×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

2 - Ο Χάρι Πότερ και η Κάμαρα με τα Μυστικά (AudioBo...), 11. Η λέσχη των μονομάχων (2)

11. Η λέσχη των μονομάχων (2)

"Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω το βοηθό μου, τον καθηγητή Σνέιπ", είπε ο Λόκχαρτ χαρίζοντας στα παιδιά ένα απ' τα γνωστά του πλέον χαμόγελα. "Μου είπε ότι ξέρει από μονομαχίες και δέχτηκε να με βοηθήσει να σας κάνουμε μια μικρή επίδειξη πριν αρχίσουμε. Αλλά δε θέλω να μου στενοχωριέστε. Δε θα ξεκάνω τον καθηγητή σας, μη φοβάστε!"

"Τι καλά που θα 'ταν να ξέκαναν ο ένας τον άλλον", ψιθύρισε ο Ρον στο αφτί του Χάρι.

Ο Σνέιπ είχε στραβώσει περιφρονητικά τα χείλη. Ο Χάρι απορούσε που ο Λόκχαρτ δεν είχε χάσει το χαμόγελό του. Αν ο Σνέιπ κοίταζε αυτόν με το ύφος που κοίταζε τώρα τον Λόκχαρτ, θα το έβαζε στα πόδια όσο πιο γρήγορα μπορούσε.

Ο Λόκχαρτ και ο Σνέιπ στάθηκαν ο ένας απέναντι στον άλλον και υποκλίθηκαν. Για την ακρίβεια, ο Λόκχαρτ υποκλίθηκε με περίτεχνες κινήσεις των χεριών του, ενώ ο Σνέιπ έγνεψε κοφτά. Μετά ύψωσαν μπροστά τους τα ραβδιά σαν ξίφη.

"Όπως βλέπετε, υψώνουμε τα ραβδιά στην κλασική θέση μάχης", είπε ο Λόκχαρτ στο σιωπηλό κοινό του. "Θα μετρήσουμε ως το τρία και θα εξαπολύσουμε τα πρώτα μάγια μας. Φυσικά κανείς δε θα σκοπεύσει για να σκοτώσει".

"Εγώ δεν είμαι τόσο σίγουρη", είπε η Ερμιόνη βλέποντας τον Σνέιπ να σφίγγει τα δόντια.

"Ένα, δύο, τρία..."

Σήκωσαν κι οι δυο ψηλά τα ραβδιά. Ο Σνέιπ κραύγασε: "Αφοπλίσιους!"

Ένα εκτυφλωτικό κόκκινο φως εμφανίστηκε και ο Λόκχαρτ απογειώθηκε. Εκτινάχτηκε προς τα πίσω, έσκασε με την πλάτη στον τοίχο, πίσω από τη σκηνή, κι από κει γλίστρησε φαρδύς πλατύς στο δάπεδο.

Ο Μαλφόι και μερικοί ακόμα Σλίθεριν ξέσπασαν σε επευφημίες. Η Ερμιόνη ανασηκώθηκε τρομαγμένη στις μύτες των ποδιών της. "Λέτε να χτύπησε πολύ;" στρίγκλισε φέρνοντας τα πλεγμένα δάχτυλά της στα χείλη.

"Τι μας μέλλει εμάς;" είπαν με μια φωνή ο Χάρι και ο Ρον.

Ο Λόκχαρτ σηκώθηκε τρικλίζοντας. Του είχε φύγει το καπέλο και τα σγουρά μαλλιά του ήταν ορθωμένα.

"Είδατε, παιδιά;" είπε κι ανέβηκε παραπατώντας στην εξέδρα. "Ήταν ένα αφοπλιστικό ξόρκι. Όπως βλέπετε, έχασα το ραβδί μου... Α, ευχαριστώ, δεσποινίς Μπράουν. Ναι, θαυμάσια ιδέα να τους το δείξετε, καθηγητά Σνέιπ, αλλά επιτρέψτε μου να παρατηρήσω πως οι προθέσεις σας ήταν πασιφανείς. Αν ήθελα να σας εμποδίσω, θα ήταν πανεύκολο. Σκέφτηκα όμως πως θα ήταν πιο διδακτικό για τα παιδιά να δούνε..."

Ο Σνέιπ είχε ένα δολοφονικό ύφος. Προφανώς ο Λόκχαρτ το πρόσεξε, γιατί είπε: "Αρκετά όμως με τις επιδείξεις! Θα κατέβω κάτω να σας χωρίσω σε ζευγάρια. Καθηγητά Σνέιπ, αν έχετε την καλοσύνη να με βοηθήσετε..."

Κατέβηκαν από την εξέδρα κι άρχισαν να χωρίσουν τα παιδιά ανά δύο.

Ο Λόκχαρτ ζευγάρωσε τον Νέβιλ με τον Τζάστιν Φιντς-Φλέτσλι. Ο Σνέιπ ξεκίνησε από τον Χάρι και τον Ρον.

"Καιρός να χωρίσουμε την "ντριμτιμ", θαρρώ", σάρκασε. "Ουέσλι, εσύ με τον Μίλιγκαν. Πότερ..."

Ο Χάρι κοίταξε αυθόρμητα την Ερμιόνη.

"Δε νομίσω", είπε ο Σνέιπ με ένα παγερό χαμόγελο. "Κύριε Μαλφόι, ελάτε εδώ. Για να δούμε τι θα κάνετε με το διάσημο Πότερ. Κι εσείς, δεσποινίς Γκρέιντζερ, θα ζευγαρώσετε με τη δεσποινίδα Μπούλστροουντ".

Ο Μαλφόι πλησίασε με ένα ειρωνικό χαμόγελο. Ξοπίσω του ακολουθούσε ένα κορίτσι του Σλίθεριν, το οποίο θύμισε στον Χάρι μιαν εικόνα που είχε δει στο Διακοπές με τις μάγισσες. Ήταν ψηλή και εύσωμη, με το βαρύ πιγούνι της σουφρωμένο επιθετικά. Η Ερμιόνη της χάρισε ένα βεβιασμένο χαμόγελο. Εκείνη δεν το ανταπέδωσε.

"Σταθείτε ο ένας απέναντι στον άλλον!" φώναξε ο Λόκχαρτ. "Μόλις μετρήσω ως το τρία, θα εξαπολύσετε τα μάγια σας για να αφοπλίσετε τον αντίπαλό σας. Μόνο να τον αφοπλίσετε, δε θέλουμε ατυχήματα. Ένα... Δύο... Τρία..."

Ο Χάρι ύψωσε το ραβδί του, αλλά ο Μαλφόι είχε ήδη ξεκινήσει από το "δύο". Τα μάγια του χτύπησαν τον Χάρι τόσο δυνατά, που ένιωσε σαν να έφαγε κατακέφαλα μια κατσαρόλα.

