×

We gebruiken cookies om LingQ beter te maken. Als u de website bezoekt, gaat u akkoord met onze cookiebeleid.


image

Short Stories In Dutch For Beginners, Een heel bijzondere excursie - Hoofdstuk 2 – De zoektocht

Een heel bijzondere excursie - Hoofdstuk 2 – De zoektocht

Hoofdstuk 2 – De zoektocht

‘Zag je dat, Sylvia?' vroeg Joris.

‘Ja!' antwoordde Sylvia. Wat was dat?

‘Ik weet het niet! Maar het was heel groot en erg lelijk!'

‘Ja … het was een één of ander wezen!'

Joris keek Sylvia aan en zei, ‘laten we het volgen!'

Ben je gek?' antwoordde Sylvia. ‘Dat doe ik niet!'

‘Kom op! We zijn hier om te verkennen! Laten we het volgen!'

‘Maar Joris! Ik ben er niet zo zeker van …'

Joris en Sylvia verlieten het oude huis. Ze volgden de voetsporen van het wezen het bos in. Ze keken om zich heen. Ten slotte zei Joris, ‘het wezen kan overal zijn. We moeten ons opsplitsen.'

‘Opsplitsen?' zei Sylvia verbaasd. ‘Ben je gek geworden, Joris? Er loopt hier een vreemd wezen rond. En we weten niet waar het is!'

‘Dat weet ik,' antwoordde Joris. ‘Maar we zouden er een foto van kunnen maken. Dan komen we misschien in het nieuws.'

‘Wat bedoel je?'

‘Vooruit, Sylvia,' zei Joris. ‘Misschien is het een speciaal dier! Misschien is het nooit eerder gefotografeerd!' Hij keek Sylvia aan en zei, ‘Misschien schrijven ze een artikel over ons! Misschien word ik geïnterviewd voor het journaal! We kunnen misschien …'

‘Hou op! Je bent helemaal gek geworden, Joris. Ik zou je niet moeten aanmoedigen, maar vooruit dan maar. Laten we ons dan maar opsplitsen.'

Joris ging de ene kant op en Sylvia de andere. Sylvia zag geen enkel spoor van het wezen. Ze dacht nog eens diep na. Uiteindelijk kwam ze tot een simpele conclusie. Zij en Joris hadden zich het wezen ingebeeld. Het was niet echt.

Een paar minuten later zag Sylvia Joris in het bos. Het was bijna donker. Ze vertelde Joris over haar conclusie. Ze vertelde hem dat het wezen niet echt was. Joris ging niet akkoord. Hij wist zeker dat het echt was. Ze moesten het alleen maar bewijzen.

Plotseling zag Joris een struikgewas. Hij wilde gaan kijken of het wezen erin zat. Hij zei tegen Sylvia dat ze moest wachten. Terwijl Joris het struikgewas inging lachte en zwaaide hij.

Sylvia wachtte tot Joris eruit kwam. Ze wachtte een paar minuten. Joris kwam niet. Ze wachtte bijna een half uur. Nog steeds geen Joris!

Sylvia keek op haar mobiele telefoon. Er was geen ontvangst. Ze kon niet eens om hulp bellen. Op dat moment werd ze bang. Maar ze kon Joris niet zomaar alleen laten! Plotseling dacht ze: misschien is hij weer naar huis gegaan! Misschien is dit allemaal een grap!

Sylvia liep terug naar het oude huis. Ze keek om zich heen. Nog steeds geen Joris! Zij besloot te wachten. Als hij een grapje maakte, kon zij ook een grapje maken. Ze was van plan normaal te doen. Ze zou doen alsof het geen probleem was dat hij opeens was verdwenen. Ha! Dat zou leuk zijn!

Er stond een oud bed in de woonkamer. Ze ging zitten en haalde een boterham uit haar rugzak. Ze at hem op en dacht na over Joris. Waar was hij? Wat kon ze doen?

