18. Η επιβράβευση του Ντόμπι (2) 18. Dobby's reward (2) 18. La recompensa de Dobby (2) 18. Dobbys belöning (2)

Ο κύριος Μαλφόι χλόμιασε απότομα. Mr. Malfoy turned pale. Παρ' όλ' αυτά τα μάτια του παρέμεναν ακόμα δυο σχισμές οργής. Yet his eyes still held two slits of rage.

"Λοιπόν, έπαψαν οι επιθέσεις;" ρώτησε ειρωνικά. "So, have the attacks stopped?" he asked wryly. "Έπιασες το δράστη;" "Did you catch the perp?"

"Τον πιάσαμε", είπε ο Ντάμπλντορ με ένα χαμόγελο. "We got him," Dumbledore said with a smile.

"Λοιπόν;" είπε κοφτά ο Μαλφόι. "Well?" said Malfoy sharply. "Ποιος είναι;" "Who is it?"

"Ο ίδιος με την προηγούμενη φορά, Λούσιους", είπε ο Ντάμπλντορ. "Same as last time, Lucius," Dumbledore said. "Μόνο που τώρα ο λόρδος Βόλντεμορτ έδρασε μέσω κάποιου άλλου. "Only now Lord Voldemort acted through someone else. Χρησιμοποιώντας το ημερολόγιό του". Using his diary".

Σήκωσε το μαύρο βιβλιαράκι με την τρύπα στη μέση, ενώ το βλέμμα του δεν έφευγε στιγμή από τον Μαλφόι. He picked up the little black book with the hole in the middle, his eyes never leaving Malfoy for a moment. Ο Χάρι όμως κοιτούσε τον Ντόμπι. Το ξωτικό έκανε κάτι πολύ παράξενο. The elf did something very strange. Είχε καρφώσει τα τεράστια μάτια του με νόημα στον Χάρι και του έδειχνε μια το ημερολόγιο και μια τον κύριο Μαλφόι, ενώ μετά χτυπούσε το κεφάλι του με τη γροθιά του. He had his huge eyes fixed meaningfully on Harry and was pointing once at the diary and once at Mr. Malfoy, then banging his head with his fist.

"Κατάλαβα..." είπε αργόσυρτα ο κύριος Μαλφόι στον Ντάμπλντορ. "I see..." Mr. Malfoy said slowly to Dumbledore.

"Έξυπνο σχέδιο", είπε ανέκφραστα ο Ντάμπλντορ, κοιτώντας πάντα στα μάτια τον Μαλφόι. "Clever plan," Dumbledore said expressionlessly, always looking Malfoy in the eye. "Γιατί αν ο Χάρι από δω", (ο κύριος Μαλφόι λοξοκοίταξε τον Χάρι), "κι ο φίλος του ο Ρον δεν έβρισκαν αυτό το βιβλιαράκι, όλο το φταίξιμο θα έπεφτε στην Τζίνι Ουέσλι. "Because if Harry here," (Mr. Malfoy squinted at Harry), "and his friend Ron didn't find that little book, all the blame would fall on Ginny Weasley. Κανείς δε θα μπορούσε να αποδείξει ότι δεν έδρασε με την ελεύθερη βούλησή της". No one could prove that she did not act of her own free will."

Ο κύριος Μαλφόι δεν είπε τίποτα. Mr. Malfoy said nothing. Το πρόσωπό του είχε γίνει ξαφνικά σαν μάσκα. His face had suddenly become like a mask.

