×

우리는 LingQ를 개선하기 위해서 쿠키를 사용합니다. 사이트를 방문함으로써 당신은 동의합니다 쿠키 정책.


image

TEDx Ελληνικά, From our hearts to the top of the world | Vanessa Archontidou - Christina Flampouri | TEDxAthens - YouTube

From our hearts to the top of the world | Vanessa Archontidou - Christina Flampouri | TEDxAthens - YouTube

Μετάφραση: Maria Pericleous Επιμέλεια: Chryssa R. Takahashi

Χριστίνα Φλαμπούρη: Όταν η ομάδα του TEDxAthens

μας κάλεσε για να συζητήσουμε για τη συμμετοχή μας εδώ,

τους ρώτησα: «Τι θέλετε να πούμε;»,

Και μου είπαν: «Θέλουμε να πείτε μόνο την ιστορία της ζωής σας».

Μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκα.

Εγώ είχα ετοιμαστεί να μιλήσω για ηγεσία,

για στοχοποίηση, για προσήλωση στον στόχο.

Είδα ότι δεν με παίρνει να διαπραγματευτώ παραπάνω,

και προχώρησα.

Πριν δεχτώ για τη συμμετοχή μου εδώ, ζήτησα μια μικρή χάρη.

Ζήτησα αν γίνεται η σκηνή που θα μιλήσουμε να μην είναι υπερυψωμένη.

Έχω ένα θέμα με την υψοφοβία μου και μου δημιουργεί έξτρα άγχος.

Όπως βλέπετε δέκτηκαν, και ήρθαμε εδώ.

Βανέσα Αρχοντίδου: Ήρθαμε λοιπόν,

και όπως βλέπετε πίσω στη φωτογραφία, αυτές είμαστε εμείς,

και είμαι σίγουρη ότι βλέποντας αυτή τη φωτογραφία

θα περιμένατε να δείτε, κάτω από αυτή τη φουσκωτή στολή,

τους γραμμωμένους κοιλιακούς μιας δια βίου αθλήτριας.

Συγγνώμη.

(Γέλια)

Δυστυχώς...

(Χειροκρότημα)

δεν είναι πολύ γραμμωμένοι οι κοιλιακοί μου,

και η αλήθεια είναι ότι είμαι 41 ετών

και πραγματικά θεωρούσα συνεχώς τον εαυτό μου έναν άνθρωπο

ο οποίος ήτανε κανονικός, - δεν είμαι αθλήτρια -

και είχα πολύ συνηθισμένα όνειρα.

Επειδή προέρχομαι από μια μικρομεσαία οικογένεια,

ήθελα πάντα να κάνω παιδιά, να έχω το δικό μου σπίτι,

να έχω μια καλή δουλειά.

Η αλήθεια είναι ότι μεγάλο μέρος της ζωής μου,

νομίζω γι' αυτό δεν έχω και καλούς κοιλιακούς,

το πέρασα σε καφετέριες, ειδικά της φοιτητικής μου ζωής,

όσοι έχετε πάει σε Ελληνικό πανεπιστήμιο

είμαι σίγουρη ότι έχετε αυτή την εικόνα στο μυαλό σας.

Έτσι λοιπόν κάποια στιγμή,

αφού πήγα στο πανεπιστήμιο και ήμουνα πολύ καλή φοιτήτρια,

βρήκα μια καταπληκτική δουλειά, άρχισα να δουλεύω πολύ μικρή,

και στα 27 μου ήμουνα ήδη στέλεχος σε πολυεθνική,

δουλεύοντας λίγες ώρες, τίποτα, 12-14 κάπου εκεί.

Έχοντας λοιπόν στο μυαλό μου ότι κάπως θέλω κι εγώ να ξεφύγω,

ακολούθησα μια φίλη, η οποία μου είπε:

«Πάμε με έναν ορειβατικό σύλλογο την Κυριακή μια εκδρομή;»

Και έτσι ξεκίνησε αυτό το παράλληλο κομμάτι της ζωής μου,

το λίγο ανηφορικό.

ΧΦ: Εγώ σε αντίθεση με τη Βανέσα ένοιωθα ότι ήμουνα πολύ ξεχωριστή.

Έβλεπα όταν ήμουν μικρή στην τηλεόραση τα παιδιά ταλέντα,

και ήμουνα σίγουρη ότι είμαι κι εγώ ένα απ' αυτά.

Και ότι έχω κάτι μοναδικό,

απλά δεν το είχα ανακαλύψει ακόμα.

Ίσως η υπέρμετρη αυτοπεποίθηση ερχόταν από το γεγονός

ότι μεγάλωσα σε μια γειτονιά που έμεναν δίπλα-δίπλα επτά οικογένειες:

η μητέρα μου με τις αδελφές της.

Επομένως πάντα είχα ένα από τα 13 ξαδέλφια μου

να βγω, να πάω έξω, να κάνω εκδρομές.

Ήμουνα σε ένα φουλ προστατευμένο περιβάλλον

όπου πάντα ήμουνα η κόρη του Αντώνη, η αδερφή του Φλαμπούρη,

η ξαδέλφη του Μπέη.

Ήταν ο ορισμός του comfort zone.

Όλοι με ξέρανε, κανείς δεν τολμούσε να με πειράξει,

κι εγώ το ευχαριστιόμουνα, ένοιωθα ένα είδος δύναμης, αυτοπεποίθησης.

Όλα τα άλλα στην ζωή μου αναμενόμενα: καλή μαθήτρια, καλή φοιτήτρια,

καλή δουλειά.

Κάποια στιγμή ξεκίνησα τα Σαββατοκύριακα

να κάνω το χόμπι μου, να κάνω ιστιοπλοΐα.

Και έλεγα ότι έχω ένα πολύ καλό work-life balance, όπως μου άρεσε να λέω.

ΒΑ: Βέβαια, πες, ιστιοπλοΐα ξεκίνησες γιατί είχες μαζί τους bodyguard κάθε φορά.

ΧΦ: Κάπως έτσι, ο πατέρας μου και ο μεγάλος μου αδερφός

είχαν ξεκινήσει ιστιοπλοΐα, επομένως με μύησαν στο άθλημα.

ΒΑ: Η αλήθεια είναι ότι όταν γνώρισα τη Χριστίνα είδα έναν άνθρωπο

ο οποίος ήταν ευαίσθητος, ήταν μια όμορφη κοπέλα, ντελικάτη,

καμιά φορά μπορώ να πω πολύ ντελικάτη για τα γούστα μου,

γιατί πραγματικά το χειρότερο πράγμα που μπορεί να κάνει κανείς στη Χριστίνα,

είναι να τη βάλει ας πούμε να πει τη λέξη μαλακίες μπροστά στο κοινό.

ΧΦ: Μην το κάνεις, δεν θα το πω.

ΒΑ: Εγώ αντιθέτως θεωρούσα ότι είμαι λίγο περισσότερο αντράκι,

και δεν μπορούσα να φανταστώ

ότι η Χριστίνα είχε τόσο μεγάλη δύναμη μέσα της.

Για να σας δώσω να καταλάβετε,

το αντράκι τα βρήκε λίγο σκούρα όταν έκανα το πρώτο μου παιδί,

και ξαφνικά άρχισα να νομίζω ότι η ζωή μου έχει τελειώσει,

ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω κάτι πραγματικά για τον εαυτό μου.

Και ότι πια ήμουνα πάρα πολύ χάλια,

δεν αισθανόμουνα καλά.

Έλεγα στη μητέρα μου και στις φίλες μου ότι δεν αισθανόμουνα καλά,

και μου λέγανε μην ανησυχείς κοπέλα μου, μην ανησυχείς, θα συνηθίσεις,

είναι οι πρώτοι μήνες, έτσι είναι το μωρό,

θα συνηθίσεις, όλα θα αρχίσουν να πηγαίνουν καλύτερα.

Βέβαια, πρέπει να πω ότι το καλύτερα έχει αφετηρία το καλά,

κι εγώ σίγουρα δεν ήμουνα καλά, όταν λοιπόν άρχιζα να σκέφτομαι

για ποιο λόγο δεν είσαι καλά, και προσπαθούσα αντικειμενικά να δω,

γιατί δεν είσαι καλά;

Έχεις έναν στοργικό σύζυγο, έχεις ένα υγιέστατο αγοράκι,

έχεις μια καταπληκτική δουλειά,

δηλαδή τι είναι αυτό που σου λείπει και δεν αισθάνεσαι καλά,

τι είναι αυτό το ανικανοποίητο που αισθάνεσαι;

Δεν μπορούσα να το βρω, και έτσι ξεκίνησα να έχω ενοχές,

ήμουνα ένας αχάριστος άνθρωπος, αυτό είχα καταλήξει να πιστεύω,

και ξεκίνησα το συναίσθημα αυτό της συνήθειας.

