×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

2 - Ο Χάρι Πότερ και η Κάμαρα με τα Μυστικά (AudioBo...), 09. Το μήνυμα στον τοίχο (2)

09. Το μήνυμα στον τοίχο (2)

"Τι το θέλεις;" ρώτησε ο Χάρι.

"Για τον ίδιο λόγο που το θέλουν όλοι", είπε η Ερμιόνη δαγκώνοντας τα χείλη της. "Και δε βρίσκω πουθενά αλλού αυτό το θέμα..."

"Ερμιόνη, άσε με να διαβάσω την εργασία σου", είπε απελπισμένος ο Ρον, κοιτάζοντας το ρολόι του.

"Όχι", είπε αυστηρά η Ερμιόνη. "Είχες δέκα μέρες να γράψεις την εργασία".

"Μου λείπουν μόλις τέσσερα εκατοστά. Έλα τώρα..."

Το κουδούνι χτύπησε. Ο Ρον και η Ερμιόνη κίνησαν καβγαδίζοντας για το μάθημα της ιστορίας της μαγείας.

Η ιστορία της μαγείας ήταν το πιο ανιαρό μάθημα του προγράμματος. Ο κύριος Μπινς ήταν ο μοναδικός καθηγητής φάντασμα σε όλο το "Χόγκουαρτς". Το μόνο συναρπαστικό που συνέβαινε στη διάρκεια του μαθήματός του, ήταν η στιγμή της εισόδου του στην τάξη, καθότι έμπαινε από το μαυροπίνακα. Ήταν υπεραιωνόβιος και ρυτιδιασμένος και πολλοί έλεγαν πως δεν είχε προσέξει πως ήταν νεκρός. Μια μέρα, πριν από πάρα πολλά χρόνια, σηκώθηκε να διδάξει και άφησε το σώμα του σε μια πολυθρόνα μπροστά στο τζάκι της αίθουσας του διδακτικού προσωπικού. Το καθημερινό του πρόγραμμα δε μεταβλήθηκε στο ελάχιστο από τότε.

Και το σημερινό μάθημα ήταν ανιαρό όπως πάντα. Ο καθηγητής Μπινς άνοιξε τις σημειώσεις του και άρχισε να διαβάζει με τόνο ανέκφραστο και μονότονο, σαν το βόμβο ηλεκτρικής σκούπας, μέχρι που όλοι μέσα στην τάξη έπεσαν σε λήθαργο. Ξυπνούσαν βεβαίως κάπου κάπου, ίσα ίσα για να σημειώσουν κάποιο όνομα ή μια ημερομηνία, κι ύστερα το ξανάριχναν στον ύπνο. Ο καθηγητής Μπινς μιλούσε περίπου μισή ώρα, όταν συνέβη κάτι που ποτέ ως τότε δεν είχε ξαναγίνει στη διάρκεια του μαθήματός του. Η Ερμιόνη σήκωσε το χέρι της.

Ο κύριος Μπινς, που έκανε μιαν ανιαρή έως θανάτου διάλεξη για τη διεθνή σύνοδο μάγων του 1289, αναπήδησε ξαφνιασμένος.

"Τι θέλετε, δεσποινίς... Ε..."

"Γκρέιντζερ, κύριε καθηγητά. Αναρωτιόμουν αν μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια για την κάμαρα με τα μυστικά", είπε με καθαρή φωνή η Ερμιόνη.

Ο Ντιν Τόμας, που χάζευε από το παράθυρο με ανοιχτό το στόμα, βρήκε από το λήθαργό του. Η Λάβεντερ Μπράουν σήκωσε απότομα το κεφάλι από τα μπράτσα της και ο αγκώνας του Νέβιλ γλίστρησε από το θρανίο.

Ο καθηγητής Μπινς ανοιγόκλεισε τα μάτια. "Εγώ διδάσκω ιστορία της μαγείας", είπε με την ξερή, ασθματική φωνή του. "Ασχολούμαι με γεγονότα, δεσποινίς Γκρέιντζερ, όχι με μύθους και θρύλους". Ξερόβηξε βγάζοντας έναν ήχο σαν γρατσούνισμα κιμωλίας και συνέχισε: "Το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, η υποεπιτροπή των μάγων εκ Σαρδηνίας..."

Σταμάτησε απότομα. Η Ερμιόνη σήκωνε πάλι το χέρι.

"Ορίστε, δεσποινίς Γκραντ".

"Ήθελα να σας ρωτήσω, κύριε. Οι θρύλοι δε βασίζονται πάντα σε πραγματικά γεγονότα;"

Ο καθηγητής την κοιτούσε με τόση έκπληξη, που ο Χάρι βεβαιώθηκε πως ποτέ μέχρι τώρα δεν τον είχε διακόψει μαθητής, ζωντανός ή νεκρός.

"Εντάξει", είπε αργόσυρτα ο Μπινς, "κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό". Περιεργάστηκε την Ερμιόνη, σαν να παρατηρούσε για πρώτη φορά μαθητή. "Ωστόσο ο θρύλος στον οποίο αναφέρεστε είναι παρατραβηγμένος... Γελοίος τολμώ να πω..."

Όμως τώρα όλη η τάξη κρεμόταν από τα χείλη του καθηγητή. Τους κοίταξε σαστισμένος. Όλα τα κεφάλια ήταν γυρισμένα προς το μέρος του. Ο Χάρι κατάλαβε πως ο καθηγητής Μπινς τα είχε χαμένα με την ασυνήθιστη αυτή εκδήλωση ενδιαφέροντος.

"Πολύ καλά", είπε αργόσυρτα. "Για να δούμε λοιπόν... Η κάμαρα με τα μυστικά...

"Ξέρετε όλοι, ασφαλώς, ότι το "Χόγκουαρτς" ιδρύθηκε πριν από χίλια χρόνια και παραπάνω -η ακριβής χρονολογία είναι άγνωστη-, από τους τέσσερις κορυφαίους μάγους της εποχής εκείνης. Οι τέσσερις κοιτώνες του σχολείου πήραν το όνομά τους από εκείνους: από τον Γκόντρικ Γκρίφιντορ, τη Χέλγκα Χάφλπαφλ, τη Ροβένα Ράβενκλοου και τον Σαλαζάρ Σλίθεριν. Έχτισαν μαζί αυτό το κάστρο, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα των Μαγκλ, γιατί ζούσαν σε μια εποχή που οι απλοί άνθρωποι φοβόνταν τη μαγεία, με αποτέλεσμα οι μάγοι και οι μάγισσες να υφίστανται απηνείς διωγμούς".

