15. Ο Αραγκόγκ (3) 15. Aragog (3) 15. Aragog (3)

"Είσαι καλά;" τον ρώτησε. "Are you all right?" she asked him.

Ο Ρον κοιτούσε ίσια μπροστά, ανίκανος να μιλήσει. Ron stared straight ahead, unable to speak.

Προχωρούσαν με δυσκολία ανάμεσα στα χαμόκλαδα. They moved with difficulty between the boughs. Ο Φανγκ ούρλιαζε στο πίσω κάθισμα. Ο Χάρι είδε το πλαϊνό καθρεφτάκι να σπάει καθώς περνούσαν σύρριζα από τον κορμό μιας μεγάλης βελανιδιάς. Harry saw the side mirror snap as they dragged past the trunk of a large oak tree. Δέκα λεπτά πέρασαν, γεμάτα εκκωφαντικούς θορύβους και σκαμπανεβάσματα - μετά τα δέντρα άρχισαν να αραιώνουν και ο Χάρι μπόρεσε να διακρίνει πάλι κομμάτια του ουρανού. Ten minutes passed, full of deafening noises and ups and downs - then the trees began to thin out and Harry could see bits of sky again.

Το αυτοκίνητο σταμάτησε τόσο απότομα, που κινδύνεψαν να εκτιναχτούν έξω από το μπροστινό κρύσταλλο. The car stopped so abruptly that they were in danger of being ejected out of the front window. Είχαν φτάσει στην άκρη του δάσους. They had reached the edge of the forest. Ο Φανγκ κουτούλησε στο παράθυρο από τη βιασύνη του να βγει έξω. Fang waddled to the window in his haste to get out. Όταν ο Χάρι του άνοιξε την πόρτα, έφυγε σαν σφαίρα, με την ουρά κάτω από τα σκέλια, για το σπιτάκι του Χάγκριντ. When Harry opened the door for him, he took off like a bullet, tail between his legs, for Hagrid's little house. Ένα λεπτό αργότερα ο Χάρι βγήκε κι αυτός από το αυτοκίνητο. A minute later Harry got out of the car too. Ο Ρον τον ακολούθησε, έχοντας ξαναβρεί κάπως τον εαυτό του. Ron followed him, having somehow found himself again. Παρ' όλ' αυτά το βλέμμα του παρέμενε ακόμα κενό. Yet his gaze still remained blank. Ο Χάρι χάιδεψε με ευγνωμοσύνη το αυτοκίνητο στο καπό. Harry patted the car's hood gratefully. Τότε εκείνο έκανε όπισθεν και εξαφανίστηκε μέσα στο δάσος. Then it reversed and disappeared into the forest.

Ο Χάρι πήγε στο σπιτάκι του Χάγκριντ να πάρει τον αόρατο μανδύα. Harry went to Hagrid's cottage to get the invisibility cloak. Ο Φανγκ έτρεμε λουφαγμένος στο καλάθι του. Fang was shivering in his basket. Όταν ο Χάρι βγήκε έξω, βρήκε τον Ρον να κάνει εμετό στο περιβόλι με τις κολοκύθες. When Harry came out, he found Ron vomiting in the pumpkin patch.

"Ακολουθήστε τις αράχνες", είπε ξεψυχισμένα ο Ρον καθώς σκούπιζε το στόμα στο μανίκι του. "Follow the spiders," Ron said breathlessly as he wiped his mouth on his sleeve. "Αυτό δε θα το συγχωρήσω ποτέ στον Χάγκριντ. "I'll never forgive Hagrid for that. Γλιτώσαμε από του χάρου τα δόντια". We were spared the devil's teeth".

"Νόμιζε πως ο Αραγκόγκ δε θα πείραζε τους φίλους του", είπε ο Χάρι. "He thought Aragog wouldn't hurt his friends," Harry said.

"Μα αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα του Χάγκριντ!" "But that's exactly Hagrid's problem!" φώναξε ο Ρον χτυπώντας τη γροθιά του στον τοίχο του σπιτιού. Ron shouted, banging his fist against the wall of the house. "Μια ζωή πιστεύει ότι τα τέρατα δεν είναι τόσο κακά και ξεχνάει το ένστικτό τους. "A lifetime of believing that monsters aren't so bad and forgetting their instincts. Και ιδού πού κατέληξε! And this is where he ended up! Σε ένα κελί στο Αζκαμπάν!" In a cell in Azkaban!" Τώρα έτρεμε ανεξέλεγκτα. Now he was shaking uncontrollably. "Γιατί μας έστειλε εδώ; Τι το χρήσιμο μάθαμε, μπορείς να μου πεις;" "Why did he send us here? What useful thing did we learn, can you tell me?"

"Ότι δεν ήταν ο Χάγκριντ αυτός που άνοιξε την κάμαρα με τα μυστικά", είπε ο Χάρι ρίχνοντας στους ώμους του Ρον τον αόρατο μανδύα και σκουντώντας τον για να προχωρήσει. "That it wasn't Hagrid who opened the chamber of secrets," Harry said, slinging the invisibility cloak over Ron's shoulders and nudging him to move on. "Ότι είναι αθώος". "That he's innocent."

Ο Ρον κάγχασε δυνατά. Ron chuckled loudly. Προφανώς δε θεωρούσε και τόσο αθώο τον άνθρωπο που ανάστησε τον Αραγκόγκ μέσα σε μιαν αποθήκη. Apparently he didn't think the man who resurrected Aragog in a cupboard was so innocent.

