Performance @ TEDxThessaloniki 2017 | Dimitris DK' Kyrsanidis | TEDxThessaloniki Performance @ TEDxThessaloniki 2017 | Dimitris DK' Kyrsanidis | TEDxThessaloniki Actuación @ TEDxThessaloniki 2017 | Dimitris DK' Kyrsanidis | TEDxThessaloniki Performance @ TEDxThessaloniki 2017 | Dimitris DK' Kyrsanidis | TEDxThessaloniki Performance @ TEDxThessaloniki 2017 | Dimitris DK' Kyrsanidis | TEDxThessaloniki Performance @ TEDxThessaloniki 2017 | Dimitris DK' Kyrsanidis | TEDxThessaloniki Performance @ TEDxThessaloniki 2017 | Dimitris DK' Kyrsanidis | TEDxThessaloniki

Μετάφραση: Chryssa R. Takahashi Επιμέλεια: Maria Pericleous

Ποια ήταν η ασχολία, το άθλημα, αυτό το κάτι, What was the occupation, the sport, that something,

που σας έκανε να βγείτε έξω από το σπίτι όταν ήσασταν μικροί; that made you go out of the house when you were little?

Εγώ ήμουνα το παιδί του αθλητισμού, ήθελα να εξερευνήσω κάθε είδους άθλημα. I was a sports kid, I wanted to explore all kinds of sports.

Άρχισα να κάνω κολύμβηση, taekwondo, στίβο, ποδόσφαιρο κλπ.

Και μόλις τελείωσα το δημοτικό, εκείνο το καλοκαίρι,

εκείνο το καλοκαίρι δε θα το ξεχάσω με τίποτα. that summer I will never forget.

Ήταν το καλοκαίρι που βρήκα το Parkour και το Free-running. It was in the summer that I found Parkour and Free-running.

Αυτές οι δύο τέχνες οι οποίες μου έμαθαν πολλά πράγματα. These two arts which taught me a lot of things.

Μου έμαθαν πώς να βλέπω τον κόσμο, όχι όπως τον βλέπανε όλα τα παιδιά. They taught me how to see the world, not the way all children saw it.

Άρχισα να έχω διαφορετική νοοτροπία, διαφορετικό τρόπο ζωής.

Έβλεπα τον κόσμο γύρω μου σαν μια παιδική χαρά. I saw the world around me as a playground.

Έτσι, αυτό εδώ πέρα, εμένα μου το έμαθε το parkour και το free-running. So, this right here, I was taught this by parkour and free-running.

Σε εσάς αυτό μπορεί να λέγεται ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϋ. To you this can be called football, basketball, volleyball.

Μπορεί να λέγεται μουσική, χορός, μπορεί να λέγεται οπωσδήποτε,

αρκεί να βρείτε αυτό που πραγματικά θέλετε. as long as you find what you really want.

Σε μένα, έναν μεγάλο ρόλο σε αυτό που έκανα έπαιξαν οι γονείς μου,

οι οποίοι λογικό είναι να αγχωνόντουσαν γιατί ως συνήθως τα παιδιά βιαζόμαστε.

Θέλουμε να φτάσουμε από το σημείο Α στο σημείο Ω,

και όχι στο Β και δεν πάμε βήμα βήμα. and not B and we don't go step by step.

Βιαζόμαστε και αυτό πολλές φορές προκαλεί τραυματισμούς We are in a hurry and this often causes injuries

αλλά από ό,τι βλέπετε είμαι εδώ σήμερα Δόξα τω Θεώ.

Οπότε, οι γονείς μου με στήριξαν πάρα πολύ.

Το μόνο που μου είπαν, ήταν, «Δημητράκη, αγόρι μου, ξέρεις.

Δώσε το τηλέφωνό μας στους φίλους σου

και στην περίπτωση που γίνει κάτι να είμαστε εκεί». and in case something happens we'll be there."

Και λέω εντάξει πάλι καλά, το πήρανε πιο στην πλάκα And I'm like, okay again, they got it more in jest

και εξελίχθηκε κάπως έτσι το όλο θέμα. and that's how the whole thing turned out.

Λοιπόν, ένα μεγάλο πράγμα επίσης που έμαθα

από το το parkour και το free-running στα 13 μου

ήτανε να βάζω στόχους. was to set goals.

Στόχους λοιπόν. Βάλτε στόχους. Κάντε κάτι τρελό. Objectives then. Set goals. Do something crazy.

Έχετε κάτι που δεν μπορείτε καν να φανταστείτε.

Βάλτε όνειρα και στόχους. Αφήστε τα μικρο-πράγματα. Set dreams and goals. Let go of the little things.

Αυτά θα τα περάσετε, ούτε καν θα το καταλάβετε. You'll go through this, you won't even know it.

Ο πρώτος μου στόχος, ας πούμε, ήταν να κάνω το καλύτερο side-flip στην Ελλάδα. My first goal, let's say, was to do the best side-flip in Greece.

