Truth in the Making | Artemis Papageorgiou | TEDxPatras - YouTube Истина в создании | Артемис Папагеоргиу | TEDxPatras - YouTube

Μετάφραση: Maria Pericleous Επιμέλεια: Chryssa R. Takahashi

Καλησπέρα! Good evening.

(Χειροκρότημα) (Applause)

Εγώ σήμερα θα ήθελα να σας μιλήσω Today I would like to talk to you

για την αξία της αλήθειας στην καθημερινότητά μας.

Καταρχάς λέμε αλήθειες;

Ας ξεκινήσουμε από εμάς εδώ σήμερα, Let's start with us here today.

ποιοι από εσάς θυμάστε να έχετε πει μία αλήθεια, δεν χρειάζεται να πούμε ποια, Who remembers saying something true,

σε έναν φίλο, σε έναν σύντροφο, στον εαυτό σας,

τον τελευταίο μήνα ας πούμε, για να σηκώσουμε ένα χέρι. let's say in the past month.

Ποιος έχει πει μία αλήθεια;

Μπράβο λέμε αλήθειες! Well done, we are telling the truth,

Χαίρομαι, γιατί δεν ήξερα I am glad, I wasn't sure how the audience would react to that question.

ποια θα ήταν η αντίδραση του κοινού σε αυτή την ερώτηση.

Αλλά όμως τι είναι αυτό που αποκαλούμε αλήθεια; But what's our definition of truth?

Πολλοί έχουν ισχυριστεί ότι η αλήθεια Many people believe that truth is a mirror of our reality,

είναι ένα καθρέφτισμα της πραγματικότητάς μας

στο οποίο δεν έχουμε πάντα πρόσβαση, γιατί οι αισθήσεις μας είναι ατελείς. to which we have limited access because our senses are imperfect;

Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι η αλήθεια είναι ένα προσωπικό θέμα, others claim that truth is subjective and personal to each of us,

είναι υποκειμενική για τον καθένα από εμάς και αλλάζει με το γίγνεσθαι της ζωής μας.

Εγώ σήμερα θέλω να αναφερθώ στην αλήθεια όπως την έχει ορίσει ο Ηράκλειτος, Today I want to focus on the truth as defined by Heraclitus,

ο οποίος μας είπε ότι το αληθές είναι το αντίθετο της λήθης, who told us that the truth is the opposite of oblivion,

δηλαδή είναι κάτι που χρειάζεται να αποκαλυφθεί και να βγει στο φως. something that needs to be unveiled and brought into the light.

Αυτή η αλήθεια συνδέεται This truth is indeed linked to many aspects of our everyday lives.

με πολλές πτυχές της καθημερινότητάς μας, όντως,

συνδέεται με την πραγματικότητα, μας αποκαλύπτει πτυχές της, It is connected to our reality and reveals aspects of it,

εντείνει την κατανόηση και την αντίληψη του κόσμου μας, it enhances our understanding and perception of our world,

προωθεί την αυτογνωσία it increases our self-awareness and authenticity of our self-expression,

και την αυθεντικότητα της προσωπικής μας έκφρασης,

ενώ πολύ συχνά οδηγεί στην ειλικρίνεια και στη λήψη αποφάσεων. and very often leads to honesty and decision-making.

Στο δικό μου προσωπικό μονοπάτι In my own personal path,

η αλήθεια έχει ανέκαθεν συνδεθεί με την αρχιτεκτονική και με την πόλη. the truth has always been connected to architecture and the city.

Τώρα θα μου πείτε, τι σχέση μπορεί να έχει η πόλη με την αλήθεια; You could ask, what's the connection between the city and the truth?

Ο θεωρητικός αρχιτέκτονας Λούις Μάμφορντ According to architectural theorist Lewis Mumford,

μας έχει πει ότι η τελική αποστολή της πόλης "the supreme office of the city

είναι να εντείνει τη συνειδητή συμμετοχή του ανθρώπου is to further man's conscious participation

στη συμπαντική και ιστορική διαδικασία.

Αυτός ο πολλαπλασιασμός όλων των διαστάσεων της ζωής, This amplification of all dimensions of life

μέσα από τη συναισθηματική ένωση, τη λογική επικοινωνία, through emotional communion, rational communication,

την τεχνολογική αριστοτεχνία technological mastery, and above all dramatic representation,

και πάνω από όλα τη δραματουργική αναπαράσταση,

έχει υπάρξει το σημαντικότερο καθήκον της πόλης στην ιστορία. has been the supreme duty of our cities throughout our history".

