×

我们使用 cookie 帮助改善 LingQ。通过浏览本网站，表示你同意我们的 cookie 政策.

现在开始学习这个课程
image

Παραμύθι Χωρίς Όνομα, Π Δελτα, ΣΤ’. ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΛΟΣ ΠΑΡΩΝ (2)

ΣΤ’. ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΛΟΣ ΠΑΡΩΝ (2)

— Θα πει, πατέρα, πως το γράμμα αυτό ήταν γραμμένο για τον Πανουργάκο. Θα πει πως ο Λαγόκαρδος είναι όχι μόνο μπερμπάντης, αλλά και προδότης, και πως σε λίγες μέρες, σε λίγες ώρες ίσως, τα στρατεύματα του Άρχοντα θείου μας μπορούν να εισβάλουν στο Κράτος μας. Θα πει κι ένα άλλο: πως αυτός μοιάζει να ξέρει πράματα που δεν ξέρομε ‘μεις, δηλαδή πως δεν έχομε στρατό και πως δε θα γίνει καμιά αντίσταση στα σύνορα.

— Τι κάθεσαι και λες! είπε νευρικά ο Βασιλιάς. Δεν έχομε, λέει στρατό! Κολοκύθια με τη ρίγανη! Χιλιάδες στρατιώτες ρίχνω στο βασίλειο του θείου μου, οπόταν θελήσω. Κι εκατό καράβια, όλο σίδερο σκεπασμένα, κατεβάζει το ποτάμι με την πρώτη μου προσταγή! Δεν έχομε, λέει, στρατό! Θα τον κρεμάσω να τον φαν τα όρνια, τον πρώτο που θα τολμήσει να ξαναπεί τέτοιο λόγο!

Κι έξω φρενών ο Βασιλιάς έσπρωξε την κορώνα στην κορυφή του κεφαλιού του, και με μεγάλα βήματα πήγε και ήλθε δυο-τρεις φορές στην κάμαρα.

Το Βασιλόπουλο κοίταξε με μάτια λυπημένα το γαϊδουρίσιο κελι, που από πάνω από την κονσόλα, με την τενεκεδένια κορώνα περασμένη ανάμεσα στ' αυτιά του, έμοιαζε να τους κοροϊδεύει.

— Πατέρα, είπε στο τέλος, φώναξε τον αρχιστράτηγο. Εκείνος θα μας δώσει τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε.

Ο Βασιλιάς χτύπησε το κουδούνι κι ευθύς παρουσιάστηκε ο υπασπιστής Πολύδωρος.

— Φώναξε αμέσως τον αρχιστράτηγο, διέταξε ο Βασιλιάς, και ξανάρχισε πάλι το νευρικό του περίπατο.

Ο υπασπιστής υποκλίθηκε κι έκανε να φύγει. Μα στην πόρτα σταμάτησε.

— Αφέντη… μουρμούρισε, δεν ξέρω ποιος είναι ο αρχιστράτηγος.

— Δεν ξέρεις; φώναξε με θυμό ο Άρχοντας. Δεν ξέρεις;

Και αλλάζοντας τόνο:

— Χμ… ουτ' εγώ δεν ξέρω πια πώς τον λένε… Τι ήθελε τώρα να πάγει να σκοτωθεί ο τενεκές ο Πανουργάκος! Αυτός τα φρόντιζε και τα ήξερε όλα αυτά στα πέντε δάχτυλα!… Φώναξε λοιπόν τον πρωτοβεστιάριο Κατρακυλάκο.

Ο Πολύδωρος υποκλίθηκε κι έφυγε.

Δυο λεπτά αργότερα επέστρεψε με τον πρωτοβεστιάριο.

Ο κυρ-Κατρακυλάκος ήταν κοντός και χοντρός, με πρησμένα κρεμαστά μάγουλα, και τόσο μεγάλη κοιλιά, που δεν μπορούσε ποτέ να περάσει από πόρτα ή από έπιπλο κοντά χωρίς να σκουντουφλήσει.

— Κατρακυλάκο, είπε ο Βασιλιάς επιτακτικά, φώναξε αμέσως τον αρχιστράτηγο.

— Αφέντη, αποκρίθηκε ο Κατρακυλάκος, μάταια προσπαθώντας να λυγίσει τη μέση του για να υποκλιθεί. Αφέντη, πάνε δυο χρόνια που δεν έχομε πια αρχιστράτηγο.

Ο Βασιλιάς παρά λίγο να πνιγεί από την αγανάκτηση του. Όλο του το αίμα ανέβηκε στο κεφάλι, και μελάνιασε.

— Τι λες;… Τι λες; ψέλλισε, και η φωνή του κόπηκε και τίποτε άλλο δεν μπόρεσε ν' αρθρώσει.

— Αφέντη, επανέλαβε ατάραχα ο Κατρακυλάκος, ο τελευταίος μας αρχιστράτηγος ήταν ο κυρ-Μασκαρόπουλος. Είναι παραπάνω από δυο χρόνια που ξεπούλησε το σπίτι του και πήγε στα ξένα, όπου όλοι τον ξέρουν για τον πιο πλούσιο τραπεζίτη.

— Και πού βρήκε τα φλουριά; βροντοφώνησε ο Βασιλιάς.

— Μυστήριο, Αφέντη μου.

— Φώναξε αμέσως το στόλαρχο, διέταξε νευρικά ο Βασιλιάς. Και άρχισε πάλι να περπατά απάνω-κάτω.

Μα καθώς γύρισε, με τα χέρια σταυρωμένα και το μέτωπο σκυμμένο και συννεφιασμένο, σκουντούφλησε στη βαρελόμορφη κοιλιά

του κυρ-Κατρακυλάκου, που δεν είχε προφθάσει να την παραμερίσει.

— Τι κάνεις λοιπόν; Φώναξε, σου είπα, το στόλαρχο! είπε θυμωμένα.

Χωρίς να ταραχθεί, δοκίμασε πάλι να υποκλιθεί ο πρωτοβεστιάριος.

— Δεν έχομε στόλαρχο, Αφέντη, είπε ήσυχα.

Ο Βασιλιάς έπεσε στο σοφά. Τα γόνατα του κόπηκαν, μαζί και η φωνή του, κι έμεινε αφανισμένος.

— Τι γίνηκε ο στόλαρχος; ρώτησε το Βασιλόπουλο.

— Μεγαλέμπορος στα ξένα, Αφέντη μου, αποκρίθηκε ο πρωτοβεστιάριος. Κάνει σίδερα.

— Πού βρήκε και αυτός τόσα φλουριά; φώναξε φρενιασμένος ο Βασιλιάς.

— Τα έκανε τώρα τελευταία.

— Μα με τι; Με τι;

— Με τα σίδερα των καραβιών.

Ο Βασιλιάς ανατινάχθηκε. Σηκώθηκε μ' έναν πήδο κι έτρεξε κατά την πόρτα.

— Τρελάθηκαν όλοι! Όλοι! φώναξε.

Και βλέποντας τον υπασπιστή Πολύδωρο στην πόρτα:

— Σήμανε το προσκλητήριο αμέσως, διέταξε, να μαζευθεί ο στρατός όλος, απ' όλες τις άκρες του βασιλείου!

Και βγήκε τρεχάτος, με το μανδύα του που πετούσε απλωμένος πίσω του, σα φουσκωμένο πανί καραβιού.

Το Βασιλόπουλο τον ακολούθησε, και πίσω μακριά, λαχανιασμένος και ολοστρόγγυλος, κατρακυλούσε ο πρωτοβεστιάριος.

Ο Πολύδωρος, από τον πύργο, εσήμανε το προσκλητήριο με τη μεγάλη σάλπιγγα.

Ο Βασιλιάς και ο γιος του έτρεξαν χωρίς να σταματήσουν ως τους στρατώνες.

