17. Ο κληρονόμος του Σλίθεριν (3) 17. The heir of Slytherin (3) 17. El heredero de Slytherin (3) 17. Slytherins arvtagare (3)

Το φίδι χίμηξε στα τυφλά. The snake fucked blindly. Ο Χάρι τραβήχτηκε στο πλάι και ο βασιλίσκος χτύπησε στον τοίχο της κάμαρας. Harry was pulled to the side and the royal hit the wall of the chamber. Το φίδι χίμηξε πάλι και η διχαλωτή γλώσσα του μαστίγωσε τον Χάρι στα πλευρά. The snake hissed again and its forked tongue lashed Harry in the ribs. Εκείνος σήκωσε το σπαθί του κρατώντας το και με τα δύο χέρια. He raised his sword, holding it with both hands.

Την ώρα που ο βασιλίσκος χιμούσε για τρίτη φορά, ο Χάρι έριξε όλο το βάρος του σώματός του στο σπαθί και το βύθισε ως τη λαβή στον ουρανίσκο του φιδιού. As the basilisk was being struck for the third time, Harry threw the full weight of his body onto the sword and plunged it up to the hilt into the snake's jaws. Το ζεστό αίμα που ανάβλυσε από το στόμα του φιδιού, του μούσκεψε τα χέρια. The hot blood that gushed from the snake's mouth soaked his hands. Την ίδια στιγμή ένιωσε ένα διαπεραστικό πόνο ακριβώς πάνω από τον αγκώνα του. At the same moment he felt a piercing pain just above his elbow. Ψηλαφώντας με το άλλο χέρι, ένιωσε ένα μακρύ, δηλητηριώδες δόντι να είναι μπηγμένο στο μπράτσο του. Groping with his other hand, he felt a long, poisonous tooth embedded in his arm. Φαίνεται πως την τελευταία φορά που του είχε χιμήξει κι ο Χάρι είχε μπήξει το σπαθί του στον ουρανίσκο του βασιλίσκου, αυτός κατάφερε να τον δαγκώσει. It seems that the last time he had stabbed him and Harry had stuck his sword into the basilisk's palate, he managed to bite him. Τώρα ο βασιλίσκος σωριαζόταν σφαδάζοντας στο δάπεδο. Now the basilisk was collapsing in a heap on the floor.

Η πλάτη του Χάρι γλίστρησε στον τοίχο και βρέθηκε καθιστός στο έδαφος. Έπιασε το δόντι που έχυνε το δηλητήριό του στον οργανισμό του και το τράβηξε από το μπράτσο του. He grabbed the tooth that was pouring his poison into his system and pulled it out of his arm. Αλλά ήξερε πως ήταν πολύ αργά. But he knew it was too late. Ένας καυτός πόνος απλωνόταν αργά αλλά σταθερά από το τραύμα σε όλο του το σώμα. A searing pain spread slowly but surely from the wound throughout his body. Καθώς πετούσε πέρα το δόντι, κοίταξε το αίμα που έβαφε τα ρούχα του και διαπίστωσε πως η όρασή του είχε θολώσει. As he threw the tooth away, he looked at the blood staining his clothes and found that his vision was blurred. Όλα στην κάμαρα του φάνταζαν θολά. Everything in his chamber seemed hazy.

Κάτι κόκκινο πέρασε μπροστά του κι άκουσε δίπλα του ένα σιγανό κροτάλισμα νυχιών. Something red passed in front of him and he heard a soft rattling of nails beside him.

"Φοκς", είπε βραχνά ο Χάρι. "Είσαι πανέξυπνος, Φοκς..." "You're brilliant, Fox..."

Ένιωσε το πουλί να γέρνει το πανέμορφο κεφάλι του στο σημείο όπου τον είχε τρυπήσει το δόντι του φιδιού. He felt the bird tilt its beautiful head to where the snake's tooth had pierced him. Στη συνέχεια άκουσε βήματα και είδε μια σιλουέτα να σταματάει μπροστά του. Then he heard footsteps and saw a silhouette stop in front of him.

"Είσαι νεκρός, Χάρι Πότερ", ακούστηκε από πάνω του η φωνή του Βόλντεμορτ. "You're dead, Harry Potter," Voldemort's voice came from above him. "Νεκρός. Το ξέρει ακόμα και το πουλί του Ντάμπλντορ. Even Dumbledore's dick knows that. Βλέπεις τι κάνει, Πότερ; Κλαίει". You see what he's doing, Potter? He's crying."

