27 - ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXVII / XXVII 27 - CHAPTER XXVII / XXVII 27 - CHAPITRE XXVII / XXVII 27 - BÖLÜM XXVII / XXVII

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXVII CHAPTER XXVII

Τώρα πια, βέβαια, έχουν περάσει ήδη έξι χρόνια... Ποτέ μέχρι τώρα δεν έχω διηγηθεί αυτή την ιστορία. Jetzt sind natürlich schon sechs Jahre vergangen ... Ich habe diese Geschichte noch nie erzählt. Now, of course, six years have already passed... I have never told this story until now. Οι σύντροφοι μου που με ξαναείδαν, σίγουρα χάρηκαν πολύ που με ξαναείδαν ζωντανό. My comrades who saw me again were certainly very happy to see me alive again. Ήμουν περίλυπος, όμως τους έλεγα για δικαιολογία: "Φταίει η κούραση...". I was confused, but I told them as an excuse: "Tiredness is to blame...". Τώρα έχει καταλαγιάσει λίγο η θλίψη μου. Now my sadness has calmed down a little. Δηλαδή... όχι εντελώς. I mean... not quite. Όμως, είμαι σίγουρος ότι επέστρεψε στον πλανήτη του, γιατί, με το ξημέρωμα της επόμενης μέρας, δε μπόρεσα να βρω το σώμα του. But I'm sure he returned to his planet, because, at dawn the next day, I couldn't find his body. Κι' αυτό το σώμα, δεν ήταν δα και τόσο πολύ βαρύ... Και χαίρομαι τις νύχτες, που ακούω τ' αστέρια. And this body, it wasn't so heavy ... And I'm happy at nights listening to the stars. Μοιάζουν πράγματι με πεντακόσια εκατομμύρια μικρά κουδουνάκια... They really do look like five hundred million little bells...

Να όμως που συνέβη και κάτι απροσδόκητο. But here's something unexpected. Στο φίμωτρο που είχα ζωγραφίσει για το αρνάκι του μικρού πρίγκηπα, ξέχασα να βάλω το δερμάτινο λουρί! I forgot to put the leather strap on the muzzle I had painted for the little prince's lamb! Έτσι, δε θα μπορέσει ποτέ να το φορέσει στο αρνάκι. Thus, he will never be able to put it on the lamb. Αναρωτιέμαι λοιπόν: "Τι να συνέβη στον πλανήτη του; Ίσως λοιπόν - τελικά - το αρνάκι να έφαγε το λουλούδι...". So I wonder: "What happened to his planet? So maybe - after all - the lamb ate the flower...". Άλλοτε λέω στον εαυτό μου: "Σίγουρα, όχι! Sometimes I say to myself: "Of course not! Ο μικρός πρίγκηπας, σκέπαζε κάθε βράδυ με τη γυάλα το λουλούδι του και θα 'χε σίγουρα και το νου του στο αρνάκι του...". The little prince would cover his flower every night with a bowl and would certainly have his mind on his lamb ... ". Κι' έτσι αισθάνομαι ευτυχής. And that's how I feel happy. Κι' όλα τ' αστέρια γελούν τρυφερά. And all the stars laugh tenderly. Κι' άλλοτε λέω στον εαυτό μου: "Ξεχνιέται όμως κανείς - καμιά φορά - κι' αυτό είν' αρκετό! And sometimes I say to myself: "But one forgets - sometimes - and that's enough! Ίσως να ξέχασε, κάποιο βράδυ, τη γυάλα ή ίσως να ξεγλίστρησε αθόρυβα, κάποια νύχτα, το αρνάκι...". Maybe he forgot, at night, the bowl or maybe slipped quietly, some night, the lamb ... ". Τότε είναι, λοιπόν, που τα κουδουνάκια μεταμορφώνονται σε κλάματα!... Then it's time for the bells to cry!

Κι' εδώ, βέβαια, βρίσκεται ένα μεγάλο μυστήριο. And here, of course, lies a great mystery. Γιατί για σας, που αγαπάτε το μικρό πρίγκηπα, όπως και για μένα βέβαια εξίσου, τίποτα στο σύμπαν δε μπορεί να είναι πια το ίδιο, αν σε κάποιο μακρινό μέρος - κι' ας μην ξέρουμε ακριβώς που - ένα αρνάκι - άσχετα αν το έχουμε ή δεν το έχουμε δει ποτέ - φάει (ή δεν φάει) ένα τριαντάφυλλο... Because for you, who love the little prince, like me, of course, nothing in the universe can be the same anymore, if in some distant place - and we don't know exactly where - a lamb - whether we have it or we've never seen it - eat (or not eat) a rose ... Κοιτάξτε τον ουρανό. Look at the sky. Αναρωτηθείτε: να έφαγε άραγε ή να μην έφαγε, το αρνάκι το τριαντάφυλλο; Αναρωτηθείτε... και θα δείτε, πως όλα αλλάζουν... Ask yourself: whether or not he ate the lamb, the rose? Ask yourself ... and you'll see that everything changes ...

Και κανείς από τους μεγάλους, δε θα καταλάβει ποτέ, πόσο σημαντικό είναι αυτό! And none of the adults will ever understand how important this is!

Ετούτο 'δώ, είναι για μένα το πιο όμορφο αλλά και το πιο θλιμμένο τοπίο στον κόσμο. Here's to me, it's the most beautiful and saddest landscape in the world for me. Είναι το ίδιο τοπίο που υπάρχει και στις προηγούμενες σελίδες, το σχεδίασα όμως άλλη μια φορά για σας το δείξω και να μπορέσετε να το προσέξετε. It is the same landscape as in the previous pages, but I plan to show it to you once again so you can take care of it. Εδώ ακριβώς είναι, που πρωτοεμφανίστηκε ο μικρός πρίγκηπας πάνω στη Γη κι' από 'δώ είναι που χάθηκε... It is here that the little prince first appeared on Earth and that he was lost ... Παρατηρείστε με προσοχή αυτό το τοπίο, για να είστε σίγουροι ότι θα το αναγνωρίσετε, αν ταξιδέψετε κάποτε στην Αφρική, στην έρημο. Look carefully at this landscape, to be sure you will recognize it if you ever travel to Africa in the desert. Κι' αν τύχει να σας φέρει ο δρόμος σας εκεί, σας παρακαλώ θερμά να μη βιαστείτε... περιμένετε για λίγο κάτω απ' το αστέρι! And if you find your way there, please do not hurry ... wait for a while under the star! Κι' αν δείτε να σας πλησιάζει ένα παιδί, αν γελάει, αν έχει ξανθά μαλλιά, αν δεν απαντάει στις ερωτήσεις σας, τότε θα μπορέσετε να μαντέψετε ποιος είναι... Να χαρείτε τότε... φανείτε συμπονετικοί! And if you see a child approaching you, if he laughs, if he has blond hair, if he does not answer your questions, then you will be able to guess who he is... Rejoice then... be compassionate! Μη μ' αφήσετε στη θλίψη μου: γράψτε μου γρήγορα πως ξαναγύρισε... Don't leave me in my grief: tell me quickly how it came back ...