Design Living | NASSOS KAPPA | TEDxUniversityofPiraeus - YouTube Design Living | NASSOS KAPPA | TEDxUniversityofPiraeus - YouTube

Μετάφραση: Sofia Xyni Επιμέλεια: Chryssa Takahashi

Υπήρχε κάποτε μια σχολή scuba diving Once upon a time, there was a scuba diving school

η οποία κάποια στιγμή έφτανε στη χρεοκοπία

γιατί εκεί κοντά εμφανίστηκαν καρχαρίες. because, near their activity area, sharks made their appearance.

Τι κάνεις τότε;

Η λύση ήταν να δημιουργήσουν την πρώτη παγκοσμίως σχολή extreme scuba diving. The solution was to open the first extreme scuba diving school in the world.

Έξυπνο. Δημιουργικότητα. Smart move! Creativity.

Αυτό που ουσιαστικά βρίσκεις πάρα πολύ σπάνια στην εκπαίδευση στις μέρες μας. Something you rarely find in education in our days.

Είναι δύσκολο. It's difficult.

Οι καθηγητές από τα πρώτα κλιμάκια ακόμα δεν το γουστάρουν, Teachers, even in early education, don't like creativity.

δεν θέλουν τη δημιουργικότητα, προσπαθούν να τη βγάλουν στην άκρη.

Τους βγάζει από τη ροή τους, την καθημερινότητά τους.

Τους χαλάει λίγο αυτό το «άσπρο-μαύρο» που έχουνε μάθει. It breaks the "black and white" approach they're used to.

Τους χαλάει λίγο αυτό το «μόνο σωστό-μόνο λάθος», It messes a bit with the "right vs. wrong,"

αυτό το κριτήριο που ξέρουν the way most of them know,

και με βάση αυτό δουλεύουν καθημερινά και θέλουν να εκπαιδεύσουν τα παιδιά.

Χαίρομαι πάρα πολύ, είμαι ευγνώμων που έχω έρθει σήμερα σε ένα TEDx I'm happy and grateful to be in a TEDx event today

το οποίο το έχουν διοργανώσει φοιτητές.

Και το έχουν κάνει και πολύ καλά όπως βλέπετε, έτσι; And they have done a great job, as you can see.

Το θέμα είναι λοιπόν ότι στην αρχή όταν με κάλεσαν, The thing is that when they first invited me,

πίστευα ότι θα γίνει στο πανεπιστήμιο μέσα

και η ειρωνεία της τύχης είναι ότι τελικά μας φέραν εδώ, The irony is that now, they brought us here,

σε αυτό το πάρα πολύ ωραίο καράβι, in this great ship,

οπότε εγώ για άλλη μια φορά δεν μπήκα στο πανεπιστήμιο. so, once more, I'm not going to experience getting into a university.

Γιατί όπως και η αγαπητή παρουσιάστρια στην αρχή, Because, just like our dear hostess at the beginning,

κι εγώ είμαι άλλος ένας college dropper. I'm another college dropout.

Το πρόβλημα είναι ότι ανάμεσα στα άλλα ήταν κι αυτή η γνωστή φάση The main problem was that very familiar situation

που μπορεί όλοι να έχετε ζήσει κάποια στιγμή

πηγαίνοντας κάποια Χριστούγεννα, κάποιο Πάσχα σ' ένα χωριό.

Μια θεία σας πιάνει, σας κάνει τα σμουτς και τα σματς An auntie catches you, gives you the smooches and the smooches

και κάπου εκεί ρωτάει, «Πας σχολείο παιδάκι μου; Μπράβο.

Και τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;» And, what are you going to be when you grow up?"

Ξέρω γω;

Πώς μπορώ να ξέρω από τόσο νωρίς τι μπορώ να γίνω όταν μεγαλώσω; I don't know. How could I know, so early, what I can become when I grow up?

Πώς μπορώ να γνωρίζω ποια είναι η μία κατεύθυνση που πρέπει να πάρω; How can I know what's the one path that I must follow?

Τι είναι αυτό που θα με κάνει,

εκτός από τα τετριμμένα που μπορεί να πει ένα πιτσιρίκι,

θα γίνω αστροναύτης, ηθοποιός, μπαλαρίνα, ζωγράφος, ή οτιδήποτε,

πώς μπορεί εκτός από αυτά να βρει πραγματικά τι είναι αυτό που του αρέσει

και τι είναι αυτό που θέλει να κάνει.

