×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

2 - Ο Χάρι Πότερ και η Κάμαρα με τα Μυστικά (AudioBo...), 09. Το μήνυμα στον τοίχο (1)

09. Το μήνυμα στον τοίχο (1)

"Τι συμβαίνει εδώ; Τι συμβαίνει εδώ;" ο Φιλτς, τον οποίον προφανώς είχε τραβήξει ως εκεί η δυνατή φωνή του Μαλφόι, άνοιξε δρόμο ανάμεσα στο πλήθος. Και τότε είδε την κυρία Νόρις κι οπισθοχώρησε, πιάνοντας το πρόσωπό του με φρίκη.

"Η γάτα μου! Η γάτα μου! Τι κάνατε στην κυρία Νόρις;" στρίγκλισε. Και τα αεικίνητα μάτια του καρφώθηκαν στον Χάρι. "Εσύ!" ούρλιαξε. "Εσύ! Εσύ δολοφόνησες τη γάτα μου! Εσύ τη σκότωσες! Θα σε σκοτώσω! Θα σε..."

"Άργκους!" Εμφανίστηκε ο Ντάμπλντορ, συνοδευόμενος από μερικούς ακόμα καθηγητές. Προσπέρασε αποφασιστικά τον Χάρι, τον Ρον και την Ερμιόνη και ξεκρέμασε την κυρία Νόρις από το δαυλό. "Έλα μαζί μου, Άργκους", είπε στον Φιλτς. "Κι εσείς, κύριε Πότερ, κύριε Ουέσλι, δεσποινίς Γκρέιντζερ".

Ο Λόκχαρτ έκανε ζωηρά ένα βήμα μπροστά. "Το γραφείο μου είναι το πλησιέστερο, κύριε διευθυντά... Στο πάνω πάτωμα... Παρακαλώ, ελεύθερα..."

"Ευχαριστώ, Γκιλντρόι", είπε ο Ντάμπλντορ. Οι μαθητές παραμέρισαν για να περάσουν. Ο Λόκχαρτ ακολούθησε βιαστικά τον Ντάμπλντορ, με ύφος ξαναμμένο και σπουδαίο. Το ίδιο και οι καθηγητές ΜακΓκόναγκαλ και Σνέιπ.

Καθώς έμπαιναν στο σκοτεινό γραφείο του Λόκχαρτ, ακούστηκε ένα θρόισμα στους τοίχους. Ο Χάρι είδε αρκετούς Λόκχαρτ στα φωτογραφικά πορτρέτα που υπήρχαν στους τοίχους, με τυλιγμένα τα μαλλιά τους σε φιλέδες, να σπεύδουν να εξαφανιστούν. Ο κανονικός Λόκχαρτ άναψε τα κεριά στο γραφείο του και παραμέρισε. Ο Ντάμπλντορ ακούμπησε την κυρία Νόρις στην καλογυαλισμένη επιφάνεια και άρχισε να την εξετάζει. Ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη αντάλλαξαν φοβισμένα βλέμματα και κάθισαν σε τρεις πολυθρόνες κάπως μακριά από το γραφείο, περιμένοντας να δούνε τι θα γίνει.

Ο Ντάμπλντορ είχε σχεδόν κολλήσει την άκρη της μακριάς, στραβής μύτης του στη γούνα της κυρίας Νόρις. Την περιεργαζόταν μέσα από τα γυαλιά του, ψηλαφώντας την απαλά με τα μακριά του δάχτυλα. Η κυρία ΜακΓκόναγκαλ είχε σκύψει το ίδιο κοντά με τον Ντάμπλντορ, με μισόκλειστα όμως μάτια. Ο Σνέιπ στεκόταν πίσω της, μισοκρυμμένος στη σκιά, με μια πολύ παράξενη έκφραση στο πρόσωπό του. Θα έλεγε κανείς ότι κρατιόταν με κόπο να μη χαμογελάσει. Ο Λόκχαρτ βημάτιζε ασταμάτητα γύρω τους κάνοντας διάφορες εικασίες.

"Σίγουρα τη σκότωσαν με ξόρκι... Προφανώς το μαρτύριο της ριζικής μεταμόρφωσης. Έχω δει πολλές φορές να το κάνουν... Κρίμα που δεν ήμουν εκεί... Ξέρω το αντιξόρκι που θα την έσωζε..."

Οι κοφτοί, σπαρακτικοί λυγμοί του Φιλτς σιγοντάριζαν τα σχόλια του Λόκχαρτ. Είχε σωριαστεί σε μια καρέκλα δίπλα στο γραφείο κι είχε κρύψει το πρόσωπο στις χούφτες, γιατί δεν άντεχε να βλέπει την κυρία Νόρις. Όσο κι αν ο Χάρι αντιπαθούσε τον Φιλτς, τον λυπήθηκε, άθελά του, μολονότι ειδικά αυτή τη στιγμή θα 'πρεπε να νιώθει το τελείως αντίθετο. Γιατί αν ο Ντάμπλντορ πίστευε τον Φιλτς, ο Χάρι είχε σίγουρη την αποβολή.

Ο Ντάμπλντορ μουρμούριζε τώρα παράξενα λόγια μεσ' από τα δόντια του και χτυπούσε την κυρία Νόρις με το ραβδί του, αλλά χωρίς αποτέλεσμα: η γάτα εξακολουθούσε να μοιάζει σαν να είχε βαλσαμωθεί πρόσφατα.

"Θυμάμαι που συνέβη κάτι παρόμοιο στο Ουαγκαντόγκου", είπε ο Λόκχαρτ. "Επρόκειτο για μια σειρά επιθέσεων, τις οποίες καταγράφω στην αυτοβιογραφία μου. Κατάφερα να φτιάξω για τους κατοίκους κάτι φυλαχτά που έλυσαν αμέσως το πρόβλημα..."

Οι φωτογραφίες του στους τοίχους έγνεφαν επιδοκιμαστικά καθώς μιλούσε. Μια από αυτές είχε ξεχάσει να βγάλει το φιλέ.

Τέλος ο Ντάμπλντορ ίσιωσε το κορμί. "Δεν είναι νεκρή, Άργκους", είπε σιγανά.

Ο Λόκχαρτ, που απαριθμούσε τους φόνους που είχε αποτρέψει, σταμάτησε απότομα.

"Δεν είναι νεκρή;" φώναξε ο Φιλτς κοιτώντας την κυρία Νόρις μεσ' από τα δάχτυλά του. "Και τότε γιατί είναι... Είναι κοκαλωμένη και παγωμένη;"

"Είναι μαρμαρωμένη", είπε ο Ντάμπλντορ.

