×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

2 - Ο Χάρι Πότερ και η Κάμαρα με τα Μυστικά (AudioBo...), 06. Γκιλντρόι Λόκχαρτ (2)

06. Γκιλντρόι Λόκχαρτ (2)

"Τζάστιν Φιντς-Φλέτσλι", είπε κεφάτα, σφίγγοντας το χέρι του Χάρι. "Φυσικά, ξέρω ποιος είσαι! Ο διάσημος Χάρι Πότερ... Κι εσύ η Ερμιόνη Γκρέιντζερ, πρώτη σε όλα..." (η Ερμιόνη του χάρισε ένα χαμόγελο καθώς του έσφιγγε το χέρι). "Κι εσύ ο Ρον Ουέσλι. Δικό σου δεν ήταν το ιπτάμενο αυτοκίνητο;"

Ο Ρον δε χαμογέλασε. Προφανώς σκεφτόταν ακόμα τον εξάψαλμο.

"Αυτός ο Λόκχαρτ είναι άλλο πράμα, δε συμφωνείτε;" είπε χαρούμενα ο Τζάστιν καθώς άρχισαν να γεμίσουν τις γλάστρες τους με λίπασμα από δρακοκοπριά. "Φοβερά γενναίος. Έχετε διαβάσει τα βιβλία του; Εγώ θα πέθαινα από το φόβο μου αν με στρίμωχνε ένας Λυκάνθρωπος σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, αλλά εκείνος διατήρησε την ψυχραιμία του και... Φανταστικό! Ξέρετε, επρόκειτο να σπουδάσω στο Ίτον. Δεν ξέρετε πόσο χάρηκα που ήρθα τελικά εδώ. Φυσικά η μητέρα απογοητεύτηκε, αλλά από τότε που της έδωσα και διάβασε τα βιβλία του Λόκχαρτ, νομίζω πως κατάλαβε πόσο χρήσιμο είναι να υπάρχει ένας σπουδαγμένος μάγος στην οικογένεια..."

Στη συνέχεια δεν είχαν ευκαιρία να κουβεντιάσουν. Φόρεσαν τις ωτοασπίδες και συγκεντρώθηκαν στους μανδραγόρες. Στους μανδραγόρες δεν άρεσε να τους ξεριζώνουν, αλλά ούτε και να τους ξαναφυτεύουν. Στρίγκλιζαν, κλότσαγαν, κούναγαν τις μικρές γροθιές τους κι έτριζαν τα δόντια τους. Ο Χάρι πάλευε δέκα ολόκληρα λεπτά να χώσει στη γλάστρα έναν που ήταν πολύ χοντρός.

Στο τέλος του μαθήματος ο Χάρι, όπως και όλοι οι άλλοι, ήταν ιδρωμένος, πιασμένος και γεμάτος χώματα. Επέστρεφαν στο κάστρο για ένα γρήγορο ντους. Μετά οι μαθητές του Γκρίφιντορ έτρεξαν να προλάβουν το μάθημα των μεταμορφώσεων.

Το μάθημα της καθηγήτριας ΜακΓκόναγκαλ απαιτούσε πάντα σκληρή δουλειά, αλλά σήμερα ήταν φοβερά δύσκολο. Ότι είχε μάθει ο Χάρι την περασμένη χρονιά, σβήστηκε θαρρείς από το μυαλό του το καλοκαίρι. Υποτίθεται πως έπρεπε να μεταμορφώσει ένα σκαθάρι σε κουμπί, αλλά το μόνο που κατάφερε, ήταν να του κάνει γυμναστική έτσι καθώς έτρεχε πάνω στο θρανίο για να αποφύγει το μαγικό ραβδί του.

Ο Ρον είχε ακόμα χειρότερα προβλήματα. Είχε κολλήσει το ραβδί του με δανεικό σελοτέιπ, αλλά, απ' ότι έδειχναν τα πράγματα, η ζημιά δεν έπαιρνε επιδιόρθωση. Έτριζε και πέταγε σπίθες τις πιο ακατάλληλες στιγμές, με αποτέλεσμα, κάθε φορά που επιχειρούσε να μεταμορφώσει το σκαθάρι του, να το τυλίγει με πυκνό γκρίζο καπνό που βρομοκοπούσε κλούβιο αβγό. Τελικά ο Ρον, που έφτασε στο σημείο να μη βλέπει πια μπροστά του, έλιωσε κατά λάθος το σκαθάρι του με τον αγκώνα του και αναγκάστηκε να ζητήσει άλλο. Η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ δεν ευχαριστήθηκε καθόλου.

Ο Χάρι άκουσε με ανακούφιση το κουδούνι του μεσημεριανού διαλείμματος. Το μυαλό του ήταν σαν στυμμένο σφουγγάρι. Βγήκαν όλοι από την τάξη, εκτός από εκείνον και τον Ρον, ο οποίος χτυπούσε εξοργισμένος το γραφείο με το ραβδί του.

"Ηλίθιο... Άχρηστο πράγμα..."

"Γράψε σπίτι να σου στείλουν άλλο", πρότεινε ο Χάρι καθώς παραμέριζε για να αποφύγει έναν ακόμη καταιγισμό χτυπημάτων που θύμιζαν πυροτεχνήματα.

"Πώς, βέβαια, για να μου στείλουν κι άλλον εξάψαλμο", είπε ο Ρον βάζοντας στην τσάντα του το ραβδί, το οποίο έβγαζε καπνούς. " "Εσύ φταις που έσπασες το ραβδί σου..." θα μου απαντήσουν".

Κατέβηκαν για το μεσημεριανό. Η διάθεση του Ρον χάλασε ακόμη περισσότερο όταν η Ερμιόνη τους έδειξε μια χούφτα τέλεια κουμπιά σακακιού που είχε φτιάξει στο μάθημα, μεταμορφώνοντας άψογα μια σειρά σκαθάρια.

