×

We gebruiken cookies om LingQ beter te maken. Als u de website bezoekt, gaat u akkoord met onze cookiebeleid.


image

LUISTERSPROOKJES, 05 Repelsteeltje

05 Repelsteeltje

Er was eens een molenaar die altijd zei dat hij het beste meel maalde, dat zijn vrouw de lekkerste puddingen kookte en dat zijn kat op één dag duizend muizen kon vangen. De molenaar was een echte opschepper. En het hardst schepte hij op over zijn dochter Loesje. Op een dag kwam een bediende van de koning naar de molen om meel te halen voor de bakkerij van het paleis. De molenaar begon weer op te scheppen.

„Mijn dochter is niet alleen het mooiste, maar ook het handigste meisje van het land,” zei hij. „Ze is zo handig dat ze... eh... van stro gouddraad kan spinnen!”

De bediende wist dat de koning erg veel van goud hield. Daarom vertelde hij hem die avond wat de molenaar gezegd had.

„Onzin!” zei de koning. „Die molenaar is een opschepper. Laat zijn dochter maar eens naar het paleis komen.

Dan zullen we eens zien of ze gouddraad van stro kan spinnen.”

De volgende dag gingen er twee soldaten van de koning naar de molen om de dochter van de molenaar te halen. Loesje begreep niet waarom de koning haar wilde zien. Maar daar kwam ze al snel achter. De koning bracht haar naar een kamertje in de kelder van het paleis. Daar stonden een spinnewiel en een krukje.

En in een hoek van het kamertje lag een bos stro.

„Je vader zegt dat jij van stro gouddraad kunt spinnen,” zei de koning, „Ik wil dat je van dit stro gouddraad maakt voordat de zon ondergaat. Anders stop ik je vader in de gevangenis omdat hij een leugenaar is.” Loesje wilde vertellen dat haar vader opgeschept had, maar de koning luisterde niet. Hij ging weg en deed de deur op slot.

„Ik kan geen gouddraad van stro spinnen,” snikte Loesje. „Niemand kan dat”

„Ik kan het wel!” zei een stem.

Voor Loesje stond het gekste mannetje dat ze ooit gezien had. Hij was bijna net zo klein als een kabouter en hij had spitse oren, een rode neus, een snor met gekrulde punten en een lange baard. „Hoe doe je dat dan?” vroeg Loesje.

„Dat zeg ik niet,” zei het mannetje. „Maar wat krijg ik van je als ik gouddraad van die bos stro spin?”

“O, wat je maar wilt,” zei Loesje.

“Je mooie armband?” vroeg het mannetje.

„Ja, dat is goed,” zei Loesje. Het mannetje sprong op het krukje en begon te spinnen. Na een paar minuten had hij de hele bos stro veranderd in honderd spoelen gouddraad.

„Nu moet je mij je armband geven,” zei het mannetje.

Loesje gaf het mannetje haar armband bedankte hem.

„O, geen dank, het was een kleine moeite,” zei het mannetje en verdween.

De zon ging onder en de koning kwam het kamertje binnen. Hij kon zijn ogen niet geloven. Maar hij bedankte Loesje niet en sloot haar weer op in het kamertje.

De volgende dag bracht de koning Loesje in een grotere kamer. In de hoek lagen drie bossen stro. Ernaast stonden het spinnewiel en het krukje. „Spin van deze bossen stro vannacht gouddraad,” zei de koning. Hij ging weg en deed de deur op slot.

Loesje begon te huilen. „Wat moet ik doen?” snikte ze. „Kwam dat mannetje maar weer!”

„Maak je niet druk, hier ben ik al!”, zei het mannetje. Loesje was zo blij dat ze niets wist te zeggen.

„Wat krijg ik van je, als ik van deze bossen stro gouddraad spin?” vroeg het mannetje.

„O, wat je maar wilt,” zei Loesje.

„Je zilveren ring?”

„Ja, dat is goed,” zei Loesje.

Het mannetje sprong op het krukje en begon te spinnen. Nadat hij een paar uur gesponnen had, stonden er duizend spoelen gouddraad tegen de muur.

„Geef me nu je ring,” zei het mannetje.

Hij is van mijn moeder geweest, maar ik geef hem graag,” zei Loesje.

„Wel, het was een kleine moeite,” zei het mannetje en verdween.

Bij zonsopgang kwam de koning de kamer binnen. Toen hij al het goud zag, raakte hij erg opgewonden. De koning was gek op goud. Hij besloot Loesje niet eerder naar huis te laten gaan voordat ze hem tot de rijkste koning van de hele wereld had gemaakt.

De volgende morgen nam de koning Loesje mee naar de grootste kamer die ze ooit gezien had. Er lag een enorme hoop stro en in een hoek stond het spinnewiel. „Als je voor zonsondergang van al dit stro gouddraad spint, zal ik met je trouwen,” zei de koning. „Doe je het niet, dan sluit ik je voorgoed op!”

„0oo...,” huilde Loesje, „nu kan het mannetje me vast niet meer vinden.”

„Hier ben ik al,” riep het mannetje. „Wat krijg ik van je, als ik van al dit stro gouddraad spin en jij koningin wordt?”