Εμπρός στην πόρτα βρήκαν το γερο-φρούραρχο, αγουροξυπνημένο και μισοντυμένο, σαστισμένο, σαν αποβλακωμένο. Γύρευε να καταλάβει την έννοια του σκοπού της σάλπιγγας, που τόσα χρόνια δεν την είχε ακούσει.

— Πού είναι οι στρατιώτες; Σύναξε τους όλους εδώ, αμέσως! πρόσταξε ο Βασιλιάς.

Τα γόνατα του γερο-φρούραρχου κόπηκαν κι έπεσε χάμω καθιστός.

Δεύτερη φορά, από πάνω από τον πύργο, ο υπασπιστής εσήμανε το προσκλητήριο. Κι έξαφνα, στη γωνιά της πλατείας, από ένα κρασάδικο βγήκε ένας κουτσός, έτρεξε στους στρατώνες, τράβηξε από κάτω από το στρώμα του μια σκουριασμένη λόγχη χωρίς μύτη, και

φθάνοντας κούτσα - κούτσα μπροστά στο Βασιλιά και το Βασιλόπουλο, παρουσίασε τα όπλα.

— Τι είναι αυτός; ρώτησε ο Βασιλιάς.

— Ο στρατός, Αφέντη, αποκρίθηκε ο κουτσός.

— Δεν έχω όρεξη για αστεία, είπε ο Βασιλιάς. Ξέρεις σε ποιον μιλάς;

— Στον Αφέντη μου και Βασιλιά μου, αποκρίθηκε πάλι ο κουτσός, χωρίς ν' αλλάξει τη στάση του.

— Λοιπόν εξαφανίσου πριν θυμώσω. Τώρα θα βγει ο στρατός, και κουρελιάρηδες σαν και σένα δεν πρέπει να είναι στη μέση.

— Εγώ είμαι ο στρατός, Αφέντη, είπε πάλι ο κουτσός.

— Είναι τρελός ή αυθάδης; ρώτησε ο Βασιλιάς, γυρίζοντας στο φρούραρχο που έμενε καθισμένος εκεί που είχε πέσει, με τα πόδια γυμνά μες στις πατημένες του παντούφλες.

Ο γέρος χωρίς να κουνήσει, αποκρίθηκε ζαλισμένα:

— Ούτε τρελός ούτε αυθάδης. Είναι ο στρατός.

— Πού είναι η φρουρά; Πού είναι το ιππικό και οι λογχοφόροι; ρώτησε σιγά το Βασιλόπουλο, νομίζοντας πως από την τρομάρα του ο φρούραρχος τα είχε χάσει.

Αλλά ο γέρος άπλωσε το χέρι κι έδειξε τον κουτσό.

— Να η φρουρά, να και ο στρατός, αποκρίθηκε. Άλλο στρατιώτη δεν έχω. Ανεβείτε, σα θέλετε, στους στρατώνες, να δείτε αν σας λέγω ψέματα.

Κι επειδή Βασιλιάς και Βασιλόπουλο έμεναν ακίνητοι, μη θέλοντας να πιστέψουν, ο γέρος εξακολούθησε:

— Θυμάστε ακόμα τα παλιά χρόνια, Αφεντάδες μου. Πέρασαν και πάνε και ούτε θα ξανάρθουν πια.

Εκείνη την ώρα κατάφθανε ο κυρ-Κατρακυλάκος, κόκκινος και ιδρωμένος από το τρέξιμο.

Ο Βασιλιάς του έδειξε το γεροφρούραρχο, που εξακολουθούσε να κάθεται χάμω, και με το χέρι του έκαμε νόημα πως έπαθε το κεφάλι του.

— Δεν είναι καλά, είπε σιγά.

— Καλά είναι, Αφέντη, αποκρίθηκε ο πρωτοβεστιάριος, και σου λέγει την αλήθεια. Δεν έχει στρατιώτες…

— Μα τι παραμύθια λες! διέκοψε ο Βασιλιάς που άρχισε πάλι να θυμώνει. Ας φωνάξει τους αξιωματικούς και θα σου δείξω εγώ τι είναι ο στρατός μου.

Και γυρίζοντας στο γέρο:

— Φέρε ευθύς το στρατηγό… το στρατηγό… πώς τον λεν; Δεν πειράζει τ' όνομα, φέρε ένα στρατηγό, ξεφώνισε εξαγριωμένος.

— Δεν έχει εδώ στρατηγό, Αφέντη, αποκρίθηκε τρέμοντας ο φρούραρχος.

— Λοιπόν φώναξε το σωματάρχη!

— Δεν έχει σωματάρχη!

— Φώναξε όποιον θέλεις, μα φώναξε κάποιον! ξεφώνισε ο Βασιλιάς έξω φρενών.

— Όλοι εδώ είμαστε, Αφέντη! είπε ο γέρος με ύφος αξιοθρήνητο.

— Μα ο στρατός…

— Δεν έχει στρατό πια, πέρασε ο στρατός, τελείωσε ο στρατός, του κάκου τον γυρεύεις, Αφέντη μου! Μείναμε ‘μείς οι δυο, ο μάγειρας μου κι εγώ!

Ο Βασιλιάς έπιασε το κεφάλι του με τα δυο του χέρια.

— Τρελάθηκα εγώ; Μήπως δεν καταλαβαίνω;… Μα λες παραμύθια! ξέσπασε πάλι με θυμό. Ξέρω πως έχω στρατό, γιατί κάθε χρόνο πληρώνω γι' αυτόν…

Και αλλάζοντας τόνο:

— Τι πληρώνω γι' αυτόν; ρώτησε τον πρωτοβεστιάριο.

— Δεν ξέρω, Αφέντη. Τους λογαριασμούς αυτούς τους έκανες με τον αρχικαγκελάριο. Εγώ δεν τους έβλεπα ποτέ.

— Πληρώνω… χμ… πληρώνω πολλά, εξακολούθησε ο Βασιλιάς νευρικά. Και για το στόλο μου πληρώνω… άλλα τόσα. Πού είναι ο στόλος; Στα καράβια θα βρίσκονται και οι στρατιώτες! Πού είναι τα καράβια;

Κανείς δεν ήξερε να του πει.

Με τη γωνιά του μανδύα του σκούπισε τον ιδρώτα που έστεκε σα χάντρες στο μέτωπο του.

— Πάμε στο ναύσταθμο, πρόσταξε.

Και με το γιο του, βιαστικά πήγε στον ποταμό, ενώ πίσω, μακριά, κατρακυλιστά, ακολουθούσε ο δυστυχισμένος ο πρωτοβεστιάριος.

Έφθασαν στο ποτάμι που έτρεχε ήσυχο και διάφανο, ανάμεσα στις πράσινες δασωμένες όχθες, όπου σπίτι δε φαίνουνταν, όσο μακριά και αν πήγαινε το μάτι.

Μόνο δυο παλιοφελούκες δεμένες στην ξηρά μ' ένα μακρύ σκοινί, κουνιούνταν τεμπέλικα στ' ασημένια νερά, ενωμένες και βασταγμένες πλάγι-πλάγι με μια καρφωμένη φαρδιά σανίδα.

Στην πλώρη της μιας κοιμούνταν ένας κουλός με το στόμα ανοιχτό.

Ο Βασιλιάς κοίταξε πάνω και κάτω του ποταμού, μα άλλο δεν είδε παρά χορτάρι πράσινο, δέντρα πολλά, και μερικές πέτρες πεσμένες από έναν ερειπωμένο τοίχο, μαύρες πια από τον καιρό και την υγρασία.

— Πάμε παρακάτω, είπε κι έκανε μερικά βήματα.

Μα δε βρήκε καράβια, ούτε ναύσταθμο.

— Ξέρεις εσύ πού είναι; ρώτησε ο Βασιλιάς τον κυρ- Κατρακυλάκο, που έφθανε μισοπεθαμένος από τον ασυνήθιστο κόπο της πρωινής του.

