×

우리는 LingQ를 개선하기 위해서 쿠키를 사용합니다. 사이트를 방문함으로써 당신은 동의합니다 쿠키 정책.


image

Stad Antwerpen, Virtuele tour 100 x Congo - Tragisch Antwerps verleden

Virtuele tour 100 x Congo - Tragisch Antwerps verleden

We staan bij een pijnlijke geschiedenis van Antwerpen en haar koloniaal verleden.

Slechts 9 jaar na de eerste wereldtentoonstelling

organiseert de stad een tweede.

Deze keer zijn er geen 12 Congolezen die worden overgebracht,

maar 144. Van hen heb je er 44 die ziek worden

en daarvan zijn er 8 die hier overlijden in Antwerpen.

Kabeya is stagiaire in het MAS

en zal meer vertellen over de context

waarin de wereldtentoonstellingen plaatsvonden.

Achter ons hebben wij historische foto's. Kan je ons hier meer over vertellen?

Hier zien we hoe Congolezen in een namaakdorp

hun dagelijks leven nadoen, hoe ze instrumenten bespelen.

Je ziet daar dat de witte mensen kijken naar hen,

zoals we nu naar dieren in de zoo zouden gaan.

Dit was eigenlijk meer om het beeld te benadrukken

van hoe primitief de Congolezen leven.

Kijk op welk niveau ze nog zitten, terwijl ze gelijk moeten zijn aan ons.

Wij gaan ze daarbij helpen.

Er was een heel onevenwichtige machtsrelatie tussen die twee.

In de vitrines zien we ook archieven terug.

Ik zie hier namen, jaartallen.

Wat stellen ze juist voor? - We kunnen in de archieven terugvinden

dat ze geregistreerd zijn, wanneer ze zijn binnengekomen in het ziekenhuis,

welke ziekte ze hadden, hun naam, hun leeftijd

en als ze overleden zijn ook wanneer ze overleden zijn.

Dat is heel belangrijk, want we kunnen echt heel duidelijke bewijzen zien

dat ze ziek waren en naar het ziekenhuis werden gebracht.

Hier zien we dan de toestemming die ze hadden

om begraven te worden op het kerkhof Kiel,

en nadien zijn ze verhuisd naar het kerkhof Schoonselhof.

Zijn die namen in ons collectief geheugen gebleven?

Nee, helemaal niet.

Het is eigenlijk frappant dat we dit nog hebben teruggevonden.

Bij deze wereldtentoonstelling is er ook een in memoriam dat je hier kunt zien,

van de acht Congolezen die hier zijn overleden.

Wat denk jij er zelf van?

Het maakt mij heel droevig, vooral als ik kijk naar de leeftijden.

En ook naar de data waarop ze zijn gestorven, zo snel na elkaar.

Dan denk ik: Het is zo jammer. Die mensen zijn eigenlijk ontvoerd

uit hun eigen land om naar hier te komen

om in een mensenzoo gezet te worden.

Dan zijn ze gestorven en ze zijn zelfs niet teruggekeerd.

Het is alsof je een kind ontvoert van achttien jaar

en dat de mama het nooit meer terugziet. Zelfs voor kinderen die ontvoerd worden,

wordt er een herdenkingsdienst gehouden. Ze worden nog herdacht

of er worden bloemen gelegd op de plek waar ze voor het laatst werden gezien.

Maar zij worden totaal niet herdacht,

er is niks wat nog aan hen doet denken,

dus dat vind ik echt heel spijtig.

Waarom is het de dag van vandaag noodzakelijk

dat we die personen herdenken?

Omdat die personen... Dit behoort tot onze geschiedenis.

Voor mij kunnen we niet verdergaan als we niet kijken naar ons verleden.

Naar de fouten die we hebben begaan en die rechtzetten

om nadien samen verder te bouwen.

We moeten deze mensen wel meenemen in ons geheugen, in onze geschiedenis.


Virtuele tour 100 x Congo - Tragisch Antwerps verleden

We staan bij een pijnlijke geschiedenis van Antwerpen en haar koloniaal verleden. Passons à l'histoire douloureuse d'Anvers et son passé colonial.

Slechts 9 jaar na de eerste wereldtentoonstelling 9 ans après la première exposition universelle,

organiseert de stad een tweede. la ville en organise une deuxième.

Deze keer zijn er geen 12 Congolezen die worden overgebracht, Cette fois, ce ne sont pas 12 Congolais, mais 144 qui sont amenés.

maar 144. Van hen heb je er 44 die ziek worden

en daarvan zijn er 8 die hier overlijden in Antwerpen.

Kabeya is stagiaire in het MAS J'ai à mes côtés une stagiaire du MAS.

en zal meer vertellen over de context Elle va nous expliquer le contexte de cette exposition universelle.

waarin de wereldtentoonstellingen plaatsvonden.