Ο Χάρι ανοιγόκλεισε τα μάτια, προσπαθώντας να διακρίνει καθαρά το κεφάλι του Φοκς. Harry blinked, trying to get a clear view of Fox's head. Χοντρά δάκρυα σαν μαργαριτάρια κυλούσαν στο στιλπνό πτέρωμά του. Fat tears like pearls rolled down his glossy plumage.

"Θα καθίσω να σε δω που πεθαίνεις, Χάρι Πότερ. "I'm going to sit here and watch you die, Harry Potter. Με την ησυχία σου. Take your time. Δε βιάζομαι", ακούστηκε πάλι η φωνή του Βόλντεμορτ. I'm in no hurry," came Voldemort's voice again.

Ο Χάρι ένιωθε ότι όλα γύρω του γύριζαν. Harry felt like everything around him was turning around.

"Αυτό είναι το τέλος του διάσημου Χάρι Πότερ", ακούστηκε, απόμακρη, η φωνή του Βόλντεμορτ. "This is the end of the famous Harry Potter," came Voldemort's voice, distantly. "Μόνος στην κάμαρα με τα μυστικά, εγκαταλειμμένος από τους φίλους του, νικημένος επιτέλους από τον άρχοντα του σκότους, που τόσο απερίσκεπτα προκάλεσε, θα πας κοντά στην αγαπημένη σου λασποαίματη μητέρα, Χάρι... Σου εξαγόρασε δώδεκα χρόνια δανεικό χρόνο... Αλλά ο λόρδος Βόλντεμορτ σε νίκησε στο τέλος, όπως ήταν αναπόφευκτο". "Alone in the chamber of secrets, abandoned by his friends, defeated at last by the lord of darkness he so recklessly provoked, you will go to your beloved mudblood mother, Harry... He has bought you twelve years of borrowed time... But Lord Voldemort defeated you in the end, as was inevitable."

"Αν είναι έτσι ο θάνατος", σκέφτηκε ο Χάρι, "δεν είναι και τόσο άσχημος". "If this is what death is like," thought Harry, "it's not so bad." Ακόμα κι ο πόνος του είχε περάσει. Even his pain was gone.

Αλλά πέθαινε; Αντί το σκοτάδι να τον τυλίγει όλο και περισσότερο, άρχισε να βλέπει πάλι καθαρά γύρω του. But he was dying? Instead of the darkness enveloping him more and more, he began to see clearly around him again. Κούνησε ανεπαίσθητα το κεφάλι του και είδε τον Φοκς να έχει γερμένο ακόμα το κεφάλι του στο μπράτσο του. He shook his head imperceptibly and saw that Fawkes still had his head leaning on his arm. Γύρω από το τραύμα του λαμποκοπούσε ένα μαργαριταρένιο περιδέραιο από δάκρυα, μόνο που δεν υπήρχε πια τραύμα! Around his wound glistened a pearl necklace of tears, only there was no more wound!

"Φύγε, βρομόπουλο", είπε ξαφνικά ο Βόλντεμορτ. "Φύγε από κοντά του. "Get away from him. Είπα, φύγε από κοντά του!" I said, get away from him!"

Ο Χάρι σήκωσε το κεφάλι. Ο Βόλντεμορτ σημάδευε με το ραβδί του τον Φοκς. Voldemort pointed his wand at Fawkes. Ακούστηκε ένας κρότος σαν πυροβολισμός και ο Φοκς πέταξε σχηματίζοντας μια χρυσοπόρφυρη δίνη. There was a crack like a gunshot and Fawkes flew off, forming a golden-purple vortex.

"Τα δάκρυα του φοίνικα..." είπε σιγανά ο Βόλντεμορτ, κοιτάζοντας το μπράτσο του Χάρι. "The Tears of the Palm..." Voldemort said softly, looking at Harry's arm. "Φυσικά... Ξέχασα πως έχουν θεραπευτικές ιδιότητες..." Κοίταξε στα μάτια τον Χάρι. "Of course... I forgot they have healing properties..." He looked Harry in the eye. "Αλλά δεν αλλάζει τίποτα, θα έλεγα μάλιστα πως είναι καλύτερα έτσι. "But it doesn't change anything, I would even say it's better this way. Επιτέλους μόνοι, Χάρι Πότερ... Εσύ κι εγώ..." Alone at last, Harry Potter... You and me..."