"Και φαντάσου τι θα γινόταν τότε..." συνέχισε ο Ντάμπλντορ. "And imagine what would happen then..." Dumbledore continued. "Οι Ουέσλι είναι μία από τις εξέχουσες, καθαρόαιμες οικογένειες. "The Weasleys are one of the prominent, thoroughbred families. Φαντάσου τις επιπτώσεις στον Άρθουρ Ουέσλι και στο νόμο του περί προστασίας των Μαγκλ, αν αποκαλυπτόταν πως η ίδια του η κόρη επιτίθετο και σκότωνε άτομα που οι γονείς τους ήταν Μαγκλ. Imagine the implications for Arthur Wesley and his Muggle Protection Act if it was discovered that his own daughter was attacking and killing people whose parents were Muggles. Ευτυχώς το ημερολόγιο βρέθηκε και οι αναμνήσεις του Χερτ σβήστηκαν. Fortunately the diary was found and Hurt's memories were erased. Αλλιώς θα ήταν τραγικές οι συνέπειες..." Otherwise the consequences would be tragic..."

Ο κύριος Μαλφόι είπε βεβιασμένα: "Ευτυχώς". Mr. Malfoy said hastily: "Thank God."

Ο Ντόμπι όμως εξακολουθούσε να δείχνει πίσω από την πλάτη του μία το ημερολόγιο και μία τον Μαλφόι, χτυπώντας παράλληλα το κεφάλι του. But Dobby was still pointing behind his back, one at the calendar and one at Malfoy, while banging his head. Και ξαφνικά ο Χάρι κατάλαβε. Έγνεψε στον Ντόμπι και ο Ντόμπι αποτραβήχτηκε σε μια γωνιά, τραβώντας τα αφτιά του για τιμωρία. He nodded at Dobby and Dobby retreated to a corner, pulling his ears back for punishment.

"Μήπως ξέρετε, κύριε Μαλφόι, πώς βρήκε η Τζίνι το ημερολόγιο;" τον ρώτησε ο Χάρι. "Do you happen to know, Mr. Malfoy, how Ginny found the diary?" asked Harry.

Ο Λούσιους Μαλφόι γύρισε απότομα προς το μέρος του. Lucius Malfoy turned sharply towards him.

"Και πού να ξέρω εγώ πώς το βρήκε η μικρή ηλίθια;" τον ρώτησε. "And how do I know how the little idiot found it?" she asked him.

"Εσείς της το δώσατε", είπε εμφατικά ο Χάρι. "Στο "Φλόρις και Μπλοτς". Πιάσατε το παλιό βιβλίο των μεταμορφώσεων και βάλατε μέσα το ημερολόγιο, έτσι δεν είναι;" You took the old book of transformations and put the diary in it, didn't you?"

Είδε τα άσπρα χέρια του Μαλφόι να σφίγγονται και να ξεσφίγγονται. He saw Malfoy's white hands clench and unclench.

"Απόδειξέ το", σφύριξε. "Prove it," he hissed.

"Αυτό κανείς δεν μπορεί να το αποδείξει", είπε ο Ντάμπλντορ χαμογελώντας στον Χάρι, "ειδικά τώρα που εξαφανίστηκε ο Χερτ από το βιβλίο. "No one can prove that," Dumbledore said, smiling at Harry, "especially now that Hurt has disappeared from the book. Σε συμβουλεύω όμως, Λούσιους, να μην ξαναδώσεις ποτέ άλλα, παλιά, σχολικά είδη του λόρδου Βόλντεμορτ. But I advise you, Lucius, never to give any more of Lord Voldemort's old school supplies. Αν βρεθούν σε αθώα χέρια, είμαι σίγουρος ότι ο Άρθουρ Ουέσλι θα φροντίσει να αποδειχτεί ότι τα έδωσες εσύ..." If they fall into innocent hands, I'm sure Arthur Weasley will see to it that it's proven that you gave them..."

Οι φλέβες στα μηλίγγια του Λούσιους Μαλφόι πάλλονταν σαν τρελές. The veins in Lucius Malfoy's thighs pulsed like crazy. Ο Χάρι είδε το δεξιό χέρι του Μαλφόι να σφίγγεται, σαν να λαχταρούσε να τραβήξει το μαγικό ραβδί του. Harry saw Malfoy's right hand tighten, as if he was longing to draw his magic wand. Αντί γι' αυτό όμως, στράφηκε στο σπιτικό ξωτικό του. But instead, he turned to his home elf.

