2// 2//

Έτσι έζησα μονάχος δίχως κανέναν με τον οποίο να μπορώ να μιλήσω πραγματικά, ώσπου μια φορά, έξι χρόνια πριν, αναγκάστηκα να σταματήσω στην έρημο της Σαχάρας. So I lived alone without anyone I could really talk to, until one time, six years ago, I had to stop in the Sahara desert. J'ai donc vécu seul sans personne à qui parler vraiment, jusqu'à ce qu'une fois, il y a six ans, j'ai dû m'arrêter dans le désert du Sahara. Κάτι είχε σπάσει στον κινητήρα μου. Something was broken in my engine. Qualcosa si era rotto nel mio motore. Καθώς δεν είχα μαζί μου ούτε μηχανικό ούτε επιβάτες, ετοιμαζόμουν να δοκιμάσω μόνος μου μια δύσκολη επισκευή. Since I had neither an engineer nor passengers with me, I was preparing to try a difficult repair myself. Ήταν ένα ζήτημα ζωής και θανάτου για μένα. It was a matter of life and death for me. Το νερό που είχα μαζί μου έφτανε μόνο για οκτώ ημέρες. The water I had with me was only enough for eight days. Το πρώτο βράδυ λοιπόν κοιμήθηκα πάνω στην άμμο, χίλια μίλια μακριά από κάθε κατοικημένη περιοχή. So the first night I slept on the sand, a thousand miles away from any residential area. Ήμουν πιο απομονωμένος κι από έναν ναυαγό πάνω σε μια σχεδία στη μέση του ωκεανού. I was more isolated than a castaway on a raft in the middle of the ocean. Φαντάζεστε επομένως την έκπληξη μου όταν τα ξημερώματα με ξύπνησε μια περίεργη σιγανή φωνούλα, λέγοντας: «Σε παρακαλώ… Ζωγράφισε μου ένα αρνάκι!» «Ορίστε;» «Ζωγράφισε μου ένα αρνάκι…» Πετάχτηκα πάνω σαν να με είχε κτυπήσει κεραυνός. Can you imagine my surprise when a strange low voice woke me up in the early hours of the morning, saying: "Please… Paint me a lamb!" "Here you are?" "Paint me a lamb…" I jumped up as if I had been struck by lightning. Έτριψα καλά τα μάτια μου. I rubbed my eyes well. Κοίταξα προσεκτικά. I looked carefully. Και είδα ένα μικρό, περίεργο ανθρωπάκι που με παρατηρούσε σοβαρά. And I saw a small, curious little man who was seriously observing me. Ορίστε λοιπόν το καλύτερο πορτραίτο του που, αργότερα, κατάφερα να κάνω. So here is the best portrait of him that I later managed to make. Όμως το σκίτσο μου, φυσικά, είναι πολύ λιγότερο γοητευτικό από το μοντέλο. But my sketch, of course, is much less charming than the model. Δεν είναι δικό μου λάθος. It is not my mistake. Είχα απογοητευθεί πολύ από την καριέρα μου στη ζωγραφική από τους ενήλικες, στην ηλικία των έξι ετών, και δεν έμαθα να σχεδιάζω τίποτα άλλο πέρα από βόες ως προς το εσωτερικό και το εξωτερικό τους. I was very frustrated with my adult painting career at the age of six, and I did not learn to draw anything other than boas in their interior and exterior.

Κοιτούσα λοιπόν αυτή την οπτασία με γουρλωμένα από την έκπληξη μάτια. So I was looking at this apparition with eyes rolled in surprise. Così ho guardato questa apparizione con grande sorpresa. Μην ξεχνάτε πως βρισκόμουν χίλια μίλια μακριά από κάθε κατοικημένη περιοχή. Do not forget that I was a thousand miles away from every residential area. Ωστόσο το περίεργο ανθρωπάκι μου δεν φαινόταν να έχει χαθεί ή να έχει εξαντληθεί από την κούραση, την πείνα, τη δίψα ή τον φόβο. Yet my strange little man did not seem lost or exhausted by fatigue, hunger, thirst, or fear. Καθόλου δεν έδινε την εντύπωση ενός παιδιού χαμένου στη μέση της ερήμου, χίλια μίλια μακριά από κάθε κατοικημένη περιοχή. He did not at all give the impression of a child lost in the middle of the desert, a thousand miles away from any inhabited area. Όταν κατάφερα να του μιλήσω επιτέλους, του είπα: «Μα, τι κάνεις εδώ πέρα;» Και μου ξαναείπε, ψιθυριστά, σαν να ήταν κάτι πολύ σοβαρό: «Σε παρακαλώ… Ζωγράφισε μου ένα αρνάκι…» Όταν το μυστήριο είναι τόσο εντυπωσιακό, δεν τολμάς να παρακούσεις. When I finally got around to