Κλονίστηκε. Παρ' όλ' αυτά οι δυνάμεις του κρατούσαν ακόμα κι έτσι, χωρίς να χάσει στιγμή, σημάδεψε τον Μαλφόι με το ραβδί του και φώναξε: "Χαχάνιους!"

Ένα τόξο ασημένιου φωτός χτύπησε τον Μαλφόι στο στομάχι. Διπλώθηκε στα δύο ασθμαίνοντας.

"Είπα να αφοπλίσετε μόνο!" κραύγασε θορυβημένος ο Λόκχαρτ στα ζευγάρια των μονομάχων, καθώς ο Μαλφόι έπεφτε στα γόνατα.

Ο Χάρι τον είχε χτυπήσει με ένα γαργαλιστικό ξόρκι και τον είχε κάνει να παραλύσει από τα γέλια. Δε συνέχισε, γιατί το θεώρησε άνανδρο να χτυπήσει τον Μαλφόι ενώ ήταν πεσμένος. Όμως έκανε λάθος. Ο λαχανιασμένος από τα γέλια Μαλφόι σημάδεψε με το ραβδί του τα γόνατα του Χάρι και πρόφερε με κόπο: "Ταραντέλιους!". Αμέσως τα πόδια του Χάρι άρχισαν να κινούνται ανεξέλεγκτα στα βήματα ενός γρήγορου χορού.

"Σταματήστε! Σταματήστε!" ούρλιαζε ο Λόκχαρτ.

Ο Σνέιπ αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. "Να λυθούν τα μάγια!" κραύγασε.

Τα πόδια του Χάρι σταμάτησαν να χορεύουν. Ο Μαλφόι σταμάτησε να γελάει.

Στη μεγάλη τραπεζαρία απλώθηκε ξαφνικά ησυχία. Ένας πρασινωπός καπνός πλανιόταν στην ατμόσφαιρα. Όλοι άρχισαν να κοιτάνε γύρω τους μετρώντας τις "απώλειες". Ο Νέβιλ και ο Τζάστιν κείτονταν ξέπνοοι στο πάτωμα. Ο Ρον υποβάσταζε ένα χαλκοπράσινο Σίμους, ζητώντας του συγγνώμη για ότι του είχε κάνει το σπασμένο ραβδί του. Μόνο η Ερμιόνη και η Μίλισεντ Μπούλστροουντ ήταν ακόμα πιασμένες στα χέρια. Η Μίλισεντ είχε κάνει ένα κεφαλοκλείδωμα στην Ερμιόνη, η οποία έκλαιγε από τον πόνο. Τα ραβδιά και των δυο ήταν πεταμένα στο πάτωμα. Ο Χάρι έτρεξε να βοηθήσει την Ερμιόνη. Δεν ήταν εύκολο, γιατί η Μίλισεντ ήταν πιο εύσωμη από εκείνον.

"Πω πω", έκανε ο Λόκχαρτ καθώς τριγύριζε ανάμεσα στα παιδιά κι έβλεπε τα αποτελέσματα της μονομαχίας. "Σήκω πάνω, ΜακΜίλαν... Προσέξτε, δεσποινίς Φόσετ... Τσιμπήστε το δυνατά και θα σταματήσει αμέσως το αίμα".

Στη συνέχεια ο Λόκχαρτ στάθηκε αναψοκοκκινισμένος στο κέντρο της μεγάλης τραπεζαρίας και είπε: "Καλύτερα να σας διδάξω τώρα πώς να αποκρούετε τα εχθρικά μάγια". Έριξε μια ματιά στον Σνέιπ, που τα μαύρα μάτια του σπίθιζαν. Αποτράβηξε βιαστικά το βλέμμα του και είπε: "Ένα ζευγάρι εθελοντών, παρακαλώ... Λονγκμπότομ και Φιντς-Φλέτσλι, τι λέτε;"

"Δεν είναι καλή ιδέα, καθηγητά Λόκχαρτ", είπε ο Σνέιπ προχωρώντας προς το μέρος του σαν μεγάλη, μοχθηρή νυχτερίδα. "Ο Λονγκμπότομ προκαλεί καταστροφές ακόμα και με τα απλούστερα ξόρκια, θα στείλουμε ότι απομείνει από τον Φιντς-Φλέτσλι στο νοσοκομείο μέσα σε ένα κουτί από σπίρτα". Το στρογγυλό, ροδαλό πρόσωπο του Νέβιλ έγινε ακόμα πιο ροδαλό. "Τι λέτε για τον Μαλφόι και τον Πότερ;" Συνέχισε ο Σνέιπ με ένα ύπουλο χαμόγελο.

"Έξοχη ιδέα!" είπε ο Λόκχαρτ. Και έγνεψε στον Χάρι και στον Μαλφόι να σταθούν στη μέση της μεγάλης τραπεζαρίας. Τα παιδιά παραμέρισαν για να τους κάνουν χώρο.

"Τώρα, Χάρι", είπε ο Λόκχαρτ, "μόλις ο Μαλφόι σε σημαδέψει με το ραβδί του, εσύ θα κάνεις αυτό".

Και σήκωσε το ραβδί του κι άρχισε να του κάνει μια σειρά περίπλοκων περιστροφών. Κάποια στιγμή του έπεσε. Ο Σνέιπ χαμογέλασε ειρωνικά καθώς ο Λόκχαρτ το μάζευε βιαστικά λέγοντας: "Ωωπ! Πολύ νευρικό είναι το ραβδί μου σήμερα!"

Ο Σνέιπ πλησίασε τον Μαλφόι, έσκυψε και του ψιθύρισε κάτι στο αφτί. Ο Μαλφόι χαμογέλασε πονηρά.

Ο Χάρι κοίταξε νευρικά τον Λόκχαρτ και είπε: "Κύριε καθηγητά, μπορείτε να μου ξαναδείξετε αυτή την απόκρουση;"

"Φοβάσαι;" τον ρώτησε ψιθυριστά ο Μαλφόι, για να μην τον ακούσει ο Λόκχαρτ.

"Θα 'θελες", απάντησε ο Χάρι με τις άκρες των χειλιών του.

Ο Λόκχαρτ χτύπησε κεφάτα τον Χάρι στον ώμο. "Κάνε ότι έκανα κι εγώ, Χάρι!"

"Τι, να μου πέσει το ραβδί μου;"

Αλλά ο Λόκχαρτ δεν του έδωσε σημασία.

"Τρία... Δυο... Ένα... Φύγαμε!" φώναξε.

Ο Μαλφόι σήκωσε σβέλτα το ραβδί του και κραύγασε: "Μαυροφίδιους!"