ΧΦ: Εγώ πάλι, πρώτη φορά που έκανα κάτι εκτός συνήθειας,

ήταν όταν ο ξάδερφος μου ο Δημήτρης

μου ζήτησε να πάμε μια εκδρομή αναρρίχησης.

Ήτανε μια δραματική μέρα για μένα,

με το που έπιανα τον βράχο και απομάκρυνα τα πόδια μου από το έδαφος,

με έλουζε κρύος ιδρώτας, η καρδιά μου χτύπαγε τόσο δυνατά από τον φόβο μου

που ένοιωθα ότι θα σταματήσει.

Δεν ξέρω γιατί, γιατί φοβόμουν τόσο πολύ,

ίσως με επηρέασαν οι εφτά θείες που σας έλεγα,

είχαν όλες υψοφοβία.

Κάθε φορά όταν πήγαινα στην άκρη μιας ταράτσας ενός μπαλκονιού,

ήτανε σαν να άκουγα μια φωνή που φώναζε:

ΒΑ: Χριστίνα, μη! ΧΦ: Κάπως έτσι.

Και ακόμα μέχρι τώρα, κάθε φορά όταν πάω

στην άκρη μιας ταράτσας, στην άκρη μιας πλαγιάς, την ακούω.

Αποφάσισα να το καταπολεμήσω.

Γύρισα ξανά στο βουνό, προσπαθώντας να ξεπεράσω τον φόβο μου.

Πάντα όμως με τον ξάδερφό μου.

Όταν κουραζόμουν, ήταν εκεί και μου έπαιρνε τον σάκο.

Όταν φοβόμουν, μου έπιανε το χέρι να κάνουμε μαζί το βήμα.

Πάντα μαζί και μόνο μαζί του.

Όταν δεν μπορούσε να έρθει μαζί μου στο βουνό, έμενα σπίτι.

Δεν ένοιωθα τόσο δυνατή για να κάνω το βήμα μόνη μου.

ΒΑ: Τη Χριστίνα την γνώρισα στη Μαλαισία,

εννοείται με τον ξάδερφό της, και με φίλους της γύρω-γύρω.

ΧΦ: Βασικά, ήμασταν μια καταπληκτική παρέα.

Είχαμε πάει στη Μαλαισία με ένα γκρουπ.

Όπως καταλαβαίνετε, δεν είχα καμία διάθεση να γνωρίσω ανθρώπους εκτός της παρέας μου.

Παρόλα αυτά που έκανε εντύπωση η Βανέσα.

Είδα μια όμορφη, δυναμική γυναίκα,

μόνη της, στην άλλη άκρη του κόσμου.

Φαινόταν φυσιολογική.

Παρόλα αυτά, σκέφτηκα ότι ή γεροντοκόρη είναι, ή ζωντοχήρα.

Και έτσι πήγα και της μίλησα.

Τελικά, ήταν μια χαρά παιδί, και έγινε αμέσως μέλος της ομάδας μας.

ΒΑ: Για να πω κι εγώ τη δική μου ιστορία,

δεν είχε πάρα πολύ άδικο η Χριστίνα.

Δεν είναι πολύ φυσιολογικό για μια γυναίκα

να πηγαίνει μόνη της με αγνώστους στην άκρη του κόσμου,

αλλά η ιστορία έχει κάπως έτσι.

Όταν γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί,

αποφασίσαμε με τον άντρα μου να κάνουμε σαν ζευγάρι κάποια πράγματα

για να διατηρήσουμε τη σχέση μας.

Το κάνουν τα περισσότερα ζευγάρια αυτό; Δεν ξέρω.

Αποφασίσαμε λοιπόν

αφού μας αρέσει η ορειβασία, αφού μας αρέσουν τα ταξίδια,

μία φορά τον χρόνο να κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι,

και να έχει μια διάσταση ορειβατική.

Ξεκινήσαμε, πήγαμε το 2009 στην Ισλανδία,

το 2010 πήγαμε στο Νεπάλ, στο Μπέις Κάμπ,

και μετά γεννήθηκε και το δεύτερό μου παιδί,

αλλά συνεχίσαμε εμείς, ακάθεκτοι, με δύο παιδιά,

το 2012 πήγαμε στο Μάτερχορν,

που νομίζω το ξέρετε όλοι,

όχι επειδή κάνετε ορειβασία αλλά γιατί είναι πάνω στην Toblerone,

είναι το σηματάκι της Toblerone, όλοι τρώτε σοκολάτες φαντάζομαι.

Στο Κιλιμάντζαρο, ήμασταν γενικότερα μια ομάδα,

στο μυαλό μου το είχα ότι είμαστε μια δεμένη ομάδα

και ήμουνα πολύ περήφανη γι' αυτό.

Μέχρι το 2015,

που εκεί ένας φίλος του τού είπε:

«Τι ωραία θα ήταν να κάνουμε ένα ταξίδι στην Αμερική».

Να κάνουμε, το είχα εκλάβει εγώ, βέβαια,

διότι εκεί, όταν ονειρευόμουν ότι θα πήγαιναν για αναρριχήσεις,

για Γιέλοουστόουν,

για πράγματα τα οποία θα ήτανε φοβερά και τρομερά,

ανακάλυψα ότι δεν ήμουνα το ισότιμο μέλος της ομάδας

που είχα μέσα στο μυαλό μου, αλλά ήμουνα ένα βάρος.

ΧΦ: Για τον άντρα της - λάθος του μεγάλο!

Συνέχισε.

ΒΑ: Η αλήθεια είναι,

για να τον δικαιολογήσω τον άνθρωπο,

είχα πάρει κιλά σε σχέση με την προ-εγκυμοσύνης εποχή,

αλλά το να με πούνε βάρος το έφερα βαρέως.

Οπότε είχα μια επιλογή.

Γιατί πρέπει να πω, να το ξεκαθαρίσω σε σας τουλάχιστον που με ακούτε,

ότι εγώ ανέβαινα βουνά, όχι για να ακολουθήσω τον άντρα μου,

ανέβαινα βουνά γιατί τα έβλεπα στα όνειρά μου,

ήτανε για μένα ο υπέρτατος σκοπός.

Το περίμενα μία φορά τον χρόνο.

Δυστυχώς όμως,

σε εκείνη τη χρονική στιγμή είχα μόνο μία επιλογή.

Ή θα πήγαινα μόνη μου,

οπουδήποτε είχα να πάω,

ή αργά ή γρήγορα θα γινόμουνα ζωντοχήρα.

ΧΦ: Και ευτυχώς ήρθε!

Και όταν γυρίσαμε από εκείνη την εκδρομή στη Μαλαισία,

συνέχισε η καινούρια παρέα να βγαίνει.

Θυμάμαι είχαμε βγει ένα βράδυ κάπου στο Κουκάκι, για τσίπουρα,

- μόνο η Βανέσα έπινε ούζο -

και ένας φίλος μας, ο φίλος μας ο Φώτης, μοιράστηκε το όνειρό του.

Μάς είπε ότι θέλει να ανέβει στην ψηλότερη κορφή της νοτίου Αμερικής.

ΒΑ: Η αλήθεια είναι ότι σε εκείνο το συγκεκριμένο

ουζοτσιπουροκαταστασο-περίεργο

ήταν και κάποιοι φίλοι μου από τον ορειβατικό σύλλογο,

και ξέρανε για το συγκεκριμένο βουνό.

Ξέρανε ότι εκεί πηγαίνανε μόνο έμπειροι ορειβάτες,

και σίγουρα ήταν ένα βουνό πάρα πολύ ακριβό για τα γούστα μας.

Η αλήθεια είναι ότι άρχισε σιγά-σιγά να ξεφεύγει η συζήτηση,

μέχρι που ο Φώτης είπε, «Λοιπόν, τελικά ποιος είναι μέσα γι' αυτό το ταξίδι;»

Και η πρώτη που είπε το ναι ήταν η Χριστίνα.

ΧΦ: Ναι, είπα το ναι, γιατί απλά δεν είχα ακούσει τίποτα

από όλη την περιγραφή για το τι χρειάζεται για να πας σε αυτό το βουνό.

Απλά είχα στον νου μου μια νέα ορειβατική εμπειρία,

είχα στάνταρ ότι θα έρθει μαζί ο ξάδερφος μου που θα με προστατεύει,

άρα, γιατί να έλεγα όχι;

Εκείνη τη φορά όμως δεν κατάφερε να έρθει μαζί μου

και ήταν η πρώτη αποστολή που θα έκανα κάτι μόνη μου.