Achter ons hebben wij historische foto's. Kan je ons hier meer over vertellen? Peux-tu nous en dire plus ?

Hier zien we hoe Congolezen in een namaakdorp Ici, on peut voir des Congolais dans un village reconstitué.

hun dagelijks leven nadoen, hoe ze instrumenten bespelen. Ils devaient imiter leur vie quotidienne, jouer des instruments.

Je ziet daar dat de witte mensen kijken naar hen, On voit que les personnes blanches les regardent

zoals we nu naar dieren in de zoo zouden gaan. comme on regarde un animal en cage. C'était un zoo humain.

Dit was eigenlijk meer om het beeld te benadrukken C'était pour souligner cette image de la vie primitive des Congolais,

van hoe primitief de Congolezen leven.

Kijk op welk niveau ze nog zitten, terwijl ze gelijk moeten zijn aan ons.

Wij gaan ze daarbij helpen.

Er was een heel onevenwichtige machtsrelatie tussen die twee.

In de vitrines zien we ook archieven terug. Dans les vitrines, on retrouve aussi des archives.

Ik zie hier namen, jaartallen. Je vois des noms, des années. Qu'est-ce que ça signifie ?

Wat stellen ze juist voor? - We kunnen in de archieven terugvinden

dat ze geregistreerd zijn, wanneer ze zijn binnengekomen in het ziekenhuis, on retrouve un registre avec les dates à laquelle ils sont entrés à l'hôpital,

welke ziekte ze hadden, hun naam, hun leeftijd quelle maladie ils avaient, leur nom, leur âge

en als ze overleden zijn ook wanneer ze overleden zijn. et, s'ils sont morts, la date de leur décès.

Dat is heel belangrijk, want we kunnen echt heel duidelijke bewijzen zien C'est important, car ce sont de véritables preuves

dat ze ziek waren en naar het ziekenhuis werden gebracht. qu'ils sont tombés malades et sont allés à l'hôpital.

Hier zien we dan de toestemming die ze hadden Ici, on retrouve la permission qu'ils recevaient

om begraven te worden op het kerkhof Kiel, pour être enterrés dans le cimetière de Kiel.

en nadien zijn ze verhuisd naar het kerkhof Schoonselhof. Après, leur corps a été déplacé dans le cimetière Schoonselhof.

Zijn die namen in ons collectief geheugen gebleven? Leurs noms sont-ils restés dans la mémoire collective ?

Nee, helemaal niet. Non, pas du tout.

Het is eigenlijk frappant dat we dit nog hebben teruggevonden. C'est une découverte assez exceptionnelle.

Bij deze wereldtentoonstelling is er ook een in memoriam dat je hier kunt zien, Dans cette exposition, il y a un In memoriam

van de acht Congolezen die hier zijn overleden. avec le nom des huit Congolais décédés.

Wat denk jij er zelf van? Qu'en penses-tu ?

Het maakt mij heel droevig, vooral als ik kijk naar de leeftijden. Ça me rend triste, surtout si je regarde les âges.

En ook naar de data waarop ze zijn gestorven, zo snel na elkaar. Quand on regarde les dates, on voit qu'ils sont décédés très vite, les uns après les autres.

Dan denk ik: Het is zo jammer. Die mensen zijn eigenlijk ontvoerd C'est tragique. Ces personnes ont été enlevées de leur propre pays

uit hun eigen land om naar hier te komen pour venir ici, être mises dans un zoo humain.

om in een mensenzoo gezet te worden.

Dan zijn ze gestorven en ze zijn zelfs niet teruggekeerd.

Het is alsof je een kind ontvoert van achttien jaar Imaginez, on enlève un enfant de 18 ans et sa mère ne le reverra jamais.

en dat de mama het nooit meer terugziet. Zelfs voor kinderen die ontvoerd worden,

wordt er een herdenkingsdienst gehouden. Ze worden nog herdacht

of er worden bloemen gelegd op de plek waar ze voor het laatst werden gezien.

Maar zij worden totaal niet herdacht, Eux, en revanche, ont été oubliés. Il n'y avait rien pour s'en souvenir.

er is niks wat nog aan hen doet denken,

dus dat vind ik echt heel spijtig. Je trouve cela tragique.

Waarom is het de dag van vandaag noodzakelijk Pourquoi est-ce important de nous souvenir d'eux aujourd'hui ?

dat we die personen herdenken?

Omdat die personen... Dit behoort tot onze geschiedenis. Ces personnes font partie de notre histoire.

Voor mij kunnen we niet verdergaan als we niet kijken naar ons verleden. Selon moi, il est impossible d'avancer sans regarder le passé,

Naar de fouten die we hebben begaan en die rechtzetten nos erreurs et les réparer pour pouvoir continuer ensemble.

om nadien samen verder te bouwen.

We moeten deze mensen wel meenemen in ons geheugen, in onze geschiedenis.