Γ'. ΣΤΟ ΦΤΩΧΙΚΟ ΤΗΣ ΚΥΡΑ-ΦΡΟΝΗΣΗΣ (2) Γ'. IM ARMENHAUS VON MRS. JOY (2) Γ'. IN THE POORHOUSE OF MRS. JOY (2)

Το καταδέχεσαι όμως; But do you accept it?

- Τι να του κάνω; - What should I do to him?

- Αν ο καθένας σκέπτουνταν λιγότερο το άτομο του και δούλευε περισσότερο για το γενικό καλό, θα έβλεπε μια μέρα πως πάλι για τον εαυτό του δούλεψε, και πως αντί να κουτσοζεί, κατάφερε να καλοζεί. - If everyone thought less of their person and worked harder for the common good, one day they would see that they worked for themselves again, and that instead of gossiping, they managed to get better.

- Δεν καταλαβαίνω, μουρμούρισε το Βασιλόπουλο.

Η Γνώση γέλασε.

- Σε σκότισα; είπε. - Did I darken you? he said. Μ' αν πας πίσω στο λαό σου, και ζήσεις ανάμεσα του, και μιλήσεις μαζί του, και ακούσεις τα όσα έχει να σου πει, θα εννοήσεις τότε καλύτερα. If you go back to your people, and live among them, and talk to them, and listen to what it has to say to you, then you will understand better. - Θα πάγω! είπε σοβαρά το Βασιλόπουλο.

Τα δυο αδέλφια μπήκαν στο μαγειριό ν' αποχαιρετήσουν την κυρα-Φρόνηση, και τη βρήκαν που κοκκίνιζε κρέας στο χαρανί. The two brothers went into the kitchen to say goodbye to the Wise Lady, and found her blushing with meat. - Πώς; Δε θα μείνετε να γευθείτε το γιαχνί μου; ρώτησε η γριά. - How? Won't you stay to taste my yahni? the old woman asked.

- Σ' ευχαριστούμε, όχι, είπε το Βασιλόπουλο. Βιάζομαι να πάγω πίσω

Η γριά έκοψε ένα μεγάλο κομμάτι ψωμί για τον καθένα και το έχωσε στην τσέπη τους. The old woman cut a large piece of bread for everyone and put it in their pocket.

- Ο δρόμος είναι μακρύς, είπε. Στο καλό, παιδιά μου. Αποχαιρέτησαν τη Γνώση, και τ' αδέλφια πήραν πάλι το δρόμο του παλατιού. Κάθε λίγο γύριζε η Ειρηνούλα να δει το ανοιχτόκαρδο άσπρο σπιτάκι που ξεχώριζε ανάμεσα στα πράσινα δέντρα. Every now and then Irinoula turned to see the open-hearted white house that stood out among the green trees. Και όταν χάθηκε από τα μάτια της, αναστέναξε βαριά και κοίταξε τον αδελφό της που πήγαινε ίσια μπροστά του, με σταθερό βήμα και με το μέτωπο ψηλά. And when she disappeared from her sight, she sighed heavily and looked at her brother who was walking straight in front of him, with a steady step and with his forehead up.