×

我们使用cookies帮助改善LingQ。通过浏览本网站,表示你同意我们的 cookie 政策.


image

Ο Μικρός Πρίγκιπας, 10//

10//

Βρισκόταν στην περιοχή των αστεροειδών 325, 326, 327, 328, 329 και 330. Άρχισε λοιπόν να τους επισκέπτεται, ψάχνοντας για κάποια ασχολία και για να μορφωθεί. Στον πρώτο κατοικούσε ένας βασιλιάς. Ο βασιλιάς, ντυμένος με πορφύρα και ερμίνα, καθόταν σ' έναν θρόνο αρκετά απλό αλλά μεγαλόπρεπο. «Α! Να ένας υπήκοος» φώναξε ο βασιλιάς μόλις είδε τον μικρό πρίγκιπα. Κι ο μικρός πρίγκιπας αναρωτήθηκε: «Πώς μπορεί να με γνωρίζει αφού δεν με έχει ξαναδεί ποτέ του!» Δεν γνώριζε πως για τους βασιλιάδες, ο κόσμος είναι πολύ απλοποιημένος. Όλοι οι άνθρωποι είναι υπήκοοι. «Πλησίασε για να σε δω καλύτερα» του είπε ο βασιλιάς πολύ περήφανος που ήταν πλέον βασιλιάς για κάποιον. Ο μικρός πρίγκιπας αναζήτησε με τα μάτια ένα μέρος για να καθίσει αλλά ο πλανήτης ήταν κατειλημμένος από τον εξαίσιο μανδύα από ερμίνα. Έμεινε λοιπόν όρθιος και, όπως ήταν κουρασμένος, χασμουρήθηκε. «Είναι αντίθετο ως προς την εθιμοτυπία να χασμουριέται κανείς κατά την παρουσία ενός βασιλιά» του είπε ο μονάρχης. «Σου το απαγορεύω». «Δεν μπορώ να το εμποδίσω» απάντησε ταραγμένος ο μικρός πρίγκιπας. «Έκανα ένα μεγάλο ταξίδι και δεν έχω κοιμηθεί…» Β 10 37 «Τότε λοιπόν» του είπε ο βασιλιάς «σε διατάζω να χασμουρηθείς. Δεν έχω δει κανέναν να χασμουριέται εδώ και αρκετά χρόνια. Τα χασμουρητά είναι για μένα κάτι περίεργο. Εμπρός! Χασμουρήσου πάλι. Είναι διαταγή!» «Αυτό με φοβίζει… δεν μπορώ να χασμουρηθώ άλλο…» είπε ο μικρός πρίγκιπας κατακόκκινος. «Χμ, χμ» απάντησε ο βασιλιάς. «Τότε σε… σε διατάζω πότε να χασμουριέσαι και πότε να…» Τραύλιζε λίγο και φαινόταν θυμωμένος. Γιατί για τον βασιλιά αυτό που είχε σημασία είναι ότι η εξουσία του έπρεπε να γίνεται σεβαστή. Δεν ανεχόταν καθόλου την ανυπακοή. Ήταν ένας απόλυτος μονάρχης. Επειδή όμως ήταν πολύ καλός, έδινε λογικές διαταγές. «Αν διέταζα» συνήθιζε να λέει, «αν διέταζα έναν στρατηγό να μεταμορφωθεί σε θαλασσοπούλι κι ο στρατηγός δεν υπάκουε, δεν θα έφταιγε ο στρατηγός. Εγώ θα έφταιγα». «Μπορώ να καθίσω;» ρώτησε δειλά ο μικρός πρίγκιπας. «Σε διατάζω να καθίσεις» του απάντησε ο βασιλιάς μαζεύοντας μεγαλόπρεπα μια άκρη του μανδύα του από ερμίνα. Όμως ο μικρός πρίγκιπας απορούσε. Ο πλανήτης ήταν μικροσκοπικός. Ποιους θα μπορούσε να κυβερνά ο βασιλιάς; «Μεγαλειότατε…» του είπε «με συγχωρείτε που σας ρωτάω…» «Σε διατάζω να με ρωτήσεις» βιάστηκε να πει ο βασιλιάς. «Μεγαλειότατε… Ποιους κυβερνάτε;» «Τα πάντα» απάντησε ο βασιλιάς με μια μεγάλη απλότητα. «Τα πάντα;» Ο βασιλιάς με μια διακριτική χειρονομία έδειξε τον πλανήτη του, τους άλλους πλανήτες και τα αστέρια. «Όλα αυτά;» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Όλα αυτά…» απάντησε ο βασιλιάς. 