×

我们使用cookies帮助改善LingQ。通过浏览本网站,表示你同意我们的 cookie 政策.


image

TEDx Ελληνικά, Η γοητεία της τόλμης: Γιάννης Μπουτάρης at TEDxAcademy - YouTube

Η γοητεία της τόλμης: Γιάννης Μπουτάρης at TEDxAcademy - YouTube

Μεταγραφή: Popi Revisiou Επιμέλεια: Chryssa R. Takahashi

Όταν με πήρε η Νίκη Συροπούλου για να μετέχω στο TEDx,

είπα, τι γυρεύω εγώ εδώ σ'αυτό.

Δεν ξέρω καν κομπιούτερ να χρησιμοποιώ, δεν χρησιμοποιώ κομπιούτερ,

δεν μπορώ, δεν ξέρω, μ'ενοχλεί, με στεναχωρεί η βραδύτητα, όλο...

Εξακολουθώ και έχω το τεφτέρι μου.

Παρ'όλα αυτά όταν κάθησα και το σκέφτηκα,

πέρα από το τιμητικό,

και βέβαια είναι πάντοτε κολακευτικό όταν σε τιμάει κάποιος,

είπα, ναι, θα το κάνω και θα πω δυο πράγματα από τη ζωή μου

τα οποία μπορεί να είναι βοηθητικά.

Θα σας μιλήσω για το φόβο.

Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα όπως όλοι ξέρουμε.

Ένα συναίσθημα πάρα πολύ βασικό και πολύ απλό.

Και όπως όλα τα απλά τα πράγματα, είναι πάρα πολύ πολύπλοκο.

Ο φόβος έχει δύο κόρες.

Η μία η κόρη είναι η Απραξία.

Η Απραξία έχει σαν αποτέλεσμα

να σε παραλύει, να σε αποπροσανατολίζει,

να σε πανικοβάλλει και τελικά να σε οδηγεί ίσως και στο θάνατο.

Η άλλη η κόρη είναι η Δράση.

Αυτή η οποία σε κάνει να βγεις από κάποια αδιέξοδα.

Η Δράση βέβαια μπορεί να σε οδηγήσει

να πέσεις και με το κεφάλι πάνω στον τοίχο.

Αλλά αυτό εντάξει, περπατάει.

Είμαι Σαββατογεννημένος. (Γέλια)

Και είμαι πάρα πολύ τυχερός άνθρωπος.

Γεννήθηκα σε μία μεγαλοαστική, με οικονομική άνεση οικογένεια.

Eίχα πάρα πολύ καλούς γονιούς.

H μάνα μου ζει ακόμα.

Είναι 94 χρονών και με φωνάζει Γιαννάκη.

Και όταν της λέω «Δεν θα με φωνάζεις Γιαννάκη,

θα με φωνάζεις κύριε Δήμαρχε». (Γέλια)

(Χειροκρότημα)

Και έτσι, καλό σχολείο,

με μία οικογενειακή επιχείρηση που κληρονόμησα από τον παππού μου,

που έκανε πολύ καλά κρασιά,

αφοσιωμένη στην ποιότητα και λοιπά

και είχα και την τύχη να έχω και έναν πάρα πολύ καλό αδερφό,

όπου για πάρα πολλά χρόνια λειτουργούσαμε σαν ένα πράμα.

Ηταν πως είναι ένα νόμισμα το οποίο έχει κορώνα - γράμμα,

είναι κίβδυλο, είναι φωτογραφία

όταν έχει μόνο τη μία όψη.

Το νόμισμα πρέπει να έχει δύο όψεις για να λειτουργεί.

Και έτσι από πολύ νωρίς μεγαλωμένοι

μέσα σε μία ατμόσφαιρα επιχειρηματική θα έλεγα.

Η μια πλευρά της οικογένειας ήταν στα καπνά,

η άλλη οικογένεια στα κρασιά.

Εμείς ακολουθήσαμε τον κλάδο των κρασιών.

Η κατάσταση στον κλάδο τη δεκαετία του '60 ήταν...

είχε 60-70 οινοποιεία στην Ελλάδα, ήταν μεγάλα,

ήτανε κυρίως ποσοτικά οινοποιεία,

δεν ήταν ποιοτικά οινοποιεία

και δεν είχανε σχέση με τους αμπελουργούς.

Οι αμπελουργοί δεν ήταν συμμέτοχοι στο να φτιάξουν το κρασί.

Ήτανε απέναντι.

Αγοράζαν τα σταφύλια στις πιο χαμηλές δυνατές τιμές

για να πουλήσουν χαμηλές τιμές στα κρασιά.

Συνειδητοποίησα κάποια στιγμή,

βέβαια με κάποιες πολλές, έτσι, εξωτερικές παρουσίες,

εδώ πρέπει να αναφέρω δύο ονόματα

δεν μπορώ να μην τ'αναφέρω:

Ένα τον Κώστα τον Κεφαλά που ήταν χημικός,

φίλος του μπαμπά μου, γυμνασιάρχης

και μου'μαθε στην κυριολεξία γράμματα.

Και η άλλη είναι η Σταυρούλα Κουράκου Δραγώνα,

είναι χημικός οινολόγος

και αυτή πολλά χρόνια στο Ινστιτούτο Αμπέλου και Οίνου διευθύντρια,

και αυτή ήταν ο μέντοράς μου αν θέλετε, στα κρασιά.

Τους οφείλω και τους δύο τεράστια ευγνωμοσύνη,

γιατί δεν μου μάθανε μόνο κρασιά,

μου μάθανε να σκέφτομαι και αλλιώς κιόλας.

Να μη σας τα πολυλογώ,

όταν κάποια στιγμή μπήκα στη δουλειά,

μπήκα πρώτα εγώ και μετά ο αδερφός μου,

και συνειδητοποίησα ότι το αμπέλι είναι αυτό που κάνει το κρασί

και δεν είναι το εργοστάσιο.

Ξεκίνησα την πρώτη τρέλα

να κάνω το πρώτο μεγάλο αμπέλι στη Νάουσα.

Το πρώτο είχε γίνει, το είχε κάνει ο Καρράς

στη Χαλκιδική, πολύ μεγάλο αμπέλι.

Αλλά ο Καρράς δεν ήταν της δουλειάς,

ο Καρράς ήταν εφοπλιστής.

Εμείς ξεκινήσαμε και κάναμε

το πρώτο αμπέλι στη Νάουσα, με έναν τεράστιο φόβο.

Βρίζαν οι δικοί μου,

«Που πας να μπλέξεις με τους χωριάτες μες στις λάσπες».

Σε όλες τις φάσεις αυτής όλης της ιστορίας του κρασιού,

υπήρχε πάντοτε ο φόβος γι'αυτό το καινούργιο

που πηγαίναμε να κάνουμε.

Περάσαμε πάρα πολλές καλές στιγμές στη δουλειά.

Και κάποια στιγμή,

και αυτό εν τέλει φαίνεται ότι γίνεται πάντοτε,

με μία ασυμφωνία που έρχεται,

άρχισε να εμφανίζεται, χρηματιστήρια,

οινοπνευματώδη, μεγάλες εταιρίες, διανομές, απίστευτα πράγματα.

Όταν αυτή η ασυμφωνία έφτασε σε ένα σημείο,

όπου ξυπνούσα το πρωί και αντί να χαμογελάω

έλεγα: «Ωχ πάλι σήμερα».

Και το πάλι σήμερα,

ήταν το ότι είχαμε μόνιμους καυγάδες με τον αδερφό μου.

Και είπα κάποια στιγμή, δεν γίνεται αυτό το πράγμα,

κάτι πρέπει να κάνω.

Ήταν χρόνια αυτή η απραξία, ήταν χρόνια αυτή η απραξία.

Και θα καταλάβετε μετά

και πως λειτουργούσε αυτή η απραξία.

Ώσπου είπα κάποια στιγμή ότι δεν γίνεται άλλο

και αυτό έγινε το '96.

Δεν γίνεται άλλο, πρέπει να σταματήσω αυτή τη μιζέρια.

Και σταμάτησε αυτή η μιζέρια, με χωρισμό.

Και έτσι πήρα το αμπέλι που είχα φυτέψει εγώ

και χωρίσαμε.

Και έκανα μία άλλη εταιρεία.

Εν συνεχεία, μετά από δύο χρόνια ήρθαν και τα δύο μου τα παιδιά, ο Στέλιος και ο Μιχάλης

Αλλά όταν έγινε ο χωρισμός, το θυμάμαι σαν και τώρα,

σας το λέω και ανατριχιάζω, ήμουνα μόνος επάνω στο κτήμα

και ήταν και σούρωπο και καθόμουν σε ένα πεζούλι.

Είχαν υπογραφεί όλες οι διαδικασίες του χωρισμού

και είπα : «Τι έκανες τώρα;

Που έμπλεξες; Τι σε περιμένει τώρα;»

Με έλουζε κρύος ιδρώτας απ'το φόβο.

Και βέβαια, ακολούθησα τη μικρή κόρη του Φόβου,

ακολούθησα την Τόλμη.

Είπα ναι, εντάξει και μετά, μόνος είμαι,

μόνο είναι και το αμπέλι,

μαζί θα πάμε και θα κάνουμε ότι είναι να κάνουμε.

Και όταν ήρθαν τα παιδιά,

δεν χρησιμοποίησα το όνομά μου.

Το θεώρησα ανήθικο να χρησιμοποιήσω το όνομά μου σε ανταγωνισμό

με την εταιρεία την οποία ήταν του παππού.

Δεν ήταν μόνο δικιά μου.

Αυτή προχώρησε και ήταν και των μετόχων,

ήταν στο χρηματιστήριο η εταιρεία.

Όπου εγώ είπα:

«Αποφάσισες να χωρίσεις, εντάξει, ξεκίνα, κάνε αυτή τη δουλειά, ξέρεις»,

δεν μπορούσα να κάνω άλλη δουλειά.

Και όταν ήρθαν και τα παιδιά,

αποφασίσαμε και βγάλαμε τα προιόντα του κτήματος

με άλλο όνομα.

Και έτσι προχώρησε,

και αυτή τη στιγμή η εταιρεία πάει μια χαρά,

και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.

Και έτσι έκλεισε αυτό το είδος,

που λέγεται ο φόβος ο επαγγελματικός.