Ή έτσι ένοιωθα: μόνη μου.

Ιδίως όταν έβλεπα το απέραντο κενό,

κι εγώ έπρεπε να κάνω το βήμα.

Χιλιάδες σκέψεις πέρναγαν από το μυαλό μου,

έβλεπα σαν να ήταν ένα ανθρωπάκι και να μου έλεγε: «Χριστίνα,

γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου;

Μην το κάνεις, μην πιέζεσαι,

βάλε τα κλάματα, κάποιος θα βρεθεί και θα έρθει να σε βοηθήσει».

Και από την άλλη ένα άλλο ανθρωπάκι να μου λέει, «Έλα Χριστίνα, μπορείς.

Μπορείς να το κάνεις, όλα στο μυαλό σου είναι.

Είναι απλά, ένα βήμα μπροστά, πέντε εκατοστά μπροστά,

30 μοίρες δεξιά, κινήσου γρήγορα και θα το περάσεις».

Το 'κανα.

Και αυτή η στιγμή ήταν μαγική.

Κάθε φορά που ξεπερνάω τα όριά μου,

την άλλη φορά είναι μεγαλύτερα.

Και αυτό έγινε για μένα ένας εθισμός.

Η ψηλότερη κορφή της Νοτίου Αμερικής έφερε την ψηλότερη κορφή της Ευρώπης.

Την ψηλότερη κορφή της Αφρικής,

και τέλος την ψηλότερη κορφή της βορείου Αμερικής, στην Αλάσκα.

ΒΑ: Και εδώ πρέπει να σας πω κάτι για αυτή τη φωτογραφία,

θα ήθελα να σας πω ότι αυτή η φωτογραφία είναι φωτοσοπιαρισμένη,

δεν θέλω να πάει όμως ο νους σας στο κακό,

να θεωρήσετε ότι δεν είμαστε στην ψηλότερη κορφή της Αλάσκας,

και ότι είμαστε κάπου στη Μύκονο και πίνουμε κάτι.

Αλλά αυτά θα σας τα πω αργότερα.

Βασικά, δεν ξέρω αν ξέρετε όλοι ότι εμείς εκτός από αλπινίστριες

είμαστε και marketeers.

Και το λέω αυτό εδώ γιατί συνήθως όλοι όσοι δουλεύουν σε διευθυντικές θέσεις

- δεν ξέρω πόσοι είστε εδώ που το κάνετε αυτό,

να δουλεύετε σε τέτοιες θέσεις -

αλλά έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας

μια εικόνα και μια φωνούλα, εκνευριστική συνήθως,

που μας λέει, λοιπόν, ωραία, κάναμε αυτό, κάναμε αυτό,

τώρα τα επόμενα βήματα ποια είναι;

Και η αλήθεια είναι, όταν αρχίζουν τα επόμενα βήματα,

ξεκινάμε να έχουμε όλα αυτά τα πώς και τα γιατί,

και εκεί αρχίζουν λίγο τα δύσκολα.

ΧΦ: Και το γιατί, δεν σας το κρύβω, το έχω αναρωτηθεί πάρα πολλές φορές.

Ειδικά όταν 4 Ιουλίου ανεβαίναμε ένα βουνό στην Αλάσκα,

αντί να είμαστε σε μια ξαπλώστρα στη Μύκονο, στην Πάρο,

στη Σαλαμίνα βρε αδερφέ,

και αντί να ιδρώνουμε από τον ήλιο,

να ιδρώνουμε γιατί έχουμε να κάνουμε ένα ακόμα βαρύ,

ασήκωτο μπορώ να πω, βήμα, που θα μας έφερνε πιο κοντά στην κορφή,

ναι, νομίζω χίλιες φορές το λεπτό πέρναγε από το μυαλό μου:

«Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου;»

ΒΑ: Εδώ νομίζω όλοι κρέμεστε απ' τα χείλη μας,

περιμένετε τώρα να σας πούμε το γιατί.

Η αλήθεια βέβαια είναι

ότι δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε, και εδώ θα ήθελα λίγο να με βοηθήσετε.

Να, εσείς κύριε, θα ήθελα να μου πείτε ποια ήταν η πιο έντονη στιγμή της ζωής σας

και γιατί.

Παύση.

Είμαι σίγουρη ότι αυτή τη στιγμή,

στο μυαλό σας έχετε ποια είναι η πιο έντονη στιγμή,

αλλά τώρα που πάτε να το πείτε μέσα σε τόσο κόσμο,

δεν βγαίνει τόσο εύκολα.

Σίγουρα όταν κάτι το αισθάνεσαι εδώ,

το αισθάνεσαι όμως, είναι συναίσθημα, όταν πας να το περιγράψεις

δεν είναι κάτι το οποίο βγαίνει με λόγια, είναι κάτι που μένει εδώ.

Είναι κάτι σαν το θέλω, θέλω, θέλω, που κάνουν τα πεντάχρονα.

«Γιατί το θες βρε παιδί μου;» «Μμμμ...»

Έτσι αισθανόμασταν και μεις.

Το μόνο που είχαμε καταλάβει ήτανε ότι αυτό το πράγμα που θέλαμε,

αυτός ο στόχος, ήταν το μόνο πράγμα που μας έκανε να αισθανόμαστε πιο ζωντανές.

Αλλά δεν μπορούσαμε να το περιγράψουμε και εκεί ξεκίνησε η όλη απελπισία,

λέγαμε θέλουμε κάτι το Μμμμ, δεν μπορούμε να το περιγράψουμε,

κανείς δεν πρόκειται να μας καταλάβει.

ΧΦ: Και όντως, το έχουμε συζητήσει με πάρα πολλούς,

και σχεδόν κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι αισθανόμαστε όταν κατακτούμε μια κορφή.

Είμαι σίγουρη ότι όλοι όμως μπορείτε να καταλάβετε αυτό το συναίσθημα

το να θες κάτι πάρα πολύ,

και όλοι να νομίζουν ότι δεν μπορείς να τα καταφέρεις.

ΒΑ: Μια γυναίκα δεν μπορεί να ανέβει σε μια ψηλή κορφή

χωρίς τη βοήθεια ενός άντρα.

ΧΦ: Μια γυναίκα δεν μπορεί, όταν έχει παιδιά,

να κυνηγάει δικούς της, προσωπικούς στόχους.

ΒΑ: Αν δεν έχεις πτυχίο, δεν μπορείς να βρεις μια καλή δουλειά με τίποτα.

Και γενικότερα, θα επιστρέψω, γιατί αυτό ήταν το σημαντικό,

μια γυναίκα δεν μπορεί να ανέβει μια ψηλή κορφή

χωρίς τη βοήθεια ενός άντρα, μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι, Χριστίνα!

ΧΦ: Αυτό ακριβώς λέγανε για μένα, όταν πήγαμε στην αποστολή στην Αλάσκα.

Φίλοι, γνωστοί, δάσκαλοι, μου λέγανε, μην πας.

Είσαι πολύ μικρή, δεν θα τα καταφέρεις.

Δεν έχεις εμπειρία,

δεν έχεις κάποιον δάσκαλο μαζί σου για να σε βοηθήσει.

ΒΑ: Ναι, η αλήθεια ήταν ότι δεν ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα,

ένα από τα άλλα προβλήματα τα οποία είχαμε ήταν ότι...

ΧΦ : Πρόβλημα, εντάξει.

ΒΑ: Ναι, δεν ήταν μόνο αυτή η κριτική, γιατί ένα από τα άλλα θέματα που είχαμε

ήτανε ότι στην Αλάσκα δεν είχε πάει καμία άλλη Ελληνίδα.

Όταν λοιπόν οι άνθρωποι από την ομάδα

άκουγαν ότι σε περίπτωση που τα καταφέρουμε

μία από τις δυο μας θα ήτανε η πρώτη Ελληνίδα

που θα ανέβαινε στην κορυφή της βορείου Αμερικής,

στην Αλάσκα.

Μας λέγανε τότε όλοι κοροϊδευτικά, τρολλάροντας και όλα αυτά,

«Καλά, κορίτσια, θα έχετε μαλλιοτραβήγματα στην κορυφή».

ΧΦ: Παρ' όλα αυτά δεν το είχαμε συζητήσει ποτέ με τη Βανέσα.

Και έτσι πέρασαν περίπου τρεις, τρεισήμισι εβδομάδες,

μέσα στο βουνό, προσπαθώντας να κατακτήσουμε τη συγκεκριμένη κορφή.