Η μύτη του ραβδιού εξερράγη. Ο Χάρι είδε έντρομος ένα μακρύ μαύρο φίδι να ξεπετάγεται από μέσα, να σωριάζεται βαριά στο πάτωμα ανάμεσά τους και ύστερα να ορθώνεται έτοιμο να επιτεθεί. Τα άλλα παιδιά άρχισαν να οπισθοχωρούν στριγκλίζοντας.

"Μην κουνιέσαι, Πότερ", είπε νωχελικά ο Σνέιπ, απολαμβάνοντας προφανώς το θέαμα ενός Χάρι να κοιτάζεται στα μάτια με το φίδι χωρίς ούτε καν το φρύδι του να τολμάει να κουνήσει, "θα το εξαφανίσω εγώ".

"Επιτρέψτε μου!" πετάχτηκε ο Λόκχαρτ.

Σημάδεψε με το ραβδί του το φίδι. Ακούστηκε ένα δυνατό μπαμ και το φίδι, αντί να εξαφανιστεί, πετάχτηκε σε ύψος τριών μέτρων κι ύστερα έπεσε ξανά στο πάτωμα με έναν εκκωφαντικό γδούπο. Εξαγριωμένο, σφύριξε δυνατά, σύρθηκε προς το μέρος του Φιντς-Φλέτσλι κι ορθώθηκε με τα δόντια του ξεγυμνωμένα, έτοιμο να του ορμήσει.

Αυτό που έκανε ο Χάρι στη συνέχεια, ούτε που το κατάλαβε. Δεν ξέρει πώς το αποφάσισε. Το μόνο που ξέρει, είναι ότι κάτι μέσα του τον ώθησε να φωνάξει ανόητα στο φίδι "άφησέ τον!" Μολονότι κανείς δε θα περίμενε το παραμικρό αποτέλεσμα, το φίδι, εντελώς ανεξήγητα, χαμήλωσε το κορμί του υπάκουα στο πάτωμα και κοιτούσε τον Χάρι στα μάτια εκστασιασμένο. Ο φόβος του Χάρι εξατμίστηκε μονομιάς. Ήξερε ότι το φίδι δεν μπορούσε να πειράξει τώρα κανέναν, αν και δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς το ήξερε.

Στράφηκε χαμογελαστός στον Τζάστιν, περιμένοντας να τον δει ανακουφισμένο, απορημένο, ή ακόμα και ευγνώμονα, αλλά σίγουρα όχι θυμωμένο και τρομαγμένο όπως τον είδε.

"Τι παιχνίδι παίζεις;" του έβαλε τις φωνές ο Τζάστιν.

Και πριν ο Χάρι προλάβει να μιλήσει, ο Τζάστιν έκανε μεταβολή κι έφυγε φουριόζος από τη μεγάλη τραπεζαρία.

Ο Σνέιπ προχώρησε μπροστά, κούνησε το ραβδί του και το φίδι εξαφανίστηκε μέσα σε μια τουλούπα μαύρου καπνού. Κοιτούσε κι αυτός τον Χάρι με τρόπο παράξενο. Το βλέμμα του, διαπεραστικό και υπολογιστικό, δεν άρεσε καθόλου στον Χάρι. Ο Χάρι πρόσεξε επίσης ότι ένα εχθρικό μουρμουρητό διέτρεχε τη μεγάλη τραπεζαρία. Και τότε ένιωσε κάποιον να τον τραβάει από πίσω.

"Έλα", άκουσε τη φωνή του Ρον στο αφτί του. "Πάμε να φύγουμε..."

Ο Ρον τον οδήγησε προς την έξοδο, ενώ η Ερμιόνη τους ακολουθούσε από δίπλα. Καθώς έβγαιναν από τις πόρτες, τα παιδιά παραμέριζαν δεξιά κι αριστερά σαν να φοβόνταν μην κολλήσουν κάποια μεταδοτική ασθένεια.

Ο Χάρι δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε. Ο Ρον και η Ερμιόνη δεν του το εξήγησαν παρά μόνον όταν έφτασαν στην αίθουσα αναψυχής του Γκρίφιντορ, που ήταν άδεια από παιδιά.

Τότε ο Ρον έσπρωξε τον Χάρι σε μια καρέκλα και του είπε: "Είσαι ερπετόφωνος. Γιατί δε μας το είπες;"

"Τι είμαι;" είπε ο Χάρι.

"Ερπετόφωνος!" είπε ο Ρον. "Μιλάς τη γλώσσα των φιδιών!"

"Το ξέρω", είπε ο Χάρι. "Θέλω να πω, είναι η δεύτερη φορά που το κάνω. Μια φορά στο ζωολογικό κήπο έβαλα κατά λάθος ένα βόα συσφιγκτήρα να ορμήσει στον ξάδελφό μου, τον Ντάντλι. Είναι μεγάλη ιστορία... Ο βόας μου είχε πει λίγο πριν μέσα από το τζάμι ότι δεν είχε δει ποτέ του τη Βραζιλία και πόσο το επιθυμούσε. Έτσι, τον ελευθέρωσα, άθελά μου. Αυτό έγινε πριν μάθω ότι είμαι μάγος..."

"Μίλησες λοιπόν μ' ένα βόα συσφιγκτήρα;" επανέλαβε ξεψυχισμένα ο Ρον.

"Και λοιπόν;" είπε ο Χάρι. "Στοιχηματίζω ότι αυτή την ικανότητα την έχει ένα σωρό κόσμος".

"Κάνεις λάθος", είπε ο Ρον. "Είναι πολύ ασυνήθιστο χάρισμα. Χάρι, την έχεις άσχημα".

"Γιατί, παρακαλώ;" είπε ο Χάρι, ο οποίος είχε αρχίσει να θυμώνει. "Τι πάθατε όλοι σας; Δες, αν δεν είχα πει στο φίδι να μην επιτεθεί στον Τζάστιν. .."

"Α, αυτό του είπες;"

"Τι εννοείς; Ήσουνα μπροστά... Με άκουσες".

"Σε άκουσα να μιλάς στα ερπετικά", είπε ο Ρον, "στη γλώσσα των φιδιών, θα μπορούσες να του πεις οτιδήποτε. Γι' αυτό πανικοβλήθηκε ο Τζάστιν. Μίλησες σαν να προέτρεπες το φίδι να κάνει κάτι. Το ξέρεις ότι μας κοψοχόλιασες;"

Ο Χάρι σάστισε. "Μίλησα σε ξένη γλώσσα; μα... Δεν το κατάλαβα... Πώς γίνεται να μιλάω μια γλώσσα χωρίς να ξέρω ότι την ξέρω;"

Ο Ρον κούνησε το κεφάλι. Τόσο αυτός όσο και η Ερμιόνη είχαν ένα ύφος σαν να ήταν σε κηδεία. Ο Χάρι δεν έβλεπε τίποτα το τόσο τρομερό.

