Quid es tu? – septimum
Quid Es Tū? - Septimum
Iōsēphus: Salvēte, audītōrēs! Nōmen mihi est Iōsēphus.
Lebbaeus: Salvēte, amīcī! Et ego vocor Lebbaeus.
Iōsēphus: Spērō vōs esse bene. Hoc est ācroāma nostrum nōmine “QUID ES TŪ?” ego, Iōsēphus, et amīcus meus, Lebbaeus, sumus magistrī linguae Latīnae.
Lebbaeus: Rēctē dīxistī, amīce! Ut valēs hodiē?
Iōsēphus: Ego optimē valeō. Et tū, Lebbaee?
Lebbaeus: Optimē! Optimē! Ego bene valeō hodiē.
Iōsēphus: Ut audīvistis, Lebbaeus prōnūntiat verba modō ecclesiasticō: sīcut sententia “vēnī, vīdī, vīcī”
Lebbaeus: Ita. Et Iōsēphus prōnūntiat verba modō classicō: sīcut sententia “vēnī, vīdī, vīcī.”
Iōsēphus: sīcut Caesar.
Lebbaeus: sīcut Caesar. Ita. [amīcī rīdent] Hodiē, auditores, ego partem agō sīcut vocābulum. Itaque, vōs et amīcus meus vocābulum dīvīnāre dēbētis.
Iōsēphus: Quid est Lebbaeus? Cognōscere volumus. Certē homō est, sed quam partem Lebbaeus agit? Estne animal? Estne planta? Estne rēs? Ego et vōs vocābulum dīvīnāre dēbēmus. Quid es tū, Lebbaee?
[Mūsica cantat]
Iōsēphus: Lebbaee, esne tū in nātūrā?
Lebbaeus: In nātūrā ego sum. In nātūrā ego habitō.
Iōsēphus: Esne tū animal?
Lebbaeus: Ita. Ego sum animal. Nōn sum plantā. Nōn sum rēs. Ego sum animal.
Iōsēphus: Bene! Habēsne quattuor crūra?
Lebbaeus: Certē, ego quattuor crūra habeō.
Iōsēphus: Esne tū bēstia an animal domesticum?
Lebbaeus: Ō amīce, ego bēstiās timeō. Ego nōn sum bēstia. Ego territus quandō bēstiae apud mē.
Iōsēphus: Bēstiae apud tē habitant?
Lebbaeus: Aliquandō bēstiae apud mē habitant. Bēstiae in campīs, in silvīs. Ego valdē timeō bēstiās.
Iōsēphus: Esne tū parvus?
Lebbaeus: Nōn. Ego nōn sum parvus. Et ego nōn sum maximus.
Iōsēphus: Tū es medius!
[amīcī rīdent]
Lebbaeus: Eh, fortasse.
Iōsēphus: Quem colōrem habēs?
Lebbaeus: [susurrat] Multōs colōrēs, sed amīcī meī habent paucōs colōrēs.
Iōsēphus: Ubi habitās? In domō?
Lebbaeus: In domō ego nōn habitō.
Iōsēphus: In rūre?
Lebbaeus: In rūre ego habitō.
Iōsēphus: In fundō?
Lebbaeus: [exspīrat] In fundō ego habitō. Et apud fundum bēstiae habitant, nonne?
Iōsēphus: Ita vērō. Bēstiae in fundō habitant sed -
Lebbaeus: In fundō habitant? !
Iōsēphus: [susurrat] Minimē.
Lebbaeus: fortasse in fundō. Fortasse bēstiae occultant [cum Iōsēphō] in fundō.
Iōsēphus: Occultant, [sonat] mysteriōsī.
[amīcī sonant et rīdent]
Iōsēphus: Habitāsne in horreō?
Lebbaeus: Ita. Ego in horreō habitō.
Iōsēphus: Custōdīsne aliquid?
Lebbaeus: Amīce mī, ego custōs nōn sum.
Iōsēphus: Sed tū in horreō habitās et in fundō. Habēsne caudam?
Lebbaeus: Ita. Ego ūnam caudam habeō.
Iōsēphus: [rīdet] Ūnam? Simplex.
Lebbaeus: Ita. Grātiās.
[amīcī rīdent]
Iōsēphus: Dāsne aliquid hominibus?
Lebbaeus: Ego aliquid hominibus nōn dō. Sed ego et dominus īmus ad multōs locōs. Ego eō per campōs et per silvās. Ego quoque trāns terrās variās eō cum dominō meō.
Iōsēphus: Placetne tibi currere?
Lebbaeus: Ita. Currere mihi maximē placet. [Iōsēphus mīrātur] Et mala mihi quoque placent.
Iōsēphus: Mala?
Lebbaeus: ita [Iōsēphus exspīrat] et carōtae et frūmenta.
Iōsēphus: Habēsne ungulās?
Lebbaeus: Ita, ego quattuor ungulās habeō.
Iōsēphus: Habēsne calceōs?
