×

We gebruiken cookies om LingQ beter te maken. Als u de website bezoekt, gaat u akkoord met onze cookiebeleid.


image

Short Stories In Dutch For Beginners, De kist - Hoofdstuk 3 – Amsterdam

De kist - Hoofdstuk 3 – Amsterdam

Hoofdstuk 3 – Amsterdam

Op het station van Leeuwarden kocht Wouter eten voor de reis. Wat hij echt nodig had, was rust. Hij begon moe te worden. Toen herinnerde hij zich iets. Er was nog één persoon die hij moest spreken. Dan pas was zijn missie volbracht!

Wouter stapte in de trein. Hij kwam na een paar uur in Amsterdam aan. Zoals gebruikelijk nam hij in de stad een taxi. Ze reden langs het Stedelijk Museum. Wouter kon zien hoe groot het museum was. Hij vroeg de chauffeur: ‘Bent u ooit in het Stedelijk Museum geweest?'

‘Ja. Het is mooi, maar de kunst is heel apart. Het is heel modern. Te veel vreemde motieven en kleuren … ik houd meer van traditionele kunst.'

‘Ik ook,' zei Wouter. ‘Ik heb ook liever traditionele dingen.' Hij keek tijdens de taxirit uit het raam.

Ten slotte kwam Wouter in Amsterdam-Zuid aan. Hij betaalde de chauffeur en stapte uit. Toen keek hij rond. Er was zoveel te zien. Maar hij moest zich concentreren! Zijn missie was bijna volbracht.

Wouter wist niet precies waar het huis van de derde persoon was. Hij sprak een man op straat aan en liet hem het adres zien. ‘Neem me niet kwalijk. Hoe kom ik daar?' vroeg hij.

‘Oh, ik weet waar dat is,' antwoordde de man. ‘Het is naast het bedrijf voor bootverhuur.' Hij wees Wouter de weg.

‘Dank u wel!' riep Wouter en liep verder.

Wouter besloot te lopen. Het was gezond om te lopen. Bovendien waren er belangrijke dingen aan het gebeuren. Het gaf Wouter de tijd om goed na te denken.

Ten slotte kwam Wouter aan bij het bedrijf voor bootverhuur. Ernaast stond een klein huis. Ik hoop dat er deze keer iemand is! dacht hij. Hij herinnerde zich Loes in Leeuwarden. Hij wilde niet wachten. Hij was ook ongeduldig.

Wouter klopte op de deur. Een jongeman van ongeveer 25 jaar deed open. Hij leek een beetje op Wouter, maar zonder baard. ‘Hallo!' zei de man. ‘Wat kan ik voor u doen? Wilt u een boot huren? Misschien een boottocht boeken?'

‘Nou, nee,' antwoordde Wouter. ‘Mijn naam is Wouter,' ging hij verder. ‘Ik wil graag even met u praten, meneer.'

‘U hoeft geen meneer te zeggen! Noem me gewoon Adriaan.'

‘Oké, Adriaan. Kunnen we even samen praten?'

‘Natuurlijk, Wouter. Kom binnen!'

Wouter keek om zich heen. Het huis was erg traditioneel en eenvoudig. De eigenaar leek ook traditioneel en eenvoudig. Adriaan droeg eenvoudige kleding. Hij had een traditionele smaak. Alles was erg schoon en netjes.

‘Nou?' zei Adriaan. ‘Je wilde mij spreken?' Wouter begon te praten. Maar toen zag hij iets. Adriaan had een ring aan zijn vinger. Er stond een cijfer op de ring. Wouter begon te lachen.

‘Wat is er?' vroeg Adriaan bezorgd.

‘Ik dacht dat het moeilijker zou zijn!'

‘Wat bedoel je?' zei Adriaan.

‘Die ring van jou … wie heeft hem aan jou gegeven?'

‘Het is een geschenk van jaren geleden. Toen ik nog een jongen was. Ik kan me niet herinneren wie hem mij heeft gegeven. Ik denk dat het hiervoor een ketting is geweest.'

Wouter keek naar het cijfer. Hij had alle drie de cijfers gevonden. Zijn missie was volbracht … bijna. Er waren nog een paar dingen die hij moest doen.

‘Adriaan,' begon Wouter, ‘kijk hier eens.' Hij liet Adriaan de foto van de kist zien. ‘Deze kist heeft een slot. We hebben drie verschillende cijfers nodig om hem te openen. En drie personen hebben die cijfers. Jij bent één van die personen.'

Adriaan keek hem vreemd aan. Toen vroeg hij: ‘En wat zit er in de kist?'

‘Dat kan ik je nu niet vertellen.'

‘Maar waarom heb ik één van die cijfers?'

‘Dat kan ik je ook niet vertellen,' antwoordde Wouter. Hij wilde niets meer zeggen. Nog niet.

Wouter gaf Adriaan een brief en zei: ‘Lees deze brief maar. De twee andere mensen hebben identieke brieven. In de brieven staat wat jullie moeten doen. Ik moet nu gaan. Vertrouw me, ik zie je gauw weer.' Wouter draaide zich om en vertrok. Adriaan was zo verbaasd dat hij niet wist wat hij moest doen. Dus opende hij de brief. Hij las:

Beste Adriaan,

Dank voor het lezen van mijn brief. Zoals je weet, heb ik je geholpen een cijfer te vinden. Er zijn twee andere personen die een cijfer hebben. Deze cijfers betekenen niets op zichzelf. Maar met de drie cijfers samen kun je een kist in Zuid-Holland openmaken. De kist staat bij mij thuis. Ik zou je willen uitnodigen om daar naartoe te komen. Kom alsjeblieft over drie dagen daar naartoe.

Ik heb niets anders te schrijven. Ik verzoek je geen contact met me proberen op te nemen. Binnenkort zul je weten wie ik ben. Maar vandaag is het niet de dag. Goede reis!

Met vriendelijke groeten,

Wouter

Drie dagen later kwamen David, Loes en Adriaan in Zuid-Holland aan. Ze gingen allemaal naar hetzelfde adres zoals in de brief stond.