talking to him, I said, "Well, what are you doing over here?" And he said to me again, in a whisper, as if it were something very serious: "Please... Draw me a little lamb..." When the mystery is so impressive, you dare not disobey. Όσο παράλογο κι αν μου φαινόταν καθώς βρισκόμουν χίλια μίλια μακριά από κάθε κατοικημένη περιοχή, και σε κίνδυνο θανάσιμο, έβγαλα από την τσέπη μου ένα κομμάτι χαρτί και ένα στυλό. As absurd as it seemed to me as I was a thousand miles away from every residential area, and in mortal danger, I took a piece of paper and a pen out of my pocket. Θυμήθηκα τότε ότι είχα σπουδάσει κυρίως γεωγραφία, ιστορία, αριθμητική και γραμματική και είπα (με μια μικρή δόση μαύρου χιούμορ) στο μικρό ανθρωπάκι ότι δεν ήξερα να ζωγραφίζω. I remembered then that I had studied mainly geography, history, arithmetic and grammar and I said (with a small dose of black humor) to the little man that I did not know how to draw. Μου απάντησε: «Δεν πειράζει. He replied, "It's okay. Ζωγράφισε μου ένα αρνάκι». Draw me a little lamb." Καθώς δεν είχα ζωγραφίσει ποτέ μου αρνάκι, σχεδίασα για χάρη του ένα από τα δύο σκίτσα που ήξερα μόνο να κάνω. Since I had never painted my lamb, I drew for his sake one of the two sketches I only knew how to make. Αυτό με το εξωτερικό του βόα. This with the exterior of the boa. Κι έμεινα έκπληκτος ακούγοντας το μικρό ανθρωπάκι να μου απαντά: «Όχι! And I was surprised to hear the little man answer me: "No! Όχι! Δεν θέλω έναν ελέφαντα μέσα σ' έναν βόα. Ένας βόας είναι πολύ επικίνδυνος και ένας ελέφαντας είναι πολύ δυσκίνητος. A boa constrictor is too dangerous and an elephant is too cumbersome. Στο σπίτι μου όλα είναι πολύ μικρά. In my house everything is very small. Έχω ανάγκη από ένα αρνάκι. I need a lamb. Ζωγράφισε μου ένα αρνάκι». Draw me a lamb." Τότε το ζωγράφισα. Then I painted it. Αφού το κοίταξε προσεκτικά, είπε: «Όχι! After looking at it carefully, he said, “No! Αυτό εδώ είναι ήδη πολύ άρρωστο. This here is already very sick. Φτιάξε ένα άλλο». Make another one." Εγώ ζωγράφισα: Ο φίλος μου χαμογέλασε ευγενικά, δίχως διάθεση κριτικής. I painted: My friend smiled politely, without criticism. «Το βλέπεις καλά… Δεν είναι ένα αρνάκι, είναι ένα κριάρι. "You see it well It is not a lamb, it is a ram. Έχει κέρατα…» Σχεδίασα πάλι το σκίτσο μου. It has horns… » I drew my sketch again. Όμως κι αυτό, όπως τα προηγούμενα, απορρίφθηκε. But this too, like the previous ones, was rejected. «Αυτό εδώ είναι πολύ γέρικο. “This here is very old. Θέλω ένα αρνάκι που μπορεί να ζήσει για πολύ καιρό». I want a lamb that can live a long time." Χάνοντας τότε την υπομονή μου, και καθώς βιαζόμουν να ξεμοντάρω τον κινητήρα μου, σχεδίασα αυτό το σκίτσο. Losing my patience then, and as I hurried to disassemble my engine, I drew this sketch. Και του το πετάω: «Αυτό είναι το κουτί. And I throw it to him: "This is the box. Το αρνάκι που θέλεις βρίσκεται μέσα σ' αυτό». The lamb you want is in it." Όμως, με μεγάλη μου έκπληξη παρατήρησα πως φωτίστηκε το πρόσωπο του μικρού κριτή μου: «Είναι όπως ακριβώς το ήθελα! However, to my great surprise I noticed that the face of my little judge was illuminated: “It is exactly as I wanted it! Πιστεύεις πως θα θέλει πολύ χορτάρι το αρνάκι αυτό;» «Γιατί;» «Γιατί στο σπίτι μου είναι όλα μικρά…» «Ασφαλώς και θα το χωράει. Do you think that this lamb will need a lot of grass? " "Why;" "Because in my house everything is small…" "Of course it will fit. Σου έδωσα ένα πολύ μικρό αρνάκι». I gave you a very small lamb." Έσκυψε το κεφάλι του πάνω από το σκίτσο: «Όχι και τόσο μικρό… Κοίτα! He bowed his head over the sketch: "Not so small… Look! Κοιμήθηκε…» Και με τον τρόπο αυτό γνώρισα τον μικρό πρίγκιπα. He fell asleep… »And in this way I met the little prince.