38 Γιατί δεν ήταν ένας μονάρχης απόλυτος αλλά ήταν ένας μονάρχης παγκόσμιος. «Και τα αστέρια σας υπακούνε;» «Φυσικά» του απάντησε ο βασιλιάς. «Υπακούνε αμέσως. Δεν ανέχομαι την απειθαρχία. Τόση δύναμη εντυπωσίασε τον μικρό πρίγκιπα. Αν την είχε ο ίδιος, θα μπορούσε να παρακολουθήσει όχι μόνο σαράντα τέσσερα αλλά εβδομήντα δυο, ακόμη κι εκατό, ακόμη κι διακόσια ηλιοβασιλέματα την ίδια μέρα, χωρίς ποτέ να μετακινήσει την καρέκλα του! Κι όπως ένιωθε λιγάκι θλιμμένος εξαιτίας της ανάμνησης του μικρού εγκαταλελειμμένου πλανήτη του, τόλμησε να ζητήσει μια χάρη από τον βασιλιά: «Θα ήθελα να δω ένα ηλιοβασίλεμα… Κάντε μου τη χάρη… Διατάξτε τον ήλιο να βασιλέψει…» «Αν διέταζα έναν στρατηγό να πετάξει από λουλούδι σε λουλούδι, όπως μια πεταλούδα, ή να γράψει μια τραγωδία ή να μεταμορφωθεί σε θαλασσοπούλι κι αν ο στρατηγός δεν εκτελούσε τη διαταγή που έλαβε, ποιανού σφάλμα θα ήταν; Δικό του ή δικό μου;» «Θα ήταν δικό σας» είπε με σιγουριά ο μικρός πρίγκιπας. «Ακριβώς. Πρέπει να απαιτούμε από τον καθένα αυτό που μπορεί να δώσει» απάντησε ο βασιλιάς. «Η εξουσία στηρίζεται πρώτα απ' όλα στη λογική. Αν διατάξεις τον λαό σου να πάει να πέσει στη θάλασσα, θα γινόταν επανάσταση. Έχω το δικαίωμα να απαιτώ υπακοή γιατί οι διαταγές μου είναι λογικές». «Και το ηλιοβασίλεμά μου;» υπενθύμισε ο μικρός πρίγκιπας ο οποίος ποτέ δεν ξεχνούσε μια ερώτηση από τη στιγμή που την έκανε. «Το ηλιοβασίλεμά σου θα το έχεις. Θα το απαιτήσω. Μα θα περιμένω, ως έμπειρος κυβερνήτης, να γίνουν ευνοϊκές οι συνθήκες». 39 «Και πότε θα συμβεί αυτό;» ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας. «Χμ, χμ» απάντησε ο βασιλιάς, αφού συμβουλεύτηκε ένα χοντρό ημερολόγιο. «Χμ, χμ, θα γίνει γύρω στις… γύρω στις… θα γίνει σήμερα το βράδυ γύρω στις επτά και σαράντα! Και θα δεις πόσο καλά με υπακούνε». Ο μικρός πρίγκιπας χασμουρήθηκε. Μετάνιωσε για το ηλιοβασίλεμα που χάθηκε. Ύστερα είχε αρχίσει να βαριέται λιγάκι: «Δεν έχω πια τίποτα να κάνω εδώ» είπε στον βασιλιά. «Θα φύγω!» «Μη φεύγεις» απάντησε ο βασιλιάς που ήταν τόσο περήφανος που είχε έναν υπήκοο. «Μη φεύγεις, θα σε κάνω υπουργό!» «Υπουργό με ποιο αντικείμενο;» «Της… της δικαιοσύνης!» «Μα δεν υπάρχει κανένας για να δικαστεί!» «Δεν γνωρίζεις» είπε ο βασιλιάς. «Δεν έχω κάνει ακόμη τον γύρο του βασιλείου μου. Είμαι πολύ γέρος, δεν έχω χώρο για μια άμαξα και αυτό με κουράζει στο περπάτημα». «Ω! Μα έχω δει ήδη» είπε ο μικρός πρίγκιπας που έσκυψε για να ρίξει μια ακόμη ματιά στην άλλη μεριά του πλανήτη. «Δεν υπάρχει κανείς, ούτε εκεί κάτω…» «Τότε θα κρίνεις τον εαυτό σου» του απάντησε ο βασιλιάς. «Αυτό είναι το πιο δύσκολο. Είναι πολύ πιο δύσκολο να κρίνεις τον εαυτό σου από το να κρίνεις τους άλλους. Αν καταφέρεις να κρίνεις σωστά τον εαυτό σου, αυτό σημαίνει πως είσαι πραγματικά σοφός». «Εγώ» είπε ο μικρός πρίγκιπας «μπορώ να κρίνω τον εαυτό μου όπου κι αν βρίσκομαι. Δεν υπάρχει λόγος να κατοικώ εδώ». «Χμ, χμ» είπε ο βασιλιάς «πιστεύω πως στον πλανήτη μου υπάρχει ένας ηλικιωμένος ποντικός. Τον ακούω τη νύχτα. Θα μπορούσες να δικάζεις αυτόν τον ηλικιωμένο ποντικό. Θα μπορούσες να τον καταδικάζεις σε θάνατο κάθε τόσο. Έτσι η 40 ζωή του θα εξαρτιόταν από τη δικαιοσύνη σου. Μα θα του δίνεις χάρη κάθε φορά για λόγους οικονομίας. Δεν υπάρχει άλλος». «Εμένα» απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, «δεν μου αρέσει να καταδικάζω σε θάνατο και πιστεύω όσο τίποτα άλλο πως θα φύγω». «Όχι» είπε ο βασιλιάς. Όμως ο μικρός πρίγκιπας, έχοντας ολοκληρώσει τις προετοιμασίες του, δεν θέλησε να στεναχωρήσει τον γέρο μονάρχη: «Αν η μεγαλειότητά σας επιθυμεί να την υπακούουν