Loes en Adriaan kwamen als eerste aan. David volgde. ‘Hoi,' zei David.

‘Hallo,' zeiden Loes en Adriaan.

Alle drie stopten ze even. Ten slotte vroeg David: ‘Wat doen we hier eigenlijk?'

‘Heb je de brief gelezen?' zei Loes opgewonden.

‘Ja,' antwoordden de mannen.

‘Maar ik heb absoluut geen idee waar dit over gaat,' voegde David eraan toe.

‘Nou, laten we naar binnen gaan om het te weten te komen,' zei Loes. Ze klopte op de deur.

Wouter deed de deur open. Hij was netjes gekleed. Dit was tenslotte een heel speciale gelegenheid. ‘Hallo,' zei hij kalm. Toen nodigde hij ze uit binnen te komen en zei: ‘Bedankt voor jullie komst.'

Het huis was erg netjes en eenvoudig. Het was heel traditioneel ingericht. Wouter bood hen thee aan, maar niemand wilde. Ze waren te opgewonden. Uiteindelijk lachte Wouter en zei: ‘Volg mij.'

Wouter bracht Adriaan, Loes en David naar een kamer. In het midden stond de kist. Ze renden naar de kist. Ze hadden allemaal hun cijfer. Ze stonden klaar om hem te openen.

David begon. Toen zette Loes haar cijfer erin. Als laatste deed Adriaan het ook. Toen hij zijn cijfer erin zette, maakte het slot een geluid. Adriaan maakte de kist open. Hij was helemaal gevuld met allerlei voorwerpen. Bovenop lag er weer een brief.

Adriaan lachte. ‘Ha! Nog een brief? Ik kan het niet geloven!'

‘Wil iemand hem voorlezen?' zei Loes.

‘Ik zal hem voorlezen,' zei David

David nam de brief uit de kist. Hij las aan de anderen voor:

Hallo David, Loes en Adriaan. Heel erg bedankt voor jullie komst. Ik heb jullie om een speciale reden hierheen gehaald. Jullie weten allemaal dat jullie geadopteerd zijn. Ik heb dat bij het adoptiebureau gecontroleerd.

De handen van David trilden. ‘Klopt dat ook voor jullie?'

‘Ja,' zei Adriaan.

‘Voor mij ook. Lees verder, alsjeblieft,' zei Loes.

Jullie drieën … Jullie zijn broer en zus. Ik ben jullie oom. Jullie moeder was mijn zus. Zij en jullie vader kwamen om bij een ongeluk. Het gebeurde net nadat David werd geboren. Deze voorwerpen zijn van jullie ouders. De kettingen zijn ook van toen.

Na het vreselijke verlies van jullie ouders was ik nog jullie enige familie. Ik wilde dat wij als traditioneel gezin bij elkaar konden blijven. Maar ik kon niet in mijn eentje voor een baby en twee jonge kinderen zorgen. Ik moest jullie laten adopteren. Ik wilde jullie niet in een weeshuis stoppen. Ik wilde zeker weten dat jullie lieve ouders hadden. Ik wilde voor jullie het allerbeste. Dus vroeg ik een adoptiebureau om hulp.

Nu jullie allemaal volwassen zijn, is de tijd gekomen. Ik wilde jullie dit vertellen. Jullie hebben meer familie dan wie jullie kennen en van wie jullie houden. Kijk rond. Ik nodig jullie uit om jullie broer, zus en jullie oom, dat ben ik, te ontmoeten!

Liefs,

Wouter

David, Loes en Adriaan keken elkaar aan. Toen draaiden ze zich om. Daar stond Wouter—hun oom. Hij keek hen aan en lachte. ‘Ik heb jullie zoveel te vertellen,' zei hij kalm.

Hoofdstuk 3 Overzicht

Samenvatting

Wouter reist naar Amsterdam. Hij komt aan bij het huis van de derde persoon, Adriaan. Adriaan heeft het derde cijfer. Wouter nodigt David, Loes en Adriaan uit om bij hem thuis te komen. Ze komen naar Zuid-Holland. Ze gaan naar het huis van Wouter. Ze willen de kist openmaken. Ze zetten hun cijfers erin. De kist gaat open. Er zit veel in. Er ligt ook een brief in. In de brief staat dat ze broers en zus zijn en dat Wouter hun oom is.

De kist - Hoofdstuk 3 – Amsterdam Der Sarg - Kapitel 3 - Amsterdam The coffin - Chapter 3 - Amsterdam Le cercueil - Chapitre 3 - Amsterdam La bara - Capitolo 3 - Amsterdam Trumna - Rozdział 3 - Amsterdam O caixão - Capítulo 3 - Amesterdão Гроб - Глава 3 - Амстердам Kistan - Kapitel 3 - Amsterdam Труна - Розділ 3 - Амстердам

**Hoofdstuk 3 – Amsterdam**

Op het station van Leeuwarden kocht Wouter eten voor de reis. At the train station in Leeuwarden, Wouter bought food for the trip. در ایستگاه Leeuwarden ووتر برای سفر غذا خرید. На станции Лиуварден Воутер купил еду на дорогу. На станції Леуварден Воутер купив їжу в дорогу. 在吕伐登车站,沃特为旅程买了食物。 Wat hij echt nodig had, was rust. What he really needed was rest. چیزی که او واقعا نیاز داشت استراحت بود. На самом деле ему нужен был отдых. 他真正需要的是休息。 Hij begon moe te worden. He was beginning to get tired. شروع کرد به خسته شدن. Он начал уставать. 他开始感到疲倦。 Toen herinnerde hij zich iets. Then he remembered something. بعد یه چیزی یادش اومد. Затем он кое-что вспомнил. 然后他记起了一些事情。 Er was nog één persoon die hij moest spreken. There was one more person he needed to talk to. Ему нужно было поговорить еще с одним человеком. 还有一个人他必须要和他谈话。 Dan pas was zijn missie volbracht! Only then was his mission accomplished! تنها پس از آن ماموریت او انجام شد! Только тогда его миссия была выполнена! Тільки тоді його місія була виконана! 这样他的任务才算完成!