— Δεν ξέρω, Αφέντη, ποτέ μου δεν ήλθα τόσο μακριά, αποκρίθηκε λαχανιασμένος. Μα να ρωτήσομε αυτόν τον ψαρά που κοιμάται.

Και βάζοντας τα χέρια εμπρός στο στόμα, σα χωνί, φώναξε:

— Ε!… βαρκάρη!… ξύπνα!…

Ο κουλός αργοκούνησε το μόνο του χέρι, μα δεν ξύπνησε.

— Στάσου, είπε το Βασιλόπουλο.

Και τραβώντας το σκοινί, πλησίασε τις φελούκες στη γη.

— Βαρκάρη! Ε, βαρκάρη! φώναξε πάλι ο κυρ-Κατρακυλάκος.

Ο κουλός ξύπνησε, ανασηκώθηκε κι έτριψε τα μάτια.

— Τι τρέχει; ρώτησε με νυσταγμένη φωνή.

— Πού είναι ο στόλος και ο ναύσταθμος; ρώτησε ο Βασιλιάς.

Μ' έναν πήδο σηκώθηκε ο κουλός και χαιρέτησε στρατιωτικά.

— Παρών! φώναξε.

— Πού είναι ο στόλος και ο ναύσταθμος; ρώτησε πάλι ο Βασιλιάς νομίζοντας πως δεν είχε καταλάβει.

— Παρών! επανέλαβε ο κουλός λίγο πιο δυνατά, χωρίς να κόψει το χαιρετισμό του.

— Δεν καταλαβαίνει! είπε αποθαρρυμένος ο Βασιλιάς. Άνθρωπε μου, ακούς τι σου λέγω; Πού είναι τα καράβια και οι ναύτες;

— Παρών, παρών, παρών, ξεφώνισε ο κουλός με τόση δύναμη, που πρήστηκαν οι φλέβες του λαιμού του, ενώ σα σανίδα τεντωμένος εξακολουθούσε να χαιρετά στρατιωτικά.

Το Βασιλόπουλο προσπάθησε να συνεννοηθεί μαζί του.

— Γυρεύομε τα καράβια του Βασιλιά, εξήγησε.

— Παρών! επανέλαβε ο κουλός. Ο Βασιλικός στόλος, «Τρομάρα» και «Αντάρα», παρών! Το ναυτικό της Αφεντιάς του του Βασιλιά, παρών!

Ο Αστόχαστος αναπήδησε.

— Τι; φώναξε με φρίκη. Τι ονόματα είπες;

— «Τρομάρα» και «Αντάρα», η τραπεζαρία και η κρεβατοκάμαρα μου. Στη διάθεση σας, σα θέτε να τις επισκεφθείτε, είπε ο κουλός μ' ένα χαμόγελο που χώριζε το στόμα του από το ένα αυτί ως το άλλο.

Το Βασιλόπουλο χλώμιασε.

— Και ο ναύσταθμος; Πού είναι ο ναύσταθμος; ρώτησε.

— Παρών! αποκρίθηκε πάλι ο κουλός, δείχνοντας τις μαυρισμένες πέτρες που έφθαναν ως το ποτάμι.

— Στάσου, είπε νευρικά ο Βασιλιάς παραμερίζοντας το γιο του. Δε σε καταλαβαίνει. Άκου δω, άνθρωπε μου, πες μου πού κάθεται ο στόλαρχος;

Ο κουλός άπλωσε το χέρι του κατά τη δύση.

— Στα ξένα, είπε σύντομα.

— Και ο ναύαρχος… ο ναύαρχος… ένας ναύαρχος που να πάρει η ευχή!

— Δεν έχομε τέτοιο πράμα εδώ.

— Κυβερνήτες, ναύτες, καράβια, για το Θεό, που είναι όλα αυτά;

— Παρών, είπε πάλι ο κουλός.

Και δείχνοντας με καμάρι τις φελούκες:

— Στόλος, παρών.

Ύστερα χτυπώντας το στήθος του:

— Κυβερνήτης, ναύτης και τα λοιπά, παρών! Άλλο μη γυρεύεις, Αφέντη, δεν έχει.

Μάζεψε από μέσα από τη φελούκα του μια σανίδα και την έσπρωξε στη στεριά, όπου τη στήριξε.

— Κοπιάστε στο παλατάκι μου, είπε με το φαρδύ του χαμόγελο, λυγισμένος ως κάτω και απλώνοντας το χέρι του στο στήθος με όλα τα δάχτυλα ανοιχτά. Δούλος σας, Αφεντάδες μου!

— Πάμε σπίτι, πατέρα, είπε το Βασιλόπουλο, εμάθαμε όσα θέλαμε να ξέρομε.

Και με σκυφτό κεφάλι πήραν το δρόμο του πύργου.

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

ΣΤ’. ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΛΟΣ ΠΑΡΩΝ (2) St||and||present F'. ARMÉE ET PALAIS DE PAROS (2) V. ARMY AND FLEET PRESENT (2)

— Θα πει, πατέρα, πως το γράμμα αυτό ήταν γραμμένο για τον Πανουργάκο. will|he will say|father|that|the|letter|this|it was|written|for|the|Panourgakos — It will say, father, that this letter was written for Panourgakos. Θα πει πως ο Λαγόκαρδος είναι όχι μόνο μπερμπάντης, αλλά και προδότης, και πως σε λίγες μέρες, σε λίγες ώρες ίσως, τα στρατεύματα του Άρχοντα θείου μας μπορούν να εισβάλουν στο Κράτος μας. will|he will say|that|the|Lagokardos|he is|not|only|scoundrel|but|also|traitor|and|that|in|few|days|in|few|hours|perhaps|the|troops|of the|Lord|uncle|our|they can|to|invade|into|State|our It will say that Lagokardos is not only a scoundrel but also a traitor, and that in a few days, perhaps in a few hours, the troops of our Lord uncle can invade our State. Θα πει κι ένα άλλο: πως αυτός μοιάζει να ξέρει πράματα που δεν ξέρομε ‘μεις, δηλαδή πως δεν έχομε στρατό και πως δε θα γίνει καμιά αντίσταση στα σύνορα. will|he will say|and|one|other|that|he|he seems|to|he knows|things|that|not|we know|we|that is|that|not|we have|army|and|that|not|will|it will happen|any|resistance|at the|borders It will also say another thing: that he seems to know things that we do not know, namely that we do not have an army and that there will be no resistance at the borders.

— Τι κάθεσαι και λες! what|you sit|and|you say — What are you sitting there saying! είπε νευρικά ο Βασιλιάς. he said|nervously|the|King the King said nervously. Δεν έχομε, λέει στρατό! not|we have|he says|army We don't have an army, he says! Κολοκύθια με τη ρίγανη! pumpkins|with|the|oregano Pumpkins with oregano! Χιλιάδες στρατιώτες ρίχνω στο βασίλειο του θείου μου, οπόταν θελήσω. thousands|soldiers|I throw|into the|kingdom|of the|uncle|my|whenever|I want I throw thousands of soldiers into my uncle's kingdom whenever I want. Κι εκατό καράβια, όλο σίδερο σκεπασμένα, κατεβάζει το ποτάμι με την πρώτη μου προσταγή! and|hundred|ships|all|iron|covered|it brings down|the|river|with|the|first|my|command And a hundred ships, all covered in iron, the river brings down at my first command! Δεν έχομε, λέει, στρατό! not|we have|he says|army We don't have an army, he says! Θα τον κρεμάσω να τον φαν τα όρνια, τον πρώτο που θα τολμήσει να ξαναπεί τέτοιο λόγο! will|him|I will hang|to|him|they eat|the|vultures|the|first|who|will|he dares|to|he says again|such|word I will hang the first one who dares to say such a thing for the vultures to eat!

