A Nice Little Trip - 1

“Ντέιζη, εγώ είμαι - ο Τεντ,” Ο Ντετέκτιβ-Επιθεωρητής Σίνγκελτον τηλεφωνούσε στην αγαπημένη του ιδιωτική ντετέκτιβ.

Είχαν γνωριστεί σε μια υπόθεση και από τότε είχαν που έβγαιναν μαζί, όταν η δουλειά το επέτρεπε. “Τι έχεις κανονίσει για τις επόμενες λίγες μέρες;” Η Ντέιζη έπινε μια πολύ καυτή κούπα Οβαλτίνη επειδή έκανε ακόμα λίγη ψύχρα στο γραφείο. Τα πρώτα λουλούδια δίσταζαν να βγουν αλλά υπήρχε ένας δυνατός ήλιος στον ουρανό. “Λοιπόν, ο κ. Φλάντμπριτζ έρχεται απόψε για να ξεκινήσει να ασπρίζει το γραφείο, έτσι είμαι ελεύθερη όποτε θέλεις. Τι έχεις κανονίσει, Τεντ;” “Θα σε πάω στην Γαλλία τούτο ακριβώς το βράδυ – στην Μπουλώνη, να δεις τα αξιοθέατα. Είναι εντάξει να γυρίσουμε την επόμενη Τρίτη;” “Είναι εντάξει με μένα.” Η Ντέιζη ήδη εξέταζε νοερά την γκαρνταρόμπα της. “Πιστεύω ότι κάνει λίγο περισσότερη ζέστη στην Μπουλώνη από ότι εδώ στην Ανατολική Αγγλία.” “Ναι, πιστεύω πως κάνει” απάντησε ο Τεντ “Πως σου φαίνεται αν περάσω να σε πάρω στις εφτά και μισή; Θα πάρουμε το νυχτερινό φεριμπότ - το Ντοβερκραφτ - και μπορούμε να έχουμε ένα ευχάριστο γεύμα στο πλοίο.” Ο Τεντ σταμάτησε μια στιγμή όπως έκανε πάντα όταν αισθανόταν ένοχος. “Ω, παρεμπιπτόντως, δεν έχω πλέον το μουστάκι μου. Αυτό το πρωί ήμουν τόσο βιαστικός που έκοψα πάρα πολύ από την μια μεριά και αποφάσισα ότι θα έκανα καλά να ξεκινήσω πάλι από το τίποτα.” “Ω όχι, Τεντ! Δεν μπορώ να σε φανταστώ χωρίς αυτό! Τέλος πάντων, πρέπει να κλείσω τώρα, επειδή έχω να πετάξω κάτι πράγματα εδώ.” Η Ντέιζη κοίταξε τις αφίσες που είχε κρεμάσει στους τοίχους - της Αιγύπτου και του Ισραήλ - και αναστέναξε. “Θα πρέπει να αρκεστώ χωρίς αυτές τώρα. Είναι τόσο σκισμένες και βρώμικες. Αλλά ίσως μπορώ να πάρω μερικές άλλες από το ταξιδιωτικό γραφείο. Τέλος πάντων θα έχω ένα όμορφο καθαρό γραφείο για να γυρίσω πίσω.” Έκανε μερικά τηλεφωνήματα σε πελάτες και ένα στον κ. Φλάντμπριτζ, τον μπογιατζή, για να σιγουρευτεί ότι είχε τα κλειδιά του γραφείου.