Καθώς πλησίαζαν στο κάστρο, ο Χάρι τράβηξε το μανδύα για να σκεπαστούν και τα πόδια τους. As they approached the castle, Harry pulled the cloak to cover their feet as well. Έφτασαν στη δρύινη πόρτα της εισόδου. They reached the oak door of the entrance. Την άνοιξαν προσεκτικά, μπήκαν μέσα και ανέβηκαν τη μαρμάρινη σκάλα, κρατώντας την ανάσα τους κάθε φορά που συναντούσαν κάποιον καθηγητή να περιπολεί στους διαδρόμους. They opened it carefully, stepped inside and climbed the marble staircase, holding their breath every time they encountered a professor patrolling the corridors. Με τα πολλά, έφτασαν στην αίθουσα αναψυχής του Γκρίφιντορ. With much effort, they arrived at the Gryffindor recreation hall. Ήταν έρημη και στο τζάκι δεν είχε απομείνει παρά η θράκα. It was deserted and there was nothing left on the fireplace but the embers. Έβγαλαν το μανδύα και ανέβηκαν στο δωμάτιό τους. They took off the cloak and went up to their room.

Ο Ρον ξάπλωσε στο κρεβάτι χωρίς να ξεντυθεί. Ο Χάρι όμως δε νύσταζε. But Harry was not sleepy. Κάθισε στην άκρη του κρεβατιού του και συλλογίστηκε όλα όσα τους είχε πει ο Αραγκόγκ. He sat on the edge of his bed and contemplated all that Aragog had told them. Το τέρας που φώλιαζε κάπου στο κάστρο θύμιζε πολύ τον Βόλντεμορτ. The monster that roamed somewhere in the castle reminded me of Voldemort. Ακόμα και οι αράχνες, τέρατα κι αυτές, δεν τολμούσαν να προφέρουν το όνομά του. Even the spiders, monsters themselves, did not dare to pronounce name it. Όμως ο Χάρι και ο Ρον δεν είχαν μάθει ούτε πώς λεγόταν το τέρας, ούτε πού στο καλό βρισκόταν η κάμαρα με τα μυστικά. But Harry and Ron hadn't found out the name of the monster, nor where, for goodness sake, the chamber of secrets was. Το μόνο σίγουρο ήταν πως στη σχολή φώλιαζε κάποιο τέρας. The only certainty was that there was a monster at the school.

Ο Χάρι ανέβασε τα πόδια στο κρεβάτι, στηρίχτηκε με την πλάτη στα μαξιλάρια και κοίταξε το φεγγαρόφωτο που έμπαινε από το παράθυρο του δωματίου. Harry pulled his feet up on the bed, propped his back against the pillows and looked at the moonlight coming in through the window of the room. Δεν έβλεπε τι άλλο μπορούσε να κάνει. He didn't see what else he could do. Είχε φτάσει σε αδιέξοδο. He had reached a dead end. Ο Χερτ είχε πιάσει λάθος άνθρωπο, ο κληρονόμος του Σλίθεριν είχε γλιτώσει και κανείς δεν ήξερε αν ήταν το ίδιο πρόσωπο, ή κάποιο άλλο, αυτό που άνοιξε τώρα την κάμαρα με τα μυστικά. Hurt had caught the wrong man, Slytherin's heir had escaped, and no one knew whether it was the same person, or another, who had now opened the chamber of secrets. Επίσης ο Χάρι δεν είχε κανένα για να τον ρωτήσει. Harry also had no one to ask him. Ξάπλωσε και συνέχισε να συλλογίζεται αυτά που τους είχε πει ο Αραγκόγκ. He lay down and continued to contemplate what Aragog had told them. Κόντευε να αποκοιμηθεί, όταν σκέφτηκε κάτι που ίσως ήταν η τελευταία τους ελπίδα. He was about to fall asleep when he thought of something that might be their last hope. Ανακάθισε απότομα στο κρεβάτι του. He sat up abruptly in his bed.

"Ρον", ψιθύρισε μέσα στο σκοτάδι. "Ron," she whispered in the darkness. "Ρον!"

Ο Ρον ξύπνησε με μια κραυγή που θύμιζε το γάβγισμα του Φανγκ. Ron woke up with a scream reminiscent of Fang's bark. Κοίταξε αλαφιασμένος γύρω του. He looked around in disbelief. Δε συνήλθε παρά μόνον όταν είδε τον Χάρι. He did not recover until he saw Harry.

"Ρον... Η κοπέλα που πέθανε. "Ron... The girl who died. Ο Αραγκόγκ είπε ότι τη βρήκαν στις τουαλέτες", είπε ο Χάρι αγνοώντας τα δυνατά ροχαλητά του Νέβιλ από τη γωνία. Aragog said they found her in the toilets," Harry said, ignoring Neville's loud snores from the corner. "Κι αν δεν έφυγε ποτέ από τις τουαλέτες; Κι αν είναι ακόμα εκεί;" "What if he never left the bathrooms? What if he's still there?"

Ο Ρον έτριψε τα μάτια κι έμεινε για λίγο σκεφτικός. Ron rubbed his eyes and was thoughtful for a moment. Κι ύστερα κατάλαβε. And then he understood.

"Μη μου πεις! "You don't say! Όχι, όχι η Μυρτιά που κλαίει!" No, not Moaning Myrtle!"