Γιατί θα πρέπει να με ορίσει σαν άνθρωπο στο μέλλον ένα μόνο πράγμα, Why do I have to be defined as a person in the future,

το επάγγελμά μου, και αυτό θα πρέπει να είναι μοναδικό;

Πηγαίνω συχνά στη βιβλιοθήκη με τον τετράχρονο γιο μου, I often visit the library with my four-year-old son,

έναν πιτσιρίκο τόσο δα, που του αρέσει να διαβάζει.

Ένα από τα καλά του Λονδίνου είναι ότι έχει πάρα πολλές βιβλιοθήκες One of the good things in London is that there are many libraries,

και σε κάθε γειτονιά θα βρεις μια δημοτική βιβλιοθήκη δωρεάν and in every neighborhood, you can find a public library

όπου μπορείς να πας να δανειστείς βιβλία, πάνω από δέκα κάθε φορά,

οπότε διαβάζουμε πάρα πολύ.

Σε ένα από αυτά τα βιβλία, γνωρίσαμε αυτόν τον τυπάκο.

Ο Αμβρόσιος, ο οποίος είναι αυτό το έντομο εκεί που πανηγυρίζει, Ambrose, that little bug there, celebrating,

και ήταν τρελαμένος, ήθελε πάρα πολύ να κερδίσει ένα χρυσό μετάλλιο who wanted like crazy to win a gold metal in the Bug Olympic Games.

στους Ολυμπιακούς Αγώνες των εντόμων.

Εντάξει, το εξώφυλλο είναι τρελό spoiler, δεν σας χαλάω και τίποτα, OK, the cover is a big spoiler, I'm not actually revealing anything here,

καταλαβαίνετε τι έγινε.

Το θέμα είναι κάποια στιγμή, you get it,

ενώ πάσχιζε σε κάθε αγώνισμα να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο,

κάποιο άλλο έντομο ήταν λίγο πιο γρήγορο, λίγο πιο δυνατό,

τον κέρδιζε και απογοητεύτηκε.

Στο τέλος όμως, ζήτησε βοήθεια και με τους φίλους του κατάλαβε But, in the end, he asked for some help from his friends

ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να είναι καλός σε κάτι, and he realized that there were many things he can be good at, more than one.

περισσότερα από ένα.

Δεν ξέρω αν άρεσε τόσο πολύ στον Έκτορα αλλά εγώ ταυτίστηκα με αυτό το πράγμα,

γιατί έχω φτάσει 36 χρονών κι ακόμα δεν ξέρω τι είναι αυτό που «θέλω να γίνω».

Όταν με ρωτάνε, «Και τι κάνεις εσύ;» When people ask me "what do you do," my reply varies depending on the audience.

λέω διάφορα, ανάλογα με το κοινό, «designer», «γραφίστας»,

«σχεδιάζω αφίσες, εφαρμογές, οτιδήποτε», γενικά σχεδιάζω, αυτά τα πράγματα,

ή και «δημιουργικός» καμιά φορά. Or even a "creative" sometimes, this last one is quite funny;

Αυτό το τελευταίο έχει πλάκα, γιατί το κουβαλάω λίγο από τη διαφήμιση.

Έχω κάνει κι ένα φεγγάρι κι εκεί πέρα. I bring that from advertising, where I spend some time in my career.

Έχει πλάκα γιατί έχω ακούσει κάποια στιγμή έναν άνθρωπο να λέει στο τηλέφωνο,

«Ναι, βέβαια, θα ρωτήσω τους δημιουργικούς και θα σας πω σε λίγο την απάντηση». "Yes, sure, I'll ask the creative and I'll come back to you."

Τους δημιουργικούς…. The "creatives."

Facepalm. Ναι.

Το «δημιουργικός» δεν είναι επάγγελμα. Το «δημιουργικός» είναι μια μέθοδος. Well, "creative" is not a job. "Creative" is a way of doing things.

Ο καθένας από εσάς και όλοι εκεί έξω μπορεί να είναι δημιουργικός. Anyone, in here and out there, can be creative.

Με δημιουργικότητα μπορεί να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα του εμφανιστεί Using creativity, people can solve any problems they have,

και φυσικά να κάνει ό,τι άλλο θέλει.

Πραγματικά ό,τι θέλει. Literally anything.

Αυτό που έχει σημασία είναι να κάνει πράγματα. What is important is to do things.

Ο Σαλβαδόρ Νταλί, ανάμεσα στα άλλα τρελά που είχε κάνει στη ζωή του, Salvador Dali, among other crazy things he did in his life,

εμφανίστηκε κάποια στιγμή σε ένα αμερικάνικο τηλεπαιχνίδι.