Wouter stapte in de trein. Wouter boarded the train. Ваутер сел на поезд. Wouter上了火车。 Hij kwam na een paar uur in Amsterdam aan. He arrived in Amsterdam after a few hours. او پس از چند ساعت وارد آمستردام شد. Через несколько часов он прибыл в Амстердам. 几个小时后,他到达了阿姆斯特丹。 Zoals gebruikelijk nam hij in de stad een taxi. As usual, he took a cab into town. طبق معمول با تاکسی وارد شهر شد. Как обычно, в городе он взял такси. Як завжди, він взяв таксі в місті. 像往常一样,他在城市里打了一辆出租车。 Ze reden langs het Stedelijk Museum. They drove past the Stedelijk Museum. آنها با ماشین از کنار موزه Stedelijk گذشتند. Они проехали мимо музея Стеделийк. 他们沿着市立博物馆驶过。 Wouter kon zien hoe groot het museum was. Wouter could see how big the museum was. ووتر می توانست ببیند که موزه چقدر بزرگ است. Ваутер увидел, насколько велик музей. Wouter看到博物馆有多大。 Hij vroeg de chauffeur: ‘Bent u ooit in het Stedelijk Museum geweest?' He asked the driver, "Have you ever been to the Stedelijk Museum? او از راننده پرسید: آیا تا به حال به موزه Stedelijk رفته اید؟ Он спросил водителя: "Вы когда-нибудь были в музее Стеделийк?". Він запитав водія: "Ви коли-небудь були в музеї Стеделіка? 他问司机:“您曾经去过市立博物馆吗?”

‘Ja. Het is mooi, maar de kunst is heel apart. It is beautiful, but the art is very distinct. زیباست ولی هنرش خیلی خاصه Она прекрасна, но искусство очень своеобразно. Це красиво, але мистецтво дуже самобутнє. 这很漂亮,但艺术作品非常独特。 Het is heel modern. It is very modern. Он очень современный. 这非常现代。 Te veel vreemde motieven en kleuren … ik houd meer van traditionele kunst.' Too many strange motifs and colors ... I like more traditional art. نقوش و رنگ های عجیب و غریب خیلی زیاد... من هنر سنتی را ترجیح می دهم.' Слишком много странных мотивов и цветов... Я предпочитаю традиционное искусство". 太多奇怪的图案和颜色...我更喜欢传统艺术。

‘Ik ook,' zei Wouter. 'Me, too,' Wouter said. Я тоже, - сказал Ваутер. ‘Ik heb ook liever traditionele dingen.' Hij keek tijdens de taxirit uit het raam. "I prefer traditional things, too. He looked out the window during the cab ride. Я также предпочитаю традиционные вещи, - он смотрел в окно во время поездки на такси. “我更喜欢传统的东西。” 他在出租车上透过窗户看着外面。

Ten slotte kwam Wouter in Amsterdam-Zuid aan. Finally, Wouter arrived in Amsterdam-Zuid. سرانجام ووتر وارد آمستردام جنوبی شد. Наконец Ваутер прибыл в Амстердам-Зюйд. 最后,瓦尔特到达了阿姆斯特丹南部。 Hij betaalde de chauffeur en stapte uit. He paid the driver and got out. Он расплатился с водителем и вышел из машины. Він розплатився з водієм і вийшов. 他支付了司机费用,然后下车。 Toen keek hij rond. Then he looked around. Затем он огляделся. Потім він озирнувся. 然后他四处张望。 Er was zoveel te zien. There was so much to see. Здесь было так много интересного. 有太多东西可看。 Maar hij moest zich concentreren! But he had to concentrate! اما او باید تمرکز می کرد! 但他必须集中注意力! Zijn missie was bijna volbracht. His mission was almost accomplished.

Wouter wist niet precies waar het huis van de derde persoon was. Wouter did not know exactly where the third person's house was. ووتر دقیقا نمی دانست خانه نفر سوم کجاست. Ваутер не знал, где именно находится дом третьего человека. Wouter并不确定第三个人的房子在哪里。 Hij sprak een man op straat aan en liet hem het adres zien. He spoke to a man on the street and showed him the address. به مردی در خیابان نزدیک شد و آدرس را به او نشان داد. Он поговорил с человеком на улице и показал ему адрес. 他在街上遇到一个男人,向他展示了地址。 ‘Neem me niet kwalijk. 'Excuse me. Извините. Вибачте. ‘请原谅。 Hoe kom ik daar?' vroeg hij. How do I get there?" he asked. Как мне туда попасть?" - спросил он. “我怎么去那儿?”他问道。

‘Oh, ik weet waar dat is,' antwoordde de man. 'Oh, I know where that is,' the man replied. О, я знаю, где это, - ответил мужчина. “哦,我知道在哪里,”那人回答道。 ‘Het is naast het bedrijf voor bootverhuur.' Hij wees Wouter de weg. 'It's next to the boat rental company.' He pointed Wouter in the direction. کنار شرکت اجاره قایق است. او راه را به ووتر نشان داد. Это рядом с компанией по прокату лодок, - он указал Воутеру направление. “就在租船公司的旁边。”他给沃特指了路。

‘Dank u wel!' riep Wouter en liep verder. "Thank you!" shouted Wouter and walked on. "Дякую!" - вигукнув Воутер і пішов далі. “非常感谢!”沃尔特喊道,然后继续走着。

Wouter besloot te lopen. Wouter decided to walk. Ваутер решил пройтись пешком. Воутер вирішив піти пішки. 沃尔特决定继续步行。 Het was gezond om te lopen. It was healthy to walk. Это была здоровая ходьба. 散步对健康有益。 Bovendien waren er belangrijke dingen aan het gebeuren. Besides, important things were happening. علاوه بر این، اتفاقات مهمی در حال رخ دادن بود. Кроме того, происходили важные вещи. 此外,重要的事情正在发生。 Het gaf Wouter de tijd om goed na te denken. It gave Wouter time to think carefully. این به ووتر فرصت داد تا با دقت فکر کند. Это дало Ваутеру время хорошенько подумать. 这给了沃特尔时间好好考虑。