O, wat je maar wilt,” zei Loesje, „maar ik heb niets meer om je te geven.”

„Ik bedenk wel iets,” zei het mannetje. Hij sprong op het krukje en begon razendsnel te spinnen. Net voordat de zon onderging, spon het mannetje de laatste draad. Hij had de hoop stro in honderdduizend spoelen gouddraad veranderd. Loesje bedankte het mannetje.

„Omdat ik je dit keer geholpen heb, moet je me je eerste kind geven,” zei het mannetje met een akelige lach. „Maar ik ben niet eens getrouwd,” huilde Loesje.

„Je zult gauw trouwen,” zei het mannetje. „En je zult een kind krijgen.”

Voor Loesje nog iets kon zeggen, was het mannetje verdwenen. Op dat ogenblik kwam de koning binnen. Hij keek zijn ogen uit.

„Geweldig... fantastisch!” zei hij.

„Alles wat je vader zei was waar. En ik zal met je trouwen!” Een week later werd de bruiloft gevierd. Loesje was zo gelukkig dat ze niet meer aan het mannetje dacht en aan wat ze hem beloofd had. Ook niet, toen ze een kindje kreeg.

Op een dag zat Loesje met haar kindje op schoot. Opeens stond het mannetje voor haar.

„Ik kom mijn beloning halen,” zei hij, „je eerste kind!”

“Nee, nee…,” huilde Loesje. „Je mag alles hebben... mijn kroon, mijn paleis, wat je maar wilt... maar niet mijn kind!”

„Dat dacht ik al,” zei het mannetje.

„Je wilt je belofte niet houden, maar je moet me je kind geven of... je moet mijn naam kunnen raden.”

„Je naam?” vroeg Loesje.

„Ja, mijn naam. Je mag zo vaak raden als je wilt, maar als je mijn naam binnen drie dagen niet geraden hebt, dan neem ik je kind mee.”

Voordat Loesje nog iets kon zeggen, was het mannetje verdwenen.

Koningin Loesje zond haar bedienden het land in om een lijst te maken van alle ongewone namen.

Zelf zocht ze in alle boeken uit de bibliotheek van het paleis. Opeens kwam het mannetje binnen.

„Is je naam Ferdinand of Balthasar of Engelbert of Isambard of Garamond of...?” vroeg Loesje.

„Nee, nee, nee!” zei het mannetje, „zo heet ik niet. Je zult wat beters moeten bedenken.”

Loesje ging nog een uur door met het opnoemen van namen, maar ze raadde de naam van het mannetje niet.

De volgende dag zocht. Loesje alle namen op die door dwergen werden gebruikt. Het mannetje kwam en Loesje vroeg: „Heet je Puntknie of Nachtvlieger of Spitsbaard of Langbeen... of”?

„Allemaal fout!” zei het mannetje.

Nadat de koningin twee uur lang namen had genoemd, zei hij „Je zult het morgen beter moeten doen, want dat is je laatste kans”.

De koningin kreeg tranen in haar ogen. Ze wist niet wat ze moest doen. Op dat ogenblik werd er op de deur geklopt. Het was een van haar bedienden.

„Ik ben in alle hoeken van het land geweest, majesteit,” zei hij. „En ik heb elke heks en elke tovenaar om hulp gevraagd. Maar niemand kon me helpen. Op het laatst was ik zo moe dat ik in een bos in slaap viel. Een tijdje later werd ik wakker. Tussen de bomen door zag ik een vuur branden. Ik sloop ernaartoe. Om het vuur danste een vreemd mannetje en hij zong telkens weer: „Niemand weet, niemand weet dat ik Repelsteeltje heet”.

De koningin straalde van blijdschap. Ze gaf haar trouwe bediende een gouden ring en dankte hem duizendmaal.

De volgende dag kwam het mannetje weer naar het paleis'. Hij droeg een mandje om het kind in mee te nemen.

„Raad m'n naam dan!” zei hij tegen de koningin en grijnsde gemeen. „Is je naam Mattheus of Marius of Louis of Johannes? Is je naam Willem of Peter of Nicolaas of Philip of...?” begon de koningin.

„Nee, nee, nee, geef het maar op,” zei het mannetje.

„Of Gerard of Steven of... REPELSTEELTJE?” vervolgde de koningin.

Het mannetje gaf een gil en stampte woedend op de grond. „Bedriegster!” schreeuwde hij. „Het is niet eerlijk!”

En hij stampvoette zo hard dat er een gat in de grond kwam. Repelsteeltje viel in het gat en niemand heeft hem ooit nog gezien.