Αυτή ρήση με έκανε να σκεφτώ

ότι οι πόλεις μας λειτουργούν περίπου σαν επιταχυντές,

δηλαδή επιταχύνουν διαδικασίες, σχέσεις, γεγονότα, They accelerate processes, relationships, and events

μέσα στα οποία υπάρχουμε εμείς,

με τις αξίες μας και με τον τρόπο ζωής μας,

δηλαδή οι πόλεις δημιουργούν αλυσιδωτές αντιδράσεις Our cities create chain reactions that increase our awareness.

που αυξάνουν τη συνειδητότητά μας.

Το ενδιαφέρον εδώ είναι ο τρόπος. What is interesting here is the way.

Ο Μάμφορντ μας λέει ότι αυτό συμβαίνει μέσα από τη συναισθηματική ένωση, According to Mumford, increased awareness happens through emotional communion,

τη λογική επικοινωνία, rational communication, technological mastery

την τεχνολογική αριστοτεχνία και τη δραματουργική αναπαράσταση.

Εγώ σήμερα θα επικεντρωθώ περισσότερο στην τεχνολογική αριστοτεχνία I want to focus on technological mastery and dramatic representation

και τη δραματουργική αναπαράσταση

όπως τα έχω συναντήσει μέσα από τη δουλειά μου. as I have encountered them through my work.

Πριν μιλήσουμε όμως για τεχνολογική αριστοτεχνία, Before we talk about technological mastery

θέλω να πάμε ένα βήμα πίσω I want to take one step back to look at the tools we use.

και να δούμε λίγο τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε.

Σύμφωνα με τους θεωρητικούς αρχιτέκτονες Μπέατριζ Κολομίνα και Μαρκ Γουίγκλι According to architectural theorists Beatriz Colomina and Mark Wigley,

στο βιβλίο τους «Are we Human?», in their book "Are we Human?"

υποστηρίζουν ότι τα εργαλεία που φτιάχνουμε the tools we design ultimately design us.

τελικά φτιάχνουν εμάς.

Ισχυρίζονται, ξεκινώντας από τη θεωρία του Δαρβίνου, Starting with Darwin's theory,

ότι το ανθρώπινο χέρι είναι αυτό που προσαρμόστηκε στα εργαλεία του,

και όχι το αντίθετο. Not the other way round.

Δηλαδή ουσιαστικά η σχέση μας με την τεχνολογία είναι αμφίδρομη, That our relationship with technology is, in fact, bi-directional.

και συνεχίζουν λέγοντας ότι οι ανθρώπινες δημιουργίες They continue by saying that human creations

είναι επιφάνειες διεπαφής, τις οποίες όσο τις διαμορφώνουμε μας διαμορφώνουν. are means of interface which, the more we shape them,

Ας πάρουμε για παράδειγμα το κινητό μας τηλέφωνο, Let's take for example our mobile phone that we are all familiar with.

που όλοι το γνωρίζετε, ίσως έχετε παρατηρήσει

ότι οι αλλαγές στον σχεδιασμό της συσκευής

με τα χρόνια έχουν αλλάξει και τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε,

τις συνήθειές μας, our habits, even our gaze and our way of walking.

έχουν αλλάξει ακόμα και το βλέμμα μας και το περπάτημά μας,

άρα μία τεχνολογική συσκευή μπορεί να μας αλλάξει. Therefore our technological devices are able to change us.

Πώς αντιστρέφουμε αυτή τη διαδικασία; How can we reverse this process?

Πώς θα μπορούσαμε να επηρεάσουμε αυτή τη σχέση; How can we influence this relationship?

Αν πιθανώς σχεδιάζαμε εμείς By designing our own mobile phone and its applications?

το κινητό μας τηλέφωνο και τις εφαρμογές του;

Τι θα γινόταν αν εμείς σχεδιάζαμε όλα μας τα τεχνολογικά εργαλεία; What if we could create all of our own technological tools?

Αυτό το ερωτηματικό, μαζί με πολλά άλλα, ήρθε να απαντήσει το Maker Movement. This question, along with many others, was addressed by the Maker Movement.