Σταμάτησε, έριξε ένα θολό βλέμμα στην αίθουσα και συνέχισε:

"Τα πρώτα χρόνια οι ιδρυτές συνεργάζονταν αρμονικά. Έβρισκαν νέους που είχαν εκδηλώσει μαγικές ικανότητες και τους έφερναν στο κάστρο να σπουδάσουν. Αλλά στην πορεία ανέκυψαν διαφωνίες μεταξύ τους. Δημιουργήθηκε ρήγμα ανάμεσα στον Σλίθεριν και τους υπόλοιπους. Ο Σλίθεριν ήθελε να είναι πιο εκλεκτικοί στην επιλογή των σπουδαστών που γίνονταν δεκτοί στο "Χόγκουαρτς". Πίστευε ότι η γνώση της μαγείας πρέπει να περιοριστεί μόνο σε άτομα που κατάγονται από μάγους. Δεν ήθελε να δέχονται μαθητές με γονείς Μαγκλ- δεν τους είχε εμπιστοσύνη. Μετά από λίγο ο Σλίθεριν και ο Γκρίφιντορ συγκρούστηκαν μετωπικά γι' αυτό το θέμα και ο Σλίθεριν έφυγε από το σχολείο".

Ο καθηγητής Μπινς σταμάτησε πάλι και σούφρωσε τα χείλη, θυμίζοντας γέρικη, ρυτιδιασμένη χελώνα.

"Όλα αυτά τα γνωρίζουμε από αξιόπιστες ιστορικές πηγές", είπε, "αλλά τα πραγματικά γεγονότα επισκιάστηκαν από το φανταστικό θρύλο της κάμαρας με τα μυστικά, που λέει ότι ο Σλίθεριν είχε χτίσει μια μυστική κάμαρα στο κάστρο εν αγνοία των άλλων ιδρυτών. Ο Σλίθεριν, σύμφωνα με το θρύλο, σφράγισε την κάμαρα των μυστικών με τέτοιον τρόπο, ώστε κανείς να μην μπορεί να την ανοίξει, μέχρι να έρθει στη σχολή ο γνήσιος κληρονόμος του. Μόνον ο κληρονόμος μπορεί να την ανοίξει, να απελευθερώσει τη φρίκη που κρύβει μέσα της και να τη χρησιμοποιήσει για να καθαρίσει τη σχολή απ' όσους είναι ανάξιοι να σπουδάσουν μαγεία".

Όταν τελείωσε την αφήγησή του, έπεσε σιωπή, αλλά δεν ήταν η συνηθισμένη, υπναλέα σιωπή που επικρατούσε στο μάθημα του κυρίου Μπινς. Υπήρχε ένταση στην ατμόσφαιρα, καθώς όλοι τον κοίταζαν ελπίζοντας να πει κι άλλα. Ο καθηγητής φάνηκε να ενοχλείται.

"Όλα αυτά, φυσικά, είναι σκέτες ανοησίες", είπε. "Το σχολείο ερευνήθηκε πολλές φορές, από τους πολυμαθέστερους μάγους και μάγισσες, αλλά δε βρέθηκε κανένα ίχνος τέτοιας κάμαρας. Δεν υπάρχει. Είναι ένας μύθος για να τρομάζουν οι αφελείς".

Η Ερμιόνη σήκωσε ξανά το χέρι.

"Κύριε... Τι ακριβώς εννοείτε όταν λέτε "η φρίκη που κρύβεται μέσα στην κάμαρα";"

"Λέγεται πως πρόκειται για κάποιο τέρας που μόνον ο κληρονόμος του Σλίθεριν μπορεί να τιθασεύσει", είπε ο καθηγητής με την ξερή, σφυριχτή φωνή του.

Οι μαθητές αντάλλαξαν φοβισμένα βλέμματα.

"Σας είπα, δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα", είπε ο κύριος Μπινς τακτοποιώντας τις σημειώσεις του. "Ούτε κάμαρα, ούτε τέρας".

"Μα, κύριε", είπε ο Σίμους Μίλιγκαν, "αν ο μόνος που μπορεί ν' ανοίξει την κάμαρα είναι ο γνήσιος κληρονόμος του Σλίθεριν, τότε είναι φυσικό κανένας άλλος να μην μπορεί να τη βρει. Έτσι δεν είναι;"

"Κουταμάρες", είπε εκνευρισμένος ο καθηγητής. "Αφού τόσους αιώνες, τόσοι διευθυντές και διευθύντριες του "Χόγκουαρτς" δε βρήκαν τίποτα..."

"Μα, κύριε καθηγητά", πετάχτηκε η Παρβάτι Πάτιλ, "προφανώς πρέπει να χρησιμοποιήσεις μαύρη μαγεία για να την ανοίξεις..."

"Το ότι ένας μάγος δε χρησιμοποιεί μαύρη μαγεία, δε σημαίνει και ότι δεν ξέρει να τη χρησιμοποιεί", είπε κοφτά ο Μπινς. "Επαναλαμβάνω, εάν μάγοι σαν τον Ντάμπλντορ..."

"Μπορεί όμως να χρειάζεται να έχεις στενή σχέση με το Σλίθεριν. Γι' αυτό κι ο καθηγητής Ντάμπλντορ δεν μπορεί..."

"Αρκετά", είπε κοφτά ο καθηγητής Μπινς. "Είναι μύθος! Δεν υπάρχει τέτοια κάμαρα! Δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι ο Σλίθεριν κατασκεύασε έστω κι ένα μυστικό ντουλάπι για σκουπόξυλα! Μετανιώνω που σας είπα αυτή την ηλίθια ιστορία! Και τώρα ας επιστρέψουμε, αν έχετε την καλοσύνη, στην αληθινή ιστορία, στα πραγματικά, πιστευτά, αποδεδειγμένα γεγονότα!"

Σε πέντε λεπτά η τάξη είχε βυθιστεί στο συνήθη λήθαργο.

"Εγώ το ήξερα ότι ο Σαλαζάρ Σλίθεριν ήταν ένας διεστραμμένος τρελόγερος", είπε ο Ρον στον Χάρι και στην Ερμιόνη στο τέλος του μαθήματος, καθώς βάδιζαν στους πλημμυρισμένους παιδιά διαδρόμους για να αφήσουν τις τσάντες τους πριν από το βραδινό. "Αλλά δε φανταζόμουν ότι αυτός ξεκίνησε την ιστορία του ανόθευτου αίματος. Δε θα ήθελα να ήμουν στον οίκο του μακάρι και να με πλήρωναν. Αν το μαγικό καπέλο με έβαζε στο Σλίθεριν, ειλικρινά σας λέω, θα έφευγα με το πρώτο τρένο..."