"Μπορείτε να μου εξηγήσετε γιατί είναι κακό να εμποδίσω ένα μεγάλο, επιθετικό φίδι να φάει το κεφάλι του Τζάστιν;" ρώτησε. "Τι σημασία έχει πώς το έκανα; Η ουσία είναι πως ο Τζάστιν δε θα γίνει μέλος του συλλόγου ακέφαλων κυνηγών!"

"Έχει σημασία", είπε βραχνά η Ερμιόνη, που βρήκε επιτέλους τη λαλιά της, "διότι ο Σαλαζάρ Σλίθεριν ήταν ξακουστός για το χάρισμά του να μιλάει στα φίδια. Γι' αυτό το σύμβολο του κοιτώνα Σλίθεριν είναι το φίδι".

Ο Χάρι έμεινε με το στόμα ανοιχτό.

"Ακριβώς", είπε ο Ρον. "Και τώρα όλο το σχολείο νομίζει πως είναι προπροπροπροπάππος σου..."

"Μα δεν είναι", είπε ο Χάρι με ανεξήγητο πανικό.

"Κάπως δύσκολο να το αποδείξεις", είπε η Ερμιόνη. "Έζησε πριν από χίλια χρόνια. Πού ξέρεις ότι δεν είναι;"

Ο Χάρι έμεινε πολλές ώρες ξάγρυπνος εκείνη τη νύχτα. Από ένα άνοιγμα στις κουρτίνες του κρεβατιού του έβλεπε από το παράθυρο του πυργίσκου το χιόνι και στοχαζόταν. Μήπως ήταν απόγονος του Σαλαζάρ Σλίθεριν; Για την οικογένεια του πατέρα του δεν ήξερε τίποτα. Οι Ντάρσλι του απαγόρευαν τις ερωτήσεις για τους γονείς του.

11. Η λέσχη των μονομάχων (2) 11. The Gladiators' Club (2) 11. Gladiatorernas klubb (2)

"Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω το βοηθό μου, τον καθηγητή Σνέιπ", είπε ο Λόκχαρτ χαρίζοντας στα παιδιά ένα απ' τα γνωστά του πλέον χαμόγελα. "Allow me to introduce my assistant, Professor Snape," said Lockhart, giving the children one of his now familiar smiles. "Μου είπε ότι ξέρει από μονομαχίες και δέχτηκε να με βοηθήσει να σας κάνουμε μια μικρή επίδειξη πριν αρχίσουμε. "He told me he knows about dueling and agreed to help me give you a little demonstration before we start. Αλλά δε θέλω να μου στενοχωριέστε. But I don't want you to feel sorry for me. Δε θα ξεκάνω τον καθηγητή σας, μη φοβάστε!" I won't kill your professor, don't be afraid!"

"Τι καλά που θα 'ταν να ξέκαναν ο ένας τον άλλον", ψιθύρισε ο Ρον στο αφτί του Χάρι. "How nice it would be if they knew each other," Ron whispered in Harry's ear.

Ο Σνέιπ είχε στραβώσει περιφρονητικά τα χείλη. Snape's lips were twisted contemptuously. Ο Χάρι απορούσε που ο Λόκχαρτ δεν είχε χάσει το χαμόγελό του. Harry was surprised Lockhart hadn't lost his smile. Αν ο Σνέιπ κοίταζε αυτόν με το ύφος που κοίταζε τώρα τον Λόκχαρτ, θα το έβαζε στα πόδια όσο πιο γρήγορα μπορούσε. If Snape looked at him with the look he was now looking at Lockhart, he would run away as fast as he could.

Ο Λόκχαρτ και ο Σνέιπ στάθηκαν ο ένας απέναντι στον άλλον και υποκλίθηκαν. Lockhart and Snape stood facing each other and bowed. Για την ακρίβεια, ο Λόκχαρτ υποκλίθηκε με περίτεχνες κινήσεις των χεριών του, ενώ ο Σνέιπ έγνεψε κοφτά. In fact, Lockhart bowed with elaborate hand gestures, while Snape nodded curtly. Μετά ύψωσαν μπροστά τους τα ραβδιά σαν ξίφη. Then they raised their sticks before them like swords.

"Όπως βλέπετε, υψώνουμε τα ραβδιά στην κλασική θέση μάχης", είπε ο Λόκχαρτ στο σιωπηλό κοινό του. "As you can see, we raise the sticks in the classic battle position," Lockhart told his silent audience. "Θα μετρήσουμε ως το τρία και θα εξαπολύσουμε τα πρώτα μάγια μας. "We will count to three and unleash our first spell. Φυσικά κανείς δε θα σκοπεύσει για να σκοτώσει". Of course no one will aim to kill."

"Εγώ δεν είμαι τόσο σίγουρη", είπε η Ερμιόνη βλέποντας τον Σνέιπ να σφίγγει τα δόντια. "I'm not so sure," Hermione said, watching Snape grit his teeth.

"Ένα, δύο, τρία..."

Σήκωσαν κι οι δυο ψηλά τα ραβδιά. They both raised their wands high. Ο Σνέιπ κραύγασε: "Αφοπλίσιους!" Snape screamed: "Disarm!"

Ένα εκτυφλωτικό κόκκινο φως εμφανίστηκε και ο Λόκχαρτ απογειώθηκε. A blinding red light appeared and Lockhart took off. Εκτινάχτηκε προς τα πίσω, έσκασε με την πλάτη στον τοίχο, πίσω από τη σκηνή, κι από κει γλίστρησε φαρδύς πλατύς στο δάπεδο. He was thrown backwards, slammed his back into the wall behind the tent, and from there he slid wide and flat on the floor.

Ο Μαλφόι και μερικοί ακόμα Σλίθεριν ξέσπασαν σε επευφημίες. Malfoy and a few other Slytherins burst into cheers. Η Ερμιόνη ανασηκώθηκε τρομαγμένη στις μύτες των ποδιών της. Hermione sat up on her tiptoes in horror. "Λέτε να χτύπησε πολύ;" στρίγκλισε φέρνοντας τα πλεγμένα δάχτυλά της στα χείλη. "Do you think it hurt too much?" she squeaked, bringing her braided fingers to her lips.

"Τι μας μέλλει εμάς;" είπαν με μια φωνή ο Χάρι και ο Ρον. "What's in store for us?" said Harry and Ron in one voice.

Ο Λόκχαρτ σηκώθηκε τρικλίζοντας. Lockhart stood up staggering. Του είχε φύγει το καπέλο και τα σγουρά μαλλιά του ήταν ορθωμένα. His hat had come off and his curly hair was standing on end.