Το Maker Movement The Maker Movement is a movement that aims at democratising technology

είναι ένα κίνημα που έχει σαν στόχο την εκδημοκράτηση της τεχνολογίας

μέσα από τη δημιουργία ελεύθερου λογισμικού και υλισμικού. by creating open software and hardware.

Πριν από περίπου 15 χρόνια About 15 years ago,

σε χώρους όπως τα hacker spaces, Maker spaces και άλλες online κοινότητες, in environments like hackerspaces, makerspaces and online communities,

ομάδες εφευρετών, ερευνητών, προγραμματιστών, groups of inventors, researchers and developers

άρχισαν να μοιράζονται τεχνολογικές πλατφόρμες με το ευρύ κοινό started sharing technological platforms with the public,

και να δημιουργούν νέα τεχνολογικά εργαλεία and to develop new technological tools accessible to everyone.

προσβάσιμα σε όλους.

Για παράδειγμα δημιουργήθηκαν μικροεπεξεργαστές, For example, new open source microprocessors came about,

όπως το Arduino, το Arduino lilypad, το Raspberry Pie μεταξύ άλλων, such as Arduino, Arduino Lilypad or Raspberry Pi among others,

και αντίστοιχες γλώσσες προγραμματισμού along with open source programming languages

με τις οποίες μπορούμε εύκολα with which we can easily make our own applications

να προγραμματίσουμε τις δικές μας εφαρμογές

και να δημιουργήσουμε τα δικά μας εργαλεία. and create our own tools.

Ουσιαστικά τι κατάφερε το Maker Movement με αυτό; What did the Maker Movement actually achieve?

Κατάφερε να φέρει νέα εργαλεία στο φως, It brought new tools into the light,

να τα βγάλει μέσα από το μαύρο κουτί της τεχνολογίας που ήταν μέχρι σήμερα tools that were hidden inside the black box of technology

για τους περισσότερους από εμάς.

Κάτι άλλο που κατάφερε το Maker Movement Moreover, the Maker Movement changed our relationship with technology,

είναι να αλλάξει τη σχέση μας με την τεχνολογία,

την έκανε παιχνίδι, by turning it into a game.

και μέσα από τον εύκολο πειραματισμό Easy experimentation enabled many of us to come close to technology,

πάρα πολλοί από εμάς ήρθαμε κοντά στην τεχνολογία

να παίξουμε, να πειραματιστούμε to play, to experiment and to create new, unexpected applications.

και πολλές φορές να δημιουργήσουμε καινοτόμες εφαρμογές από το πουθενά.

Ένα τελευταίο και πολύ σημαντικό στοιχείο που κατάφερε το Maker Movement Last but not least, the Maker Movement managed to bring us closer.

είναι ότι μας έφερε κοντά.

Δηλαδή μέσα από το μοίρασμα της γνώσης, μέσα από τις offline και online κοινότητες It did that through knowledge sharing,

μας έφερε κοντά να δημιουργήσουμε, it enabled us to create together,

και μας έμαθε να λειτουργούμε συλλογικά, σε ομάδες. and taught us to work together, in teams.

Ποια όμως η αξία των ανοιχτών τεχνολογιών But what is the value of open source technologies in public space?

στον δημόσιο χώρο,

και ειδικά στον χώρο της τέχνης που με αφορά; And specifically to do with Art, a topic that concerns me.

Η πολιτική επιστήμονας Σαντάλ Μουφ Political scientist Chantal Mouffe argues that art in public spaces

μας έχει πει ότι η τέχνη στον δημόσιο χώρο χρειάζεται να αμφισβητεί

τη δεδομένη τάξη πραγμάτων, το Status quo.

Όταν η τεχνολογία χρησιμοποιείται μέσα στην τέχνη, Technology, when used in art,

χρειάζεται λοιπόν να μην επαναλαμβάνει τις mainstream εφαρμογές, must not repeat mainstream applications

τον mainstream τρόπο που τη χρησιμοποιούμε, and the mainstream way of using it.

αλλά να χρησιμοποιείται με διαφορετικό τρόπο,

για να δημιουργεί νέους συσχετισμούς.