"Φεύγουμε, Ντόμπι!" "We're leaving, Dobby!"

Άνοιξε νευριασμένος την πόρτα και καθώς το ξωτικό τον ακολουθούσε τρέχοντας, του τράβηξε μια γερή κλοτσιά. He opened the door angrily and as the elf ran after him, he gave him a good kick. Άκουγαν τον Ντόμπι να σκούζει από πόνο μέχρι να φτάσει στο τέρμα του διαδρόμου. They could hear Dobby squealing in pain until he reached the end of the hallway.

Ο Χάρι έμεινε τελείως ακίνητος, να σκέφτεται εντατικά. Harry stood perfectly still, thinking hard. Στο τέλος το βρήκε. In the end he found it.

"Κύριε διευθυντά", είπε βιαστικά, "σας παρακαλώ, μου επιτρέπετε να επιστρέψω το ημερολόγιο στον Μαλφόι;" "Sir," he said hurriedly, "will you please allow me to return the diary to Malfoy?"

"Βεβαίως, Χάρι", είπε ήρεμα ο Ντάμπλντορ. "Certainly, Harry," said Dumbledore calmly. "Αλλά βιάσου. "But hurry up. Μην ξεχνάς το γλέντι". Don't forget the feast."

Ο Χάρι άρπαξε το ημερολόγιο και βγήκε τρέχοντας από το γραφείο. Άκουγε τα σκουξίματα του Ντόμπι να σβήνουν στη στροφή του διαδρόμου. He could hear Dobby's squeaks fading around the bend in the hallway. Έβγαλε γρήγορα το ένα του παπούτσι, ενώ αναρωτιόταν αν θα πιάσει το κόλπο, τράβηξε τη βρόμικη, γλιτσιασμένη κάλτσα του κι έβαλε μέσα το ημερολόγιο. He quickly took off one of his shoes, wondering if it would work, pulled off his dirty, slick sock and put the diary inside. Μετά έτρεξε στο διάδρομο. Στο κεφαλόσκαλο τους πρόλαβε.

"Κύριε Μαλφόι", φώναξε λαχανιασμένος και σταμάτησε μπροστά του, "ξεχάσατε κάτι".

Και του έχωσε την κάλτσα στο χέρι. And she put the sock in his hand.

"Τι στο..." άρχισε να λέει ο Μαλφόι. "What the..." began Malfoy.

Και βγάζει το ημερολόγιο από την κάλτσα, την πετάει αηδιασμένος και μετά κοιτάει οργισμένος μια το κατεστραμμένο ημερολόγιο και μια τον Χάρι. And he takes the diary out of the sock, throws it away in disgust and then looks angrily at the ruined diary and then at Harry.

"Θα έχεις κι εσύ κακό τέλος σαν τους γονείς σου", είπε σιγανά. "You'll end up badly like your parents," he said softly. "Φύτρωναν κι αυτοί εκεί που δεν τους έσπερναν". "They were also making their beds where they were not sown."

Και κίνησε να φύγει. And he moved to leave.

"Έλα, Ντόμπι. "Come on, Dobby. Είπα, έλα!" I said, come on!"

Αλλά ο Ντόμπι δεν κουνιόταν από τη θέση του. But Dobby wouldn't budge from his seat. Κρατούσε την αηδιαστική κάλτσα του Χάρι και την κοιτούσε σαν να ήταν ανεκτίμητος θησαυρός. He held Harry's disgusting sock and looked at it like it was a priceless treasure.

"Ο αφέντης έδωσε μια κάλτσα στον Ντόμπι", είπε με δέος το ξωτικό. "The master gave Dobby a sock," said the elf in awe. "Ο αφέντης την έδωσε στον Ντόμπι". "Master gave it to Dobby."