Terwijl Sylvia nadacht, werd ze moe. Ze kon niet meer nadenken. Wat een dag! Ik zal gewoon hier op Joris wachten en … Dat was het laatste waar ze aan dacht voordat ze in slaap viel.

Sylvia werd de volgende dag vroeg wakker. Joris was er nog steeds niet! Ze hoopte dat alles een droom was. Maar ze wist dat dit niet waar was. Ze maakte zich echt zorgen. Misschien was dit geen grap!

Sylvia besloot naar het dichtstbijzijnde dorp te gaan. Ze liep over hetzelfde pad terug. Eindelijk kwam ze in een klein plaatsje aan. Hoewel het zondag was, liepen er een heleboel mensen rond. Sylvia probeerde haar mobiele telefoon opnieuw. Nog steeds geen ontvangst. Niets! Ze had nu echt een telefoon nodig!

Sylvia ging naar een nabijgelegen restaurant. Daar waren veel mensen. Sylvia wist niet wat ze moest zeggen. Het was een zeer vreemde situatie! Uiteindelijk besloot ze niets te zeggen. Ze ging naar de eigenaar en zei: ‘Hallo. Mag ik uw telefoon even gebruiken?'

‘Natuurlijk. Hij hangt daar aan de muur.'

‘Heel hartelijk bedankt.'

Eerst belde Sylvia het nummer van Joris. Zijn mobiel ging niet over. Misschien was er iets mee? Toen besloot ze het huis van Joris te bellen. De telefoon ging één, twee, drie keer over. Waarom nam niemand op? De broer van Joris was ‘s ochtends gewoonlijk thuis. Vandaag niet. Sylvia belde opnieuw maar er nam niemand op. Ze liet een bericht achter. ‘Waar ben je, Joris! ?' vroeg ze.

Sylvia verliet het restaurant. Ze stond een paar minuten op straat en dacht na. Sylvia was een zelfstandige vrouw. Ze was een persoon die over alles goed nadacht. ‘Goed dan,' dacht ze. ‘Laten we deze puzzel oplossen! Misschien is hij in het struikgewas verdwaald geraakt. En toen hij eruit kwam, was ik weg! Dus is hij naar huis gegaan. Dat is de oplossing!'

Sylvia moest teruggaan naar het huis van Joris. Ze rende terug naar het restaurant en belde een taxi.

Na 30 minuten arriveerde Sylvia bij het huis van Joris. ‘Dat is negen euro,' zei de chauffeur.

‘Hier is tien euro,' zei Sylvia. ‘Houd het wisselgeld maar!'

‘Dank je wel! Fijne dag verder.'

Sylvia stapte uit de taxi en liep naar het huis van Joris. Het huis was erg groot en mooi. Het had twee verdiepingen en een tuin. Het stond in een erg mooie wijk. Er stonden overal grote huizen en winkels. De auto van Joris stond voor het huis geparkeerd. Was Joris binnen? Had hij zijn familie gebeld?

Sylvia controleerde haar mobiele telefoon. Ze had nu ontvangst, maar er waren geen berichten. Ze belde Joris opnieuw. Ze liet nog een bericht achter en zei dat ze zich zorgen maakte. Ze vroeg hem om meteen contact met haar op te nemen!

Ik begrijp het niet, dacht ze. Joris is met zijn auto naar huis gereden. Dus waarom heeft hij me niet gebeld? Sylvia belde aan bij de voordeur. Er werd niet opengedaan. Ze belde nog drie keer aan, maar er kwam niemand.

Sylvia maakte zich zorgen. Ze ging naar het huis van haar twee vriendinnen, Claudia en Veronica. Haar vriendinnen waren ook niet thuis. Ze probeerde te bellen. Hun telefoons stonden uit. Er was zeker iets mis. Ze wist alleen niet wat. Al haar vrienden waren opeens weg!