Η περίοδος αυτή ήτανε πραγματικά εξαιρετικά δημιουργική.

Την ευχαριστήθηκα.

Τώρα πια που δεν είμαι στη δουλειά,

πηγαίνω στο κτήμα

ίσα - ίσα για να ευχαριστηθώ λιγάκι την ατμόσφαιρα, το αυτό,

για να βρω κανα κουσούρι, γιατί πάντα βρίσκεις κουσούρια,

και αισθάνομαι πάρα πολύ καλά που ξεπέρασα αυτούς τους φόβους,

τους επαγγελματικούς,

αυτό που λένε το επαγγελματικό, επιχειρηματικό ρίσκο.

Δυό πράγματα για την οικογένεια,

τη δικιά μου πια οικογένεια.

Ερωτεύτηκα στα 14 δεκατέσσερα,

συνήθως σ'αυτή την ηλικία ερωτεύονται,

παρ'όλο που εκείνη τη περίοδο, τη δεκαετία του 80',

εγώ το 56 ήμουνα 14,

ήτανε μία περίοδος

όπου τα αγοράκια με τα κοριτσάκια δεν βλεπόντουσαν.

Ήτανε και τα σχολεία, δεν ήτανε μεικτά όπως είναι σήμερα.

Τα κοριτσάκια τα βλέπαμε σε καμιά παρέλαση,

σε κανένα πάρτυ και αυτό αν επιτρεπότανε κι από τους γονείς.

Εν συνεχεία, πολιόρκησα την δεσποινίδα τότε με ραβασάκια, με μηνύματα, με με με με.

Απίστευτα ωραίες τρέλες. Ήταν η πολιορκία της Τροίας.

Και μετά από δύο χρόνια έγινε ότι ήταν να γίνει,

δηλαδή τα φτιάξαμε. (Γέλια)

Ζήσαμε πολλά χρόνια μαζί, παντρευτήκαμε το '64, κάναμε 3 παιδιά.

Στο δρόμο όμως, αλλάξαμε πορείες.

Εγώ ήμουνα με τα μούτρα πεσμένος στη δουλειά.

Σας είπα, να φυτεύεις αμπέλια σ'όλη την Ελλάδα,

δεν είναι η πιο εύκολη ιστορία.

Η Αθηνά ήτανε με τα παιδιά,

είχε τα τρία τα παιδιά τα δικά μας και άλλα 15 των φιλενάδων της.

Είχε μια τρομερή αγάπη για τα παιδιά.

Και εν πάση περιπτώσει κάποια στιγμή συνειδητοποιήσαμε

ότι είχαμε απομακρυνθεί τελείως ο ένας απ'τον άλλον.

Και αντί να περνάμε καλά, δεν περνούσαμε καλά.

Και αυτό μας έφερε στο δίλλημα. Τι κάνουμε τώρα;

Θα συνεχίσουμε έτσι σ'αυτή τη μιζέρια και τη γκρίνια

και θα απομακρυνόμαστε

όσο πάει περισσότερο ο ένας απ'τον άλλον

μέχρις ότου βρεθεί κάποιος άλλος.

Γιατί αναγκαστικά θα βρισκόταν κάποιος άλλος.

Δεν υπήρχε περίπτωση να μη βρεθεί άλλος

οπότε θα χαλούσε και ο έρωτας.

Θα χαλούσε αυτή η εικόνα που είχαμε χτίσει.

Και αποφασίσαμε να χωρίσουμε.

Φόβος, όχι φόβος, τρόμος.

Απ'τη μια μεριά διότι πια έμενε ο καθένας μόνος.

Τι θα αντιμετωπίζαμε;

Τι θα ήταν αυτό το καινούργιο που θα αντιμετωπίζαμε.

Και από την άλλη μεριά,

η απόφαση ότι δεν πρέπει να χαλάσουμε κάτι που είχαμε.

Και ο μόνος τρόπος να μη χαλάσουμε κάτι που είχαμε

ήταν αυτός, να μείνουμε μόνοι.

Η μοναξιά είναι δύσκολο πράγμα.

Δεν λέω για τη μοναχικότητα.

Η μοναχικότητα είναι... πολλές φορές είναι και καλή,

αλλά η μοναξιά είναι δύσκολο πράγμα.

Μετά το χωρισμό, εγώ είχα μπει ήδη σε φάση αλκοολισμού.

Μετά το χωρισμό κάποια στιγμή

στα τέλη της δεκαετίας του 80'

πήγα και της είπα, «Δεν μπορώ να κάνω χωρίς εσένα,

πρέπει να ξανασμίξουμε».

(Γέλια) (Χειροκροτήματα)

Και ξανασμίξαμε

και με βοήθησε πάρα πολύ στο θέμα του αλκοολισμού,

έκανε και αυτή πρόγραμμα συνεξαρτημένων,

προχωρήσαμε μαζί αυτό το κομμάτι της ζωή μας

και βέβαια η δεύτερη, η δεύτερη

- και αυτό είχε πάρα πολύ μεγάλο φόβο -

αυτή η προσέγγιση,

«Δεν μπορώ να κάνω χωρίς εσένα, έλα πάλι να ζήσουμε μαζί».

Συζούσε με άλλον η άλλη,

ήταν εξαιρετικά τολμηρό να πας να της πεις

«Παράτα τον άλλον που είσαι τρία χρόνια μαζί

και έλα πάλι με μένα που είμαι πεταμμένος αλκοολικός».

Γιατί αυτό ήμουνα, πεταμμένος αλκοολικός.

Αλλά φαίνεται ότι η πρώτη απόφαση

που ήταν να χωρίσουμε

χωρίς να χαλάσουμε την αγάπη

φαίνεται ότι έπαιξε ρόλο.

Εν πάση περιπτώσει δεν παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο.

Η ουσία είναι ότι ξανασμίξαμε

και περάσαμε τα επόμενα χρόνια

από το '90 ξέρω γω, απ΄ το '91 που πήγα στο πρόγραμμα

μέχρι το 2007 που πέθανε περάσαμε πραγματικά τα ωραιότερα χρόνια.

Και ήτανε πολύ ωραία χρόνια

γιατί πια ήταν επιλογή να είμαστε μαζί.

Δεν ήτανε ο τυχαίος ο έρωτας,

που έγινε αυτό μπαμ - μπουμ, παντρευτήκαμε

κάναμε παιδιά και τώρα τι κάνουμε.

Ήτανε πραγματική επιλογή

να περάσουμε τα υπόλοιπα χρόνια μαζί.

Και αυτό ήτανε η ανταμοιβή του τολμηρού πράγματος

ότι παράτα τον άλλον και έλα μαζί.

(Χειροκρότημα)

Μετά ήρθε η αρρώστια.

Η Αθηνά αρρώστησε το 2002 από καρκίνο και πέθανε το 2007.

Αυτά τα πέντε χρόνια,

όταν ζεις με μία ημερομηνία λήξης,

αποφάσισα ένα πράγμα,

ότι πρέπει αυτά τα χρόνια, πρέπει να είναι πολύ ωραία.

Έβγαινε από χημειοθεραπείες και πηγαίναμε στο ΙΚΕΑ να ψωνίσει,

μπούρδες, σαχλαμάρες, ό,τι έβρισκε.

Αγοράζαμε περούκες χρωματιστές και τις φορούσε σαν καπέλα.

Διασκεδάζαμε αυτή την ημερομηνία λήξης.

Την κοροϊδεύαμε, την ημερομηνία λήξης.

Αυτή ήτανε η αντίδραση, η αντίδραση,

η δράση δηλαδή, εν τέλει,

τολμάς να κοροϊδεύεις το θάνατο.

Δεν με νοιάζει αν θα πεθάνω.

Θέλω μέχρι να πεθάνω να περάσω καλά.

Αυτό ήτανε ένα στοιχείο το οποίο χαρακτήρισε πολύ αυτή τη περίοδο.

και αυτό βέβαια βασίστηκε στην προσευχή που έχουμε οι αλκοολικοί:

ότι «Θεέ μου δώσε μου τη δύναμη, δώσε μου το κουράγιο, τη γαλήνη

να δέχομαι πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω,

τη δύναμη να αλλάξω τα πράγματα που μπορώ,

και τη σοφία να αναγνωρίζω τη διαφορά».

Και εν συνεχεία μετά το θάνατο, ένας απίστευτος φόβος.

Ο φόβος της μοναξιάς. Δεν είχα γνωρίσει μοναξιά.

Μοναχικότητα, επαναλαμβάνω, την ήξερα.

Τη ζούσα. Μ'άρεσε.

Αλλά μοναξιά και όταν χάνεις ένα σύντροφο ζωής...

50 χρόνια ήμασταν μαζί.

Η μοναξιά σε τρομάζει.

Και όταν γυρνάς στο σπίτι το βράδυ

κι εσύ ανάβεις τα φώτα, δεν έχει φως,

αυτό είναι δύσκολο πράγμα.

Και σε τρομάζει, σε φοβίζει.

Πώς θα πάει παρακάτω.

Μετά από δύο χρόνια πένθους,

είπα, δεν γίνεται άλλο,

πρέπει ν'αναζητήσω άλλο σύντροφο.

Και φυσικά φοβόμουνα.

Τι φοβόμουνα;

Φοβόμουνα κατ'αρχήν την όποια απόρριψη.

Ήμουνα γέρος.

Στα 70 σου δεν βρίσκεις εύκολα σύντροφο.

Και επειδή πλέον δεν είχα παραιτηθεί από την ερωτική διάθεση...

(Χειροκρότημα)

...έπεισα τον εαυτό μου

το ότι δεν πρέπει να ψάξω αντικατάσταση.

Ένας σύντροφος δεν είναι ένα ζευγάρι παπούτσια που χάλασε,

το πετάς, πας στο μαγαζί και παίρνεις καινούργιο και είσαι μια χαρά.

Ο σύντροφος είναι η οικειότητα,

είναι η θαλπωρή, είναι η τρυφερότητα, είναι ο έρωτας,

είναι όλα μαζί.

Επομένως είναι άλλο το πρότυπο, άλλο το μοντέλο που πρέπει να ψάξω να βρω τώρα.

Αγωνία, φόβος, αναζήτηση, απογοητεύσεις τερατώδεις.

Ώσπου τελικά, και είναι στην αίθουσα αυτή

και την ευχαριστώ που είναι,

βρήκα την καινούργια σύντοφό μου.