Κι έξω φρενών ο Βασιλιάς έσπρωξε την κορώνα στην κορυφή του κεφαλιού του, και με μεγάλα βήματα πήγε και ήλθε δυο-τρεις φορές στην κάμαρα. and|outside|of his mind|the|King|he pushed|the|crown|on the|top|of his|head|his|and|with|big|steps|he went|and|he came|||times|in the|room And out of his mind, the King pushed the crown to the top of his head, and with big steps, he went back and forth two or three times in the room.

Το Βασιλόπουλο κοίταξε με μάτια λυπημένα το γαϊδουρίσιο κελι, που από πάνω από την κονσόλα, με την τενεκεδένια κορώνα περασμένη ανάμεσα στ' αυτιά του, έμοιαζε να τους κοροϊδεύει. the|Prince|he looked|with|eyes|sad|the|donkey's|cell|that|from|above|from|the|console|with|the|tin|crown|passed|between|to the|ears|his|it seemed|to|them|he mocks The Prince looked with sad eyes at the donkey-like cell, which, from above the console, with the tin crown placed between its ears, seemed to mock them.

— Πατέρα, είπε στο τέλος, φώναξε τον αρχιστράτηγο. Father|he said|to the|end|he called|the|commander — Father, he said at last, call the commander. Εκείνος θα μας δώσει τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε. he|will|us|he will give|the|information|that|we need He will give us the information we need.

Ο Βασιλιάς χτύπησε το κουδούνι κι ευθύς παρουσιάστηκε ο υπασπιστής Πολύδωρος. the|king|he rang|the|bell|and|immediately|he appeared|the|aide|Polydeuces The King rang the bell and immediately the aide Polydoros appeared.

— Φώναξε αμέσως τον αρχιστράτηγο, διέταξε ο Βασιλιάς, και ξανάρχισε πάλι το νευρικό του περίπατο. he called|immediately|the|general|he ordered|the|king|and|he started again|again|the|nervous|his|walk — Call the commander-in-chief at once, ordered the King, and he resumed his nervous walk.

Ο υπασπιστής υποκλίθηκε κι έκανε να φύγει. the|aide|he bowed|and|he made|to|leave The aide bowed and started to leave. Μα στην πόρτα σταμάτησε. but|at the|door|he stopped But he stopped at the door.

— Αφέντη… μουρμούρισε, δεν ξέρω ποιος είναι ο αρχιστράτηγος. master|he murmured|not|I know|who|is|the|commander — Master... he murmured, I don't know who the commander is.

— Δεν ξέρεις; φώναξε με θυμό ο Άρχοντας. not|you know|he shouted|with|anger|the|Lord — You don't know? shouted the Lord angrily. Δεν ξέρεις; not|you know You don't know?

Και αλλάζοντας τόνο: and|changing|tone And changing tone:

— Χμ… ουτ' εγώ δεν ξέρω πια πώς τον λένε… Τι ήθελε τώρα να πάγει να σκοτωθεί ο τενεκές ο Πανουργάκος! hm|not even|I|not|I know|anymore|how|him|they call|what|he wanted|now|to|he goes|to|he gets killed|the|tin can|the|Panourgakos — Hmm… I don't even know what his name is anymore… What did that tin can Panourgakos want to go and get himself killed for! Αυτός τα φρόντιζε και τα ήξερε όλα αυτά στα πέντε δάχτυλα!… Φώναξε λοιπόν τον πρωτοβεστιάριο Κατρακυλάκο. he|them|he took care of|and|them|he knew|all|these|at|five|fingers|he called|therefore|the|chief steward|Katrakylakos He took care of everything and knew all of this like the back of his hand!… So he called the chief steward Katrakylakos.

Ο Πολύδωρος υποκλίθηκε κι έφυγε. the|Polydoros|he bowed|and|he left Polydoros bowed and left.

Δυο λεπτά αργότερα επέστρεψε με τον πρωτοβεστιάριο. two|minutes|later|he returned|with|the|chief steward Two minutes later he returned with the chief steward.

Ο κυρ-Κατρακυλάκος ήταν κοντός και χοντρός, με πρησμένα κρεμαστά μάγουλα, και τόσο μεγάλη κοιλιά, που δεν μπορούσε ποτέ να περάσει από πόρτα ή από έπιπλο κοντά χωρίς να σκουντουφλήσει. the||Mr. Katrakylakos|he was|short|and|fat|with|swollen|hanging|cheeks|and|so|big|belly|that|not|he could|ever|to|pass|through|door|or|through|furniture|nearby|without|to|stumble Mr. Katrakylakos was short and fat, with swollen hanging cheeks, and such a big belly that he could never pass through a door or near a piece of furniture without stumbling.

— Κατρακυλάκο, είπε ο Βασιλιάς επιτακτικά, φώναξε αμέσως τον αρχιστράτηγο. Katrakylakos|he said|the|King|imperatively|he called|immediately|the|general — Katrakylakos, the King said imperatively, immediately call the general.

— Αφέντη, αποκρίθηκε ο Κατρακυλάκος, μάταια προσπαθώντας να λυγίσει τη μέση του για να υποκλιθεί. Master|he replied|the|Katrakylakos|in vain|trying|to|bend|the|waist|his|to|to|bow — My lord, replied Katrakylakos, vainly trying to bend his waist to bow. Αφέντη, πάνε δυο χρόνια που δεν έχομε πια αρχιστράτηγο. Master|it has been|two|years|that|not|we have|anymore|general My lord, it has been two years since we have had a general.

Ο Βασιλιάς παρά λίγο να πνιγεί από την αγανάκτηση του. the|king|almost|little|to|drown|from|the|anger|his The King almost drowned from his indignation. Όλο του το αίμα ανέβηκε στο κεφάλι, και μελάνιασε. all|his|the|blood|rose|to the|head|and|turned pale All his blood rushed to his head, and he turned pale.

— Τι λες;… Τι λες; ψέλλισε, και η φωνή του κόπηκε και τίποτε άλλο δεν μπόρεσε ν' αρθρώσει. what|you say|what|you say|he stammered|and|the|voice|his|broke|and|nothing|else|not|he could|to|articulate — What do you say?… What do you say? he stammered, and his voice broke, and he could not articulate anything else.

— Αφέντη, επανέλαβε ατάραχα ο Κατρακυλάκος, ο τελευταίος μας αρχιστράτηγος ήταν ο κυρ-Μασκαρόπουλος. master|he repeated|calmly|the|Katrakylakos|the|last|our|general|he was|the||Maskaropoulos — My lord, the unflappable Katrakylakos repeated, our last general was Mr. Maskaropoulos. Είναι παραπάνω από δυο χρόνια που ξεπούλησε το σπίτι του και πήγε στα ξένα, όπου όλοι τον ξέρουν για τον πιο πλούσιο τραπεζίτη. it is|more than|than|two|years|that|he sold off|the|house|his|and|he went|to the|foreign lands|where|everyone|him|they know|for|the|most|rich|banker It has been more than two years since he sold his house and went abroad, where everyone knows him as the richest banker.

— Και πού βρήκε τα φλουριά; βροντοφώνησε ο Βασιλιάς. and|where|he found|the|coins|he shouted|the|King — And where did he find the coins? the King shouted.

— Μυστήριο, Αφέντη μου. mystery|my lord|my — A mystery, my Lord.

— Φώναξε αμέσως το στόλαρχο, διέταξε νευρικά ο Βασιλιάς. he called|immediately|the|fleet commander|he ordered|nervously|the|King — Call the fleet commander immediately, the King ordered nervously. Και άρχισε πάλι να περπατά απάνω-κάτω. and|he started|again|to|walk|up| And he started walking up and down again.