Ten slotte kwam Wouter aan bij het bedrijf voor bootverhuur. Finally, Wouter arrived at the boat rental company. سرانجام، ووتر به شرکت اجاره قایق رسید. Наконец Ваутер прибыл в компанию по прокату лодок. Нарешті Воутер прибув до компанії з прокату човнів. 最后,沃特尔抵达了出租船只的公司。 Ernaast stond een klein huis. Next door was a small house. یک خانه کوچک در کنارش بود. Рядом стоял небольшой дом. 旁边有一座小房子。 Ik hoop dat er deze keer iemand is! I hope someone is there this time! امیدوارم این بار کسی آنجا باشد! Надеюсь, на этот раз кто-то будет рядом! Сподіваюся, цього разу хтось прийде! 希望这次会有人在家! dacht hij. he thought. 他想。 Hij herinnerde zich Loes in Leeuwarden. He remembered Loes in Leeuwarden. Он вспомнил Лоэса в Лиувардене. 他记得在吕伐登的洛思。 Hij wilde niet wachten. He didn't want to wait. Он не хотел ждать. 他不想等待。 Hij was ook ongeduldig. He was also impatient. Он также был нетерпелив. 他也很不耐烦。

Wouter klopte op de deur. Wouter knocked on the door. Een jongeman van ongeveer 25 jaar deed open. A young man about 25 years old answered the door. Дверь открыл молодой человек лет 25. Hij leek een beetje op Wouter, maar zonder baard. He looked a little like Wouter, but without the beard. او کمی شبیه ووتر بود، اما بدون ریش. Он был похож на Ваутера, но без бороды. 他有点像沃特,但没有胡须。 ‘Hallo!' zei de man. "Hello!" the man said. "Привіт!" - сказав чоловік. “你好!”那个男人说。 ‘Wat kan ik voor u doen? 'What can I do for you? Что я могу для вас сделать? “我能为您做点什么?” Wilt u een boot huren? Would you like to rent a boat? Хотите арендовать лодку? Misschien een boottocht boeken?' Maybe book a boat ride? Может быть, заказать морскую прогулку? 也许订一次船游?'

‘Nou, nee,' antwoordde Wouter. 'Well, no,' Wouter replied. ‘不,'Wouter回答道。 ‘Mijn naam is Wouter,' ging hij verder. "My name is Wouter," he continued. Меня зовут Ваутер, - продолжил он. "Мене звуть Воутер, - продовжив він. ‘我叫Wouter,'他继续说道。 ‘Ik wil graag even met u praten, meneer.' 'I'd like to have a word with you, sir.' "Я хотів би поговорити з вами, сер". “先生,我想和您谈一下。”

‘U hoeft geen meneer te zeggen! 'You don't have to say sir! لازم نیست بگی آقا! Не нужно говорить "сэр"! “您不必称我为先生! Noem me gewoon Adriaan.' Just call me Adrian. Зовите меня просто Адриан. 只叫我阿德里安就可以了。”

‘Oké, Adriaan. 'Okay, Adriaan. Kunnen we even samen praten?' Can we talk together for a moment? آیا می توانیم یک لحظه صحبت کنیم؟ Мы можем перекинуться парой слов?

‘Natuurlijk, Wouter. 'Of course, Wouter. Kom binnen!' Come in! Заходьте!

Wouter keek om zich heen. Wouter looked around. Ваутер огляделся. Воутер озирнувся. Het huis was erg traditioneel en eenvoudig. The house was very traditional and simple. De eigenaar leek ook traditioneel en eenvoudig. The owner also seemed traditional and simple. Владелец также казался традиционным и простым. Adriaan droeg eenvoudige kleding. Adriaan wore simple clothes. Адриаан носил простую одежду. Адріан носив простий одяг. 阿德里安穿着简单的衣服。 Hij had een traditionele smaak. He had traditional tastes. سلیقه سنتی داشت. 他有传统的品味。 Alles was erg schoon en netjes. Everything was very clean and neat. همه چیز بسیار تمیز و مرتب بود. Все было очень чисто и аккуратно. 一切都非常干净整洁。

‘Nou?' zei Adriaan. "Well?" said Adriaan. Ну?" - сказал Адриан. ‘Je wilde mij spreken?' Wouter begon te praten. "You wanted to speak to me? Wouter began to speak. Вы хотели меня видеть?" - начал говорить Ваутер. “你想和我说话吗?” Wouter开始说话。 Maar toen zag hij iets. But then he saw something. اما بعد چیزی دید. Но потом он что-то увидел. 但是当他看到一些东西时。 Adriaan had een ring aan zijn vinger. Adriaan had a ring on his finger. آدریان یک حلقه در انگشتش داشت. У Адриана на пальце было кольцо. На пальці Адріана був перстень. 阿德里安戴着一枚戒指。 Er stond een cijfer op de ring. There was a number on the ring. На кольце был указан номер. 戒指上刻有一个数字。 Wouter begon te lachen. Wouter began to laugh. Ваутер начал смеяться. 乌特尔开始笑了。

‘Wat is er?' vroeg Adriaan bezorgd. "What is it?" asked Adriaan worriedly. 'چیست؟' آدریان با نگرانی پرسید. Что такое?" - обеспокоенно спросил Адриаан. "Що таке?" - занепокоєно запитав Адріан. 阿德里安担心地问道:“发生了什么?

‘Ik dacht dat het moeilijker zou zijn!' 'I thought it would be harder!' "فکر می کردم سخت تر است!" "Я думала, это будет сложнее! “我以为会更难!”

‘Wat bedoel je?' zei Adriaan. "What do you mean?" said Adriaan. "Co masz na myśli?" - powiedział Adriaan. "Що ти маєш на увазі?" - запитав Адріан. “你是什么意思?”阿德里安说。

‘Die ring van jou … wie heeft hem aan jou gegeven?' 'That ring of yours ... who gave it to you?' "اون حلقه ات... کی بهت داده؟" "Это ваше кольцо... кто вам его подарил? “你的那枚戒指……是谁送给你的?”