Και έτσι χαμογελάω πάλι και έχω την εντύπωση

σίγουρα ότι και η Αθηνά χαμογελάει και η άλλη χαμογελάει.

(Χειροκρότημα)

Εγώ γεννήθηκα μεσα στο αλκοόλ.

Ποτέ όμως δεν έπινα.

Δοκίμαζα. Tο ούζο το σιχαινόμουνα.

Αλλά ποτέ δεν έπινα, έτσι να πω ότι θα κάτσω να πιω ας πούμε.

Είχα μεθύσει μερικές φορές

έτσι στο σχολείο, σ'εκδρομές, σε τέτοια, όπως όλοι.

Αλλά κάποια στιγμή συνειδητοποίησα

όταν άλλαξε και λίγο και ο τρόπος ζωής,

εμφανιστήκανε τα μπαράκια, τα ουίσκια ήταν όλο και πιο πολύ επιθετικά

στην κατανάλωση, οι νέοι τρόποι ζωής,

αγοράκια κοριτσάκια όλοι μαζί, φλερτ

και κυρίως αυτή τη περίοδο που ήμουνα χωρισμένος, το '80 και μετά

και κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι ήμουνα λίγο διαφορετικός στο ποτό

απ'ότι ήτανε ο διπλανός μου.

Έπινα λίγο παραπάνω.

Έπινα και κρυφά, έπινα στο σπίτι κρυφά.

Πριν βγω δηλαδή έπαιρνα κανά δυο έτσι για να στρώσω δήθεν.

Και κατάλαβα κάποια στιγμή ότι το αλκοόλ,

το πιοτό αυτό ήτανε ένα καταφύγιο των φόβων μου,

που φοβόμουνα να μιλήσω στο διπλανό μου.

Φοβόμουνα να φλερτάρω την κυρία τάδε.

Φοβόμουνα να πω τη γνώμη μου

σε κάποια κατάσταση.

Με το αλκοόλ όμως τα ξεχνάς όλα.

Το αλκοόλ λειτουργεί σαν καταφύγιο.

Γι'αυτό είναι και μαγική η ιδιότητα του αλκοόλ, η ύπαρξη του αλκοόλ.

Γιατί είναι και καλό και κακό, από κάποια σημείο και μετά

και ειδικά για τα κρασιά έχουμε αυτή τη λογική.

Τότε υπήρχε και ένα πρόγραμμα μεγάλο ευρωπαϊκό,

το «Wine in moderation» γιατί και πότε το κρασί,

που εντελεί είναι ένα γεωργικό προϊόν με αλκοόλ,

γιατί και πότε το κρασί αντί να είναι ευχάριστο είναι δυσάρεστο.

Αυτή λοιπόν η ιστορία όλη, το ότι το αλκοόλ είναι καταφύγιο για τους φόβους,

όταν το συνειδητοποίησα, μετά από χρόνια πολλά,

είχα φτάσει στο σημείο και έπινα μπύρα για πρωϊνό,

δεν έπινα καφέ το πρωί,

γιατί έπρεπε να έχω ένα ποσό αλκοόλ στον οργανισμό μου

για να μπορέσω να λειτουργήσω,

να αντιμετωπίσω τα πράγματα.

Φοβόμουνα.

Και τόλμησα τότε,

μέσα σε όλη αυτή τη γκλαμουριά που μου έδινε,

πετυχημένος επιχειρηματίας, είχα κάνει τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ,

περιβαλλοντική οργάνωση, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης,

ενώσεις πολιτών, δεν μπορείτε να φανταστείτε τι δραστηριότητα,

και είπα εγώ, θα πάω και θα κάνω πρόγραμμα απεξάρτησης.

Και εν συνεχεία ομολόγησα δημοσία αυτά που σας λέω τώρα,

ότι «Ναι, είμαι αλκοολικός».

Αυτό είναι το δωδέκατο βήμα των αλκοολικών.

Είναι η ομολογία, και βάσει αυτής της ομολογίας,

η δυνατότητα να παρέχεις βοήθεια

στον όποιον συνάνθρωπό σου έχει τέτοιου τύπου πρόβλημα,

ότι μπορεί να γίνει, κοίτα εμένα, έγινα.

Έχω 23 χρόνια να πιω.

23 χρόνια να βάλω αλκοόλ στο στόμα μου.

(Χειροκρότημα)

Και κλείνω με το αλκοόλ,

όπου ήταν μία... ειδικά αυτή η απόφαση,

το που είχα φτάσει στον πάτο και είπα

με φοβερό φόβο τι θα πει ο άλλος δίπλα, ας πούμε,

με φόβο τον αντίκτυπο που θα έχει όλη αυτή η ομολογία μου στη δουλειά.

Μιλάμε για το ΄90.

Ήταν στον ουρανό τα πράγματα.

Και όμως παρ'όλα αυτά τον ξεπέρασα αυτό το φόβο

διότι κάτι έπρεπε να κάνω.

Δεν μ'ένοιαζε η δουλειά. Δεν μ'ένοιαζε τίποτα.

Μ'ένοιαζε ο εαυτός μου που είχε φτάσει στον πάτο.

Και με την πράξη αυτή, ξέφυγα.

Και φτάνουμε στο τελευταίο που [θα] σας τυραννήσω, είναι τα κοινά.

Στα κοινά η εμπλοκή μου,

το συνειδητοποίησα πολύ αργότερα,

ξεκίνησε από το σχολείο.

Ήμουνα στο σχολείο με τα μαθητικά συμβούλια, με τα αυτά

και συνειδητοποίησα πολύ αργότερα ότι τι είναι αυτό, τα κοινά, τα τα ...

οι σχολικές επιτροπές στα σχολεία,

στο στρατό είμαστε όλοι μαζί, είμαστε ένα κοπάδι.

Και αυτό το κοπάδι είναι καταφύγιο για το φόβο μας,

να μην βγω από το κοπάδι,

τι θα μείνει αν εγώ πω άλλα απ'τον άλλον.

Αυτό που έχουνε σήμερα στα σχολεία,

και που στο Δήμο Θεσσαλονίκης προσπαθούμε να το αντιμετωπίσουμε

με όποιους τρόπους γίνεται. Το bullying που είναι για τα παιδιά.

Τα παιδιά που μένουν έξω από την ομάδα

και τα τυρρανάνε τα υπόλοιπα.

Πώς αυτός ο φόβος να μη μείνω έξω από την ομάδα,

αυτό είναι δύσκολο πράγμα.

Τόλμησα να βγω απ'αυτό το κοπάδι με την Ενωση Πολιτών,

με εμπλοκή στα συμβούλια του κλάδου

με με με, με διάφορα τέτοια,

ώσπου εν τέλει κατέληξα να με ενδιαφέρει πιο πολύ

η τοπική αυτοδιοίκηση.

Ποτέ δεν με ενδιέφερε η κεντρική πολιτική σκηνή.

Η τοπική αυτοδιοίκηση θεωρώ ότι είναι ο πυρήνας, το κύτταρο της κοινωνίας μας.

Κατέβηκα με την παράταξη τη δημοτική του ΚΚΕ.

Διότι κατ'αρχήν αυτός ήτανε πολύ φίλος μου.

Δεύτερον είχα μία πολύ μεγάλη εμπειρία επαγγελματική

γιατί τα σωματεία στα πιο πολλά εργοστάσια

που λειτουργούσα ήταν από το ΚΚΕ.

Και είχα συνειδητοποιήσει ότι ήτανε

η καλύτερη επαγγελματική συνείδηση

απ'τους εργαζόμενους που είναι βαθύτατα ΚΚΕ,

δεν υπάρχει, σας το λέω με πολύ μεγάλη υπογραφή.

Μετά, μετά λοιπόν απ' όλη αυτή την ιστορία

που το διασκέδασα πολύ

και δεν το λέω προεκλογικά

για να χαϊδέψω τα μάτια, τ' αυτιά του ΚΚΕ

γιατί έτσι κι αλλιώς το ΚΚΕ είναι 3-4%. Δε μετράει.

(Γέλια) (Χειροκρότημα)

Όταν μετά ξεκινήσαμε την προεκλογική εκστρατεία

και το πρώτο ήτανε, κατεβήκαμε μία ομάδα φίλων,

οι οποίοι άλλος ήτανε ΠΑΣΟΚ, άλλος ήτανε Συνασπισμός, τότε ΔΗΜΑΡ,

άλλος ήτανε με τη Ντόρα.

Ανεμομαζώματα, αλλά είπαμε όλοι ότι θα κατεβούμε

και δεν θα έχουμε εξάρτηση από τα κόμματα.

Καμία, δεν θα μας ελέγχουν τα κόμματα.

Γιατί; Γιατί τα κόμματα κάνουν τη ζημιά.

Τα κόμματα έχουνε πολιτικό κόστος,

τα κόμματα δεν λένε την αλήθεια.

Εμείς θέλουμε να λέμε την αλήθεια.

Και όσο τρόμο να μας προκαλεί, τ'ότι λέμε την αλήθεια,

όταν λές την αλήθεια, ποτέ μα ποτέ, δεν βγαίνεις χαμένος.

Πάντα βγαίνεις κερδισμένος.

(Χειροκρότημα)

Εν τέλει μέσα σε όλη αυτή την πορεία,

και στ'αλήθεια σας λέω, είναι μεγάλη πορεία,

συνειδητοποίησα ένα πράγμα:

Πώς αυτό το πράγμα, το οποίο σε όλη μου τη ζωή

με απασχολούσε, δεν λέω με τυρρανούσε,

μ'απασχολούσε όμως πολύ.

Ο φόβος, ο φόβος να αντιμετωπίσω κάτι καινούργιο,

ο φόβος να αλλάξω αυτό που έχω συνηθίσει,

άσχετα αν είναι καλό ή κακό,

άσχετα άμα πάει καλά ή κακά.

Όταν με ενοχλεί αυτή η κατάσταση η προηγούμενη,

πως θα την αλλάξω, ο φόβος να την αλλάξω,

γιατί δεν ξέρω τι θα αντιμετωπίσω στο μέλλον.

Συνειδητοποίησα ότι μόνον αν κάνεις φίλο το φόβο,

όταν κάνεις φίλο το φόβο,

όταν μπορείς εσύ να μεταχειρίζεσαι το φόβο

και όχι ο φόβος να μεταχειρίζεται εσένα,

μόνο τότε έχεις μία πιθανότητα

να φλερτάρεις ή να παντρευτείς με την κόρη που λέγεται Τόλμη.

