16. Η κάμαρα με τα μυστικά (3) 16. The Chamber of Secrets (3) 16. Hemligheternas kammare (3)

"Α, εσύ είσαι", είπε μόλις είδε τον Χάρι. "Oh, it's you," she said as soon as she saw Harry. "Τι θέλεις πάλι;" "What do you want now?"

"Να σε ρωτήσω πώς πέθανες", είπε ο Χάρι. "Let me ask you how you died," said Harry.

Η στάση της Μυρτιάς άλλαξε αυτομάτως. Myrtle's attitude changed automatically. Αντέδρασε σαν να της έκαναν μια άκρως κολακευτική ερώτηση. She reacted as if she were being asked a very flattering question.

"Ω, ήταν φρικτό", είπε χαρούμενα. "Εδώ μέσα πέθανα, σ' αυτόν εδώ τον καμπινέ. "I died in here, in this cabin. Το θυμάμαι λες και ήταν χτες. I remember it like it was yesterday. Είχα κρυφτεί εδώ γιατί η Όλιβ Χόρνμπι με κορόιδευε για τα γυαλιά μου. I'd been hiding here because Olive Hornby was making fun of me for my glasses. Είχα κλειδωθεί κι έκλαιγα, όταν άκουσα κάποιους να μπαίνουν. I was locked up and crying when I heard someone come in. Είπαν κάτι που δεν το κατάλαβα. They said something I didn't understand. Σκέφτηκα ότι μιλούσαν κάποια ξένη γλώσσα. I thought they were speaking a foreign language. Τέλος πάντων, μου κίνησε την περιέργεια, γιατί η μία φωνή ήταν αγορίστικη. Anyway, I was intrigued, because one voice was a boy's voice. Ξεκλείδωσα λοιπόν την πόρτα για να του πω να πάει στις τουαλέτες των αγοριών και τότε..." Η Μυρτιά φούσκωσε από περηφάνια και το πρόσωπό της έλαμψε. So I unlocked the door to tell him to go to the boys' bathroom and then..." Myrtle swelled with pride and her face lit up. "Πέθανα!" "I'm dead!"

"Πώς;" είπε ο Χάρι.

"Δεν έχω ιδέα", είπε σιγανά η Μυρτιά, "θυμάμαι μόνο ότι είδα ένα ζευγάρι πελώρια κίτρινα μάτια. Μούδιασε όλο μου το σώμα κι ύστερα ένιωσα να απογειώνομαι..." Κοίταξε ονειροπόλα τον Χάρι. It numbed my whole body and then I felt myself taking off..." She looked dreamily at Harry. "Και μετά στοίχειωσα και γύρισα εδώ. "And then I haunted and came back here. Βλέπεις ήμουν αποφασισμένη να τιμωρήσω την Όλιβ Χόρνμπι. You see, I was determined to punish Olive Hornby. Ω, μετάνιωσε πικρά που με κορόιδευε για τα γυαλιά μου". Oh, he bitterly regretted making fun of me for my glasses."

** 302 **"Πού ακριβώς είδες αυτά τα μάτια;" είπε ο Χάρι. "Where exactly did you see those eyes?" said Harry.

"Κάπου εκεί", είπε η Μυρτιά δείχνοντας έναν από τους νιπτήρες απέναντι από τον καμπινέ της. "Somewhere over there," Myrtle said, pointing to one of the sinks across from her cubicle.

Ο Χάρι και ο Ρον πλησίασαν να τον περιεργαστούν. Harry and Ron approached to work him over. Ο Λόκχαρτ στεκόταν πολύ πιο πίσω, με μια έκφραση τρόμου αποτυπωμένη στο πρόσωπό του. Lockhart was standing much further back, a look of horror imprinted on his face.

Ήταν ένας κοινός νιπτήρας. Τον εξέτασαν σπιθαμή προς σπιθαμή, εσωτερικά και εξωτερικά, ακόμα και τους σωλήνες από κάτω. They examined him inch by inch, inside and out, even the pipes underneath. Και τότε ο Χάρι είδε κάτι: στο πλάι της μιας μπρούντζινης βρύσης ήταν σκαλισμένο ένα μικροσκοπικό φίδι. And then Harry saw something: on the side of a bronze fountain was carved a tiny snake.

