Pars II, 4
Igitur qui puellam rapuerant venerunt ad civitatem Machilentam; deponitur ergo illa inter cetera mancipia venalis. Audiens eam leno infaustissimus ac impurus, contendere coepit, ut eam emeret; sed Athenagora princeps ejusdem civitatis videns eam nobilem, pulchram, sapientem, obtulit decem sistertias auri.
Leno ait: Ego dabo XX (viginti).
Athenagora ait: Ego dabo XXX (triginta).
Leno: Ego XL (quadraginta).
Athenagora: Ego L (quinquaginta).
Leno: LX (sexuaginta).
Athenagora: LXX (septuaginta).
Leno: LXXX (octoginta).
Athenagora: XC (nonaginta).
Leno: C (centum) sistertias in praesenti dabo.
Et ait: Si quis amplius X sistercias auri, dabo supra.
Athenagora ait: Ego, si cum lenone contendere voluero, et unam emam, plures venditurus sum; permittam eum emere, et cum prostituerit eam, lupanar intrabo, prius ad illam, et eripiam nodum virginitatis ejus, et erit mihi sicut emerim eam. Quid plura?
Perrexit cum lenone in salutatorium, ubi habuit Priapum aureum et genimis adornatum et ait:
Puella, adora istum!
Ait illa: Numquam tale adorem.
Et ait: Domine, numquid Lapsatenus es tu?
Leno ait: Quare?
Et illa: Quia Lapsateni colunt Priapum.
Leno ait: Nescis tu misera, quia in domo lenonis avari incurristi?
Puella prosternens se ad pedes ejus ait: O domine, miserere virginitati meae, ne prostituas hoc corpus pro tali turpi titulo!
Cui leno: Nescis, quia apud lenonem et tortorem nec preces nec lacrimae valent?
Tamen vocavit villicum puellarum et ait: Haec puella ornetur vestibus puellaribus preciosis et
scribatur ei titulus: Quicumque Tharsiam violaverit, mediam libram dabit; postea ad. singulos solidos parebit populo.
Villicus fecerat, quod jussum fuerat. Cum lenone antecedente turba tertia die cum symphonia ducitur ad lupanar, sed Athenagora princeps primus ingreditur velato capite.
Tharsia videns eum, projecit se ad pedes et ait:
Miserere mei, domine, propter deum, et per deum te adjuro, ne velis me violare! Resiste libidini tuae, et audi casus infelicitatis meae, et originem unde sim diligenter considera.
Cui cum universos casus exposuisset, princeps confusus et pietate plenus ait ei: Habeo et ego filiam tibi similem, de qua similes casus metuo.
Haec dicens dedit ei viginti aureos dicens:
Ecce habes amplius pro virginitate, quam impositum est. Dic advenientibus, sicut mihi dixisti, et liberaberis.
Puella profusis lacrimis ait: Ego pietati tuae gratias ago, et ne alicui narres, quae a me audisti!
Athenagora ait: Nisi narravero filiae meae, cum ad talem aetatem pervenerit, similem casum ne patiatur.
Et cum lacrimis discessit.
Cui exeunti obviavit ei alius et ait: Quomodo tibi convenit cum puella?
Ait princeps: Non potest melius. Erat enim tristis.
Intravit juvenis puella more solito ostium claudit.
Cui juvenis ait: Quantum dedit tibi princeps?
Ait puella: Quadraginta aureos.
Et ille: Accipe integram libram auri!
Princeps audiens ait: Quanto plus dabis, tanto plus plorabit. Puella nummos accepit, proiciens se ad pedes et casus indicavit.
Apoziatus juvenis ait: Surge, domina, homines sumus, casibus omnes subjacemus.
Hiis dictis exiit, vidit itaque Athenagoram ridentem, ait illi:
Magnus homo es, non habes, cui lacrimas propines, nisi mihi.
Et jurabant, ne haec verba cuiquam proderent, et coeperunt adventum aliorum exspectare. Venerunt multi dantes pecuniam, sed flentes exibant. Postea obtulit pecuniam lenoni dicens:
Ecce pecuniam virginitatis meae!
Ait leno: Vide cotidie, ut tantas pecunias mihi offeras!
Altera die adhuc eam virginem audiens iratus vocans villicum puellarum dixit:
Duc eam ad te et frange nodum virginitatis ejus!
Cui villicus ait: Dic mihi, si virgo es!
At illa: Quamdiu vult deus, virgo sum.
At ille : Unde tantam tulisti pecuniam?
Puella ait : Lacrimis profusis exponens casus meos rogavi homines, ut misericordiam virginitatis meae haberent. Et prosternens se ad pedes ejus ait:
Miserere mihi, domine, subveni captivae regis filiae, ne violes me!
Ait ille: Leno est avarus; nescio, si possis virgo permanere.
At illa: Studiis liberalibus erudita sum et in genere musicali possum modulari. Duc me in forum, ubi poteris facundiam meam audire, propone quaestiones populo, et proposita solvam. In hac arte applicabo pecunias cotidie.
At ille: Mihi bene placet.
Omnis popidus cucurrit ad virginem videndam. At illa aggreditur facundiam studiorum, quaestiones sibi proponi jussit, omnes clare solvit, et sic per talem modum multam pecuniam a populo recepit.
Athenagora vero illam integra virginitate custodivit ut unicam filiam, ita, ut eam donis multis villico commendaret.