Αλλιώς, θα σε φάει η μιζέρια.

Δηλαδή και αυτό το λέω με πλήρη συνείδηση, αυτό που σας λέω.

Πρέπει να συνομιλείς με το φόβο σου,

να τον αντιμετωπίζεις το φόβο σου,

να μην σε αφήνει να τον αφήνεις να σε κυριαρχεί.

Μετά αποφασίζεις.

Θα πας με την Απραξία, θα πας με την Τόλμη.

Είναι δικό σου πρόβλημα.

Και θα μου επιτρέψετε μία συμβουλή γιατί είμαι παππούς για τους πιο πολλούς από σας

και μπαμπάς για πολλούς από σας.

Λοιπόν η συμβουλή είναι:

Δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο

στη ζωή σας να συγκρίνεστε με κανέναν άλλον.

Εάν συγκριθείτε ας πούμε με τον Ομπάμα,

τό'χω γραμμένο στο σκονάκι,

εάν συγκριθείτε με τον Ομπάμα, θα αυτοκτονήσετε.

Ο άνθρωπος είναι 45-50 χρονών και είναι πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Τι σχέση έχουμε όλοι μας εδώ πέρα μέσα;

Εάν συγκριθείτε με το Μέγα Αλέξανδρο,

που είναι και το σήμα του Δήμου Θεσσαλονίκης,

θα αυτοκτονήσετε.

Ήταν 32 χρονών και ήταν κυρίαρχος του κόσμου.

Λοιπόν, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος,

δεν έχει νόημα να γίνονται τέτοιες συγκρίσεις.

Το θέμα είναι οτιδήποτε κάνετε σ'αυτόν τον κόσμο

και είναι συμβουλή πραγματικά,

μου το επιτρέπει,

αυτή τη λέξη μου την επιτρέπουν τα άσπρα μου τα μαλλιά.

Οτιδήποτα κάνετε σ'αυτόν τον κόσμο,

αποφασίστε ότι πρέπει να το ευχαριστιέστε, να'στε ευχαριστημένοι.

Μη κοιτάτε τι θα γίνει στο μέλλον.

Το μέλλον μου θυμίζει το ανέκδοτο με τον γρύλο, δεν ξέρω πόσοι το ξέρετε.

(Γέλια)

Αντιμετωπίστε τα πράγματα, συνειδητοποιείστε αυτό που κάνετε,

έχετε την άποψή σας, κάντε τις υποχωρήσεις σας,

αλλά ένα πράγμα να θυμάστε πάντοτε:

Ότι ο λόγος, για ποιο λόγο ήρθατε σ' αυτόν τον κόσμο, δεν το εξετάζουμε.

Ήρθατε όμως.

Tουλάχιστον στη διάρκεια που είστε, κοιτάξτε να περάστε καλά.

Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)


Η γοητεία της τόλμης: Γιάννης Μπουτάρης at TEDxAcademy - YouTube The charm of daring: Yannis Boutaris at TEDxAcademy - YouTube Le charme de l'audace : Yannis Boutaris à TEDxAcademy - YouTube Il fascino dell'audacia: Yannis Boutaris a TEDxAcademy - YouTube 大胆さの魅力:ヤニス・ブータリス、TEDxAcademyにて - YouTube

Μεταγραφή: Popi Revisiou Επιμέλεια: Chryssa R. Takahashi

Όταν με πήρε η Νίκη Συροπούλου για να μετέχω στο TEDx, When Niki Syropoulou called me to participate in TEDx,

είπα, τι γυρεύω εγώ εδώ σ'αυτό. I said, what would I be thinking doing that,

Δεν ξέρω καν κομπιούτερ να χρησιμοποιώ, δεν χρησιμοποιώ κομπιούτερ, I don't even know how to use a computer, I don't use a computer,

δεν μπορώ, δεν ξέρω, μ'ενοχλεί, με στεναχωρεί η βραδύτητα, όλο... I can't, it worries me, it annoys me, the whole tardiness of it --

Εξακολουθώ και έχω το τεφτέρι μου. I still use a paper notebook.

Παρ'όλα αυτά όταν κάθησα και το σκέφτηκα, However, having sat down and thought about it

πέρα από το τιμητικό, over and beyond the honor,

και βέβαια είναι πάντοτε κολακευτικό όταν σε τιμάει κάποιος, and, of course, it's always flattering to be honored,

είπα, ναι, θα το κάνω και θα πω δυο πράγματα από τη ζωή μου I agreed to do it and tell you a couple of things about my life

τα οποία μπορεί να είναι βοηθητικά. which you might find of interest to yourselves.

Θα σας μιλήσω για το φόβο. I'm going to talk to you about fear.

Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα όπως όλοι ξέρουμε. As we all know, fear is an emotion.

Ένα συναίσθημα πάρα πολύ βασικό και πολύ απλό. A very basic and very simple emotion.

Και όπως όλα τα απλά τα πράγματα, είναι πάρα πολύ πολύπλοκο. And like all simple things it's very, very complicated.

Ο φόβος έχει δύο κόρες. Fear has two daughters.

Η μία η κόρη είναι η Απραξία. The first is Inaction.

Η Απραξία έχει σαν αποτέλεσμα Inaction causes you

να σε παραλύει, να σε αποπροσανατολίζει, to be paralyzed, to be disorientated,

να σε πανικοβάλλει και τελικά να σε οδηγεί ίσως και στο θάνατο. to panic, and finally, perhaps, leads to death.

Η άλλη η κόρη είναι η Δράση. The other daughter is Boldness.

Αυτή η οποία σε κάνει να βγεις από κάποια αδιέξοδα. The one that gets you out of a dicey corner.

Η Δράση βέβαια μπορεί να σε οδηγήσει Boldness, of course, can lead to you

να πέσεις και με το κεφάλι πάνω στον τοίχο. hitting your head against a wall.

Αλλά αυτό εντάξει, περπατάει. But that's OK.

Είμαι Σαββατογεννημένος. (Γέλια) I was born lucky. (Laughter)

Και είμαι πάρα πολύ τυχερός άνθρωπος. And I am a very lucky man.

Γεννήθηκα σε μία μεγαλοαστική, με οικονομική άνεση οικογένεια. I was born into a financially comfortable bourgeois family.

Eίχα πάρα πολύ καλούς γονιούς. I had very good parents.

H μάνα μου ζει ακόμα. My mother is still alive.

Είναι 94 χρονών και με φωνάζει Γιαννάκη. She is 94 years old and she calls me Johnny.

Και όταν της λέω «Δεν θα με φωνάζεις Γιαννάκη, When she does, I tell her, "Don't call me Johnny,

θα με φωνάζεις κύριε Δήμαρχε». (Γέλια) call me Mr. Mayor." (Laughter)

(Χειροκρότημα) (Applause)

Και έτσι, καλό σχολείο, And so, a good school,

με μία οικογενειακή επιχείρηση που κληρονόμησα από τον παππού μου, a family business that I inherited from my grandfather

που έκανε πολύ καλά κρασιά, making very good wines,

αφοσιωμένη στην ποιότητα και λοιπά committed to quality, etc,

και είχα και την τύχη να έχω και έναν πάρα πολύ καλό αδερφό, and the good fortune of having a very good brother,

όπου για πάρα πολλά χρόνια λειτουργούσαμε σαν ένα πράμα. the two of us working in unison for many years.

Ηταν πως είναι ένα νόμισμα το οποίο έχει κορώνα - γράμμα, Our unity was like a coin with its heads and tails,

είναι κίβδυλο, είναι φωτογραφία it's fake, it's just two-dimensional

όταν έχει μόνο τη μία όψη. when it just has one side.

Το νόμισμα πρέπει να έχει δύο όψεις για να λειτουργεί. A coin must have two sides to be real.

Και έτσι από πολύ νωρίς μεγαλωμένοι And so very early on, we were brought up

μέσα σε μία ατμόσφαιρα επιχειρηματική θα έλεγα. in an atmosphere of entrepreneurship.

Η μια πλευρά της οικογένειας ήταν στα καπνά, One side of the family was in tobacco,

η άλλη οικογένεια στα κρασιά. the other in wine.

Εμείς ακολουθήσαμε τον κλάδο των κρασιών. We were on the wine industry side.

Η κατάσταση στον κλάδο τη δεκαετία του '60 ήταν... The situation in the industry in the 60's was --

είχε 60-70 οινοποιεία στην Ελλάδα, ήταν μεγάλα, there were 60 or 70 large wineries in Greece,

ήτανε κυρίως ποσοτικά οινοποιεία, mainly quantity-producing wineries,

δεν ήταν ποιοτικά οινοποιεία not quality wineries,

και δεν είχανε σχέση με τους αμπελουργούς. which had no connection to the growers.

Οι αμπελουργοί δεν ήταν συμμέτοχοι στο να φτιάξουν το κρασί. The growers were not participants in the wine-making.

Ήτανε απέναντι. Anything but.

Αγοράζαν τα σταφύλια στις πιο χαμηλές δυνατές τιμές They bought grapes at the lowest possible prices

για να πουλήσουν χαμηλές τιμές στα κρασιά. in order to sell low-priced wines.

Συνειδητοποίησα κάποια στιγμή, I realized at some point,

βέβαια με κάποιες πολλές, έτσι, εξωτερικές παρουσίες, with many outside influences --

εδώ πρέπει να αναφέρω δύο ονόματα here I must mention two names,

δεν μπορώ να μην τ'αναφέρω: I can't fail to mention them:

Ένα τον Κώστα τον Κεφαλά που ήταν χημικός, Kostas Kefalas, who was a chemist,

φίλος του μπαμπά μου, γυμνασιάρχης a friend of my father and headmaster,

και μου'μαθε στην κυριολεξία γράμματα. who literally taught me to read and write.

Και η άλλη είναι η Σταυρούλα Κουράκου Δραγώνα, The other one is Stavroula Kourakou-Dragona,

είναι χημικός οινολόγος a chemist-enologist,

και αυτή πολλά χρόνια στο Ινστιτούτο Αμπέλου και Οίνου διευθύντρια, the director of the Greek Wine Institute for many years,

και αυτή ήταν ο μέντοράς μου αν θέλετε, στα κρασιά. and you could say she was my wine mentor.

