Walls, luck or lyrics? | Christos Lagnis Panoilias | TEDxAthens - YouTube

Μεταγραφή: Chryssa R. Takahashi Επιμέλεια: Maria Pericleous

Είμαι εδώ για να υποστηρίξω μια ιδέα, I'm here to support an idea,

και η ιδέα αυτή λέει ότι οι στίχοι μπορεί να σώσουν έναν άνθρωπο. and this idea says that lyrics can save a person.

Πάμε να δούμε κάποια παραδείγματα πολύ γρήγορα. Let's have a quick look at some examples.

Έλα να πάμε στο νησί, η μάνα σου, εγώ κι εσύ. Let's go to the island - your mom, you and me.

(Γέλια) (Laughter)

Μάνα μου τα κλεφτόπουλα δεν τρων, δεν τραγουδάνε, είναι σε κατάθλιψη. Mom, thieves don't eat, don't sing; they are depressed.

Με 200 στη στροφή και με φωνάζουν μαμά. Speeding with 200 at the curve, and they call me Mom.

Τι κοινό έχουν αυτές οι τρεις στιχουργικές αναφορές στην Ελληνίδα μάνα; What do these three verses referring to a Greek mother

Είμαι εδώ για να υποστηρίξω την ιδέα I am here to support the idea

ότι οι στίχοι, όσο διαφορετικοί, όσο περίεργοι, όσο άτεχνοι και να είναι, that lyrics, no matter how different, how strange, how artless,

μπορούν να σώσουν μια ζωή. can save a life.

Εμένα προσωπικά, οι στίχοι με έσωσαν. I personally was saved by lyrics.

Και η ιστορία ξεκινάει κάπως έτσι: And this is how my story goes:

όταν ήμουν μικρός, δεν ήμουνα καλός στη γυμναστική. When I was young, I wasn't good at sports.

Κουραζόμουν πάρα πάρα πάρα πολύ εύκολα. I got tired very, very, very easily.

Ακόμα και ως και αυτή την ημέρα, δεν μπορώ να τρέξω 100 μέτρα,

δεν μπορώ να ανεβώ περισσότερους από δύο ορόφους χωρίς να κουραστώ. I can't walk up two flights of stairs without getting tired.

Δεν μπορούσα με τα άλλα τα παιδάκια όταν πηγαίναμε στο γυμναστήριο I couldn't keep up with the other kids.

να κάνουμε αυτό τον κύκλο που τρέχαμε γύρω-γύρω και κουραζόμουν, When we went to the gym and ran around the track,

και είχα πόνους, είχα μυϊκούς σπασμούς, είχα κράμπες, I got tired and had muscle spasms, cramps,

και οι ταμπέλες όμως πέφτανε βροχή. and the name-calling began.

«Το παιδί είναι τεμπέλης, το παιδί είναι αγύμναστος, "The boy is lazy." "The boy isn't athletic."

το παιδί είναι άσχετος, το παιδί δεν μπορεί». "The boy is useless." "The boy can't."

Κι εκεί ήταν και το πρώτο μου παρατσούκλι, ήμουν ο Χρήστος Άχρηστος. And here was my first nickname: "Christos Achristos," useless Christos.

Είναι αλήθεια. It's true.

(Χειροκρότημα) (Applause)

Σας ευχαριστώ. Thank you.

Αλλά όπως το νερό κυλάει ορμητικά, But just like a running stream,

αν βρει κάποιο φράγμα, σχηματίζει δύο ή περισσότερους παραποτάμους if it finds an obstacle, it splits into two or more streams

και δεν σταματάει να κυλάει. and doesn't stop flowing.

Έτσι λοιπόν ο παραπόταμος που επέλεξα εγώ, ήταν εκείνος της προσπάθειας. The stream that I chose was that of effort.

Οπότε αποφάσισα να γίνω αθλητής. So I decided to become an athlete, just because I couldn't.

Αφού λέω, δεν μπορώ, θα γίνω αθλητής.

Εδώ είμαι λοιπόν σε μια φωτογραφία στο σπίτι μου στη Σύρο, Here I am in a picture at my home in Syros,

όπου το είχα πιστέψει. and I had believed in it.

Εγώ πήγαινα τέσσερις φορές τη βδομάδα για μπάσκετ. I was going four times a week to basketball practice.