Η Ερμιόνη συμφώνησε με ένα ζωηρό γνέψιμο. Ο Χάρι δεν είπε τίποτα. Το στομάχι του είχε σφιχτεί πάλι.

Ο Χάρι δεν είχε αναφέρει ποτέ στον Ρον και στην Ερμιόνη ότι το μαγικό καπέλο είχε σκεφτεί προς στιγμήν να τον βάλει στο Σλίθεριν.

Θυμόταν, σαν να 'ταν χτες, τη φωνούλα που ψιθύριζε στο αφτί του όταν φόρεσε το καπέλο, πριν από ένα χρόνο, "Θα μπορούσες να γίνεις καταπληκτικός... Το βλέπω μέσα στο κεφάλι σου και το Σλίθεριν θα σε βάλει στο σωστό δρόμο για να μεγαλουργήσεις..." Αλλά ο Χάρι, που είχε υπόψη του ότι το Σλίθεριν φημιζόταν για τους κακούς μάγους που έβγαζε, είχε σκεφτεί απελπισμένα "Όχι στο Σλίθεριν!" και το καπέλο τελικά είπε: "Αφού δε θέλεις όμως... Καλύτερα να πας στο Γκρίφιντορ..."

Καθώς προχωρούσαν ανάμεσα στο πλήθος, είδαν τον Κόλιν Κρίβι να έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση.

"Γεια σου, Χάρι!"

"Γεια, Κόλιν", είπε μηχανικά ο Χάρι.

"Χάρι, Χάρι, ένα παιδί στην τάξη μου λέει ότι είσαι..."

Αλλά ο μικρόσωμος Κόλιν δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο ανθρώπινο ρεύμα που τον έσπρωχνε προς την τραπεζαρία. Έτσι τον άκουσαν να φωνάζει "Θα σε δω μετά, Χάρι!" καθώς το ρεύμα των παιδιών τον παρέσυρε.

"Τι να λέει άραγε το παιδί στην τάξη του;" αναρωτήθηκε η Ερμιόνη.

"Ότι είμαι ο κληρονόμος του Σλίθεριν, υποθέτω", είπε ο Χάρι και το στομάχι του σφίχτηκε ακόμα περισσότερο, όταν θυμήθηκε πώς το έβαλε στα πόδια ο Τζάστιν Φιντς-Φλέτσλι το μεσημέρι.

"Εδώ μέσα ο καθένας πιστεύει ότι του κατέβει", είπε αγανακτισμένος ο Ρον.

Η μάζα των παιδιών αραίωσε κι έτσι ανέβηκαν στον επόμενο όροφο χωρίς δυσκολία.

"Εσύ πιστεύεις ότι υπάρχει η κάμαρα με τα μυστικά;" ρώτησε ο Ρον την Ερμιόνη.

"Δεν ξέρω", απάντησε συνοφρυωμένη εκείνη. "Ο Ντάμπλντορ δεν κατάφερε να γιατρέψει την κυρία Νόρις. Αυτό με κάνει να πιστεύω πως, ότι κι αν ήταν αυτό που της επιτέθηκε, δεν ήταν... Πώς να το πω; ... Ανθρώπινο".

Καθώς μιλούσε, έστριψαν σε μια γωνία και βρέθηκαν στο διάδρομο όπου είχαν αντικρίσει την κυρία Νόρις κρεμασμένη ανάποδα.

Σταμάτησαν και κοίταξαν. Το σκηνικό ήταν όπως εκείνο το βράδυ, με τη μόνη διαφορά ότι η κοκαλωμένη γάτα δεν κρεμόταν πια από το δαυλό και ότι υπήρχε μια άδεια καρέκλα μπροστά στον τοίχο με το μήνυμα.

"Εδώ φυλάει σκοπός ο Φιλτς", μουρμούρισε ο Ρον.

Κοιτάχτηκαν. Ο διάδρομος ήταν έρημος. "Δε βλάπτει να ρίξουμε μια ματιά", είπε ο Χάρι. Άφησε κάτω την τσάντα του, έπεσε στα τέσσερα κι άρχισε να ψάχνει στο πάτωμα για στοιχεία.

"Εδώ είναι καψαλισμένο!" είπε. "Κι εδώ... Κι εδώ..."

"Έλα να δεις κάτι!" είπε η Ερμιόνη. "Παράξενο..."

Ο Χάρι σηκώθηκε και πήγε στο παράθυρο δίπλα στον τοίχο με το μήνυμα. Η Ερμιόνη έδειχνε το πάνω πάνω τζάμι, όπου καμιά εικοσαριά αράχνες συνωστίζονταν προσπαθώντας να περάσουν από μια λεπτή ρωγμή στο γυαλί. Μια μακριά ασημένια κλωστή κρεμόταν σαν σκοινί, λες και όλες οι αράχνες είχαν σκαρφαλώσει από αυτή στη φούρια τους να βγουν έξω.

"Έχεις δει άλλη φορά αράχνες να φέρονται έτσι;" ρώτησε απορημένη η Ερμιόνη.

"Όχι", είπε ο Χάρι. "Εσύ, Ρον; Ρον;" Κοίταξε πίσω από τον ώμο του. Ο Ρον στεκόταν αρκετά πιο πίσω, σαν να κρατιόταν με το ζόρι να μην το βάλει στα πόδια. "Τι έπαθες;" Τον ρώτησε ο Χάρι.

"Ε... Να... Σιχαίνομαι τις αράχνες", είπε νευρικά ο Ρον.

"Δεν το ήξερα", είπε η Ερμιόνη κοιτώντας τον έκπληκτη. "Σε έχω δει χιλιάδες φορές να τις χρησιμοποιείς σε φίλτρα..."

"Δε με πειράζει όταν είναι ψόφιες", είπε ο Ρον, ο οποίος κοιτούσε οπουδήποτε αλλού εκτός από το παράθυρο. "Απλώς με ανατριχιάζει ο τρόπος που κινούνται..." Την Ερμιόνη την έπιασαν τα γέλια. "Δεν είναι αστείο", είπε νευριασμένος ο Ρον. "Αν θες να ξέρεις, όταν ήμουν τριών ετών, ο Φρεντ μεταμόρφωσε το... το αρκουδάκι μου σε απαίσια, γιγάντια αράχνη επειδή του είχα σπάσει ένα παιχνίδι. Ούτε κι εσένα θα σου άρεσαν οι αράχνες αν το αρκουδάκι που κρατούσες αποκτούσε ξαφνικά τόσα πόδια και..."

Σταμάτησε να μιλάει. Έτρεμε ολόκληρος. Η Ερμιόνη κρατιόταν να μη γελάσει. Ο Χάρι έκρινε πως έπρεπε να αλλάξουν θέμα. Έτσι είπε:

"Θυμόσαστε ότι το πάτωμα ήταν γεμάτο νερά; Πού βρέθηκαν; Μετά κάποιος τα σφουγγάρισε".