Γιατί; Γιατί χρειαζόμαστε αυτή την πολυφωνία στον δημόσιο χώρο, Why? Because we need a polyphony in our public spaces,

γιατί προωθεί τον διάλογο μεταξύ μας. because it promotes the dialogue our society needs.

Άρα οι ανοιχτές τεχνολογίες μας οδηγούν ακριβώς προς αυτή την κατεύθυνση, So, open source technologies lead us in exactly that direction.

γιατί μέσα από την προσβασιμότητα και τον πειραματισμό Because through accessibility and experimentation

επιτρέπουν σε μια μεγάλη ομάδα χρηστών, ειδικών αλλά και ερασιτεχνών, they give a large number of users, professionals and amateurs,

να ασχοληθούν, να προτείνουν νέα νοήματα και νέες αναπαραστάσεις στον δημόσιο χώρο. the opportunity to explore, to propose new ideas

Μιλώντας για αναπαραστάσεις, ξαναγυρνάω στην ρήση του Μάμφορντ, Talking about representations,

ο οποίος μας είπε ότι είναι σημαντική η δραματουργική αναπαράσταση where he says that dramatic representation is very important.

και για πρώτη φορά εγώ συνάντησα αυτή την έννοια The first time I came across this concept, many years ago,

όταν σπούδαζα αρχιτεκτονική εδώ, στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Πάτρας was when I was still a student here at the Patras School of Architecture,

πριν από αρκετά χρόνια

και αναρωτιόμουν ποια κατεύθυνση να ακολουθήσω. wondering which direction to follow.

Μεταξύ των εικαστικών, του αστικού σχεδιασμού, At some point between visual arts, urban design and landscape architecture,

της αρχιτεκτονικής τοπίου, ήμουν και λίγο αναποφάσιστη,

κάποια στιγμή έκανα μια εργασία I did a project that brought to light my love for the cultural landscape.

που έφερε στην επιφάνεια την αγάπη μου για το πολιτιστικό τοπίο,

δηλαδή ήθελα να εξερευνήσω

τη σχέση του ανθρώπινου σώματος και βλέμματος

με τα άμεσα φυσικά και τεχνητά του περιβάλλοντα with our immediate natural and artificial environment,

μέσα από αρχιτεκτονική μικρής κλίμακας. through small-scale architecture.

Επίσης τότε είχα μια περιέργεια για την τεχνολογία At the time I was fascinated by technology,

και πώς μπορεί να συμμετάσχει η τεχνολογία στις εμπειρίες αυτές, and of how it can be connected to these experiences,

οπότε πήγα στο Λονδίνο να κάνω και ένα αντίστοιχο μεταπτυχιακό. so I decided to go to London for a relevant Master's degree.

Σε ένα από τα πρώτα μου έργα άρχισα να εξερευνώ αυτές τις αναπαραστάσεις In one of my first projects, I started exploring these representations

και τη σχέση μεταξύ φυσικού και τεχνητού. and the relationship between the natural and the artificial.

Για παράδειγμα δημιούργησα το Wind chime, For example, I created in Wind Chime,

που είναι μια αναπαράσταση μεταλλικής μελωδού. which is a simulation of a metallic wind chime,

Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, είναι αυτό το μουσικό όργανο the one with the metal pipes, you place it on a balcony

που βάζουμε στη βεράντα

και κάνει μια μεταλλική μελωδία όταν φυσάει ο αέρας. and it makes a musical sound as the wind blows through it.

Στη δική μου περίπτωση, στη δική μου εκδοχή, In my version I replaced the metal pipes

αντάλλαξα τους μεταλλικούς σωλήνες με τα πλαστικά τα wii remote controls

τα οποία τα προγραμμάτισα ώστε να παράγουν μεταλλικούς ήχους, and I programmed them to produce, to mimic metallic sounds,

να τους μιμούνται και σιγά-σιγά να τους μετατρέπουν σε θόρυβο.

Μια άλλη αναπαράσταση, εξερεύνησα μέσα από το Fabrique, αυτό το έργο, In another project, Fabrique,

στο οποίο ήθελα να εξερευνήσω τη σχέση μας I wanted to explore our relationship

με μια φύση που δεν είναι φυσική, with an artificial nature, a mechanical nature,

μια μηχανική φύση,

και να αμφισβητήσω ουσιαστικά την έννοια της φύσης όπως τη γνωρίζουμε, and to challenge nature as we know it,

να δω τι υπάρχει από πίσω. to explore what's behind it.

