10. Η αφηνιασμένη μαύρη μπάλα (3) 10. Die rasende schwarze Kugel (3) 10. The rampaging black ball (3)

Κι ο Χάρι έμεινε μόνος, χωρίς κανένα να τον βοηθήσει να ξεχάσει τις σουβλιές του πόνου στο άψυχο χέρι του. And Harry was left alone, with no one to help him forget the stabs of pain in his lifeless hand.

Αρκετές ώρες αργότερα, ο Χάρι ξύπνησε απότομα στο σκοτάδι. Several hours later, Harry awoke abruptly in the dark. Ένιωθε σαν να του έμπηγαν στο χέρι χιλιάδες βελόνες. He felt as if thousands of needles were being stuck in his arm. Για ένα δευτερόλεπτο νόμιζε πως αυτό ήταν που τον ξύπνησε. For a second he thought that was what woke him up. Ύστερα συνειδητοποίησε, έντρομος, πως κάποιος του σφούγγιζε το μέτωπο στα σκοτεινά. Then he realized, terrified, that someone was smacking his forehead in the dark.

"Φύγε!" "Go away!" φώναξε. he shouted. Κι ύστερα: "Ντόμπι!" And then: "Dobby!"

Τα μεγάλα, γουρλωτά μάτια του σπιτικού ξωτικού κοιτούσαν διαπεραστικά τον Χάρι μέσα στο σκοτάδι. The large, bulging eyes of the house elf stared piercingly at Harry in the darkness. Ένα δάκρυ αυλάκωνε τη μακριά, σουβλερή μύτη του. A tear furrowed his long, pouting nose.

"Ο Χάρι Πότερ γύρισε στη σχολή", ψιθύρισε απελπισμένα. "Harry Potter's back at school," she whispered desperately. "Ο Ντόμπι είχε προειδοποιήσει τον Χάρι Πότερ. "Dobby had warned Harry Potter. Αχ, κύριε, γιατί δεν ακούσατε τον Ντόμπι; Γιατί δε γύρισε σπίτι του ο Χάρι Πότερ όταν έχασε το τρένο;" Oh, sir, why didn't you listen to Dobby? Why didn't Harry Potter come home when he missed the train?"

"Τι δουλειά είχες εκεί;" είπε ο Χάρι. "What were you doing there?" said Harry. "Και πού ξέρεις ότι έχασα το τρένο;" "And how do you know I missed the train?"

Τα χείλη του Ντόμπι τρεμούλιασαν. Από το μυαλό του Χάρι πέρασε αστραπιαία μια υποψία. A suspicion flashed through Harry's mind.

"Εσύ το έκανες!" "You did it!" είπε αργόσυρτα στον Ντόμπι. he said slowly to Dobby. "Εσύ μας εμπόδισες να περάσουμε από το διαχωριστικό!" "You stopped us from crossing the divider!"

"Μάλιστα, κύριε", είπε ο Ντόμπι και τα αφτιά του ανέμισαν καθώς κουνούσε ζωηρά το κεφάλι. "Yes, sir," Dobby said, his ears flicking as he shook his head briskly. "Ο Ντόμπι κρύφτηκε και παρακολουθούσε τον Χάρι Πότερ. "Dobby hid and watched Harry Potter. Σφράγισε την πύλη κι αναγκάστηκε μετά να σιδερώσει τα χέρια του" (έδειξε στον Χάρι δέκα μακριά, τυλιγμένα με επιδέσμους δάχτυλα). He sealed the gate and then had to iron his hands" (he showed Harry ten long, bandaged fingers). "Αλλά στο τέλος σκέφτηκε, χαλάλι, ο Χάρι Πότερ είναι ασφαλής. "But in the end he thought, hello, Harry Potter is safe. Δεν περίμενε ποτέ ότι ο Χάρι Πότερ θα έβρισκε άλλο μέσον να έρθει στη σχολή!" He never expected that Harry Potter would find another means to come to school!"