Σήκωσε το ραβδί. Pick up the stick.

Και τότε ο Φοκς φτερούγισε πάνω από τον Χάρι ρίχνοντας κάτι στην ποδιά του. And then Fawkes fluttered over Harry dropping something on his lap. Ήταν το ημερολόγιο.

Ο Χάρι και ο Βόλντεμορτ έμειναν προς στιγμήν να το κοιτάζουν - ο Βόλντεμορτ με υψωμένο το ραβδί. Harry and Voldemort stood looking at it for a moment - Voldemort with his wand raised. Κι ύστερα ο Χάρι, χωρίς να το σκεφτεί, χωρίς να το συνειδητοποιήσει, άρπαξε το δόντι του βασιλίσκου από το δάπεδο δίπλα του και το βύθισε στο κέντρο του ημερολογίου. And then Harry, without thinking, without realizing it, grabbed the basilisk's tooth from the floor beside him and plunged it into the center of the diary.

Ακούστηκε ένα φοβερό, μακρόσυρτο, διαπεραστικό ουρλιαχτό. There was a terrible, long, piercing howl. Από το βιβλίο ξεπετάχτηκαν πίδακες μελάνης, μουσκεύοντας το χέρι του Χάρι και το δάπεδο. Jets of ink shot out of the book, soaking Harry's hand and the floor. Ο Βόλντεμορτ σφάδαζε και ζάρωνε, ούρλιαζε και ξεθώριαζε, μέχρι που... Εξαφανίστηκε! Voldemort slashed and shrivelled, screamed and faded, until... He disappeared!

Το ραβδί του Χάρι έπεσε με θόρυβο στο δάπεδο. Harry's wand fell with a thud to the floor. Ύστερα επικράτησε σιωπή. Then there was silence. Ο μόνος ήχος που ακουγόταν, ήταν η μελάνη που στάλαζε από το ημερολόγιο. The only sound that could be heard was the ink dripping from the diary. Το δηλητήριο του βασιλίσκου είχε κάψει το χαρτί προκαλώντας μια τρύπα που το διαπερνούσε πέρα ως πέρα. The poison of the basilisk had burned the paper, causing a hole that went all the way through it.

Ο Χάρι σηκώθηκε όρθιος τρέμοντας ολόκληρος. Harry stood up shaking all over. Το κεφάλι του γυρνούσε σαν να είχε ταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα με τη μαγική σκόνη. His head was spinning as if he had traveled thousands of miles with the magic dust. Μάζεψε με αργές κινήσεις το ραβδί του και το μαγικό καπέλο και ξεκόλλησε από τον ουρανίσκο του φιδιού το σπαθί, τραβώντας το με δύναμη. He slowly picked up his wand and magic hat and pulled the sword from the snake's jaws, pulling it out with force.

Τότε ακούστηκε ένας σιγανός αναστεναγμός από το βάθος του θαλάμου. Then there was a soft sigh from the back of the chamber. Η Τζίνι είχε ξυπνήσει από τον παράξενο ύπνο της, όμοιο με θάνατο, και είχε ανακαθίσει. Ginny had awakened from her strange death-like sleep and had stirred. Ο Χάρι έτρεξε κοντά της. Τα έκπληκτα μάτια της κινήθηκαν από τον τεράστιο όγκο του νεκρού βασιλίσκου, στον Χάρι και τα μουσκεμένα από αίμα ρούχα του, κι ύστερα στο ημερολόγιο που κρατούσε ο Χάρι στο χέρι. Her surprised eyes moved from the huge bulk of the dead basilisk, to Harry and his blood-soaked clothes, and then to the diary Harry held in his hand. Της ξέφυγε ένα δυνατό, τρεμουλιαστό βογκητό και δάκρυα άρχισαν να κυλούν από τα μάτια της. She let out a loud, shaky moan and tears began to flow from her eyes.