"Α, καλά το κατάλαβα!" πετάχτηκε ο Λόκχαρτ.

"Το πώς, δεν το γνωρίζω..." συνέχισε ο Ντάμπλντορ με τη διακοπή του Λόκχαρτ.

"Ρώτησε αυτόν!" τσίριξε ο Φιλτς γυρνώντας το πρησμένο και μουσκεμένο από δάκρυα πρόσωπό του προς τον Χάρι.

"Δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο ένας δευτεροετής", είπε σταθερά ο Ντάμπλντορ. "Χρειάζονται γνώσεις μαύρης μαγείας, και μάλιστα πολύ υψηλού επιπέδου..."

"Αυτός το έκανε, αυτός!" κραύγασε ο Φιλτς και το σακουλιασμένο πρόσωπό του κοκκίνισε. "Είδες τι έγραψε στον τοίχο! Βρήκε... Βρήκε στο γραφείο μου... Ξέρει ότι είμαι... Είμαι..." (το πρόσωπό του συσπάστηκε) "ξέρει ότι είμαι Σκουίμπ!" ολοκλήρωσε.

"Εγώ ποτέ δεν άγγιξα την κυρία Νόρις!" φώναξε ο Χάρι, νιώθοντας αμήχανα με όλα τα βλέμματα καρφωμένα πάνω του, ακόμα κι αυτά των φωτογραφιών του Λόκχαρτ. "Εγώ δεν ξέρω καν τι σημαίνει Σκουίμπ".

"Κουταμάρες!" σάρκασε ο Φιλτς. "Είδε το γράμμα από το Κουίκσπελ!"

"Μπορώ να έχω το λόγο, κύριε διευθυντά;" είπε ο Σνέιπ από τις σκιές.

Το κακό προαίσθημα του Χάρι φούντωσε. Ήξερε πως ότι κι αν έλεγε ο Σνέιπ, δε θα ήταν για το καλό του.

"Ο Πότερ και οι φίλοι του μπορεί να βρέθηκαν απλώς σε λάθος μέρος, λάθος στιγμή", είπε με ένα μοχθηρό μειδίαμα στα χείλη, "αλλά οφείλετε να παραδεχτείτε πως εδώ έχουμε μια σειρά ύποπτων συμπτώσεων. Τι δουλειά είχαν στο διάδρομο του δεύτερου ορόφου; Γιατί δεν ήταν στη γιορτή του Χάλοουιν;"

Ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη άρχισαν να μιλούν όλοι μαζί για το πάρτι θανάτου: "... Μας είδαν εκατοντάδες φαντάσματα, θα σας βεβαιώσουν πως ήμαστε εκεί..."

"Και μετά γιατί δεν ήρθατε στη γιορτή;" είπε ο Σνέιπ, που τα μαύρα μάτια του έλαμπαν στο φως των κεριών. "Γιατί ανεβήκατε στο διάδρομο του δεύτερου ορόφου;"

Ο Ρον και η Ερμιόνη κοίταξαν τον Χάρι.

"Επειδή... Επειδή..." δίσταζε ο Χάρι, που η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή. (Κάτι του έλεγε πως δύσκολα θα τον πίστευαν αν αποκάλυπτε πως τον οδήγησε μια φωνή, που την άκουγε μόνο εκείνος). "Επειδή ήμαστε κουρασμένοι και θέλαμε να πέσουμε για ύπνο", είπε τελικά.

"Νηστικοί;" είπε ο Σνέιπ με ένα θριαμβευτικό χαμόγελο στο οστεώδες πρόσωπό του. "Δε νομίζω ότι στα πάρτι φαντασμάτων προσφέρεται φαγητό κατάλληλο για ζωντανούς".

"Δεν πεινούσαμε", πετάχτηκε ο Ρον κι εκείνη τη στιγμή το στομάχι του γουργούρισε δυνατά.

Το μοχθηρό χαμόγελο του Σνέιπ έγινε ακόμα πιο πλατύ. "Νομίζω, κύριε διευθυντά, ότι ο Πότερ δεν είναι απολύτως ειλικρινής", είπε. "Προτείνω να του αφαιρέσουμε ορισμένα προνόμια, μέχρι να αισθανθεί έτοιμος να μας πει όλη την αλήθεια. Εγώ προσωπικά φρονώ ότι πρέπει να απομακρυνθεί από την ομάδα Κουίντιτς μέχρι να φανεί ειλικρινής".

"Εγώ πάλι, Σέβερους", είπε κοφτά η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ, "δε βλέπω κανένα λόγο να απαγορεύσουμε στο παιδί το Κουίντιτς. Η γάτα αυτή δε χτυπήθηκε στο κεφάλι με σκουπόξυλο. Δεν υπάρχει καμιά απόδειξη πως ο Πότερ έκανε κάτι κακό".

Ο Ντάμπλντορ κοίταξε ερευνητικά τον Χάρι. Το γκριζογάλανο βλέμμα του έκανε τον Χάρι να νιώσει σαν να τον διαπερνούσαν ακτίνες Χ.

"Αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου, Σέβερους", δήλωσε σταθερά.

Ο Σνέιπ οργίστηκε. Το ίδιο και ο Φιλτς.

"Η γάτα μου μαρμάρωσε!" κραύγασε γουρλώνοντας τα μάτια. "Απαιτώ να τιμωρηθεί ο ένοχος!"

"Θα τη γιατρέψουμε, Άργκους", είπε υπομονετικά ο Ντάμπλντορ. "Η καθηγήτρια Σπράουτ κατάφερε να προμηθευτεί πρόσφατα μερικούς μανδραγόρες. Μόλις φτάσουν σε πλήρη ανάπτυξη, θα παρασκευάσω ένα φίλτρο που θα ξαναζωντανέψει την κυρία Νόρις".

"Θα το φτιάξω εγώ", πετάχτηκε ο Λόκχαρτ. "Το έχω κάνει χιλιάδες φορές. Χτυπάς καλά ένα δυναμωτικό εκχύλισμα μανδραγόρα..."

"Συγγνώμη", είπε παγερά ο Σνέιπ, "αλλά νομίζω πως οι ειδήμων περί φίλτρων σ' αυτό το σχολείο είμαι εγώ".

Ακολούθησε μια αμήχανη σιωπή.

"Μπορείτε να πηγαίνετε", είπε τέλος ο Ντάμπλντορ στον Χάρι, στον Ρον και στην Ερμιόνη.

Έφυγαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, χωρίς να τρέξουν. Όταν έφτασαν έναν όροφο πάνω από το γραφείο του Λόκχαρτ, μπήκαν σε μιαν άδεια τάξη και έκλεισαν αθόρυβα την πόρτα. Ο Χάρι κοίταξε τα σκοτεινιασμένα πρόσωπα των φίλων του.

"Μήπως έπρεπε να τους πω για τη φωνή που άκουσα;"

"Όχι", είπε χωρίς δισταγμό ο Ρον. "Το να ακούς φωνές που δεν ακούει κανένας άλλος, δεν είναι καλό σημάδι, ακόμα και στον κόσμο των μάγων".

Κάτι στη φωνή του Ρον έκανε τον Χάρι να τον ρωτήσει: "Με πιστεύεις, έτσι δεν είναι;"

"Ασφαλώς", είπε βιαστικά ο Ρον, "αλλά... Αλλά πρέπει να παραδεχτείς πως είναι παράξενο..."

"Το ξέρω πως είναι παράξενο", είπε ο Χάρι. "Το όλο θέμα είναι παράξενο. Τι ήταν αυτό το σύνθημα στον τοίχο; "Η κάμαρα με τα μυστικά ανοίχτηκε"... Τι ήθελε να πει;"

"Λοιπόν, κάτι μου θυμίζει", είπε αργόσυρτα ο Ρον. "Μου φαίνεται ότι κάποιος μου είπε κάποτε μια ιστορία με μια μυστική κάμαρα στο "Χόγκουαρτς"... Μάλλον ο Μπίλι..."

"Και τι στο καλό σημαίνει Σκουίμπ;" είπε ο Χάρι.

Προς μεγάλη του έκπληξη, ο Ρον έπνιξε ένα ειρωνικό γέλιο.

"Εδώ που τα λέμε, δεν είναι αστείο... Αλλά στην περίπτωση του Φιλτς..." Είπε. "Σκουίμπ λέγεται αυτός που γεννήθηκε από μάγους γονείς, αλλά ο ίδιος δεν έχει μαγικές ικανότητες. Είναι το αντίθετο των μάγων που γεννιούνται από γονείς Μαγκλ. Βεβαίως οι Σκουίμπ είναι κάτι πάρα πολύ σπάνιο. Αν ο Φιλτς προσπαθεί να μάθει μάγια με τη μέθοδο Κουίκσπελ, τότε είναι πράγματι Σκουίμπ. Έτσι εξηγούνται όλα. Το γιατί, ας πούμε, μισεί τόσο πολύ τους μαθητές". Ο Ρον χαμογέλασε με ικανοποίηση. "Και το γιατί είναι πικρόχολος".

Κάπου ήχησε ένα εκκρεμές.

"Μεσάνυχτα", είπε ο Χάρι. "Πάμε για ύπνο πριν εμφανιστεί ο Σνέιπ και μας φορτώσει και καμιάν άλλη κατηγορία".

Για μερικές μέρες όλο το σχολείο δε μιλούσε για τίποτα άλλο εκτός από το περιστατικό με την κυρία Νόρις. Ο Φιλτς δεν τους άφηνε να το ξεχάσουν, γιατί τριγύριζε συνεχώς στο σημείο που είχε γίνει η επίθεση, λες και περίμενε να επιστρέψει ο άγνωστος που μαρμάρωσε τη γάτα του. Ο Χάρι τον είδε να τρίβει το μήνυμα στον τοίχο με το απορρυπαντικό της κυρίας Σκόουερ για κάθε μαγικό λεκέ, χωρίς αποτέλεσμα όμως. Οι λέξεις εξακολουθούσαν να γυαλίζουν πάνω στην πέτρα. Ο Φιλτς, όταν δε φρουρούσε τον τόπο του εγκλήματος, τριγύριζε βλοσυρός και με κοκκινισμένα μάτια στους διαδρόμους καταδιώκοντας τους ανύποπτους μαθητές και προσπαθώντας να τους επιβάλει τιμωρίες για παραπτώματα του τύπου "ανασαίνουν θορυβωδώς", ή "δείχνουν ευτυχισμένοι".

Η Τζίνι Ουέσλι ταράχτηκε πολύ από το πάθημα της κυρίας Νόρις. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ρον, λάτρευε τις γάτες.

"Δεν την ήξερες καλά την κυρία Νόρις", της είπε θαρρετά ο Ρον. "Είμαστε πολύ καλύτερα χωρίς εκείνη, πίστεψέ με". Τα χείλη της Τζίνι τρεμούλιασαν.

"Δε συμβαίνουν συχνά στο "Χόγκουαρτς" τέτοια πράγματα", την καθησύχασε ο Ρον. "Να δεις που γρήγορα θα πιάσουν τον τρελό που το έκανε και θα τον διώξουν αμέσως. Εύχομαι μόνο να προλάβει να μαρμαρώσει και τον Φιλτς πριν αποβληθεί. Έλα, πλάκα κάνω", πρόσθεσε βιαστικά, βλέποντας την Τζίνι να χάνει το χρώμα της.

Το γεγονός είχε επηρεάσει και την Ερμιόνη. Βεβαίως η Ερμιόνη συνήθιζε στο παρελθόν να περνάει πολλή ώρα διαβάζοντας, αλλά τώρα είχε παραγίνει. Δεν έκανε τίποτ' άλλο απ' το να διαβάζει. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να μην απαντάει στον Χάρι και στον Ρον όταν τη ρωτούσαν τι ετοίμαζε. Δεν το έμαθαν παρά την επόμενη Τετάρτη.

Ο Σνέιπ κράτησε τον Χάρι μετά το μάθημα των φίλτρων, για να καθαρίσει τα θρανία από τα σκουλήκια. Μετά από ένα βιαστικό γεύμα, ο Χάρι ανέβηκε στη βιβλιοθήκη για να βρει τον Ρον. Εκεί είδε τον Τζάστιν Φιντς-Φλέτσλι, το αγόρι από το Χάφλπαφλ που είχε γνωρίσει στο μάθημα της βοτανολογίας, να έρχεται προς το μέρος του. Ο Χάρι άνοιξε το στόμα για να τον χαιρετήσει, αλλά μόλις ο Τζάστιν τον είδε, έκανε μεταβολή και το έβαλε στα πόδια.

Ο Χάρι βρήκε τον Ρον στο βάθος της βιβλιοθήκης, να μετρά το μήκος της εργασίας του στο μάθημα της ιστορίας της μαγείας. Ο καθηγητής Μπινς τους είχε βάλει να γράψουν μια εργασία μήκους ενός μέτρου για τη "μεσαιωνική σύναξη των Ευρωπαίων μάγων".