Τρεις εβδομάδες που είχε

ό,τι μπορείτε να φανταστείτε ή να έχετε δει σε αντίστοιχες ταινίες.

Είχε κούραση, είχε πόνο, θερμοκρασίες που έφτασαν μέχρι -30 βαθμούς,

χιονοθύελλες, παγετώνες,

που κυριολεκτικά σπάγαν κάτω από τα πόδια μας την ώρα που προχωράγαμε.

Και είμαι μόλις ενάμισι μέτρο κάτω από την κορφή.

Ήθελα τόσο πολύ να πατήσω αυτή την κορφή.

Ήθελα τόσο πολύ το outsider να πατήσει αυτή την κορφή!

Παίρνω μια βαθειά ανάσα,

κοιτάζω την κορφή, και λίγα μέτρα πίσω μου τη Βανέσα.

Την περίμενα.

Πιαστήκαμε χέρι-χέρι, κάναμε μαζί το βήμα στην κορφή.

Δεν ήμουνα εγώ.

(Χειροκρότημα)

Δεν ήταν η Βανέσα, ήμασταν μαζί.

(Χειροκρότημα)

Κάθε πρωί, ξυπνάω με έναν στόχο καρφωμένο στο κεφάλι μου.

Πλέον τον ξέρουν όλοι.

Πλέον το έχω αποδεχτεί ανοικτά.

ΒΑ: Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ,

μου πήρε χρόνο να το αποδεχτώ ανοικτά, γιατί μεγάλωσα στην εποχή που λέγανε

μην το πεις πουθενά, μην το πεις στη θεία σου,

αν το μάθουν τα ξαδέρφια σου θα σε κουτσομπολέψουν δεν το ξέρεις;

Τώρα, άμα δεν μπορούσα να εμπιστευτώ τα ξαδέρφια μου,

πώς μπορούσα να εμπιστευτώ μια άγνωστη, έναν άγνωστο.

Η αλήθεια είναι ότι όταν κάτι φοβάσαι πολύ,

γιατί ακόμα φοβάμαι το τι θα πει ο κόσμος,

ο φόβος αυτός όταν τον περνάς μαζί με κάποιον άλλον, μοιράζεται.

ΧΦ: Κάθε βράδυ βλέπω πάντα το ίδιο όνειρο.

Με βλέπω να αντικρίζω την κορφή του Έβερεστ.

Είμαι μόλις μια-δυο ώρες

(Χειροκρότημα)

πίσω από την κορφή.

ΒΑ: Κι εγώ βλέπω κρεμαστές γέφυρες, βλέπω σημαιάκια Νεπαλέζικα,

βλέπω την κορυφή, εκεί μπροστά, εκεί, ενάμισι μέτρο ακόμα.

ΧΦ: Δεν είμαι μόνη μου, φωνάζω «Φτάνουμε».

Είμαστε κοντά.

ΒΑ: Πάντα είναι κάποιος δίπλα μου.

Στην ίδια σκηνή, δεμένος στο ίδιο σκοινί.

Δεν είναι ο σύντροφος της ζωής μου, είναι η Χριστίνα.

(Χειροκρότημα)

ΧΦ: Ευχαριστούμε.

(Χειροκρότημα)


From our hearts to the top of the world | Vanessa Archontidou - Christina Flampouri | TEDxAthens - YouTube From our hearts to the top of the world | Vanessa Archontidou - Christina Flampouri | TEDxAthens - YouTube

Μετάφραση: Maria Pericleous Επιμέλεια: Chryssa R. Takahashi

Χριστίνα Φλαμπούρη: Όταν η ομάδα του TEDxAthens Christina Flabouri: When the TEDxAthens team

μας κάλεσε για να συζητήσουμε για τη συμμετοχή μας εδώ, invited us to discuss our participation here,

τους ρώτησα: «Τι θέλετε να πούμε;», I asked: "What do you want us to say?"

Και μου είπαν: «Θέλουμε να πείτε μόνο την ιστορία της ζωής σας». and they said: "We just want you to tell your life story".

Μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκα. I was disappointed.

Εγώ είχα ετοιμαστεί να μιλήσω για ηγεσία, I was prepared to talk about leadership,

για στοχοποίηση, για προσήλωση στον στόχο. about setting and focusing on goals.

Είδα ότι δεν με παίρνει να διαπραγματευτώ παραπάνω, I realized I couldn't negotiate more,

και προχώρησα. so I proceeded.

Πριν δεχτώ για τη συμμετοχή μου εδώ, ζήτησα μια μικρή χάρη. Before confirming my participation, I asked for a small favour.

Ζήτησα αν γίνεται η σκηνή που θα μιλήσουμε να μην είναι υπερυψωμένη.

Έχω ένα θέμα με την υψοφοβία μου και μου δημιουργεί έξτρα άγχος.

Όπως βλέπετε δέκτηκαν, και ήρθαμε εδώ. As you can see they agreed, and here we are.

Βανέσα Αρχοντίδου: Ήρθαμε λοιπόν, Vanessa Archontidou: So here we are,

και όπως βλέπετε πίσω στη φωτογραφία, αυτές είμαστε εμείς, and as you see in the photo behind us, that's us,

και είμαι σίγουρη ότι βλέποντας αυτή τη φωτογραφία and I am sure that looking at this photo,

θα περιμένατε να δείτε, κάτω από αυτή τη φουσκωτή στολή, you would expect to see, under the padded outfit,

τους γραμμωμένους κοιλιακούς μιας δια βίου αθλήτριας. the well-shaped abdominal muscles of a life-long athlete.

Συγγνώμη. Sorry.

(Γέλια) (Laughter)

Δυστυχώς... Unfortunately ...

(Χειροκρότημα) (Applause)

δεν είναι πολύ γραμμωμένοι οι κοιλιακοί μου, my abdominals are not in shape,

και η αλήθεια είναι ότι είμαι 41 ετών and the truth is that I am 41 years old

και πραγματικά θεωρούσα συνεχώς τον εαυτό μου έναν άνθρωπο and I have always considered myself to be an average person -

ο οποίος ήτανε κανονικός, - δεν είμαι αθλήτρια -

και είχα πολύ συνηθισμένα όνειρα. with very ordinary dreams.

Επειδή προέρχομαι από μια μικρομεσαία οικογένεια, Coming from a middle-class family,

ήθελα πάντα να κάνω παιδιά, να έχω το δικό μου σπίτι, I always wanted to have kids, to have my own house

να έχω μια καλή δουλειά. and a good job.

Η αλήθεια είναι ότι μεγάλο μέρος της ζωής μου, The truth is that a big part of my life -

νομίζω γι' αυτό δεν έχω και καλούς κοιλιακούς, probably the reason why my tummy is not muscly -

το πέρασα σε καφετέριες, ειδικά της φοιτητικής μου ζωής, was spent in cafes, especially while at university,

όσοι έχετε πάει σε Ελληνικό πανεπιστήμιο those of you who studied at a Greek university

είμαι σίγουρη ότι έχετε αυτή την εικόνα στο μυαλό σας. will have this image in your head.

Έτσι λοιπόν κάποια στιγμή, At some point,

αφού πήγα στο πανεπιστήμιο και ήμουνα πολύ καλή φοιτήτρια, when I completed my studies with very good grades,

βρήκα μια καταπληκτική δουλειά, άρχισα να δουλεύω πολύ μικρή, I found an amazing job, I started working very young,

και στα 27 μου ήμουνα ήδη στέλεχος σε πολυεθνική, at 27 I was already a partner at a multinational company,

δουλεύοντας λίγες ώρες, τίποτα, 12-14 κάπου εκεί. working very few hours, nothing extreme, around 12- 14.

Έχοντας λοιπόν στο μυαλό μου ότι κάπως θέλω κι εγώ να ξεφύγω, I needed a way to relax,

ακολούθησα μια φίλη, η οποία μου είπε: so I went along with a friend who suggested:

«Πάμε με έναν ορειβατικό σύλλογο την Κυριακή μια εκδρομή;» "Shall we go to an excursion with a hiking club on Sunday?"

Και έτσι ξεκίνησε αυτό το παράλληλο κομμάτι της ζωής μου, And that's how this parallel part of my life started,

το λίγο ανηφορικό. the uphill one.

ΧΦ: Εγώ σε αντίθεση με τη Βανέσα ένοιωθα ότι ήμουνα πολύ ξεχωριστή. CF: Unlike Vanessa, I felt very special.

Έβλεπα όταν ήμουν μικρή στην τηλεόραση τα παιδιά ταλέντα, As a child, I used to watch those child prodigies on TV,

και ήμουνα σίγουρη ότι είμαι κι εγώ ένα απ' αυτά. and I was convinced I was like them.