"Η βρύση αυτή ήταν ανέκαθεν χαλασμένη", είπε χαρούμενα η Μυρτιά όταν ο Χάρι προσπάθησε να την ανοίξει. "This faucet has always been broken," said Myrtle cheerfully when Harry tried to turn it on.

"Χάρι", είπε ο Ρον, "πες κάτι. "Harry," said Ron, "say something. Κάτι στη γλώσσα των φιδιών..."

Ο Χάρι έβαλε το μυαλό του να δουλέψει. Harry put his mind to work. Οι μόνες φορές που είχε καταφέρει να μιλήσει ερπετικά, ήταν όταν βρισκόταν πρόσωπο με πρόσωπο με ένα αληθινό φίδι. Προσήλωσε το βλέμμα του στο μικροσκοπικό, ανάγλυφο φίδι, προσπαθώντας να φανταστεί πως ήταν ζωντανό. He fixed his gaze on the tiny, embossed snake, trying to imagine it was alive.

"Άνοιξε", του είπε. "Open up," she told him.

Δεν έγινε τίποτα. Ο Ρον του είπε να ξαναδοκιμάσει πάλι.

"Άνοιξε είπα", του είπε και έσκυψε για να δει αν είχε καταφέρει τίποτα. "Open up, I said," she told him, and bent down to see if she had accomplished anything.

Και τότε, στο φως των κεριών, νόμισε ότι το φίδι σάλεψε. And then, in the light of the candles, he thought the snake had slithered.

"Άνοιξε είπα", επανέλαβε ο Χάρι. "Open I said," Harry repeated. Την τελευταία όμως φορά που είπε "Άνοιξε είπα", αυτό που βγήκε από το στόμα του δεν ήταν λέξεις, αλλά ένα μακρόσυρτο σφύριγμα σαν αυτό που κάνουν τα φίδια. But the last time he said "I said open up", what came out of his mouth were not words, but a long hissing sound like that of snakes. Αμέσως η βρύση φωτίστηκε από ένα λαμπερό άσπρο φως και άρχισε να γυρίσει. Immediately the fountain was illuminated by a bright white light and began to turn.

Αμέσως μετά ο νιπτήρας μετατοπίστηκε. Immediately afterwards the sink was displaced. Για την ακρίβεια, καταβυθίστηκε και χάθηκε από τα μάτια τους, αποκαλύπτοντας ένα μεγάλο σωλήνα, τόσο φαρδύ που χωρούσε μέσα άνθρωπο. In fact, it sank and disappeared from their sight, revealing a large tube so wide that it could fit a man inside. Ο Χάρι άκουσε τον Ρον να κρατά την ανάσα του. Σε δευτερόλεπτα είχε πάρει την απόφασή του. In seconds he had made his decision.

** 303 ** "Πάω κάτω", είπε στον Ρον. "I'm going downstairs," he said to Ron.

Δεν μπορούσε να μην πάει τώρα που είχαν βρει την είσοδο της μυστικής κάμαρας. He couldn't not go now that they had found the entrance to the secret chamber. Αν υπήρχε έστω κι η παραμικρή ελπίδα να είναι η Τζίνι ζωντανή, δεν μπορούσε να μην πάει. If there was even the slightest hope that Ginny was alive, he couldn't not go.

"Κι εγώ", είπε ο Ρον.

Ακολούθησε μια σύντομη σιωπή. A short silence followed.

"Ε... Εμένα δε με χρειάζεστε", άρχισε να λέει ο Λόκχαρτ μ' ένα βεβιασμένο χαμόγελο στα χείλη. "Ε... You don't need me," Lockhart began to say with a forced smile on his lips. "Να πηγαί..." "To go..."

Έπιασε το πόμολο της πόρτας, αλλά ο Χάρι και ο Ρον τον σημάδεψαν με τα ραβδιά τους. He grabbed the doorknob, but Harry and Ron pointed their wands at him.

"Κατέβα πρώτος", γρύλισε ο Ρον.

Ο Λόκχαρτ, κάτωχρος και χωρίς το ραβδί του, πλησίασε στο άνοιγμα. Lockhart, downstairs and without his wand, approached the opening.