"Δεν το πιστεύω, λείπουν ακόμα είκοσι πόντοι..." είπε θυμωμένος ο Ρον αφήνοντας την περγαμηνή, η οποία τυλίχτηκε πάλι ρολό. "Και να φανταστείς ότι η Ερμιόνη έχει γράψει ένα μέτρο και σαράντα εκατοστά και κάνει κάτι γράμματα σαν ψείρες".

"Πού είναι;" ρώτησε ο Χάρι παίρνοντας τη μεζούρα και ξετυλίγοντας τη δική του περγαμηνή.

"Κάπου εδώ", είπε ο Ρον δείχνοντας τα ράφια. "Ψάχνει για κάποιο βιβλίο. Μου φαίνεται πως έχει βάλει στόχο να διαβάσει όλη τη βιβλιοθήκη ως τα Χριστούγεννα".

Ο Χάρι είπε στον Ρον ότι ο Τζάστιν Φιντς-Φλέτσλι το έβαλε στα πόδια μόλις τον είδε.

"Και τι σε μέλλει; Εμένα μου φαίνεται πως χαζοφέρνει", είπε ο Ρον συνεχίζοντας το γράψιμο με όσο μεγαλύτερα γράμματα μπορούσε. "Αφού περνάει τον Λόκχαρτ για τόσο σπουδαίο..."

Η Ερμιόνη ξεπρόβαλε πίσω από τα ράφια. Φαινόταν εκνευρισμένη κι έτοιμη, επιτέλους, να τους μιλήσει.

"Έχουν πάρει όλα τα αντίτυπα του Το "Χόγκουαρτς" και η ιστορία του", είπε καθώς καθόταν δίπλα στον Χάρι και τον Ρον. "Κι αν γραφτώ στη λίστα αναμονής, θα περιμένω δεκαπέντε μέρες. Κακώς άφησα σπίτι το βιβλίο μου, αλλά δε χωρούσε στο μπαούλο - γέμισε με τα βιβλία του Λόκχαρτ".

09. Το μήνυμα στον τοίχο (1) 09. Die Nachricht an der Wand (1) 09. The message on the wall (1)

"Τι συμβαίνει εδώ; Τι συμβαίνει εδώ;" ο Φιλτς, τον οποίον προφανώς είχε τραβήξει ως εκεί η δυνατή φωνή του Μαλφόι, άνοιξε δρόμο ανάμεσα στο πλήθος. "What's going on here? What's going on here?" Filch, who had evidently been drawn there by Malfoy's loud voice, made his way through the crowd. Και τότε είδε την κυρία Νόρις κι οπισθοχώρησε, πιάνοντας το πρόσωπό του με φρίκη. And then he saw Mrs. Norris and drew back, grasping his face in horror.

"Η γάτα μου! Η γάτα μου! Τι κάνατε στην κυρία Νόρις;" στρίγκλισε. What did you do to Mrs. Norris?" she squeaked. Και τα αεικίνητα μάτια του καρφώθηκαν στον Χάρι. And his eager eyes fixed on Harry. "Εσύ!" ούρλιαξε. "Εσύ! Εσύ δολοφόνησες τη γάτα μου! Εσύ τη σκότωσες! You killed her! Θα σε σκοτώσω! Θα σε..."

"Άργκους!" Εμφανίστηκε ο Ντάμπλντορ, συνοδευόμενος από μερικούς ακόμα καθηγητές. Dumbledore appeared, accompanied by a few more professors. Προσπέρασε αποφασιστικά τον Χάρι, τον Ρον και την Ερμιόνη και ξεκρέμασε την κυρία Νόρις από το δαυλό. He resolutely overtook Harry, Ron and Hermione and unhooked Mrs. Norris from the torch. "Έλα μαζί μου, Άργκους", είπε στον Φιλτς. "Come with me, Argus," he said to Filch. "Κι εσείς, κύριε Πότερ, κύριε Ουέσλι, δεσποινίς Γκρέιντζερ".

Ο Λόκχαρτ έκανε ζωηρά ένα βήμα μπροστά. Lockhart briskly took a step forward. "Το γραφείο μου είναι το πλησιέστερο, κύριε διευθυντά... Στο πάνω πάτωμα... Παρακαλώ, ελεύθερα..." "My office is the closest, Mr. Director. Upstairs... Please, feel free..."

"Ευχαριστώ, Γκιλντρόι", είπε ο Ντάμπλντορ. Οι μαθητές παραμέρισαν για να περάσουν. The students stepped aside to pass. Ο Λόκχαρτ ακολούθησε βιαστικά τον Ντάμπλντορ, με ύφος ξαναμμένο και σπουδαίο. Lockhart hurriedly followed Dumbledore, looking reawakened and grand. Το ίδιο και οι καθηγητές ΜακΓκόναγκαλ και Σνέιπ.

Καθώς έμπαιναν στο σκοτεινό γραφείο του Λόκχαρτ, ακούστηκε ένα θρόισμα στους τοίχους. As they entered Lockhart's darkened office, there was a rustling in the walls. Ο Χάρι είδε αρκετούς Λόκχαρτ στα φωτογραφικά πορτρέτα που υπήρχαν στους τοίχους, με τυλιγμένα τα μαλλιά τους σε φιλέδες, να σπεύδουν να εξαφανιστούν. Harry saw several Lockhart's in the photographic portraits on the walls, with their hair wrapped in locks, rushing to disappear. Ο κανονικός Λόκχαρτ άναψε τα κεριά στο γραφείο του και παραμέρισε. The regular Lockhart lit the candles in his office and stepped aside. Ο Ντάμπλντορ ακούμπησε την κυρία Νόρις στην καλογυαλισμένη επιφάνεια και άρχισε να την εξετάζει. Dumbledore laid Mrs. Norris on the well-polished surface and began to examine her. Ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη αντάλλαξαν φοβισμένα βλέμματα και κάθισαν σε τρεις πολυθρόνες κάπως μακριά από το γραφείο, περιμένοντας να δούνε τι θα γίνει. Harry, Ron and Hermione exchanged fearful glances and sat in three chairs somewhat away from the desk, waiting to see what would happen.