αμέσως, θα μπορούσατε να μου δώσετε μια λογική διαταγή. Θα μπορούσατε να με διατάξετε, για παράδειγμα, να φύγω μετά από ένα λεπτό. Μου φαίνεται πως οι συνθήκες είναι ευνοϊκές…» Ο βασιλιάς δεν απάντησε και ο μικρός πρίγκιπας δίστασε λίγο, ύστερα όμως, μ' έναν αναστεναγμό, ξεκίνησε να φύγει. «Σε κάνω πρεσβευτή μου» βιάστηκε τότε να φωνάξει ο βασιλιάς. Είχε έναν σπουδαίο αέρα εξουσίας. «Οι ενήλικες είναι πολύ περίεργοι» σκεφτόταν ο μικρός πρίγκιπας κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του.

10// 10//

Βρισκόταν στην περιοχή των αστεροειδών 325, 326, 327, 328, 329 και 330. It was in the region of asteroids 325, 326, 327, 328, 329 and 330. Άρχισε λοιπόν να τους επισκέπτεται, ψάχνοντας για κάποια ασχολία και για να μορφωθεί. So he started visiting them, looking for something to do and to get an education. Στον πρώτο κατοικούσε ένας βασιλιάς. The first was inhabited by a king. Ο βασιλιάς, ντυμένος με πορφύρα και ερμίνα, καθόταν σ' έναν θρόνο αρκετά απλό αλλά μεγαλόπρεπο. The king, dressed in purple and ermine, sat on a throne quite simple but majestic. «Α! Να ένας υπήκοος» φώναξε ο βασιλιάς μόλις είδε τον μικρό πρίγκιπα. Here is a subject” cried the king as soon as he saw the little prince. Κι ο μικρός πρίγκιπας αναρωτήθηκε: «Πώς μπορεί να με γνωρίζει αφού δεν με έχει ξαναδεί ποτέ του!» Δεν γνώριζε πως για τους βασιλιάδες, ο κόσμος είναι πολύ απλοποιημένος. And the little prince wondered: "How can he know me since he has never seen me before!" Little did he know that for kings, the world is very simplified. Όλοι οι άνθρωποι είναι υπήκοοι. All people are citizens. «Πλησίασε για να σε δω καλύτερα» του είπε ο βασιλιάς πολύ περήφανος που ήταν πλέον βασιλιάς για κάποιον. "Come closer to see you better," said the king, very proud that he was now a king to someone. Ο μικρός πρίγκιπας αναζήτησε με τα μάτια ένα μέρος για να καθίσει αλλά ο πλανήτης ήταν κατειλημμένος από τον εξαίσιο μανδύα από ερμίνα. The little prince looked with his eyes for a place to sit but the planet was occupied by the exquisite mermaid cloak. Έμεινε λοιπόν όρθιος και, όπως ήταν κουρασμένος, χασμουρήθηκε. So he stood up and, tired as he was, he yawned. «Είναι αντίθετο ως προς την εθιμοτυπία να χασμουριέται κανείς κατά την παρουσία ενός βασιλιά» του είπε ο μονάρχης. "It is contrary to etiquette to yawn in the presence of a king," the monarch told him. «Σου το απαγορεύω». "I forbid you." «Δεν μπορώ να το εμποδίσω» απάντησε ταραγμένος ο μικρός πρίγκιπας. "I can't stop it," replied the little prince, agitated. «Έκανα ένα μεγάλο ταξίδι και δεν έχω κοιμηθεί…» Β 10 37 «Τότε λοιπόν» του είπε ο βασιλιάς «σε διατάζω να χασμουρηθείς. "I made a long journey and I have not slept…" B 10 37 "Then," said the king, "I order you to yawn. Δεν έχω δει κανέναν να χασμουριέται εδώ και αρκετά χρόνια. I have not seen anyone yawn for several years. Τα χασμουρητά είναι για μένα κάτι περίεργο. Yawning is something strange to me. Εμπρός! Front! Χασμουρήσου πάλι. Yawn again. Είναι διαταγή!» «Αυτό με φοβίζει… δεν μπορώ να χασμουρηθώ άλλο…» είπε ο μικρός πρίγκιπας κατακόκκινος. It's an order!” "This scares me… I