Τους οφείλω και τους δύο τεράστια ευγνωμοσύνη, I owe them both enormous gratitude,

γιατί δεν μου μάθανε μόνο κρασιά, because not only did they teach me about wines,

μου μάθανε να σκέφτομαι και αλλιώς κιόλας. they taught me to think differently too.

Να μη σας τα πολυλογώ, To make a long story short,

όταν κάποια στιγμή μπήκα στη δουλειά, when at some point I got into the business,

μπήκα πρώτα εγώ και μετά ο αδερφός μου, -- I got in first and then my brother --

και συνειδητοποίησα ότι το αμπέλι είναι αυτό που κάνει το κρασί I realized that the vine makes the wine

και δεν είναι το εργοστάσιο. and not the factory.

Ξεκίνησα την πρώτη τρέλα So, I started my first madness,

να κάνω το πρώτο μεγάλο αμπέλι στη Νάουσα. creating the first big vineyard in Naoussa.

Το πρώτο είχε γίνει, το είχε κάνει ο Καρράς The first had already been created, Karras had created it

στη Χαλκιδική, πολύ μεγάλο αμπέλι. in Chalkidiki, a very big vineyard.

Αλλά ο Καρράς δεν ήταν της δουλειάς, But it wasn't Karras's main business,

ο Καρράς ήταν εφοπλιστής. Karras was a shipowner.

Εμείς ξεκινήσαμε και κάναμε We started and we created

το πρώτο αμπέλι στη Νάουσα, με έναν τεράστιο φόβο. the first vineyard in Naoussa with great fear.

Βρίζαν οι δικοί μου, My folk were swearing,

«Που πας να μπλέξεις με τους χωριάτες μες στις λάσπες». "What are you getting yourself into with the countryfolk in the mud?"

Σε όλες τις φάσεις αυτής όλης της ιστορίας του κρασιού, At all the stages of this story of the wine,

υπήρχε πάντοτε ο φόβος γι'αυτό το καινούργιο there was always the fear about this new thing

που πηγαίναμε να κάνουμε. that we were going to do.

Περάσαμε πάρα πολλές καλές στιγμές στη δουλειά. We had some very good moments at work.

Και κάποια στιγμή, And at some point,

και αυτό εν τέλει φαίνεται ότι γίνεται πάντοτε, and this seems to happen all the time,

με μία ασυμφωνία που έρχεται, rifts eventually emerge,

άρχισε να εμφανίζεται, χρηματιστήρια, begin to appear: stock markets,

οινοπνευματώδη, μεγάλες εταιρίες, διανομές, απίστευτα πράγματα. spirits, big companies, distributions, unbelievable things.

Όταν αυτή η ασυμφωνία έφτασε σε ένα σημείο, Then the whole disagreement reached a point

όπου ξυπνούσα το πρωί και αντί να χαμογελάω where I would wake up in the morning and, instead of smiling,

έλεγα: «Ωχ πάλι σήμερα». I would say, "Not again today."

Και το πάλι σήμερα, And the "again today"

ήταν το ότι είχαμε μόνιμους καυγάδες με τον αδερφό μου. was the constant fights with my brother.

Και είπα κάποια στιγμή, δεν γίνεται αυτό το πράγμα, And at some point I said that this couldn't go on,

κάτι πρέπει να κάνω. I have to do something.

Ήταν χρόνια αυτή η απραξία, ήταν χρόνια αυτή η απραξία. This inaction went on for years.

Και θα καταλάβετε μετά And you will understand later

και πως λειτουργούσε αυτή η απραξία. the effect of this inaction.

Ώσπου είπα κάποια στιγμή ότι δεν γίνεται άλλο At some point I said that this couldn't continue,

και αυτό έγινε το '96. and it happened in '96.

Δεν γίνεται άλλο, πρέπει να σταματήσω αυτή τη μιζέρια. It couldn't go on, I had to end the misery.

Και σταμάτησε αυτή η μιζέρια, με χωρισμό. And the misery ended -- with separation.

Και έτσι πήρα το αμπέλι που είχα φυτέψει εγώ So, I took the vineyard that I had planted

και χωρίσαμε. and we separated.

Και έκανα μία άλλη εταιρεία. And I started another company.

Εν συνεχεία, μετά από δύο χρόνια ήρθαν και τα δύο μου τα παιδιά, ο Στέλιος και ο Μιχάλης Two years later my two children, Stelios and Michalis, joined.

Αλλά όταν έγινε ο χωρισμός, το θυμάμαι σαν και τώρα, But when the separation took place, I remember it as if it were today,

σας το λέω και ανατριχιάζω, ήμουνα μόνος επάνω στο κτήμα I'm telling you this and I shudder, I was alone on the estate,

και ήταν και σούρωπο και καθόμουν σε ένα πεζούλι. it was dusk and I was sitting on a terrace.

Είχαν υπογραφεί όλες οι διαδικασίες του χωρισμού All the separation procedures had been signed,

και είπα : «Τι έκανες τώρα; and I said, "What have you done now?

Που έμπλεξες; Τι σε περιμένει τώρα;» What have you got yourself into? What are you in for now?"

Με έλουζε κρύος ιδρώτας απ'το φόβο. I was bathed in cold sweat out of fear.

Και βέβαια, ακολούθησα τη μικρή κόρη του Φόβου, And, of course, I followed fear's lesser daughter,

ακολούθησα την Τόλμη. I followed Boldness.

Είπα ναι, εντάξει και μετά, μόνος είμαι, I said, yes, OK, so I'm alone from now on,

μόνο είναι και το αμπέλι, and so is the vineyard,

μαζί θα πάμε και θα κάνουμε ότι είναι να κάνουμε. we'll go on and do together whatever needs to be done.

Και όταν ήρθαν τα παιδιά, And when the children came

δεν χρησιμοποίησα το όνομά μου. I didn't use my name.

Το θεώρησα ανήθικο να χρησιμοποιήσω το όνομά μου σε ανταγωνισμό I considered it unethical to use my name in competition

με την εταιρεία την οποία ήταν του παππού. with the company that belonged to my grandfather.

Δεν ήταν μόνο δικιά μου. It wasn't mine alone.

Αυτή προχώρησε και ήταν και των μετόχων, It moved on and it also belonged to the shareholders,

ήταν στο χρηματιστήριο η εταιρεία. the company was on the stock market.

Όπου εγώ είπα: At that point, I said,

«Αποφάσισες να χωρίσεις, εντάξει, ξεκίνα, κάνε αυτή τη δουλειά, ξέρεις», "You decided to separate, fine, start doing the job that you know."

δεν μπορούσα να κάνω άλλη δουλειά. I couldn't do any other job.

Και όταν ήρθαν και τα παιδιά, And when the children came in with us

αποφασίσαμε και βγάλαμε τα προιόντα του κτήματος we decided to bring the estate products out

με άλλο όνομα. with a different name.

Και έτσι προχώρησε, And so it moved on

και αυτή τη στιγμή η εταιρεία πάει μια χαρά, and at this moment, the company is doing fine

και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. and we are all pleased.

Και έτσι έκλεισε αυτό το είδος, And so that's all about this type [of fear],

που λέγεται ο φόβος ο επαγγελματικός. it's called professional fear.

Η περίοδος αυτή ήτανε πραγματικά εξαιρετικά δημιουργική. That period was really exceptionally productive.

Την ευχαριστήθηκα. I enjoyed it.

Τώρα πια που δεν είμαι στη δουλειά, Now that I'm no longer at work,

πηγαίνω στο κτήμα I go to the estate

ίσα - ίσα για να ευχαριστηθώ λιγάκι την ατμόσφαιρα, το αυτό, just to enjoy the atmosphere a bit,

για να βρω κανα κουσούρι, γιατί πάντα βρίσκεις κουσούρια, find a problem or two, because you always find problems,

και αισθάνομαι πάρα πολύ καλά που ξεπέρασα αυτούς τους φόβους, and I feel really good about having overcome those fears,

τους επαγγελματικούς, the professional ones,

αυτό που λένε το επαγγελματικό, επιχειρηματικό ρίσκο. what they call professional, business risk.

Δυό πράγματα για την οικογένεια, A few things about family,

τη δικιά μου πια οικογένεια. my family, now.

Ερωτεύτηκα στα 14 δεκατέσσερα, I fell in love when I was 14,

συνήθως σ'αυτή την ηλικία ερωτεύονται, usually that's the age one falls in love,

παρ'όλο που εκείνη τη περίοδο, τη δεκαετία του 80', though [what I just talked about] was in the 80's,

εγώ το 56 ήμουνα 14, I was 14 in 1956,

ήτανε μία περίοδος it was a period

όπου τα αγοράκια με τα κοριτσάκια δεν βλεπόντουσαν. when boys and girls weren't seen together.

Ήτανε και τα σχολεία, δεν ήτανε μεικτά όπως είναι σήμερα. The schools weren't coed, as they are today.

Τα κοριτσάκια τα βλέπαμε σε καμιά παρέλαση, We would see the girls in parades,

σε κανένα πάρτυ και αυτό αν επιτρεπότανε κι από τους γονείς. at parties, but only if parents allowed it.

Εν συνεχεία, πολιόρκησα την δεσποινίδα τότε με ραβασάκια, με μηνύματα, με με με με. Later on, I besieged the young lady with love letters, messages, etc etc.

Απίστευτα ωραίες τρέλες. Ήταν η πολιορκία της Τροίας. Incredible high jinks. It was the siege of Troy.

Και μετά από δύο χρόνια έγινε ότι ήταν να γίνει, And two years later, what was meant to happen, happened;

δηλαδή τα φτιάξαμε. (Γέλια) that is we got together. (Laughter)

Ζήσαμε πολλά χρόνια μαζί, παντρευτήκαμε το '64, κάναμε 3 παιδιά. We lived together for many years, got married in 1964, and had 3 children.

Στο δρόμο όμως, αλλάξαμε πορείες. Along the way, however, we changed tack.

Εγώ ήμουνα με τα μούτρα πεσμένος στη δουλειά. I was totally devoted to work.

Σας είπα, να φυτεύεις αμπέλια σ'όλη την Ελλάδα, I told you, I was planting vineyards all over Greece,

δεν είναι η πιο εύκολη ιστορία. it's not the easiest thing.