Και ότι έχω κάτι μοναδικό, And that there was something unique about me

απλά δεν το είχα ανακαλύψει ακόμα. I just hadn't discovered what it was yet.

Ίσως η υπέρμετρη αυτοπεποίθηση ερχόταν από το γεγονός This over-confidence was probably due to the fact that

ότι μεγάλωσα σε μια γειτονιά που έμεναν δίπλα-δίπλα επτά οικογένειες: I grew up in a neighbourhood where seven families were living nearby:

η μητέρα μου με τις αδελφές της. my mother and her sisters.

Επομένως πάντα είχα ένα από τα 13 ξαδέλφια μου As a result, I always had one of my 13 cousins

να βγω, να πάω έξω, να κάνω εκδρομές. to go out, play, travel.

Ήμουνα σε ένα φουλ προστατευμένο περιβάλλον I was in a fully protected environment

όπου πάντα ήμουνα η κόρη του Αντώνη, η αδερφή του Φλαμπούρη, where I was the daughter of Antonis, the sister of Flabouris,

η ξαδέλφη του Μπέη. the cousin of Mpei.

Ήταν ο ορισμός του comfort zone. I lived within the ultimate comfort zone.

Όλοι με ξέρανε, κανείς δεν τολμούσε να με πειράξει,

κι εγώ το ευχαριστιόμουνα, ένοιωθα ένα είδος δύναμης, αυτοπεποίθησης. and I was enjoying it, I was feeling a sense of power, of confidence.

Όλα τα άλλα στην ζωή μου αναμενόμενα: καλή μαθήτρια, καλή φοιτήτρια, All the rest in my life was as expected: I was a good pupil, then a good student,

καλή δουλειά. I got a good job.

Κάποια στιγμή ξεκίνησα τα Σαββατοκύριακα On weekends I started practicing my hobby, sailing.

να κάνω το χόμπι μου, να κάνω ιστιοπλοΐα.

Και έλεγα ότι έχω ένα πολύ καλό work-life balance, όπως μου άρεσε να λέω. And I liked to think that I had a very good work-life balance.

ΒΑ: Βέβαια, πες, ιστιοπλοΐα ξεκίνησες γιατί είχες μαζί τους bodyguard κάθε φορά. VA: Don't forget that you started sailing because you had your bodyguards.

ΧΦ: Κάπως έτσι, ο πατέρας μου και ο μεγάλος μου αδερφός CF: Something like that, my father and older brother

είχαν ξεκινήσει ιστιοπλοΐα, επομένως με μύησαν στο άθλημα. had started sailing, so they introduced me to this sport.

ΒΑ: Η αλήθεια είναι ότι όταν γνώρισα τη Χριστίνα είδα έναν άνθρωπο VA: The truth is, when I met Christina,

ο οποίος ήταν ευαίσθητος, ήταν μια όμορφη κοπέλα, ντελικάτη,

καμιά φορά μπορώ να πω πολύ ντελικάτη για τα γούστα μου, but sometimes she seemed too lady-like:

γιατί πραγματικά το χειρότερο πράγμα που μπορεί να κάνει κανείς στη Χριστίνα, the worst thing one could do to Christina,

είναι να τη βάλει ας πούμε να πει τη λέξη μαλακίες μπροστά στο κοινό. was to make her say the word "bullshit" in front of an audience.

ΧΦ: Μην το κάνεις, δεν θα το πω. CF: Don't do that, I won't say it.

ΒΑ: Εγώ αντιθέτως θεωρούσα ότι είμαι λίγο περισσότερο αντράκι, VA: By contrast, I believed myself to be tough,

και δεν μπορούσα να φανταστώ and I didn't expect Christina to have such hidden strength.

ότι η Χριστίνα είχε τόσο μεγάλη δύναμη μέσα της.

Για να σας δώσω να καταλάβετε, To give you an idea, although I was tough,

το αντράκι τα βρήκε λίγο σκούρα όταν έκανα το πρώτο μου παιδί,

και ξαφνικά άρχισα να νομίζω ότι η ζωή μου έχει τελειώσει, and I suddenly started thinking that my life was over,

ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω κάτι πραγματικά για τον εαυτό μου. that I would never again be able to do something for myself.

Και ότι πια ήμουνα πάρα πολύ χάλια, I was a complete mess,

δεν αισθανόμουνα καλά. something didn't feel right.

Έλεγα στη μητέρα μου και στις φίλες μου ότι δεν αισθανόμουνα καλά, I told my mother and my friends that something wasn't right,

και μου λέγανε μην ανησυχείς κοπέλα μου, μην ανησυχείς, θα συνηθίσεις,

είναι οι πρώτοι μήνες, έτσι είναι το μωρό, it's just the first few months, that's how it is with a baby,

θα συνηθίσεις, όλα θα αρχίσουν να πηγαίνουν καλύτερα. you will get used to it, things will get better".

Βέβαια, πρέπει να πω ότι το καλύτερα έχει αφετηρία το καλά, Having said that, "better" is an improvement on "well"

κι εγώ σίγουρα δεν ήμουνα καλά, όταν λοιπόν άρχιζα να σκέφτομαι and I wasn't well at all, so when I started to wonder

για ποιο λόγο δεν είσαι καλά, και προσπαθούσα αντικειμενικά να δω, why I was not happy, and tried to look at it objectively,

γιατί δεν είσαι καλά; why was I not happy?

Έχεις έναν στοργικό σύζυγο, έχεις ένα υγιέστατο αγοράκι, I have a loving husband, a healthy baby boy,

έχεις μια καταπληκτική δουλειά, a fantastic job,

δηλαδή τι είναι αυτό που σου λείπει και δεν αισθάνεσαι καλά, what's missing, why aren't I happy?

τι είναι αυτό το ανικανοποίητο που αισθάνεσαι; Why do I feel unfulfilled?

Δεν μπορούσα να το βρω, και έτσι ξεκίνησα να έχω ενοχές, I couldn't figure it out, so I started feeling guilty.

ήμουνα ένας αχάριστος άνθρωπος, αυτό είχα καταλήξει να πιστεύω, I reached the conclusion that I must be an ungrateful person,

και ξεκίνησα το συναίσθημα αυτό της συνήθειας. and fell into a routine.

ΧΦ: Εγώ πάλι, πρώτη φορά που έκανα κάτι εκτός συνήθειας, CF: The first time I did something out of the ordinary for me,

ήταν όταν ο ξάδερφος μου ο Δημήτρης

μου ζήτησε να πάμε μια εκδρομή αναρρίχησης. asked me to go on a climbing excursion.

Ήτανε μια δραματική μέρα για μένα, It was a terrifying day for me,

με το που έπιανα τον βράχο και απομάκρυνα τα πόδια μου από το έδαφος, the moment I grabbed a rock and my feet left the ground,

με έλουζε κρύος ιδρώτας, η καρδιά μου χτύπαγε τόσο δυνατά από τον φόβο μου I freaked out,

που ένοιωθα ότι θα σταματήσει.

Δεν ξέρω γιατί, γιατί φοβόμουν τόσο πολύ, I don't know why I was that scared,

ίσως με επηρέασαν οι εφτά θείες που σας έλεγα, perhaps it was the influence of the seven aunts I mentioned,

είχαν όλες υψοφοβία. who all had a fear of heights.

Κάθε φορά όταν πήγαινα στην άκρη μιας ταράτσας ενός μπαλκονιού, Every time I approached the edge of a balcony or terrace,

ήτανε σαν να άκουγα μια φωνή που φώναζε: I felt like there was a voice screaming:

ΒΑ: Χριστίνα, μη! ΧΦ: Κάπως έτσι. VA: Christina, don't! CF: Something like that.

Και ακόμα μέχρι τώρα, κάθε φορά όταν πάω To this day, whenever I approach

στην άκρη μιας ταράτσας, στην άκρη μιας πλαγιάς, την ακούω. the edge of a terrace or a cliff, I can hear it.

Αποφάσισα να το καταπολεμήσω. I decided to fight this fear.

Γύρισα ξανά στο βουνό, προσπαθώντας να ξεπεράσω τον φόβο μου. I went back to the mountain trying to overcome my fear.

Πάντα όμως με τον ξάδερφό μου. Always with my cousin, though.

Όταν κουραζόμουν, ήταν εκεί και μου έπαιρνε τον σάκο. When I got tired, he was there to take my backpack off my shoulders.

Όταν φοβόμουν, μου έπιανε το χέρι να κάνουμε μαζί το βήμα. When I was scared, he held my hand and we took the step together.

Πάντα μαζί και μόνο μαζί του. Always together and only with him.