"Κάπου εδώ ήταν τα νερά", είπε ο Ρον, ο οποίος, ανακτώντας την ψυχραιμία του, προσπέρασε την καρέκλα του Φιλτς κι έδειξε το σημείο. "Μπροστά σ' αυτή την πόρτα".

Έπιασε το μπρούντζινο πόμολο της πόρτας. Αμέσως τράβηξε το χέρι του απότομα.

"Τι έπαθες;" είπε ο Χάρι.

"Δε γίνεται να μπω", είπε αγριωπά ο Ρον, "είναι οι τουαλέτες των κοριτσιών".

"Μα δεν είναι κανείς μέσα, Ρον", είπε η Ερμιόνη πλησιάζοντάς τον. "Είναι οι τουαλέτες όπου συχνάζει η Μυρτιά που κλαίει. Ελάτε, πάμε να ρίξουμε μια ματιά".

Κι άνοιξε την πόρτα, αγνοώντας τη μεγάλη ταμπέλα που έγραφε "οι τουαλέτες είναι χαλασμένες".

Ήταν οι πιο σκοτεινές και καταθλιπτικές τουαλέτες που είχε δει ποτέ του ο Χάρι. Κάτω από ένα μεγάλο, ραγισμένο και διάστικτο καθρέφτη ήταν τοποθετημένοι οι παλιοί πέτρινοι νιπτήρες. Το μουντό φως μερικών κεριών που κόντευαν να λιώσουν στα κηροπήγιά τους, καθρεφτιζόταν στο υγρό δάπεδο. Οι ξύλινες πόρτες των καμπινέδων ήταν γδαρμένες και ξεφλουδισμένες. Μια απ' όλες μάλιστα κρεμόταν ξεχαρβαλωμένη από τους μεντεσέδες.

09. Το μήνυμα στον τοίχο (2) 09. Die Nachricht an der Wand (2) 09. The message on the wall (2) 09. El mensaje en la pared (2)

"Τι το θέλεις;" ρώτησε ο Χάρι. "What do you want it for?" asked Harry.

"Για τον ίδιο λόγο που το θέλουν όλοι", είπε η Ερμιόνη δαγκώνοντας τα χείλη της. "For the same reason everyone wants it," Hermione said, biting her lip. "Και δε βρίσκω πουθενά αλλού αυτό το θέμα..." "And I can't find this issue anywhere else..."

"Ερμιόνη, άσε με να διαβάσω την εργασία σου", είπε απελπισμένος ο Ρον, κοιτάζοντας το ρολόι του. "Hermione, let me read your paper," Ron said desperately, looking at his watch.

"Όχι", είπε αυστηρά η Ερμιόνη. "Είχες δέκα μέρες να γράψεις την εργασία". "You had ten days to write the paper."

"Μου λείπουν μόλις τέσσερα εκατοστά. "I'm just four centimetres short. Έλα τώρα..."

Το κουδούνι χτύπησε. Ο Ρον και η Ερμιόνη κίνησαν καβγαδίζοντας για το μάθημα της ιστορίας της μαγείας. Ron and Hermione moved in arguing over the history of magic lesson.

Η ιστορία της μαγείας ήταν το πιο ανιαρό μάθημα του προγράμματος. The history of magic was the most boring lesson in the program. Ο κύριος Μπινς ήταν ο μοναδικός καθηγητής φάντασμα σε όλο το "Χόγκουαρτς". Mr. Beans was the only ghost teacher in all of Hogwarts. Το μόνο συναρπαστικό που συνέβαινε στη διάρκεια του μαθήματός του, ήταν η στιγμή της εισόδου του στην τάξη, καθότι έμπαινε από το μαυροπίνακα. The only exciting thing that happened during his lesson was the moment he entered the classroom, because he was entering through the blackboard. Ήταν υπεραιωνόβιος και ρυτιδιασμένος και πολλοί έλεγαν πως δεν είχε προσέξει πως ήταν νεκρός. He was super old and wrinkled and many said he hadn't noticed he was dead. Μια μέρα, πριν από πάρα πολλά χρόνια, σηκώθηκε να διδάξει και άφησε το σώμα του σε μια πολυθρόνα μπροστά στο τζάκι της αίθουσας του διδακτικού προσωπικού. One day, many, many years ago, he got up to teach and laid his body on an armchair in front of the fireplace in the faculty room. Το καθημερινό του πρόγραμμα δε μεταβλήθηκε στο ελάχιστο από τότε. His daily schedule has not changed in the slightest since then.

Και το σημερινό μάθημα ήταν ανιαρό όπως πάντα. And today's lesson was as dull as ever. Ο καθηγητής Μπινς άνοιξε τις σημειώσεις του και άρχισε να διαβάζει με τόνο ανέκφραστο και μονότονο, σαν το βόμβο ηλεκτρικής σκούπας, μέχρι που όλοι μέσα στην τάξη έπεσαν σε λήθαργο. Professor Beans opened his notes and began to read in an inarticulate and monotonous tone, like the buzz of a vacuum cleaner, until everyone in the classroom fell into a stupor. Ξυπνούσαν βεβαίως κάπου κάπου, ίσα ίσα για να σημειώσουν κάποιο όνομα ή μια ημερομηνία, κι ύστερα το ξανάριχναν στον ύπνο. They would wake up now and then, of course, just to jot down a name or a date, and then they would fall asleep again. Ο καθηγητής Μπινς μιλούσε περίπου μισή ώρα, όταν συνέβη κάτι που ποτέ ως τότε δεν είχε ξαναγίνει στη διάρκεια του μαθήματός του. Professor Beans had been talking for about half an hour when something happened that had never before happened during his class. Η Ερμιόνη σήκωσε το χέρι της. Hermione raised her hand.

Ο κύριος Μπινς, που έκανε μιαν ανιαρή έως θανάτου διάλεξη για τη διεθνή σύνοδο μάγων του 1289, αναπήδησε ξαφνιασμένος. Mr. Beans, who was giving a dull-to-death lecture on the international wizarding convention of 1289, jumped up in surprise.

"Τι θέλετε, δεσποινίς... Ε..."

"Γκρέιντζερ, κύριε καθηγητά. "Granger, Professor. Αναρωτιόμουν αν μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια για την κάμαρα με τα μυστικά", είπε με καθαρή φωνή η Ερμιόνη. I was wondering if you could tell us a few words about the chamber of secrets," Hermione said in a clear voice.