Το συγκεκριμένο έργο όταν ποτίζει κανείς με φως αυτές τις γλάστρες, By irrigating a series of pots with light rather than water,

αρχίζουν οι αλυσίδες στην οροφή να κινούνται, the chains on its ceiling begin to move,

και στο τέλος συντονίζονται σε μια μικρή χορογραφία. and they end up doing a small choreography.

Κάποια στιγμή, μέσα στην καλλιτεχνική μου αναζήτηση, At some point along my artistic path,

αποφάσισα να ακολουθήσω και μια άλλη οδό, αυτή του παιχνιδιού. I decided to change direction and follow the path of play.

Το 2011 λοιπόν, με δύο συνεργάτιδες, δημιουργήσαμε το Athens Plaython. In 2011, along with two collaborators,

Το Athens Plaython είναι ένα φεστιβάλ παιχνιδιών τρόμου και νέων τεχνολογιών. a festival of street-games and new technologies.

Τότε στην Αθήνα είχαμε πολύ συχνά φαινόμενα βίας

μέσα από πορείες στους δρόμους της Αθήνας,

και συνοδεύονταν από εμπρησμούς και καταστροφές followed by fires and destruction.

και εμείς θελήσαμε να δώσουμε μια άλλη φωνή, μια αισιόδοξη φωνή, That moment we felt the need to raise a different, more optimistic voice,

μέσα από το παιχνίδι και τη συλλογικότητα. by introducing play and collective effort.

Και είδαμε την πόλη μας να αλλάζει, And we saw our city changing,

είδαμε πάρα πολλούς, ίσως και χιλιάδες κόσμου we saw a great many people, maybe thousands,

την τελευταία ειδικά χρονιά, especially in the final year,

να έρχονται να παίξουν μαζί μας για ένα διήμερο coming to play with us for two days,

και είδαμε τον χώρο της πόλης να αλλάζει.

Πώς έγινε αυτό; How did that happen? Through play.

Μέσα από το παιχνίδι -- γιατί;

Γιατί το παιχνίδι έχει αυτή την ιδιότητα, να μας εισάγει με ένα μαγικό τρόπο Because the game has this property, to introduce us in a magical way

σε έναν εσωτερικό κόσμο μυθοπλασίας, to invite us into a fantasy world.

δηλαδή για παράδειγμα μπορεί να μετατρέψει τον αστικό χώρο For example, a neighborhood

σε πεδίο μάχης, όπου διάφορες ομάδες μπορεί να διαπραγματεύονται μια γειτονιά,

ή να αρχίσουν να εμφανίζονται γοργόνες, δράκοι, ιππότες και ούτω καθεξής. or suddenly there might be mermaids, dragons, knights and so on.

Αυτός ο κόσμος μυθοπλασίας όμως δεν είναι ανεξάρτητος από τον αστικό χώρο, But this fantasy world is not separate from urban space,

αντιθέτως τον εμπεριέχει. on the contrary, it contains it.

Δηλαδή ο αστικός χώρος επαυξάνεται μέσα από το παιχνίδι, Urban space is enriched through play,

αποκτά νέες ιδιότητες, οι οποίες δημιουργούνται συλλογικά. it acquires new possibilities, which are created collectively.

Οπότε εκείνη τη στιγμή κατάλαβα In that moment I also realized

ότι για μένα είναι σημαντικό αυτό το μέσο αναπαράστασης, that for me this way of representation, through play, was important,

το παιχνίδι, γιατί μας φέρνει όλους στο εσωτερικό του,

και δημιουργεί συλλογικότητες.

Αργότερα δημιούργησα το εργαστήρι μου το Entropika μαζί με μια ομάδα συνεργατών, Later I created my own lab, Entropika,

και συνεχίζουμε να δημιουργούμε διαδραστικές εγκαταστάσεις and we continued to create interactive installations in public spaces.

στον δημόσιο χώρο, για παράδειγμα

ένα από τα έργα μας, το Cloudscapes,

δημιουργεί ακριβώς την αναπαράσταση ενός φυσικού φαινομένου, created a representation of a natural phenomenon,

του σύννεφου και της βροχής. clouds and rain.