Η Αθηνά ήτανε με τα παιδιά, Athena was with the kids,

είχε τα τρία τα παιδιά τα δικά μας και άλλα 15 των φιλενάδων της. she had our three kids and 15 more of her friends'.

Είχε μια τρομερή αγάπη για τα παιδιά. She had an incredible love for children.

Και εν πάση περιπτώσει κάποια στιγμή συνειδητοποιήσαμε Anyway, at some point we realized

ότι είχαμε απομακρυνθεί τελείως ο ένας απ'τον άλλον. that we had totally grown apart from each other.

Και αντί να περνάμε καλά, δεν περνούσαμε καλά. And instead of having fun, we weren't having fun.

Και αυτό μας έφερε στο δίλλημα. Τι κάνουμε τώρα; So, that created a dilemma. What do we do now?

Θα συνεχίσουμε έτσι σ'αυτή τη μιζέρια και τη γκρίνια Will we go on in this misery, with this nagging,

και θα απομακρυνόμαστε while moving apart

όσο πάει περισσότερο ο ένας απ'τον άλλον as much as possible from one another

μέχρις ότου βρεθεί κάποιος άλλος. until someone else comes along?

Γιατί αναγκαστικά θα βρισκόταν κάποιος άλλος. Because surely someone else would come along.

Δεν υπήρχε περίπτωση να μη βρεθεί άλλος There was no way that someone else wouldn't come along,

οπότε θα χαλούσε και ο έρωτας. when our love would be destroyed too.

Θα χαλούσε αυτή η εικόνα που είχαμε χτίσει. The aura we had created would be ruined.

Και αποφασίσαμε να χωρίσουμε. So, we decided to separate.

Φόβος, όχι φόβος, τρόμος. Fear, not fear, terror.

Απ'τη μια μεριά διότι πια έμενε ο καθένας μόνος. For one thing, because now, we would both be living alone.

Τι θα αντιμετωπίζαμε; What were we going to face?

Τι θα ήταν αυτό το καινούργιο που θα αντιμετωπίζαμε. What was that new thing we were going to face?

Και από την άλλη μεριά, For another,

η απόφαση ότι δεν πρέπει να χαλάσουμε κάτι που είχαμε. the sense that we shouldn't ruin what we had.

Και ο μόνος τρόπος να μη χαλάσουμε κάτι που είχαμε And the only way not to ruin what we had

ήταν αυτός, να μείνουμε μόνοι. was to live apart.

Η μοναξιά είναι δύσκολο πράγμα. Living alone is a difficult thing.

Δεν λέω για τη μοναχικότητα. I'm not talking about loneliness.

Η μοναχικότητα είναι... πολλές φορές είναι και καλή, Loneliness is -- sometimes it's good,

αλλά η μοναξιά είναι δύσκολο πράγμα. but being alone is a difficult thing.

Μετά το χωρισμό, εγώ είχα μπει ήδη σε φάση αλκοολισμού. After the separation, I had already gotten into a phase of alcoholism.

Μετά το χωρισμό κάποια στιγμή After the separation, at some point,

στα τέλη της δεκαετίας του 80' at the end of the 80's,

πήγα και της είπα, «Δεν μπορώ να κάνω χωρίς εσένα, I went and I told her, "I can't manage without you,

πρέπει να ξανασμίξουμε». we have to get back together."

(Γέλια) (Χειροκροτήματα) (Laughter) (Applause)

Και ξανασμίξαμε And we got back together

και με βοήθησε πάρα πολύ στο θέμα του αλκοολισμού, and she helped me a lot with my alcoholism,

έκανε και αυτή πρόγραμμα συνεξαρτημένων, she did the program for co-addicts as well,

προχωρήσαμε μαζί αυτό το κομμάτι της ζωή μας and we were together during this part of our life

και βέβαια η δεύτερη, η δεύτερη and, of course, the second one, the second one,

- και αυτό είχε πάρα πολύ μεγάλο φόβο - -- and that one held a lot of fear --

αυτή η προσέγγιση, this notion,

«Δεν μπορώ να κάνω χωρίς εσένα, έλα πάλι να ζήσουμε μαζί». "I can't manage without you, come back and let's live together."

Συζούσε με άλλον η άλλη, She was living with another guy,

ήταν εξαιρετικά τολμηρό να πας να της πεις it was extremely bold to go and tell her,

«Παράτα τον άλλον που είσαι τρία χρόνια μαζί "Dump the guy you've been with for three years

και έλα πάλι με μένα που είμαι πεταμμένος αλκοολικός». and come back to me, a wasted alcoholic."

Γιατί αυτό ήμουνα, πεταμμένος αλκοολικός. Because that's what I was, a wasted alcoholic.

Αλλά φαίνεται ότι η πρώτη απόφαση But it seems that the first decision,

που ήταν να χωρίσουμε to separate,

χωρίς να χαλάσουμε την αγάπη without ruining our love,

φαίνεται ότι έπαιξε ρόλο. seems to have played a role,

Εν πάση περιπτώσει δεν παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο. if not a very great role.

Η ουσία είναι ότι ξανασμίξαμε The point is that we got back together,

και περάσαμε τα επόμενα χρόνια and we spent the next years

από το '90 ξέρω γω, απ΄ το '91 που πήγα στο πρόγραμμα from 1990 I think, 1991 that I got into the program,

μέχρι το 2007 που πέθανε περάσαμε πραγματικά τα ωραιότερα χρόνια. until 2007, when she died, we really spent the most beautiful years together.

Και ήτανε πολύ ωραία χρόνια And they were really beautiful years

γιατί πια ήταν επιλογή να είμαστε μαζί. because we were choosing to be together.

Δεν ήτανε ο τυχαίος ο έρωτας, Love was not accidental,

που έγινε αυτό μπαμ - μπουμ, παντρευτήκαμε everything wham-bam, we got married,

κάναμε παιδιά και τώρα τι κάνουμε. we had kids and now what do we do.

Ήτανε πραγματική επιλογή It was a true choice

να περάσουμε τα υπόλοιπα χρόνια μαζί. to spend the remainder of our years together.

Και αυτό ήτανε η ανταμοιβή του τολμηρού πράγματος And that was the reward for the venture,

ότι παράτα τον άλλον και έλα μαζί. dumping the other guy and coming back to me.

(Χειροκρότημα) (Applause)

Μετά ήρθε η αρρώστια. Then came the illness.

Η Αθηνά αρρώστησε το 2002 από καρκίνο και πέθανε το 2007. Athena contracted cancer in 2002, and died in 2007.

Αυτά τα πέντε χρόνια, During those five years,

όταν ζεις με μία ημερομηνία λήξης, living with her limited life expectancy,

αποφάσισα ένα πράγμα, I decided one thing,

ότι πρέπει αυτά τα χρόνια, πρέπει να είναι πολύ ωραία. that those five years had to be really good.

Έβγαινε από χημειοθεραπείες και πηγαίναμε στο ΙΚΕΑ να ψωνίσει, She would come out of chemo and we would go to shop at IKEA,

μπούρδες, σαχλαμάρες, ό,τι έβρισκε. stupid, nonsense stuff, whatever she found.

Αγοράζαμε περούκες χρωματιστές και τις φορούσε σαν καπέλα. We would buy colored wigs and she would wear them like hats.

Διασκεδάζαμε αυτή την ημερομηνία λήξης. We would enjoy this limited time.

Την κοροϊδεύαμε, την ημερομηνία λήξης. We made fun of the inevitable end.

Αυτή ήτανε η αντίδραση, η αντίδραση, This was the reaction, the reaction,

η δράση δηλαδή, εν τέλει, the action, where, ultimately,

τολμάς να κοροϊδεύεις το θάνατο. you dare to mock death.

Δεν με νοιάζει αν θα πεθάνω. I don't care if I'm going to die,

Θέλω μέχρι να πεθάνω να περάσω καλά. I'm going to have fun until then.

Αυτό ήτανε ένα στοιχείο το οποίο χαρακτήρισε πολύ αυτή τη περίοδο. That was an element that characterized this period a lot,

και αυτό βέβαια βασίστηκε στην προσευχή που έχουμε οι αλκοολικοί: and that was based on the prayer we, alcoholics have:

ότι «Θεέ μου δώσε μου τη δύναμη, δώσε μου το κουράγιο, τη γαλήνη "Lord, give me the strength, the courage, the serenity

να δέχομαι πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω, to accept things that I cannot change,

τη δύναμη να αλλάξω τα πράγματα που μπορώ, the power to change the things that I can,

και τη σοφία να αναγνωρίζω τη διαφορά». and the wisdom to recognize the difference."

Και εν συνεχεία μετά το θάνατο, ένας απίστευτος φόβος. And later on, after her death, an incredible fear.

Ο φόβος της μοναξιάς. Δεν είχα γνωρίσει μοναξιά. The fear of living alone. I had never experienced life alone.

Μοναχικότητα, επαναλαμβάνω, την ήξερα. Loneliness, I repeat, I knew.

Τη ζούσα. Μ'άρεσε. I lived with it. I liked it.

Αλλά μοναξιά και όταν χάνεις ένα σύντροφο ζωής... But life alone and when you lose a life partner --

50 χρόνια ήμασταν μαζί. we had been together for 50 years.

Η μοναξιά σε τρομάζει. Living alone scares you.

Και όταν γυρνάς στο σπίτι το βράδυ And when you go back home in the evening

κι εσύ ανάβεις τα φώτα, δεν έχει φως, and you switch on the lights, it's not light,

αυτό είναι δύσκολο πράγμα. and that's the hard part.

Και σε τρομάζει, σε φοβίζει. It scares you, it frightens you.

Πώς θα πάει παρακάτω. How's it going to go on?

Μετά από δύο χρόνια πένθους, After two years of mourning,

είπα, δεν γίνεται άλλο, I said, it can't go on like this,

πρέπει ν'αναζητήσω άλλο σύντροφο. I have to search for another partner.

Και φυσικά φοβόμουνα. And, of course, I was afraid.

Τι φοβόμουνα; What was I afraid of?

Φοβόμουνα κατ'αρχήν την όποια απόρριψη. For starters, I was afraid of any kind of rejection.

Ήμουνα γέρος. I was old.

Στα 70 σου δεν βρίσκεις εύκολα σύντροφο. You don't find a partner easily in your 70's.