Ο Ντιν Τόμας, που χάζευε από το παράθυρο με ανοιχτό το στόμα, βρήκε από το λήθαργό του. Dean Thomas, staring out the window with his mouth open, came out of his stupor. Η Λάβεντερ Μπράουν σήκωσε απότομα το κεφάλι από τα μπράτσα της και ο αγκώνας του Νέβιλ γλίστρησε από το θρανίο. Lavender Brown abruptly lifted her head from her arms and Neville's elbow slid off the desk.

Ο καθηγητής Μπινς ανοιγόκλεισε τα μάτια. Professor Beans blinked. "Εγώ διδάσκω ιστορία της μαγείας", είπε με την ξερή, ασθματική φωνή του. "I teach history of magic," he said in his dry, asthmatic voice. "Ασχολούμαι με γεγονότα, δεσποινίς Γκρέιντζερ, όχι με μύθους και θρύλους". "I deal in facts, Miss Granger, not myths and legends." Ξερόβηξε βγάζοντας έναν ήχο σαν γρατσούνισμα κιμωλίας και συνέχισε: "Το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, η υποεπιτροπή των μάγων εκ Σαρδηνίας..." He coughed, making a sound like a chalk scratching sound, and continued: "In September of the same year, the subcommittee of the magicians from Sardinia..."

Σταμάτησε απότομα. He stopped abruptly. Η Ερμιόνη σήκωνε πάλι το χέρι.

"Ορίστε, δεσποινίς Γκραντ". "Here you are, Miss Grant."

"Ήθελα να σας ρωτήσω, κύριε. Οι θρύλοι δε βασίζονται πάντα σε πραγματικά γεγονότα;" Aren't legends always based on real events?"

Ο καθηγητής την κοιτούσε με τόση έκπληξη, που ο Χάρι βεβαιώθηκε πως ποτέ μέχρι τώρα δεν τον είχε διακόψει μαθητής, ζωντανός ή νεκρός. The professor was looking at her with such amazement that Harry made sure that he had never before been interrupted by a student, dead or alive.

"Εντάξει", είπε αργόσυρτα ο Μπινς, "κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό". "All right," said Beans slowly, "no one disputes that." Περιεργάστηκε την Ερμιόνη, σαν να παρατηρούσε για πρώτη φορά μαθητή. He looked at Hermione as if he were observing a student for the first time. "Ωστόσο ο θρύλος στον οποίο αναφέρεστε είναι παρατραβηγμένος... Γελοίος τολμώ να πω..." "However, the legend to which you refer is far-fetched... Ridiculous I dare say..."

Όμως τώρα όλη η τάξη κρεμόταν από τα χείλη του καθηγητή. But now the whole class was hanging on the professor's every word. Τους κοίταξε σαστισμένος. He looked at them in confusion. Όλα τα κεφάλια ήταν γυρισμένα προς το μέρος του. All heads were turned towards him. Ο Χάρι κατάλαβε πως ο καθηγητής Μπινς τα είχε χαμένα με την ασυνήθιστη αυτή εκδήλωση ενδιαφέροντος. Harry realized that Professor Beans had lost it with this unusual display of interest.

"Πολύ καλά", είπε αργόσυρτα. "Very well," he said slowly. "Για να δούμε λοιπόν... Η κάμαρα με τα μυστικά... "So let's see... The chamber of secrets...

"Ξέρετε όλοι, ασφαλώς, ότι το "Χόγκουαρτς" ιδρύθηκε πριν από χίλια χρόνια και παραπάνω -η ακριβής χρονολογία είναι άγνωστη-, από τους τέσσερις κορυφαίους μάγους της εποχής εκείνης. "You all know, of course, that Hogwarts was founded a thousand years ago and more - the exact date is unknown - by the four leading magicians of that time. Οι τέσσερις κοιτώνες του σχολείου πήραν το όνομά τους από εκείνους: από τον Γκόντρικ Γκρίφιντορ, τη Χέλγκα Χάφλπαφλ, τη Ροβένα Ράβενκλοου και τον Σαλαζάρ Σλίθεριν. The school's four dormitories were named after them: after Godric Gryffindor, Helga Hufflepuffle, Rowena Ravenclaw and Salazar Slytherin. Έχτισαν μαζί αυτό το κάστρο, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα των Μαγκλ, γιατί ζούσαν σε μια εποχή που οι απλοί άνθρωποι φοβόνταν τη μαγεία, με αποτέλεσμα οι μάγοι και οι μάγισσες να υφίστανται απηνείς διωγμούς". They built this castle together, away from the prying eyes of the Muggles, because they lived in a time when ordinary people were afraid of magic, so that wizards and witches were subjected to unrelenting persecution."

Σταμάτησε, έριξε ένα θολό βλέμμα στην αίθουσα και συνέχισε: He paused, gave a hazy look around the room and continued:

"Τα πρώτα χρόνια οι ιδρυτές συνεργάζονταν αρμονικά. "In the early years the founders worked together in harmony. Έβρισκαν νέους που είχαν εκδηλώσει μαγικές ικανότητες και τους έφερναν στο κάστρο να σπουδάσουν. They found young people who had shown magical abilities and brought them to the castle to study. Αλλά στην πορεία ανέκυψαν διαφωνίες μεταξύ τους. But along the way, disagreements arose between them. Δημιουργήθηκε ρήγμα ανάμεσα στον Σλίθεριν και τους υπόλοιπους. A rift was created between Slytherin and the others. Ο Σλίθεριν ήθελε να είναι πιο εκλεκτικοί στην επιλογή των σπουδαστών που γίνονταν δεκτοί στο "Χόγκουαρτς". Slytherin wanted to be more selective in choosing the students who were admitted to Hogwarts. Πίστευε ότι η γνώση της μαγείας πρέπει να περιοριστεί μόνο σε άτομα που κατάγονται από μάγους. He believed that the knowledge of magic should be limited to people descended from magicians. Δεν ήθελε να δέχονται μαθητές με γονείς Μαγκλ- δεν τους είχε εμπιστοσύνη. He didn't want to accept students with Muggle parents; he didn't trust them. Μετά από λίγο ο Σλίθεριν και ο Γκρίφιντορ συγκρούστηκαν μετωπικά γι' αυτό το θέμα και ο Σλίθεριν έφυγε από το σχολείο". After a while Slytherin and Gryffindor clashed head-on over this issue and Slytherin left the school."

Ο καθηγητής Μπινς σταμάτησε πάλι και σούφρωσε τα χείλη, θυμίζοντας γέρικη, ρυτιδιασμένη χελώνα. Professor Beans paused again and pursed his lips, resembling an old, wrinkled turtle.