05 Repelsteeltje 05 Rumpelstilzchen 05 Rumpelstiltskin 05 Rumpelstiltskin 05 Rumpelstiltskin 05 رامپلستیلتس 05 Rumpelstiltskin 05 Tremotino 05 Rumpelstiltskin 05 Rumpelstiltskin 05 Румпельштильцхен 05 Rumpelstiltskin 05 Румпельштильцхен 05 侏儒怪

Er was eens een molenaar die altijd zei dat hij het beste meel maalde, dat zijn vrouw de lekkerste puddingen kookte en dat zijn kat op één dag duizend muizen kon vangen. Once upon a time there was a miller who used to say that he grinded the best flour, that his wife cooked the best puddings, and that his cat could catch a thousand mice in one day. یک بار آسیابانی بود که همیشه می گفت بهترین آرد را آسیاب می کند، همسرش خوشمزه ترین پودینگ ها را می پزد و گربه اش می تواند هزار موش را در یک روز صید کند. C'era una volta un mugnaio che diceva che macinava la farina migliore, che sua moglie cucinava i dolci migliori e che il suo gatto poteva catturare mille topi in un giorno. Жил-был мельник, который всегда говорил, что он молол лучшую муку, что его жена готовила самые вкусные пудинги и что его кошка могла поймать тысячу мышей за день. De molenaar was een echte opschepper. The miller was a real boaster. آسیابان یک لاف زن واقعی بود. Мельник был настоящим хвастуном. 磨坊主是个真正的吹牛者。 En het hardst schepte hij op over zijn dochter Loesje. And the loudest he bragged about his daughter Loesje. و او با صدای بلند در مورد دخترش Loesje لاف زد. И громче всех хвастался своей дочерью Лёшей. 他最大声地吹嘘他的女儿Loesje。 Op een dag kwam een bediende van de koning naar de molen om meel te halen voor de bakkerij van het paleis. One day a king's servant came to the mill to get flour for the palace bakery. روزی خدمتکار شاه به آسیاب آمد تا برای نانوایی قصر آرد بیاورد. Однажды слуга короля пришел на мельницу за мукой для дворцовой пекарни. De molenaar begon weer op te scheppen. The miller began to brag again. آسیابان دوباره شروع به لاف زدن کرد. Мельник снова начал хвастаться. Мірошник знову почав хвалитися.

„Mijn dochter is niet alleen het mooiste, maar ook het handigste meisje van het land,” zei hij. "My daughter is not only the prettiest, but also the smartest girl in the country," he said. او گفت: "دخترم نه تنها زیباترین، بلکه مفیدترین دختر کشور است." "Моя дочь не только самая красивая, но и самая ручная девушка в стране", - сказал он. „Ze is zo handig dat ze... eh... van stro gouddraad kan spinnen!” "She's so handy that she can... er... spin gold thread from straw!" "او آنقدر خوش دست است که می تواند ... اوه ... نخ طلا را از نی بچرخاند!" "Она настолько удобна, что... э-э... может прясть золотую нить из соломы!"

De bediende wist dat de koning erg veel van goud hield. The servant knew that the king loved gold very much. خادم می دانست که شاه به طلا علاقه زیادی دارد. Слуга знал, что король очень любит золото. Daarom vertelde hij hem die avond wat de molenaar gezegd had. پس همان عصر آنچه آسیابان گفته بود به او گفت. И он рассказал ему вечером то, что сказал мельник.

„Onzin!” zei de koning. "Nonsense!" said the king. "مزخرف!" پادشاه گفت. „Die molenaar is een opschepper. "Этот мельник - хвастун. Laat zijn dochter maar eens naar het paleis komen. Let his daughter come to the palace. بگذار دخترش به قصر بیاید. Пусть его дочь придет во дворец.

Dan zullen we eens zien of ze gouddraad van stro kan spinnen.” سپس خواهیم دید که آیا او می تواند نخ طلا را از نی بچرخاند.» Тогда посмотрим, сможет ли она прясть золотую нить из соломы".

De volgende dag gingen er twee soldaten van de koning naar de molen om de dochter van de molenaar te halen. The next day, two of the king's soldiers went to the mill to get the miller's daughter. فردای آن روز دو تن از سربازان پادشاه برای آوردن دختر آسیابان به آسیاب رفتند. На следующий день двое королевских солдат отправились на мельницу за дочерью мельника. Loesje begreep niet waarom de koning haar wilde zien. Loesje did not understand why the king wanted to see her. Лёше было непонятно, почему король хочет ее видеть. Maar daar kwam ze al snel achter. But she soon found out. اما او به زودی متوجه شد. Но вскоре она это выяснила. De koning bracht haar naar een kamertje in de kelder van het paleis. The king took her to a small room in the basement of the palace. پادشاه او را به اتاقی در زیرزمین قصر برد. Король отвел ее в небольшую комнату в подвале дворца. Daar stonden een spinnewiel en een krukje. There were a spinning wheel and a stool. یک چرخ نخ ریسی و یک چهارپایه وجود داشت. Там были прялка и табурет.

En in een hoek van het kamertje lag een bos stro. And in one corner of the little room was a bunch of straw. و در گوشه ای از اتاق یک دسته نی گذاشته بودند. А в одном углу маленькой комнаты лежала куча соломы.