Ο Ντάμπλντορ είχε σχεδόν κολλήσει την άκρη της μακριάς, στραβής μύτης του στη γούνα της κυρίας Νόρις. Dumbledore had almost stuck the tip of his long, crooked nose into Mrs. Norris's fur. Την περιεργαζόταν μέσα από τα γυαλιά του, ψηλαφώντας την απαλά με τα μακριά του δάχτυλα. He peered at her through his glasses, feeling her gently with his long fingers. Η κυρία ΜακΓκόναγκαλ είχε σκύψει το ίδιο κοντά με τον Ντάμπλντορ, με μισόκλειστα όμως μάτια. Mrs. McGonagall had crouched as close as Dumbledore, but with half-closed eyes. Ο Σνέιπ στεκόταν πίσω της, μισοκρυμμένος στη σκιά, με μια πολύ παράξενη έκφραση στο πρόσωπό του. Snape stood behind her, half-hidden in the shadows, a very strange expression on his face. Θα έλεγε κανείς ότι κρατιόταν με κόπο να μη χαμογελάσει. You could tell he was struggling to keep from smiling. Ο Λόκχαρτ βημάτιζε ασταμάτητα γύρω τους κάνοντας διάφορες εικασίες. Lockhart paced around them non-stop, making various guesses.

"Σίγουρα τη σκότωσαν με ξόρκι... Προφανώς το μαρτύριο της ριζικής μεταμόρφωσης. "They definitely killed her with a spell. Obviously the torture of radical transformation. Έχω δει πολλές φορές να το κάνουν... Κρίμα που δεν ήμουν εκεί... Ξέρω το αντιξόρκι που θα την έσωζε..." I've seen them do it many times... Too bad I wasn't there... I know the antidote that would have saved her..."

Οι κοφτοί, σπαρακτικοί λυγμοί του Φιλτς σιγοντάριζαν τα σχόλια του Λόκχαρτ. Filch's sharp, heartbreaking sobs silenced Lockhart's comments. Είχε σωριαστεί σε μια καρέκλα δίπλα στο γραφείο κι είχε κρύψει το πρόσωπο στις χούφτες, γιατί δεν άντεχε να βλέπει την κυρία Νόρις. He had slumped in a chair by the desk and had hidden his face in his hands because he couldn't bear to look at Mrs. Norris. Όσο κι αν ο Χάρι αντιπαθούσε τον Φιλτς, τον λυπήθηκε, άθελά του, μολονότι ειδικά αυτή τη στιγμή θα 'πρεπε να νιώθει το τελείως αντίθετο. As much as Harry disliked Filch, he felt sorry for him, unwittingly, even though, especially at this moment, he should have felt the exact opposite. Γιατί αν ο Ντάμπλντορ πίστευε τον Φιλτς, ο Χάρι είχε σίγουρη την αποβολή. Because if Dumbledore believed Filch, Harry was a sure thing to be expelled.

Ο Ντάμπλντορ μουρμούριζε τώρα παράξενα λόγια μεσ' από τα δόντια του και χτυπούσε την κυρία Νόρις με το ραβδί του, αλλά χωρίς αποτέλεσμα: η γάτα εξακολουθούσε να μοιάζει σαν να είχε βαλσαμωθεί πρόσφατα. Dumbledore was now muttering strange words through his teeth and tapping Mrs. Norris with his wand, but to no avail: the cat still looked as if she had been recently stuffed.

"Θυμάμαι που συνέβη κάτι παρόμοιο στο Ουαγκαντόγκου", είπε ο Λόκχαρτ. "I remember something similar happening in Wagandogou," Lockhart said. "Επρόκειτο για μια σειρά επιθέσεων, τις οποίες καταγράφω στην αυτοβιογραφία μου. "It was a series of attacks, which I record in my autobiography. Κατάφερα να φτιάξω για τους κατοίκους κάτι φυλαχτά που έλυσαν αμέσως το πρόβλημα..." I managed to make some amulets for the residents that immediately solved the problem..."

Οι φωτογραφίες του στους τοίχους έγνεφαν επιδοκιμαστικά καθώς μιλούσε. His photos on the walls nodded approvingly as he spoke. Μια από αυτές είχε ξεχάσει να βγάλει το φιλέ. One of them had forgotten to remove the net.

Τέλος ο Ντάμπλντορ ίσιωσε το κορμί. "Δεν είναι νεκρή, Άργκους", είπε σιγανά.

Ο Λόκχαρτ, που απαριθμούσε τους φόνους που είχε αποτρέψει, σταμάτησε απότομα. Lockhart, who was listing the murders he had prevented, stopped abruptly.

"Δεν είναι νεκρή;" φώναξε ο Φιλτς κοιτώντας την κυρία Νόρις μεσ' από τα δάχτυλά του. "Isn't she dead?" cried Filch, looking at Mrs. Norris through his fingers. "Και τότε γιατί είναι... Είναι κοκαλωμένη και παγωμένη;" "And then why is it... Is she skinny and cold?"

"Είναι μαρμαρωμένη", είπε ο Ντάμπλντορ.

"Α, καλά το κατάλαβα!" "Oh, I got it!" πετάχτηκε ο Λόκχαρτ.

"Το πώς, δεν το γνωρίζω..." συνέχισε ο Ντάμπλντορ με τη διακοπή του Λόκχαρτ. "How, I don't know..." Dumbledore continued at Lockhart's interruption.

"Ρώτησε αυτόν!" "Ask him!" τσίριξε ο Φιλτς γυρνώντας το πρησμένο και μουσκεμένο από δάκρυα πρόσωπό του προς τον Χάρι. Filch squeaked, turning his swollen and tear-soaked face to Harry.

"Δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο ένας δευτεροετής", είπε σταθερά ο Ντάμπλντορ. "It's not something a sophomore can do," Dumbledore said firmly. "Χρειάζονται γνώσεις μαύρης μαγείας, και μάλιστα πολύ υψηλού επιπέδου..." "It takes knowledge of black magic, and of a very high level..."

"Αυτός το έκανε, αυτός!" "He did it, he did it!" κραύγασε ο Φιλτς και το σακουλιασμένο πρόσωπό του κοκκίνισε. Filch shrieked, his baggy face flushing red. "Είδες τι έγραψε στον τοίχο! "You saw what he wrote on the wall! Βρήκε... Βρήκε στο γραφείο μου... Ξέρει ότι είμαι... Είμαι..." (το πρόσωπό του συσπάστηκε) "ξέρει ότι είμαι Σκουίμπ!" He found... He found in my office... He knows I'm... I'm..." (his face twitched) "He knows I'm a Squib!" ολοκλήρωσε. he concluded.

"Εγώ ποτέ δεν άγγιξα την κυρία Νόρις!" "I never touched Mrs. Norris!" φώναξε ο Χάρι, νιώθοντας αμήχανα με όλα τα βλέμματα καρφωμένα πάνω του, ακόμα κι αυτά των φωτογραφιών του Λόκχαρτ. Harry cried, feeling embarrassed with all eyes on him, even those of Lockhart's photographs. "Εγώ δεν ξέρω καν τι σημαίνει Σκουίμπ". "I don't even know what Squib means."