"Χάρι... Ω, Χάρι... Προσπάθησα να σ' το πω στο προ... Πρόγευμα, αλλά δεν μπορούσα να το πω μπροστά στον Πέρσι. "Harry... Oh, Harry... I tried to tell you in the pre... Breakfast, but I couldn't say it in front of Percy. Εγώ ήμουν ο δράστης, Χάρι... Αλλά... Σ' το ορκίζομαι... Δεν καταλάβαινα τι έκανα... Με έβαζε ο Χερτ, με... Με είχε κυριεύσει... Και... Πώς το σκότωσες αυτό το πράμα; Πού είναι ο Χερτ; Το τελευταίο πράγμα που... Που θυμάμαι, είναι που τον είδα να βγαίνει από το ημερολόγιο..." I was the perpetrator, Harry... But... I swear to you... I didn't understand what I was doing. He was making me, Hurt was making me... I was possessed. And... How did you kill that thing? Where's Hurt? The last thing I... I remember is seeing him come out of the diary..."

"Ησύχασε, όλα τελείωσαν", της είπε ο Χάρι σηκώνοντας το ημερολόγιο για να της δείξει την τρύπα από το δόντι του φιδιού. "It's okay, it's all over," Harry told her, picking up the diary to show her the hole in the snake's tooth. "Ο Χερτ μας τελείωσε. "Hurt is finished with us. Κι αυτός και ο βασιλίσκος. And he and the basilisk. Έλα, Τζίνι, πάμε να φύγουμε από δω..." Come on, Ginny, let's get out of here..."

"Θα με αποβάλουν", θρήνησε η Τζίνι καθώς ο Χάρι τη βοηθούσε να σηκωθεί. "They're going to expel me," Ginny lamented as Harry helped her up. "Δεν έβλεπα την ώρα να φοιτήσω στο "Χόγκουαρτς" και... Και τώρα θα με διώξουν και... Τι θα πουν η μαμά κι ο μπαμπάς;" "I couldn't wait to attend Hogwarts and... And now they're going to kick me out and... What will Mum and Dad say?"

Ο Φοκς τους περίμενε στην έξοδο της κάμαρας. Fawkes was waiting for them at the chamber exit. Ο Χάρι έσπρωξε την Τζίνι μπροστά. Harry pushed Ginny forward. Παρέκαμψαν τον ακίνητο, νεκρό βασιλίσκο, άφησαν πίσω τους το απόκοσμο μισόφωτο και βγήκαν στο τούνελ. They bypassed the motionless, dead basilisk, left the eerie half-light behind them and went out into the tunnel. Ο Χάρι άκουσε τις πέτρινες πόρτες να κλείνουν πίσω τους με ένα απαλό σφύριγμα. Harry heard the stone doors close behind them with a soft hiss.

Μετά από λίγα λεπτά πορείας στο σκοτεινό τούνελ, στα αφτιά του Χάρι έφτασε ο μακρινός θόρυβος από πέτρες που μετακινιόντουσαν. After a few minutes of walking through the dark tunnel, the distant sound of moving stones reached Harry's ears.

"Ρον!" φώναξε ο Χάρι και τάχυνε το βήμα του. "Η Τζίνι είναι καλά! Τη φέρνω!"

Άκουσε τον Ρον να ζητωκραυγάζει. Μόλις ο Χάρι και η Τζίνι ξεπρόβαλαν από την επόμενη στροφή, είδαν το ανυπόμονο πρόσωπό του από τη μεγάλη τρύπα που είχε καταφέρει να ανοίξει ανάμεσα στις πεσμένες πέτρες. Just as Harry and Ginny emerged from the next bend, they saw his eager face through the large hole he had managed to make between the fallen stones.

"Τζίνι!" Ο Ρον άπλωσε το χέρι του από το άνοιγμα και τη βοήθησε να περάσει πρώτη. "Είσαι ζωντανή! Δεν το πιστεύω! Τι έγινε;"

Προσπάθησε να την αγκαλιάσει, αλλά η Τζίνι τον απώθησε με αναφιλητά. He tried to hug her, but Ginny pushed him away, sobbing.

"Είσαι καλά, Τζίνι", είπε ο Ρον με ένα πλατύ χαμόγελο. "You're okay, Ginny," Ron said with a wide smile. "Όλα τέλειωσαν... Από πού ξεφύτρωσε αυτό το πουλί;" "It's all over... Where did this bird come from?"

Ο Φοκς είχε περάσει από το άνοιγμα μετά την Τζίνι. Fawkes had gone through the opening after Jeannie.

"Είναι του Ντάμπλντορ", είπε ο Χάρι και πέρασε κι εκείνος απ' το άνοιγμα. "It's Dumbledore's," said Harry, and he too passed through the opening.