"Τι έχουμε το απόγευμα", έσπευσε αμέσως να αλλάξει θέμα ο Χάρι.

"Άμυνα εναντίον των σκοτεινών τεχνών", είπε αμέσως η Ερμιόνη.

"Γιατί έχεις βάλει δίπλα σε όλα τα μαθήματα του Λόκχαρτ καρδούλες;" θέλησε να μάθει ο Ρον.

Η Ερμιόνη έγινε κατακόκκινη κι άρπαξε από τα χέρια του το ωρολόγιο πρόγραμμά της.

Όταν τέλειωσαν το μεσημεριανό τους, βγήκαν στο προαύλιο. Ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος. Η Ερμιόνη κάθισε σε ένα πέτρινο πεζούλι κι έχωσε πάλι τη μύτη της στις περιηγήσεις με τους Βρικόλακες. Ο Χάρι και ο Ρον έπιασαν κουβέντα για το Κουίντιτς, μέχρι που ο Χάρι ένιωσε ένα επίμονο βλέμμα καρφωμένο πάνω του. Γύρισε και είδε το κοντό μελαχρινό αγόρι που είχε δει χθες το βράδυ να βάζει το καπέλο για την επιλογή, να τον κοιτάζει μαγνητισμένο. Κρατούσε σφιχτά κάτι που έμοιαζε με κοινή φωτογραφική μηχανή των Μαγκλ. Μόλις ο Χάρι τον κοίταξε, κοκκίνισε.

"Μου επιτρέπεις, Χάρι; Είμαι... Λέγομαι Κόλιν Κρίβι", είπε κοντανασαίνοντας κι έκανε ένα διστακτικό βήμα μπροστά. "Είμαι κι εγώ στο Γκρίφιντορ. Σε πειράζει να... Μπορώ να σου βγάλω μια φωτογραφία;" πρόσθεσε παρακλητικά σηκώνοντας τη μηχανή.

"Φωτογραφία;" επανέλαβε σαν χαζός ο Χάρι.

"Για να μπορώ να αποδείξω ότι σε γνώρισα", εξήγησε ζωηρά ο Κόλιν Κρίβι, πλησιάζοντας ακόμα πιο κοντά. "Τα ξέρω όλα για σένα. Όλοι για σένα μιλάνε. Για το πώς γλίτωσες όταν ο Ξέρεις ποιος προσπάθησε να σε σκοτώσει, για το ότι εξαφανίστηκε και τα σχετικά και για το ότι έχεις ακόμα στο μέτωπό σου το σημάδι σε σχήμα αστραπής" (το βλέμμα του περιεργαζόταν τις ρίζες των μαλλιών του Χάρι). "Κι ένα παιδί στον κοιτώνα μου είπε πως, αν εμφανίσω το φιλμ με τις κατάλληλες ουσίες, οι φωτογραφίες θα κινούνται". Του ξέφυγε ένας βαθύς στεναγμός γεμάτος έξαψη και πρόσθεσε: "Είναι καταπληκτικά εδώ, δε συμφωνείς; Δεν ήξερα πως τα αλλόκοτα πράγματα που έκανα κατά καιρούς ήταν μαγικά, μέχρι που έλαβα το γράμμα από το "Χόγκουαρτς". Ο μπαμπάς μου είναι γαλατάς. Ούτε κι αυτός το πίστευε. Για αυτό βγάζω συνεχώς φωτογραφίες, για να του τις στείλω. Θα ήθελα πολύ και μια δική σου". Κοίταξε παρακλητικά τον Χάρι. "Κι αν ο φίλος σου έχει την καλοσύνη να την τραβήξει, μου επιτρέπεις να σταθώ δίπλα σου; Και μετά, θα μου την υπογράψεις;"

"Υπογράφεις και φωτογραφίες; Μοιράζεις και αυτόγραφα τώρα, Πότερ;"

Η δυνατή, σαρκαστική φωνή του Ντράκο Μαλφόι αντήχησε σε όλο το προαύλιο. Στάθηκε ακριβώς πίσω από τον Κόλιν, πλαισιωμένος, όπως πάντα όταν βρισκόταν στο "Χόγκουαρτς", από τους μεγαλόσωμους κολλητούς του, τον Κράμπε και τον Γκόιλ.

"Μπείτε όλοι στη σειρά!" φώναξε ο Μαλφόι στο πλήθος των μαθητών. "Ο Χάρι Πότερ μοιράζει αυτόγραφα!"

"Όχι βεβαίως!" είπε οργισμένος ο Χάρι, σφίγγοντας τις γροθιές του. "Σκάσε, Μαλφόι".

"Τα λες από τη ζήλια σου", πετάχτηκε ο Κόλιν, που όλο το σώμα του μόλις και είχε τη διάμετρο του λαιμού του Κράμπε.

"Ζηλεύω;" είπε ο Μαλφόι, που δεν υπήρχε πια λόγος να φωνάζει, γιατί το μισό τουλάχιστον προαύλιο είχε στραμμένη την προσοχή του πάνω τους. "Να ζηλέψω τι; Το απαίσιο σημάδι στο κεφάλι του; Ευχαριστώ, δε θα πάρω. Εγώ προσωπικά δε νομίζω πως όταν το κεφάλι σου σκίζεται στα δύο, γίνεσαι κάτι το ξεχωριστό".

Ο Κράμπε και ο Γκόιλ χασκογελούσαν ηλίθια.

"Σα γυμνοσάλιαγκες, Μαλφόι", είπε θυμωμένος ο Ρον.

Ο Κράμπε σταμάτησε να γελάει κι άρχισε να τρίβει απειλητικά τις αρθρώσεις των δαχτύλων του, που ήταν χοντρές σαν κάστανα.