"Κουταμάρες!" "Nonsense!" σάρκασε ο Φιλτς. "Είδε το γράμμα από το Κουίκσπελ!" "He saw the letter from Quickspell!"

"Μπορώ να έχω το λόγο, κύριε διευθυντά;" είπε ο Σνέιπ από τις σκιές. "May I have the floor, Headmaster?" said Snape from the shadows.

Το κακό προαίσθημα του Χάρι φούντωσε. Harry's bad feeling flared up. Ήξερε πως ότι κι αν έλεγε ο Σνέιπ, δε θα ήταν για το καλό του. He knew that whatever Snape said, it wouldn't be for his own good.

"Ο Πότερ και οι φίλοι του μπορεί να βρέθηκαν απλώς σε λάθος μέρος, λάθος στιγμή", είπε με ένα μοχθηρό μειδίαμα στα χείλη, "αλλά οφείλετε να παραδεχτείτε πως εδώ έχουμε μια σειρά ύποπτων συμπτώσεων. "Potter and his friends may just be in the wrong place at the wrong time," he said with a wicked grin on his lips, "but you have to admit that we have a series of suspicious coincidences here. Τι δουλειά είχαν στο διάδρομο του δεύτερου ορόφου; Γιατί δεν ήταν στη γιορτή του Χάλοουιν;" What were they doing in the second floor hallway? Why weren't they at Halloween?"

Ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη άρχισαν να μιλούν όλοι μαζί για το πάρτι θανάτου: "... Μας είδαν εκατοντάδες φαντάσματα, θα σας βεβαιώσουν πως ήμαστε εκεί..." Harry, Ron and Hermione all started talking about the death party together: "... We were seen by hundreds of ghosts, they'll tell you we were there..."

"Και μετά γιατί δεν ήρθατε στη γιορτή;" είπε ο Σνέιπ, που τα μαύρα μάτια του έλαμπαν στο φως των κεριών. "And then why didn't you come to the feast?" said Snape, his black eyes glowing in the candlelight. "Γιατί ανεβήκατε στο διάδρομο του δεύτερου ορόφου;" "Why did you go up to the second floor corridor?"

Ο Ρον και η Ερμιόνη κοίταξαν τον Χάρι. Ron and Hermione looked at Harry.

"Επειδή... Επειδή..." δίσταζε ο Χάρι, που η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή. "Because... Because..." Harry hesitated, his heart beating like a madman. (Κάτι του έλεγε πως δύσκολα θα τον πίστευαν αν αποκάλυπτε πως τον οδήγησε μια φωνή, που την άκουγε μόνο εκείνος). (Something told him that they would hardly believe him if he revealed that he was guided by a voice that only he could hear). "Επειδή ήμαστε κουρασμένοι και θέλαμε να πέσουμε για ύπνο", είπε τελικά. "Because we were tired and wanted to go to bed," he finally said.

"Νηστικοί;" είπε ο Σνέιπ με ένα θριαμβευτικό χαμόγελο στο οστεώδες πρόσωπό του. "Nesting?" said Snape with a triumphant smile on his bony face. "Δε νομίζω ότι στα πάρτι φαντασμάτων προσφέρεται φαγητό κατάλληλο για ζωντανούς".

"Δεν πεινούσαμε", πετάχτηκε ο Ρον κι εκείνη τη στιγμή το στομάχι του γουργούρισε δυνατά. "We weren't hungry," Ron blurted, and at that moment his stomach growled loudly.

Το μοχθηρό χαμόγελο του Σνέιπ έγινε ακόμα πιο πλατύ. Snape's wicked grin grew even wider. "Νομίζω, κύριε διευθυντά, ότι ο Πότερ δεν είναι απολύτως ειλικρινής", είπε. "I think, Mr. Director, that Potter is not being entirely honest," he said. "Προτείνω να του αφαιρέσουμε ορισμένα προνόμια, μέχρι να αισθανθεί έτοιμος να μας πει όλη την αλήθεια. "I suggest that we take away some of his privileges until he feels ready to tell us the whole truth. Εγώ προσωπικά φρονώ ότι πρέπει να απομακρυνθεί από την ομάδα Κουίντιτς μέχρι να φανεί ειλικρινής". I personally think that Quidic should be removed from the team until he is honest".

"Εγώ πάλι, Σέβερους", είπε κοφτά η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ, "δε βλέπω κανένα λόγο να απαγορεύσουμε στο παιδί το Κουίντιτς. "Again, Severus," said Professor McGonagall sharply, "I see no reason to ban the child from Quidditch. Η γάτα αυτή δε χτυπήθηκε στο κεφάλι με σκουπόξυλο. This cat was not hit in the head with a broomstick. Δεν υπάρχει καμιά απόδειξη πως ο Πότερ έκανε κάτι κακό". There is no evidence that Potter did anything wrong."

Ο Ντάμπλντορ κοίταξε ερευνητικά τον Χάρι. Dumbledore looked inquiringly at Harry. Το γκριζογάλανο βλέμμα του έκανε τον Χάρι να νιώσει σαν να τον διαπερνούσαν ακτίνες Χ. His grey-blue gaze made Harry feel like he was being penetrated by X-rays.

"Αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου, Σέβερους", δήλωσε σταθερά. "Innocent until proven guilty, Severus," he said firmly.

Ο Σνέιπ οργίστηκε. Snape was furious. Το ίδιο και ο Φιλτς.

"Η γάτα μου μαρμάρωσε!" "My cat is marbled!" κραύγασε γουρλώνοντας τα μάτια. he cried, rolling his eyes. "Απαιτώ να τιμωρηθεί ο ένοχος!" "I demand that the guilty party be punished!"

"Θα τη γιατρέψουμε, Άργκους", είπε υπομονετικά ο Ντάμπλντορ. "Η καθηγήτρια Σπράουτ κατάφερε να προμηθευτεί πρόσφατα μερικούς μανδραγόρες. "Professor Sprout has recently managed to procure some mandrakes. Μόλις φτάσουν σε πλήρη ανάπτυξη, θα παρασκευάσω ένα φίλτρο που θα ξαναζωντανέψει την κυρία Νόρις". Once they are fully grown, I will prepare a potion that will bring Mrs. Norris back to life."

"Θα το φτιάξω εγώ", πετάχτηκε ο Λόκχαρτ. "I'll fix it," Lockhart jumped up. "Το έχω κάνει χιλιάδες φορές. "I've done it thousands of times. Χτυπάς καλά ένα δυναμωτικό εκχύλισμα μανδραγόρα..." You whip up a powerful mandrake extract..."