Και επειδή πλέον δεν είχα παραιτηθεί από την ερωτική διάθεση... And since I still hadn't resigned my erotic mood --

(Χειροκρότημα) (Applause)

...έπεισα τον εαυτό μου -- I convinced myself

το ότι δεν πρέπει να ψάξω αντικατάσταση. that I didn't have to find a replacement.

Ένας σύντροφος δεν είναι ένα ζευγάρι παπούτσια που χάλασε, A partner isn't a pair of shoes that's worn out,

το πετάς, πας στο μαγαζί και παίρνεις καινούργιο και είσαι μια χαρά. to be thrown away, before you go to the store, get a new pair and you're fine.

Ο σύντροφος είναι η οικειότητα, A partner is intimacy,

είναι η θαλπωρή, είναι η τρυφερότητα, είναι ο έρωτας, is warmth, is tenderness, is love,

είναι όλα μαζί. is everything together.

Επομένως είναι άλλο το πρότυπο, άλλο το μοντέλο που πρέπει να ψάξω να βρω τώρα. So, it's a new paradigm, a new model that I must look for.

Αγωνία, φόβος, αναζήτηση, απογοητεύσεις τερατώδεις. Agony, fear, pursuit, tremendous disappointments.

Ώσπου τελικά, και είναι στην αίθουσα αυτή Until finally, and she is in this room

και την ευχαριστώ που είναι, and I thank her for being here,

βρήκα την καινούργια σύντοφό μου. I found my new partner.

Και έτσι χαμογελάω πάλι και έχω την εντύπωση And so I'm smiling again and I have the impression certainly

σίγουρα ότι και η Αθηνά χαμογελάει και η άλλη χαμογελάει. that both Athena and my new found one are smiling.

(Χειροκρότημα) (Applause)

Εγώ γεννήθηκα μεσα στο αλκοόλ. I was born into a world of drink,

Ποτέ όμως δεν έπινα. but never drank.

Δοκίμαζα. Tο ούζο το σιχαινόμουνα. I tried it. Ouzo was disgusting.

Αλλά ποτέ δεν έπινα, έτσι να πω ότι θα κάτσω να πιω ας πούμε. But I never drank, that is to say, sat down and drank.

Είχα μεθύσει μερικές φορές I got drunk a couple of times

έτσι στο σχολείο, σ'εκδρομές, σε τέτοια, όπως όλοι. at school, on field trips, that kind of stuff, like everyone.

Αλλά κάποια στιγμή συνειδητοποίησα But at some point, I realized,

όταν άλλαξε και λίγο και ο τρόπος ζωής, it changed a little as did my lifestyle,

εμφανιστήκανε τα μπαράκια, τα ουίσκια ήταν όλο και πιο πολύ επιθετικά bars appeared, whiskey was consumed

στην κατανάλωση, οι νέοι τρόποι ζωής, more aggressively, the new ways of life,

αγοράκια κοριτσάκια όλοι μαζί, φλερτ boys and girls all together, flirting,

και κυρίως αυτή τη περίοδο που ήμουνα χωρισμένος, το '80 και μετά and especially during the time I was separated, from the 80's and on,

και κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι ήμουνα λίγο διαφορετικός στο ποτό and at some point, I realized that I was drinking a bit differently

απ'ότι ήτανε ο διπλανός μου. to the next guy.

Έπινα λίγο παραπάνω. I was drinking a little bit more.

Έπινα και κρυφά, έπινα στο σπίτι κρυφά. I was drinking secretively, I was drinking secretively at home.

Πριν βγω δηλαδή έπαιρνα κανά δυο έτσι για να στρώσω δήθεν. Before going out, I would drink a couple just to get it together, supposedly.

Και κατάλαβα κάποια στιγμή ότι το αλκοόλ, And I realized at some point that alcohol,

το πιοτό αυτό ήτανε ένα καταφύγιο των φόβων μου, that drinking, was a shelter from my fears,

που φοβόμουνα να μιλήσω στο διπλανό μου. that I was afraid to talk to the person next to me.

Φοβόμουνα να φλερτάρω την κυρία τάδε. I was afraid to flirt with ladies.

Φοβόμουνα να πω τη γνώμη μου I was afraid to give my opinion

σε κάποια κατάσταση. in certain situations.

Με το αλκοόλ όμως τα ξεχνάς όλα. But with alcohol, you forget everything.

Το αλκοόλ λειτουργεί σαν καταφύγιο. Alcohol functions like a shelter.

Γι'αυτό είναι και μαγική η ιδιότητα του αλκοόλ, η ύπαρξη του αλκοόλ. That's the magical property of alcohol, the presence of alcohol.

Γιατί είναι και καλό και κακό, από κάποια σημείο και μετά Because it's both good and bad, after a certain point,

και ειδικά για τα κρασιά έχουμε αυτή τη λογική. a notion we hold especially for wines.

Τότε υπήρχε και ένα πρόγραμμα μεγάλο ευρωπαϊκό, There was a program at that time, a big European one,

το «Wine in moderation» γιατί και πότε το κρασί, "Wine in moderation", why and when wine,

που εντελεί είναι ένα γεωργικό προϊόν με αλκοόλ, which ultimately is an agricultural product with alcohol,

γιατί και πότε το κρασί αντί να είναι ευχάριστο είναι δυσάρεστο. why and when wine, instead of being pleasing, becomes unpleasant.

Αυτή λοιπόν η ιστορία όλη, το ότι το αλκοόλ είναι καταφύγιο για τους φόβους, Well, this whole story, about alcohol being a shelter for fear,

όταν το συνειδητοποίησα, μετά από χρόνια πολλά, by the time I realized it, after many years,

είχα φτάσει στο σημείο και έπινα μπύρα για πρωϊνό, I had reached a point where I drank beer for breakfast,

δεν έπινα καφέ το πρωί, not coffee in the morning,

γιατί έπρεπε να έχω ένα ποσό αλκοόλ στον οργανισμό μου because I needed alcohol in my body

για να μπορέσω να λειτουργήσω, to be able to function,

να αντιμετωπίσω τα πράγματα. to deal with things.

Φοβόμουνα. I was afraid.

Και τόλμησα τότε, And I dared, then,

μέσα σε όλη αυτή τη γκλαμουριά που μου έδινε, among all the glamour I had gained --

πετυχημένος επιχειρηματίας, είχα κάνει τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ, a successful businessman, I had created Arcturus,

περιβαλλοντική οργάνωση, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, the environmental organization, the Macedonian Museum of Contemporary Art,

ενώσεις πολιτών, δεν μπορείτε να φανταστείτε τι δραστηριότητα, citizens' associations, you can't imagine how active I was --

και είπα εγώ, θα πάω και θα κάνω πρόγραμμα απεξάρτησης. and said, I'm going to go into a rehab program.

Και εν συνεχεία ομολόγησα δημοσία αυτά που σας λέω τώρα, And later on, I confessed publicly what I'm telling you right now,

ότι «Ναι, είμαι αλκοολικός». that: Yes, I'm an alcoholic.

Αυτό είναι το δωδέκατο βήμα των αλκοολικών. This is step twelve for alcoholics.

Είναι η ομολογία, και βάσει αυτής της ομολογίας, It's the homology, and considered with this homology is

η δυνατότητα να παρέχεις βοήθεια the ability to offer help

στον όποιον συνάνθρωπό σου έχει τέτοιου τύπου πρόβλημα, to any of your fellow men who have such problems:

ότι μπορεί να γίνει, κοίτα εμένα, έγινα. it can happen, look at me, I became one.

Έχω 23 χρόνια να πιω. I haven't drunk for 23 years.

23 χρόνια να βάλω αλκοόλ στο στόμα μου. I've not put alcohol in my mouth for 23 years.

(Χειροκρότημα) (Applause)

Και κλείνω με το αλκοόλ, And I'll end about alcohol,

όπου ήταν μία... ειδικά αυτή η απόφαση, which was a -- emphasizing this decision,

το που είχα φτάσει στον πάτο και είπα where I had reached bottom and recounted,

με φοβερό φόβο τι θα πει ο άλλος δίπλα, ας πούμε, with tremendous fear, what the next guy might think,

με φόβο τον αντίκτυπο που θα έχει όλη αυτή η ομολογία μου στη δουλειά. with the fear of what the impact of my confession would have on my job.

Μιλάμε για το ΄90. We're talking about the 90's.

Ήταν στον ουρανό τα πράγματα. Everything was up in the air.

Και όμως παρ'όλα αυτά τον ξεπέρασα αυτό το φόβο And yet nevertheless, I overcame fear

διότι κάτι έπρεπε να κάνω. because I had to do something.

Δεν μ'ένοιαζε η δουλειά. Δεν μ'ένοιαζε τίποτα. I didn't care about work. I didn't care about anything.

Μ'ένοιαζε ο εαυτός μου που είχε φτάσει στον πάτο. I cared about myself, how I had reached the bottom.

Και με την πράξη αυτή, ξέφυγα. And with this act, I got away.

Και φτάνουμε στο τελευταίο που [θα] σας τυραννήσω, είναι τα κοινά. And the last thing I will torture you with is public affairs.

Στα κοινά η εμπλοκή μου, My involvement with public affairs,

το συνειδητοποίησα πολύ αργότερα, as I realized much later,

ξεκίνησε από το σχολείο. started in my schooldays.

Ήμουνα στο σχολείο με τα μαθητικά συμβούλια, με τα αυτά At school I was on student councils, all that stuff,

και συνειδητοποίησα πολύ αργότερα ότι τι είναι αυτό, τα κοινά, τα τα ... and I realized much later what it is, public affairs,

οι σχολικές επιτροπές στα σχολεία, school committees,

στο στρατό είμαστε όλοι μαζί, είμαστε ένα κοπάδι. in the army we're all together, we're a herd.

Και αυτό το κοπάδι είναι καταφύγιο για το φόβο μας, And this herd is shelter for our fear,

να μην βγω από το κοπάδι, we daren't leave the herd.

τι θα μείνει αν εγώ πω άλλα απ'τον άλλον. What will happen if I say something different to the next person?

Αυτό που έχουνε σήμερα στα σχολεία, What exists in our schools today,

και που στο Δήμο Θεσσαλονίκης προσπαθούμε να το αντιμετωπίσουμε and what we are trying to confront in Thessaloniki

με όποιους τρόπους γίνεται. Το bullying που είναι για τα παιδιά. in all possible ways is: bullying kids.