"Πρόσεχε, Ουέσλι", είπε περιφρονητικά ο Μαλφόι. "Αν μπλέξεις σε φασαρίες, θα έρθει η μαμά σου να σε πάρει από το σχολείο". Και πρόσθεσε με τσιριχτή, διαπεραστική φωνή: "Κι αν ξανακάνεις έστω και το παραμικρό στραβοπάτημα..."

Μια παρέα πεμπτοετών του Σλίθεριν που ήταν εκεί κοντά ξέσπασε σε δυνατά γέλια.

"Ο Ουέσλι θέλει ένα αυτόγραφο με την υπογραφή σου, Πότερ", σάρκασε ο Μαλφόι. "Θα έχει μεγαλύτερη αξία από το πατρικό του σπίτι".

Ο Ρον έβγαλε το μαγικό του ραβδί το κολλημένο με σελοτέιπ. Δίπλα του η Ερμιόνη έκλεισε απότομα το βιβλίο που διάβαζε και του ψιθύρισε: "Πρόσεχε!"

"Τι γίνεται εδώ, τι γίνεται εδώ;" ο Γκιλντρόι Λόκχαρτ ερχόταν προς το μέρος τους με τον τιρκουάζ μανδύα του να ανεμίζει. "Ποιος μοιράζει αυτόγραφα;"

Ο Χάρι πήγε να μιλήσει, αλλά ο Λόκχαρτ τον πρόλαβε, τον αγκάλιασε από τους ώμους και φώναξε εύθυμα: "Περιττό να ρωτήσω. Να που ξανασυναντιόμαστε, Χάρι!"

Ο καθηλωμένος δίπλα στον Λόκχαρτ και κατακόκκινος από ντροπή Χάρι, είδε τον Μαλφόι να τρυπώνει μέσα στο πλήθος με ένα ειρωνικό χαμόγελο στα χείλη.

"Ελάτε, κύριε Κρίβι", είπε χαμογελαστά ο Λόκχαρτ στον Κόλιν. "Θα μας έχετε σε φωτογραφία και τους δυο. Τι το πιο δίκαιο! Και θα σας το υπογράψουμε κι οι δυο".

Ο Κόλιν σήκωσε τη μηχανή του και τράβηξε τη φωτογραφία τη στιγμή που χτυπούσε το κουδούνι, σημαίνοντας την έναρξη των απογευματινών μαθημάτων.

"Ελάτε, παιδιά, πηγαίνετε", φώναξε ο Λόκχαρτ. Και κίνησε για το κάστρο παρέα με τον Χάρι, ο οποίος, καθώς ήταν υποχρεωμένος να βαδίζει δίπλα στον καθηγητή, ευχόταν να ήξερε ένα καλό ξόρκι εξαφάνισης.

"Θα σου πω δυο κουβέντες, Χάρι", είπε με πατρικό ύφος ο Λόκχαρτ καθώς έμπαιναν στο κάστρο από μια πλαϊνή πόρτα. "Σε κάλυψα στο προαύλιο με το νεαρό Κόλιν. Τώρα που φωτογράφισε κι εμένα, οι συμμαθητές σου δε θα σκεφτούν πως τα μυαλά σου πήραν αέρα..."

Κι αδιαφορώντας για τις εξηγήσεις τις οποίες προσπαθούσε να του δώσει τραυλίζοντας ο Χάρι, τον οδήγησε σε ένα διάδρομο κάτω από τα επίμονα βλέμματα των άλλων μαθητών, κι από εκεί στις σκάλες.

"Επίτρεψέ μου να σου πω ότι το να δίνεις αυτόγραφα σε αυτή τη φάση της σταδιοδρομίας σου, δεν είναι συνετό. Για να είμαι ειλικρινής, είναι κάτι που φανερώνει έπαρση, Χάρι. Θα έρθει κάποτε η ώρα που θα πρέπει να έχεις πάντα πάνω σου αυτόγραφα, όπως εγώ, αλλά..." του ξέφυγε ένα γελάκι, "δεν έχεις φτάσει σ' αυτό το επίπεδο ακόμα".

Τώρα βρίσκονταν έξω από την τάξη του Λόκχαρτ. Εκεί ο Λόκχαρτ άφησε επιτέλους τον Χάρι και μπήκε στην τάξη. Ο Χάρι έφτιαξε το μανδύα του και κατευθύνθηκε στα πίσω πίσω θρανία της τάξης, όπου βάλθηκε να στοιβάζει μπροστά του όλα τα βιβλία του Λόκχαρτ για να αποφύγει να κοιτάξει τον ίδιο.

Οι υπόλοιποι μαθητές μπήκαν με θόρυβο. Ο Ρον με την Ερμιόνη κάθισαν αριστερά και δεξιά του Χάρι.

"Στα μούτρα σου τηγανίζεται αβγό", σχολίασε ο Ρον. "Ας ελπίζουμε ότι ο Κρίβι δε θα γνωρίσει την Τζίνι, γιατί θα ιδρύσουν λέσχη θαυμαστών σου".

"Βούλωσέ το", τον αποπήρε ο Χάρι. Το τελευταίο πράγμα που ήθελε, ήταν να πάρει το αφτί του Λόκχαρτ τη φράση "λέσχη θαυμαστών του Χάρι Πότερ".

Όταν όλη η τάξη κάθισε, ο Λόκχαρτ ξερόβηξε δυνατά κι έγινε ησυχία. Τότε άπλωσε τα χέρια του και πήρε από τον Νέβιλ Λονγκμπότομ το βιβλίο Ταξίδια με τους νάνους. Το σήκωσε ψηλά δείχνοντας τη φωτογραφία του στο εξώφυλλο, όπου, όπως πάντα, έκλεινε το μάτι.