Λικνιζόταν μπρος πίσω, κουνώντας ταυτοχρόνως το άσχημο κεφάλι του. He swayed back and forth, shaking his ugly head at the same time.

"Ο Ντόμπι ταράχτηκε τόσο πολύ όταν άκουσε πως ο Χάρι Πότερ βρισκόταν στο "Χόγκουαρτς", που έκαψε το φαγητό του αφέντη του! "Dobby was so upset when he heard that Harry Potter was at Hogwarts that he burned his master's food! Και μετά αυτομαστηγώθηκε, κύριε..." And then he stood up for himself, sir..."

Ο Χάρι ρίχτηκε ξανά στα μαξιλάρια. Harry threw himself back on the pillows. "Παραλίγο εγώ κι ο Ρον ν' αποβληθούμε εξαιτίας σου", του είπε θυμωμένος. "Φύγε, Ντόμπι, πριν ξαναφυτρώσουν τα κόκαλά μου, γιατί θα σε στραγγαλίσω". "Go away, Dobby, before my bones sprout again, or I'll strangle you."

Ο Ντόμπι χαμογέλασε αχνά. Dobby smiled faintly. "Ο Ντόμπι είναι συνηθισμένος να τον απειλούν ότι θα τον σκοτώσουν, κύριε. "Dobby is used to being threatened with being killed, sir. Στο σπίτι ο Ντόμπι δέχεται πέντε τέτοιες απειλές την ημέρα". At home, Dobby receives five such threats a day."

Στο κεφάλι του φορούσε μια βρόμικη μαξιλαροθήκη. On his head he wore a dirty pillowcase. Γύρισε λοιπόν και φύσηξε τη μύτη του σε μια άκρη της. So he turned around and blew his nose at one end of it. Ήταν τόσο αξιολύπητος, που ο θυμός του Χάρι προς στιγμήν εξατμίστηκε.

"Γιατί φοράς αυτό το πράγμα, Ντόμπι;" ρώτησε με περιέργεια. "Why are you wearing that thing, Dobby?" she asked curiously.

"Αυτό, κύριε;" είπε ο Ντόμπι τραβώντας τη μαξιλαροθήκη. "This, sir?" said Dobby, pulling out the pillowcase. "Αυτό είναι το έμβλημα της δουλείας του σπιτικού ξωτικού, κύριε. "This is the emblem of the house elf's servitude, sir. Ο Ντόμπι θα ελευθερωθεί μόνον όταν ο αφέντης του του χαρίσει ρούχα, κύριε. Dobby will only be freed when his master gives him clothes, sir. Γι' αυτό όλοι στην οικογένεια προσέχουν να μη μου δώσουν ούτε μια κάλτσα, κύριε, διότι τότε θα είμαι ελεύθερος να φύγω για πάντα από το σπίτι τους". That's why everyone in the family is careful not to give me a single sock, sir, because then I'll be free to leave their house forever." Ο Ντόμπι σφούγγισε τα γουρλωτά μάτια του και είπε ξαφνικά: "Ο Χάρι Πότερ πρέπει να επιστρέψει σπίτι του! Dobby sputtered his bulging eyes and said suddenly, "Harry Potter must go home! Ο Ντόμπι νόμιζε ότι η μαύρη μπάλα του θα τον ανάγκαζε..." Dobby thought his black ball was going to make him..."

"Η μαύρη μπάλα σου;" ο θυμός του Χάρι άρχισε πάλι να φουντώνει. "Your black ball?" Harry's anger began to flare up again. "Τι εννοείς λέγοντας η μαύρη μπάλα σου; Εσύ έβαλες τη μαύρη μπάλα να με σκοτώσει" "What do you mean by your black ball? You made the black ball kill me."