„Je vader zegt dat jij van stro gouddraad kunt spinnen,” zei de koning, „Ik wil dat je van dit stro gouddraad maakt voordat de zon ondergaat. "Your father says you can spin gold wire from straw," said the king, "I want you to make gold wire from this straw before the sun goes down. پادشاه گفت: پدرت می‌گوید که می‌توانی نخ طلا را از کاه بچرخانی، می‌خواهم قبل از غروب آفتاب این نی را به نخ طلا بچرخانی. "Твой отец говорит, что ты можешь прясть золотую нить из соломы, - сказал король, - я хочу, чтобы ты сделал золотую нить из этой соломы до захода солнца". "Твій батько каже, що ти можеш прясти золоті нитки з соломи, - сказав цар, - я хочу, щоб ти зробив золоті нитки з цієї соломи до заходу сонця. Anders stop ik je vader in de gevangenis omdat hij een leugenaar is.” Loesje wilde vertellen dat haar vader opgeschept had, maar de koning luisterde niet. Otherwise I will put your father in prison for being a liar.” Loesje wanted to tell that her father had boasted, but the king did not listen. در غیر این صورت پدرت را به خاطر دروغگو بودن به زندان می‌اندازم.» لسجه می خواست به او بگوید که پدرش به خود افتخار کرده است، اما پادشاه گوش نداد. Иначе я посажу твоего отца в тюрьму за то, что он лжец". Лёше хотелось рассказать, что ее отец хвастался, но король не слушал его. Hij ging weg en deed de deur op slot. He left and locked the door. رفت و در را قفل کرد. Он ушел и запер дверь.

„Ik kan geen gouddraad van stro spinnen,” snikte Loesje. "Я не могу прясть золотую нить из соломы", - всхлипывала Лёша. „Niemand kan dat” "Никто не может".

„Ik kan het wel!” zei een stem. "Я могу это сделать!" - сказал голос.

Voor Loesje stond het gekste mannetje dat ze ooit gezien had. In front of Loesje stood the craziest man she had ever seen. دیوانه ترین مرد کوچولویی که تا به حال دیده بود روبروی لوسژ ایستاده بود. Перед Лёшей стоял самый безумный мужчина, которого она когда-либо видела. Hij was bijna net zo klein als een kabouter en hij had spitse oren, een rode neus, een snor met gekrulde punten en een lange baard. He was almost as small as a gnome and he had pointed ears, a red nose, a mustache with curly tips and a long beard. او تقریباً به اندازه یک لپرکان کوچک بود و گوش های نوک تیز، بینی قرمز، سبیل مجعد و ریش بلند داشت. Он был почти таким же маленьким, как гном, у него были заостренные уши, красный нос, усы с закрученными кончиками и длинная борода. „Hoe doe je dat dan?” vroeg Loesje. "Then how do you do it?" asked Loesje. "И как ты это делаешь?" - спросил Лёше.

„Dat zeg ik niet,” zei het mannetje. "I am not saying that," said the little man. "Я этого не говорю", - сказал мужчина. „Maar wat krijg ik van je als ik gouddraad van die bos stro spin?” "But what do I get from you if I spin gold thread from that bundle of straw?" "اما اگر نخ طلا را از آن دسته کاه بچرخانم از تو چه می گیرم؟" "Но что я получу от тебя, если спряду золотую нить из этого пучка соломы?"

“O, wat je maar wilt,” zei Loesje. “Oh, whatever you want,” said Loesje. "О, как хочешь, - сказал Лёш.

“Je mooie armband?” vroeg het mannetje. “Your beautiful bracelet?” the man asked. "دستبند زیبای شما؟" مرد کوچولو پرسید "Ваш красивый браслет?" - спросил мужчина.

„Ja, dat is goed,” zei Loesje. Loesje گفت: "بله، این خوب است." "Да, это хорошо", - сказал Лёше. Het mannetje sprong op het krukje en begon te spinnen. The little man jumped on the stool and started spinning. مرد کوچک روی چهارپایه پرید و شروع به خرخر کردن کرد. Самец запрыгнул на табурет и начал мурлыкать. Na een paar minuten had hij de hele bos stro veranderd in honderd spoelen gouddraad. After a few minutes he had turned the whole bunch of straw into a hundred spools of gold thread. بعد از چند دقیقه کل بسته کاه را به صد قرقره نخ طلا تبدیل کرده بود. Через несколько минут он превратил весь пучок соломы в сотню катушек золотой нити.

„Nu moet je mij je armband geven,” zei het mannetje. مرد کوچولو گفت: حالا باید دستبندت را به من بدهی. "Теперь ты должна отдать мне свой браслет", - сказал мужчина.

Loesje gaf het mannetje haar armband bedankte hem. Loesje gave the little man her bracelet and thanked him. لسجه دستبندش را به مرد کوچک داد و از او تشکر کرد. Лёше отдала мужчине свой браслет, поблагодарив его.

„O, geen dank, het was een kleine moeite,” zei het mannetje en verdween. "Oh, no thanks, it was a little trouble," said the little man, and disappeared. مرد کوچولو گفت: "اوه، نه متشکرم، کمی دردسر بود." و ناپدید شد. "О, нет, спасибо, это было небольшое усилие", - сказал мужчина и исчез.