"Είδατε, παιδιά;" είπε κι ανέβηκε παραπατώντας στην εξέδρα. "Did you guys see that?" he said and staggered up to the podium. "Ήταν ένα αφοπλιστικό ξόρκι. "It was a disarming spell. Όπως βλέπετε, έχασα το ραβδί μου... Α, ευχαριστώ, δεσποινίς Μπράουν. As you can see, I lost my wand... Oh, thank you, Miss Brown. Ναι, θαυμάσια ιδέα να τους το δείξετε, καθηγητά Σνέιπ, αλλά επιτρέψτε μου να παρατηρήσω πως οι προθέσεις σας ήταν πασιφανείς. Yes, it was a wonderful idea to show them, Professor Snape, but let me observe that your intentions were obvious. Αν ήθελα να σας εμποδίσω, θα ήταν πανεύκολο. If I wanted to stop you, it would be a piece of cake. Σκέφτηκα όμως πως θα ήταν πιο διδακτικό για τα παιδιά να δούνε..." But I thought it would be more instructive for the children to see..."

Ο Σνέιπ είχε ένα δολοφονικό ύφος. Snape had a murderous look about him. Προφανώς ο Λόκχαρτ το πρόσεξε, γιατί είπε: "Αρκετά όμως με τις επιδείξεις! Apparently Lockhart noticed, because he said: "But enough with the demonstrations! Θα κατέβω κάτω να σας χωρίσω σε ζευγάρια. I'll come downstairs and split you into pairs. Καθηγητά Σνέιπ, αν έχετε την καλοσύνη να με βοηθήσετε..."

Κατέβηκαν από την εξέδρα κι άρχισαν να χωρίσουν τα παιδιά ανά δύο. They came down from the platform and started to divide the children in two.

Ο Λόκχαρτ ζευγάρωσε τον Νέβιλ με τον Τζάστιν Φιντς-Φλέτσλι. Lockhart paired Neville with Justin Finch-Fletchley. Ο Σνέιπ ξεκίνησε από τον Χάρι και τον Ρον. Snape was started by Harry and Ron.

"Καιρός να χωρίσουμε την "ντριμτιμ", θαρρώ", σάρκασε. "Time to break up the 'drift,' I guess," he snapped. "Ουέσλι, εσύ με τον Μίλιγκαν. "Wesley, you and Milligan. Πότερ..."

Ο Χάρι κοίταξε αυθόρμητα την Ερμιόνη. Harry looked impulsively at Hermione.

"Δε νομίσω", είπε ο Σνέιπ με ένα παγερό χαμόγελο. "I don't think so," Snape said with an icy smile. "Κύριε Μαλφόι, ελάτε εδώ. "Mr. Malfoy, come here. Για να δούμε τι θα κάνετε με το διάσημο Πότερ. Let's see what you do with the famous Potter. Κι εσείς, δεσποινίς Γκρέιντζερ, θα ζευγαρώσετε με τη δεσποινίδα Μπούλστροουντ". And you, Miss Granger, will mate with Miss Bulstrode."

Ο Μαλφόι πλησίασε με ένα ειρωνικό χαμόγελο. Malfoy approached with a wry smile. Ξοπίσω του ακολουθούσε ένα κορίτσι του Σλίθεριν, το οποίο θύμισε στον Χάρι μιαν εικόνα που είχε δει στο Διακοπές με τις μάγισσες. Behind him followed a Slytherin girl, who reminded Harry of a picture he had seen in Holiday with the Witches. Ήταν ψηλή και εύσωμη, με το βαρύ πιγούνι της σουφρωμένο επιθετικά. She was tall and stocky, her heavy chin set aggressively. Η Ερμιόνη της χάρισε ένα βεβιασμένο χαμόγελο. Hermione gave her a forced smile. Εκείνη δεν το ανταπέδωσε. She did not reciprocate.

"Σταθείτε ο ένας απέναντι στον άλλον!" "Stand up to each other!" φώναξε ο Λόκχαρτ. "Μόλις μετρήσω ως το τρία, θα εξαπολύσετε τα μάγια σας για να αφοπλίσετε τον αντίπαλό σας. "When I count to three, you will unleash your magic to disarm your opponent. Μόνο να τον αφοπλίσετε, δε θέλουμε ατυχήματα. Just disarm him. We don't want any accidents. Ένα... Δύο... Τρία..."

Ο Χάρι ύψωσε το ραβδί του, αλλά ο Μαλφόι είχε ήδη ξεκινήσει από το "δύο". Harry raised his wand, but Malfoy had already started on "two". Τα μάγια του χτύπησαν τον Χάρι τόσο δυνατά, που ένιωσε σαν να έφαγε κατακέφαλα μια κατσαρόλα. His spell hit Harry so hard that he felt like he'd been hit on the head with a pot.

Κλονίστηκε. He was shaken. Παρ' όλ' αυτά οι δυνάμεις του κρατούσαν ακόμα κι έτσι, χωρίς να χάσει στιγμή, σημάδεψε τον Μαλφόι με το ραβδί του και φώναξε: "Χαχάνιους!" However, his strength was still holding out and so, without missing a beat, he pointed his wand at Malfoy and shouted: "Hahanius!"

Ένα τόξο ασημένιου φωτός χτύπησε τον Μαλφόι στο στομάχι. An arc of silver light struck Malfoy in the stomach. Διπλώθηκε στα δύο ασθμαίνοντας. He split in two, gasping for breath.

"Είπα να αφοπλίσετε μόνο!" "I said only disarm!" κραύγασε θορυβημένος ο Λόκχαρτ στα ζευγάρια των μονομάχων, καθώς ο Μαλφόι έπεφτε στα γόνατα. Lockhart shouted in alarm at the pairs of gladiators as Malfoy fell to his knees.

Ο Χάρι τον είχε χτυπήσει με ένα γαργαλιστικό ξόρκι και τον είχε κάνει να παραλύσει από τα γέλια. Harry had hit him with a tickling spell and had paralyzed him with laughter. Δε συνέχισε, γιατί το θεώρησε άνανδρο να χτυπήσει τον Μαλφόι ενώ ήταν πεσμένος. He didn't continue because he thought it cowardly to hit Malfoy while he was down. Όμως έκανε λάθος. But he was wrong. Ο λαχανιασμένος από τα γέλια Μαλφόι σημάδεψε με το ραβδί του τα γόνατα του Χάρι και πρόφερε με κόπο: "Ταραντέλιους!". Gasping with laughter, Malfoy pointed his wand at Harry's knees and pronounced with difficulty: "Tarantulas!" Αμέσως τα πόδια του Χάρι άρχισαν να κινούνται ανεξέλεγκτα στα βήματα ενός γρήγορου χορού. Immediately Harry's legs began to move uncontrollably in the steps of a quick dance.