"Όχι να σας σκοτώσει, κύριε. "Not to kill you, sir. Ποτέ να σας σκοτώσει!" Never kill you!" είπε σοκαρισμένος ο Ντόμπι. Dobby said in shock. "Ο Ντόμπι θέλει να σώσει τη ζωή του Χάρι Πότερ! "Dobby wants to save Harry Potter's life! Καλύτερα να γυρίσει σπίτι του σοβαρά τραυματισμένος, παρά να μείνει εδώ! He'd rather go home seriously injured than stay here! Το μόνο που ήθελε ο Ντόμπι, ήταν να τραυματιστεί αρκετά σοβαρά ο Χάρι Πότερ, ώστε να τον στείλουν σπίτι του!" All Dobby wanted was for Harry Potter to be injured badly enough to send him home!"

"Α, τόσο απλά;" είπε θυμωμένος ο Χάρι. "Oh, just like that?" said Harry angrily. "Έχεις την καλοσύνη να μου εξηγήσεις γιατί ήθελες να με στείλεις σπίτι σακατεμένο;" "Will you kindly explain to me why you wanted to send me home crippled?"

"Αχ, αν ήξερε ο Χάρι Πότερ!" "Ah, if only Harry Potter knew!" βόγκηξε ο Ντόμπι και στην κουρελιασμένη μαξιλαροθήκη του στάλαξαν δάκρυα. Dobby groaned and tears trickled down his tattered pillowcase. "Αν ήξερε τι σημαίνει το όνομα Χάρι Πότερ για μας, τους ταπεινούς και καταφρονεμένους, τους σκλαβωμένους, τους παρίες του κόσμου των μάγων! "If he knew what the name Harry Potter means to us, the humble and despised, the enslaved, the pariahs of the wizarding world! Ο Ντόμπι θυμάται πώς ήταν όταν βρισκόταν στις δόξες του ο ακατονόμαστος! Dobby remembers what it was like when the unnamed man was in his glory! Σε εμάς, τα σπιτικά ξωτικά, φέρονταν σαν να είμαστε σκουλήκια! To us, the house elves, they treated us like worms! Βεβαίως εμένα μου φέρονται με τον ίδιο τρόπο ακόμη", ομολόγησε σκουπίζοντας το πρόσωπό του με τη μαξιλαροθήκη, "αλλά για τα περισσότερα σπιτικά ξωτικά οι συνθήκες ζωής βελτιώθηκαν αισθητά μετά το θρίαμβό σας επί του ακατονόμαστου. Of course I am still treated the same way," he confessed, wiping his face with the pillowcase, "but for most house elves living conditions have improved considerably since your triumph over the unspeakable. Ο Χάρι Πότερ έζησε, ο άρχοντας του σκότους έχασε τη δύναμή του, μια νέα εποχή ανέτειλε και ο Χάρι Πότερ έλαμπε σαν φάρος ελπίδας για μας που πιστεύαμε πως δε θα τελειώσουν ποτέ οι μαύρες μέρες, κύριε... Και τώρα, στο "Χόγκουαρτς", θα συμβούν φρικτά πράγματα. Harry Potter lived, the Dark Lord lost his power, a new age dawned and Harry Potter shone like a beacon of hope for those of us who thought the dark days would never end, sir... And now, in Hogwarts, terrible things will happen. Ίσως να έχουν ήδη αρχίσει να συμβαίνουν. Perhaps they have already started to happen. Κι ο Ντόμπι δεν μπορεί να αφήσει τον Χάρι Πότερ να μείνει εδώ, τώρα που θα επαναληφθεί η ιστορία, τώρα που άνοιξε ξανά η κάμαρα με τα μυστικά..." And Dobby can't let Harry Potter stay here, now that history is about to repeat itself, now that the Chamber of Secrets has been reopened..."

Ο Ντόμπι κοκάλωσε απότομα από τον τρόμο του. Dobby blushed sharply in horror. Άρπαξε την κανάτα με το νερό από το κομοδίνο και την κοπάνησε στο κεφάλι του, με αποτέλεσμα να σωριαστεί στο πάτωμα και να χαθεί από τα μάτια του Χάρι. He grabbed the jug of water from the bedside table and smashed it over his head, causing him to collapse to the floor and disappear from Harry's sight. Λίγες στιγμές αργότερα σύρθηκε πάλι αλληθωρίζοντας στο κρεβάτι του Χάρι και άρχισε να τραυλίζει: "Είσαι κακός, Ντόμπι, είσαι πολύ κακός..." A few moments later she crawled back squinting on Harry's bed and began to stutter: "You're bad, Dobby, you're very bad..."