De zon ging onder en de koning kwam het kamertje binnen. The sun was setting and the king entered the little room. Солнце садилось, и король вошел в маленькую комнату. Hij kon zijn ogen niet geloven. Он не мог поверить своим глазам. Maar hij bedankte Loesje niet en sloot haar weer op in het kamertje. But he did not thank Loesje and locked her in the room again. اما او از Loesje تشکر نکرد و او را در اتاق حبس کرد. Но он не поблагодарил Лёшу и снова запер ее в маленькой комнатке.

De volgende dag bracht de koning Loesje in een grotere kamer. روز بعد پادشاه Loesje را به اتاق بزرگتری آورد. На следующий день король привел Лёшу в большую комнату. In de hoek lagen drie bossen stro. In the corner were three bunches of straw. در گوشه ای سه دسته نی بود. В углу лежали три пучка соломы. Ernaast stonden het spinnewiel en het krukje. Next to it were the spinning wheel and the stool. در کنار آن چرخ نخ ریسی و چهارپایه قرار داشت. Рядом с ним стояли прялка и табурет. „Spin van deze bossen stro vannacht gouddraad,” zei de koning. "Spin from these bunches of straw tonight gold thread," said the king. "Спряди сегодня из этих пучков соломы золотую нить", - сказал король. Hij ging weg en deed de deur op slot. Он ушел и запер дверь.

Loesje begon te huilen. لوسی شروع به گریه کرد. Лёше начал плакать. „Wat moet ik doen?” snikte ze. "باید چکار کنم؟" او گریه کرد "Что мне делать?" - всхлипывала она. „Kwam dat mannetje maar weer!” "If only that little man would come again!" "فقط اگر آن مرد کوچک دوباره بیاید!" "Опять этот маленький человечек пришел!"

„Maak je niet druk, hier ben ik al!”, zei het mannetje. "Don't worry, I'm already here!" said the little man. مرد کوچولو گفت: "نگران نباش، من الان اینجا هستم!" "Не волнуйся, я уже здесь!" - сказал самец. Loesje was zo blij dat ze niets wist te zeggen. Loesje was so happy that she didn't know what to say. Лёшенька была так счастлива, что не знала, что сказать.

„Wat krijg ik van je, als ik van deze bossen stro gouddraad spin?” vroeg het mannetje.

„O, wat je maar wilt,” zei Loesje.

„Je zilveren ring?” "حلقه نقره ای شما؟"

„Ja, dat is goed,” zei Loesje.

Het mannetje sprong op het krukje en begon te spinnen. Самец запрыгнул на табурет и начал мурлыкать. Nadat hij een paar uur gesponnen had, stonden er duizend spoelen gouddraad tegen de muur. بعد از اینکه چند ساعت چرخید، هزار قرقره نخ طلا به دیوار بود. После того как он потратил несколько часов на прядение, у стены стояла тысяча катушек золотой нити.

„Geef me nu je ring,” zei het mannetje. "А теперь отдай мне свое кольцо", - сказал мужчина.

Hij is van mijn moeder geweest, maar ik geef hem graag,” zei Loesje. It belonged to my mother, but I like to give it,” Loesje said. Он принадлежал моей маме, но мне нравится его дарить", - говорит Лёше.

„Wel, het was een kleine moeite,” zei het mannetje en verdween. "Well, it was a little trouble," said the little man, and disappeared. "Ну, это было небольшое усилие", - сказал мужчина и исчез.

Bij zonsopgang kwam de koning de kamer binnen. At dawn the king entered the room. سحرگاه شاه وارد اتاق شد. На рассвете король вошел в комнату. Toen hij al het goud zag, raakte hij erg opgewonden. When he saw all the gold, he got very excited. وقتی همه طلاها را دید بسیار هیجان زده شد. Когда он увидел все золото, он очень обрадовался. De koning was gek op goud. شاه دیوانه طلا بود. Король очень любил золото. Hij besloot Loesje niet eerder naar huis te laten gaan voordat ze hem tot de rijkste koning van de hele wereld had gemaakt. He decided not to let Loesje go home before she made him the richest king in the whole world. او تصمیم گرفت تا زمانی که لوسجه او را به ثروتمندترین پادشاه جهان تبدیل نکند، اجازه ندهد به خانه برود. Он решил не отпускать Лёшу домой, пока она не сделает его самым богатым королем на свете.

De volgende morgen nam de koning Loesje mee naar de grootste kamer die ze ooit gezien had. صبح روز بعد، پادشاه لوسجه را به بزرگترین اتاقی که تا به حال دیده بود برد. На следующее утро король отвел Лёшу в самую большую комнату, которую она когда-либо видела. Er lag een enorme hoop stro en in een hoek stond het spinnewiel. توده عظیمی از کاه بود و در یک گوشه چرخ نخ ریسی بود. Там была огромная куча соломы, а в одном углу стояла прялка. „Als je voor zonsondergang van al dit stro gouddraad spint, zal ik met je trouwen,” zei de koning. "If you spin gold thread from all this straw before sunset, I will marry you," said the king. پادشاه گفت: اگر قبل از غروب آفتاب تمام این کاه را به نخ طلا بچرخانی، با تو ازدواج خواهم کرد. "Если ты до захода солнца спрядешь из всей этой соломы золотую нить, я женюсь на тебе", - сказал король. „Doe je het niet, dan sluit ik je voorgoed op!” "If you don't, I'll lock you up for good!" "اگر این کار را نکنی، من تو را برای همیشه حبس خواهم کرد!" "Если ты не сделаешь этого, я запру тебя навсегда!"