"Βρε παιδιά", είπε ξεψυχισμένα, "βρε παιδιά, δεν έχει νόημα..." "You guys," he said breathlessly, "you guys, it's no use..."

Ο Χάρι τον σκούντησε στην πλάτη με το ραβδί του. Ο Λόκχαρτ πέρασε τα πόδια του στο άνοιγμα.

"Ειλικρινά, δε νομίζω...", άρχισε να λέει, αλλά ο Ρον του έδωσε μια σπρωξιά, οπότε γλίστρησε στο άνοιγμα κι εξαφανίστηκε από τα μάτια τους. "Honestly, I don't think..." he started to say, but Ron gave him a shove, so he slid into the opening and disappeared from sight.

Ο Χάρι τον ακολούθησε αμέσως. Μπήκε προσεκτικά στο σωλήνα και τσούλησε κάτω. He carefully stepped into the tube and stung down. Ήταν σαν να γλιστρούσε με ταχύτητα σε μιαν ατέλειωτη, γλιτσιασμένη, σκοτεινή τσουλήθρα. It was like sliding at speed down an endless, slippery, dark slide. Έβλεπε σωλήνες να διακλαδώνονται προς κάθε κατεύθυνση, αλλά κανένα μεγάλο σαν το δικό τους, ο οποίος ελισσόταν και έστριβε με κλίση πάντα προς τα κάτω, οδηγώντας τον όλο και πιο βαθιά κάτω από το σχολείο. He could see pipes branching off in every direction, but none as big as theirs, which slid and twisted at an ever downward angle, leading him deeper and deeper under the school. Πίσω του άκουγε το μαλακό γδούπο που έκανε ο Ρον καθώς έπαιρνε τις στροφές. Behind him he could hear the soft thump Ron made as he rounded the corners.

** 5/25 ** Κι ύστερα, πάνω που είχε αρχίσει να αναρωτιέται τι θα γίνει όταν φτάσει στο έδαφος, ο σωλήνας πήρε οριζόντια κλίση και ο Χάρι εκτινάχτηκε από το στόμιο. And then, just as he was beginning to wonder what would happen when he reached the ground, the pipe tilted horizontally and Harry was ejected from the spout. Προσγειώθηκε με θόρυβο στο υγρό έδαφος ενός σκοτεινού πέτρινου τούνελ, αρκετά ευρύχωρου ώστε να μπορεί να σταθεί όρθιος. He landed with a thud on the damp ground of a dark stone tunnel, spacious enough to stand upright. Ο Λόκχαρτ σηκωνόταν λίγα μέτρα πιο πέρα, γλιτσιασμένος και άσπρος σαν φάντασμα. Lockhart stood up a few feet away, glistening and white as a ghost. ** 304 ** Ο Χάρι παραμέρισε καθώς και ο Ρον εκτινασσόταν από το σωλήνα.

"Πρέπει να βρισκόμαστε αρκετά χιλιόμετρα κάτω από το σχολείο", είπε ο Χάρι κι η φωνή του αντήχησε στο σκοτεινό τούνελ. "We must be several miles below the school," Harry said, his voice echoing through the dark tunnel.

"Προφανώς κάτω από τη λίμνη", είπε ο Ρον κοιτώντας ολόγυρα τους σκοτεινούς, υγρούς τοίχους. "Probably under the lake," Ron said, looking around at the dark, wet walls. Κοίταξαν κι οι τρεις μπροστά τους το σκοτάδι. The three of them all stared into the darkness before them.

"Φώτισε!" "Light up!" πρόσταξε ο Χάρι το ραβδί του και στην άκρη του εμφανίστηκε το γνωστό φωτάκι. Harry commanded his wand and the familiar little light appeared at the end of it. "Ελάτε", είπε στους άλλους.

Και ξεκίνησαν. Τα βήματά τους αντηχούσαν δυνατά στο υγρό δάπεδο. Their footsteps echoed loudly on the wet floor. Το τούνελ ήταν τόσο σκοτεινό, που δεν έβλεπαν παρά ελάχιστα μέτρα μπροστά τους. The tunnel was so dark that they could only see a few metres ahead of them. Στο φως του ραβδιού του Χάρι, οι σκιές τους έπαιρναν τερατώδη σχήματα πάνω στους υγρούς τοίχους. In the light of Harry's wand, their shadows took monstrous shapes on the damp walls.