"Όλα αυτά τα γνωρίζουμε από αξιόπιστες ιστορικές πηγές", είπε, "αλλά τα πραγματικά γεγονότα επισκιάστηκαν από το φανταστικό θρύλο της κάμαρας με τα μυστικά, που λέει ότι ο Σλίθεριν είχε χτίσει μια μυστική κάμαρα στο κάστρο εν αγνοία των άλλων ιδρυτών. "We know all this from reliable historical sources," he said, "but the actual facts have been overshadowed by the fictional legend of the chamber of secrets, which says that Slytherin built a secret chamber in the castle without the knowledge of the other founders. Ο Σλίθεριν, σύμφωνα με το θρύλο, σφράγισε την κάμαρα των μυστικών με τέτοιον τρόπο, ώστε κανείς να μην μπορεί να την ανοίξει, μέχρι να έρθει στη σχολή ο γνήσιος κληρονόμος του. Slytherin, according to legend, sealed the Chamber of Secrets in such a way that no one could open it until his true heir came to the school. Μόνον ο κληρονόμος μπορεί να την ανοίξει, να απελευθερώσει τη φρίκη που κρύβει μέσα της και να τη χρησιμοποιήσει για να καθαρίσει τη σχολή απ' όσους είναι ανάξιοι να σπουδάσουν μαγεία". Only the heir can open it, release the horrors within and use it to cleanse the school of those unworthy to study magic."

Όταν τελείωσε την αφήγησή του, έπεσε σιωπή, αλλά δεν ήταν η συνηθισμένη, υπναλέα σιωπή που επικρατούσε στο μάθημα του κυρίου Μπινς. When he finished his narrative, there was silence, but it was not the usual sleepy silence that prevailed in Mr. Beans' class. Υπήρχε ένταση στην ατμόσφαιρα, καθώς όλοι τον κοίταζαν ελπίζοντας να πει κι άλλα. There was tension in the atmosphere as everyone looked at him hoping he would say more. Ο καθηγητής φάνηκε να ενοχλείται. The professor seemed annoyed.

"Όλα αυτά, φυσικά, είναι σκέτες ανοησίες", είπε. "All this, of course, is nonsense," he said. "Το σχολείο ερευνήθηκε πολλές φορές, από τους πολυμαθέστερους μάγους και μάγισσες, αλλά δε βρέθηκε κανένα ίχνος τέτοιας κάμαρας. "The school was searched many times, by the most learned wizards and witches, but no trace of such a chamber was found. Δεν υπάρχει. There is no such thing. Είναι ένας μύθος για να τρομάζουν οι αφελείς". It's a myth to scare the naive."

Η Ερμιόνη σήκωσε ξανά το χέρι.

"Κύριε... Τι ακριβώς εννοείτε όταν λέτε "η φρίκη που κρύβεται μέσα στην κάμαρα";" "Sir... What exactly do you mean when you say "the horror hidden in the chamber"?

"Λέγεται πως πρόκειται για κάποιο τέρας που μόνον ο κληρονόμος του Σλίθεριν μπορεί να τιθασεύσει", είπε ο καθηγητής με την ξερή, σφυριχτή φωνή του. "It is said to be a monster that only the heir of Slytherin can tame," said the professor in his dry, hissing voice.

Οι μαθητές αντάλλαξαν φοβισμένα βλέμματα. The students exchanged fearful glances.

"Σας είπα, δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα", είπε ο κύριος Μπινς τακτοποιώντας τις σημειώσεις του. "I told you, there's no such thing," Mr. Beans said, putting his notes away. "Ούτε κάμαρα, ούτε τέρας". "Neither a chamber nor a monster."

"Μα, κύριε", είπε ο Σίμους Μίλιγκαν, "αν ο μόνος που μπορεί ν' ανοίξει την κάμαρα είναι ο γνήσιος κληρονόμος του Σλίθεριν, τότε είναι φυσικό κανένας άλλος να μην μπορεί να τη βρει. "But, sir," said Seamus Milligan, "if the only one who can open the chamber is the true heir of Slytherin, then it is natural that no one else can find it. Έτσι δεν είναι;" Isn't it?"

"Κουταμάρες", είπε εκνευρισμένος ο καθηγητής. "Nonsense," said the professor, irritated. "Αφού τόσους αιώνες, τόσοι διευθυντές και διευθύντριες του "Χόγκουαρτς" δε βρήκαν τίποτα..." "After so many centuries, so many directors and managers of Hogwarts have found nothing..."

"Μα, κύριε καθηγητά", πετάχτηκε η Παρβάτι Πάτιλ, "προφανώς πρέπει να χρησιμοποιήσεις μαύρη μαγεία για να την ανοίξεις..." "But, Professor," Parvati Patil blurted out, "you obviously have to use black magic to open it..."

"Το ότι ένας μάγος δε χρησιμοποιεί μαύρη μαγεία, δε σημαίνει και ότι δεν ξέρει να τη χρησιμοποιεί", είπε κοφτά ο Μπινς. "Just because a wizard doesn't use black magic doesn't mean he doesn't know how to use it," Beans said sharply. "Επαναλαμβάνω, εάν μάγοι σαν τον Ντάμπλντορ..." "I repeat, if magicians like Dumbledore..."

"Μπορεί όμως να χρειάζεται να έχεις στενή σχέση με το Σλίθεριν. "But you may need to have a close relationship with Slytherin. Γι' αυτό κι ο καθηγητής Ντάμπλντορ δεν μπορεί..." That's why Professor Dumbledore can't..."

"Αρκετά", είπε κοφτά ο καθηγητής Μπινς. "That's enough," said Professor Beans sharply. "Είναι μύθος! "It's a myth! Δεν υπάρχει τέτοια κάμαρα! Δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι ο Σλίθεριν κατασκεύασε έστω κι ένα μυστικό ντουλάπι για σκουπόξυλα! There is not the slightest indication that Slytherin built even one secret broom closet! Μετανιώνω που σας είπα αυτή την ηλίθια ιστορία! I regret telling you that stupid story! Και τώρα ας επιστρέψουμε, αν έχετε την καλοσύνη, στην αληθινή ιστορία, στα πραγματικά, πιστευτά, αποδεδειγμένα γεγονότα!" And now let us return, if you please, to the real story, to the real, believable, proven facts!"

Σε πέντε λεπτά η τάξη είχε βυθιστεί στο συνήθη λήθαργο. In five minutes the class was plunged into its usual lethargy.