"Εγώ", είπε δείχνοντάς το και κλείνοντας κι αυτός το μάτι, "ο Γκιλντρόι Λόκχαρτ, του Τάγματος του Μέρλιν, τρίτης τάξεως, επίτιμο μέλος του συνδέσμου αμύνης Εναντίον των Δυνάμεων του Σκότους και τιμηθείς πέντε φορές με το βραβείο για το γοητευτικότερο χαμόγελο του περιοδικού Εβδομαδιαία των μαγισσών... Αλλά δε θα σας μιλήσω γι' αυτό. Δεν ξεφορτώθηκα τη νεράιδα Μπάντον χαμογελώντας της!"

Περίμενε να γελάσουν. Μερικά παιδιά χαμογέλασαν, βεβιασμένα.

"Βλέπω ότι έχετε αγοράσει όλοι μια πλήρη σειρά των βιβλίων μου. Θαυμάσια. Σκέφτηκα να αρχίσουμε σήμερα με ένα απλό τεστ. Μη φοβάστε. Απλώς θέλω να ελέγξω πόσοι διαβάσατε και τι καταλάβατε..."

Αφού τους μοίρασε τα τεστ, στάθηκε μπροστά από τα θρανία και είπε: "Έχετε τριάντα λεπτά. Αρχίζουμε, τώρα!"

Ο Χάρι κοίταξε την κόλλα του και διάβασε:

1. Ποιο είναι το αγαπημένο χρώμα του Γκιλντρόι Λόκχαρτ;

2. Ποια είναι η κρυφή φιλοδοξία του Γκιλντρόι Λόκχαρτ;

3. Ποιο, κατά την άποψή σας, είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του Γκιλντρόι Λόκχαρτ μέχρι σήμερα;

Και συνέχιζε στο ίδιο μοτίβο, σε τρεις κόλλες χαρτί, μέχρι την τελευταία ερώτηση:

54. Πότε είναι τα γενέθλια του Γκιλντρόι Λόκχαρτ και ποιο θα ήταν το ιδανικό δώρο;

Μισή ώρα αργότερα ο Λόκχαρτ συγκέντρωσε τα γραπτά και τους έριξε μια γρήγορη ματιά μπροστά στην τάξη.

"Τς.. Τς... Κανείς σχεδόν δε θυμάται ότι το αγαπημένο μου χρώμα είναι το λιλά. Το λέω στο Ένας χρόνος με το χιονάνθρωπο Γέτι. Και ορισμένοι από εσάς θα πρέπει να διαβάσουν πιο προσεκτικά τα Νυχτοπερπατήματα με τους λυκάνθρωπους. Εκεί λέω καθαρά, στο κεφάλαιο δώδεκα, ότι το ιδανικό δώρο για τα γενέθλιά μου θα ήταν η επίτευξη της τέλειας αρμονίας μεταξύ των μάγων και των μη μάγων, αν και δε θα έλεγα όχι για ένα μπουκάλι παλιό ουίσκι της φωτιάς Όγκντεν!"

Τους έκλεισε πάλι πονηρά το μάτι. Ο Ρον κοίταζε τώρα τον Λόκχαρτ με μια έκφραση δυσπιστίας στο πρόσωπό του. Ο Σίμους Μίλιγκαν και ο Ντιν Τόμας, οι οποίοι κάθονταν μπροστά, τραντάζονταν από βουβά γέλια. Η Ερμιόνη, αντίθετα, άκουγε τον Λόκχαρτ με τόση προσοχή, που τινάχτηκε απότομα όταν εκείνος ανέφερε το όνομά της...

"... Αλλά η δεσποινίς Ερμιόνη Γκρέιντζερ ξέρει ότι κρυφή φιλοδοξία μου είναι να απαλλάξω τον κόσμο από το κακό και να κυκλοφορήσω στην αγορά μια πλήρη σειρά φίλτρων για τη φροντίδα των μαλλιών. Μπράβο, καλό κορίτσι! Για την ακρίβεια..." και χτύπησε το δάχτυλό του στο γραπτό της, "βαθμολογείται με άριστα! Πού είναι η δεσποινίς Ερμιόνη Γκρέιντζερ;"

Η Ερμιόνη σήκωσε το χέρι της, το οποίο έτρεμε.

06. Γκιλντρόι Λόκχαρτ (2) 06. Guildroy Lockhart (2) 06. Guildroy Lockhart (2) 06. Guildroy Lockhart (2)

"Τζάστιν Φιντς-Φλέτσλι", είπε κεφάτα, σφίγγοντας το χέρι του Χάρι. "Justin Finch-Fletchley," he said cheerfully, shaking Harry's hand. "Φυσικά, ξέρω ποιος είσαι! "Of course, I know who you are! Ο διάσημος Χάρι Πότερ... Κι εσύ η Ερμιόνη Γκρέιντζερ, πρώτη σε όλα..." (η Ερμιόνη του χάρισε ένα χαμόγελο καθώς του έσφιγγε το χέρι). The famous Harry Potter... And you, Hermione Granger, first in everything..." (Hermione gave him a smile as she shook his hand). "Κι εσύ ο Ρον Ουέσλι. Δικό σου δεν ήταν το ιπτάμενο αυτοκίνητο;" Wasn't the flying car yours?"

Ο Ρον δε χαμογέλασε. Ron didn't smile. Προφανώς σκεφτόταν ακόμα τον εξάψαλμο. He was obviously still thinking about the hexagram.