"Συγγνώμη", είπε παγερά ο Σνέιπ, "αλλά νομίζω πως οι ειδήμων περί φίλτρων σ' αυτό το σχολείο είμαι εγώ". "I'm sorry," said Snape icily, "but I think the potion experts in this school are me."

Ακολούθησε μια αμήχανη σιωπή. An awkward silence followed.

"Μπορείτε να πηγαίνετε", είπε τέλος ο Ντάμπλντορ στον Χάρι, στον Ρον και στην Ερμιόνη. "You may go," Dumbledore finally said to Harry, Ron and Hermione.

Έφυγαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, χωρίς να τρέξουν. They left as fast as they could, without running. Όταν έφτασαν έναν όροφο πάνω από το γραφείο του Λόκχαρτ, μπήκαν σε μιαν άδεια τάξη και έκλεισαν αθόρυβα την πόρτα. When they reached one floor above Lockhart's office, they entered an empty classroom and quietly closed the door. Ο Χάρι κοίταξε τα σκοτεινιασμένα πρόσωπα των φίλων του. Harry looked at the darkened faces of his friends.

"Μήπως έπρεπε να τους πω για τη φωνή που άκουσα;" "Should I have told them about the voice I heard?"

"Όχι", είπε χωρίς δισταγμό ο Ρον. "No," Ron said without hesitation. "Το να ακούς φωνές που δεν ακούει κανένας άλλος, δεν είναι καλό σημάδι, ακόμα και στον κόσμο των μάγων". "Hearing voices that no one else hears is not a good sign, even in the wizarding world."

Κάτι στη φωνή του Ρον έκανε τον Χάρι να τον ρωτήσει: "Με πιστεύεις, έτσι δεν είναι;" Something in Ron's voice made Harry ask him: "You believe me, don't you?"

"Ασφαλώς", είπε βιαστικά ο Ρον, "αλλά... Αλλά πρέπει να παραδεχτείς πως είναι παράξενο..." "Of course," Ron said hastily, "but... But you must admit it's strange..."

"Το ξέρω πως είναι παράξενο", είπε ο Χάρι. "I know it's weird," Harry said. "Το όλο θέμα είναι παράξενο. "The whole thing is strange. Τι ήταν αυτό το σύνθημα στον τοίχο; "Η κάμαρα με τα μυστικά ανοίχτηκε"... Τι ήθελε να πει;" What was that slogan on the wall? "The Chamber of Secrets has been opened." What did it mean?"

"Λοιπόν, κάτι μου θυμίζει", είπε αργόσυρτα ο Ρον. "Well, it reminds me of something," Ron said slowly. "Μου φαίνεται ότι κάποιος μου είπε κάποτε μια ιστορία με μια μυστική κάμαρα στο "Χόγκουαρτς"... Μάλλον ο Μπίλι..." "It seems to me that someone once told me a story about a secret chamber at Hogwarts... I guess it was Billy..."

"Και τι στο καλό σημαίνει Σκουίμπ;" είπε ο Χάρι. "And what on earth does Squib mean?" said Harry.

Προς μεγάλη του έκπληξη, ο Ρον έπνιξε ένα ειρωνικό γέλιο. To his surprise, Ron stifled an ironic laugh.

"Εδώ που τα λέμε, δεν είναι αστείο... Αλλά στην περίπτωση του Φιλτς..." Είπε. "As a matter of fact, it's not funny. But in the case of Filch..." He said. "Σκουίμπ λέγεται αυτός που γεννήθηκε από μάγους γονείς, αλλά ο ίδιος δεν έχει μαγικές ικανότητες. Είναι το αντίθετο των μάγων που γεννιούνται από γονείς Μαγκλ. They are the opposite of wizards born to Muggle parents. Βεβαίως οι Σκουίμπ είναι κάτι πάρα πολύ σπάνιο. Of course, the Squibs are something very, very rare. Αν ο Φιλτς προσπαθεί να μάθει μάγια με τη μέθοδο Κουίκσπελ, τότε είναι πράγματι Σκουίμπ. If Filch is trying to learn magic by the Quickspell method, then he is indeed a Squib. Έτσι εξηγούνται όλα. That explains it all. Το γιατί, ας πούμε, μισεί τόσο πολύ τους μαθητές". Why, say, he hates the students so much." Ο Ρον χαμογέλασε με ικανοποίηση. Ron smiled with satisfaction. "Και το γιατί είναι πικρόχολος". "And why he's bitter."

Κάπου ήχησε ένα εκκρεμές. Somewhere a pendulum sounded.

"Μεσάνυχτα", είπε ο Χάρι. "Πάμε για ύπνο πριν εμφανιστεί ο Σνέιπ και μας φορτώσει και καμιάν άλλη κατηγορία". "Let's go to bed before Snape shows up and charges us with something else."

Για μερικές μέρες όλο το σχολείο δε μιλούσε για τίποτα άλλο εκτός από το περιστατικό με την κυρία Νόρις. For a few days the whole school talked about nothing but the incident with Mrs. Norris. Ο Φιλτς δεν τους άφηνε να το ξεχάσουν, γιατί τριγύριζε συνεχώς στο σημείο που είχε γίνει η επίθεση, λες και περίμενε να επιστρέψει ο άγνωστος που μαρμάρωσε τη γάτα του. Filch would not let them forget it, for he kept hanging around the spot where the attack had taken place, as if waiting for the stranger who had marbled his cat to return. Ο Χάρι τον είδε να τρίβει το μήνυμα στον τοίχο με το απορρυπαντικό της κυρίας Σκόουερ για κάθε μαγικό λεκέ, χωρίς αποτέλεσμα όμως. Harry saw him scrub the message on the wall with Mrs. Scower's detergent for every magic stain, but to no avail. Οι λέξεις εξακολουθούσαν να γυαλίζουν πάνω στην πέτρα. The words still glistened on the stone. Ο Φιλτς, όταν δε φρουρούσε τον τόπο του εγκλήματος, τριγύριζε βλοσυρός και με κοκκινισμένα μάτια στους διαδρόμους καταδιώκοντας τους ανύποπτους μαθητές και προσπαθώντας να τους επιβάλει τιμωρίες για παραπτώματα του τύπου "ανασαίνουν θορυβωδώς", ή "δείχνουν ευτυχισμένοι". Filch, when he wasn't guarding the crime scene, roamed the corridors grimly and red-eyed, stalking unsuspecting students and trying to punish them for offences such as "breathing noisily" or "looking happy".