Τα παιδιά που μένουν έξω από την ομάδα Kids outside the group

και τα τυρρανάνε τα υπόλοιπα. who torture the rest.

Πώς αυτός ο φόβος να μη μείνω έξω από την ομάδα, This fear of straying from the herd,

αυτό είναι δύσκολο πράγμα. it's a strong thing.

Τόλμησα να βγω απ'αυτό το κοπάδι με την Ενωση Πολιτών, I dared to stray from the herd with a cultural and environmental organization,

με εμπλοκή στα συμβούλια του κλάδου with involvement with boards of various nature,

με με με, με διάφορα τέτοια, with many different things,

ώσπου εν τέλει κατέληξα να με ενδιαφέρει πιο πολύ when I finally ended up being more interested

η τοπική αυτοδιοίκηση. in local government.

Ποτέ δεν με ενδιέφερε η κεντρική πολιτική σκηνή. I was never interested in the central political scene.

Η τοπική αυτοδιοίκηση θεωρώ ότι είναι ο πυρήνας, το κύτταρο της κοινωνίας μας. I consider local government to be the core, the basic unit, of society.

Κατέβηκα με την παράταξη τη δημοτική του ΚΚΕ. I ran in the municipal elections with the KKE party, the communists.

Διότι κατ'αρχήν αυτός ήτανε πολύ φίλος μου. Because, in the first place, it matched my ideals.

Δεύτερον είχα μία πολύ μεγάλη εμπειρία επαγγελματική Secondly, I had considerable professional experience,

γιατί τα σωματεία στα πιο πολλά εργοστάσια since the unions at most of the production sites

που λειτουργούσα ήταν από το ΚΚΕ. I operated, were KKE affiliated.

Και είχα συνειδητοποιήσει ότι ήτανε And I had realized that

η καλύτερη επαγγελματική συνείδηση the greatest professional consciousness

απ'τους εργαζόμενους που είναι βαθύτατα ΚΚΕ, comes from workers who are deeply KKE --

δεν υπάρχει, σας το λέω με πολύ μεγάλη υπογραφή. not to be believed, but I'm telling you.

Μετά, μετά λοιπόν απ' όλη αυτή την ιστορία After this whole story,

που το διασκέδασα πολύ which I enjoyed a lot,

και δεν το λέω προεκλογικά and I'm not saying this just before the elections,

για να χαϊδέψω τα μάτια, τ' αυτιά του ΚΚΕ to indulge the eyes, the ears of the KKE

γιατί έτσι κι αλλιώς το ΚΚΕ είναι 3-4%. Δε μετράει. because either way the KKE only accounts for 3-4%. Insignificant.

(Γέλια) (Χειροκρότημα) (Laughter) (Applause)

Όταν μετά ξεκινήσαμε την προεκλογική εκστρατεία And when we started the election campaign,

και το πρώτο ήτανε, κατεβήκαμε μία ομάδα φίλων, the first one, we got together a group of friends,

οι οποίοι άλλος ήτανε ΠΑΣΟΚ, άλλος ήτανε Συνασπισμός, τότε ΔΗΜΑΡ, one was PASOK, another Synaspismos, a third DIMAR,

άλλος ήτανε με τη Ντόρα. another one was with Dora.

Ανεμομαζώματα, αλλά είπαμε όλοι ότι θα κατεβούμε Easy come, easy go, but we said that we would all run,

και δεν θα έχουμε εξάρτηση από τα κόμματα. and we wouldn't depend on political parties.

Καμία, δεν θα μας ελέγχουν τα κόμματα. No way, would we be controlled by the political parties.

Γιατί; Γιατί τα κόμματα κάνουν τη ζημιά. Why? Because parties do harm.

Τα κόμματα έχουνε πολιτικό κόστος, The parties have a political cost,

τα κόμματα δεν λένε την αλήθεια. the parties don't tell the truth.

Εμείς θέλουμε να λέμε την αλήθεια. We wanted to tell the truth.

Και όσο τρόμο να μας προκαλεί, τ'ότι λέμε την αλήθεια, And even though telling the truth makes us afraid,

όταν λές την αλήθεια, ποτέ μα ποτέ, δεν βγαίνεις χαμένος. when you tell the truth, you never lose.

Πάντα βγαίνεις κερδισμένος. You always win.

(Χειροκρότημα) (Applause)

Εν τέλει μέσα σε όλη αυτή την πορεία, And finally during the whole of this,

και στ'αλήθεια σας λέω, είναι μεγάλη πορεία, and I'm telling you the truth, it went on a while,

συνειδητοποίησα ένα πράγμα: I realized one thing:

Πώς αυτό το πράγμα, το οποίο σε όλη μου τη ζωή That thing that throughout my whole life

με απασχολούσε, δεν λέω με τυρρανούσε, had been bugging me, I'm not saying torturing me,

μ'απασχολούσε όμως πολύ. but that had been bothering me a lot:

Ο φόβος, ο φόβος να αντιμετωπίσω κάτι καινούργιο, Fear, the fear to face something new,

ο φόβος να αλλάξω αυτό που έχω συνηθίσει, the fear to change from what I was used to,

άσχετα αν είναι καλό ή κακό, regardless of whether it was good or bad,

άσχετα άμα πάει καλά ή κακά. regardless of whether it went well or badly.

Όταν με ενοχλεί αυτή η κατάσταση η προηγούμενη, When the previous situation annoys me,

πως θα την αλλάξω, ο φόβος να την αλλάξω, how will I change it, [with] fear of changing it,

γιατί δεν ξέρω τι θα αντιμετωπίσω στο μέλλον. because I don't know what I will face in the future.

Συνειδητοποίησα ότι μόνον αν κάνεις φίλο το φόβο, I realized that only if you make friends with fear,

όταν κάνεις φίλο το φόβο, when you make friends with fear,

όταν μπορείς εσύ να μεταχειρίζεσαι το φόβο when you can manipulate fear

και όχι ο φόβος να μεταχειρίζεται εσένα, and not let fear manipulate you,

μόνο τότε έχεις μία πιθανότητα only then do you have a possibility

να φλερτάρεις ή να παντρευτείς με την κόρη που λέγεται Τόλμη. of flirting with or marrying the daughter that is called Boldness.

Αλλιώς, θα σε φάει η μιζέρια. Otherwise you will be eaten by misery.

Δηλαδή και αυτό το λέω με πλήρη συνείδηση, αυτό που σας λέω. I am telling you this in all conscience.

Πρέπει να συνομιλείς με το φόβο σου, You need to converse with fear,

να τον αντιμετωπίζεις το φόβο σου, in order to confront fear,

να μην σε αφήνει να τον αφήνεις να σε κυριαρχεί. and not give leave to it to dominate you.

Μετά αποφασίζεις. Then you decide.

Θα πας με την Απραξία, θα πας με την Τόλμη. Whether you go with Inaction, whether you go with Boldness.

Είναι δικό σου πρόβλημα. It's up to you to decide.

Και θα μου επιτρέψετε μία συμβουλή γιατί είμαι παππούς για τους πιο πολλούς από σας And allow me to give you a piece of advice because I'm a father for many of you,

και μπαμπάς για πολλούς από σας. and a grandfather for most of you.

Λοιπόν η συμβουλή είναι: So the advice is:

Δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο There is absolutely no reason

στη ζωή σας να συγκρίνεστε με κανέναν άλλον. in your life to compare yourselves to anyone else.

Εάν συγκριθείτε ας πούμε με τον Ομπάμα, For example, if you compare yourselves to Obama,

τό'χω γραμμένο στο σκονάκι, I've got it written on the cheat sheet,

εάν συγκριθείτε με τον Ομπάμα, θα αυτοκτονήσετε. if you compare yourselves to Obama, you will kill yourselves.

Ο άνθρωπος είναι 45-50 χρονών και είναι πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. The man is 45-50 years old and is the President of the United States.

Τι σχέση έχουμε όλοι μας εδώ πέρα μέσα; Is this relevant to us?

Εάν συγκριθείτε με το Μέγα Αλέξανδρο, If you compare yourselves to Alexander the Great,

που είναι και το σήμα του Δήμου Θεσσαλονίκης, who's been adopted as the symbol of the Municipality of Thessaloniki,

θα αυτοκτονήσετε. you will kill yourselves.

Ήταν 32 χρονών και ήταν κυρίαρχος του κόσμου. He was 32 years old and ruler of the world.

Λοιπόν, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος, So, there is absolutely no reason,

δεν έχει νόημα να γίνονται τέτοιες συγκρίσεις. it makes no sense to make comparisons.

Το θέμα είναι οτιδήποτε κάνετε σ'αυτόν τον κόσμο Whatever you do in this world,

και είναι συμβουλή πραγματικά, and this is truly a piece of advice

μου το επιτρέπει, I'm allowed to give,

αυτή τη λέξη μου την επιτρέπουν τα άσπρα μου τα μαλλιά. my white hair allows me to.

Οτιδήποτα κάνετε σ'αυτόν τον κόσμο, Whatever you do in this world,

αποφασίστε ότι πρέπει να το ευχαριστιέστε, να'στε ευχαριστημένοι. make sure it's something you enjoy doing, that gives you pleasure.

Μη κοιτάτε τι θα γίνει στο μέλλον. Don't worry what will happen in the future.

Το μέλλον μου θυμίζει το ανέκδοτο με τον γρύλο, δεν ξέρω πόσοι το ξέρετε. The future reminds me of the joke with the jack, I don't know if you know it.

(Γέλια) (Laughter)

Αντιμετωπίστε τα πράγματα, συνειδητοποιείστε αυτό που κάνετε, Face up to things, consider carefully what you are doing,

έχετε την άποψή σας, κάντε τις υποχωρήσεις σας, have your own opinion, step back,

αλλά ένα πράγμα να θυμάστε πάντοτε: but always remember one thing:

Ότι ο λόγος, για ποιο λόγο ήρθατε σ' αυτόν τον κόσμο, δεν το εξετάζουμε. Whatever the reason you came into this world is, don't worry about it.

Ήρθατε όμως. Feel welcome you came.

Tουλάχιστον στη διάρκεια που είστε, κοιτάξτε να περάστε καλά. And while you are here, make sure at least that you have a good time.

Ευχαριστώ. Thank you.

(Χειροκρότημα) (Applause)