"Και πού βρήκες αυτό το σπαθί;" τον ρώτησε ο Ρον, κοιτάζοντας με ανοιχτό το στόμα το αστραφτερό όπλο στο χέρι του Χάρι. "And where did you get this sword?" asked Ron, staring open-mouthed at the shiny weapon in Harry's hand.

"Θα σου εξηγήσω όταν βγούμε από δω", είπε ο Χάρι λοξοκοιτώντας την Τζίνι. "I'll explain when we get out of here," Harry said, squinting at Ginny.

"Μα..." άρχισε να λέει ο Ρον. "But..." Ron started to say.

"Μετά", είπε βιαστικά ο Χάρι. "After," said Harry hastily. Δεν ήταν καλή ιδέα να πει του Ρον ποιος είχε ανοίξει την κάμαρα, τουλάχιστον μπροστά στην Τζίνι. It wasn't a good idea to tell Ron who had opened the chamber, at least not in front of Ginny. "Πού είναι ο Λόκχαρτ;"

"Εκεί". Ο Ρον χαμογέλασε κι έδειξε με το κεφάλι προς την κατεύθυνση του σωλήνα. "Έχει τα χάλια του. "He's a mess. Ελάτε να δείτε". Come and see."

Οδηγημένοι από τον Φοκς, του οποίου οι πλατιές πορφυρές φτερούγες εξέπεμπαν ένα γλυκό χρυσαφένιο φως μέσα στο σκοτάδι, πήραν το δρόμο της επιστροφής μέσα από το στόμιο του σωλήνα. Led by Fawkes, whose broad purple wings emitted a sweet golden light in the darkness, they made their way back through the mouth of the tube. Στην αρχή του στομίου βρήκαν τον Λόκχαρτ να κάθεται σιγομουρμουρίζοντας ένα μονότονο σκοπό. At the beginning of the orifice they found Lockhart sitting humming a monotonous tune.

"Έχασε τη μνήμη του", είπε ο Ρον. "He lost his memory," Ron said. "Το ραβδί μου οπισθοκρότησε και το ξόρκι της μνήμης χτύπησε εκείνον αντί για μας. "My wand backfired and the memory spell hit him instead of us. Δεν έχει ιδέα ποιος είναι, πού βρίσκεται και ποιοι είμαστε εμείς. Του είπα να έρθει να περιμένει εδώ. I told him to come and wait here. Είναι επικίνδυνος για τον εαυτό του". He is a danger to himself."

Ο Λόκχαρτ τους κοίταξε καλοσυνάτα. Lockhart looked at them benignly. "Γεια σας", είπε. "Παράξενο μέρος, ε, παιδιά; Εδώ μένετε;" "Strange place, isn't it, guys? Do you live here?"

"Όχι", είπε ο Ρον και στράφηκε στον Χάρι ανασηκώνοντας το φρύδι του.

Ο Χάρι έσκυψε και κοίταξε το σκοτεινό εσωτερικό του σωλήνα. Harry bent down and looked at the dark interior of the pipe.

"Έχεις σκεφτεί πώς θα επιστρέψουμε;" ρώτησε τον Ρον. "Have you thought about how we're going to get back?" he asked Ron.

Ο Ρον κούνησε αρνητικά το κεφάλι, αλλά ο Φοκς, ο φοίνικας, στάθηκε μπροστά στον Χάρι κι άρχισε να κουνάει τα φτερά του, με τα στρογγυλά μάτια του να λάμπουν στο σκοτάδι. Ron shook his head no, but Fox, the phoenix, stood in front of Harry and began to flap his wings, his round eyes glowing in the dark. Ο Χάρι τον κοίταξε απορημένος. Harry looked at him, puzzled.

"Μου φαίνεται ότι θέλει να πιαστείς από την ουρά του..." είπε σαστισμένος ο Ρον, "αλλά είσαι πολύ βαρύς για να σε σηκώσει το πουλί". "Looks to me like he wants you to grab his tail..." Ron said in confusion, "but you're too heavy for the bird to lift you."

"Ο Φοκς", είπε ο Χάρι, "δεν είναι συνηθισμένο πουλί". "Fawkes," said Harry, "is no ordinary bird." Στράφηκε βιαστικά στους άλλους. He turned hastily to the others. "Πρέπει να πιαστούμε μεταξύ μας. "We need to catch each other. Τζίνι, πιάσε σφιχτά το χέρι του Ρον. Ginny, grab Ron's hand tight. Κύριε καθηγητά..." Professor..."