(Χειροκρότημα)

Ήθελα να κάνω, λοιπόν, αυτό το καλύτερο στην Ελλάδα. So I wanted to make this the best in Greece.

Έβγαινα σαν παιδάκι όλη την ώρα έξω στο πάρκο και έκανα αυτό όλη την ώρα. I used to go out like a kid all the time in the park and do this all the time.

Πιο γρήγορα, πιο αργά, από ύψος, στατικά. Έκανα αυτό. Faster, slower, from a height, static. I did this.

Κάποια στιγμή το κατάφερα λοιπόν,

και ο επόμενος ακριβώς στόχος ήτανε

να γίνω ο καλύτερος στην Ελλάδα σε αυτό που έκανα.

Έτσι λοιπόν μετά από πολλή προπόνηση, προσπάθειες, δοκιμές

η κοινότητα με αναγνώρισε και θεωρώ ότι το πέτυχα.

Καθώς είχα αυτούς τους μικρο-στόχους,

είχα δύο-τρία μεγαλύτερα πράγματα στο μυαλό μου.

1\. Να κερδίσω τον παγκόσμιο διαγωνισμό Freerunning, το Red Bull Art Of Motion που γίνεται στη Σαντορίνη κάθε χρόνο.

2\. Να γίνω αθλητής της Red Bull. Και 3. Να γράψω ένα όνομα στην ιστορία του αθλήματός μου.

Έτσι λοιπόν, το 2012 -- 17 χρονών τότε -- πηγαίνω στη Σαντορίνη χωρίς να είμαι σε ηλικία για να διαγωνιστώ,

ούτε είχα τις ικανότητες, ας πούμε, για να διαγωνιστώ.

Πήγα απλά για να δω, να γνωρίσω τα πρότυπά μου,

να με γνωρίσει ο κόσμος, να δείξω ό,τι είχα για τότε,

και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κάνω μια πολύ καλή εντύπωση,

και να φύγω από τη Σαντορίνη το 2012, χωρίς επαναλαμβάνω να διαγωνιστώ,

με τον πρώτο μου χορηγό ρούχων από Γερμανία.

Έτσι λοιπόν το 2013, πηγαίνω με τη χορηγία μου δωρεάν στη Σαντορίνη

και εκπροσωπώ για πρώτη φορά στα 18 μου χρόνια την Ελλάδα

σε αυτό που πραγματικά αγαπούσα

το οποίο δεν ήταν και το πιο αναγνωρισμένο άθλημα μέχρι τότε.

Αυτό έκανα, περνάω τα προκριματικά και φτάνω στον γύρο των τελικών.

Περνάω από τον πρώτο γύρο των τελικών, που δεν είχε ξαναγίνει από Έλληνα τότε,

και φτάνω στον δεύτερο γύρω των τελικών

που μου έδινε αυτόματα το εισιτήριο για την επόμενη χρονιά.

Έτσι, αφού ήμουνα και ο πρώτος που το κατάφερε, η Red Bull...

Έκανα ένα κλικ στη Red Bull, ας πούμε, το οποίο βοήθησε πάρα πολύ στη συνέχεια.

Το 2014, παίρνω έναν διαφορετικό δρόμο και κερδίζω έναν online διαγωνισμό

που με έστειλε σ' έναν ευρωπαϊκό στην Ιταλία.

Και για πρώτη φορά στη ζωή μου κατακτώ την τρίτη θέση σε διαγωνισμό.

Λίγους μήνες αργότερα στη Γερμανία τη δεύτερη θέση σε έναν άλλο διαγωνισμό.

Και τι έμενε τώρα;

Η Σαντορίνη.

Έτσι λοιπόν, στο Red Bull Art Of Motion 2014 της Σαντορίνης

κατακτώ την πρώτη θέση,

και πετυχαίνω τον πρώτο μου στόχο στην ουσία,

και ταυτόχρονα, κατακτώντας τον τίτλο, γίνομαι αθλητής της Red Bull.

Όλο αυτό έφερε πολλά πράγματα.

Το 2015 το Red Bull Art Of Motion ξαναήρθε στη Σαντορίνη,

και έκανα το ακατόρθωτο.

Υπερασπίστηκα τον τίτλο μου

και κατάφερα να κερδίσω για άλλη μια φορά,

δεύτερη συνεχή χρονιά μάλιστα, το Red Bull Art Of Motion,

που ταυτόχρονα μου έδωσε το δικαίωμα να γράψω το όνομά μου στην ουσία

στην ιστορία του αθλήματός μου πετυχαίνοντας και τον τρίτο μου στόχο.

Αυτό εδώ πέρα, μου έφερε πολλές υποχρεώσεις.

Φυσικά σε αυτό που αγαπούσα, οπότε ήτανε θετικές.

Μου έφερε πράγματα όπως βίντεο,

μου έφερε ταξίδια, φωτογραφίες, συνεντεύξεις.