"Ώστε υπάρχει η κάμαρα με τα μυστικά;" ψιθύρισε ο Χάρι. "So there's a chamber of secrets?" whispered Harry. "Και... Και είπες ότι έχει ξανανοίξει; Λέγε, Ντόμπι! "And... And you said it's reopened? Come on, Dobby! ", άρπαξε τον κοκαλιάρικο καρπό του ξωτικού, που άπλωνε πάλι το χέρι στην κανάτα. ", he grabbed the skinny wrist of the elf, who was reaching for the jug again. "Μα εγώ δεν κατάγομαι από Μαγκλ. "But I'm not from Muggle. Γιατί να κινδυνέψω;"

"Αχ, κύριε, μη με ρωτάτε, μη ρωτάτε το δύστυχο τον Ντόμπι", τραύλισε το ξωτικό, με μάτια ορθάνοιχτα στο σκοτάδι. "Ah, sir, don't ask me, don't ask poor Dobby," stammered the elf, his eyes wide in the darkness. "Σκοτεινά σχέδια μεθοδεύονται στο "Χόγκουαρτς", αλλά ο Χάρι Πότερ δεν πρέπει να βρίσκεται εδώ όταν πραγματοποιηθούν. "Dark plans are being hatched at Hogwarts, but Harry Potter must not be here when they are carried out. Γυρίστε σπίτι σας, κύριε, γυρίστε σπίτι σας. Go home, sir, go home. Ο Χάρι Πότερ δεν πρέπει να αναμιχθεί σ' αυτή την υπόθεση, κύριε. Harry Potter must not be involved in this case, sir. Είναι φοβερά επικίνδυνο..."

"Ποιος το έκανε, Ντόμπι;" τον ρώτησε επίμονα ο Χάρι, ενώ έσφιγγε ολοένα και περισσότερο τον καρπό του Ντόμπι, για να τον εμποδίσει να κοπανήσει πάλι στο κεφάλι του την κανάτα. "Who did it, Dobby?" asked Harry stubbornly, as he squeezed Dobby's wrist tighter and tighter to keep him from banging the jug on his head again. "Ποιος την άνοιξε; Ποιος την άνοιξε την τελευταία φορά;" "Who opened it? Who opened it last time?"

"Ο Ντόμπι δεν μπορεί να σας πει, κύριε. "Dobby can't tell you, sir. Δεν πρέπει να σας πει!" He must not tell you!" Έσκουξε το ξωτικό. The elf popped up. "Γυρίστε σπίτι, κύριε, γυρίστε σπίτι!"

"Δεν πάω πουθενά!" "I'm not going anywhere!" δήλωσε αμετακίνητα ο Χάρι. Harry said steadfastly. "Μια από τις καλύτερες φίλες μου κατάγεται από Μαγκλ. "One of my best friends is from Muggle. Αν η κάμαρα έχει πράγματι ανοίξει, θα είναι ο πρώτος στόχος..." If the chamber has indeed been opened, it will be the first target..."

"Ο Χάρι Πότερ ρισκάρει τη ζωή του για τους φίλους του!" "Harry Potter risks his life for his friends!" Βόγκηξε ο Ντόμπι γεμάτος θαυμασμό μέσα στην απελπισία του. Dobby groaned in admiration in his despair. "Τι θάρρος! "What courage! Τι ευγένεια ψυχής! What kindness of soul! Πρέπει όμως να σωθεί, πρέπει! But it must be saved, it must! Ο Χάρι Πότερ δεν πρέπει να..." Harry Potter must not be..."