"Σταματήστε! Σταματήστε!" ούρλιαζε ο Λόκχαρτ.

Ο Σνέιπ αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Snape decided to take matters into his own hands. "Να λυθούν τα μάγια!" "Let the spell be broken!" κραύγασε.

Τα πόδια του Χάρι σταμάτησαν να χορεύουν. Harry's feet stopped dancing. Ο Μαλφόι σταμάτησε να γελάει.

Στη μεγάλη τραπεζαρία απλώθηκε ξαφνικά ησυχία. The large dining room was suddenly quiet. Ένας πρασινωπός καπνός πλανιόταν στην ατμόσφαιρα. A greenish smoke hovered in the atmosphere. Όλοι άρχισαν να κοιτάνε γύρω τους μετρώντας τις "απώλειες". Everyone started looking around counting the "losses". Ο Νέβιλ και ο Τζάστιν κείτονταν ξέπνοοι στο πάτωμα. Neville and Justin were lying on the floor, out of breath. Ο Ρον υποβάσταζε ένα χαλκοπράσινο Σίμους, ζητώντας του συγγνώμη για ότι του είχε κάνει το σπασμένο ραβδί του. Ron submitted a copper-green Seamus, apologizing for what his broken wand had done to him. Μόνο η Ερμιόνη και η Μίλισεντ Μπούλστροουντ ήταν ακόμα πιασμένες στα χέρια. Only Hermione and Millicent Bulstrode were still holding hands. Η Μίλισεντ είχε κάνει ένα κεφαλοκλείδωμα στην Ερμιόνη, η οποία έκλαιγε από τον πόνο. Millicent had given Hermione a headlock, who was crying in pain. Τα ραβδιά και των δυο ήταν πεταμένα στο πάτωμα. Both their sticks were lying on the floor. Ο Χάρι έτρεξε να βοηθήσει την Ερμιόνη. Δεν ήταν εύκολο, γιατί η Μίλισεντ ήταν πιο εύσωμη από εκείνον. It wasn't easy, because Millicent was bigger than he was.

"Πω πω", έκανε ο Λόκχαρτ καθώς τριγύριζε ανάμεσα στα παιδιά κι έβλεπε τα αποτελέσματα της μονομαχίας. "Wow," Lockhart did as he walked around among the kids and watched the results of the duel. "Σήκω πάνω, ΜακΜίλαν... Προσέξτε, δεσποινίς Φόσετ... Τσιμπήστε το δυνατά και θα σταματήσει αμέσως το αίμα". "Get up, McMillan. Be careful, Miss Fawcett. Pinch it hard and the blood will stop immediately."

Στη συνέχεια ο Λόκχαρτ στάθηκε αναψοκοκκινισμένος στο κέντρο της μεγάλης τραπεζαρίας και είπε: "Καλύτερα να σας διδάξω τώρα πώς να αποκρούετε τα εχθρικά μάγια". Then Lockhart stood flushed in the center of the large dining room and said: "I had better teach you now how to ward off the enemy's spell." Έριξε μια ματιά στον Σνέιπ, που τα μαύρα μάτια του σπίθιζαν. He glanced at Snape, whose black eyes were sparkling. Αποτράβηξε βιαστικά το βλέμμα του και είπε: "Ένα ζευγάρι εθελοντών, παρακαλώ... Λονγκμπότομ και Φιντς-Φλέτσλι, τι λέτε;" He hastily averted his gaze and said: "A couple of volunteers, please. Longbottom and Finch-Fletchley, what do you say?"

"Δεν είναι καλή ιδέα, καθηγητά Λόκχαρτ", είπε ο Σνέιπ προχωρώντας προς το μέρος του σαν μεγάλη, μοχθηρή νυχτερίδα. "Not a good idea, Professor Lockhart," Snape said, advancing toward him like a big, vicious bat. "Ο Λονγκμπότομ προκαλεί καταστροφές ακόμα και με τα απλούστερα ξόρκια, θα στείλουμε ότι απομείνει από τον Φιντς-Φλέτσλι στο νοσοκομείο μέσα σε ένα κουτί από σπίρτα". "Longbottom wreaks havoc with even the simplest of spells, we'll send what's left of Finch-Fletchley to the hospital in a box of matches." Το στρογγυλό, ροδαλό πρόσωπο του Νέβιλ έγινε ακόμα πιο ροδαλό. Neville's round, rosy face became even rosier. "Τι λέτε για τον Μαλφόι και τον Πότερ;" Συνέχισε ο Σνέιπ με ένα ύπουλο χαμόγελο. "How about Malfoy and Potter?" Snape continued with a sly smile.

"Έξοχη ιδέα!" είπε ο Λόκχαρτ. Και έγνεψε στον Χάρι και στον Μαλφόι να σταθούν στη μέση της μεγάλης τραπεζαρίας. And he beckoned Harry and Malfoy to stand in the middle of the large dining-room. Τα παιδιά παραμέρισαν για να τους κάνουν χώρο. The children stepped aside to make room for them.

"Τώρα, Χάρι", είπε ο Λόκχαρτ, "μόλις ο Μαλφόι σε σημαδέψει με το ραβδί του, εσύ θα κάνεις αυτό". "Now, Harry," said Lockhart, "as soon as Malfoy points his wand at you, you do this."

Και σήκωσε το ραβδί του κι άρχισε να του κάνει μια σειρά περίπλοκων περιστροφών. And he picked up his wand and began to give it a series of intricate spins. Κάποια στιγμή του έπεσε. At some point he dropped it. Ο Σνέιπ χαμογέλασε ειρωνικά καθώς ο Λόκχαρτ το μάζευε βιαστικά λέγοντας: "Ωωπ! Snape smiled wryly as Lockhart hastily picked it up saying: "Oops! Πολύ νευρικό είναι το ραβδί μου σήμερα!" My wand is very nervous today!"

Ο Σνέιπ πλησίασε τον Μαλφόι, έσκυψε και του ψιθύρισε κάτι στο αφτί. Snape approached Malfoy, leaned over and whispered something in his ear. Ο Μαλφόι χαμογέλασε πονηρά.

Ο Χάρι κοίταξε νευρικά τον Λόκχαρτ και είπε: "Κύριε καθηγητά, μπορείτε να μου ξαναδείξετε αυτή την απόκρουση;" Harry looked nervously at Lockhart and said: "Professor, can you show me that rebuttal again?"

"Φοβάσαι;" τον ρώτησε ψιθυριστά ο Μαλφόι, για να μην τον ακούσει ο Λόκχαρτ. "Are you afraid?" asked Malfoy in a whisper, so that Lockhart would not hear him.