Μα καθώς γύρισε, με τα χέρια σταυρωμένα και το μέτωπο σκυμμένο και συννεφιασμένο, σκουντούφλησε στη βαρελόμορφη κοιλιά but|as|he turned|with|the|hands|crossed|and|the|forehead|bent|and|cloudy|he stumbled|on the|barrel-shaped|belly But as he turned, with his arms crossed and his forehead bent and cloudy, he stumbled into the barrel-shaped belly

του κυρ-Κατρακυλάκου, που δεν είχε προφθάσει να την παραμερίσει. his||Katrakylakos|who|not|he had|he managed|to|it|move aside of old Katraquilakos, who had not managed to move it aside.

— Τι κάνεις λοιπόν; Φώναξε, σου είπα, το στόλαρχο! what|you do|then|he shouted|to you|I told|the|fleet commander — What are you doing then? He shouted, I told you to call the fleet commander! είπε θυμωμένα. he said|angrily he said angrily.

Χωρίς να ταραχθεί, δοκίμασε πάλι να υποκλιθεί ο πρωτοβεστιάριος. without|to|to be disturbed|he tried|again|to|to bow|the|chief steward Without getting upset, the chief steward tried again to bow.

— Δεν έχομε στόλαρχο, Αφέντη, είπε ήσυχα. not|we have|fleet commander|master|he said|quietly — We do not have a fleet commander, my Lord, he said quietly.

Ο Βασιλιάς έπεσε στο σοφά. the|king|he fell|in the|wise The King fell into the wise. Τα γόνατα του κόπηκαν, μαζί και η φωνή του, κι έμεινε αφανισμένος. the|knees|his|they were cut|together|and|the|voice|his|and|he remained|devastated His knees gave out, along with his voice, and he was left devastated.

— Τι γίνηκε ο στόλαρχος; ρώτησε το Βασιλόπουλο. what|happened|the|fleet commander|he asked|the|prince — What happened to the fleet commander? asked the Prince.

— Μεγαλέμπορος στα ξένα, Αφέντη μου, αποκρίθηκε ο πρωτοβεστιάριος. big merchant|in the|foreign lands|my lord|my|he replied|the|chief chamberlain — A big merchant abroad, my Lord, replied the chief steward. Κάνει σίδερα. he makes|iron He is making iron.

— Πού βρήκε και αυτός τόσα φλουριά; φώναξε φρενιασμένος ο Βασιλιάς. where|he found|and|he|so many|coins|he shouted|frenzied|the|King — Where did he find so many coins? shouted the King frantically.

— Τα έκανε τώρα τελευταία. them|he made|now|recently — He made them recently.

— Μα με τι; Με τι; but|with|what|with|what — But with what? With what?

— Με τα σίδερα των καραβιών. with|the|iron|of the|ships — With the iron from the ships.

Ο Βασιλιάς ανατινάχθηκε. the|king|blew up The King exploded. Σηκώθηκε μ' έναν πήδο κι έτρεξε κατά την πόρτα. he got up|with a|a|jump|and|he ran|towards|the|door He jumped up and ran towards the door.

— Τρελάθηκαν όλοι! they went crazy|all — Everyone went crazy! Όλοι! all Everyone! φώναξε. he shouted he shouted.

Και βλέποντας τον υπασπιστή Πολύδωρο στην πόρτα: and|seeing|the|aide|Polydeuces|at the|door And seeing the aide Polydorus at the door:

— Σήμανε το προσκλητήριο αμέσως, διέταξε, να μαζευθεί ο στρατός όλος, απ' όλες τις άκρες του βασιλείου! he signaled|the|roll call|immediately|he ordered|to|gather|the|army|all|from|all|the|corners|of the|kingdom — Sound the call to arms immediately, he ordered, to gather the entire army from all corners of the kingdom!

Και βγήκε τρεχάτος, με το μανδύα του που πετούσε απλωμένος πίσω του, σα φουσκωμένο πανί καραβιού. and|he went out|running|with|the|cloak|his|that|was flying|spread|behind|him|like|inflated|sail|of a ship And he rushed out, with his cloak billowing out behind him like a swollen sail of a ship.

Το Βασιλόπουλο τον ακολούθησε, και πίσω μακριά, λαχανιασμένος και ολοστρόγγυλος, κατρακυλούσε ο πρωτοβεστιάριος. the|prince|him|he followed|and|behind|far|out of breath|and|round|he was rolling|the|chief steward The Prince followed him, and far behind, panting and round, the chief steward was rolling down.

Ο Πολύδωρος, από τον πύργο, εσήμανε το προσκλητήριο με τη μεγάλη σάλπιγγα. the|Polydoros|from|the|tower|he sounded|the|call|with|the|big|trumpet Polydorus, from the tower, sounded the call with the great trumpet.

Ο Βασιλιάς και ο γιος του έτρεξαν χωρίς να σταματήσουν ως τους στρατώνες. the|king|and|the|son|his|they ran|without|to|stop|to|the|barracks The King and his son ran without stopping to the barracks.

Εμπρός στην πόρτα βρήκαν το γερο-φρούραρχο, αγουροξυπνημένο και μισοντυμένο, σαστισμένο, σαν αποβλακωμένο. in front of|the|door|they found|the|old|warden|half-awake|and|half-dressed|confused|like|dazed In front of the door, they found the old commander, half-awake and half-dressed, bewildered, as if dazed. Γύρευε να καταλάβει την έννοια του σκοπού της σάλπιγγας, που τόσα χρόνια δεν την είχε ακούσει. he sought|to|understand|the|meaning|of the|purpose|the|trumpet|that|so many|years|not|it|he had|heard He tried to understand the meaning of the trumpet's purpose, which he had not heard for so many years.

— Πού είναι οι στρατιώτες; Σύναξε τους όλους εδώ, αμέσως! where|are|the|soldiers|gather|them|all|here|immediately — Where are the soldiers? Gather them all here, immediately! πρόσταξε ο Βασιλιάς. he commanded|the|King the King commanded.

Τα γόνατα του γερο-φρούραρχου κόπηκαν κι έπεσε χάμω καθιστός. the|knees|of the||of the old governor|they buckled|and|he fell|down|sitting The old warden's knees buckled and he fell down sitting.

Δεύτερη φορά, από πάνω από τον πύργο, ο υπασπιστής εσήμανε το προσκλητήριο. second|time|from|above|from|the|tower|the|aide|he signaled|the|roll call For the second time, from above the tower, the squire signaled the call to arms. Κι έξαφνα, στη γωνιά της πλατείας, από ένα κρασάδικο βγήκε ένας κουτσός, έτρεξε στους στρατώνες, τράβηξε από κάτω από το στρώμα του μια σκουριασμένη λόγχη χωρίς μύτη, και and|suddenly|in the|corner|of the|square|from|a|wine shop|he came out|a|lame|he ran|to the|barracks|he pulled|from|under|from|the|mattress|his|a|rusty|spear|without|tip|and And suddenly, from the corner of the square, a crippled man came out of a wine shop, ran to the barracks, pulled a rusty spear without a tip from under his mattress, and

φθάνοντας κούτσα - κούτσα μπροστά στο Βασιλιά και το Βασιλόπουλο, παρουσίασε τα όπλα. arriving|limp|limp|in front of|to the|King|and|the|Prince|he presented|the|weapons arriving limping in front of the King and the Prince, presented arms.

— Τι είναι αυτός; ρώτησε ο Βασιλιάς. what|is|this|he asked|the|King — Who is this? asked the King.

— Ο στρατός, Αφέντη, αποκρίθηκε ο κουτσός. the|army|master|he replied|the|lame — The army, my Lord, replied the cripple.

— Δεν έχω όρεξη για αστεία, είπε ο Βασιλιάς. not|I have|appetite|for|jokes|he said|the|King — I am not in the mood for jokes, said the King. Ξέρεις σε ποιον μιλάς; you know|to whom|whom|you are talking Do you know who you are talking to?

— Στον Αφέντη μου και Βασιλιά μου, αποκρίθηκε πάλι ο κουτσός, χωρίς ν' αλλάξει τη στάση του. to the|master|my|and|King|my|he replied|again|the|lame|without|to|he changed|the|stance|his — To my Lord and my King, replied the cripple again, without changing his stance.