Το Σάββατο το πρωί πήγαινα στο ανοιχτό γυμναστήριο, On Saturday morning, I'd go to the open court,

και ήμουνα έτοιμος για να κατέβω με την Ελλάς Σύρου στο εφηβικό πρωτάθλημα. and I was ready to participate with Hellas Syros for the junior championship.

Είχαμε κάνει όλη την προετοιμασία όπως με όλα τα παιδιά, I had completed the warm up with all my teammates,

και μπαίνοντας για τον πρώτο αγώνα,

μετά από τέσσερα λεπτά, η εικόνα που θυμάμαι να βλέπω είναι αυτή. four minutes later, the picture I remember seeing was this:

Ήμουν ανάσκελα, έβλεπα φωτάκια, είχα 180 σφυγμούς, I was laying on my back; I was seeing lights;

και έλεγα ότι πάει... τον χάνουμε. and I thought, that's it, we're losing him.

Ήρθανε άνθρωποι, με μαζέψανε, People came and picked me up,

και τελικά καταλάβανε ότι το παιδί κάτι έχει, κάτι δεν πάει καλά. and finally, they realized that the boy has something, something isn't right.

Ξεκινήσαμε τα τουρ στα νοσοκομεία της Ελλάδος. We started touring the Greek hospitals.

Έχω διάφορες αστείες ιστορίες από εκεί. I have many funny stories to share about that.

Και κάποια στιγμή το 1997, όντας 15 χρόνων, And at some point in 1997, at 15 years old,

στο πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίο, at the University Hospital at Rio,

ένας γιατρός μπαίνει περιχαρής a doctor came in, full of joy,

και λέει, «Το βρήκα, το βρήκα, αυτό που έχει το παιδί. and said, "I found it. I found what's wrong with the boy.

Αν είναι αυτό, θα πρέπει να με κεράσετε». And if I'm right, you have to take me out for a treat."

Οπότε λέει ότι το παιδί έχει τη νόσο του McArdle, He says that the boy has McArdle's disease

και είναι το πρώτο κρούσμα στην Ελλάδα. and it's the first case in Greece.

Και είναι μια περίεργη μυοπάθεια, It's a strange muscular disease

η οποία καταλήγει στο εξής: that goes like this:

κάθε φορά που κουράζομαι, οι μύες μου καταστρέφονται. every time I get tired, my muscles get destroyed.

Οπότε η εντολή γιατρού ήτανε να μην κουράζομαι εφ' όρου ζωής. So the doctor's orders were not to get tired for the rest of my life.

Από τη μία ακούγεται ωραίο, On the one hand, this may sound great,

από την άλλη είναι και λίγο δύσκολο, οπότε... but on the other hand, it's a bit difficult, so -

Οι πληροφορίες ήταν λιγοστές. Information was scarce.

Δεν είχαμε ίντερνετ, να σας υπενθυμίσω εκείνη την εποχή, Let me remind you

για να βλέπουμε και να ξέρουμε, to check out and find out,

οπότε η πληροφορία που είχαμε και αυτό τελικά που μου είπανε, so the knowledge we had and what I was finally told

ήταν ότι μέχρι τα 30 αν δεν προσέχεις, θα μείνεις παράλυτος, was that if I wasn't careful, by the age of 30, I'd be paralyzed

γιατί οι μύες σου καταστρέφονται. because my muscles would have been destroyed.

Και είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο. And this is very difficult.

Είναι κάτι πάρα πολύ βαρύ για έναν άνθρωπο για να το σηκώσει αυτό. It is a very heavy load to bear.

Κάπου στα 15 λοιπόν λοιπόν σταμάτησα τον αθλητισμό, So at the age of 15, I stopped sports.

δεν ξέρω αν κάποιος από εδώ έχει μια παρόμοια τέτοια εμπειρία. I don't know if someone here has a similar experience.

Υπάρχουν μυϊκοί πόνοι, υπάρχουν κράμπες πάρα πολλές, υπάρχει πάρα πολλή ένταση, There is muscle pain, a lot of cramps, a lot of strain,

οπότε έπρεπε εγώ κάπως να εκτονώσω όλη αυτή την ενέργεια. so I had to vent all this energy somehow.

Και όταν το νερό κυλάει σας είπα και όταν βρίσκει κάποιο φράγμα, Just like the stream that flows and finds an obstacle,

δημιουργεί δύο ή περισσότερους παραποτάμους. it creates a couple of smaller streams.