„0oo...,” huilde Loesje, „nu kan het mannetje me vast niet meer vinden.” "Ooo...," cried Loesje, "now the little man can't find me anymore." لوسژ فریاد زد: "اوو..." "0оо...", - воскликнул Лёш, - "теперь, похоже, малыш не сможет меня найти".

„Hier ben ik al,” riep het mannetje. "Я уже здесь", - крикнул самец. „Wat krijg ik van je, als ik van al dit stro gouddraad spin en jij koningin wordt?” "What will you give me if I spin gold thread from all this straw and you become queen?" "Что ты дашь мне, если я спряду из всей этой соломы золотую нить и ты станешь королевой?"

O, wat je maar wilt,” zei Loesje, „maar ik heb niets meer om je te geven.” О, как хотите, - сказал Лёш, - но мне больше нечего вам дать".

„Ik bedenk wel iets,” zei het mannetje. "I'll think of something," said the little man. "Я что-нибудь придумаю", - сказал мужчина. Hij sprong op het krukje en begon razendsnel te spinnen. He jumped onto the stool and started purring at lightning speed. روی چهارپایه پرید و با سرعت شروع به چرخیدن کرد. Net voordat de zon onderging, spon het mannetje de laatste draad. Just before the sun went down, the male spun the last thread. درست قبل از غروب خورشید، نر آخرین نخ را چرخاند. Перед самым заходом солнца самец намотал на губку последнюю нитку. Hij had de hoop stro in honderdduizend spoelen gouddraad veranderd. He had turned the heap of straw into a hundred thousand spools of gold thread. Loesje bedankte het mannetje. لوسی از مرد کوچولو تشکر کرد.

„Omdat ik je dit keer geholpen heb, moet je me je eerste kind geven,” zei het mannetje met een akelige lach. "Because I helped you this time, you have to give me your first child," the male said with a grim smile. مرد کوچولو با خنده‌ای بد گفت: «از آنجایی که این بار به تو کمک کردم، باید اولین فرزندت را به من بدهی». "Поскольку я помог тебе в этот раз, ты должна подарить мне своего первого ребенка", - сказал самец с мрачной улыбкой. „Maar ik ben niet eens getrouwd,” huilde Loesje. "But I'm not even married," cried Loesje. لوسی گریه کرد: «اما من حتی ازدواج نکرده‌ام. "Но я даже не замужем, - воскликнула Лёша.

„Je zult gauw trouwen,” zei het mannetje. "You will be married soon," said the little man. مرد کوچولو گفت: به زودی ازدواج می کنی. "Ты скоро выйдешь замуж", - сказал мужчина. „En je zult een kind krijgen.” "And you will have a child." "و تو صاحب فرزند خواهی شد." "И у вас будет ребенок".

Voor Loesje nog iets kon zeggen, was het mannetje verdwenen. Before Loesje could say anything else, the male was gone. قبل از اینکه لوسی بتواند چیز دیگری بگوید، مرد کوچولو ناپدید شده بود. Прежде чем Лёше удалось сказать что-то еще, мужчина исчез. Op dat ogenblik kwam de koning binnen. В этот момент вошел король. Hij keek zijn ogen uit. He looked his eyes out. او چشمانش را بیرون کشید. Он опустил глаза.

„Geweldig... fantastisch!” zei hij. "Great ... fantastic!" he said. “عالی… فوق العاده!” او گفت.

„Alles wat je vader zei was waar. "Everything your father said was true. «هر چیزی که پدرت گفت درست بود. "Все, что говорил ваш отец, было правдой. En ik zal met je trouwen!” Een week later werd de bruiloft gevierd. و من با تو ازدواج خواهم کرد!» جشن عروسی یک هفته بعد برگزار شد. И я выйду за тебя замуж!" Через неделю свадьба была отпразднована. Loesje was zo gelukkig dat ze niet meer aan het mannetje dacht en aan wat ze hem beloofd had. Loesje was so happy that she stopped thinking about the male and what she had promised him. لسجه آنقدر خوشحال بود که دیگر به مرد کوچولو و آنچه به او قول داده بود فکر نمی کرد. Лёше было так хорошо, что она перестала думать о мужчине и о том, что она ему обещала. Ook niet, toen ze een kindje kreeg. Not even when she had a baby. حتی وقتی بچه دار شد. Даже когда она родила ребенка.

Op een dag zat Loesje met haar kindje op schoot. One day Loesje was sitting with her baby on her lap. یک روز Loesje با نوزادش روی بغلش نشسته بود. Однажды Лёше сидела с ребенком на коленях. Opeens stond het mannetje voor haar. ناگهان مرد مقابل او ایستاد. Внезапно перед ней оказался мужчина.