Όλα αυτά ήτανε όμως πάρα πολύ για μένα. Ήταν όλα κάτι καινούργιο.

Το 2016 πηγαίνω σε έναν διαγωνισμό στο Κολοράντο της Αμερικής.

Βγαίνω δεύτερος. Σε έναν διαγωνισμό στη Σουηδία, βγαίνω δεύτερος.

Σε ένα διαγωνισμό στην Αυστρία, βγαίνω πρώτος.

Πρόσφατα, πριν μιάμιση εβδομάδα βασικά, τρίτος σε έναν διαγωνισμό στο Λας Βέγκας.

Κι έτσι η ζωή μου άρχισε να αλλάζει τελείως.

Αυτό όμως που ήθελα να πω, είναι ότι όλα αυτά εγώ τα πέρασα δύσκολα.

Δηλαδή δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα.

Πέρασα από διάφορου είδους κριτικής. Κυρίως αρνητικής.

Ο κόσμος είδε ότι δεν κάνω κάτι το κοινό.

Έκανα κάτι το διαφορετικό από τους άλλους,

και πολλές φορές σε κρίνουν γι'αυτό, επειδή είσαι ο περίεργος της υπόθεσης.

Όμως πρέπει να... αυτή είναι η ζωή, έτσι;

Κι αυτό που έκανα στο τέλος ήτανε να μην ακούσω κανέναν,

να ακολουθήσω τα όνειρά μου, να τα κυνηγήσω,

και να κάνω αυτό που πραγματικά αγαπούσα.

Γι'αυτό να μην τα παρατάτε και να δέχεστε αυτού του είδους την κριτική,

γιατί κάποια στιγμή θα έρθουν όλοι αυτοί όταν το πετύχετε, σε μένα έτσι έγινε,

και ήρθαν και μου είπαν, «Φίλε τα κατάφερες».

Εγώ όμως αυτό που ήξερα ήταν ότι μόλις είχα ξεκινήσει.

Γι' αυτό λοιπόν να παθιάζεστε με αυτό που κάνετε, να τα κυνηγάτε τα όνειρά σας, να το παίρνετε στα σοβαρά,

και να μην ξεχνάτε ότι αυτή είναι η ζωή στο τέλος και αυτό κάνουμε και...

(Γέλια)

Ελπίζω να ακούγομαι ακόμα καλύτερα. Τώρα γιατί έγινε αυτό;

Τέλος πάντων, μάλλον αυτό σημαίνει μια μικρή διακοπή για μένα,

και μάλλον πρέπει να κάνουμε κάποιο show φαντάζομαι;

Ναι, ωραία. Εγώ δεν θα κάτσω να το κάνω έτσι ακριβώς.

Εγώ θα χρειαστώ τη βοήθειά σας. Θέλω πέντε άτομα από το κοινό.

(Χειροκρότημα)

Νομίζω ότι το έχω ξανακάνει.

Το έχω ξανακάνει σίγουρα.

Τώρα εάν ήτανε όνειρο ή πραγματικότητα, εντάξει, θα δούμε.

Λοιπόν, για να δούμε. Τους έχω φαντάζομαι.

(Γέλια)

Για πλάκα το έκανα.

(Γέλια)

(Χειροκρότημα)

Μη φύγετε, αυτό είναι ακόμα πιο δυνατό. Μη φύγετε, τώρα θα ανέβουν λίγο τα άτομα.

Θέλω τη βοήθεια των φίλων μου. Θα πάρουν άλλα...

Δύο εσύ θέλω και δύο εσύ.

(Χειροκρότημα)

(Επευφημίες) (Χειροκρότημα)

Ευχαριστώ πολύ παιδιά. Μπορείτε να πηγαίνετε.

Να είστε καλά. Πώπω, το έκανα.

Τέλεια. Μπορείτε να πηγαίνετε.

Όπα! Εσύ πού πας; Εσύ περίμενε. Έχεις ακόμα.

Λοιπόν εσένα σε θέλω εδώ. Τι είπες;

Νίκος: Εγώ θα την πληρώσω;

Δημήτρης Κυρσανίδης: Θα σε περάσω από πάνω. Δεν είναι κάτι.

Ξέρεις έχω χτυπήσει... περάσει πολλές φορές.

Θα σκύψεις το κεφάλι, ξέρεις.

Τελευταίες λέξεις; Εννοώ σκέψεις σου;

Ν: Γεια σας. Είμαι ο Νίκος.

Είναι η πρώτη φορά που με βλέπετε και ελπίζω όχι η τελευταία.

ΔΚ: Στο Λας Βέγκας ήμουν σε ένα show του Ντέιβιντ Κόπερφιλντ

την προηγούμενη εβδομάδα, τώρα parkour κάνουμε όχι μαγικά.

Πάμε να δούμε.

(Χειροκρότημα)

(Χειροκρότημα)

Και έχουμε και κάτι για κλείσιμο. Πάμε.

(Χειροκρότημα)