"Αυτός ο Λόκχαρτ είναι άλλο πράμα, δε συμφωνείτε;" είπε χαρούμενα ο Τζάστιν καθώς άρχισαν να γεμίσουν τις γλάστρες τους με λίπασμα από δρακοκοπριά. "That Lockhart is something else, wouldn't you agree?" said Justin cheerfully as they began to fill their pots with dragon manure fertilizer. "Φοβερά γενναίος. "Awesomely brave. Έχετε διαβάσει τα βιβλία του; Εγώ θα πέθαινα από το φόβο μου αν με στρίμωχνε ένας Λυκάνθρωπος σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, αλλά εκείνος διατήρησε την ψυχραιμία του και... Φανταστικό! Have you read his books? I'd die of fright if I was cornered by a werewolf in a phone booth, but he kept his cool and... Fantastic! Ξέρετε, επρόκειτο να σπουδάσω στο Ίτον. You know, I was going to study at Eton. Δεν ξέρετε πόσο χάρηκα που ήρθα τελικά εδώ. You don't know how glad I was to finally come here. Φυσικά η μητέρα απογοητεύτηκε, αλλά από τότε που της έδωσα και διάβασε τα βιβλία του Λόκχαρτ, νομίζω πως κατάλαβε πόσο χρήσιμο είναι να υπάρχει ένας σπουδαγμένος μάγος στην οικογένεια..." Of course mother was disappointed, but since I gave her and she read Lockhart's books, I think she understood how useful it is to have a great magician in the family..."

Στη συνέχεια δεν είχαν ευκαιρία να κουβεντιάσουν. Afterwards they had no chance to chat. Φόρεσαν τις ωτοασπίδες και συγκεντρώθηκαν στους μανδραγόρες. They put on their earplugs and gathered at the mandrakes. Στους μανδραγόρες δεν άρεσε να τους ξεριζώνουν, αλλά ούτε και να τους ξαναφυτεύουν. The mandrakes didn't like to be uprooted, but they didn't like to be replanted either. Στρίγκλιζαν, κλότσαγαν, κούναγαν τις μικρές γροθιές τους κι έτριζαν τα δόντια τους. They screeched, kicked, shook their little fists and gritted their teeth. Ο Χάρι πάλευε δέκα ολόκληρα λεπτά να χώσει στη γλάστρα έναν που ήταν πολύ χοντρός. Harry struggled for ten long minutes to shove one that was too fat into the pot.

Στο τέλος του μαθήματος ο Χάρι, όπως και όλοι οι άλλοι, ήταν ιδρωμένος, πιασμένος και γεμάτος χώματα. At the end of the class Harry, like everyone else, was sweaty, sore and covered in dirt. Επέστρεφαν στο κάστρο για ένα γρήγορο ντους. They would return to the castle for a quick shower. Μετά οι μαθητές του Γκρίφιντορ έτρεξαν να προλάβουν το μάθημα των μεταμορφώσεων. Then Gryffindor's students rushed to catch up with the transformations lesson.

Το μάθημα της καθηγήτριας ΜακΓκόναγκαλ απαιτούσε πάντα σκληρή δουλειά, αλλά σήμερα ήταν φοβερά δύσκολο. Professor McGonagall's class had always required hard work, but today was terribly difficult. Ότι είχε μάθει ο Χάρι την περασμένη χρονιά, σβήστηκε θαρρείς από το μυαλό του το καλοκαίρι. Everything Harry had learned last year was erased from his mind over the summer. Υποτίθεται πως έπρεπε να μεταμορφώσει ένα σκαθάρι σε κουμπί, αλλά το μόνο που κατάφερε, ήταν να του κάνει γυμναστική έτσι καθώς έτρεχε πάνω στο θρανίο για να αποφύγει το μαγικό ραβδί του. He was supposed to turn a beetle into a button, but all he managed to do was give it a workout as it ran across the desk to avoid his magic wand.

Ο Ρον είχε ακόμα χειρότερα προβλήματα. Ron had even worse problems. Είχε κολλήσει το ραβδί του με δανεικό σελοτέιπ, αλλά, απ' ότι έδειχναν τα πράγματα, η ζημιά δεν έπαιρνε επιδιόρθωση. He had stuck his wand with a borrowed cellotape, but, as far as things looked, the damage was beyond repair. Έτριζε και πέταγε σπίθες τις πιο ακατάλληλες στιγμές, με αποτέλεσμα, κάθε φορά που επιχειρούσε να μεταμορφώσει το σκαθάρι του, να το τυλίγει με πυκνό γκρίζο καπνό που βρομοκοπούσε κλούβιο αβγό. He rubbed and threw sparks at the most inopportune moments, so that every time he attempted to transform his beetle, it was enveloped in thick grey smoke that reeked of a stinking strawberry egg. Τελικά ο Ρον, που έφτασε στο σημείο να μη βλέπει πια μπροστά του, έλιωσε κατά λάθος το σκαθάρι του με τον αγκώνα του και αναγκάστηκε να ζητήσει άλλο. Eventually Ron, who had reached the point where he could no longer see in front of him, accidentally squashed his beetle with his elbow and had to ask for another. Η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ δεν ευχαριστήθηκε καθόλου. Professor McGonagall was not pleased at all.

Ο Χάρι άκουσε με ανακούφιση το κουδούνι του μεσημεριανού διαλείμματος. Harry was relieved to hear the lunch break bell. Το μυαλό του ήταν σαν στυμμένο σφουγγάρι. His mind was like a wrung-out sponge. Βγήκαν όλοι από την τάξη, εκτός από εκείνον και τον Ρον, ο οποίος χτυπούσε εξοργισμένος το γραφείο με το ραβδί του. They all walked out of the classroom, except for him and Ron, who was furiously tapping the desk with his wand.

"Ηλίθιο... Άχρηστο πράγμα..." "Stupid... Useless thing..."

"Γράψε σπίτι να σου στείλουν άλλο", πρότεινε ο Χάρι καθώς παραμέριζε για να αποφύγει έναν ακόμη καταιγισμό χτυπημάτων που θύμιζαν πυροτεχνήματα. "Write home to get another one sent to you," Harry suggested as he stepped aside to avoid another barrage of fireworks-like blows.