Σε αυτό το show καλούσανε διάσημους σε κάθε επεισόδιο

και βάζαν κάποιους παίκτες απέναντί τους με κλειστά τα πρόσωπα σε ένα πάνελ,

και κάναν ερωτήσεις που μπορείς να απαντήσεις μόνο με ναι ή όχι, They asked yes-no questions

με σκοπό να βρουν τι είναι αυτός ο άνθρωπος. to discover what the guest was.

Προσέξτε, όχι ποιος είναι ο καλεσμένος, τι είναι.

Εκείνο το βράδυ δεν πηγαίνει τίποτα καλά That night, nothing went right, because, very politely,

γιατί ο Σαλβαδόρ Νταλί απαντούσε πάρα πολύ ευγενικά σε όλα «Ναι». Dali would answer "yes" to every question.

Και δεν έλεγε ψέματα. And he wasn't lying.

Γιατί όταν τον ρώτησαν αν ασχολείται με perfomance, είπε «Ναι». They asked him if he was a performer, and he said yes.

Όταν τον ρώτησαν αν είναι συγγραφέας, είπε «Ναι». When they asked him if he was an author, he said yes.

Και πραγματικά έχει γράψει και βιβλία. Indeed, he had written some books.

Κάποιος μάλιστα από το πάνελ, κάποια στιγμή απηυδισμένος είπε, At one point, one of the panelists said, "There is nothing this man hasn't done."

«Δεν υπάρχει τίποτα που δεν έχει κάνει αυτός ο άνθρωπος!».

Και όντως. And, that night, they didn't mention everything Dali had done.

Εκείνο το βράδυ μάλιστα,

δεν ασχολήθηκαν με όλα όσα έχει κάνει ο Σαλβαδόρ Νταλί.

Σκεφτείτε έχει σχεδιάσει κοσμήματα, έχει σχεδιάσει έπιπλα,

έχει φτιάξει δύο καταπληκτικές ταινίες με τον Μπουνιουέλ.

Έχει κάνει αυτή την καταπληκτική σκηνή του ονείρου στο Spellbound του Χίτσκοκ. He had done this incredible dream sequence in Hitchcock's "Spellbound."

Τι άλλο; Έχει σχεδιάσει το λογότυπο από τα πιο γνωστά γλειφιτζούρια του κόσμου.

Έχει φτιάξει την Αμάντα Ληρ,

μια κλασική τρομερή περσόνα από το πουθενά που εμφανίστηκε τότε

στη σκηνή ντίσκο της εποχής, ο προσωπικός του «Φρανκεστάιν».

Το πρόβλημα με την εκπαίδευση, με το σχολείο και με την κοινωνία,

είναι ότι μας θέλει να περιοριζόμαστε, is that they want us to constrain ourselves,

μας θέλει να πιστέψουμε ότι μπορούμε να κάνουμε μόνο ένα πράγμα,

ότι οι δυνατότητες μας είναι πεπερασμένες

και για κάποιο λόγο μας θέλει να περιγράψουμε και να ορίσουμε τον εαυτό μας

με ένα απλό πράγμα, εύκολο να περιγραφεί.

Μας θέλει όλους μικρούς Κυρίους, μικρές Κυρίες, easily described.

κος Χαρούμενος και τα λοιπά.

Το θέμα είναι ότι οι δημιουργικοί, The point is that creative people -

και θέλω να πιστεύω προσωπικά ότι όλοι από φύση μας είναι δημιουργικοί,

δεν γίνεται να το κάνουν αυτό το πράγμα. cannot do this.

Όλοι θέλουμε να ασχοληθούμε με πολλά και διαφορετικά πράγματα. All of us want and must do many different things.

Και αυτό είναι το καλό, αυτό είναι που πρέπει να κάνουμε And that's good. It's what we have to do.

γιατί με όσο περισσότερα πράγματα ασχολούμαστε,

δεν χρειάζεται να είναι τέλεια, σαν τον Αμβρόσιο, έτσι; We don't need to be great in everything,

Δεν χρειάζεται να γίνουν όλα καταπληκτικά. like Ambrose, everything doesn't have to be perfect,

Το θέμα είναι ότι από κάποια από αυτά που θα πετύχουνε, but with those things that we do learn,

θα βρούμε τον εαυτό μας,

θα βρούμε αυτό που θέλουμε να κάνουμε και θα φτάσουμε κάπου.