Σίγουρα ένας ήταν αυτός της στεναχώριας, της θλίψης, της παραίτησης, For sure, one of these is that of sadness, grief, resignation,

αλλά ο άλλος ήταν αυτός της δημιουργίας. but the other one is that of creation.

Oπότε είπα να δημιουργήσω, και είπα να γράψω. So I said, "I will create. I will write."

Oπότε έκτοτε και από τότε για το καλό μου είχα αποσυνδέσει το μυαλό μου Since then, for my own good, I detached my mind

από τα χέρια, από τα πόδια και από κάθε τι δικό μου.

Και διάλεξα τη νόηση να με οδηγήσει στη χαρά, And I chose perception to lead me to joy,

αφήνοντας την ύλη σαν συνώνυμο του πόνου leaving behind matter as a synonym to pain.

και άνθισε το εγώ μου έξω από το σώμα μου, And my self blossomed, outside of my body,

στην Άνοιξη των ιδεών, μακριά από τον χειμώνα μου. in the spring of ideas, away from my winter.

Τη σκέψη μου είπα καθαρή και το σώμα το είπα βρόμικο, My thoughts I dubbed clean, my body dirty,

κι έμεινα να φιλονικώ με κάθε θέμα αρμονικό που ήταν θέμα φονικό. and I was left to fight with every hormonal issue,

Γιατί ήθελα ένα ωραίο σώμα αλλά ήξερα ότι αυτό σημαίνει και θάνατος, Because I wanted a nice body, but I knew that meant death.

ήξερα ότι σημαίνει 30 χρόνων παράλυτος. I knew it meant I'd be paralyzed at 30.

Κι έτσι μεγάλωσα μισώντας με, λυπώντας με, πονώντας με, φοβώντας με, So I grew up hating me, pitying me,

πως θα με καταλάβουνε κοιτώντας με,

και όντας με αγύμναστους μύες κάτω από το κεφάλι, having untrained muscles below the head.

ενίσχυσα πολύ την εσωτερική μου πάλη. I strengthened my inner battle.

Και πίσω από τα ρούχα μου έκρυβα την ντροπή μου, And under my clothes, I hid my shame, I hid my body.

κι έκρυβα το κορμί μου, προβάλλοντας τη φωνή μου

κι έκανα μουσική κι έγινα αποδεκτός στη μουσική κοινότητα.

Το σώμα μου αποκρύπτοντας, δείχνοντας την ψυχή μου. Concealing my body, revealing my soul.

Γιατί το σώμα μου με εμπόδιζε, δεν το αποδεχόμουν. Because my body hindered me, I couldn't accept it.

(Χειροκρότημα) (Applause)

Και μετά, και μετά έγινε κάτι, δε θυμάμαι. And then something happened. I can't remember what.

Νομίζω ότι ήταν ένας χωρισμός, αλήθεια δεν θυμάμαι, και είδα ένα μοτίβο. I think it was a break up. I can't remember.

Και είδα ότι άνθρωποι με αδικούσαν,

ότι οι άνθρωποι δεν με εκτιμούσαν και ότι με πρόδιδαν. that people didn't appreciate me, that they betrayed me.

Αλλά κατάλαβα ότι εγώ το έχω κάνει στον εαυτό μου. But I realized that I had done this to myself.

Εγώ δεν με εκτιμώ, εγώ με προδίδω, εγώ με αδικώ, γιατί είμαι μισός. I don't appreciate me, I betray me, I am unfair to me,

Γιατί έχω εγκρίνει το μισό μου μισό, κάποια στιγμή κουράστηκα να με μισώ. Because I approve only half of me,

Μισώ. Hating.

Γιατί η η οδύνη ήταν μεγάλη και το όφελος μικρό. Because the pain was great and the gain was small.

Γιατί το μίσος που έτρεφα για το δικό μου εγώ For the hatred I nourished for myself

είδα πως επεκτεινόταν και στον συνάνθρωπο. expanded to include my fellow man.

Γιατί αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, δεν μπορείς να αγαπήσεις κανένα. Because if you don't love yourself, you can't love anyone.

Και αν δεν αγαπήσεις κανένα, η ζωή δεν έχει νόημα. And if you don't love anyone, life has no meaning.