"Και μην ξεχνάτε", είπε σιγανά ο Χάρι καθώς προχωρούσαν με τις αισθήσεις σε επιφυλακή, "αν δείτε την παραμικρή κίνηση, κλείστε αμέσως τα μάτια..." "And don't forget," Harry said quietly as they walked on, senses on alert, "if you see the slightest movement, close your eyes immediately..."

Αλλά στο τούνελ επικρατούσε άκρα σιγή και ο πρώτος απροσδόκητος θόρυβος που άκουσαν, ήταν ένα δυνατό κρατς, όταν ο Ρον πάτησε κάτι που, όπως αποδείχτηκε, ήταν κεφάλι αρουραίου. But the tunnel was silent and the first unexpected noise they heard was a loud crack when Ron stepped on what turned out to be a rat's head. Ο Χάρι χαμήλωσε το ραβδί για να περιεργαστεί το δάπεδο και είδε πως ήταν διάσπαρτο με κόκαλα μικρών ζώων. Harry lowered the wand to examine the floor and saw that it was strewn with the bones of small animals. Προσπάθησε να μη σκέφτεται πώς θα ήταν η Τζίνι, αν την έβρισκαν, και προχώρησε πρώτος, στρίβοντας σε μια σκοτεινή στροφή του τούνελ. He tried not to think about what Ginny would be like if they found her, and went first, turning a dark bend in the tunnel.

"Χάρι, κάτι υπάρχει εκεί..." είπε βραχνά ο Ρον αρπάζοντάς τον από τον ώμο. "Harry, there's something there..." Ron said hoarsely, grabbing him by the shoulder.

Κοκάλωσαν στη θέση τους. They blushed in place. Ο Χάρι διέκρινε το περίγραμμα ενός μεγάλου, κουλουριασμένου όγκου που κειτόταν ακίνητος καταμεσής του τούνελ. Harry made out the outline of a large, coiled mass lying motionless in the middle of the tunnel.

"Μπορεί να κοιμάται", είπε ψιθυριστά ο Χάρι γυρίζοντας να κοιτάξει τους άλλους δύο. "He could be asleep," Harry said in a whisper, turning to look at the other two.

Ο Λόκχαρτ είχε σκεπάσει τα μάτια του με τα χέρια του. Lockhart had covered his eyes with his hands. Ο Χάρι στράφηκε πάλι προς τον όγκο. Harry turned back to the tumor. Η καρδιά του πήγαινε να σπάσει. His heart was about to break. Μισόκλεισε τα μάτια μετατρέποντάς τα σε δυο λεπτές σχισμές που του επέτρεπαν μόλις να βλέπει και πλησίασε προσεκτικά, κρατώντας υψωμένο το ραβδί του. He half-closed his eyes, turning them into two thin slits that barely allowed him to see, and approached cautiously, holding his wand aloft.

Στο αχνό του φως διέκρινε ένα γιγάντιο φιδοτόμαρο με ζωηρό πράσινο χρώμα, το οποίο κειτόταν άδειο και κουλουριασμένο στο δάπεδο του τούνελ. In its dim light he saw a giant fiddletree of a vivid green colour, lying empty and curled up on the floor of the tunnel. Υπολόγισε ότι το φίδι που το είχε αποβάλει είχε μήκος τουλάχιστον έξι, εφτά μέτρα. He estimated that the snake that had expelled it was at least six, seven meters long.

"Τη βάψαμε", ψέλλισε ο Ρον. "We're screwed," Ron chanted.

Ξάφνου ακούστηκε ένας θόρυβος πίσω τους. Suddenly there was a noise behind them. Ο Γκιλντρόι είχε σωριαστεί στο δάπεδο.

"Σήκω πάνω", είπε κοφτά ο Ρον, σημαδεύοντάς τον με το ραβδί του. "Get up," Ron said sharply, pointing his wand at him.

