زندگی در دنیاهای دو بعدی و چهار بعدی (2)
Living in two-dimensional and four-dimensional worlds (2)
Życie w światach dwuwymiarowych i czterowymiarowych (2)
Vivendo em mundos bidimensionais e quadridimensionais (2)
حتی اگه می‌فهمیدن که موجوداتی از ابعاد بالاتر دارن نگاشون می‌کنن،
Even if they understand that there are beings from higher dimensions, they will ignore them.
بازم هیچ کاری از دستشون برنمیومد!
Again, they can't do anything!
یعنی دقیقا هیچ دفاعی در مقابل ما ندارن.
That means they have absolutely no defense against us.
هیچ جا نمی‌تونن مخفی بشن که ما نبینیمشون!
They can't hide anywhere that we don't see them!
بخش ترسناکش اینه که همین رابطه رو بیاییم بین خودمون
The scary part is that we create this relationship between ourselves
با موجوداتی که توی یه دنیای چهار بُعدی زندگی می‌کنن در نظر بگیریم!
Consider the creatures that live in a four-dimensional world!
یعنی اگه موجودات چهار بُعدی وجود داشته باشن،
That is, if there are four-dimensional beings,
می‌تونن خیلی راحت زندگی ما رو ببینن، داخل خونه‌های ما رو ببینن،
They can easily see our lives, see the inside of our houses,
حتی می‌تونن داخل بدن ما رو بدون هیچ زحمتی ببینن.
و اینکه ما هم هیچ راه فراری ازشون نداریم.
And that we also have no escape from them.
هیچ جوره نمی‌تونیم جلوی دید زدنشونو بگیریم.
There is no way we can prevent them from seeing.
چون اصلا توانشو نداریم. کاش وجود نداشته باشن.
دقیقا تو فیلم Interstellar هم اگه یادتون باشه، اونجایی که متیو مک‌کاناهِی وارد
Exactly in the movie Interstellar, if you remember, where Matthew McConaughey entered
یه محیط چندبُعدی شد، اتاق دخترشو می‌تونست تو تمام زمانا ببینه
It became a multidimensional environment, he could see his daughter's room all the time
ولی دخترش اصلا نمی‌تونست اونو ببینه، میگفت این روحه!
But his daughter couldn't see him at all, she said it was a ghost!
یا مثلا یه چیز دیگه که ذهنمونو درگیر می‌کنه اینه که سایه‌ی یه چیز سه‌بُعدی، دوبُعدیه.
Or, for example, another thing that confuses our mind is that the shadow of a three-dimensional object is two-dimensional.
یا سایه‌ی یه چیز چهاربُعدی، سه‌بُعدیه.
Or the shadow of a four-dimensional, three-dimensional thing.
یعنی سایه‌ی یه چیز، همیشه یه بُعد کمتر از خود اون چیز داره.
It means that the shadow of something always has one dimension less than that thing itself.
سایه‌ی من یه چیز کاملا دوبُعدیه.
My shadow is a completely two-dimensional thing.
فقط طول و عرض داره، هیچ ضخامتی نداره.
It has only length and width, no thickness.
حالا می‌تونیم بگیم ما هم خودمون در واقع
سایه‌ی یه موجود چهاربُعدی هستیم؟ کی می‌دونه؟!
Are we the shadow of a four-dimensional being? who knows?!
باز یه سوال دیگه. اگه ما وارد دنیایی بشیم که تعداد ابعادش
One more question. If we enter a world with the number of dimensions
از دنیای خودمون کمتر یا بیشتره چه اتفاقی برامون میفته؟
من فکر میکنم اگه وارد یه دنیای دوبُعدی بشیم زنده نمی‌مونیم
I think we will not survive if we enter a two-dimensional world
چون درواقع یکی از ابعاد وجودمون حذف میشه.
Because actually one of the dimensions of our existence is removed.
فقط یه سایه از ما باقی میمونه.
Only a shadow of us remains.
اما اگه وارد یه دنیای چهاربُعدی بشیم احتمالا اتفاق خاصی برامون نمیفته،
But if we enter a four-dimensional world, nothing special will happen to us.
ولی نمی‌تونیم از تمام قابلیت‌های اون دنیا استفاده کنیم چون ما ذاتا یه موجود سه‌بُعدی هستیم.
But we cannot use all the capabilities of that world because we are a three-dimensional being by nature.
خب پس شاید یه موجود دوبُعدی هم اگه وجود داشته باشه،
بتونه به دنیای سه‌بُعدی ما بیاد اما آیا بازم می‌تونیم داخل بدنشو ببینیم؟
He can come to our three-dimensional world, but can we still see inside his body?
من که واقعا جوابی برای این سوال ندارم،
I really don't have an answer to this question.
شما اگه می‌دونید حتما توی کامنتا برام بنویسید.
If you know, write me in the comments.
یه بحث دیگه هم که در مورد دنیای سه‌بُعدی خودمون میشه مطرح کرد، نظریه‌ی
Another argument that can be raised about our own three-dimensional world is the theory
جهان هولوگرافیکه که به صورت خلاصه حرفش اینه که ما در واقع داریم توی یه دنیای
The holographic world, which in short means that we are actually in a world
دوبُعدی زندگی می‌کنیم ولی اینطور تصور می‌کنیم که دنیای ما سه‌بُعدیه.
چون بحثش طولانیه، میذارمش برای یه ویدیوی دیگه که باهم به صورت کامل بررسیش کنیم.
Because the discussion is long, I will leave it for another video so that we can review it in full.
اینکه ما بتونیم نشون بدیم که جهان دوبُعدی یا چهاربُعدی می‌تونه
That we can show that the world can be two-dimensional or four-dimensional
وجود داشته باشه، معنیش این نیست که حتما وجود داره.
شاید تنها حالتی که امکانِ بودنش هست، همین دنیای
Maybe the only possible state is this world
سه‌بُعدی خودمون باشه، شاید اصلا این بحثا وقت تلف کردن به نظر برسه.
If it is our own 3D, maybe this discussion seems to be a waste of time.
ولی من فکر میکنم اتفاقا خیلی توی روشن‌تر شدن دید ما
But I think that our vision is becoming clearer
به جهانی که داریم توش زندگی می‌کنیم تاثیر داره.
It affects the world we live in.
اگه این ویدیو رو دوس داشتی لطفا لایک یادت نره،
If you liked this video, please don't forget to like.
در آخرم یادت باشه که مثل همیشه بدون هیچ ترسی، سوال بپرس!
Finally, remember to ask questions as always without any fear!