"Εγώ το ήξερα ότι ο Σαλαζάρ Σλίθεριν ήταν ένας διεστραμμένος τρελόγερος", είπε ο Ρον στον Χάρι και στην Ερμιόνη στο τέλος του μαθήματος, καθώς βάδιζαν στους πλημμυρισμένους παιδιά διαδρόμους για να αφήσουν τις τσάντες τους πριν από το βραδινό. "I knew Salazar Slytherin was a perverted old man," Ron told Harry and Hermione at the end of class, as they walked through the child-flooded hallways to drop off their bags before dinner. "Αλλά δε φανταζόμουν ότι αυτός ξεκίνησε την ιστορία του ανόθευτου αίματος. "But I didn't think he started the story of unadulterated blood. Δε θα ήθελα να ήμουν στον οίκο του μακάρι και να με πλήρωναν. I wouldn't want to be in his house if they paid me. Αν το μαγικό καπέλο με έβαζε στο Σλίθεριν, ειλικρινά σας λέω, θα έφευγα με το πρώτο τρένο..." If the magic hat put me in Slytherin, I honestly tell you, I'd leave on the first train..."

Η Ερμιόνη συμφώνησε με ένα ζωηρό γνέψιμο. Hermione agreed with a brisk nod. Ο Χάρι δεν είπε τίποτα. Το στομάχι του είχε σφιχτεί πάλι. His stomach had tightened again.

Ο Χάρι δεν είχε αναφέρει ποτέ στον Ρον και στην Ερμιόνη ότι το μαγικό καπέλο είχε σκεφτεί προς στιγμήν να τον βάλει στο Σλίθεριν. Harry had never mentioned to Ron and Hermione that the magic hat had momentarily considered putting him in Slytherin.

Θυμόταν, σαν να 'ταν χτες, τη φωνούλα που ψιθύριζε στο αφτί του όταν φόρεσε το καπέλο, πριν από ένα χρόνο, "Θα μπορούσες να γίνεις καταπληκτικός... Το βλέπω μέσα στο κεφάλι σου και το Σλίθεριν θα σε βάλει στο σωστό δρόμο για να μεγαλουργήσεις..." Αλλά ο Χάρι, που είχε υπόψη του ότι το Σλίθεριν φημιζόταν για τους κακούς μάγους που έβγαζε, είχε σκεφτεί απελπισμένα "Όχι στο Σλίθεριν!" He remembered, as if it were yesterday, the little voice whispering in his ear when he put on the hat a year ago, "You could be amazing... I can see it in your head, and Slytherin will set you on the right path to greatness..." But Harry, mindful that Slytherin was famous for the evil wizards it produced, had thought desperately, "No to Slytherin!" και το καπέλο τελικά είπε: "Αφού δε θέλεις όμως... Καλύτερα να πας στο Γκρίφιντορ..." and the hat finally said: "But since you don't want to. You'd better go to Gryffindor..."

Καθώς προχωρούσαν ανάμεσα στο πλήθος, είδαν τον Κόλιν Κρίβι να έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση. As they moved through the crowd, they saw Colin Creevey coming from the opposite direction.

"Γεια σου, Χάρι!"

"Γεια, Κόλιν", είπε μηχανικά ο Χάρι. "Hi, Colin," Harry said mechanically.

"Χάρι, Χάρι, ένα παιδί στην τάξη μου λέει ότι είσαι..." "Harry, Harry, a kid in my class says you're..."

Αλλά ο μικρόσωμος Κόλιν δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο ανθρώπινο ρεύμα που τον έσπρωχνε προς την τραπεζαρία. But the small Colin could not resist the human current pushing him towards the dining room. Έτσι τον άκουσαν να φωνάζει "Θα σε δω μετά, Χάρι!" So they heard him shout "See you later, Harry!" καθώς το ρεύμα των παιδιών τον παρέσυρε. as the current of children swept him away.

"Τι να λέει άραγε το παιδί στην τάξη του;" αναρωτήθηκε η Ερμιόνη. "I wonder what the child is saying in his classroom?" Hermione wondered.

"Ότι είμαι ο κληρονόμος του Σλίθεριν, υποθέτω", είπε ο Χάρι και το στομάχι του σφίχτηκε ακόμα περισσότερο, όταν θυμήθηκε πώς το έβαλε στα πόδια ο Τζάστιν Φιντς-Φλέτσλι το μεσημέρι. "That I'm the heir to Slytherin, I suppose," Harry said, and his stomach tightened even more when he remembered how Justin Finch-Fletchley had run away at noon.

"Εδώ μέσα ο καθένας πιστεύει ότι του κατέβει", είπε αγανακτισμένος ο Ρον. "Everyone in here thinks what they want," Ron said indignantly.

Η μάζα των παιδιών αραίωσε κι έτσι ανέβηκαν στον επόμενο όροφο χωρίς δυσκολία. The mass of children thinned out and so they climbed to the next floor without difficulty.

"Εσύ πιστεύεις ότι υπάρχει η κάμαρα με τα μυστικά;" ρώτησε ο Ρον την Ερμιόνη. "Do you think the chamber of secrets exists?" asked Ron to Hermione.

"Δεν ξέρω", απάντησε συνοφρυωμένη εκείνη. "I don't know," she replied with a frown. "Ο Ντάμπλντορ δεν κατάφερε να γιατρέψει την κυρία Νόρις. "Dumbledore failed to cure Mrs. Norris. Αυτό με κάνει να πιστεύω πως, ότι κι αν ήταν αυτό που της επιτέθηκε, δεν ήταν... Πώς να το πω; ... Ανθρώπινο". That leads me to believe that whatever it was that attacked her, it wasn't... How can I put this? ... Human."

Καθώς μιλούσε, έστριψαν σε μια γωνία και βρέθηκαν στο διάδρομο όπου είχαν αντικρίσει την κυρία Νόρις κρεμασμένη ανάποδα. As he spoke, they turned a corner and found themselves in the hallway where they had seen Mrs. Norris hanging upside down.

Σταμάτησαν και κοίταξαν. They stopped and looked. Το σκηνικό ήταν όπως εκείνο το βράδυ, με τη μόνη διαφορά ότι η κοκαλωμένη γάτα δεν κρεμόταν πια από το δαυλό και ότι υπήρχε μια άδεια καρέκλα μπροστά στον τοίχο με το μήνυμα. The scene was the same as that night, except that the skinny cat was no longer hanging from the torch and there was an empty chair in front of the wall with the message.

"Εδώ φυλάει σκοπός ο Φιλτς", μουρμούρισε ο Ρον. "This is where Filch keeps watch," Ron muttered.

Κοιτάχτηκαν. Ο διάδρομος ήταν έρημος. The corridor was deserted. "Δε βλάπτει να ρίξουμε μια ματιά", είπε ο Χάρι. "No harm in taking a look," said Harry. Άφησε κάτω την τσάντα του, έπεσε στα τέσσερα κι άρχισε να ψάχνει στο πάτωμα για στοιχεία. He put down his bag, got down on all fours and started searching the floor for clues.