Ο Ντόμπι κοκάλωσε ξαφνικά. Dobby blushed suddenly. Τα αφτιά του, όμοια με νυχτερίδας, τρεμούλιασαν. His bat-like ears flickered. Είχε ακούσει βήματα στο διάδρομο να πλησιάζουν. He had heard footsteps in the hallway approaching. Το ίδιο κι ο Χάρι. So is Harry.

"Ο Ντόμπι πρέπει να φύγει!" "Dobby has to go!" κοντανάσανε τρομοκρατημένο το ξωτικό. ...the elf was terrified.

Ακούστηκε ένας δυνατός κρότος και το χέρι του Χάρι βρέθηκε να σφίγγει ξαφνικά τον αέρα. There was a loud crack and Harry's hand found itself suddenly clutching the air. Ξάπλωσε στα μαξιλάρια με τα μάτια καρφωμένα στη σκοτεινή είσοδο του αναρρωτηρίου, ενώ ο ήχος των βημάτων γινόταν ολοένα και πιο δυνατός. He lay on the cushions with his eyes fixed on the dark entrance to the infirmary, while the sound of footsteps grew louder and louder.

Λίγες στιγμές αργότερα έμπαινε ο Ντάμπλντορ, με τη μακριά μάλλινη νυχτικιά και το σκούφο του. A few moments later Dumbledore came in, in his long woolen nightgown and cap. Στα χέρια του κρατούσε τη μια άκρη ενός ογκώδους αντικειμένου που έμοιαζε με άγαλμα. In his hands he held one end of a massive statue-like object. Πίσω του εμφανίστηκε η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ, κρατώντας την άλλη άκρη του ογκώδους αντικειμένου. Behind him Professor McGonagall appeared, holding the other end of the massive object. Το ακούμπησαν σε ένα κρεβάτι. They put it on a bed.

"Φώναξε την κυρία Πόμφρι", ψιθύρισε ο Ντάμπλντορ στη ΜακΓκόναγκαλ και η καθηγήτρια έφυγε βιαστικά. "Get Mrs. Pomfrey," whispered Dumbledore to McGonagall, and the professor hurried away.

Ο Χάρι έμεινε τελείως ακίνητος, παριστάνοντας τον κοιμισμένο. Harry lay perfectly still, pretending to be asleep.

Άκουσε επιτακτικές φωνές και είδε τη ΜακΓκόναγκαλ να ξαναμπαίνει στο αναρρωτήριο όμως αυτή τη φορά συνόδευε την κυρία Πόμφρι, η οποία είχε ρίξει μια ζακέτα πάνω από τη νυχτικιά της. He heard urgent shouts and saw McGonagall re-enter the infirmary but this time she was accompanied by Mrs Pomfrey, who had thrown a cardigan over her nightgown. Ο Χάρι άκουσε την κυρία Πόμφρι να κρατάει την ανάσα της. Harry heard Mrs. Pomfrey hold her breath.

"Τι συμβαίνει;" ρώτησε ψιθυριστά η κυρία Πόμφρι τον Ντάμπλντορ, ενώ ταυτόχρονα έσκυβε πάνω από το ογκώδες αντικείμενο. "What is it?" asked Mrs. Pomfrey in a whisper to Dumbledore, while at the same time bending over the massive object.

"Κι άλλη επίθεση", είπε ο Ντάμπλντορ. "Τον βρήκε η Μινέρβα στις σκάλες". "Minerva found him on the stairs."

"Δίπλα του υπήρχε ένα τσαμπί σταφύλι", είπε η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ. "There was a bunch of grapes next to him," Professor McGonagall said. "Μάλλον ερχόταν κρυφά εδώ, να δει τον Πότερ". "He was probably sneaking in here to see Potter."

Το στομάχι του Χάρι σφίχτηκε. Ανασηκώθηκε μερικά εκατοστά, αργά και προσεκτικά, για να κοιτάξει το αντικείμενο στο κρεβάτι. He rose a few inches, slowly and carefully, to look at the object on the bed.