Sylvia wist niet wat ze moest doen. Ze wilde geen contact met de politie opnemen. Ze wist dat Joris veilig was, omdat zijn auto thuis stond. Er waren geen vrienden in de buurt die ze om hulp kon vragen. Sylvia besloot iets te gaan doen. Ze moest Joris zelf gaan zoeken!

Sylvia nam weer een taxi terug naar het Geuldal. Ze volgde opnieuw het pad naar het bos vlakbij het huisje. Na een paar minuten zag ze het oude houten huis. Maar deze keer was er een verschil: er was licht in het huis!

Hoofdstuk 2 Overzicht

Samenvatting

Sylvia en Joris zijn op zoek naar een vreemd wezen in het bos. Joris verdwijnt. Sylvia gaat naar het oude huis om hem te zoeken. Daar is hij niet. Ze valt in slaap. Ze wordt de volgende dag wakker. Joris is er nog steeds niet. Ze maakt zich zorgen. Ze belt Joris opnieuw. Hij antwoordt niet. Ze gaat naar zijn huis. Ze ziet zijn auto. Maar ze vindt hem en haar vriendinnen niet. Ze gaat uiteindelijk terug naar het oude huis. De lichten in het huis zijn aan.

Een heel bijzondere excursie - Hoofdstuk 2 – De zoektocht Ein ganz besonderer Ausflug - Kapitel 2 - Die Suche A very special excursion - Chapter 2 - The quest Un'escursione molto speciale - Capitolo 2 - La ricerca Wyjątkowa wycieczka - Rozdział 2 - Wyprawa Uma excursão muito especial - Capítulo 2 - A busca Необычная экскурсия - Глава 2 - Квест Особлива екскурсія - Розділ 2 - Квест 一次非常特别的旅行——第二章——寻找

**Hoofdstuk 2 – De zoektocht**

‘Zag je dat, Sylvia?' vroeg Joris. "Did you see that, Sylvia?" asked Joris.

‘Ja!' antwoordde Sylvia. "Yes!" replied Sylvia. Wat was dat? What was that?

‘Ik weet het niet! 'I don't know! Maar het was heel groot en erg lelijk!' But it was very big and very ugly! 但它又大又丑!”

‘Ja … het was een één of ander wezen!' 'Yes ... it was some creature!' "Tak... to było jakieś stworzenie! “是的……那是某种生物!”

Joris keek Sylvia aan en zei, ‘laten we het volgen!' Joris looked at Sylvia and said, "Let's follow it! 乔里斯看着西薇雅道:“我们也跟着吧!”

Ben je gek?' antwoordde Sylvia. Are you crazy?" replied Sylvia. 你疯了?'西尔维娅回答道。 ‘Dat doe ik niet!' "I don't! “我不会那样做!”

‘Kom op! 'Come on! We zijn hier om te verkennen! We are here to explore! 我们来这里是为了探索! Laten we het volgen!' Let's follow it! 让我们跟着它吧!

‘Maar Joris! 'But Joris! Ik ben er niet zo zeker van …' I'm not so sure ... 我不确定…'

Joris en Sylvia verlieten het oude huis. Joris and Sylvia left the old house. 乔里斯和西尔维娅离开了老房子。 Ze volgden de voetsporen van het wezen het bos in. They followed the creature's footsteps into the forest. 他们顺着怪物的脚步走进了森林。 Ze keken om zich heen. They looked around. 他们环顾四周。 Ten slotte zei Joris, ‘het wezen kan overal zijn. Finally, Joris said, "the being can be anywhere. 最后乔里斯说,“这个存在可以在任何地方。” We moeten ons opsplitsen.' We have to split up. 我们必须分手。

‘Opsplitsen?' zei Sylvia verbaasd. "Split up?" said Sylvia in surprise. ‘Ben je gek geworden, Joris? 'Are you out of your mind, Joris? Er loopt hier een vreemd wezen rond. There is a strange creature walking around here. 有一种奇怪的生物在这里走来走去。 En we weten niet waar het is!' And we don't know where it is!