can't yawn anymore…" the little prince said crimson. «Χμ, χμ» απάντησε ο βασιλιάς. "Hm, hm" replied the king. «Τότε σε… σε διατάζω πότε να χασμουριέσαι και πότε να…» Τραύλιζε λίγο και φαινόταν θυμωμένος. "Then I tell you when to yawn and when to…" He stuttered a little and seemed angry. Γιατί για τον βασιλιά αυτό που είχε σημασία είναι ότι η εξουσία του έπρεπε να γίνεται σεβαστή. Because for the king what mattered is that his authority had to be respected. Δεν ανεχόταν καθόλου την ανυπακοή. Ήταν ένας απόλυτος μονάρχης. Επειδή όμως ήταν πολύ καλός, έδινε λογικές διαταγές. But because he was very good, he gave reasonable orders. «Αν διέταζα» συνήθιζε να λέει, «αν διέταζα έναν στρατηγό να μεταμορφωθεί σε θαλασσοπούλι κι ο στρατηγός δεν υπάκουε, δεν θα έφταιγε ο στρατηγός. "If I ordered," he used to say, "if I ordered a general to transform into a seabird and the general disobeyed, the general would not be to blame. Εγώ θα έφταιγα». I would be to blame. " «Μπορώ να καθίσω;» ρώτησε δειλά ο μικρός πρίγκιπας. "Can I sit down?" asked the little prince timidly. «Σε διατάζω να καθίσεις» του απάντησε ο βασιλιάς μαζεύοντας μεγαλόπρεπα μια άκρη του μανδύα του από ερμίνα. "I order you to sit," the king replied, picking up one end of his mantle from Ermine. Όμως ο μικρός πρίγκιπας απορούσε. But the little prince was puzzled. Ο πλανήτης ήταν μικροσκοπικός. The planet was tiny. Ποιους θα μπορούσε να κυβερνά ο βασιλιάς; «Μεγαλειότατε…» του είπε «με συγχωρείτε που σας ρωτάω…» «Σε διατάζω να με ρωτήσεις» βιάστηκε να πει ο βασιλιάς. Who could the king rule? "Your majesty..." he said to him "forgive me for asking you..." "I command you to ask me" the king hastened to say. «Μεγαλειότατε… Ποιους κυβερνάτε;» «Τα πάντα» απάντησε ο βασιλιάς με μια μεγάλη απλότητα. "Your Majesty… Who do you rule?" "Everything," replied the king with great simplicity. «Τα πάντα;» Ο βασιλιάς με μια διακριτική χειρονομία έδειξε τον πλανήτη του, τους άλλους πλανήτες και τα αστέρια. "Everything;" The king with a discreet gesture pointed to his planet, the other planets and the stars. «Όλα αυτά;» είπε ο μικρός πρίγκιπας. "All these;" said the little prince. «Όλα αυτά…» απάντησε ο βασιλιάς. 38 Γιατί δεν ήταν ένας μονάρχης απόλυτος αλλά ήταν ένας μονάρχης παγκόσμιος. 38 Because he was not an absolute monarch but a universal monarch. «Και τα αστέρια σας υπακούνε;» «Φυσικά» του απάντησε ο βασιλιάς. "And do the stars obey you?" "Of course" answered the king. «Υπακούνε αμέσως. “They obey immediately. Δεν ανέχομαι την απειθαρχία. I do not tolerate disorder. Τόση δύναμη εντυπωσίασε τον μικρό πρίγκιπα. Such power impressed the little prince. Αν την είχε ο ίδιος, θα μπορούσε να παρακολουθήσει όχι μόνο σαράντα τέσσερα αλλά εβδομήντα δυο, ακόμη κι εκατό, ακόμη κι διακόσια ηλιοβασιλέματα την ίδια μέρα, χωρίς ποτέ να μετακινήσει την καρέκλα του! If he had it himself, he could watch not only forty-four but seventy-two, even a hundred, even two hundred sunsets on the same day, without ever moving his chair! Κι όπως ένιωθε λιγάκι θλιμμένος εξαιτίας της ανάμνησης του μικρού εγκαταλελειμμένου πλανήτη του, τόλμησε να ζητήσει