‘Het is een geschenk van jaren geleden. |||gift||| 'It's a gift from years ago. این یک هدیه سال‌ها پیش است. Это подарок, сделанный много лет назад. 这是多年前的礼物。 Toen ik nog een jongen was. When I was a boy. Когда я был мальчиком. 当我还是个男孩的时候。 Ik kan me niet herinneren wie hem mij heeft gegeven. I can't remember who gave it to me. Я не могу вспомнить, кто мне его подарил. Я не пам'ятаю, хто мені його дав. 我记不起是谁送给我的。 Ik denk dat het hiervoor een ketting is geweest.' I think it was a necklace for this. من فکر می کنم این یک زنجیره برای این بود.» Думаю, это было ожерелье для этого". Я думаю, що це було намисто для цього". 我认为以前这是一条项链。

Wouter keek naar het cijfer. Wouter looked at the figure. Ваутер посмотрел на фигуру. Wouter看着数字。 Hij had alle drie de cijfers gevonden. He had found all three numbers. Он нашел все три фигуры. 他已经找到了所有三个数字。 Zijn missie was volbracht … bijna. His mission was accomplished ... almost. Его миссия была выполнена... почти. Er waren nog een paar dingen die hij moest doen. There were still a few things he needed to do. Оставалось еще несколько дел, которые ему нужно было сделать. 他还有一些事情要做。

‘Adriaan,' begon Wouter, ‘kijk hier eens.' Hij liet Adriaan de foto van de kist zien. "Adriaan," Wouter began, "look at this. He showed Adriaan the picture of the coffin. Адриан, - начал Воутер, - посмотри на это, - он показал Адриану фотографию гроба. Адріане, - почав Воутер, - поглянь на це. Він показав Адріану зображення труни. “Adriaan,”Wouter开始说,“看这个。”他给Adriaan看了箱子的照片。 ‘Deze kist heeft een slot. 'This box has a lock. У этого ящика есть замок. “这个箱子有一个锁。” We hebben drie verschillende cijfers nodig om hem te openen. We need three different digits to open it. Чтобы открыть его, нам нужны три разные цифры. En drie personen hebben die cijfers. And three people have those numbers. Эти номера есть у трех человек. 那三個人都有這些數字。 Jij bent één van die personen.' You are one of those people. Вы один из таких людей. 你是其中一個人。

Adriaan keek hem vreemd aan. Adriaan looked at him strangely. آدریان به طرز عجیبی به او نگاه کرد. Адриаан странно посмотрел на него. 阿德里安奇怪地看著他。 Toen vroeg hij: ‘En wat zit er in de kist?' Then he asked, "And what's in the box? Затем он спросил: "А что в коробке?".

‘Dat kan ik je nu niet vertellen.' 'I can't tell you that right now.' Я не могу сказать вам этого прямо сейчас. "Я не можу тобі зараз цього сказати. ‘现在我不能告诉你。'

‘Maar waarom heb ik één van die cijfers?' 'But why do I have one of those numbers?' Но почему у меня такой знак? ‘但是为什么我有其中一个数字?'

‘Dat kan ik je ook niet vertellen,' antwoordde Wouter. 'I can't tell you that either,' Wouter replied. Я тоже не могу вам этого сказать, - ответил Ваутер. "Цього я теж не можу сказати", - відповів Воутер. ‘我也不能告诉你。' 沃特回答道。 Hij wilde niets meer zeggen. He didn't want to say anything more. Он не хотел больше ничего говорить. 他不想再说什么了。 Nog niet. Not yet. Пока нет. 还没有。

Wouter gaf Adriaan een brief en zei: ‘Lees deze brief maar. Wouter handed Adriaan a letter and said, "Read this letter. ووتر نامه ای به آدریان داد و گفت: این نامه را بخوانید. Ваутер вручил Адриану письмо и сказал: "Прочти это письмо. Wouter给了Adriaan一封信,说:“请看这封信。” De twee andere mensen hebben identieke brieven. The other two people have identical letters. In de brieven staat wat jullie moeten doen. The letters tell you what to do. نامه ها به شما می گویند که چه کاری باید انجام دهید. Буквы подскажут вам, что делать. Листи підказують, що робити. 信中说明了你们要做什么。 Ik moet nu gaan. I have to go now. Мне нужно идти. 我必须走了。 Vertrouw me, ik zie je gauw weer.' Wouter draaide zich om en vertrok. Trust me, I'll see you soon. Wouter turned and left. به من اعتماد کن، به زودی می بینمت. ووتر برگشت و رفت. Поверьте, мы скоро увидимся, - повернулся Ваутер и ушел. '相信我,我很快会再见你。' Wouter 转身离开了。 Adriaan was zo verbaasd dat hij niet wist wat hij moest doen. Adriaan was so surprised he didn't know what to do. آدریان آنقدر تعجب کرد که نمی دانست باید چه کند. Адриан был так удивлен, что не знал, что делать. Adriaan很吃惊,不知道该怎么办。 Dus opende hij de brief. So he opened the letter. Он вскрыл письмо. Тож він відкрив листа. 于是他打开了信。 Hij las: He read: او می خواند: Он читал: 他读到:

Beste Adriaan, Dear Adriaan, Дорогой Адриаан,

__Dank voor het lezen van mijn brief. Thank you for reading my letter. Спасибо, что прочитали мое письмо. 感谢阅读我的信。 Zoals je weet, heb ik je geholpen een cijfer te vinden. As you know, I helped you find a grade. Как вы знаете, я помог вам найти фигуру. 正如你所知,我已经帮助你找到一个数字。 Er zijn twee andere personen die een cijfer hebben. There are two other people who are grades. Есть еще два человека, у которых есть фигура. Є ще двоє людей, які мають фігуру. 还有另外两个人有一个数字。 Deze cijfers betekenen niets op zichzelf. These figures mean nothing in themselves. این اعداد به تنهایی معنایی ندارند. Сами по себе эти цифры ничего не значат. 这些数字本身没有意义。 Maar met de drie cijfers samen kun je een kist in Zuid-Holland openmaken. But with the three digits together, you can open a chest in South Holland. Но, используя эти три цифры вместе, вы сможете открыть сундук в Южной Голландии. Але використовуючи ці три цифри разом, ви можете відкрити скриню в Південній Голландії. 但是三个数字结合起来可以打开荷兰南荷兰省的一个箱子。 De kist staat bij mij thuis. The box is at my house. Гроб стоит у меня дома. 这个箱子就在我家里。 Ik zou je willen uitnodigen om daar naartoe te komen. I would like to invite you to come there. Chciałbym cię tam zaprosić. Я хотел бы пригласить вас туда. Kom alsjeblieft over drie dagen daar naartoe.__ Please come over there in three days. Пожалуйста, приезжайте туда через три дня. 请三天后过来。