"Πώς, βέβαια, για να μου στείλουν κι άλλον εξάψαλμο", είπε ο Ρον βάζοντας στην τσάντα του το ραβδί, το οποίο έβγαζε καπνούς. " "How, of course, so they can send me another hex," Ron said, putting the smoking wand in his bag. " "Εσύ φταις που έσπασες το ραβδί σου..." θα μου απαντήσουν". "It's your fault for breaking your wand..." they will answer me."

Κατέβηκαν για το μεσημεριανό. They went down for lunch. Η διάθεση του Ρον χάλασε ακόμη περισσότερο όταν η Ερμιόνη τους έδειξε μια χούφτα τέλεια κουμπιά σακακιού που είχε φτιάξει στο μάθημα, μεταμορφώνοντας άψογα μια σειρά σκαθάρια. Ron's mood was spoiled even more when Hermione showed them a handful of perfect jacket buttons she had made in class, flawlessly transforming a row of beetles.

"Τι έχουμε το απόγευμα", έσπευσε αμέσως να αλλάξει θέμα ο Χάρι. "What have we got this afternoon," Harry was quick to change the subject at once.

"Άμυνα εναντίον των σκοτεινών τεχνών", είπε αμέσως η Ερμιόνη. "Defense against the dark arts," Hermione said immediately.

"Γιατί έχεις βάλει δίπλα σε όλα τα μαθήματα του Λόκχαρτ καρδούλες;" θέλησε να μάθει ο Ρον. "Why have you put little hearts next to all of Lockhart's lessons?" Ron wanted to know.

Η Ερμιόνη έγινε κατακόκκινη κι άρπαξε από τα χέρια του το ωρολόγιο πρόγραμμά της. Hermione turned bright red and grabbed her timetable from his hands.

Όταν τέλειωσαν το μεσημεριανό τους, βγήκαν στο προαύλιο. When they finished their lunch, they went out into the courtyard. Ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος. The sky was overcast. Η Ερμιόνη κάθισε σε ένα πέτρινο πεζούλι κι έχωσε πάλι τη μύτη της στις περιηγήσεις με τους Βρικόλακες. Hermione sat down on a stone terrace and poked her nose into the Vampire tours again. Ο Χάρι και ο Ρον έπιασαν κουβέντα για το Κουίντιτς, μέχρι που ο Χάρι ένιωσε ένα επίμονο βλέμμα καρφωμένο πάνω του. Harry and Ron chatted about Quidditch until Harry felt a stare fixed on him. Γύρισε και είδε το κοντό μελαχρινό αγόρι που είχε δει χθες το βράδυ να βάζει το καπέλο για την επιλογή, να τον κοιτάζει μαγνητισμένο. He turned and saw the short dark-haired boy he'd seen last night putting on the hat for the selection, looking at him magnetized. Κρατούσε σφιχτά κάτι που έμοιαζε με κοινή φωτογραφική μηχανή των Μαγκλ. He was clutching what looked like a common Muggle camera. Μόλις ο Χάρι τον κοίταξε, κοκκίνισε. As soon as Harry looked at him, he blushed.

"Μου επιτρέπεις, Χάρι; Είμαι... Λέγομαι Κόλιν Κρίβι", είπε κοντανασαίνοντας κι έκανε ένα διστακτικό βήμα μπροστά. "May I, Harry? I'm... My name is Colin Creevey," he said, leaning forward and taking a hesitant step forward. "Είμαι κι εγώ στο Γκρίφιντορ. "I'm in Gryffindor too. Σε πειράζει να... Μπορώ να σου βγάλω μια φωτογραφία;" πρόσθεσε παρακλητικά σηκώνοντας τη μηχανή. Do you mind if I... Can I take a picture of you?" He added pleadingly, raising the camera.

"Φωτογραφία;" επανέλαβε σαν χαζός ο Χάρι. "Photo?" repeated Harry like a fool.

"Για να μπορώ να αποδείξω ότι σε γνώρισα", εξήγησε ζωηρά ο Κόλιν Κρίβι, πλησιάζοντας ακόμα πιο κοντά. "So I can prove I knew you," Colin Creevey explained briskly, moving even closer. "Τα ξέρω όλα για σένα. "I know all about you. Όλοι για σένα μιλάνε. Everybody's talking about you. Για το πώς γλίτωσες όταν ο Ξέρεις ποιος προσπάθησε να σε σκοτώσει, για το ότι εξαφανίστηκε και τα σχετικά και για το ότι έχεις ακόμα στο μέτωπό σου το σημάδι σε σχήμα αστραπής" (το βλέμμα του περιεργαζόταν τις ρίζες των μαλλιών του Χάρι). About how you got away when You-Know-Who tried to kill you, about how he disappeared and all that, and about how you still have that lightning bolt-shaped mark on your forehead" (his gaze was surveying the roots of Harry's hair). "Κι ένα παιδί στον κοιτώνα μου είπε πως, αν εμφανίσω το φιλμ με τις κατάλληλες ουσίες, οι φωτογραφίες θα κινούνται". "And a kid in the dormitory told me that if I developed the film with the right substances, the pictures would move." Του ξέφυγε ένας βαθύς στεναγμός γεμάτος έξαψη και πρόσθεσε: "Είναι καταπληκτικά εδώ, δε συμφωνείς; Δεν ήξερα πως τα αλλόκοτα πράγματα που έκανα κατά καιρούς ήταν μαγικά, μέχρι που έλαβα το γράμμα από το "Χόγκουαρτς". He let out a deep sigh full of excitement and added: "It's amazing here, don't you agree? I didn't know the weird things I did from time to time were magic until I got the letter from Hogwarts. Ο μπαμπάς μου είναι γαλατάς. Ούτε κι αυτός το πίστευε. He didn't believe it either. Για αυτό βγάζω συνεχώς φωτογραφίες, για να του τις στείλω. That's why I keep taking pictures to send to him. Θα ήθελα πολύ και μια δική σου". I would love to have one of yours." Κοίταξε παρακλητικά τον Χάρι. He looked pleadingly at Harry. "Κι αν ο φίλος σου έχει την καλοσύνη να την τραβήξει, μου επιτρέπεις να σταθώ δίπλα σου; Και μετά, θα μου την υπογράψεις;" "And if your friend is kind enough to pull it off, will you allow me to stand beside you? And then, will you sign it for me?"