Η Τζίνι Ουέσλι ταράχτηκε πολύ από το πάθημα της κυρίας Νόρις. Ginny Weasley was very upset by Mrs. Norris's affliction. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ρον, λάτρευε τις γάτες. According to Ron, he loved cats.

"Δεν την ήξερες καλά την κυρία Νόρις", της είπε θαρρετά ο Ρον. "You didn't know Mrs. Norris very well," Ron told her boldly. "Είμαστε πολύ καλύτερα χωρίς εκείνη, πίστεψέ με". "We're much better off without her, believe me." Τα χείλη της Τζίνι τρεμούλιασαν. Ginny's lips quivered.

"Δε συμβαίνουν συχνά στο "Χόγκουαρτς" τέτοια πράγματα", την καθησύχασε ο Ρον. "It's not often that things like this happen at Hogwarts," Ron reassured her. "Να δεις που γρήγορα θα πιάσουν τον τρελό που το έκανε και θα τον διώξουν αμέσως. Εύχομαι μόνο να προλάβει να μαρμαρώσει και τον Φιλτς πριν αποβληθεί. I just hope he has time to tag Filch before he gets suspended. Έλα, πλάκα κάνω", πρόσθεσε βιαστικά, βλέποντας την Τζίνι να χάνει το χρώμα της. Come on, I'm kidding," he added hastily, watching Ginny lose her color.

Το γεγονός είχε επηρεάσει και την Ερμιόνη. The event had also affected Hermione. Βεβαίως η Ερμιόνη συνήθιζε στο παρελθόν να περνάει πολλή ώρα διαβάζοντας, αλλά τώρα είχε παραγίνει. Of course Hermione used to spend a lot of time reading in the past, but now she had had enough. Δεν έκανε τίποτ' άλλο απ' το να διαβάζει. He did nothing but read. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να μην απαντάει στον Χάρι και στον Ρον όταν τη ρωτούσαν τι ετοίμαζε. She even went as far as not answering Harry and Ron when they asked her what she was up to. Δεν το έμαθαν παρά την επόμενη Τετάρτη. They didn't find out until the following Wednesday.

Ο Σνέιπ κράτησε τον Χάρι μετά το μάθημα των φίλτρων, για να καθαρίσει τα θρανία από τα σκουλήκια. Snape kept Harry after potions class to clean the desks of worms. Μετά από ένα βιαστικό γεύμα, ο Χάρι ανέβηκε στη βιβλιοθήκη για να βρει τον Ρον. After a hurried lunch, Harry went up to the library to find Ron. Εκεί είδε τον Τζάστιν Φιντς-Φλέτσλι, το αγόρι από το Χάφλπαφλ που είχε γνωρίσει στο μάθημα της βοτανολογίας, να έρχεται προς το μέρος του. There he saw Justin Finch-Fletchley, the Hufflepuff boy he had met in botany class, coming towards him. Ο Χάρι άνοιξε το στόμα για να τον χαιρετήσει, αλλά μόλις ο Τζάστιν τον είδε, έκανε μεταβολή και το έβαλε στα πόδια. Harry opened his mouth to greet him, but when Justin saw him, he turned and ran away.

Ο Χάρι βρήκε τον Ρον στο βάθος της βιβλιοθήκης, να μετρά το μήκος της εργασίας του στο μάθημα της ιστορίας της μαγείας. Harry found Ron in the back of the library, measuring the length of his history of magic class assignment. Ο καθηγητής Μπινς τους είχε βάλει να γράψουν μια εργασία μήκους ενός μέτρου για τη "μεσαιωνική σύναξη των Ευρωπαίων μάγων". Professor Beans had them write a one-metre-long essay on the "medieval assembly of European wizards".

"Δεν το πιστεύω, λείπουν ακόμα είκοσι πόντοι..." είπε θυμωμένος ο Ρον αφήνοντας την περγαμηνή, η οποία τυλίχτηκε πάλι ρολό. "I don't believe it, we're still twenty points short..." said Ron angrily, dropping the parchment, which was rolled up again. "Και να φανταστείς ότι η Ερμιόνη έχει γράψει ένα μέτρο και σαράντα εκατοστά και κάνει κάτι γράμματα σαν ψείρες". "And to think that Hermione has written a meter and forty centimeters and makes some letters like lice."

"Πού είναι;" ρώτησε ο Χάρι παίρνοντας τη μεζούρα και ξετυλίγοντας τη δική του περγαμηνή. "Where is it?" asked Harry, taking the tape measure and unwrapping his own parchment.

"Κάπου εδώ", είπε ο Ρον δείχνοντας τα ράφια. "Somewhere here," Ron said, pointing to the shelves. "Ψάχνει για κάποιο βιβλίο. "He's looking for a book. Μου φαίνεται πως έχει βάλει στόχο να διαβάσει όλη τη βιβλιοθήκη ως τα Χριστούγεννα". It seems to me that he has set a goal to read the entire library by Christmas."

Ο Χάρι είπε στον Ρον ότι ο Τζάστιν Φιντς-Φλέτσλι το έβαλε στα πόδια μόλις τον είδε. Harry told Ron that Justin Finch-Fletchley ran away when he saw him.

"Και τι σε μέλλει; Εμένα μου φαίνεται πως χαζοφέρνει", είπε ο Ρον συνεχίζοντας το γράψιμο με όσο μεγαλύτερα γράμματα μπορούσε. "And what's in store for you? Looks like a fool to me," Ron said, continuing to write in as big letters as he could. "Αφού περνάει τον Λόκχαρτ για τόσο σπουδαίο..." "If he thinks Lockhart is so great..."

Η Ερμιόνη ξεπρόβαλε πίσω από τα ράφια. Φαινόταν εκνευρισμένη κι έτοιμη, επιτέλους, να τους μιλήσει. She seemed irritated and ready, at last, to talk to them.

"Έχουν πάρει όλα τα αντίτυπα του Το "Χόγκουαρτς" και η ιστορία του", είπε καθώς καθόταν δίπλα στον Χάρι και τον Ρον. "They've gotten all the copies of The Hogwarts and its history," he said as he sat down next to Harry and Ron. "Κι αν γραφτώ στη λίστα αναμονής, θα περιμένω δεκαπέντε μέρες. "And if I sign up for the waiting list, I'll wait fifteen days. Κακώς άφησα σπίτι το βιβλίο μου, αλλά δε χωρούσε στο μπαούλο - γέμισε με τα βιβλία του Λόκχαρτ". I was wrong to leave my book at home, but it didn't fit in the trunk - it was filled with Lockhart's books."