„Ik kom mijn beloning halen,” zei hij, „je eerste kind!” "I come to get my reward," he said, "your first child!" گفت: برای ثواب آمده ام، فرزند اول تو! "Я пришел, чтобы получить свою награду, - сказал он, - твоего первого ребенка!"

“Nee, nee…,” huilde Loesje. لوسی گریه کرد: "نه، نه...". „Je mag alles hebben... mijn kroon, mijn paleis, wat je maar wilt... maar niet mijn kind!” "You can have anything ... my crown, my palace, whatever you want ... but not my child!" "تو می توانی همه چیز داشته باشی... تاج من، قصر من، هر چه بخواهی... اما نه فرزندم!" "Ты можешь получить все... моя корона, мой дворец, все, что захочешь... но не мой ребенок!"

„Dat dacht ik al,” zei het mannetje. "I thought so," said the little man. مرد کوچولو گفت: "این چیزی بود که من فکر کردم." "Я так и думал", - сказал мужчина.

„Je wilt je belofte niet houden, maar je moet me je kind geven of... je moet mijn naam kunnen raden.” "You don't want to keep your promise, but you have to give me your child or... you have to be able to guess my name." "تو نمی خواهی به قولت عمل کنی، اما باید فرزندت را به من بدهی یا... باید بتوانی نام من را حدس بزنی." "Ты не хочешь выполнять свое обещание, но ты должен отдать мне своего ребенка или ты должен угадать мое имя".

„Je naam?” vroeg Loesje. "Your name?" asked Loesje. "اسم شما؟" لوسجه پرسید.

„Ja, mijn naam. Je mag zo vaak raden als je wilt, maar als je mijn naam binnen drie dagen niet geraden hebt, dan neem ik je kind mee.” You can guess as many times as you want, but if you haven't guessed my name in three days, I'll take your child away." می‌توانید هر چند بار که بخواهید حدس بزنید، اما اگر تا سه روز دیگر نام من را حدس نزدید، فرزندتان را می‌برم.» Вы можете гадать сколько угодно раз, но если в течение трех дней вы не угадаете мое имя, я заберу у вас ребенка".

Voordat Loesje nog iets kon zeggen, was het mannetje verdwenen.

Koningin Loesje zond haar bedienden het land in om een lijst te maken van alle ongewone namen. Queen Loesje sent her servants into the country to make a list of all the unusual names. ملکه لوسژ خادمان خود را به کشور فرستاد تا فهرستی از همه اسامی غیر معمول تهیه کنند. Королева Лёше отправила своих слуг в деревню, чтобы они составили список всех необычных имен.

Zelf zocht ze in alle boeken uit de bibliotheek van het paleis. او خودش تمام کتاب‌های موجود در کتابخانه قصر را جستجو کرد. Она сама просмотрела все книги в дворцовой библиотеке. Opeens kwam het mannetje binnen. ناگهان مرد وارد شد. Внезапно вошел самец.

„Is je naam Ferdinand of Balthasar of Engelbert of Isambard of Garamond of...?” vroeg Loesje. نام شما فردیناند است یا بالتاسار یا انگلبرت یا ایزامبارد یا گاراموند یا ...؟ لوسجه پرسید. "Тебя зовут Фердинанд, или Бальтасар, или Энгельберт, или Изамбард, или Гарамонд, или...?" - спросил Лёш.

„Nee, nee, nee!” zei het mannetje, „zo heet ik niet. "نه نه نه!" مرد کوچولو گفت: "این اسم من نیست. "Нет, нет, нет!" - сказал мужчина, - "это не мое имя. Je zult wat beters moeten bedenken.” You'll have to come up with something better." باید به چیز بهتری فکر کنی.» Вам придется придумать что-нибудь получше".

Loesje ging nog een uur door met het opnoemen van namen, maar ze raadde de naam van het mannetje niet. Loesje went on naming names for another hour, but she couldn't guess the name of the male. Лёше еще час перечисляла имена, но так и не угадала имя мужчины.

De volgende dag zocht. The next day sought. روز بعد جستجو کرد. На следующий день. Loesje alle namen op die door dwergen werden gebruikt. Loesje recorded all the names used by dwarves. Loesje تمام نام هایی را که توسط کوتوله ها استفاده می شود فهرست می کند. Лёше перечислил все имена, которыми пользуются гномы. Het mannetje kwam en Loesje vroeg: „Heet je Puntknie of Nachtvlieger of Spitsbaard of Langbeen... of”? مرد کوچولو آمد و لسجه پرسید: "آیا نام شما پوینت نکی است یا نایتفلیر یا ریش نوک تیز یا بلند... یا"؟ Пришел маленький человечек, и Лёшенька спросил его: "Тебя зовут Пунткни, или Ночник, или Очкарик, или Длинноногий....? или"?

„Allemaal fout!” zei het mannetje. "Все не так!" - сказал мужчина.

Nadat de koningin twee uur lang namen had genoemd, zei hij „Je zult het morgen beter moeten doen, want dat is je laatste kans”. پس از اینکه ملکه دو ساعت نام‌ها را نام‌گذاری کرد، گفت: فردا باید بهتر عمل کنید زیرا این آخرین فرصت شماست. После того как королева в течение двух часов называла имена, он сказал: "Завтра вы должны будете выступить лучше, потому что это ваш последний шанс".