"Υπογράφεις και φωτογραφίες; Μοιράζεις και αυτόγραφα τώρα, Πότερ;" "You sign pictures too? Are you giving out autographs now, Potter?"

Η δυνατή, σαρκαστική φωνή του Ντράκο Μαλφόι αντήχησε σε όλο το προαύλιο. Στάθηκε ακριβώς πίσω από τον Κόλιν, πλαισιωμένος, όπως πάντα όταν βρισκόταν στο "Χόγκουαρτς", από τους μεγαλόσωμους κολλητούς του, τον Κράμπε και τον Γκόιλ. He stood right behind Colin, flanked, as he always was when he was at Hogwarts, by his big buddies, Kramppe and Goyle.

"Μπείτε όλοι στη σειρά!" "Everybody get in line!" φώναξε ο Μαλφόι στο πλήθος των μαθητών. Malfoy shouted to the crowd of students. "Ο Χάρι Πότερ μοιράζει αυτόγραφα!" "Harry Potter gives out autographs!"

"Όχι βεβαίως!" "Of course not!" είπε οργισμένος ο Χάρι, σφίγγοντας τις γροθιές του. Harry said angrily, clenching his fists. "Σκάσε, Μαλφόι". "Shut up, Malfoy."

"Τα λες από τη ζήλια σου", πετάχτηκε ο Κόλιν, που όλο το σώμα του μόλις και είχε τη διάμετρο του λαιμού του Κράμπε. "You're just saying that out of jealousy," jumped up Colin, whose entire body was barely the diameter of Krabbe's neck.

"Ζηλεύω;" είπε ο Μαλφόι, που δεν υπήρχε πια λόγος να φωνάζει, γιατί το μισό τουλάχιστον προαύλιο είχε στραμμένη την προσοχή του πάνω τους. "Jealous?" said Malfoy, who no longer had any reason to shout, for at least half of the courtyard was focused on them. "Να ζηλέψω τι; Το απαίσιο σημάδι στο κεφάλι του; Ευχαριστώ, δε θα πάρω. "Jealous of what? That awful scar on his head? Thanks, I'll pass. Εγώ προσωπικά δε νομίζω πως όταν το κεφάλι σου σκίζεται στα δύο, γίνεσαι κάτι το ξεχωριστό". I personally don't think that when your head is torn in two, you become something special."

Ο Κράμπε και ο Γκόιλ χασκογελούσαν ηλίθια. Crabbe and Goyle giggled stupidly.

"Σα γυμνοσάλιαγκες, Μαλφόι", είπε θυμωμένος ο Ρον. "Like slugs, Malfoy," Ron said angrily.

Ο Κράμπε σταμάτησε να γελάει κι άρχισε να τρίβει απειλητικά τις αρθρώσεις των δαχτύλων του, που ήταν χοντρές σαν κάστανα. Crabbe stopped laughing and began to rub his knuckles, which were as thick as chestnuts, menacingly.

"Πρόσεχε, Ουέσλι", είπε περιφρονητικά ο Μαλφόι. "Careful, Wesley," said Malfoy scornfully. "Αν μπλέξεις σε φασαρίες, θα έρθει η μαμά σου να σε πάρει από το σχολείο". "If you get in trouble, your mom will come and pick you up from school." Και πρόσθεσε με τσιριχτή, διαπεραστική φωνή: "Κι αν ξανακάνεις έστω και το παραμικρό στραβοπάτημα..." And he added in a shrill, piercing voice: "And if you make the slightest mistake again..."

Μια παρέα πεμπτοετών του Σλίθεριν που ήταν εκεί κοντά ξέσπασε σε δυνατά γέλια. A group of Slytherin fifth graders who were nearby burst out laughing.

"Ο Ουέσλι θέλει ένα αυτόγραφο με την υπογραφή σου, Πότερ", σάρκασε ο Μαλφόι. "Wesley wants your autograph signed, Potter," Malfoy snapped. "Θα έχει μεγαλύτερη αξία από το πατρικό του σπίτι". "It will have more value than his family home."

Ο Ρον έβγαλε το μαγικό του ραβδί το κολλημένο με σελοτέιπ. Ron pulled out his magic wand taped to a piece of tape. Δίπλα του η Ερμιόνη έκλεισε απότομα το βιβλίο που διάβαζε και του ψιθύρισε: "Πρόσεχε!" Beside him Hermione abruptly closed the book she was reading and whispered to him: "Be careful!"

"Τι γίνεται εδώ, τι γίνεται εδώ;" ο Γκιλντρόι Λόκχαρτ ερχόταν προς το μέρος τους με τον τιρκουάζ μανδύα του να ανεμίζει. "What's going on here, what's going on here?" Guildroy Lockhart was coming towards them, his turquoise cloak billowing. "Ποιος μοιράζει αυτόγραφα;" "Who's handing out autographs?"

Ο Χάρι πήγε να μιλήσει, αλλά ο Λόκχαρτ τον πρόλαβε, τον αγκάλιασε από τους ώμους και φώναξε εύθυμα: "Περιττό να ρωτήσω. Harry went to speak, but Lockhart caught him, hugged him by the shoulders, and cried merrily: "Needless to ask. Να που ξανασυναντιόμαστε, Χάρι!"