"Τι;" πρόφερε κοφτά ο Μαλφόι. "What?" pronounced Malfoy sharply. "Τι είπες;" "What did you say?"

"Ο Ντόμπι έχει μια κάλτσα", είπε δύσπιστα ο Ντόμπι. "Dobby has a sock," said Dobby incredulously. "Ο αφέντης την πέταξε και ο Ντόμπι την έπιασε... Και ο Ντόμπι... Ο Ντόμπι είναι ελεύθερος". "The master threw it away and Dobby caught it... And Dobby... Dobby is free."

Ο Μαλφόι έμεινε να κοιτάζει σαν πετρωμένος το ξωτικό. Malfoy remained staring stone-faced at the elf. Κι ύστερα όρμησε στον Χάρι. And then he lunged at Harry.

"Εξαιτίας σου έχασα τον υπηρέτη μου!" "Because of you I lost my servant!"

Αλλά ο Ντόμπι κραύγασε: "Μην τολμήσεις να αγγίξεις τον Χάρι Πότερ!" But Dobby screamed: "Don't you dare touch Harry Potter!"

Ακούστηκε ένα δυνατό μπαμ κι ο Μαλφόι εκσφενδονίστηκε προς τα πίσω. There was a loud bang and Malfoy was thrown backwards. Κουτρουβάλησε τρία τρία τα σκαλοπάτια και προσγειώθηκε σαν τσουβάλι στο επόμενο κεφαλόσκαλο. He rolled three by three up the stairs and landed like a sack on the next landing. Σηκώθηκε, με πρόσωπο κατακόκκινο, και τράβηξε το ραβδί του. He stood up, his face flushed red, and drew his wand. Τότε ο Ντόμπι τέντωσε απειλητικά το δάχτυλο. Then Dobby extended a threatening finger.

"Φύγε", είπε επιτακτικά στον Μαλφόι, κουνώντας το δάχτυλό του. "Go away," he said imperatively to Malfoy, wagging his finger. "Δε θα αγγίξεις τον Χάρι Πότερ! "You will not touch Harry Potter! Φύγε τώρα". Go away now."

Ο Λούσιους Μαλφόι δεν είχε άλλη επιλογή. Lucius Malfoy had no choice. Τους έριξε ένα τελευταίο εξοργισμένο βλέμμα, τύλιξε γύρω του το μανδύα του και απομακρύνθηκε φουριόζος. He gave them one last exasperated look, wrapped his cloak around him and walked away in a huff.

"Ο Χάρι Πότερ ελευθέρωσε τον Ντόμπι!" τσίριξε το ξωτικό και το φεγγαρόφωτο που έμπαινε από το πλησιέστερο παράθυρο καθρεφτιζόταν στα στρογγυλά μάτια του καθώς κοίταζε με λατρεία τον Χάρι. squeaked the elf, and the moonlight coming in through the nearest window was reflected in his round eyes as he gazed adoringly at Harry. "Ο Χάρι Πότερ ελευθέρωσε τον Ντόμπι!" "Harry Potter has freed Dobby!"

"Ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω, Ντόμπι", είπε χαμογελώντας ο Χάρι. "It was the least I could do, Dobby," Harry said with a smile. "Μόνο δώσε μου το λόγο σου ότι δε θα προσπαθήσεις άλλη φορά να μου σώσεις τη ζωή". "Just give me your word that you won't try to save my life again."

Το άσχημο καφετί πρόσωπο του ξωτικού φωτίστηκε ξαφνικά από ένα πλατύ χαμόγελο που αποκάλυψε όλα του τα δόντια. The ugly brown face of the elf was suddenly lit up by a wide smile that revealed all his teeth.