Και τότε, στο φως μιας φεγγαραχτίδας, είδε ότι δεν επρόκειτο για αντικείμενο, αλλά για άνθρωπο, και μάλιστα γνωστό του. And then, in the light of a moonbeam, he saw that it was not an object, but a man, and a man he knew. Ήταν ο Κόλιν Κρίβι, με τα μάτια ορθάνοιχτα και τα χέρια του ακίνητα, να κρατάνε τη φωτογραφική μηχανή μπροστά του! It was Colin Creevey, with his eyes wide open and his hands still, holding the camera in front of him!

"Μαρμάρωσε;" ψιθύρισε η κυρία Πόμφρι.

"Ναι", είπε η ΜακΓκόναγκαλ. "Αλλά τρέμω όταν σκέφτομαι... Ποιος ξέρει τι θα είχε γίνει αν ο Άλμπους δεν κατέβαινε κάτω για να πάρει ένα φλιτζάνι ζεστής σοκολάτας..." "But I tremble when I think of... Who knows what would have happened if Albus hadn't come downstairs to get a cup of hot chocolate..."

Περιεργάστηκαν κι οι τρεις τον Κόλιν. The three of them all looked at Colin. Ύστερα ο Ντάμπλντορ έσκυψε και τράβηξε τη φωτογραφική μηχανή από τα κοκαλωμένα δάχτυλα του Κόλιν. Then Dumbledore bent down and pulled the camera from Colin's bony fingers.

"Λες να φωτογράφισε αυτόν που του επιτέθηκε;" είπε ζωηρά η ΜακΓκόναγκαλ. "Do you think he took a picture of his attacker?" said McGonagall briskly.

Ο Ντάμπλντορ δεν απάντησε και άνοιξε τη μηχανή από πίσω. Dumbledore did not answer and opened the engine from behind.

"Μη χειρότερα!" "No worse!" αναφώνησε η κυρία Πόμφρι. Mrs Pomfrey exclaimed.

Μια τουλούπα καπνού βγήκε μέσα από τη μηχανή. A plume of smoke came out of the engine. Τρία κρεβάτια πιο πέρα ο Χάρι μύρισε την αψιά οσμή του καμένου πλαστικού. Three beds away Harry smelled the acrid odor of burning plastic.

"Έλιωσαν όλα", είπε με δέος η κυρία Πόμφρι. "It all melted away," said Mrs. Pomfrey, in awe. "Έλιωσαν..."

"Τι σημαίνει αυτό, Άλμπους;" ρώτησε ανήσυχα η ΜακΓκόναγκαλ. "What does that mean, Albus?" asked McGonagall anxiously.

"Σημαίνει", είπε ο Ντάμπλντορ, "ότι η κάμαρα με τα μυστικά όντως έχει ανοίξει". "It means," said Dumbledore, "that the chamber of secrets has indeed been opened."

Η κυρία Πόμφρι έφερε το χέρι της στο στόμα. Mrs. Pomfrey brought her hand to her mouth. Η ΜακΓκόναγκαλ έμεινε να κοιτάζει τον Ντάμπλντορ με ορθάνοιχτα μάτια. McGonagall remained staring at Dumbledore with wide eyes.

"Μα, Άλμπους... Είσαι σίγουρος... Ποιος..." "But, Albus... Are you sure... Who..."

"Το ερώτημα δεν είναι ποιος", είπε ο Ντάμπλντορ κοιτάζοντας τον Κόλιν. "It's not a question of who," Dumbledore said, looking at Colin. "Το ερώτημα είναι πώς..." "The question is how..."

Κι απ' ότι μπόρεσε να δει ο Χάρι, το μισοκρυμμένο από το σκοτάδι πρόσωπο της καθηγήτριας ΜακΓκόναγκαλ είχε πάρει την ίδια έκφραση που θα πρέπει να είχε και το δικό του. And from what Harry could see, Professor McGonagall's face, half hidden by the darkness, had taken on the same expression that his own should have had.