μια χάρη από τον βασιλιά: «Θα ήθελα να δω ένα ηλιοβασίλεμα… Κάντε μου τη χάρη… Διατάξτε τον ήλιο να βασιλέψει…» «Αν διέταζα έναν στρατηγό να πετάξει από λουλούδι σε λουλούδι, όπως μια πεταλούδα, ή να γράψει μια τραγωδία ή να μεταμορφωθεί σε θαλασσοπούλι κι αν ο στρατηγός δεν εκτελούσε τη διαταγή που έλαβε, ποιανού σφάλμα θα ήταν; Δικό του ή δικό μου;» «Θα ήταν δικό σας» είπε με σιγουριά ο μικρός πρίγκιπας. And as he felt a little saddened by the memory of his little abandoned planet, he dared to ask the king for a favor: "I would like to see a sunset… Do me a favor… Order the sun to reign…" "If I ordered a general to fly from flower to flower, like a butterfly, or to write a tragedy or transform into a seabird, and if the general did not carry out the order he received, what would be his mistake? His or mine? " "It would be yours," said the little prince confidently. «Ακριβώς. Πρέπει να απαιτούμε από τον καθένα αυτό που μπορεί να δώσει» απάντησε ο βασιλιάς. We must demand from each one what he can give" replied the king. «Η εξουσία στηρίζεται πρώτα απ' όλα στη λογική. "Power is based first and foremost on logic. Αν διατάξεις τον λαό σου να πάει να πέσει στη θάλασσα, θα γινόταν επανάσταση. If you ordered your people to go and fall into the sea, there would be a revolution. Έχω το δικαίωμα να απαιτώ υπακοή γιατί οι διαταγές μου είναι λογικές». I have the right to demand obedience because my orders are reasonable." «Και το ηλιοβασίλεμά μου;» υπενθύμισε ο μικρός πρίγκιπας ο οποίος ποτέ δεν ξεχνούσε μια ερώτηση από τη στιγμή που την έκανε. "And my sunset?" reminded the little prince who never forgot a question once he asked it. «Το ηλιοβασίλεμά σου θα το έχεις. "You will have your sunset. Θα το απαιτήσω. Μα θα περιμένω, ως έμπειρος κυβερνήτης, να γίνουν ευνοϊκές οι συνθήκες». But I will wait, as an experienced governor, for the conditions to become favorable ". 39 «Και πότε θα συμβεί αυτό;» ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας. 39 "And when will this happen?" asked the little prince. «Χμ, χμ» απάντησε ο βασιλιάς, αφού συμβουλεύτηκε ένα χοντρό ημερολόγιο. «Χμ, χμ, θα γίνει γύρω στις… γύρω στις… θα γίνει σήμερα το βράδυ γύρω στις επτά και σαράντα! "Hm, hm, it will take place around… around… it will take place tonight around seven and forty! Και θα δεις πόσο καλά με υπακούνε». And you will see how well they obey me." Ο μικρός πρίγκιπας χασμουρήθηκε. Μετάνιωσε για το ηλιοβασίλεμα που χάθηκε. He regretted the lost sunset. Ύστερα είχε αρχίσει να βαριέται λιγάκι: «Δεν έχω πια τίποτα να κάνω εδώ» είπε στον βασιλιά. Then he was getting a little bored: "I have nothing more to do here" he said to the king. «Θα φύγω!» «Μη φεύγεις» απάντησε ο βασιλιάς που ήταν τόσο περήφανος που είχε έναν υπήκοο. «Μη φεύγεις, θα σε κάνω υπουργό!» «Υπουργό με ποιο αντικείμενο;» «Της… της δικαιοσύνης!» «Μα δεν υπάρχει κανένας για να δικαστεί!» «Δεν γνωρίζεις» είπε ο βασιλιάς. "Don't leave, I'll make you a minister!" "Minister of what object?" "Of... justice!" "But there is no one to judge!" "You don't know," said the king. «Δεν έχω κάνει ακόμη τον γύρο του βασιλείου μου. “I