Έχουμε δει μοναδικά πράγματα από σύγχρονους σχεδιαστές We have seen unique things, from contemporary designers,

όπως ο Φίλιπ Σταρκ και η πρόσφατα συγχωρημένη Ζάχα Χαντίντ, like Philippe Stark and the late Zaha Hadid,

καταπληκτικοί σχεδιαστές με όραμα που έχουν σχεδιάσει από όπερες μέχρι στάδια, incredible designers with vision,

και από καρέκλες μέχρι λάμπες μέχρι λεμονοστύφτες. and from chairs to lamps and lemon squeezers.

Γιατί είχαν φτιάξει έναν τρομερό τρόπο σκέψης

ο οποίος πραγματικά εφαρμοζόταν σε οτιδήποτε. that can be applied to anything.

Δεν υπήρχε ο σχεδιαστής λεμονοστυφτών. There wasn't something like a "lemon squeezer designer,"

Έκαναν οτιδήποτε, η δημιουργικότητά τους πήγαινε παντού. they could do anything.

Αυτό το πράγμα λοιπόν, δεν είναι καινούριο, This is not something new or contemporary, we've already seen it.

δεν είναι πρόσφατο, το έχουμε δει από παλιότερα.

Ο Λε Κορμπυζιέ, καταπληκτικός αρχιτέκτονας, Le Corbusier, an amazing architect, a pioneer of modern architecture,

από τους πρωτοπόρους της σύγχρονης αρχιτεκτονικής,

ήταν επίσης designer, ζωγράφος και συγγραφέας.

Και άλλοι χαρακτήρες μέσα στην ιστορία, And more people throughout history like, earlier, Leonardo da Vinci,

όπως παλαιότερα o Λεονάρντο Ντα Βίντσι,

ίσως o πιο πολυτάλαντος και πολυπράγμων άνθρωπος που γεννήθηκε ποτέ. maybe the most talented and versatile person ever born.

Ζωγράφισε τη Μόνα Λίζα, σχεδίασε πτητικές μηχανές, He painted the Mona Lisa, designed flying machines that no one had imagined,

που δεν είχε φανταστεί ποτέ κανείς, και άλλα τέρατα.

Άνοιγε τάφους επίσης, οκ. Ήταν αυτό που λέμε πολυμαθής. He was opening graves too, okay. He was what we call a polymath.

Και τέτοιοι πολυμαθής τύποι, τέτοιοι πολυπράγμονες άνθρωποι There were many multifaceted people like him throughout history.

υπήρχαν πάρα πολλοί στην ιστορία, όπως ο Μικελάντζελο, ο καλλιτέχνης σουπερστάρ.

Ιδιοφυΐα.

Το άτομο πίσω από τρομερά έργα τέχνης που έχει αφήσει πίσω του. the mastermind behind extraordinary pieces of art.

Ο Βασάρι, ο βιογράφος του, είπε κάποια στιγμή, τον παρουσίασε πάρα πολύ ωραία

και τον ανέδειξε φτιάχνοντας την περσόνα του «Divine Michelangelo», and romanticized him by creating the persona of "Divine Michelangelo,"

προσδίδοντας μια θεϊκή υπόσταση σε ό,τι χάρες είχε αυτός ο άνθρωπος.

Αυτό που έκρυψε ο Βασάρι, δεν ξέρω αν ήταν εσκεμμένα ή όχι, What Vasari hid though -

είναι, έναν στρατό από ανθρώπους

που δούλευαν μαζί με τον Μικελάντζελο από πίσω.

Γιατί αλλιώς πως μπορείς να κάνεις την Καπέλα Σιξτίνα μόνος σου;

Δεν νομίζω ότι πιστεύετε να ήταν μόνος του με το πινέλάκι εκεί πάνω. You don't believe he was alone up there was his little paintbrush, right?

Κάτι τέτοιο βέβαια, αυτός ο στρατός ανθρώπων που δούλευαν μαζί του Of course, this, the army of people working with him,

δε μειώνει την αξία ούτε του καλλιτέχνη ούτε κάποιου έργου του. does not reduce the value of the artist or his work.

Ίσα ίσα τους δίνει και έναν ωραίο ρόλο, λίγο διαφορετικό

πιο κοντά σε αυτό του σκηνοθέτη. a bit closer to a director.

Ενός ανθρώπου που έχει την επίβλεψη ενός μεγάλου έργου, μιας μεγάλης ιδέας, Of someone that has the overview of a big project or idea,

και μπορεί να χρησιμοποιήσει πολλούς επίσης ταλαντούχους ανθρώπους where they can also use many equally talented people to do other things,

να κάνουν άλλα πράγματα, να φτιάξουν μια ωραία ομάδα, to create a powerful team and, finally, deliver something very beautiful.

