «κατάπιαν» με πολύ βαριά καρδιά και μάλλον δεν κατάφεραν να τους «χωνέψουν» ποτέ.

Είναι ενδεικτικό ότι τον Θάνο Πλεύρη, με την ακροδεξιά καταγωγή και τις ακραίες δηλώσεις για τους παράνομους μετανάστες, τον έκανε υπουργό Υγείας, αναθέτοντας του το υπουργείο που λόγω πανδημίας έχει τον πιο σημαντικό ρόλο όσο αυτή διαρκεί. Δηλαδή σε ένα υπουργείο που χρειάζεται μια προσωπικότητα ευρείας αποδοχής (όχι απαραίτητα μη κομματική), τοποθετήθηκε ένα πρόσωπο που διχάζει και έχει την αποδοχή (σύμφωνα με τις πρόσφατες τάσεις της MRB) μόλις του 19,9% ενώ το 52% των Ελλήνων πολιτών έχει αρνητική γνώμη για τον υπουργό που τους ενημερώνει καθημερινά για την πανδημία. That is, in a ministry that needs a widely accepted personality (not necessarily non-partisan), a person who is divided and has the acceptance (according to the recent trends of MRB) of only 19.9% was placed, while 52% of Greek citizens have a negative opinion of the minister who informs them daily about the pandemic.

Αρκεί να θυμηθεί κανείς ότι στην πρώτη φάση της πανδημίας την ενημέρωση είχε αναλάβει ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας, του οποίου η αποδοχή τότε ξεπερνούσε το 70%, συμπαρασύροντας προς τα πάνω και την αποδοχή της κυβέρνησης. Suffice it to recall that in the first phase of the pandemic, the briefing was undertaken by Professor Sotiris Tsiodras, whose acceptance then exceeded 70%, dragging up the acceptance of the government.

Το ξάφνιασμα του ΚΙΝΑΛ The surprise of KINAL

Την αίσθηση παντοδυναμίας των δύο επιτελείων ήρθε να διακόψει η απότομη και δυναμική άνοδος του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον όπως αυτή καταγράφηκε από όλες τις δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν αυτή την εβδομάδα. The sense of omnipotence of the two staffs was interrupted by the sharp and dynamic rise of KINAL / PASOK, at least as it was recorded by all the polls conducted this week.

Ο νέος πρόεδρος δεν έχει καταφέρει ακόμα να πείσει για τις θέσεις του, οι οποίες άλλωστε δεν είναι και τόσο γνωστές. The new president has not yet managed to convince of his positions, which are not so well known. Το γεγονός όμως ότι εμφανίστηκε στον χώρο του κέντρου ξαφνικά ένας νέος παίκτης, που δεν είναι φθαρμένος και χωρίς πολύ σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά, επιτρέπει να προβάλει πάνω του τις προσδοκίες του κάθε μετριοπαθής ψηφοφόρος και να απελευθερώνει τους εγκλωβισμένους από τις δύο πλευρές. However, the fact that a new player suddenly appeared in the center, who is not worn out and without very clear political characteristics, allows every moderate voter to project his expectations on him and to release those trapped on both sides.

Η Φώφη Γεννηματά, παρότι κατάφερε να συσπειρώσει ότι είχε απομείνει στον χώρο που δεν είχε λεηλατηθεί από τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα, θεωρούνταν από το εκλογικό κοινό κομμάτι του «παλιού», καθώς, μεταξύ άλλων, είχε ταυτιστεί με την περίοδο των μνημονίων και ήταν μέλος της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Fofi Gennimata, although she managed to gather that she had remained in the area that had not been looted by Mitsotakis and Tsipras, was considered by the common electoral part of the "old", as, among other things, she had identified with the period of the memoranda and was a member of the Samaras-Venizelos government.

Παρομοίως, κομμάτια του παλιού θεωρήθηκαν και οι άλλοι δύο υποψήφιοι, ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ανδρέας Λοβέρδος, γι' αυτό και πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι κανένας από αυτούς δεν θα πετύχαινε και προσελκύσει αμφίπλευρα ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας, όπως φαίνεται ότι πετυχαίνει ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Είναι δικό του επίτευγμα αυτό; Το επίπεδο της συζήτησης για τον προϋπολογισμό στη Βουλή και ο χειρισμός της μελέτης Τσιόδρα συνηγορούν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αλέξης Τσίπρας κάνουν ό,τι μπορούν για να τον βοηθήσουν. Is this his own achievement? The level of debate on the budget in Parliament and the handling of the Tsiodra study suggest that Kyriakos Mitsotakis and Alexis Tsipras are doing everything they can to help him.

Θα αποτελέσουν τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2021 σημείο καμπής για τις πολιτικές εξελίξεις από εδώ και πέρα; Εάν τα δύο κόμματα εξουσίας δεν αντιληφθούν σύντομα τι συμβαίνει και δεν αντιδράσουν γρήγορα και διορθωτικά, κάτι τέτοιο μοιάζει πολύ πιθανό. Will the events of December 2021 be a turning point for political developments from now on? If the two parties in power do not realize quickly what is happening and do not react quickly and correctively, this seems very likely.