Όταν δεν μπορούσε να έρθει μαζί μου στο βουνό, έμενα σπίτι. When he couldn't make it, I would stay at home.

Δεν ένοιωθα τόσο δυνατή για να κάνω το βήμα μόνη μου. I wasn't feeling strong enough to take this step alone.

ΒΑ: Τη Χριστίνα την γνώρισα στη Μαλαισία, VA: I met Christina in Malaysia,

εννοείται με τον ξάδερφό της, και με φίλους της γύρω-γύρω. with her cousin, of course, and friends around.

ΧΦ: Βασικά, ήμασταν μια καταπληκτική παρέα. CF: Actually, we were an amazing group.

Είχαμε πάει στη Μαλαισία με ένα γκρουπ. We had gone to Malaysia as a group.

Όπως καταλαβαίνετε, δεν είχα καμία διάθεση να γνωρίσω ανθρώπους εκτός της παρέας μου. As you can imagine, I had no intention of meeting anyone outside our group.

Παρόλα αυτά που έκανε εντύπωση η Βανέσα. However, I was impressed by Vanessa.

Είδα μια όμορφη, δυναμική γυναίκα, I saw a beautiful, strong woman,

μόνη της, στην άλλη άκρη του κόσμου. alone, on the other side of the world.

Φαινόταν φυσιολογική. She seemed normal.

Παρόλα αυτά, σκέφτηκα ότι ή γεροντοκόρη είναι, ή ζωντοχήρα. I did, however, think that she was either a spinster, or a divorcee.

Και έτσι πήγα και της μίλησα. And I went over to speak to her.

Τελικά, ήταν μια χαρά παιδί, και έγινε αμέσως μέλος της ομάδας μας. She turned out to be just fine, and soon she became part of our group.

ΒΑ: Για να πω κι εγώ τη δική μου ιστορία, VA: To tell my side of the story,

δεν είχε πάρα πολύ άδικο η Χριστίνα. Christina wasn't exactly wrong.

Δεν είναι πολύ φυσιολογικό για μια γυναίκα It is not very normal for a woman

να πηγαίνει μόνη της με αγνώστους στην άκρη του κόσμου, to travel with strangers to the other side of the world,

αλλά η ιστορία έχει κάπως έτσι. but here is the story behind it.

Όταν γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί, When my first child was born,

αποφασίσαμε με τον άντρα μου να κάνουμε σαν ζευγάρι κάποια πράγματα my husband and I decided to do some things as a couple

για να διατηρήσουμε τη σχέση μας. in order to maintain our relationship.

Το κάνουν τα περισσότερα ζευγάρια αυτό; Δεν ξέρω. Do most couples do that? I don't know.

Αποφασίσαμε λοιπόν We decided,

αφού μας αρέσει η ορειβασία, αφού μας αρέσουν τα ταξίδια, as we both enjoyed hiking and traveling,

μία φορά τον χρόνο να κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι, to take a long trip once a year,

και να έχει μια διάσταση ορειβατική. that would involve hiking.

Ξεκινήσαμε, πήγαμε το 2009 στην Ισλανδία, We started by going to Iceland in 2009,

το 2010 πήγαμε στο Νεπάλ, στο Μπέις Κάμπ, in 2010 we went to Nepal, to the Base Camp,

και μετά γεννήθηκε και το δεύτερό μου παιδί, and then my second child was born,

αλλά συνεχίσαμε εμείς, ακάθεκτοι, με δύο παιδιά, but we kept doing this, with two kids now,

το 2012 πήγαμε στο Μάτερχορν, in 2012 we went to Matterhorn,

που νομίζω το ξέρετε όλοι, I guess you all know it,

όχι επειδή κάνετε ορειβασία αλλά γιατί είναι πάνω στην Toblerone, not because you hike but because it's featured on Toblerone,

είναι το σηματάκι της Toblerone, όλοι τρώτε σοκολάτες φαντάζομαι. it's the trademark of Toblerone, you all eat chocolate I imagine.

Στο Κιλιμάντζαρο, ήμασταν γενικότερα μια ομάδα, To Mount Kilimanjaro, we were a team,

στο μυαλό μου το είχα ότι είμαστε μια δεμένη ομάδα in my mind we were a close-knit team

και ήμουνα πολύ περήφανη γι' αυτό. and I was very proud of that.

Μέχρι το 2015, Until 2015,

που εκεί ένας φίλος του τού είπε: when one of my husband's friends told him:

«Τι ωραία θα ήταν να κάνουμε ένα ταξίδι στην Αμερική». "Wouldn't it be great to go on a trip to the USA?"

Να κάνουμε, το είχα εκλάβει εγώ, βέβαια, I thought he meant all of us,

διότι εκεί, όταν ονειρευόμουν ότι θα πήγαιναν για αναρριχήσεις, because I had dreamed of going to the US for climbing,

για Γιέλοουστόουν, for Yellowstone,

για πράγματα τα οποία θα ήτανε φοβερά και τρομερά, to do amazing and terrific things,

ανακάλυψα ότι δεν ήμουνα το ισότιμο μέλος της ομάδας until I realized I wasn't an equal part of the team,

που είχα μέσα στο μυαλό μου, αλλά ήμουνα ένα βάρος. as I had thought, but that I was a burden.

ΧΦ: Για τον άντρα της - λάθος του μεγάλο! CF: For her husband- big mistake!

Συνέχισε. Go on.

ΒΑ: Η αλήθεια είναι, VA: The truth is, to be fair,

για να τον δικαιολογήσω τον άνθρωπο,

είχα πάρει κιλά σε σχέση με την προ-εγκυμοσύνης εποχή, I had put on weight after giving birth,

αλλά το να με πούνε βάρος το έφερα βαρέως. but being considered a burden still hurt.

Οπότε είχα μια επιλογή. So I had one choice.

Γιατί πρέπει να πω, να το ξεκαθαρίσω σε σας τουλάχιστον που με ακούτε, And I should clarify, at least to this audience,

ότι εγώ ανέβαινα βουνά, όχι για να ακολουθήσω τον άντρα μου, that I climbed mountains not to follow my husband,

ανέβαινα βουνά γιατί τα έβλεπα στα όνειρά μου, I climbed mountains because I dreamed of doing it,

ήτανε για μένα ο υπέρτατος σκοπός. it was my ultimate goal.

Το περίμενα μία φορά τον χρόνο. I looked forward to this yearly trip.

Δυστυχώς όμως, Unfortunately,

σε εκείνη τη χρονική στιγμή είχα μόνο μία επιλογή. on that occasion I had to make a choice.

Ή θα πήγαινα μόνη μου, I would either go alone,

οπουδήποτε είχα να πάω, wherever it was I wanted to go,

ή αργά ή γρήγορα θα γινόμουνα ζωντοχήρα. or I would soon become a divorcee.

ΧΦ: Και ευτυχώς ήρθε! CF: And fortunately she came!

Και όταν γυρίσαμε από εκείνη την εκδρομή στη Μαλαισία, And when we came back from that trip to Malaysia,

συνέχισε η καινούρια παρέα να βγαίνει. the group continued to meet up.

Θυμάμαι είχαμε βγει ένα βράδυ κάπου στο Κουκάκι, για τσίπουρα, I remember one night we went out in Koukaki to drink tsipouro -

- μόνο η Βανέσα έπινε ούζο - only Vanessa was drinking ouzo -

και ένας φίλος μας, ο φίλος μας ο Φώτης, μοιράστηκε το όνειρό του. and our friend Fotis shared his dream.

Μάς είπε ότι θέλει να ανέβει στην ψηλότερη κορφή της νοτίου Αμερικής. He said he wanted to reach the highest peak of South America.

ΒΑ: Η αλήθεια είναι ότι σε εκείνο το συγκεκριμένο VA: At this tsipouro-drinking meet-up

ουζοτσιπουροκαταστασο-περίεργο ouzotsipurocata-curious

ήταν και κάποιοι φίλοι μου από τον ορειβατικό σύλλογο, some of my hiking club friends were also there,

και ξέρανε για το συγκεκριμένο βουνό.

Ξέρανε ότι εκεί πηγαίνανε μόνο έμπειροι ορειβάτες, They knew that only experienced alpinists went there,

και σίγουρα ήταν ένα βουνό πάρα πολύ ακριβό για τα γούστα μας. and climbing it was definitely too expensive for us.

Η αλήθεια είναι ότι άρχισε σιγά-σιγά να ξεφεύγει η συζήτηση, The truth is that the conversation started to stray,

μέχρι που ο Φώτης είπε, «Λοιπόν, τελικά ποιος είναι μέσα γι' αυτό το ταξίδι;» until Fotis said, "So who is in for that trip?"