και τελικά να παραδώσουν στο κοινό κάτι πάρα πολύ όμορφο.

Κάτι τέτοιο κάνουν και οι designers πολλά χρόνια, That's pretty much what designers have done for many years now,

από τους οποίους έχει προκύψει αυτό που τελευταία λέμε «Design Thinking».

Τι είναι αυτό;

Δεν θέλω να σας κουράσω απλά θα σας πω ότι ξεκίνησε αρκετά παλιά, το 1969. What is it?

Και είναι ουσιαστικά μια μεθοδολογία --όχι, αλλά έτσι παρουσιάζεται-- and is a "methodology," not quite, but this how people describe it.

είναι μια σειρά ασκήσεων It is a series of small processes that we, designers use

που χρησιμοποιούμε εμείς οι σχεδιαστές, οι designers

για να καταφέρουμε να καταλάβουμε καταρχάς, to understand, define, and describe a specific problem,

να ορίσουμε και να περιγράψουμε ένα πρόβλημα,

να κάνουμε πολλές ασκήσεις πάνω του,

να δοκιμάσουμε πολλά πράγματα, να κάνουμε πολλά λάθη try many things, make as many mistakes as we can and, finally, find a solution.

και τελικά να φτάσουμε στη λύση.

Αυτό έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια, δομήθηκε γύρω στα 25 χρόνια πριν. This has evolved over the years, starting 25 years ago,

Τα τελευταία 10-15 είναι νούμερο 1, becoming a trending topic in the last 10-15 years,

και αν δεν το έχετε ακούσει, θα το ακούσετε σήμερα,

θα το ακούσετε πολλές φορές από εδώ και πέρα.

Δυστυχώς μοιάζει να είναι μια καραμέλα τον τελευταίο καιρό στα στόματα πολλών Unfortunately, it looks like many people lately use it just as a trend,

σαν μεθοδολογία. and they describe it as methodology.

Και γιατί είναι κακό; And why is this a bad thing?

Γιατί μια μεθοδολογία έχει αυτή την ένφυτη αρνητική τάση των ανθρώπων A methodology has this negative built-in human trend

να πηγαίνουν μονόπαντα προς κάπου και να ακολουθούν οδηγίες τυφλά. to go somewhere in one specific way and to blindly follow instructions.

Άρα τι κάνουμε πάλι; Τίποτα. So, what do we achieve? Nothing.

Οδηγούμαστε στο ίδιο σενάριο, στην ίδια γραμμή, στην ίδια πεπατημένη. We guide ourselves to same result, the same process, the same path.

Δεν το θέλουμε αυτό το πράγμα. We don't want this.

Tο «Design Thinking», η νοοτροπία δηλαδή του designer Design thinking -

που θα εφαρμοστεί πάνω σε οτιδήποτε στη ζωή μας,

ουσιαστικά δεν είναι ένα καλούπι, is not a mold.

δεν είναι σύστημα πλοήγησης, είναι μια πυξίδα. It's not a navigation system. It's a compass.

Μια πυξίδα, η οποία.. πάλι, ωραία συγκυρία είμαστε μέσα σε καράβι έτσι; A compass - and look at the irony again, as we are on a ship -

Η οποία πυξίδα μπορεί να σου ανοίξει τα μάτια και να κάνεις οτιδήποτε. which can open your eyes and help you achieve anything.

Πάμε λίγο πίσω στη φάση που ήταν το σχολείο που σας έλεγα.

Λοιπόν όταν εκεί πιέστηκα να καταλάβω τι είναι αυτό το ένα πράγμα So, then, when I was pressed to understand and find this one thing

που θέλω να κάνω όταν μεγαλώσω, δεν πήγαινε τίποτα, όλα αρνητικά. I wanted to do when I grow up, nothing was good.

Οι βαθμοί μου χάλια, εγώ δεν το έβρισκα με τίποτα,

ένιωθα έξω από τα νερά μου. I was going to school thinking, "What am I doing here?"

Πήγαινα στο σχολείο, «Τι κάνω εγώ εδώ;».

Οκ. Και τελικά κάποια στιγμή άλλαξα την ερώτηση. At some point, I changed the question.

Από το «Τι θέλεις να γίνεις» έψαξα να βρω και «Τι είναι αυτό που σου αρέσει». Instead of "What do you want to be," I tried to find "What do you like."