‘Dat weet ik,' antwoordde Joris. "I know that," Joris replied. “我知道,”乔里斯回答道。 ‘Maar we zouden er een foto van kunnen maken. 'But we could take a picture of it. “但我们可以给它拍张照片。 Dan komen we misschien in het nieuws.' Then we might be in the news. 然后我们可能会出现在新闻中。

‘Wat bedoel je?' "What do you mean?

‘Vooruit, Sylvia,' zei Joris. 'Forward, Sylvia,' Joris said. “来吧,西尔维娅,”乔里斯说。 ‘Misschien is het een speciaal dier! 'Maybe it's a special animal! Misschien is het nooit eerder gefotografeerd!' Hij keek Sylvia aan en zei, ‘Misschien schrijven ze een artikel over ons! Maybe it's never been photographed before! He looked at Sylvia and said, "Maybe they'll write an article about us! 也许以前从未被拍照过!”他看着西尔维娅说道:“也许他们会写一篇关于我们的文章!” Misschien word ik geïnterviewd voor het journaal! Maybe I'll be interviewed for the news! 也许我会接受新闻采访! We kunnen misschien …' We might ...' 我们可能…'

‘Hou op! 'Stop it! 'متوقف کردن! '停止! Je bent helemaal gek geworden, Joris. You are completely out of your mind, Joris. 你完全疯了,乔里斯。 Ik zou je niet moeten aanmoedigen, maar vooruit dan maar. I shouldn't encourage you, but go ahead. 我不应该鼓励你,但继续吧。 Laten we ons dan maar opsplitsen.' Then let's split up.

Joris ging de ene kant op en Sylvia de andere. Joris went one way and Sylvia the other. 乔里斯走一侧,西尔维娅走另一侧。 Sylvia zag geen enkel spoor van het wezen. Sylvia saw no trace of the creature. سیلویا اثری از این موجود ندید. 西尔维娅没有看到这个生物的踪迹。 Ze dacht nog eens diep na. She thought deeply again. دوباره عمیقا فکر کرد. 她又深深地想了想。 Uiteindelijk kwam ze tot een simpele conclusie. In the end, she came to a simple conclusion. 最终,她得出了一个简单的结论。 Zij en Joris hadden zich het wezen ingebeeld. She and Joris had imagined the creature. او و جوریس این موجود را تصور کرده بودند. 她和乔里斯想象出了这个生物。 Het was niet echt. It wasn't real. واقعی نبود

Een paar minuten later zag Sylvia Joris in het bos. A few minutes later, Sylvia saw Joris in the woods. چند دقیقه بعد سیلویا جوریس را در جنگل دید. 几分钟后,西尔维娅在森林里看到了乔里斯。 Het was bijna donker. It was almost dark. 天快黑了。 Ze vertelde Joris over haar conclusie. She told Joris about her conclusion. او در مورد نتیجه گیری خود به جوریس گفت. 她告诉乔里斯她的结论。 Ze vertelde hem dat het wezen niet echt was. She told him the creature was not real. او به او گفت که این موجود واقعی نیست. Joris ging niet akkoord. Joris did not agree. 乔里斯不同意。 Hij wist zeker dat het echt was. He was sure it was real. 他确信这是真的。 Ze moesten het alleen maar bewijzen. They just had to prove it. فقط باید ثابت می کردند. 他们只需要证明这一点。

Plotseling zag Joris een struikgewas. Suddenly, Joris saw a thicket. 突然,乔里斯看到了一丛灌木。 Hij wilde gaan kijken of het wezen erin zat. He wanted to go see if the creature was in it. او می خواست برود و ببیند آیا موجود داخل است یا خیر. Hij zei tegen Sylvia dat ze moest wachten. He told Sylvia to wait. او به سیلویا گفت صبر کند. 他让西尔维娅等一下。 Terwijl Joris het struikgewas inging lachte en zwaaide hij. As Joris entered the thicket he smiled and waved. وقتی جوریس وارد بوته ها شد خندید و دست تکان داد. 当乔里斯走进灌木丛时,他笑着挥手。

Sylvia wachtte tot Joris eruit kwam. Sylvia waited for Joris to come out. 西尔维娅一直等到乔里斯出来。 Ze wachtte een paar minuten. She waited a few minutes. Joris kwam niet. Joris did not come. Ze wachtte bijna een half uur. She waited almost half an hour. Nog steeds geen Joris! Still no Joris!