"Θέλω όμως να σε ρωτήσω κάτι, Ντόμπι", είπε ο Χάρι καθώς ο Ντόμπι έσφιγγε την κάλτσα στα τρεμάμενα χέρια του. "But I want to ask you something, Dobby," Harry said as Dobby clutched the sock in his trembling hands. "Θυμάσαι που μου είπες ότι όλα αυτά δεν είχαν καμιά σχέση με τον ακατονόμαστο; Ε, λοιπόν..." "Remember when you told me that none of this had anything to do with the unspeakable? Well..."

"Ήταν μια ένδειξη, κύριε", είπε ο Ντόμπι γουρλώνοντας τα μάτια σαν να ήταν αυτονόητο. "It was a clue, sir," Dobby said, rolling his eyes as if it went without saying. "Ο Ντόμπι σας έδωσε μια ένδειξη. "Dobby gave you a clue. Ο άρχοντας του σκότους, πριν αλλάξει το όνομά του, μπορούσε να κατονομαστεί άφοβα. The lord of darkness, before he changed his name, could be named without fear. Καταλάβατε;" Do you understand?"

"Σωστά", μουρμούρισε ο Χάρι. "Right," Harry muttered. "Λοιπόν, εγώ να πηγαίνω. "Well, I'll be going. Έχουμε γλέντι και η φίλη μου η Ερμιόνη θα έχει ήδη ξυπνήσει..." We're having a party and my friend Hermione will already be awake..."

Ο Ντόμπι αγκάλιασε τον Χάρι από τη μέση και τον έσφιξε δυνατά. Dobby put his arms around Harry's waist and squeezed him hard.

"Ο Χάρι Πότερ είναι πολύ πιο μεγάλος απ' ότι νόμιζε ο Ντόμπι! "Harry Potter is a lot older than Dobby thought! ", είπε ανάμεσα στους λυγμούς του. ", he said between his sobs. "Έχε γεια, Χάρι Πότερ!" "Goodbye, Harry Potter!"

Κι εξαφανίστηκε με ένα δυνατό κρότο. And it disappeared with a loud bang.

Ο Χάρι είχε συμμετάσχει σε πολλές γιορτές του "Χόγκουαρτς", αλλά σε καμία σαν αυτή. Harry had participated in many Hogwarts celebrations, but none like this one. Όλοι φορούσαν τις πιτζάμες τους και το γλέντι τράβηξε μέχρι πρωίας. Everyone wore their pajamas and the party went on until the early hours of the morning. Ο Χάρι δεν ήξερε πότε χάρηκε περισσότερο. Harry didn't know when he was happiest. Όταν η Ερμιόνη έτρεξε προς το μέρος του φωνάζοντας "Το έλυσες το μυστήριο! When Hermione ran towards him shouting "You have solved the mystery! Το έλυσες! You solved it! ", ή όταν ήρθε ο Τζάστιν από το τραπέζι του Χάφλπαφλ και του ζήτησε χίλιες φορές συγγνώμη που τον είχε υποπτευθεί ή μήπως όταν κατέφθασε ο Χάγκριντ, στις τρεις τα ξημερώματα, και χτύπησε με τόση δύναμη στην πλάτη τον Χάρι και τον Ρον, που έπεσαν με τα μούτρα στα γεμάτα πιάτα τους ή μήπως για τους τετρακόσιους βαθμούς που κέρδισαν συνολικά εκείνος και ο Ρον για το Γκρίφιντορ, χαρίζοντας το πρωτάθλημα στο Γκρίφιντορ για δεύτερη συνεχή χρονιά ή όταν σηκώθηκε η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ και τους ανακοίνωσε ότι αποφασίστηκε να μη γίνουν διαγωνίσματα ("Ω, όχι" αναφώνησε η Ερμιόνη) ή όταν ο Ντάμπλντορ τους ανακοίνωσε ότι, δυστυχώς, ο καθηγητής Λόκχαρτ δε θα ανήκε στο προσωπικό της σχολής την επόμενη χρονιά, διότι έπρεπε να κάνει θεραπεία για να ξαναβρεί τη μνήμη του. ", or when Justin came over from Hufflepuff's table and apologized a thousand times for having suspected him, or maybe when Hagrid arrived at three in the morning, and struck Harry and Ron so hard on the back that they fell face down on their full plates, or for the four hundred points he and Ron had won in total for Gryffindor, giving the championship to Gryffindor for the second year in a row, or when Professor McGonagall stood up and announced that it had been decided that there would be no exams ("Oh, no," Hermione exclaimed), or when Dumbledore announced that, unfortunately, Professor Lockhart would not be on the faculty next year because he had to have therapy to regain his memory. Στο άκουσμα αυτού του τελευταίου νέου, δεν ήταν και λίγοι οι καθηγητές που ζητωκραύγασαν μαζί με τους μαθητές. On hearing this latest news, more than a few teachers cheered along with the students.