Ο Λόκχαρτ σηκώθηκε. Πριν ο Ρον προλάβει να κάνει οτιδήποτε, ο Λόκχαρτ του είχε επιτεθεί και τον είχε ρίξει κάτω. Before Ron could do anything, Lockhart had attacked him and knocked him down. Ο Χάρι ετοιμάστηκε να ορμήσει στον Λόκχαρτ, αλλά ήταν ήδη αργά. Harry prepared to rush at Lockhart, but it was already too late. Ο Λόκχαρτ σηκωνόταν από το έδαφος λαχανιασμένος, με το ραβδί του Ρον στα χέρια. Lockhart rose from the ground, panting, with Ron's wand in his hands. Το αστραφτερό χαμόγελο είχε ξαναεπιστρέψει στα χείλη του. The gleaming smile had returned to his lips.

"Η περιπέτεια τελειώνει κάπου εδώ, παιδιά!" "The adventure ends here somewhere, guys!" είπε. "Θα ανεβάσω το φιδοτόμαρο στη σχολή και θα τους πω ότι, δυστυχώς, δεν πρόλαβα να σώσω το κορίτσι κι ότι σας σάλεψαν τα λογικά στην θέα του κατακρεουργημένου πτώματός της. "I'll take the fiddlestick up to the school and tell them that, unfortunately, I didn't have time to save the girl, and that you've lost your minds at the sight of her mangled corpse. Πείτε αντίο στις αναμνήσεις σας!" Say goodbye to your memories!" σήκωσε το κολλημένο με σελοτέιπ ραβδί πάνω από το κεφάλι του και φώναξε: "Λήθη!" he lifted the tape-taped stick above his head and shouted: "Lethe!"

Το ραβδί εξερράγη σαν βόμβα μικρής ισχύος. The stick exploded like a low-powered bomb. Ο Χάρι κάλυψε με τα χέρια του το κεφάλι του και το έβαλε στα πόδια. Harry covered his head with his hands and ran away. Σκόνταψε στις σπείρες του φιδοτόμαρου, αλλά κατάφερε να αποφύγει τις μεγάλες πέτρες που έπεφταν από το ταβάνι του τούνελ και συντρίβονταν με πάταγο στο δάπεδο. He stumbled over the spirals of the fiddleblock, but managed to avoid the large stones that fell from the ceiling of the tunnel and crashed with a thud to the floor. Λίγες στιγμές αργότερα στεκόταν μόνος του απέναντι στο αδιαπέραστο τείχος που σχηματίστηκε από την κατάρρευση του τούνελ. Moments later he was standing alone against the impenetrable wall formed by the collapse of the tunnel. Είχε αποκοπεί από τον Ρον, ο οποίος βρισκόταν από την άλλη μεριά μαζί με τον Λόκχαρτ. He was cut off from Ron, who was on the other side with Lockhart.

"Ρον!" φώναξε. "Είσαι καλά; Ρον!"

"Εδώ είμαι!" ακούστηκε πνιχτή η φωνή του Ρον πίσω από τις πέτρες. Ron's voice came muffled from behind the stones. "Είμαι καλά. Αυτός ο βλάκας όμως δεν είναι. But this idiot is not. Τον χτύπησε το ραβδί". The stick hit him."

Ακούστηκε ένας πνιχτός γδούπος και ένα δυνατό "ωχ! There was a muffled thump and a loud "ouch! ", λες και είχε κλοτσήσει ο Ρον τον Λόκχαρτ στο καλάμι. " as if Ron had kicked Lockhart in the shin.

"Τώρα;" ακούστηκε η φωνή του Ρον απελπισμένη. "Now?" Ron's voice sounded desperate. "Πώς θα περάσουμε; Θα κάνουμε ώρες να βγάλουμε τις πέτρες..." "How are we going to get through? It'll take hours to get the stones out..."

Ο Χάρι κοίταξε την οροφή του τούνελ. Harry looked at the roof of the tunnel. Διέκρινε μερικές βαθιές ρωγμές. He saw some deep cracks. Ποτέ δεν είχε επιχειρήσει να διαλύσει έναν τόσο μεγάλο όγκο με μάγια και τώρα δεν του φαινόταν κατάλληλη η στιγμή για να δοκιμάσει. He had never attempted to break up such a large mass with magic before, and now didn't seem like a good time to try. Κι αν η οροφή κατέρρεε; What if the roof collapsed?