— Λοιπόν εξαφανίσου πριν θυμώσω. well|disappear|before|I get angry — Well, disappear before I get angry. Τώρα θα βγει ο στρατός, και κουρελιάρηδες σαν και σένα δεν πρέπει να είναι στη μέση. now|will|he will come out|the|army|and|ragged people|like|and|you|not|must|to|they are|in the|middle Now the army will come out, and ragamuffins like you shouldn't be in the way.

— Εγώ είμαι ο στρατός, Αφέντη, είπε πάλι ο κουτσός. I|I am|the|army|master|he said|again|the|lame — I am the army, Master, the cripple said again.

— Είναι τρελός ή αυθάδης; ρώτησε ο Βασιλιάς, γυρίζοντας στο φρούραρχο που έμενε καθισμένος εκεί που είχε πέσει, με τα πόδια γυμνά μες στις πατημένες του παντούφλες. he is|crazy|or|insolent|he asked|the|King|turning|to the|commander|who|he was staying|sitting|there|where|he had|fallen|with|the|feet|bare|in|in the|worn|his|slippers — Is he crazy or insolent? asked the King, turning to the commander who remained seated where he had fallen, with his bare feet in his worn slippers.

Ο γέρος χωρίς να κουνήσει, αποκρίθηκε ζαλισμένα: the|old man|without|to|move|he replied|dizzily The old man, without moving, replied dizzily:

— Ούτε τρελός ούτε αυθάδης. neither|crazy|nor|rude — Neither crazy nor impudent. Είναι ο στρατός. it is|the|army It is the army.

— Πού είναι η φρουρά; Πού είναι το ιππικό και οι λογχοφόροι; ρώτησε σιγά το Βασιλόπουλο, νομίζοντας πως από την τρομάρα του ο φρούραρχος τα είχε χάσει. where|is|the|guard|where|is|the|cavalry|and|the|spearmen|he asked|quietly|the|prince|thinking|that|from|the|fright|his|the|commander|them|he had|lost — Where is the guard? Where is the cavalry and the pikemen? the Prince asked quietly, thinking that the commander had lost his wits from fear.

Αλλά ο γέρος άπλωσε το χέρι κι έδειξε τον κουτσό. but|the|old man|stretched|the|hand|and|pointed|the|lame But the old man stretched out his hand and pointed to the cripple.

— Να η φρουρά, να και ο στρατός, αποκρίθηκε. here is|the|guard|here is|and|the|army|he replied — There is the guard, there is the army, he replied. Άλλο στρατιώτη δεν έχω. another|soldier|not|I have I have no other soldier. Ανεβείτε, σα θέλετε, στους στρατώνες, να δείτε αν σας λέγω ψέματα. you all climb|if|you want|to the|barracks|to|see|if|you|I say|lies Climb up, if you want, to the barracks, to see if I am lying.

Κι επειδή Βασιλιάς και Βασιλόπουλο έμεναν ακίνητοι, μη θέλοντας να πιστέψουν, ο γέρος εξακολούθησε: and|because|king|and|prince|they remained|motionless|not|wanting|to|they believe|the|old man|he continued And because the King and the Prince remained motionless, unwilling to believe, the old man continued:

— Θυμάστε ακόμα τα παλιά χρόνια, Αφεντάδες μου. you remember|still|the|old|years|my masters|my — Do you still remember the old days, my Lords. Πέρασαν και πάνε και ούτε θα ξανάρθουν πια. they passed|and|they go|and|not even|will|they will return|anymore They have passed and gone and will never return again.

Εκείνη την ώρα κατάφθανε ο κυρ-Κατρακυλάκος, κόκκινος και ιδρωμένος από το τρέξιμο. that|the|time|he was arriving|the||Mr. Katrakylakos|red|and|sweaty|from|the|running At that moment, Mr. Katrakylakos arrived, red and sweaty from running.

Ο Βασιλιάς του έδειξε το γεροφρούραρχο, που εξακολουθούσε να κάθεται χάμω, και με το χέρι του έκαμε νόημα πως έπαθε το κεφάλι του. the|king|to him|he showed|the|old guard captain|who|he continued|to|sitting|down|and|with|the|hand|his|he made|sign|that|he suffered|the|head|his The King showed him the old guard, who continued to sit on the ground, and with his hand he signaled that he had hurt his head.

— Δεν είναι καλά, είπε σιγά. not|is|well|he said|quietly — He is not well, he said quietly.

— Καλά είναι, Αφέντη, αποκρίθηκε ο πρωτοβεστιάριος, και σου λέγει την αλήθεια. well|is|master|he replied|the|chief steward|and|to you|he says|the|truth — He is fine, Master, replied the chief steward, and he is telling you the truth. Δεν έχει στρατιώτες… not|he has|soldiers He has no soldiers…

— Μα τι παραμύθια λες! but|what|stories|you say — What nonsense are you talking about! διέκοψε ο Βασιλιάς που άρχισε πάλι να θυμώνει. he interrupted|the|King|who|he started|again|to|he gets angry interrupted the King who was starting to get angry again. Ας φωνάξει τους αξιωματικούς και θα σου δείξω εγώ τι είναι ο στρατός μου. let|he calls|the|officers|and|will|to you|I show|I|what|is|the|army|my Let him call the officers and I will show you what my army is.

Και γυρίζοντας στο γέρο: and|turning|to the|old man And turning to the old man:

— Φέρε ευθύς το στρατηγό… το στρατηγό… πώς τον λεν; Δεν πειράζει τ' όνομα, φέρε ένα στρατηγό, ξεφώνισε εξαγριωμένος. bring|immediately|the|general|the|general|how|him|they call|not|it matters|the|name|bring|a|general|he shouted|enraged — Bring the general right away… the general… what’s his name? It doesn’t matter the name, just bring a general, he shouted angrily.

— Δεν έχει εδώ στρατηγό, Αφέντη, αποκρίθηκε τρέμοντας ο φρούραρχος. not|he has|here|general|Sir|he replied|trembling|the|commander — There is no general here, Sir, the commander replied trembling.

— Λοιπόν φώναξε το σωματάρχη! well|shout|the|captain — Then call the captain!

— Δεν έχει σωματάρχη! not|he has|captain — There is no captain!

— Φώναξε όποιον θέλεις, μα φώναξε κάποιον! call|whoever|you want|but|call|someone — Call whoever you want, but call someone! ξεφώνισε ο Βασιλιάς έξω φρενών. he shouted|the|King|out|of his mind the King shouted, out of his mind.

— Όλοι εδώ είμαστε, Αφέντη! all|here|we are|Master — We are all here, Master! είπε ο γέρος με ύφος αξιοθρήνητο. he said|the|old man|with|expression|pitiful said the old man with a pitiful expression.

— Μα ο στρατός… but|the|army — But the army...

— Δεν έχει στρατό πια, πέρασε ο στρατός, τελείωσε ο στρατός, του κάκου τον γυρεύεις, Αφέντη μου! not|has|army|anymore|passed|the|army|finished|the|army|his|in vain|the|you seek|my lord|my — There is no army anymore, the army has passed, the army is over, you are looking for it in vain, my Lord! Μείναμε ‘μείς οι δυο, ο μάγειρας μου κι εγώ! we stayed|we|the|two|the|cook|my|and|I It's just the two of us left, my cook and me!

Ο Βασιλιάς έπιασε το κεφάλι του με τα δυο του χέρια. the|King|he grabbed|the|head|his|with|the|two|his|hands The King held his head with both hands.