Sylvia keek op haar mobiele telefoon. Sylvia looked at her cell phone. 西尔维娅看着手机。 Er was geen ontvangst. There was no reception. پذیرایی نبود. 没有接待处。 Ze kon niet eens om hulp bellen. She couldn't even call for help. 她甚至无法呼救。 Op dat moment werd ze bang. At that moment, she became afraid. در آن لحظه او ترسید. Maar ze kon Joris niet zomaar alleen laten! But she couldn't just leave Joris alone! اما او نمی توانست جوریس را تنها بگذارد! 但她不能丢下乔里斯一个人! Plotseling dacht ze: misschien is hij weer naar huis gegaan! Suddenly she thought: maybe he's gone home again! 突然她想:也许他又回家了! Misschien is dit allemaal een grap! Maybe this is all a joke!

Sylvia liep terug naar het oude huis. Sylvia walked back to the old house. Ze keek om zich heen. She looked around. او به اطراف نگاه کرد. Nog steeds geen Joris! Still no Joris! Zij besloot te wachten. She decided to wait. Als hij een grapje maakte, kon zij ook een grapje maken. If he made a joke, she could also make a joke. اگر او شوخی می کرد، او هم می توانست شوخی کند. 如果他在开玩笑,她也可以开玩笑。 Ze was van plan normaal te doen. She intended to act normal. او قصد داشت عادی رفتار کند. 她打算表现得正常一点。 Ze zou doen alsof het geen probleem was dat hij opeens was verdwenen. She would pretend it was no big deal that he had suddenly disappeared. او وانمود می کرد که مشکلی نیست که او ناگهان ناپدید شد. 她会假装他突然消失没有问题。 Ha! Ha! Dat zou leuk zijn! That would be fun! این خوب خواهد بود! 那样就好了!

Er stond een oud bed in de woonkamer. There was an old bed in the living room. 客厅里有一张旧床。 Ze ging zitten en haalde een boterham uit haar rugzak. She sat down and took a sandwich out of her backpack. Ze at hem op en dacht na over Joris. She ate it and thought about Joris. او آن را خورد و به جوریس فکر کرد. 她一边吃一边想着乔里斯。 Waar was hij? Where was he? Wat kon ze doen? What could she do? 她能做什么呢?

Terwijl Sylvia nadacht, werd ze moe. As Sylvia pondered, she grew tired. همانطور که سیلویا فکر می کرد، خسته شد. 正如西尔维娅所想,她感到疲倦了。 Ze kon niet meer nadenken. She couldn't think anymore. او دیگر نمی توانست فکر کند. 她无法再思考了。 Wat een dag! What a day! Ik zal gewoon hier op Joris wachten en … Dat was het laatste waar ze aan dacht voordat ze in slaap viel. I'll just wait here for Joris and ... That was the last thing on her mind before she fell asleep. من اینجا منتظر جوریس می مانم و... این آخرین چیزی بود که قبل از اینکه بخوابد به آن فکر کرد. 我就在这里等乔里斯,然后……这是她睡着前想到的最后一件事。

Sylvia werd de volgende dag vroeg wakker. Sylvia woke up early the next day. سیلویا روز بعد زود از خواب بیدار شد. Joris was er nog steeds niet! Joris still wasn't there! Ze hoopte dat alles een droom was. She hoped everything was a dream. 她希望一切都是梦。 Maar ze wist dat dit niet waar was. But she knew this was not true. اما او می دانست که این درست نیست. 但她知道这不是真的。 Ze maakte zich echt zorgen. She was really worried. او واقعاً نگران بود. 她真的很担心。 Misschien was dit geen grap! Maybe this wasn't a joke! شاید این یک شوخی نبود! 也许这不是玩笑!