Οκ! Εύκολο αυτό. Όλοι ξέρουμε τι μας αρέσει.

Εμένα μου άρεσε να σχεδιάζω και να ζωγραφίζω. I liked to sketch, to paint, I liked computers, I was a complete geek,

Μου άρεσαν οι υπολογιστές, γκίκουλας τελείως, I loved computers, ghoulish as hell,

μου άρεσαν οι παλιές ταινίες πάρα πολύ, με άρεσε να λέω ανέκδοτα και ιστορίες.

Πάρα πολύ ωραία. Και άλλα πολλά.

Όλα αυτά ενώθηκαν και κάπως οδηγήθηκα στο Graphic design.

Οκ, ωραίο ακούγεται αυτό, και έτσι ξεκίνησα τις σπουδές μου εκεί.

Από όλο το φάσμα της δημιουργικότητας του Design, αν αυτό είναι πεπερασμένο, From the whole spectrum of creativity, of design, if this is something finite,

εγώ ξεκίνησα κάπου εκεί στην άκρη,

βλέποντας μόνο ένα μικρό κομμάτι του φάσματος I could see only a small part of this spectrum,

γιατί με ένοιαζε τότε στην αρχή μόνο το visual design. because I only cared about visual design.

Με ένοιαζε μόνο να κάνω όμορφα πράγματα. I cared to make pretty things.

Να βρίσκω την ωραία φωτογραφία, μια ωραία γραμματοσειρά, Find a nice picture, a nice font, put them together in a package,

να τα βάζω μαζί, να τα κάνω πακετάκι, να βγαίνει μια ωραία αφίσα,

κάτι όμορφο τέλος πάντων, ένα περιοδικό.

Ωραία είναι όλα αυτά. All these are great.

Αλλά τότε είχα την ομορφιά σαν βασική προτεραιότητα But, back then, beauty was my main priority.

που είναι ακόμα αλλά, τότε, ήταν η μόνη. It still is, but then, it was the only one.

Θα ήθελα πραγματικά να είχα κάποιον τότε I wish someone had shared with me what Oscar Wilde had said,

και να μου πει αυτό που είχε πει ο Όσκαρ Ουάιλντ,

ότι όλα τα άσχημα πράγματα

είναι φτιαγμένα από αυτούς που αγωνίζονται να κάνουν κάτι όμορφο,

ενώ όλα τα όμορφα πράγμα and that all beautiful things were made

φτιάχνονται από όσους αγωνίζονται να κάνουν κάτι χρήσιμο. by those who strove to make something useful,

Με τη γενικότερη έννοια της λέξης. in the general sense of the word.

Έτσι πέρασαν κάποια χρόνια και άνοιξα λίγο τη ματιά μου πάνω σ' αυτό, So, some years passed by, and I opened my eyes a bit,

συμπλήρωσα λίγο ακόμα, όσο γινότανε.

Και μέσα σε αυτό το visual design κόλλησε και η τεχνολογία. and "technology" joined visual design.

Χρησιμοποίησα την τεχνολογία για να σχεδιάσω πράγματα, I used technology to design things, I moved towards digital design,

πήγα λίγο πιο προς το digital design και επίσης σχεδίασα και για την τεχνολογία.

Ήταν λίγο vise versa.

Μέσα σε αυτό βοήθησε πάρα πολύ κι αυτός εδώ ο σατανάς, το internet. At that point, I had help from this little devil, the internet.

Γιατί; Γιατί ουσιαστικά έκανε κάποια πράγματα πάλι πιο εύκολα. Why? Because it made some things easier.

Όχι με τον τρόπο που παρουσίασε πάρα πολύ σωστά ο κ.Τζούμας

αλλά γιατί ουσιαστικά έκανε τη δημιουργικότητα, but because it made creativity change,

από μια αντικοινωνική δραστηριότητα ελάχιστων ανθρώπων, συνήθως νεκρών,

με ονόματα όπως ο Μότσαρτ, ο Αϊνστάιν και άλλοι πολλοί. like Mozart, Einstein and many more.

Τελικά άλλαξε, μεταλλάχθηκε και έφερε και άλλους ανθρώπους στην επιφάνεια, It evolved into something that brought more people to the surface,

επίσης δημιουργικούς, που ενώθηκαν σε ομάδες, κολεκτίβες.

Tελικά φτιάξανε δημιουργικά οικοσυστήματα and created creative ecosystems,

κι έτσι τώρα έχουμε έναν άλλο τρόπο δημιουργικότητας and now we have another way of creating and other very interesting things.

και πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα.

Έτσι ξεκίνησα να δουλεύω πολλά χρόνια πάνω στο digital design.

Έκανα πολλά πράγματα, κυρίως έκανα πάρα πολλά λάθη, μπούφλες. I did a lot of things, mostly I made too many mistakes, blunders.

Έτσι όμως έμαθα πολλά πράγματα But through this, I learned many things,

και τα τελευταία χρόνια έχω ανοίξει λίγο ακόμα το οπτικό μου πεδίο πάνω σε αυτό. and during the past few years I managed to broaden my perspective, just a bit.

Ελάχιστα, έχω πολύ δρόμο ακόμα. I still have a long way to go,

Το design είναι, νομίζω, μικρή λέξη για να δείξει το εύρος του πράγματος.

Ίσως γιατί έχω μεγαλώσει, ίσως γιατί έχω γίνει μπαμπάς, ίσως όλα αυτά μαζί. Maybe because I'm older, maybe because I became a father, maybe both.

Δεν ξέρω, αλλά κάπως εκεί κοντά σε αυτό το δίπολο visual design και τεχνολογίας,

κάπως προστέθηκε και ο άνθρωπος.

Και ευτυχώς μπήκε από πάνω, έτσι όπως έπρεπε. And, luckily, it got on top of them, just the way it should.

Γιατί ουσιαστικά αυτό είναι που πρέπει να κάνουμε, Because, essentially, this is what we must do.

αυτό είναι που πρέπει να έχουμε σαν πρωταρχικό πράγμα στο μυαλό μας. This is the primary thing we should have in mind.

Σχεδιάζουμε για τον άνθρωπο, για να τον διευκολύνουμε,

για να κάνουμε τη ζωή του καλύτερη to make our lives better, and at the same time,

και ταυτόχρονα προσπαθούμε να τον προστατεύσουμε

από την υπερκατανάλωση και την κακή χρήση της τεχνολογίας,

αλλά και την τρομερή και αρνητική έκθεση

σε οτιδήποτε αρνητικό μήνυμα, π.χ. κακή διαφήμιση.

Ένα από τα παραδείγματα.

Θα σας δείξω ένα μόνο παράδειγμα δουλειάς

και όχι δείχνοντας τη δουλειά μου ουσιαστικά, and not by presenting my own work,

απλά είναι κάτι που είμαι πολύ χαρούμενος που συνέβη τα τελευταία χρόνια. but something that I'm glad had happened in the past few years.

Στην εταιρεία που δουλεύω τώρα I was lucky enough to go to Rome for three days,

είχα την ευτυχία να βρεθώ για τρεις ημέρες στη Ρώμη

δουλεύοντας με τα Ηνωμένα Έθνη, working for the United Nations, doing a workshop with them,

και ουσιαστικά να κάνουμε ένα εργαστήριο μαζί τους

προσπαθώντας να μάθουμε τι ακριβώς κάνουνε. trying to learn what they do exactly.

Συγκεκριμένα, το project μας ήταν το World Food Program. In particular, we worked on the World Food Programme project,

Ουσιαστικά είναι ένα πρόγραμμα που έχουνε που αναλαμβάνει την καταμέτρηση πληγέντων which is a program to find affected populations and provide them with food

και τη σίτιση πληγέντων ανά τον κόσμο από φυσικές και μη καταστροφές.

Κατανοητό; Οκ.

Εμείς δεν ξέραμε τι ήταν, οπότε προσπαθήσαμε να μάθουμε

πώς δουλεύει, ποια είναι η ροή τους, και τι κάνουν.

Κάποια στιγμή σε αυτό το πάρα πολύ ωραίο τριήμερο σεμινάριο και εργαστήριο,

μάθαμε πολλά και φτάσαμε στο τριπάκι να σκεφτόμαστε

τι ακριβώς τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει αυτά τα πράγματα.

Πιάσαμε τρελή παράνοια με λεπτομέρειες We dived into crazy details, even colors

και αρχίσαμε να συζητάμε για τα χρώματα

και πώς μπορεί να γίνει μια πιθανή εφαρμογή και τι θα κάνει, κλπ.

Ευτυχώς, είχαμε έναν πιο ώριμο άνθρωπο από εμάς,

κάποια στιγμή μας σταμάτησε και λέει,

«Ωραία όλα αυτά που λέτε, αλλά θέλω να σας δείξω μια φωτογραφία».