"Κρίμα", είπε ο Ρον παίρνοντας ένα ντόνατς με μαρμελάδα. "Too bad," Ron said, picking up a jam doughnut. "Πάνω που είχα αρχίσει να τον συμπαθώ". "Just when I was beginning to like him."

Το υπόλοιπο διάστημα μέχρι να κλείσει η σχολή για τις διακοπές πέρασε με τον ήλιο να λάμπει καθημερινά. The rest of the time until the school closed for the holidays was spent with the sun shining every day. Το "Χόγκουαρτς" επανήλθε στους φυσιολογικούς ρυθμούς του, με ελάχιστες, μικρές διαφορές: τα μαθήματα άμυνας εναντίον των σκοτεινών τεχνών διακόπηκαν ("Εμείς πάντως κάναμε τόση εξάσκηση", είπε κατσούφικα ο Ρον στην Ερμιόνη) και ο Λούσιους Μαλφόι εκδιώχτηκε από το διοικητικό συμβούλιο της σχολής. Hogwarts was back to its normal rhythm, with only a few, minor differences: the Defense Against the Dark Arts classes were discontinued ("We've been practicing so much, anyway," Ron told Hermione glumly) and Lucius Malfoy was ousted from the school's board. Ο Ντράκο έπαψε να κυκλοφορεί κορδωμένος σαν να ήταν δικό του όλο το "Χόγκουαρτς". Draco stopped walking around strutting like he owned all of Hogwarts. Απεναντίας, ήταν βλοσυρός και κακιωμένος. Αντιθέτως η Τζίνι Ουέσλι ήταν πάλι τρισευτυχισμένη. In contrast, Ginny Weasley was once again triumphant.

Η ώρα της επιστροφής στο σπίτι με το Χόγκουαρτς Εξπρές δεν άργησε να φτάσει. The time to return home on the Hogwarts Express was not long in coming. Ο Χάρι, ο Ρον, η Ερμιόνη, ο Φρεντ, ο Τζορτζ και η Τζίνι κατέλαβαν μόνοι τους ένα βαγόνι. Harry, Ron, Hermione, Fred, George and Ginny occupied a carriage alone. Αξιοποίησαν όσο καλύτερα μπορούσαν αυτές τις λίγες ώρες πριν από τις διακοπές τους που είχαν ακόμα το δικαίωμα να κάνουν μάγια. They made the best use of those few hours before their holidays when they still had the right to cast spells. Έπαιξαν εκρηκτική ξερή, έριξαν τα τελευταία πυροτεχνήματα Φίλιμπαστερ του Φρεντ και του Τζορτζ και εξασκήθηκαν στον αφοπλισμό δια της μαγείας. They played explosive dry, fired the last of Fred and George's Philibaster fireworks and practiced disarming by magic. Ο Χάρι είχε γίνει πολύ καλός. Harry had become very good.

Κόντευαν να φτάσουν στο σταθμό Κινγκς Κρος του Λονδίνου, όταν ο Χάρι θυμήθηκε κάτι. They were about to arrive at King's Cross station in London when Harry remembered something.