Ακούστηκε άλλος ένας γδούπος κι άλλο ένα "ωχ!" There was another thump and another "ouch!" πίσω από τις σωριασμένες πέτρες. behind the piled stones. Έχαναν το χρόνο τους. They were taking their time. Η Τζίνι βρισκόταν εδώ και ώρες στην κάμαρα με τα μυστικά. Ginny had been in the secret room for hours. Ο Χάρι ήξερε πως ένα μόνο του έμενε να κάνει. Harry knew there was only one thing left for him to do.

"Περίμενε εδώ", φώναξε στον Ρον. "Wait here," he called to Ron. "Περίμενε με τον Λόκχαρτ. Εγώ θα συνεχίσω. Αν δε γυρίσω σε μια ώρα..." If I'm not back in an hour..."

Ακολούθησε μια φορτισμένη παύση. A charged pause followed.

"Θα προσπαθήσω να μετακινήσω τις πέτρες", είπε ο Ρον, ο οποίος κατέβαλε προσπάθεια να διατηρήσει σταθερή τη φωνή του. "I'll try to move the stones," said Ron, who made an effort to keep his voice steady. "Να κάνω ένα άνοιγμα για να... Να περάσεις όταν επιστρέψεις. "To make an opening to... Come by when you get back. Και, Χάρι..."

"Θα σε ξαναδώ σε λίγο", είπε ο Χάρι προσπαθώντας να δώσει έναν τόνο αυτοπεποίθησης στη φωνή του που τρεμούλιαζε και κόμπιαζε. "I'll see you in a bit," Harry said, trying to put a tone of confidence into his voice that was shaky and knotty. Άφησε πίσω του το γιγάντιο φιδοτόμαρο και προχώρησε μόνος του. He left the giant fiddler behind and went on alone.

Σε λίγο έπαψε να ακούει τους μακρινούς θορύβους που έκανε ο Ρον καθώς προσπαθούσε να μετακινήσει τις πέτρες. Soon he stopped hearing the distant noises Ron was making as he tried to move the stones. Το τούνελ ήταν όλο στροφές. The tunnel was all twists and turns. Οι μύες του σώματός του ήταν τεντωμένοι. The muscles of his body were tense. Όλες οι αισθήσεις του ήταν σε εγρήγορση. All his senses were alert. Ναι μεν ήθελε να φτάσει στο τέλος του τούνελ, αλλά ταυτοχρόνως έτρεμε και στη σκέψη του τι θα συναντούσε εκεί. Yes, he wanted to get to the end of the tunnel, but at the same time he dreaded the thought of what he would find there. Μετά από μιαν ακόμη στροφή, είδε στο βάθος έναν τοίχο πάνω στον οποίο ήταν σμιλεμένα δυο φίδια πλεγμένα μεταξύ τους. After another turn, he saw in the distance a wall on which were carved two snakes intertwined. Για μάτια είχαν μεγάλα, ένθετα, λαμπερά σμαράγδια. For eyes they had large, inlaid, shining emeralds.

Ο Χάρι πλησίασε. Το στόμα του είχε στεγνώσει. His mouth was dry. Ήξερε τι έπρεπε να κάνει. He knew what he had to do. Με το φόβο να τον παγώνει ολόκληρο, πρόφερε σιγανά τις λέξεις "Άνοιξε είπα", οι οποίες αυτή τη φορά ακούστηκαν αμέσως σαν σφύριγμα φιδιού. With fear freezing him whole, he softly uttered the words "Open I said," which this time sounded immediately like a snake hiss.

Τα φίδια αποχωρίστηκαν μεταξύ τους, ενώ ο Χάρι είχε την εντύπωση ότι τα σμαραγδένια μάτια τους σπίθιζαν. The snakes parted from each other, and Harry had the impression that their emerald eyes were sparkling. Αυτή η εντύπωση διάρκεσε ελάχιστα, όσο δηλαδή χρειάστηκαν τα δυο κομμάτια της πόρτας πάνω στην οποία ήταν σμιλεμένα τα φίδια, να χωνευτούν στον τοίχο. This impression lasted only a short time, as long as it took for the two pieces of the door on which the snakes were carved to sink into the wall. Τώρα μπροστά στον Χάρι ανοιγόταν ένα δωμάτιο. Now a room opened up before Harry. Ο Χάρι μπήκε μέσα τρέμοντας ολόκληρος. Harry went in shaking all over.