Sylvia besloot naar het dichtstbijzijnde dorp te gaan. Sylvia decided to go to the nearest village. 西尔维娅决定去最近的村庄。 Ze liep over hetzelfde pad terug. She walked back along the same path. او در همان مسیر برگشت. 她沿着同一条路往回走。 Eindelijk kwam ze in een klein plaatsje aan. Finally she arrived in a small town. بالاخره به شهر کوچکی رسید. 终于,她到达了一个小镇。 Hoewel het zondag was, liepen er een heleboel mensen rond. Although it was Sunday, there were a lot of people walking around. 尽管是周日,街上的人还是很多。 Sylvia probeerde haar mobiele telefoon opnieuw. Sylvia tried her cell phone again. 西尔维娅又试了试她的手机。 Nog steeds geen ontvangst. Still no reception. هنوز پذیرایی نشده است. Niets! Nothing! هیچ چی! 没有什么! Ze had nu echt een telefoon nodig! She really needed a phone now! الان واقعا به گوشی نیاز داشت! 她现在真的需要一个电话!

Sylvia ging naar een nabijgelegen restaurant. Sylvia went to a nearby restaurant. Daar waren veel mensen. There were a lot of people there. Sylvia wist niet wat ze moest zeggen. Sylvia didn't know what to say. سیلویا نمی دانست چه بگوید. 西尔维娅不知道该说什么。 Het was een zeer vreemde situatie! It was a very strange situation! Uiteindelijk besloot ze niets te zeggen. In the end, she decided not to say anything. در نهایت تصمیم گرفت چیزی نگوید. 最终她决定什么也不说。 Ze ging naar de eigenaar en zei: ‘Hallo. She went up to the owner and said, "Hello. 她走到店主跟前说:‘你好。 Mag ik uw telefoon even gebruiken?' May I use your phone for a moment? می توانم از تلفن شما استفاده کنم؟'

‘Natuurlijk. 'Of course. Hij hangt daar aan de muur.' It's hanging there on the wall. 它挂在墙上。

‘Heel hartelijk bedankt.' 'Thank you very much.'

Eerst belde Sylvia het nummer van Joris. First Sylvia called Joris' number. Zijn mobiel ging niet over. His cell phone didn't ring. تلفن همراهش زنگ نمی خورد. 他的手机没有响。 Misschien was er iets mee? Maybe there was something about it? شاید چیزی در آن وجود داشت؟ 也许其中有什么原因? Toen besloot ze het huis van Joris te bellen. Then she decided to call Joris' house. De telefoon ging één, twee, drie keer over. The phone rang once, twice, three times. 电话响了一次、两声、三声。 Waarom nam niemand op? Why didn't anyone answer? چرا کسی جواب نداد؟ 为什么没有人回答? De broer van Joris was ‘s ochtends gewoonlijk thuis. Joris' brother was usually home in the morning. برادر جوریس معمولا صبح ها در خانه بود. 乔里斯的哥哥通常早上才回家。 Vandaag niet. Not today. امروز نه. Sylvia belde opnieuw maar er nam niemand op. Sylvia called again but no one answered. سیلویا دوباره زنگ زد اما کسی جواب نداد. Ze liet een bericht achter. She left a message. Zostawiła wiadomość. 她留言了。 ‘Waar ben je, Joris! 'Where are you, Joris! ?' vroeg ze. ?" she asked.