__Ik heb niets anders te schrijven. I have nothing else to write. Мне больше нечего писать. Мені більше нема чого писати. 我没有别的要写的。 Ik verzoek je geen contact met me proberen op te nemen. I request that you do not try to contact me. من از شما درخواست می کنم که سعی نکنید با من تماس بگیرید. Я прошу вас не пытаться связаться со мной. 我要求你不要联系我。 Binnenkort zul je weten wie ik ben. Soon you will know who I am. Скоро вы узнаете, кто я. Скоро ти дізнаєшся, хто я. 很快你就会知道我是谁。 Maar vandaag is het niet de dag. But today is not the day. Но сегодня не тот день. 但今天不是那一天。 Goede reis!__ Have a good trip! Счастливого пути! 一路顺风!

Met vriendelijke groeten, Kind regards, С уважением, З повагою,

Wouter

Drie dagen later kwamen David, Loes en Adriaan in Zuid-Holland aan. Three days later, David, Loes and Adriaan arrived in South Holland. 三天后,大卫、洛斯和亚当到达了南荷兰。 Ze gingen allemaal naar hetzelfde adres zoals in de brief stond. They all went to the same address as stated in the letter. Все они отправлялись по одному и тому же адресу, указанному в письме. 他们都去了信中写的同一个地址。

Loes en Adriaan kwamen als eerste aan. Loes and Adriaan arrived first. Лоэс и Адриаан прибыли первыми. 洛斯和亚当第一个到达。 David volgde. David followed. Дэвид последовал за ним. Девід пішов слідом. David跟着。 ‘Hoi,' zei David. "Hi," David said. “嗨,”David说。

‘Hallo,' zeiden Loes en Adriaan. 'Hello,' said Loes and Adriaan. "Привіт", - сказали Лоес і Адріан. “你好,”Loes和Adriaan说。

Alle drie stopten ze even. All three stopped for a moment. هر سه برای لحظه ای ایستادند. Все трое на мгновение замерли. 三人都停下来。 Ten slotte vroeg David: ‘Wat doen we hier eigenlijk?' Finally, David asked, "What are we actually doing here? Наконец Дэвид спросил: "А что мы, собственно, здесь делаем? 最后,大卫问道:‘我们到底在这里做什么?'

‘Heb je de brief gelezen?' zei Loes opgewonden. "Did you read the letter?" said Loes excitedly. Вы прочитали письмо?" - взволнованно спросил Лос. ‘你读过这封信吗?' 洛思兴奋地说。

‘Ja,' antwoordden de mannen. 'Yes,' the men replied.

‘Maar ik heb absoluut geen idee waar dit over gaat,' voegde David eraan toe. 'But I have absolutely no idea what this is about,' David added. "Ale absolutnie nie mam pojęcia, o co w tym wszystkim chodzi" - dodał David. Но я совершенно не понимаю, о чем идет речь, - добавил Дэвид. "Але я не маю жодного уявлення про що йдеться", - додав Девід. “但我绝对不知道这是关于什么的。” 大卫补充道。

‘Nou, laten we naar binnen gaan om het te weten te komen,' zei Loes. 'Well, let's go inside to find out,' Loes said. Что ж, давайте зайдем внутрь и узнаем, - сказал Лос. "Що ж, давайте зайдемо всередину і дізнаємося", - сказав Лоес. “那么,让我们进去看看。” 洛伊斯说。 Ze klopte op de deur. She knocked on the door. Она постучала в дверь. 她敲了敲门。

Wouter deed de deur open. Wouter opened the door. Wouter打开了门。 Hij was netjes gekleed. He was neatly dressed. مرتب لباس پوشیده بود. Он был аккуратно одет. 他穿着得体。 Dit was tenslotte een heel speciale gelegenheid. After all, this was a very special occasion. به هر حال، این یک موقعیت بسیار خاص بود. В конце концов, это был особенный случай. 毕竟这是一个非常特别的场合。 ‘Hallo,' zei hij kalm. 'Hello,' he said calmly. Привіт, - спокійно сказав він. Toen nodigde hij ze uit binnen te komen en zei: ‘Bedankt voor jullie komst.' Then he invited them in and said, "Thank you for coming. سپس آنها را به داخل دعوت کرد و گفت: ممنون که آمدید. Затем он пригласил их войти и сказал: "Спасибо, что пришли. 然后他邀请他们进来,说:“谢谢你们的光临。

Het huis was erg netjes en eenvoudig. The house was very clean and simple. خانه بسیار شیک و ساده بود. Дом был очень чистым и простым. 房子里非常整洁和简单。 Het was heel traditioneel ingericht. It was very traditionally decorated. خیلی سنتی تزئین شده بود. Он был оформлен очень традиционно. Він був дуже традиційно оформлений. 装饰得非常传统。 Wouter bood hen thee aan, maar niemand wilde. Wouter offered them tea, but no one wanted it. ووتر به آنها چای داد، اما هیچکس آن را نخواست. Ваутер предложил им чай, но никто не захотел его пить. Wouter给他们泡茶喝,但没有人愿意。 Ze waren te opgewonden. They were too excited. آنها بیش از حد هیجان زده بودند. Они были слишком взволнованы. 他们都太兴奋了。 Uiteindelijk lachte Wouter en zei: ‘Volg mij.' Finally, Wouter smiled and said, "Follow me. Наконец Ваутер улыбнулся и сказал: "Следуйте за мной. 最后,Wouter笑着说:“跟我来吧。”