De koningin kreeg tranen in haar ogen. ملکه اشک در چشمانش حلقه زده بود. На глаза королевы навернулись слезы. Ze wist niet wat ze moest doen. She didn't know what to do. Она не знала, что делать. Op dat ogenblik werd er op de deur geklopt. At that moment there was a knock on the door. در آن لحظه صدای در زد. В этот момент раздался стук в дверь. Het was een van haar bedienden. یکی از خدمتکاران او بود. Это был один из ее слуг.

„Ik ben in alle hoeken van het land geweest, majesteit,” zei hij. او گفت: "من در هر گوشه ای از کشور بوده ام، اعلیحضرت." "Я побывал во всех уголках страны, Ваше Величество, - сказал он. „En ik heb elke heks en elke tovenaar om hulp gevraagd. “And I've asked every witch and every wizard for help. و از هر جادوگر و جادوگر کمک خواستم. "И я обратился за помощью к каждой ведьме и каждому волшебнику. Maar niemand kon me helpen. اما هیچ کس نتوانست به من کمک کند. Но никто не мог мне помочь. Op het laatst was ik zo moe dat ik in een bos in slaap viel. At the end, I was so tired that I fell asleep in a forest. در نهایت آنقدر خسته بودم که در یک جنگل خوابم برد. К концу я так устал, что заснул в лесу. Een tijdje later werd ik wakker. مدتی بعد از خواب بیدار شدم. Через некоторое время я проснулся. Tussen de bomen door zag ik een vuur branden. در میان درختان آتشی را دیدم که شعله ور شد. Между деревьями я увидел горящий костер. Ik sloop ernaartoe. I crept towards it. به سمتش خزیدم Я пробрался за ним. Om het vuur danste een vreemd mannetje en hij zong telkens weer: „Niemand weet, niemand weet dat ik Repelsteeltje heet”. Around the fire danced a strange little man and he sang again and again, "No one knows, no one knows my name is Rumpelstiltskin." مرد کوچک عجیبی دور آتش رقصید و بارها و بارها آواز خواند: "هیچ کس نمی داند، هیچ کس نمی داند که نام من رامپلستیلتسکین است." Вокруг костра танцевал странный человечек и снова и снова напевал: "Никто не знает, никто не знает, что меня зовут Рапунцель".

De koningin straalde van blijdschap. The queen beamed with joy. ملکه از خوشحالی برق زد. Королева сияла от счастья. Ze gaf haar trouwe bediende een gouden ring en dankte hem duizendmaal. She gave her faithful servant a gold ring and thanked him a thousand times. انگشتری طلا به بنده وفادارش داد و هزاران بار از او تشکر کرد. Она подарила своему верному слуге золотое кольцо и тысячу раз поблагодарила его.

De volgende dag kwam het mannetje weer naar het paleis'. روز بعد مرد کوچولو به قصر برگشت. Hij droeg een mandje om het kind in mee te nemen. او زنبیلی برای حمل کودک حمل می کرد. Он нес корзину, в которой лежал ребенок.

„Raad m'n naam dan!” zei hij tegen de koningin en grijnsde gemeen. "Guess my name then!" he said to the queen and grinned meanly. "پس اسم من را حدس بزن!" او با پوزخند شیطانی به ملکه گفت. "Угадайте мое имя!" - сказал он королеве и злобно усмехнулся. „Is je naam Mattheus of Marius of Louis of Johannes? "Is your name Matthew or Marius or Louis or John? آیا نام شما متیو است یا ماریوس یا لوئیس یا یوهانس؟ Is je naam Willem of Peter of Nicolaas of Philip of...?” begon de koningin.

„Nee, nee, nee, geef het maar op,” zei het mannetje. "No, no, no, give it up," said the little man.

„Of Gerard of Steven of... REPELSTEELTJE?” vervolgde de koningin. "Или Жерар, или Стивен, или... REPELSTEEL?" - продолжала королева.

Het mannetje gaf een gil en stampte woedend op de grond. The male gave a scream and stomped furiously on the ground. مرد فریاد زد و با عصبانیت روی زمین کوبید. Самец издал крик и яростно топтался на месте. „Bedriegster!” schreeuwde hij. "Deceiver!" he shouted. "فریبنده!" او فریاد زد. "Мошенник!" - крикнул он. „Het is niet eerlijk!” "It's not fair!" "این عادلانه نیست!" "Это нечестно!"

En hij stampvoette zo hard dat er een gat in de grond kwam. And he stomped so hard that a hole appeared. و پایش را چنان محکم کوبید که سوراخی در زمین ایجاد شد. И он так сильно топнул, что образовалась дыра. Repelsteeltje viel in het gat en niemand heeft hem ooit nog gezien. Rumpelstiltskin fell into the hole and no one ever saw him again. رامپلستیلتسکین در سوراخ افتاد و هیچ کس دیگر او را ندید. Румпельштильте провалился в яму, и больше его никто никогда не видел.