— Τρελάθηκα εγώ; Μήπως δεν καταλαβαίνω;… Μα λες παραμύθια! I went crazy|I|perhaps|not|I understand|but|you say|fairy tales — Am I crazy? Maybe I don't understand?… But you're telling fairy tales! ξέσπασε πάλι με θυμό. he/she burst out|again|with|anger He burst out again with anger. Ξέρω πως έχω στρατό, γιατί κάθε χρόνο πληρώνω γι' αυτόν… I know|that|I have|army|because|every|year|I pay|for|it I know I have an army because I pay for it every year…

Και αλλάζοντας τόνο: and|changing|tone And changing tone:

— Τι πληρώνω γι' αυτόν; ρώτησε τον πρωτοβεστιάριο. what|I pay|for|him|he asked|the|head steward — What do I pay for him? asked the chief steward.

— Δεν ξέρω, Αφέντη. not|I know|master — I don't know, Master. Τους λογαριασμούς αυτούς τους έκανες με τον αρχικαγκελάριο. the|accounts|these|the|you made|with|the|chief chancellor You made these accounts with the chancellor. Εγώ δεν τους έβλεπα ποτέ. I|not|them|I saw|never I never saw them.

— Πληρώνω… χμ… πληρώνω πολλά, εξακολούθησε ο Βασιλιάς νευρικά. I pay|um|I pay|a lot|he continued|the|King|nervously — I pay... hmm... I pay a lot, the King continued nervously. Και για το στόλο μου πληρώνω… άλλα τόσα. and|for|the|fleet|my|I pay|other|so many And for my fleet, I pay... just as much. Πού είναι ο στόλος; Στα καράβια θα βρίσκονται και οι στρατιώτες! where|are|the|fleet|in the|ships|will|they will be|and|the|soldiers Where is the fleet? The soldiers must be on the ships! Πού είναι τα καράβια; where|are|the|ships Where are the ships?

Κανείς δεν ήξερε να του πει. no one|not|knew|to|to him|say No one knew how to tell him.

Με τη γωνιά του μανδύα του σκούπισε τον ιδρώτα που έστεκε σα χάντρες στο μέτωπο του. with|the|corner|of his|cloak|his|wiped|the|sweat|that|was standing|like|beads|on the|forehead|his With the corner of his cloak, he wiped the sweat that stood like beads on his forehead.

— Πάμε στο ναύσταθμο, πρόσταξε. let's go|to the|naval base|he commanded — Let's go to the naval base, he commanded.

Και με το γιο του, βιαστικά πήγε στον ποταμό, ενώ πίσω, μακριά, κατρακυλιστά, ακολουθούσε ο δυστυχισμένος ο πρωτοβεστιάριος. and|with|the|son|his|hurriedly|he went|to the|river|while|behind|far|rolling|he followed|the|unfortunate|the|first steward And with his son, he hurried to the river, while behind, far away, the unfortunate chief steward followed, rolling along.

Έφθασαν στο ποτάμι που έτρεχε ήσυχο και διάφανο, ανάμεσα στις πράσινες δασωμένες όχθες, όπου σπίτι δε φαίνουνταν, όσο μακριά και αν πήγαινε το μάτι. they arrived|at the|river|that|it was flowing|quiet|and|clear|between|the|green|forested|banks|where|house|not|they were visible|as|far|and|if|it went|the|eye They arrived at the river that flowed quietly and transparently, between the green wooded banks, where no house could be seen, no matter how far the eye went.

Μόνο δυο παλιοφελούκες δεμένες στην ξηρά μ' ένα μακρύ σκοινί, κουνιούνταν τεμπέλικα στ' ασημένια νερά, ενωμένες και βασταγμένες πλάγι-πλάγι με μια καρφωμένη φαρδιά σανίδα. only|two|old boats|tied|on the|shore|with a|a|long|rope|they were swaying|lazily|in the|silver|waters|connected|and|held|||with|a|nailed|wide|board Only two old boats tied to the shore with a long rope, lazily swayed in the silver waters, connected and held side by side with a nailed wide plank.

Στην πλώρη της μιας κοιμούνταν ένας κουλός με το στόμα ανοιχτό. at the|bow|of the|one|they were sleeping|a|disabled person|with|the|mouth|open At the bow of one, a disabled man was sleeping with his mouth open.

Ο Βασιλιάς κοίταξε πάνω και κάτω του ποταμού, μα άλλο δεν είδε παρά χορτάρι πράσινο, δέντρα πολλά, και μερικές πέτρες πεσμένες από έναν ερειπωμένο τοίχο, μαύρες πια από τον καιρό και την υγρασία. the|King|he looked|up|and|down|of the|river|but|else|not|he saw|except|grass|green|trees|many|and|some|stones|fallen|from|a|ruined|wall|black|now|from|the|time|and|the|humidity The King looked up and down the river, but saw nothing but green grass, many trees, and a few stones fallen from a ruined wall, now blackened by time and moisture.

— Πάμε παρακάτω, είπε κι έκανε μερικά βήματα. let's go|further down|he said|and|he took|a few|steps — Let's move on, he said and took a few steps.

Μα δε βρήκε καράβια, ούτε ναύσταθμο. but|not|he found|ships|nor|dock But he didn't find any ships, nor a dock.

— Ξέρεις εσύ πού είναι; ρώτησε ο Βασιλιάς τον κυρ- Κατρακυλάκο, που έφθανε μισοπεθαμένος από τον ασυνήθιστο κόπο της πρωινής του. you know|you|where|it is|he asked|the|King|the|||who|he was arriving|half-dead|from|the|unusual|effort|of the|morning|his — Do you know where it is? the King asked old Katrakylakos, who was arriving half-dead from the unusual effort of his morning.

— Δεν ξέρω, Αφέντη, ποτέ μου δεν ήλθα τόσο μακριά, αποκρίθηκε λαχανιασμένος. not|I know|Master|never|my|not|I came|so|far|he replied|out of breath — I don't know, my Lord, I've never come this far, he replied breathlessly. Μα να ρωτήσομε αυτόν τον ψαρά που κοιμάται. but|to|we will ask|him|the|fisherman|who|sleeps But let us ask that fisherman who is sleeping.

Και βάζοντας τα χέρια εμπρός στο στόμα, σα χωνί, φώναξε: and|putting|the|hands|in front|to the|mouth|like|funnel|he shouted And putting his hands in front of his mouth, like a funnel, he shouted:

— Ε!… βαρκάρη!… ξύπνα!… hey|boatman|wake up — Hey!… boatman!… wake up!…

Ο κουλός αργοκούνησε το μόνο του χέρι, μα δεν ξύπνησε. the|lame|he moved slowly|the|only|his|hand|but|not|he woke up The lame man slowly moved his only hand, but did not wake up.

— Στάσου, είπε το Βασιλόπουλο. stop|he said|the|prince — Stop, said the Prince.

Και τραβώντας το σκοινί, πλησίασε τις φελούκες στη γη. and|pulling|the|rope|he approached|the|boats|to the|land And pulling the rope, he brought the boats closer to the shore.

— Βαρκάρη! boatman — Boatman! Ε, βαρκάρη! hey|boatman Hey, boatman! φώναξε πάλι ο κυρ-Κατρακυλάκος. he shouted|again|the||Katrakylakos Mr. Katrakylakos shouted again.

Ο κουλός ξύπνησε, ανασηκώθηκε κι έτριψε τα μάτια. the|lame|he woke up|he sat up|and|he rubbed|the|eyes The lame man woke up, sat up, and rubbed his eyes.

— Τι τρέχει; ρώτησε με νυσταγμένη φωνή. what|is happening|he asked|with|sleepy|voice — What's going on? he asked with a sleepy voice.

— Πού είναι ο στόλος και ο ναύσταθμος; ρώτησε ο Βασιλιάς. where|is|the|fleet|and|the|naval base|he asked|the|King — Where is the fleet and the naval base? the King asked.

Μ' έναν πήδο σηκώθηκε ο κουλός και χαιρέτησε στρατιωτικά. with|one|jump|he got up|the|lame|and|he saluted|militarily With a jump, the lame man stood up and saluted military style.