"Θα 'θελες", απάντησε ο Χάρι με τις άκρες των χειλιών του. "You wish," Harry replied with the corners of his lips.

Ο Λόκχαρτ χτύπησε κεφάτα τον Χάρι στον ώμο. Lockhart cheerfully tapped Harry on the shoulder. "Κάνε ότι έκανα κι εγώ, Χάρι!" "Do what I did, Harry!"

"Τι, να μου πέσει το ραβδί μου;" "What, drop my wand?"

Αλλά ο Λόκχαρτ δεν του έδωσε σημασία. But Lockhart paid him no attention.

"Τρία... Δυο... Ένα... Φύγαμε!" Let's go!" φώναξε.

Ο Μαλφόι σήκωσε σβέλτα το ραβδί του και κραύγασε: "Μαυροφίδιους!" Malfoy raised his wand briskly and shouted: "Blackfish!"

Η μύτη του ραβδιού εξερράγη. The tip of the stick exploded. Ο Χάρι είδε έντρομος ένα μακρύ μαύρο φίδι να ξεπετάγεται από μέσα, να σωριάζεται βαριά στο πάτωμα ανάμεσά τους και ύστερα να ορθώνεται έτοιμο να επιτεθεί. Harry was startled to see a long black snake spring up from within, slump heavily on the floor between them, and then rise up ready to attack. Τα άλλα παιδιά άρχισαν να οπισθοχωρούν στριγκλίζοντας. The other children began to back away screeching.

"Μην κουνιέσαι, Πότερ", είπε νωχελικά ο Σνέιπ, απολαμβάνοντας προφανώς το θέαμα ενός Χάρι να κοιτάζεται στα μάτια με το φίδι χωρίς ούτε καν το φρύδι του να τολμάει να κουνήσει, "θα το εξαφανίσω εγώ". "Don't move, Potter," Snape said lazily, obviously enjoying the sight of Harry making eye contact with the snake without so much as an eyebrow raised, "I'll make it disappear."

"Επιτρέψτε μου!" "Allow me!" πετάχτηκε ο Λόκχαρτ.

Σημάδεψε με το ραβδί του το φίδι. Ακούστηκε ένα δυνατό μπαμ και το φίδι, αντί να εξαφανιστεί, πετάχτηκε σε ύψος τριών μέτρων κι ύστερα έπεσε ξανά στο πάτωμα με έναν εκκωφαντικό γδούπο. There was a loud bang and the snake, instead of disappearing, flew three meters high and then fell to the floor again with a deafening thud. Εξαγριωμένο, σφύριξε δυνατά, σύρθηκε προς το μέρος του Φιντς-Φλέτσλι κι ορθώθηκε με τα δόντια του ξεγυμνωμένα, έτοιμο να του ορμήσει. Enraged, he hissed loudly, crawled towards Finch-Fletchley and stood with his teeth bared, ready to pounce.

Αυτό που έκανε ο Χάρι στη συνέχεια, ούτε που το κατάλαβε. What Harry did next, he didn't even realize it. Δεν ξέρει πώς το αποφάσισε. He doesn't know how he decided. Το μόνο που ξέρει, είναι ότι κάτι μέσα του τον ώθησε να φωνάξει ανόητα στο φίδι "άφησέ τον!" All he knows is that something inside him prompted him to foolishly yell at the snake to "let him go!" Μολονότι κανείς δε θα περίμενε το παραμικρό αποτέλεσμα, το φίδι, εντελώς ανεξήγητα, χαμήλωσε το κορμί του υπάκουα στο πάτωμα και κοιτούσε τον Χάρι στα μάτια εκστασιασμένο. Although no one would have expected the slightest result, the snake, quite inexplicably, lowered its body obediently to the floor and stared into Harry's eyes in ecstasy. Ο φόβος του Χάρι εξατμίστηκε μονομιάς. Harry's fear evaporated at once. Ήξερε ότι το φίδι δεν μπορούσε να πειράξει τώρα κανέναν, αν και δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς το ήξερε. He knew the snake couldn't hurt anyone now, though he couldn't explain how he knew.

Στράφηκε χαμογελαστός στον Τζάστιν, περιμένοντας να τον δει ανακουφισμένο, απορημένο, ή ακόμα και ευγνώμονα, αλλά σίγουρα όχι θυμωμένο και τρομαγμένο όπως τον είδε. He turned to Justin with a smile, expecting to see him relieved, puzzled, or even grateful, but certainly not angry and scared as he saw him.

"Τι παιχνίδι παίζεις;" του έβαλε τις φωνές ο Τζάστιν. "What game are you playing?" yelled Justin at him.

Και πριν ο Χάρι προλάβει να μιλήσει, ο Τζάστιν έκανε μεταβολή κι έφυγε φουριόζος από τη μεγάλη τραπεζαρία. And before Harry could speak, Justin turned and strode out of the large dining room.

Ο Σνέιπ προχώρησε μπροστά, κούνησε το ραβδί του και το φίδι εξαφανίστηκε μέσα σε μια τουλούπα μαύρου καπνού. Snape stepped forward, waved his wand, and the snake disappeared in a cloud of black smoke. Κοιτούσε κι αυτός τον Χάρι με τρόπο παράξενο. He was also looking at Harry in a strange way. Το βλέμμα του, διαπεραστικό και υπολογιστικό, δεν άρεσε καθόλου στον Χάρι. His look, piercing and calculating, was not to Harry's liking. Ο Χάρι πρόσεξε επίσης ότι ένα εχθρικό μουρμουρητό διέτρεχε τη μεγάλη τραπεζαρία. Harry also noticed that a hostile murmur ran through the large dining room. Και τότε ένιωσε κάποιον να τον τραβάει από πίσω. And then he felt someone pulling him from behind.

"Έλα", άκουσε τη φωνή του Ρον στο αφτί του. "Come on," he heard Ron's voice in his ear. "Πάμε να φύγουμε..." "Let's go..."

Ο Ρον τον οδήγησε προς την έξοδο, ενώ η Ερμιόνη τους ακολουθούσε από δίπλα. Ron led him towards the exit, while Hermione followed them side by side. Καθώς έβγαιναν από τις πόρτες, τα παιδιά παραμέριζαν δεξιά κι αριστερά σαν να φοβόνταν μην κολλήσουν κάποια μεταδοτική ασθένεια. As they came out of the doors, the children were stepping aside left and right as if they were afraid of catching a contagious disease.

Ο Χάρι δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε. Harry didn't understand what was happening. Ο Ρον και η Ερμιόνη δεν του το εξήγησαν παρά μόνον όταν έφτασαν στην αίθουσα αναψυχής του Γκρίφιντορ, που ήταν άδεια από παιδιά. Ron and Hermione didn't explain it to him until they arrived at Gryffindor's recreation room, which was empty of children.