Sylvia verliet het restaurant. Sylvia left the restaurant. 西尔维娅离开了餐厅。 Ze stond een paar minuten op straat en dacht na. She stood in the street for a few minutes and thought. Sylvia was een zelfstandige vrouw. Sylvia was an independent woman. سیلویا یک زن مستقل بود. 西尔维娅是一位独立的女性。 Ze was een persoon die over alles goed nadacht. She was a person who thought carefully about everything. او فردی بود که به همه چیز فکر می کرد. 她是一个凡事都想得很清楚的人。 ‘Goed dan,' dacht ze. 'All right then,' she thought. او فکر کرد: "بسیار خوب." “好吧,”她想。 ‘Laten we deze puzzel oplossen! 'Let's solve this puzzle! “让我们来解决这个难题吧! Misschien is hij in het struikgewas verdwaald geraakt. Perhaps he got lost in the thicket. شاید او در بوته ها گم شده است. 也许他在灌木丛中迷路了。 En toen hij eruit kwam, was ik weg! And when he got out, I was gone! و وقتی او بیرون آمد، من رفته بودم! 当他出来时,我已经走了! Dus is hij naar huis gegaan. So he went home. 于是他回家了。 Dat is de oplossing!' That's the solution! این راه حل است! 这就是解决方案!

Sylvia moest teruggaan naar het huis van Joris. Sylvia had to go back to Joris' house. Ze rende terug naar het restaurant en belde een taxi. She ran back to the restaurant and called a cab.

Na 30 minuten arriveerde Sylvia bij het huis van Joris. After 30 minutes, Sylvia arrived at Joris' house. ‘Dat is negen euro,' zei de chauffeur. 'That's nine euros,' the driver said.

‘Hier is tien euro,' zei Sylvia. 'Here's ten euros,' Sylvia said. ‘Houd het wisselgeld maar!' 'Keep the change!' "نگه داشتن تغییر!"

‘Dank je wel! 'Thank you! Fijne dag verder.' Have a nice day. 再会。'

Sylvia stapte uit de taxi en liep naar het huis van Joris. Sylvia got out of the cab and walked to Joris' house. Het huis was erg groot en mooi. The house was very big and beautiful. Het had twee verdiepingen en een tuin. It had two floors and a garden. 它有两层楼和一个花园。 Het stond in een erg mooie wijk. It was in a very nice neighborhood. در محله بسیار خوبی بود. 那是在一个非常好的社区。 Er stonden overal grote huizen en winkels. There were big houses and stores everywhere. همه جا خانه ها و مغازه های بزرگ بود. De auto van Joris stond voor het huis geparkeerd. Joris' car was parked in front of the house. 乔里斯的车停在房子前面。 Was Joris binnen? Was Joris inside? 乔里斯在里面吗? Had hij zijn familie gebeld? Had he called his family? با خانواده اش تماس گرفته بود؟ 他给家人打电话了吗?

Sylvia controleerde haar mobiele telefoon. Sylvia checked her cell phone. 西尔维娅检查了手机。 Ze had nu ontvangst, maar er waren geen berichten. She now had reception, but there were no messages. او اکنون پذیرایی داشت، اما هیچ پیامی وجود نداشت. Ze belde Joris opnieuw. She called Joris again. 她又给乔里斯打了电话。 Ze liet nog een bericht achter en zei dat ze zich zorgen maakte. She left another message and said she was worried. او پیام دیگری گذاشت و گفت که نگران است. 她又留言说她很担心。 Ze vroeg hem om meteen contact met haar op te nemen! She asked him to contact her immediately! از او خواست فورا با او تماس بگیرد! 她让他立刻联系她!

Ik begrijp het niet, dacht ze. I don't understand, she thought. 我不明白,她想。 Joris is met zijn auto naar huis gereden. Joris drove his car home. جوریس با ماشینش به خانه رفت. 乔里斯开着自己的车回家。 Dus waarom heeft hij me niet gebeld? So why didn't he call me? پس چرا به من زنگ نزد؟ 那么他为什么不打电话给我呢? Sylvia belde aan bij de voordeur. Sylvia rang the front doorbell. سیلویا زنگ جلو را زد. Er werd niet opengedaan. There was no answer. 没有人回答。 Ze belde nog drie keer aan, maar er kwam niemand. She rang the doorbell three more times, but no one came.