— Παρών! Present! — Present! φώναξε. he shouted he shouted.

— Πού είναι ο στόλος και ο ναύσταθμος; ρώτησε πάλι ο Βασιλιάς νομίζοντας πως δεν είχε καταλάβει. where|is|the|fleet|and|the|naval base|he asked|again|the|King|thinking|that|not|he had|he understood — Where is the fleet and the naval base? the King asked again, thinking that he had not understood.

— Παρών! present — Present! επανέλαβε ο κουλός λίγο πιο δυνατά, χωρίς να κόψει το χαιρετισμό του. he repeated|the|lame|a little|more|loudly|without|to|he cuts|the|greeting|his the lame one repeated a little louder, without breaking his greeting.

— Δεν καταλαβαίνει! not|he understands — He doesn't understand! είπε αποθαρρυμένος ο Βασιλιάς. he said|discouraged|the|King the King said discouraged. Άνθρωπε μου, ακούς τι σου λέγω; Πού είναι τα καράβια και οι ναύτες; man|my|you hear|what|to you|I say|where|they are|the|ships|and|the|sailors My man, do you hear what I'm saying to you? Where are the ships and the sailors?

— Παρών, παρών, παρών, ξεφώνισε ο κουλός με τόση δύναμη, που πρήστηκαν οι φλέβες του λαιμού του, ενώ σα σανίδα τεντωμένος εξακολουθούσε να χαιρετά στρατιωτικά. present|present|present|he shouted|the|lame|with|so much|strength|that|they swelled|the|veins|his|neck|his|while|like|board|stretched|he continued|to|he salutes|military — Present, present, present, shouted the hunchback with such force that the veins in his neck swelled, while he continued to salute military style, stretched out like a board.

Το Βασιλόπουλο προσπάθησε να συνεννοηθεί μαζί του. the|prince|he tried|to|communicate|with|him The Prince tried to communicate with him.

— Γυρεύομε τα καράβια του Βασιλιά, εξήγησε. we seek|the|ships|of the|King|he explained — We are looking for the King's ships, he explained.

— Παρών! present — Present! επανέλαβε ο κουλός. he repeated|the|lame repeated the lame one. Ο Βασιλικός στόλος, «Τρομάρα» και «Αντάρα», παρών! the|royal|fleet|Tremor|and|Turmoil|present The Royal fleet, "Tromara" and "Antara", present! Το ναυτικό της Αφεντιάς του του Βασιλιά, παρών! the|navy|of the|my|the||King|present The navy of His Majesty the King, present!

Ο Αστόχαστος αναπήδησε. the|Unlucky|he jumped The Unaimed jumped.

— Τι; φώναξε με φρίκη. what|he shouted|with|horror — What? he shouted in horror. Τι ονόματα είπες; what|names|you said What names did you say?

— «Τρομάρα» και «Αντάρα», η τραπεζαρία και η κρεβατοκάμαρα μου. Scare|and|Trouble|the|dining room|and|the|bedroom|my — "Tromara" and "Antara", my dining room and my bedroom. Στη διάθεση σας, σα θέτε να τις επισκεφθείτε, είπε ο κουλός μ' ένα χαμόγελο που χώριζε το στόμα του από το ένα αυτί ως το άλλο. at the|disposal|your|if|you want|to|them|visit|he said|the|lame|to me|a|smile|that|it divided|the|mouth|his|from|the|one|ear|to|the|other At your disposal, if you want to visit them, said the hunchback with a smile that stretched from one ear to the other.

Το Βασιλόπουλο χλώμιασε. the|prince|he turned pale The prince turned pale.

— Και ο ναύσταθμος; Πού είναι ο ναύσταθμος; ρώτησε. and|the|naval base|where|is|the|naval base|he asked — And the naval base? Where is the naval base? he asked.

— Παρών! present — Present! αποκρίθηκε πάλι ο κουλός, δείχνοντας τις μαυρισμένες πέτρες που έφθαναν ως το ποτάμι. he replied|again|the|lame|showing|the|blackened|stones|that|they reached|as|the|river the lame one replied again, pointing to the blackened stones that reached to the river.

— Στάσου, είπε νευρικά ο Βασιλιάς παραμερίζοντας το γιο του. stop|he said|nervously|the|King|pushing aside|the|son|his — Wait, the King said nervously, pushing aside his son. Δε σε καταλαβαίνει. not|you|he understands He doesn't understand you. Άκου δω, άνθρωπε μου, πες μου πού κάθεται ο στόλαρχος; listen|here|man|my|tell|me|where|he sits|the|fleet commander Listen here, my man, tell me where the fleet commander is sitting?

Ο κουλός άπλωσε το χέρι του κατά τη δύση. the|lame|he stretched|the|hand|his|towards|the|west The lame man stretched out his hand towards the sunset.

— Στα ξένα, είπε σύντομα. to the|foreign lands|he said|shortly — Abroad, he said briefly.

— Και ο ναύαρχος… ο ναύαρχος… ένας ναύαρχος που να πάρει η ευχή! and|the|admiral|the|admiral|a|admiral|that|to|he takes|the|wish — And the admiral... the admiral... an admiral that the devil take!

— Δεν έχομε τέτοιο πράμα εδώ. not|we have|such|thing|here — We don't have such a thing here.

— Κυβερνήτες, ναύτες, καράβια, για το Θεό, που είναι όλα αυτά; captains|sailors|ships|for|the|God|that|are|all|these — Governors, sailors, ships, for God's sake, what are all these?

— Παρών, είπε πάλι ο κουλός. present|he said|again|the|lame — Present, said the hunchback again.

Και δείχνοντας με καμάρι τις φελούκες: and|showing|with|pride|the|feluccas And proudly pointing to the feluccas:

— Στόλος, παρών. fleet|present — Fleet, present.

Ύστερα χτυπώντας το στήθος του: then|hitting|the|chest|his Then, hitting his chest:

— Κυβερνήτης, ναύτης και τα λοιπά, παρών! captain|sailor|and|the|others|present — Captain, sailor, and so on, present! Άλλο μη γυρεύεις, Αφέντη, δεν έχει. another|not|you seek|master|not|has Don't ask for anything else, Master, there isn't any.

Μάζεψε από μέσα από τη φελούκα του μια σανίδα και την έσπρωξε στη στεριά, όπου τη στήριξε. he gathered|from|inside|from|the|boat|his|a|board|and|it|he pushed|to the|shore|where|it|he propped He gathered a board from inside his felucca and pushed it to the shore, where he propped it up.

— Κοπιάστε στο παλατάκι μου, είπε με το φαρδύ του χαμόγελο, λυγισμένος ως κάτω και απλώνοντας το χέρι του στο στήθος με όλα τα δάχτυλα ανοιχτά. come in|to the|little palace|my|he said|with|the|wide|his|smile|bent|down|down|and|stretching|the|hand|his|to the|chest|with|all|the|fingers|open — Come to my little palace, he said with his wide smile, bent down and extending his hand to his chest with all his fingers open. Δούλος σας, Αφεντάδες μου! servant|your|masters|my Your servant, my Lords!

— Πάμε σπίτι, πατέρα, είπε το Βασιλόπουλο, εμάθαμε όσα θέλαμε να ξέρομε. let's go|home|father|he said|the|prince|we learned|whatever|we wanted|to|we know — Let's go home, father, said the Prince, we learned everything we wanted to know.

Και με σκυφτό κεφάλι πήραν το δρόμο του πύργου. and|with|bent|head|they took|the|road|to the|tower And with their heads down, they took the road to the tower.

PAR_TRANS:gpt-4o-mini=94.98 PAR_CWT:AvJ9dfk5=15.86 en:AvJ9dfk5 openai.2025-02-07 ai_request(all=98 err=0.00%) translation(all=196 err=0.00%) cwt(all=1833 err=1.53%)