Wouter bracht Adriaan, Loes en David naar een kamer. Wouter led Adriaan, Loes and David to a room. Ваутер отвел Адриана, Лоэса и Давида в комнату. In het midden stond de kist. In the middle stood the coffin. В центре стоял гроб. Посередині стояла труна. 中间站着一个箱子。 Ze renden naar de kist. They ran to the box. Они подбежали к гробу. 他们跑向箱子。 Ze hadden allemaal hun cijfer. They all had their grade. У каждого из них были свои знаки. Вони всі мали свої позначки. 他们每个人都有自己的数字。 Ze stonden klaar om hem te openen. They were ready to open it. آماده بودند تا آن را باز کنند. Они были готовы открыть его. 他们准备好打开它。

David begon. David began. 大卫开始了。 Toen zette Loes haar cijfer erin. Then Loes put in her grade. سپس لوس نمره خود را گذاشت. Затем Лоэс поставила свою фигуру. 然后Loes把她的数字放进去。 Als laatste deed Adriaan het ook. Last to do was Adriaan. Последним это сделал Адриан. Останнім був Адріан. Adriaan最后也这样做了。 Toen hij zijn cijfer erin zette, maakte het slot een geluid. As he put his digit in, the lock made a sound. وقتی رقمش را گذاشت، قفل صدا داد. Когда он вставил свою цифру, замок издал звук. 当他将数字输入时,锁发出了声音。 Adriaan maakte de kist open. Adriaan opened the box. Adriaan打开了箱子。 Hij was helemaal gevuld met allerlei voorwerpen. It was completely filled with all kinds of objects. کاملاً پر از انواع اشیا بود. Он был полностью заполнен всевозможными предметами. Він був повністю заповнений всілякими предметами. 他完全装满了各种物品。 Bovenop lag er weer een brief. On top was another letter. نامه دیگری بالای سر بود. Сверху лежало еще одно письмо. 顶部再次放置了一封信。

Adriaan lachte. Адриаан рассмеялся. 阿德里安笑了。 ‘Ha! 'Ha! Ха! Nog een brief? Another letter? Еще одно письмо? Ik kan het niet geloven!' I can't believe it! Не могу поверить! 我简直不敢相信!'

‘Wil iemand hem voorlezen?' zei Loes. "Does anyone want to read it to him?" said Loes. Кто-нибудь хочет прочитать ему это?" - сказал Лос. "Хтось хоче йому почитати?" - запитав Лоес. “谁来读给他听?”洛斯说。

‘Ik zal hem voorlezen,' zei David 'I will read to him,' said David Я почитаю ему, - сказал Дэвид. “我来读给他听,”大卫说。

David nam de brief uit de kist. David took the letter out of the box. Дэвид достал письмо из коробки. Hij las aan de anderen voor: He read to the others: برای بقیه خواند: Он читал остальным:

__Hallo David, Loes en Adriaan. Hello David, Loes and Adriaan. Heel erg bedankt voor jullie komst. Thank you very much for coming. Большое спасибо, что пришли. Ik heb jullie om een speciale reden hierheen gehaald. |||||||here|brought I brought you here for a special reason. من شما را به دلیل خاصی به اینجا آوردم. Sprowadziłem cię tu z wyjątkowego powodu. Я привел вас сюда по особой причине. 我带你们来这里是有特别的原因的。 Jullie weten allemaal dat jullie geadopteerd zijn. |||||adopted| You all know that you are adopted. همه شما می دانید که فرزندخوانده شده اید. Вы все знаете, что вас усыновили. Ви всі знаєте, що вас усиновили. 你们都知道自己是被收养的。 Ik heb dat bij het adoptiebureau gecontroleerd.__ |||||adoption agency|checked I checked with the adoption agency. با آژانس فرزندخواندگی چک کردم. Я связалась с агентством по усыновлению. 我已经在领养机构核实过了。

De handen van David trilden. |The hands|||trembled David's hands trembled. دستان داوود می لرزید. Руки Дэвида дрожали. У Девіда затремтіли руки. 大卫的手在颤抖。 ‘Klopt dat ook voor jullie?' "Is that true for you too? آیا این برای شما نیز صادق است؟ "Czy to prawda również dla ciebie? Это и к вам относится? “你们也是这样吗?”

‘Ja,' zei Adriaan. 'Yes,' Adriaan said. “是的,”阿德里安说。

‘Voor mij ook. 'For me, too. Для меня тоже. Lees verder, alsjeblieft,' zei Loes. Read on, please," Loes said. لوس گفت لطفا ادامه دهید.

__Jullie drieën … Jullie zijn broer en zus. |you three||||| The three of you ... You are brother and sister. شما سه نفر... شما خواهر و برادر هستید. Вы трое... Вы брат и сестра. Ви троє... Ви брат і сестра. 你们三个... 你们是兄妹。 Ik ben jullie oom. |||"I am your uncle." I am your uncle. Я твой дядя. 我是你们的叔叔。 Jullie moeder was mijn zus. Your mother was my sister. 你们的母亲是我的妹妹。 Zij en jullie vader kwamen om bij een ongeluk. ||||||||accident She and your father were killed in an accident. او و پدرت در یک تصادف فوت کردند. Она и ваш отец погибли в результате несчастного случая. Вона і твій батько загинули в аварії. 他们和你们的父亲在一次事故中丧生。 Het gebeurde net nadat David werd geboren. ||just|||| It happened just after David was born. Stało się to tuż po narodzinach Davida. Это случилось сразу после рождения Дэвида. 事故发生在大卫出生后不久。 Deze voorwerpen zijn van jullie ouders. These items belong to your parents. این اقلام متعلق به والدین شماست. Эти вещи принадлежат вашим родителям. 这些物品是你们父母的。 De kettingen zijn ook van toen.__ |The chains|||| The chains are also from then. زنجیر هم از آن زمان است. Łańcuchy również pochodzą z tamtych czasów. Цепочки тоже остались с тех времен. 这些项链也是那时的。