Τότε ο Ρον έσπρωξε τον Χάρι σε μια καρέκλα και του είπε: "Είσαι ερπετόφωνος. Then Ron pushed Harry into a chair and said: "You're a reptilian. Γιατί δε μας το είπες;" Why didn't you tell us?"

"Τι είμαι;" είπε ο Χάρι. "What am I?" said Harry.

"Ερπετόφωνος!" είπε ο Ρον. "Μιλάς τη γλώσσα των φιδιών!"

"Το ξέρω", είπε ο Χάρι. "I know," said Harry. "Θέλω να πω, είναι η δεύτερη φορά που το κάνω. "I mean, this is the second time I've done it. Μια φορά στο ζωολογικό κήπο έβαλα κατά λάθος ένα βόα συσφιγκτήρα να ορμήσει στον ξάδελφό μου, τον Ντάντλι. One time at the zoo I accidentally had a boa constrictor boa attack my cousin Dudley. Είναι μεγάλη ιστορία... Ο βόας μου είχε πει λίγο πριν μέσα από το τζάμι ότι δεν είχε δει ποτέ του τη Βραζιλία και πόσο το επιθυμούσε. It's a long story... The boa had told me through the glass just before that he had never seen Brazil and how much he wished he had. Έτσι, τον ελευθέρωσα, άθελά μου. So I released him, unwittingly. Αυτό έγινε πριν μάθω ότι είμαι μάγος..." That was before I knew I was a magician..."

"Μίλησες λοιπόν μ' ένα βόα συσφιγκτήρα;" επανέλαβε ξεψυχισμένα ο Ρον. "So you talked to a boa constrictor?" repeated Ron breathlessly.

"Και λοιπόν;" είπε ο Χάρι. "So what?" said Harry. "Στοιχηματίζω ότι αυτή την ικανότητα την έχει ένα σωρό κόσμος". "I bet a lot of people have that ability."

"Κάνεις λάθος", είπε ο Ρον. "You're wrong," Ron said. "Είναι πολύ ασυνήθιστο χάρισμα. "It's a very unusual gift. Χάρι, την έχεις άσχημα". Harry, you've got it bad."

"Γιατί, παρακαλώ;" είπε ο Χάρι, ο οποίος είχε αρχίσει να θυμώνει. "Why, please?" said Harry, who was getting angry. "Τι πάθατε όλοι σας; Δες, αν δεν είχα πει στο φίδι να μην επιτεθεί στον Τζάστιν. "What's wrong with all of you? See, if I hadn't told the snake not to attack Justin. .." .."

"Α, αυτό του είπες;" "Oh, is that what you told him?"

"Τι εννοείς; Ήσουνα μπροστά... Με άκουσες". "What do you mean? You were in front... You heard me."

"Σε άκουσα να μιλάς στα ερπετικά", είπε ο Ρον, "στη γλώσσα των φιδιών, θα μπορούσες να του πεις οτιδήποτε. "I heard you talking in reptilian," Ron said, "in snake language, you could tell him anything. Γι' αυτό πανικοβλήθηκε ο Τζάστιν. That's why Justin panicked. Μίλησες σαν να προέτρεπες το φίδι να κάνει κάτι. You spoke as if you were urging the snake to do something. Το ξέρεις ότι μας κοψοχόλιασες;" You know you cut us off?"

Ο Χάρι σάστισε. Harry shuddered. "Μίλησα σε ξένη γλώσσα; μα... Δεν το κατάλαβα... Πώς γίνεται να μιλάω μια γλώσσα χωρίς να ξέρω ότι την ξέρω;" "I spoke in a foreign language; but... I didn't understand... How can I speak a language without knowing that I know it?"

Ο Ρον κούνησε το κεφάλι. Τόσο αυτός όσο και η Ερμιόνη είχαν ένα ύφος σαν να ήταν σε κηδεία. Both he and Hermione had a look on their faces as if they were at a funeral. Ο Χάρι δεν έβλεπε τίποτα το τόσο τρομερό. Harry didn't see anything so terrible.

"Μπορείτε να μου εξηγήσετε γιατί είναι κακό να εμποδίσω ένα μεγάλο, επιθετικό φίδι να φάει το κεφάλι του Τζάστιν;" ρώτησε. "Can you explain to me why it's bad to prevent a large, aggressive snake from eating Justin's head?" he asked. "Τι σημασία έχει πώς το έκανα; Η ουσία είναι πως ο Τζάστιν δε θα γίνει μέλος του συλλόγου ακέφαλων κυνηγών!" "What difference does it make how I did it? The point is Justin won't be a member of the Headless Hunters Club!"

"Έχει σημασία", είπε βραχνά η Ερμιόνη, που βρήκε επιτέλους τη λαλιά της, "διότι ο Σαλαζάρ Σλίθεριν ήταν ξακουστός για το χάρισμά του να μιλάει στα φίδια. "It matters," said Hermione hoarsely, finding her lilt at last, "because Salazar Slytherin was famous for his gift of talking to snakes. Γι' αυτό το σύμβολο του κοιτώνα Σλίθεριν είναι το φίδι". That's why the symbol of the Slytherin dormitory is the snake."

Ο Χάρι έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Harry was left with his mouth hanging open.

"Ακριβώς", είπε ο Ρον. "Exactly," Ron said. "Και τώρα όλο το σχολείο νομίζει πως είναι προπροπροπροπάππος σου..."

"Μα δεν είναι", είπε ο Χάρι με ανεξήγητο πανικό. "But it isn't," said Harry with inexplicable panic.

"Κάπως δύσκολο να το αποδείξεις", είπε η Ερμιόνη. "Kind of hard to prove," Hermione said. "Έζησε πριν από χίλια χρόνια. "He lived a thousand years ago. Πού ξέρεις ότι δεν είναι;" How do you know it's not?"

Ο Χάρι έμεινε πολλές ώρες ξάγρυπνος εκείνη τη νύχτα. Harry stayed awake for many hours that night. Από ένα άνοιγμα στις κουρτίνες του κρεβατιού του έβλεπε από το παράθυρο του πυργίσκου το χιόνι και στοχαζόταν. Through an opening in the curtains of his bed he could see the snow from the window of the turret and contemplated it. Μήπως ήταν απόγονος του Σαλαζάρ Σλίθεριν; Για την οικογένεια του πατέρα του δεν ήξερε τίποτα. Was he a descendant of Salazar Slytherin? He knew nothing about his father's family. Οι Ντάρσλι του απαγόρευαν τις ερωτήσεις για τους γονείς του. The Dursleys forbade him to ask questions about his parents.