Ήταν μια γυναίκα που έχει σηκώσει τα μανίκια It was a woman with her sleeves up and her hands in fruits, rice and oil,

και τα χέρια της είναι μέσα τα φρούτα, τα ρύζια και τα λάδια,

γιατί αυτή ακριβώς είναι αυτή που θα προσφέρει τη βοήθεια στους πληγέντες. because she was exactly the person that would provide aid to affected.

«Αυτή είναι ο χρήστης οποιασδήποτε τεχνολογίας και λύσης προτείνετε, That woman was the user of any technology or solution we'd suggest,

λοιπόν κύριοι, και δεν είστε εσείς σε έναν πάρα πολύ ωραίο και καθαρό χώρο ladies and gentlemen, and it's not us, who work in a nice and clean environment,

που μετά από λίγο θα σταματήσετε, θα πλύνετε τα χέρια σας και θα φάτε. and who can simply take a break, wash your hands and eat.

Εκεί είναι το πρόβλημα. Αυτό πρέπει να λύσετε». This is the problem we must solve.

Και ξαφνικά έγινε ένα snap. Σωστά. That snapped us awake.

Το design και γενικότερα, για να αναφερθώ σε όλους, η δημιουργικότητα, Design, and to make this broader for all, creativity,

είναι κάτι που έχει πολύ μέσα στον πυρήνα της και στο DNA της το περιεχόμενο. is something that has context into its core, into its DNA.

Ό,τι και να θέλετε να κάνετε στη ζωή σας, Anything you may want to do in your life, since you are all creative people,

όπως σας είπα εφόσον είστε δημιουργικοί άνθρωποι,

θα πρέπει πάντα να σκέφτεστε και να έχετε στο μυαλό you should always think and have in mind what you do,

το τι κάνετε, πότε το κάνετε, γιατί το κάνετε,

και ποιοι είναι οι περιορισμοί που τελικά καλό θα ήταν να προσπαθήσουν

να γίνουν και οι θετικοί οδηγοί για να καταφέρετε κάτι.

Επίσης, η δημιουργικότητα έχει πάρα πολύ μέσα της, την αναρχία. Also, creativity has anarchy within it.

Όχι όπως την ξέρουμε τώρα και τη βλέπουμε στις ειδήσεις, Not in the way we know it and we see it on the news,

αλλά με τον παλιό, αρχέγονο, παραδοσιακό ορισμό της αναρχίας. but with the old, original, traditional definition of anarchy. Google it!

Ψάξτε το.

Ωραία. Και εσείς, όλοι εδώ μέσα; Μια χαρά. Great… And how about all of you in here? Everything OK.

Με ακούτε τώρα 20 λεπτά τώρα να λέω τα δικά μου για design κ.λπ. You've been listening to me for 20 minutes now, ranting about design.

Τι γίνεται;

Εγώ θέλω απλώς να σας καλέσω να σκεφτείτε τον εαυτό σας σαν έναν πειρατή So, what's this about?

ή ακόμα καλύτερα σαν ένα πειρατικό πλοίο μια που είμαστε εδώ μέσα. or, even better, as a pirate ship, since we're in here.

Φανταστείτε ότι έχετε μεγαλώσει μέσα σε ένα λιμάνι, έχετε φτιαχτεί, Imagine that you grew up in a port, created and crafted,

έχετε γαλουχηθεί ή γαλουχήστε ακόμα or still being crafted, and, now, you are ready to go out.

και ουσιαστικά τώρα είστε έτοιμοι να βγείτε έξω

και αυτό το καράβι θα πρέπει να αποφασίσει, And this ship has to decide, it has to be free, to choose what it wants to do,

θα πρέπει να είναι ελεύθερο να διαλέξει τι θα κάνει,

αν θα βγει έξω, αν θα είναι μαζί με κάποια άλλα καράβια,

με κάποιον στόλο, αν θα δουλεύει μόνο του.

Θα πρέπει να μπορεί να αποφασίσει μόνο του ποιους θησαυρούς θα κυνηγήσει. It should able to decide on its own which treasures it will pursue,

Πρέπει να αποφασίσει αν τελικά τους βρει αν θα τους θάψει κάπου

ή αν θα πάει σε ένα λιμάνι πάρα πολύ ωραίο να τα φάει με τους φίλους του. or if it will return to a nice port and share it all with friends.

Και το design; Και η δημιουργικότητα; As for design and creativity? These, as I told you, are the compass.

Αυτοί, όπως σας είπα, είναι η πυξίδα.

Ευχαριστώ! Thank you.

(Χειροκρότημα)