Για πρώτη φορά στη ζωή κατάλαβα For the first time I realized

ότι είχα αποσυνδεθεί από τους ανθρώπους, από τον κόσμο και από τη γη. that I was disconnected from people, from the world, and from the earth.

Και για να 'χω το τερπνόν μετά του ωφελίμου, So to achieve the best of both worlds,

διαχώρισα τον κόσμο μου από την ύπαρξή μου,

και τη φύση από τη φύση μου, και το σώμα από το χώμα μου, nature from my essence, my body from the earth,

και τη φωνή των πάντων από τη φωνή στο στόμα μου. and the universal voice from the voice in my mouth.

Και η φωνή όμως ήταν πάντα εκεί And the voice was always there,

και μου είπε ότι υπάρχει σύνδεση και η πρώτη σύνδεση γίνεται εσωτερικά and it told me that there's a connection,

και η δύναμη για αυτή τη σύνδεση λέγεται αποδοχή,

λέγεται συγχώρεση, λέγεται αγάπη. It's called forgiveness.

Οπότε θα ήθελα όλοι να κάνουμε τώρα μια υπέρβαση So I'd like us all to exceed ourselves.

και θα ήθελα ο καθένας να πιάσει το χέρι του διπλανού, I'd like each of us to hold our neighbor's hand,

δεξιά και αριστερά παρακαλώ. right and left, please.

Ας έρθουμε σε αυτή τη σύνδεση. Let us come to this connection.

Θέλω να αισθανθείτε το άγγιγμα, I want you to feel the touch.

θέλω να αισθανθείτε τον παλμό I want you to feel the pulse

που χτυπάει στο χέρι σας, beating in your hand.

θέλω να κλείσετε τα μάτια. I want you to close your eyes.

Είμαστε συνειδητότητες σε υλική μορφή, We are conscious beings in material form,

και ο καθένας μας έχει τον πόνο, έχει κάποια φωνή που λέει,

«Δεν αξίζεις. Δεν μπορείς. Δεν είσαι αρκετός», έχεις αυτό.

Αλλά είναι αυτός ο πόνος ο οποίος μας ενώνει στην ανθρώπινη φυλή, But it is this pain that unites us in the human race.

είναι το μόνο κοινό που έχουμε, ότι είμαστε όλοι άνθρωποι, It's the only thing we have in common:

και όλοι πονάμε. and we all feel pain.

Και αυτός ο πόνος μπορεί να γίνει δύναμη αρκεί να τον αποδεχθούμε. This pain can become strength as long as we accept it.

Επιλέγω τον πόνο μου, αγκαλιάζω τον πόνο μου, I choose my pain.

ευχαριστώ τον πόνο μου. I thank my pain.

Ένας πλανήτης, επτά δισεκατομμύρια και εγώ. One planet, seven billion and I.

Και όλα μοιάζουν γνώριμα, μόνιμα, όμορφα, ενωμένα, And everything seems familiar, stable, beautiful, connected,

χαρά, πόνος και δάκρυα, άυλο και υλικό, joy, pain and tears, intangible and material,

σώματα, ψυχές και κόσμος είναι όλα συνδεδεμένα. bodies, souls, and the world -

Πάρτε μια βαθιά ανάσα. Take a deep breath.

Εκπνεύστε, Exhale.

λέξεις, ιδέες, δυνατότητες. Words, ideas, possibilities -

Όλα ζουν μέσα μας. everything resides within us.

Ίσως τελικά να μην ήταν γραφτό να γίνω μπασκετμπολίστας, Perhaps it wasn't my destiny to become a basketball player.

ίσως να ήταν ένας δρόμος για τη δημιουργία. Perhaps it was a path to creation.

Συγχώρεσε, αποδέξου, αγάπα και προχώρα. Forgive, accept, love and continue.

Σπάσε τα τείχη. Break down the walls.

Δέξου την τύχη να είσαι άνθρωπος. Accept the advantage of being human.

Εχεις πρόσβαση στην ενέργεια που δημιουργεί κόσμους. You have access to the energy that creates worlds.

Ήρθα εδώ, ενώπιόν σας για να υποστηρίξω μια ιδέα, ότι οι στίχοι σώζουν ζωές. I came here before you

Εμένα με σώσανε. Σας ευχαριστώ Lyrics saved my life. Thank you.

(Χειροκρότημα) (Applause)