have not yet made the rounds of my kingdom. Είμαι πολύ γέρος, δεν έχω χώρο για μια άμαξα και αυτό με κουράζει στο περπάτημα». I am very old, I do not have space for a carriage and this makes me tired of walking ". «Ω! Μα έχω δει ήδη» είπε ο μικρός πρίγκιπας που έσκυψε για να ρίξει μια ακόμη ματιά στην άλλη μεριά του πλανήτη. But I have already seen" said the little prince who bent down to take another look at the other side of the planet. «Δεν υπάρχει κανείς, ούτε εκεί κάτω…» «Τότε θα κρίνεις τον εαυτό σου» του απάντησε ο βασιλιάς. "There is no one, not even down there" «" Then you will judge yourself "the king replied. «Αυτό είναι το πιο δύσκολο. Είναι πολύ πιο δύσκολο να κρίνεις τον εαυτό σου από το να κρίνεις τους άλλους. Αν καταφέρεις να κρίνεις σωστά τον εαυτό σου, αυτό σημαίνει πως είσαι πραγματικά σοφός». If you manage to judge yourself correctly, that means you are really wise." «Εγώ» είπε ο μικρός πρίγκιπας «μπορώ να κρίνω τον εαυτό μου όπου κι αν βρίσκομαι. “I,” said the little prince, “can judge myself wherever I am. Δεν υπάρχει λόγος να κατοικώ εδώ». There is no reason for me to live here." «Χμ, χμ» είπε ο βασιλιάς «πιστεύω πως στον πλανήτη μου υπάρχει ένας ηλικιωμένος ποντικός. Τον ακούω τη νύχτα. I listen to him at night. Θα μπορούσες να δικάζεις αυτόν τον ηλικιωμένο ποντικό. Θα μπορούσες να τον καταδικάζεις σε θάνατο κάθε τόσο. You could sentence him to death every now and then. Έτσι η 40 ζωή του θα εξαρτιόταν από τη δικαιοσύνη σου. So his 40 lives would depend on your justice. Μα θα του δίνεις χάρη κάθε φορά για λόγους οικονομίας. But you will give him a favor every time for reasons of economy. Δεν υπάρχει άλλος». There is no one else". «Εμένα» απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, «δεν μου αρέσει να καταδικάζω σε θάνατο και πιστεύω όσο τίποτα άλλο πως θα φύγω». "Me," replied the little prince, "I do not like to be sentenced to death and I believe as much as anything else that I will leave." «Όχι» είπε ο βασιλιάς. Όμως ο μικρός πρίγκιπας, έχοντας ολοκληρώσει τις προετοιμασίες του, δεν θέλησε να στεναχωρήσει τον γέρο μονάρχη: «Αν η μεγαλειότητά σας επιθυμεί να την υπακούουν αμέσως, θα μπορούσατε να μου δώσετε μια λογική διαταγή. But the little prince, having completed his preparations, did not want to upset the old monarch: “If your majesty wishes to be obeyed immediately, you could give me a reasonable order. Θα μπορούσατε να με διατάξετε, για παράδειγμα, να φύγω μετά από ένα λεπτό. You could order me, for example, to leave after one minute. Μου φαίνεται πως οι συνθήκες είναι ευνοϊκές…» Ο βασιλιάς δεν απάντησε και ο μικρός πρίγκιπας δίστασε λίγο, ύστερα όμως, μ' έναν αναστεναγμό, ξεκίνησε να φύγει. It seems to me that the conditions are favorable… »The king did not answer and the little prince hesitated a little, but then, with a sigh, he started to leave. «Σε κάνω πρεσβευτή μου» βιάστηκε τότε να φωνάξει ο βασιλιάς. "I make you my ambassador," the king was quick to shout. Είχε έναν σπουδαίο αέρα εξουσίας. «Οι ενήλικες είναι πολύ περίεργοι» σκεφτόταν ο μικρός πρίγκιπας κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του.