Και η πρώτη που είπε το ναι ήταν η Χριστίνα. The first to say yes was Christina.

ΧΦ: Ναι, είπα το ναι, γιατί απλά δεν είχα ακούσει τίποτα CF: I said yes because simply I had missed

από όλη την περιγραφή για το τι χρειάζεται για να πας σε αυτό το βουνό. the whole description of what you need to go to that mountain.

Απλά είχα στον νου μου μια νέα ορειβατική εμπειρία, I just saw it as a new climbing experience

είχα στάνταρ ότι θα έρθει μαζί ο ξάδερφος μου που θα με προστατεύει, and I assumed that my cousin who protected me would join,

άρα, γιατί να έλεγα όχι; so, why would I say no?

Εκείνη τη φορά όμως δεν κατάφερε να έρθει μαζί μου That time, however, he wasn't able to join me,

και ήταν η πρώτη αποστολή που θα έκανα κάτι μόνη μου. so it would be my first trip all alone.

Ή έτσι ένοιωθα: μόνη μου. Or at least that's how it felt: all alone.

Ιδίως όταν έβλεπα το απέραντο κενό, Especially when I faced the absolute void

κι εγώ έπρεπε να κάνω το βήμα. and I had to take the step.

Χιλιάδες σκέψεις πέρναγαν από το μυαλό μου, Thousand thoughts would cross my mind,

έβλεπα σαν να ήταν ένα ανθρωπάκι και να μου έλεγε: «Χριστίνα, I heard a little voice saying:

γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου;

Μην το κάνεις, μην πιέζεσαι, Don't do this, don't push yourself,

βάλε τα κλάματα, κάποιος θα βρεθεί και θα έρθει να σε βοηθήσει». if you cry, someone is bound to come and help you out".

Και από την άλλη ένα άλλο ανθρωπάκι να μου λέει, «Έλα Χριστίνα, μπορείς. Another little voice would say: "Come on, Christina, you can do this.

Μπορείς να το κάνεις, όλα στο μυαλό σου είναι. You can do it, it's all in your head.

Είναι απλά, ένα βήμα μπροστά, πέντε εκατοστά μπροστά, Just take a step forward, just five centimetres,

30 μοίρες δεξιά, κινήσου γρήγορα και θα το περάσεις». 30 degrees to the right, move fast and you will do it".

Το 'κανα. And I did it.

Και αυτή η στιγμή ήταν μαγική. And that moment was magical.

Κάθε φορά που ξεπερνάω τα όριά μου, Each time I overcome my limits,

την άλλη φορά είναι μεγαλύτερα. I feel them expanding.

Και αυτό έγινε για μένα ένας εθισμός. And this became an addiction for me.

Η ψηλότερη κορφή της Νοτίου Αμερικής έφερε την ψηλότερη κορφή της Ευρώπης. The highest peak in South America led to the highest one in Europe,

Την ψηλότερη κορφή της Αφρικής, the highest peak in Africa,

και τέλος την ψηλότερη κορφή της βορείου Αμερικής, στην Αλάσκα. and, finally, the highest peak in North America, in Alaska.

ΒΑ: Και εδώ πρέπει να σας πω κάτι για αυτή τη φωτογραφία, VA: I need to tell you something about this photograph,

θα ήθελα να σας πω ότι αυτή η φωτογραφία είναι φωτοσοπιαρισμένη, I should tell you it is photoshopped,

δεν θέλω να πάει όμως ο νους σας στο κακό, but don't get me wrong,

να θεωρήσετε ότι δεν είμαστε στην ψηλότερη κορφή της Αλάσκας, don't think we are not actually at the highest peak of Alaska,

και ότι είμαστε κάπου στη Μύκονο και πίνουμε κάτι. but somewhere in Mykonos having drinks.

Αλλά αυτά θα σας τα πω αργότερα. But I will tell you about that later on.

Βασικά, δεν ξέρω αν ξέρετε όλοι ότι εμείς εκτός από αλπινίστριες Actually, I am not sure whether you all know

είμαστε και marketeers.

Και το λέω αυτό εδώ γιατί συνήθως όλοι όσοι δουλεύουν σε διευθυντικές θέσεις I say that because normally those of us who have managerial level jobs -

- δεν ξέρω πόσοι είστε εδώ που το κάνετε αυτό, I don't know how many of you here have a managerial level job -

να δουλεύετε σε τέτοιες θέσεις -

αλλά έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας we have at the back of our minds

μια εικόνα και μια φωνούλα, εκνευριστική συνήθως, an image and a voice, usually an annoying one,

που μας λέει, λοιπόν, ωραία, κάναμε αυτό, κάναμε αυτό, that says, well, we did this, we did that,

τώρα τα επόμενα βήματα ποια είναι; what are the next steps?

Και η αλήθεια είναι, όταν αρχίζουν τα επόμενα βήματα, And having actually taken the next steps,

ξεκινάμε να έχουμε όλα αυτά τα πώς και τα γιατί, we start wondering how and why,

και εκεί αρχίζουν λίγο τα δύσκολα. and that's the difficult part.

ΧΦ: Και το γιατί, δεν σας το κρύβω, το έχω αναρωτηθεί πάρα πολλές φορές. CF: I can't deny that I have wondered why, several times.

Ειδικά όταν 4 Ιουλίου ανεβαίναμε ένα βουνό στην Αλάσκα, Especially when, on July 4th, we were climbing a mountain in Alaska,

αντί να είμαστε σε μια ξαπλώστρα στη Μύκονο, στην Πάρο, instead of lying on a sunbed in Mykonos, Paros,

στη Σαλαμίνα βρε αδερφέ, In Salamina, even,

και αντί να ιδρώνουμε από τον ήλιο, and instead of sweating because of the sun,

να ιδρώνουμε γιατί έχουμε να κάνουμε ένα ακόμα βαρύ,

ασήκωτο μπορώ να πω, βήμα, που θα μας έφερνε πιο κοντά στην κορφή, near-impossible step, which would bring us closer to the peak.

ναι, νομίζω χίλιες φορές το λεπτό πέρναγε από το μυαλό μου: Each time, the same thought went through my mind:

«Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου;» "Why are you doing this to yourself?"

ΒΑ: Εδώ νομίζω όλοι κρέμεστε απ' τα χείλη μας, VA: You are probably on the edge of your seats

περιμένετε τώρα να σας πούμε το γιατί. expecting us to give you the answer to that.

Η αλήθεια βέβαια είναι The truth is, though,

ότι δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε, και εδώ θα ήθελα λίγο να με βοηθήσετε. that we cannot explain it, and here I could use your help.

Να, εσείς κύριε, θα ήθελα να μου πείτε ποια ήταν η πιο έντονη στιγμή της ζωής σας You sir, please describe the most intense moment in your life

και γιατί. and tell me why it was so.

Παύση. Pause.

Είμαι σίγουρη ότι αυτή τη στιγμή, I am sure that right now,

στο μυαλό σας έχετε ποια είναι η πιο έντονη στιγμή, you are thinking of your most intense moment,

αλλά τώρα που πάτε να το πείτε μέσα σε τόσο κόσμο, but talking about it in front of all these people

δεν βγαίνει τόσο εύκολα. is not that easy.

Σίγουρα όταν κάτι το αισθάνεσαι εδώ, When you feel something here, in your gut,

το αισθάνεσαι όμως, είναι συναίσθημα, όταν πας να το περιγράψεις and you really feel it, it's an emotion, but when you try to describe it

δεν είναι κάτι το οποίο βγαίνει με λόγια, είναι κάτι που μένει εδώ. you can't put it into words, but it remains here.

Είναι κάτι σαν το θέλω, θέλω, θέλω, που κάνουν τα πεντάχρονα. It's like the "I want it, I want it" that five-year-olds say.

«Γιατί το θες βρε παιδί μου;» «Μμμμ...» "Why do you want it?" "Hmm..."

Έτσι αισθανόμασταν και μεις. That's how we felt too.

Το μόνο που είχαμε καταλάβει ήτανε ότι αυτό το πράγμα που θέλαμε, All we knew was that this thing we wanted

αυτός ο στόχος, ήταν το μόνο πράγμα που μας έκανε να αισθανόμαστε πιο ζωντανές. this goal, was the only thing that made us feel alive.

Αλλά δεν μπορούσαμε να το περιγράψουμε και εκεί ξεκίνησε η όλη απελπισία, But we couldn't describe it, and that made things very awkward,

λέγαμε θέλουμε κάτι το Μμμμ, δεν μπορούμε να το περιγράψουμε, because we said we wanted an "Hmm" that we could not describe,

κανείς δεν πρόκειται να μας καταλάβει. and nobody would understand.