"Τζίνι, τι είδες να κάνει ο Πέρσι που δεν ήθελε να το πεις;" "Ginny, what did you see Percy do that he didn't want you to say?"

"Α, αυτό", έβαλε τα γέλια η Τζίνι. "Oh, that," Ginny laughed. "Να, ο Πέρσι τα έχει φτιάξει με ένα κορίτσι". "There, Percy's hooked up with a girl."

Ο Φρεντ έριξε τα βιβλία που κρατούσε στο κεφάλι του Τζορτζ. "Τι;"

"Με μιαν αριστούχο του Ράβενκλοου. Την Πηνελόπη Κλιαργουότερ", είπε η Τζίνι. "Σε αυτή έγραφε όλο το καλοκαίρι. "He was writing in it all summer. Στο σχολείο ήταν όλο μυστικά ραντεβουδάκια. At school it was all secret dates. Μια μέρα μπήκα σε μια άδεια αίθουσα και τους τσάκωσα να φιλιούνται. One day I walked into an empty room and caught them kissing. Όταν... Όταν μαρμάρωσε, ο Πέρσι τα έβαψε μαύρα. When... When he marbled, Percy painted them black. Τώρα δε θα αρχίσετε να τον δουλεύετε, εντάξει;" πρόσθεσε ανήσυχη. Now you're not going to start making fun of him, okay?" she added anxiously.

"Πώς σου πέρασε τέτοια ιδέα;" είπε ο Φρεντ με ένα ύφος σαν να είχαν έρθει νωρίτερα τα γενέθλιά του. "Whatever gave you that idea?" said Fred, with a look as if his birthday had come early.

"Σε καμιά περίπτωση", είπε ο Τζορτζ με ένα πονηρό χαμόγελο. "No way," George said with a sly smile.

Το Χόγκουαρτς Εξπρές έκοψε ταχύτητα και σταμάτησε. The Hogwarts Express slowed down and stopped. Ο Χάρι έβγαλε το φτερό του και μια περγαμηνή και στράφηκε στον Ρον και στην Ερμιόνη.

"Αυτό λέγεται αριθμός τηλεφώνου", είπε στον Ρον γράφοντας δύο φορές τον αριθμό. "This is called a phone number," he told Ron, writing the number twice. Έσκισε σε δύο κομμάτια την περγαμηνή και τους έδωσε από ένα. He tore the parchment into two pieces and gave them each one. "Το περασμένο καλοκαίρι εξήγησα στον μπαμπά σου πώς χρησιμοποιούμε το τηλέφωνο. "Last summer I explained to your dad how we use the phone. Θα σου δείξει. He'll show you. Πάρε με στους Ντάρσλι, εντάξει; Δε θα αντέξω δύο μήνες να κουβεντιάζω μόνο με τον Ντάντλι..." Call me at the Dursleys, okay? I can't handle two months of just talking to Dudley..."

"Όμως η θεία και ο θείος σου θα πρέπει να είναι περήφανοι για σένα, έτσι;" τον ρώτησε η Ερμιόνη καθώς κατέβαιναν από το τρένο και κατευθύνονταν μαζί με το πλήθος στο διαχωριστικό της εισόδου. "But your aunt and uncle must be proud of you, right?" Hermione asked him as they stepped off the train and headed with the crowd to the entrance divider. "Όταν έμαθαν τα φετινά σου κατορθώματα..." "When they learned of your exploits this year..."

"Περήφανοι;" είπε ο Χάρι. "Proud?" said Harry. "Τρελάθηκες; Που μου δόθηκε τόσες φορές η ευκαιρία να σκοτωθώ και δεν τα κατάφερα; Θα είναι έξω φρενών..." "Are you out of your mind? That I was given so many chances to kill myself and didn't succeed? He must be furious..."

Και πέρασαν μαζί από την έξοδο του σταθμού που οδηγούσε στον κόσμο των Μαγκλ. And they passed together through the exit of the station that led to the Muggle world.