"Σ' εσένα λέει", είπε απότομα ο Ρον στον Λόκχαρτ. "He's talking to you," Ron said abruptly to Lockhart.

"Εσείς πιάστε το άλλο χέρι της Τζίνι". "You guys grab Ginny's other arm."

Ο Χάρι έχωσε το σπαθί και το καπέλο στη ζώνη του. Harry tucked his sword and hat into his belt. Ο Ρον πιάστηκε από το μανδύα του Χάρι και ο Χάρι από τα φτερά της ουράς του Φοκς, τα οποία ήταν παράξενα ζεστά. Ron grabbed Harry's cloak and Harry grabbed Fawkes' tail feathers, which were strangely warm.

Ξαφνικά όλο το σώμα του πουλιού άρχισε να ακτινοβολεί και την επόμενη στιγμή πετούσαν μέσα στο σωλήνα. Suddenly the whole body of the bird began to radiate and the next moment they were flying into the tube. Ο Χάρι άκουγε τον Λόκχαρτ να αιωρείται πίσω του φωνάζοντας: "Εκπληκτικό! Harry could hear Lockhart hovering behind him, shouting: "Amazing! Εκπληκτικό! Ως δια μαγείας!". Like magic!". Ο παγερός αέρας μαστίγωνε τα μαλλιά του Χάρι. The cold wind whipped Harry's hair. Και πριν προλάβει να το απολαύσει όσο θα ήθελε, η πτήση είχε τελειώσει. And before he could enjoy it as much as he would have liked, the flight was over. Προσγειώθηκαν και οι τέσσερις στο υγρό πάτωμα της τουαλέτας της Μυρτιάς, κάπως ανώμαλα είναι η αλήθεια. All four of them landed on the wet floor of Myrtle's toilet, somewhat unevenly it is true. Και καθώς ο Λόκχαρτ ίσιωνε το καπέλο του, ο νιπτήρας που έκρυβε το σωλήνα γλίστρησε πάλι στη θέση του. And as Lockhart straightened his hat, the sink that hid the pipe slipped back into place.

Η Μυρτιά τους κοίταζε με γουρλωμένα μάτια. Myrtle looked at them with rolled eyes. "Ζεις", είπε ανέκφραστα στον Χάρι. "You're alive," she said expressionlessly to Harry.

"Συγγνώμη αν σε απογοήτευσα", είπε κατσουφιασμένος ο Χάρι καθώς σκούπιζε τα γυαλιά του, τα οποία ήταν γεμάτα σκόνες και πιτσιλιές από αίμα. "Sorry if I let you down," Harry said frowning as he wiped his glasses, which were covered in dust and blood splatters.

"Απλώς σκεφτόμουνα... Αν πέθαινες, θα μοιραζόμουν ευχαρίστως μαζί σου τις τουαλέτες μου", είπε η Μυρτιά κοκκινίζοντας. "I was just thinking... If you died, I would gladly share my toilets with you," Myrtle said, blushing.

"Μπλιαχ!" "Yuck!" έκανε ο Ρον καθώς έβγαιναν από τις τουαλέτες στον έρημο, σκοτεινό διάδρομο. Ron did as they exited the bathrooms into the deserted, dark hallway. "Χάρι! Κάτι μου λέει ότι σε κάνει κέφι η Μυρτιά! Something tells me you're in the mood for Myrtle! Τζίνι, απέκτησες αντίζηλο!" Genie, you have a rival!"

Αλλά η Τζίνι δεν απάντησε. Το πρόσωπό της το αυλάκωναν ακόμα βουβά δάκρυα. Her face was still furrowed with silent tears.

"Τώρα πού πάμε;" είπε ο Ρον κοιτώντας ανήσυχος την Τζίνι. "Now where are we going?" said Ron, looking worriedly at Ginny.

Ο Χάρι του έδειξε τον Φοκς. Harry showed him Fawkes. Τα φτερά του Φοκς ακτινοβολούσαν ένα χρυσαφένιο φως κι έτσι μπορούσαν να δουν στο σκοτεινό διάδρομο. Fawkes's wings radiated a golden light so they could see down the dark corridor. Τους οδήγησε για λίγο και μερικά λεπτά αργότερα βρίσκονταν έξω από το γραφείο της καθηγήτριας ΜακΓκόναγκαλ.

Ο Χάρι χτύπησε την πόρτα και άνοιξε.