"Εδώ είναι καψαλισμένο!" "Here it's burnt!" είπε. "Κι εδώ... Κι εδώ..."

"Έλα να δεις κάτι!" "Come see something!" είπε η Ερμιόνη. "Παράξενο..."

Ο Χάρι σηκώθηκε και πήγε στο παράθυρο δίπλα στον τοίχο με το μήνυμα. Harry got up and went to the window next to the wall with the message. Η Ερμιόνη έδειχνε το πάνω πάνω τζάμι, όπου καμιά εικοσαριά αράχνες συνωστίζονταν προσπαθώντας να περάσουν από μια λεπτή ρωγμή στο γυαλί. Hermione pointed to the top glass above, where about twenty spiders were huddled together trying to get through a thin crack in the glass. Μια μακριά ασημένια κλωστή κρεμόταν σαν σκοινί, λες και όλες οι αράχνες είχαν σκαρφαλώσει από αυτή στη φούρια τους να βγουν έξω. A long silver thread was hanging like a rope, as if all the spiders had climbed out of it in their fury to get out.

"Έχεις δει άλλη φορά αράχνες να φέρονται έτσι;" ρώτησε απορημένη η Ερμιόνη. "Have you ever seen spiders behave like that before?" asked Hermione, puzzled.

"Όχι", είπε ο Χάρι. "Εσύ, Ρον; Ρον;" Κοίταξε πίσω από τον ώμο του. "How about you, Ron? Ron?" He looked over his shoulder. Ο Ρον στεκόταν αρκετά πιο πίσω, σαν να κρατιόταν με το ζόρι να μην το βάλει στα πόδια. Ron was standing well back, as if he was barely keeping from running away. "Τι έπαθες;" Τον ρώτησε ο Χάρι. "What's wrong with you?" Harry asked him.

"Ε... Να... Σιχαίνομαι τις αράχνες", είπε νευρικά ο Ρον. "Uh... Well... I hate spiders," Ron said nervously.

"Δεν το ήξερα", είπε η Ερμιόνη κοιτώντας τον έκπληκτη. "I didn't know," Hermione said, looking at him in surprise. "Σε έχω δει χιλιάδες φορές να τις χρησιμοποιείς σε φίλτρα..." "I've seen you use them a thousand times in potions..."

"Δε με πειράζει όταν είναι ψόφιες", είπε ο Ρον, ο οποίος κοιτούσε οπουδήποτε αλλού εκτός από το παράθυρο. "I don't mind when they're dead," said Ron, who was looking anywhere but the window. "Απλώς με ανατριχιάζει ο τρόπος που κινούνται..." Την Ερμιόνη την έπιασαν τα γέλια. "It just gives me the creeps the way they move..." Hermione laughed. "Δεν είναι αστείο", είπε νευριασμένος ο Ρον. "It's not funny," Ron said angrily. "Αν θες να ξέρεις, όταν ήμουν τριών ετών, ο Φρεντ μεταμόρφωσε το... το αρκουδάκι μου σε απαίσια, γιγάντια αράχνη επειδή του είχα σπάσει ένα παιχνίδι. "If you must know, when I was three years old, Fred turned my... my teddy bear into a hideous, giant spider because I had broken a toy for him. Ούτε κι εσένα θα σου άρεσαν οι αράχνες αν το αρκουδάκι που κρατούσες αποκτούσε ξαφνικά τόσα πόδια και..." You wouldn't like spiders either if the teddy bear you were holding suddenly got so many legs and..."

Σταμάτησε να μιλάει. He stopped talking. Έτρεμε ολόκληρος. He was shaking all over. Η Ερμιόνη κρατιόταν να μη γελάσει. Hermione held back from laughing. Ο Χάρι έκρινε πως έπρεπε να αλλάξουν θέμα. Harry felt they should change the subject. Έτσι είπε:

"Θυμόσαστε ότι το πάτωμα ήταν γεμάτο νερά; Πού βρέθηκαν; Μετά κάποιος τα σφουγγάρισε". "Do you remember that the floor was full of water? Where were they found? Then someone mopped it up."

"Κάπου εδώ ήταν τα νερά", είπε ο Ρον, ο οποίος, ανακτώντας την ψυχραιμία του, προσπέρασε την καρέκλα του Φιλτς κι έδειξε το σημείο. "The water was here somewhere," said Ron, who, regaining his composure, walked past Filch's chair and pointed to the spot. "Μπροστά σ' αυτή την πόρτα". "In front of this door."

Έπιασε το μπρούντζινο πόμολο της πόρτας. He gripped the bronze door knob. Αμέσως τράβηξε το χέρι του απότομα. Immediately he pulled his hand away sharply.

"Τι έπαθες;" είπε ο Χάρι. "What's the matter with you?" said Harry.

"Δε γίνεται να μπω", είπε αγριωπά ο Ρον, "είναι οι τουαλέτες των κοριτσιών". "I can't go in," Ron said gruffly, "it's the girls' bathroom."

"Μα δεν είναι κανείς μέσα, Ρον", είπε η Ερμιόνη πλησιάζοντάς τον. "But there's no one inside, Ron," Hermione said, approaching him. "Είναι οι τουαλέτες όπου συχνάζει η Μυρτιά που κλαίει. "It's the toilets where Myrtle hangs out and cries. Ελάτε, πάμε να ρίξουμε μια ματιά". Come on, let's go have a look."

Κι άνοιξε την πόρτα, αγνοώντας τη μεγάλη ταμπέλα που έγραφε "οι τουαλέτες είναι χαλασμένες". And he opened the door, ignoring the big sign that said "toilets are broken".

Ήταν οι πιο σκοτεινές και καταθλιπτικές τουαλέτες που είχε δει ποτέ του ο Χάρι. They were the darkest and most depressing toilets Harry had ever seen. Κάτω από ένα μεγάλο, ραγισμένο και διάστικτο καθρέφτη ήταν τοποθετημένοι οι παλιοί πέτρινοι νιπτήρες. Under a large, cracked and spotted mirror were the old stone washbasins. Το μουντό φως μερικών κεριών που κόντευαν να λιώσουν στα κηροπήγιά τους, καθρεφτιζόταν στο υγρό δάπεδο. The dim light of a few candles that were about to melt on their candlesticks was reflected in the wet floor. Οι ξύλινες πόρτες των καμπινέδων ήταν γδαρμένες και ξεφλουδισμένες. The wooden doors of the boiler rooms were scratched and peeled. Μια απ' όλες μάλιστα κρεμόταν ξεχαρβαλωμένη από τους μεντεσέδες. One of them was even hanging off the hinges.