__Na het vreselijke verlies van jullie ouders was ik nog jullie enige familie. ||terrible|loss||||||||| After the terrible loss of your parents, I was still your only family. بعد از فقدان وحشتناک پدر و مادرت، من تنها خانواده تو بودم. Po strasznej stracie rodziców, wciąż byłem twoją jedyną rodziną. После ужасной потери твоих родителей я все еще была твоей единственной семьей. Після жахливої втрати твоїх батьків я залишився твоєю єдиною родиною. 在你们失去父母之后,我是你们唯一的家人。 Ik wilde dat wij als traditioneel gezin bij elkaar konden blijven. I wanted us to be able to stay together as a traditional family. می خواستم بتوانیم به عنوان یک خانواده سنتی کنار هم بمانیم. Я хотела, чтобы мы могли оставаться вместе, как традиционная семья. 我希望我们作为传统家庭能够在一起。 Maar ik kon niet in mijn eentje voor een baby en twee jonge kinderen zorgen. ||||||on my own|||||||| But I couldn't take care of a baby and two young children by myself. اما نمی توانستم به تنهایی از یک نوزاد و دو کودک خردسال مراقبت کنم. Но я не могла в одиночку заботиться о младенце и двух маленьких детях. 但我一个人照顾一个婴儿和两个年幼的孩子太困难了。 Ik moest jullie laten adopteren. ||||be adopted I had to have you adopted. Мне пришлось усыновить тебя. 所以我不得不让别人领养你们。 Ik wilde jullie niet in een weeshuis stoppen. ||||||orphanage| I didn't want to put you in an orphanage. من نمی خواستم تو را در یتیم خانه بگذارم. Я не хотела отдавать тебя в приют. Я не хотіла віддавати тебе в сиротинець. 我不想把你们送进孤儿院。 Ik wilde zeker weten dat jullie lieve ouders hadden. ||||||kind|| I wanted to make sure you had dear parents. می خواستم مطمئن شوم که شما پدر و مادر دوست داشتنی دارید. Я хотел убедиться, что у тебя прекрасные родители. 我想确保你们有慈爱的父母。 Ik wilde voor jullie het allerbeste. |||||very best I wanted the very best for you. Я хотел для тебя самого лучшего. Я хотів для тебе найкращого. 我想要为你们带来最好的。 Dus vroeg ik een adoptiebureau om hulp.__ So I asked an adoption agency for help. Поэтому я обратилась за помощью в агентство по усыновлению. 所以我求助于一个领养机构。

__Nu jullie allemaal volwassen zijn, is de tijd gekomen. |||grown up||||| Now that you are all adults, the time has come. اکنون که همه شما بزرگ شده اید، زمان آن فرا رسیده است. Теперь, когда вы все стали взрослыми, пришло время. 现在你们都已经长大了,是时候了。 Ik wilde jullie dit vertellen. I wanted to tell you this. Я хотел сказать вам вот что. 我想告诉你们这件事。 Jullie hebben meer familie dan wie jullie kennen en van wie jullie houden. You have more family than those you know and love. Masz więcej rodziny niż tych, których znasz i kochasz. У вас больше семьи, чем тех, кого вы знаете и любите. У вас більше рідних, ніж ті, кого ви знаєте і любите. 你们拥有比你们认识和爱的人更多的家人。 Kijk rond. Look around. Rozejrzyj się. Оглянитесь вокруг. 四处看看。 Ik nodig jullie uit om jullie broer, zus en jullie oom, dat ben ik, te ontmoeten!__ I invite you to meet your brother, sister and your uncle, that's me! من شما را به دیدار برادر، خواهر و عمویت دعوت می کنم، آن من هستم! Я приглашаю вас познакомиться с братом, сестрой и дядей, то есть со мной! 我邀请你们见见你们的哥哥、姐姐和叔叔,也就是我!

__Liefs,__ Love, Любовь, Кохання, 爱意,

__Wouter__

David, Loes en Adriaan keken elkaar aan. David, Loes and Adriaan looked at each other. Дэвид, Лос и Адриаан посмотрели друг на друга. Toen draaiden ze zich om. |turned around||| Then they turned around. سپس چرخیدند. Затем они повернулись. 然后他们转身。 Daar stond Wouter—hun oom. There stood Wouter-their uncle. ووتر - عموی آنها - ایستاده بود. Там стоял Ваутер - их дядя. 沃特站在那里——他们的舅舅。 Hij keek hen aan en lachte. He looked at them and smiled. Він подивився на них і посміхнувся. 他看着他们笑了。 ‘Ik heb jullie zoveel te vertellen,' zei hij kalm. 'I have so much to tell you,' he said calmly. Мне так много нужно вам рассказать, - спокойно сказал он. Мені так багато треба тобі розповісти, - спокійно промовив він. “我有很多事要告诉你们,”他平静地说。

**Hoofdstuk 3 Overzicht** 第3章 概述

**Samenvatting** Резюме 摘要

Wouter reist naar Amsterdam. Wouter travels to Amsterdam. Hij komt aan bij het huis van de derde persoon, Adriaan. He arrives at the home of the third person, Adriaan. Adriaan heeft het derde cijfer. Adriaan got the third digit. Wouter nodigt David, Loes en Adriaan uit om bij hem thuis te komen. |invites||||||||||| Wouter invites David, Loes and Adriaan to his home. Ваутер приглашает Давида, Лос и Адриана к себе домой. Ze komen naar Zuid-Holland. They are coming to South Holland. Ze gaan naar het huis van Wouter. They go to Wouter's house. Ze willen de kist openmaken. They want to open the casket. Ze zetten hun cijfers erin. They put their numbers in. De kist gaat open. The box opens. Er zit veel in. There is a lot in it. В нем есть многое. Er ligt ook een brief in. It also contains a letter. In de brief staat dat ze broers en zus zijn en dat Wouter hun oom is. The letter says they are siblings and that Wouter is their uncle.