Lebbaeus: Calceōs? Calceōs?
Iōsēphus: [rīdēns] Ita.
Lebbaeus: Calceōs, certē, amīce mī. Calceōs ego habeō.
Iōsēphus: Ego tē cognōscō te, Lebbaee. Esne tū -
Lebbaeus: - Nōn sum Lebbaeus. Ego nōn sum Lebbaeus.
Iōsēphus: [exspīrat] Ō, animal, animal. [rīdet]
Lebbaeus: Quid? Dīc mihi.
Iōsēphus: Bēstia, esne tū -
Lebbaeus: - Nōn sum bēstia.
Iōsēphus: Ignōsce mihi.
Lebbaeus: Nōn sum.
Iōsēphus: Ignōsce mihi.
[amīcī rīdent]
Iōsēphus: Esne tū equus?
Lebbaeus: Ita! Ego sum equus!
Iōsēphus: Nōn caballus sed equus.
Lebbaeus: Equus ita.
[amīcī rīdent]
Lebbaeus: Amīce, [Iōsēphus cōnstat] dē mē nārrāre volō [Iōsēphus cōnstat] quia ego sum equus clārus.
Iōsēphus: Oh, tū es clārus?
Lebbaeus: Ita. Certē, ego sum clārus.
Iōsēphus: Cūr clārus es?
Lebbaeus: Cūr? Quia dominus meus clārissimus fuit.
Iōsēphus: Quis est dominus tuus?
Lebbaeus: Dominus meus erat rēx clārus. Dominus meus nōmine meō oppidum vocāvit. Itaque ego habeō oppidum.
Iōsēphus: Ubi est oppidum?
Lebbaeus: In Asiā.
Iōsēphus: In Asiā.
Lebbaeus: Ita. Et dominus meus et ego iter fēcimus ad multōs locōs: Graeciā usque ad Indiam. [Iōsēphus exspīrat] Ita.
Iōsēphus: Procul!
Lebbaeus: Nōmen dominī est Alexander.
Iōsēphus: Alexander? Alexander Magnus?
Lebbaeus: Ita.
Iōsēphus: Cognōscō dominum tuum!
Lebbaeus: Ita. Quid est nōmen meum? Ego sum Būcephalus.
Iōsēphus: Būcephalus.
[amīcī rīdent]
Lebbaeus: Ita. Būcephalus. Sed Būcephalus ego sum. Amīce, ut rogāvistī, ut dīxistī, frūmenta et mala et carōtae mihi placent. [Iōsēphus cōnstat] ego cōnsūmō multa [Iōsēphus cōnstat] Hominēs quoque mihi placent. Sed muscae mē valdē vexant.
Iōsēphus: At, amīce?
Lebbaeus: Quid?
Iōsēphus: Muscae valdē tē vexant? [Lebbaeus intellegit et rīdet] Muscae?
Lebbaeus: [rīdēns] Ita. Muscae. Muscae. Muscae. Ah, lingua Latīna...
Iōsēphus: Ō, pulcherrima!
Lebbaeus: Ita. Et amīce ego portō hominēs. Et hominēs mē vēnantur quia ego diū currere possum.
Iōsēphus: Optimē! Et tū quoque es intellegēns?
Lebbaeus: Ita. Ego calidus, intellegēns sum. Et amīce, ego sum pulcher!
Iōsēphus: Quam pulcher es tū.
Lebbaeus: Ita. Et augustus sum! [Iōsēphus mīrātur]
[Amīcī rīdent]
Lebbaeus: Et magnificus!
Iōsēphus: Vērum est!
Lebbaeus: [rīdēns] Ita, ita. Et in familiā meā ūnus volat!
Iōsēphus: Quis volat in familiā tuā?
Lebbaeus: Pēgasus.
Iōsēphus: Pēgasus in mȳthologiā!
Lebbaeus: Nōn.
Iōsēphus: Nōn? In mȳthologiā?
Lebbaeus: Est in nātūrā!
Iōsēphus: [susurrat] Nōn crēdō. Tibi nōn crēdō.
Lebbaeus: Mihi nōn crēdis? [exspīrat] Tempus fugit, amīce.
Iōsēphus: Āh, ēheu!
[Amīcī rīdent]
Lebbaeus: Mihi tempus ad currendum.
Iōsēphus: Audītōrēs, hodiē Lebbaeus partem equī ēgit! Actor bonus erat. Nōnne cōnsentītis? Eī multās quaestiōnēs rogāvī et Lebbaeus bene semper respondit. Audītōrēs, vocābulum dīvīnāvistis?
Lebbaeus: spērō vōs rēctē dīvīnāsse!
Iōsēphus: Optimē audīvistis, et ego et Lebbaeus multās grātiās vōbīs agimus!
Lebbaeus: Certē, grātiās plūrimās, audītōrēs!
Iōsēphus: Ācroāma nostrum fīnītum est. Valēte!
Lebbaeus: In proximum!
[Mūsica cantat]