Sylvia maakte zich zorgen. Sylvia was worried. سیلویا نگران بود. Ze ging naar het huis van haar twee vriendinnen, Claudia en Veronica. She went to the home of her two friends, Claudia and Veronica. 她去了她的两个朋友克劳迪娅和维罗妮卡的家。 Haar vriendinnen waren ook niet thuis. Her friends weren't home either. دوستانش هم خانه نبودند. Ze probeerde te bellen. سعی کرد زنگ بزند Hun telefoons stonden uit. Their phones were off. تلفن هایشان خاموش بود. 他们的电话都关机了。 Er was zeker iets mis. Something was definitely wrong. قطعاً چیزی اشتباه بود. 肯定出了什么问题。 Ze wist alleen niet wat. She just didn't know what. اون فقط نمیدونست چیه 她只是不知道什么。 Al haar vrienden waren opeens weg! All her friends were suddenly gone! همه دوستانش ناگهان رفتند! 她所有的朋友突然都消失了!

Sylvia wist niet wat ze moest doen. Sylvia didn't know what to do. سیلویا نمی دانست باید چه کند. Ze wilde geen contact met de politie opnemen. She did not want to contact the police. او نمی خواست با پلیس تماس بگیرد. 她不想联系警察。 Ze wist dat Joris veilig was, omdat zijn auto thuis stond. She knew Joris was safe because his car was at home. Er waren geen vrienden in de buurt die ze om hulp kon vragen. There were no friends nearby whom she could ask for help. هیچ دوستی در اطراف او نبود که بتواند کمک بخواهد. 周围没有朋友可以向她寻求帮助。 Sylvia besloot iets te gaan doen. Sylvia decided to do something. سیلویا تصمیم گرفت کاری انجام دهد. Ze moest Joris zelf gaan zoeken! She had to go find Joris herself! 她必须亲自去找乔里斯!

Sylvia nam weer een taxi terug naar het Geuldal. Sylvia took another cab back to the Geul Valley. 西尔维娅打车回到了Geuldal。 Ze volgde opnieuw het pad naar het bos vlakbij het huisje. She again followed the path to the woods near the cottage. او دوباره مسیر جنگل نزدیک خانه را دنبال کرد. 她再次沿着小路来到房子附近的森林。 Na een paar minuten zag ze het oude houten huis. After a few minutes, she saw the old wooden house. بعد از چند دقیقه خانه چوبی قدیمی را دید. Maar deze keer was er een verschil: er was licht in het huis! But this time there was a difference: there was light in the house!

**Hoofdstuk 2 Overzicht**

**Samenvatting**

Sylvia en Joris zijn op zoek naar een vreemd wezen in het bos. Sylvia and Joris are looking for a strange creature in the forest. Joris verdwijnt. Joris disappears. Sylvia gaat naar het oude huis om hem te zoeken. Sylvia goes to the old house to look for him. Daar is hij niet. There he is not. Ze valt in slaap. She falls asleep. Ze wordt de volgende dag wakker. She wakes up the next day. Joris is er nog steeds niet. Joris is still not here. Ze maakt zich zorgen. She worries. Ze belt Joris opnieuw. She calls Joris again. Hij antwoordt niet. He does not answer. Ze gaat naar zijn huis. She goes to his house. Ze ziet zijn auto. She sees his car. Maar ze vindt hem en haar vriendinnen niet. But she doesn't find him or her friends. 但她没有找到他或她的朋友。 Ze gaat uiteindelijk terug naar het oude huis. She eventually goes back to the old house. De lichten in het huis zijn aan. The lights in the house are on. 屋里的灯亮着。