ΧΦ: Και όντως, το έχουμε συζητήσει με πάρα πολλούς, CF: And indeed, we have discussed it with many people

και σχεδόν κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι αισθανόμαστε όταν κατακτούμε μια κορφή. and hardly anyone could understand

Είμαι σίγουρη ότι όλοι όμως μπορείτε να καταλάβετε αυτό το συναίσθημα However, I am sure

το να θες κάτι πάρα πολύ, of wanting something very much,

και όλοι να νομίζουν ότι δεν μπορείς να τα καταφέρεις. while everyone thinks you can't achieve it.

ΒΑ: Μια γυναίκα δεν μπορεί να ανέβει σε μια ψηλή κορφή VA: A woman cannot climb a high peak

χωρίς τη βοήθεια ενός άντρα. without the help of a man.

ΧΦ: Μια γυναίκα δεν μπορεί, όταν έχει παιδιά, CF: A woman with children

να κυνηγάει δικούς της, προσωπικούς στόχους. can't follow her own, personal goals.

ΒΑ: Αν δεν έχεις πτυχίο, δεν μπορείς να βρεις μια καλή δουλειά με τίποτα. VA: Without a degree, finding a good job is impossible.

Και γενικότερα, θα επιστρέψω, γιατί αυτό ήταν το σημαντικό, And in general, coming back to this, because it's very important,

μια γυναίκα δεν μπορεί να ανέβει μια ψηλή κορφή a woman cannot climb a high peak

χωρίς τη βοήθεια ενός άντρα, μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι, Χριστίνα! without the help of a man, "a woman can't be, Christina!"

ΧΦ: Αυτό ακριβώς λέγανε για μένα, όταν πήγαμε στην αποστολή στην Αλάσκα. CF: That's exactly what they said about me, when we went to Alaska.

Φίλοι, γνωστοί, δάσκαλοι, μου λέγανε, μην πας. Friends, acquaintances, teachers, they we telling me not to go.

Είσαι πολύ μικρή, δεν θα τα καταφέρεις. You are too young, you won't make it.

Δεν έχεις εμπειρία, You don't have experience,

δεν έχεις κάποιον δάσκαλο μαζί σου για να σε βοηθήσει. you don't have an instructor who will come along and help you.

ΒΑ: Ναι, η αλήθεια ήταν ότι δεν ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα, VA: Actually that wasn't the only problem,

ένα από τα άλλα προβλήματα τα οποία είχαμε ήταν ότι... one of the many problems we had was that ...

ΧΦ : Πρόβλημα, εντάξει. CF: Problem, ok.

ΒΑ: Ναι, δεν ήταν μόνο αυτή η κριτική, γιατί ένα από τα άλλα θέματα που είχαμε VA: Yes, it wasn't only this criticism, because one of the issues we had

ήτανε ότι στην Αλάσκα δεν είχε πάει καμία άλλη Ελληνίδα. was that no other Greek woman had ever been to Alaska before.

Όταν λοιπόν οι άνθρωποι από την ομάδα When people in the team

άκουγαν ότι σε περίπτωση που τα καταφέρουμε heard that if we made it

μία από τις δυο μας θα ήτανε η πρώτη Ελληνίδα one of us would be the first Greek woman

που θα ανέβαινε στην κορυφή της βορείου Αμερικής, to reach the highest peak of North America, in Alaska,

στην Αλάσκα.

Μας λέγανε τότε όλοι κοροϊδευτικά, τρολλάροντας και όλα αυτά, they all teased and trolled us,

«Καλά, κορίτσια, θα έχετε μαλλιοτραβήγματα στην κορυφή». "So, girls, you are going to have a cat fight when you reach the top!"

ΧΦ: Παρ' όλα αυτά δεν το είχαμε συζητήσει ποτέ με τη Βανέσα. CF: However, Vanessa and I never discussed all this.

Και έτσι πέρασαν περίπου τρεις, τρεισήμισι εβδομάδες, We spent about three, three and a half weeks

μέσα στο βουνό, προσπαθώντας να κατακτήσουμε τη συγκεκριμένη κορφή. climbing the mountains, on the way to that specific peak.

Τρεις εβδομάδες που είχε Three weeks filled with

ό,τι μπορείτε να φανταστείτε ή να έχετε δει σε αντίστοιχες ταινίες. whatever you can imagine or may have seen in the movies.

Είχε κούραση, είχε πόνο, θερμοκρασίες που έφτασαν μέχρι -30 βαθμούς, With tiredness, pain, temperatures as low as -30 degrees,

χιονοθύελλες, παγετώνες, snowstorms, icebergs,

που κυριολεκτικά σπάγαν κάτω από τα πόδια μας την ώρα που προχωράγαμε. that literally broke under our feet while we were moving forward.

Και είμαι μόλις ενάμισι μέτρο κάτω από την κορφή. And there I was,

Ήθελα τόσο πολύ να πατήσω αυτή την κορφή. I really wanted to conquer it.

Ήθελα τόσο πολύ το outsider να πατήσει αυτή την κορφή! I really wanted the underdog to conquer it!

Παίρνω μια βαθειά ανάσα, I took a deep breath,

κοιτάζω την κορφή, και λίγα μέτρα πίσω μου τη Βανέσα. I looked at the peak, and then at Vanessa, a few metres behind me.

Την περίμενα. I waited for her.

Πιαστήκαμε χέρι-χέρι, κάναμε μαζί το βήμα στην κορφή. We held hands and took the final step together.

Δεν ήμουνα εγώ. It wasn't me,

(Χειροκρότημα) (Applause)

Δεν ήταν η Βανέσα, ήμασταν μαζί. it wasn't Vanessa, it was both of us together.

(Χειροκρότημα) (Applause)

Κάθε πρωί, ξυπνάω με έναν στόχο καρφωμένο στο κεφάλι μου. Every morning, I wake up with a goal stuck in my head.

Πλέον τον ξέρουν όλοι. By now everyone knows about it.

Πλέον το έχω αποδεχτεί ανοικτά. I have admitted it publicly.

ΒΑ: Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ, VA: The truth is that it also took me some time

μου πήρε χρόνο να το αποδεχτώ ανοικτά, γιατί μεγάλωσα στην εποχή που λέγανε

μην το πεις πουθενά, μην το πεις στη θεία σου, don't tell anyone, don't tell your aunt,

αν το μάθουν τα ξαδέρφια σου θα σε κουτσομπολέψουν δεν το ξέρεις; your cousins will gossip about you if they find out, you know.

Τώρα, άμα δεν μπορούσα να εμπιστευτώ τα ξαδέρφια μου, If I couldn't trust my cousins,

πώς μπορούσα να εμπιστευτώ μια άγνωστη, έναν άγνωστο. how could I trust strangers?

Η αλήθεια είναι ότι όταν κάτι φοβάσαι πολύ, The truth is, when you are afraid of something,

γιατί ακόμα φοβάμαι το τι θα πει ο κόσμος, because I am still afraid of what people will say,

ο φόβος αυτός όταν τον περνάς μαζί με κάποιον άλλον, μοιράζεται. sharing and overcoming this fear with someone else, the fear is halved.

ΧΦ: Κάθε βράδυ βλέπω πάντα το ίδιο όνειρο. CF: Every night I have the same dream.

Με βλέπω να αντικρίζω την κορφή του Έβερεστ. I see myself looking at the top of Everest.

Είμαι μόλις μια-δυο ώρες I am only one or two hours -

(Χειροκρότημα) (Applause)

πίσω από την κορφή. from the top.

ΒΑ: Κι εγώ βλέπω κρεμαστές γέφυρες, βλέπω σημαιάκια Νεπαλέζικα, VA: And I see hanging bridges, I see small Nepalese flags,

βλέπω την κορυφή, εκεί μπροστά, εκεί, ενάμισι μέτρο ακόμα. I see the peak ahead, one and a half meter away.

ΧΦ: Δεν είμαι μόνη μου, φωνάζω «Φτάνουμε». CF: I am not alone, I shout, "We are almost there".

Είμαστε κοντά. "We are close".

ΒΑ: Πάντα είναι κάποιος δίπλα μου. VA: Someone is always next to me.

Στην ίδια σκηνή, δεμένος στο ίδιο σκοινί. Sharing my tent, tied to the same rope.

Δεν είναι ο σύντροφος της ζωής μου, είναι η Χριστίνα. It's not my partner, it's Christina.

(Χειροκρότημα) (Applause)

ΧΦ: Ευχαριστούμε. CF: Thank you.

(Χειροκρότημα) (Applause)