Ουσιαστικά προσομοιώνει τον ήχο του κεραυνού και της βροχής,

και το φως της αστραπής, όταν περνούν από κάτω περαστικοί. and the light of lightning

Ήταν άλλη μία ευκαιρία να εξερευνήσουμε πώς αυτές οι αναπαραστάσεις

επηρεάζουν τον αστικό χώρο. influence the urban space.

Μάλιστα στο συγκεκριμένο έργο μου έδειξε και μια αλήθεια This project also showed me a truth, after many years,

μετά από πολλά χρόνια, ότι ενώ τα πρώτα έργα

ήταν πιο θεωρητικά, με ιδέες που τις είχα επεξεργαστεί πάρα πολύ,

και μου άρεσαν ιδιαίτερα,

ένα έργο όπως αυτό, πιο απλό, με πιο απλή ιδέα this one was based on a simpler idea,

αλλά με παιγνιώδη διάθεση, είχε πολύ μεγαλύτερη αμεσότητα με τον κόσμο, it was more playful

είχαμε παιδιά που προσπαθούσαν να το μαγέψουν φωνάζοντας άμπρα κατάμπρα, We saw children trying to put a spell on it

είχαμε περαστικούς

που έβαζαν την κουκούλα τους, πιστεύοντας ότι θα βραχούν

και είχαμε και έναν έφηβο που καθόταν κάτω από το σύννεφο, We even had a teenager who sat under the cloud

και μόλις άκουγε τον κεραυνό φώναζε συνέχεια Θορ. and shouted “Thor” every time the lightning was activated.

(Γέλια) (Laughter)

Στην ίδια οδό, On the same playful path, we later designed Playstools,

συνεχίσαμε με τα Playstools, όπου πάλι εξερευνήσαμε λίγο

τις παιγνιώδεις διαστάσεις των αντικειμένων που φτιάχναμε,

και δημιουργήσαμε μια υβριδική παραλλαγή του παιχνιδιού μουσικές καρέκλες. and we made a hybrid version of the game Musical Chairs.

Στο συγκεκριμένο παιχνίδι, αυτά τα σκαμπό έχουν και αυτά έξτρα ιδιότητες, The stools also have some extra properties

δεν θα αφήναμε μόνο τα φυσικά αντικείμενα, they are not just physical objects.

το κάθε σκαμπό έχει δύο αισθητήρες αφής, έχουν φως, παράγουν ήχο They each have two touch sensors,

και επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω ασύρματου δικτύου, and talk to each other over a wireless network.

ουσιαστικά γιατί διευκολύνουν και μπορούν να μπουν σε οποιοδήποτε χώρο έτσι. This makes it possible to place them in any location.

Προσκαλούν τους παίκτες να αλληλεπιδράσουν με τα σκαμπό Players are invited to interact with the stools

σε κάθε γύρο του παιχνιδιού in each round of the game.

και κερδίζει η ομάδα που κερδίζει περισσότερο σε χρώμα. The team that wins more colour, ultimately wins the game.

Μάλιστα το μέλλον αυτού του παιχνιδιού The next step for Playstools is to create an open educational platform

θέλουμε να γίνει μια ανοιχτή εκπαιδευτική πλατφόρμα

όπου τα παιδιά, ίσως πιο σοφοί σχεδιαστές από εμάς, so that children, who can be wiser designers than we are,

να μπορούν να ανεβάσουν τα δικά τους παιχνίδια can upload their own games and change the rules of the game.

και να αλλάξουν τους κανόνες του παιχνιδιού κατά βούληση.

Σε αυτό το σημείο έβαλα και μια άνω τελεία τον περασμένο Γενάρη, At this point, I pressed PAUSE in January

γιατί αποφάσισα να πάω στη Ματέρα της Ιταλίας, when I decided to move to Matera in Italy,

όπου εργάζομαι στο Open Design School.

Το Open Design School είναι ένα πιλοτικό πρόγραμμα The Open Design School is a pilot programme

της πολιτιστικής πρωτεύουσας Ματέρα 2019.

Εκεί καλούμαστε να σχεδιάσουμε δομές για το δημόσιο χώρο, I have been asked to design structures for the public places,

οι οποίες να εξυπηρετούν όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις to support all the cultural events for this year and for next year.

για αυτή και την επόμενη χρονιά.

Οι δομές αυτές μπορεί να είναι κερκίδες, stand για πληροφορίες, These structures can be stadium seating,

θεατρικά σκηνικά και ούτω καθεξής.

Το ενδιαφέρον και εδώ είναι ότι και πάλι What is interesting is that here too we are using open source design tools,

χρησιμοποιούμε ανοιχτά εργαλεία σχεδιασμού,

δηλαδή μέσα από τη φιλοσοφία των Open structures αν γνωρίζετε, based on the Open Structures philosophy.

αν δεν γνωρίζετε τι είναι, είναι μια online πλατφόρμα, In case you are not familiar with Open Structures,

μια ιστοσελίδα και μια κοινότητα

όπου μπορεί ο καθένας να μοιραστεί τα σχέδιά του, where everyone can share their designs

ελεύθερα χωρίς copyright, με την υπόλοιπη κοινότητα,

και ο καθένας μπορεί να τα εξελίξει και να τα ξαναμοιραστεί online.

Το δεύτερο ενδιαφέρον είναι ότι και εδώ καλούμαστε να σχεδιάσουμε

μέσα από το παιχνίδι και τον πειραματισμό,

με ακολουθεί και αυτό.

Δηλαδή δεν καλούμαστε να σχεδιάσουμε τις γνωστές κατασκευές, όπως κερκίδες

που να μοιάζουν με κερκίδες, like stadium seating that looks like stadium seating,

αυτό μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε.

Καλούμαστε να διερευνήσουμε μέσα από τον πειραματισμό We need to explore and experiment and to design mysterious, playful objects

και να σχεδιάσουμε μυστηριώδη, παιγνιώδη αντικείμενα,

που να δημιουργούν ερωτηματικά στους κατοίκους και στην πόλη,

να μην δίνουν άμεσα τις απαντήσεις.

Άρα σε όλη μου την πορεία So, in my professional path so far,

έχω δει ότι επιστρέφω πολύ συχνά στην αρχική ερώτηση του Μάμφορντ, I always return to Mumford's initial question

για το ποια είναι η τεχνολογία που χρειαζόμαστε, about the technology we need and the technological mastery.

ποια είναι η τεχνολογική αριστοτεχνία,

και ποιες είναι οι αναπαραστάσεις που χρειαζόμαστε στην πόλη; And what representations we need in the cities.

Και η προσωπική απάντηση που έχω δώσει And my answer is that the technological mastery we need

είναι ότι η τεχνολογική αριστοτεχνία που χρειαζόμαστε

πρέπει να είναι ανοιχτή και προσβάσιμη από όλους. needs to be open and accessible to everyone.

Όσο για τις αναπαραστάσεις, As for representations,

έχω δει ότι χρειάζεται πολλές από αυτές να είναι συμμετοχικές, συλλογικές I believe they need to be participatory, logical

και να μας καλούν να παίξουμε μαζί τους.

Φυσικά αυτή είναι η δική μου απάντηση, είναι η δική μου αλήθεια, These of course are my own answers,

και δεν χρειάζεται ο καθένας από εμάς να ασχολείται με την τέχνη και τεχνολογία

για να δει την αξία της αλήθειας μέσα στην πόλη.

Ο Μάμφορντ στην αρχή, αν θυμάστε, είχε πει ότι η αλήθεια στην πόλη Remember, Mumford says

αναδύεται και μέσα από τη συναισθηματική ένωση

και τη λογική επικοινωνία. and rational communication.

Άρα οι πόλεις μας είμαστε εμείς, Which means that we are our cities!

και ανεξάρτητα από την ιδιότητα του καθενός, ο καθένας μας And regardless of one's occupation and lifestyle,

μπορεί να συνεισφέρει με αλήθεια στη συλλογική μας ζωή.

Άρα σήμερα θα ήθελα να σας προσκαλέσω So today I would like to invite you

να μοιραστείτε μια αλήθεια to share a truth with a colleague, your partner, with a friend.

με τον συνάδελφο, με τον σύντροφο, με έναν φίλο,

αλλά πριν από όλα, θα ήθελα να σας προσκαλέσω But before you do, I would like to invite you

να μοιραστείτε μια αλήθεια με τον εαυτό σας. to share a truth with yourself.

Ευχαριστώ. Thank you.

(Χειροκρότημα) (Applause)