Ο καθηλωμένος δίπλα στον Λόκχαρτ και κατακόκκινος από ντροπή Χάρι, είδε τον Μαλφόι να τρυπώνει μέσα στο πλήθος με ένα ειρωνικό χαμόγελο στα χείλη. Harry, pinned down beside Lockhart and red with shame, saw Malfoy sneak into the crowd with a wry smile on his lips.

"Ελάτε, κύριε Κρίβι", είπε χαμογελαστά ο Λόκχαρτ στον Κόλιν. "Come on, Mr. Creevey," Lockhart said smilingly to Colin. "Θα μας έχετε σε φωτογραφία και τους δυο. "You'll have a picture of us both. Τι το πιο δίκαιο! What the fairest! Και θα σας το υπογράψουμε κι οι δυο". And we'll both sign it for you."

Ο Κόλιν σήκωσε τη μηχανή του και τράβηξε τη φωτογραφία τη στιγμή που χτυπούσε το κουδούνι, σημαίνοντας την έναρξη των απογευματινών μαθημάτων. Colin picked up his camera and took the picture at the moment the bell rang, signalling the start of the afternoon classes.

"Ελάτε, παιδιά, πηγαίνετε", φώναξε ο Λόκχαρτ. "Come on, boys, let's go," Lockhart called out. Και κίνησε για το κάστρο παρέα με τον Χάρι, ο οποίος, καθώς ήταν υποχρεωμένος να βαδίζει δίπλα στον καθηγητή, ευχόταν να ήξερε ένα καλό ξόρκι εξαφάνισης. And he set off for the castle in company with Harry, who, as he was obliged to walk beside the professor, wished he knew a good vanishing spell.

"Θα σου πω δυο κουβέντες, Χάρι", είπε με πατρικό ύφος ο Λόκχαρτ καθώς έμπαιναν στο κάστρο από μια πλαϊνή πόρτα. "I'll have a word with you, Harry," Lockhart said in a fatherly tone as they entered the castle through a side door. "Σε κάλυψα στο προαύλιο με το νεαρό Κόλιν. "I covered you in the yard with young Colin. Τώρα που φωτογράφισε κι εμένα, οι συμμαθητές σου δε θα σκεφτούν πως τα μυαλά σου πήραν αέρα..." Now that he took a picture of me, your classmates won't think your brains are blown..."

Κι αδιαφορώντας για τις εξηγήσεις τις οποίες προσπαθούσε να του δώσει τραυλίζοντας ο Χάρι, τον οδήγησε σε ένα διάδρομο κάτω από τα επίμονα βλέμματα των άλλων μαθητών, κι από εκεί στις σκάλες. And ignoring the explanations Harry was trying to stutteringly give him, he led him down a corridor under the staring eyes of the other students, and from there to the stairs.

"Επίτρεψέ μου να σου πω ότι το να δίνεις αυτόγραφα σε αυτή τη φάση της σταδιοδρομίας σου, δεν είναι συνετό. "Let me tell you that giving autographs at this stage of your career is unwise. Για να είμαι ειλικρινής, είναι κάτι που φανερώνει έπαρση, Χάρι. To be honest, it's a bit of a conceit, Harry. Θα έρθει κάποτε η ώρα που θα πρέπει να έχεις πάντα πάνω σου αυτόγραφα, όπως εγώ, αλλά..." του ξέφυγε ένα γελάκι, "δεν έχεις φτάσει σ' αυτό το επίπεδο ακόμα". There will come a time when you'll always have to have autographs on you, like I do, but..." a chuckle escaped him, "you haven't reached that level yet."

Τώρα βρίσκονταν έξω από την τάξη του Λόκχαρτ. Now they were outside of Lockhart's classroom. Εκεί ο Λόκχαρτ άφησε επιτέλους τον Χάρι και μπήκε στην τάξη. There Lockhart finally left Harry and entered the classroom. Ο Χάρι έφτιαξε το μανδύα του και κατευθύνθηκε στα πίσω πίσω θρανία της τάξης, όπου βάλθηκε να στοιβάζει μπροστά του όλα τα βιβλία του Λόκχαρτ για να αποφύγει να κοιτάξει τον ίδιο. Harry fixed his cloak and headed to the back of the classroom, where he made a point of piling all of Lockhart's books in front of him to avoid looking at him.

Οι υπόλοιποι μαθητές μπήκαν με θόρυβο. The rest of the students entered with noise. Ο Ρον με την Ερμιόνη κάθισαν αριστερά και δεξιά του Χάρι. Ron and Hermione sat to Harry's left and right.

"Στα μούτρα σου τηγανίζεται αβγό", σχολίασε ο Ρον. "You're getting egg fried in your face," Ron commented. "Ας ελπίζουμε ότι ο Κρίβι δε θα γνωρίσει την Τζίνι, γιατί θα ιδρύσουν λέσχη θαυμαστών σου". "Let's hope Creevy doesn't meet Jeannie, because they're going to start a fan club for you."

"Βούλωσέ το", τον αποπήρε ο Χάρι. "Shut up," Harry dismissed him. Το τελευταίο πράγμα που ήθελε, ήταν να πάρει το αφτί του Λόκχαρτ τη φράση "λέσχη θαυμαστών του Χάρι Πότερ". The last thing he wanted was for Lockhart's ear to pick up the phrase "Harry Potter fan club".

Όταν όλη η τάξη κάθισε, ο Λόκχαρτ ξερόβηξε δυνατά κι έγινε ησυχία. When the whole class was seated, Lockhart coughed loudly and there was silence. Τότε άπλωσε τα χέρια του και πήρε από τον Νέβιλ Λονγκμπότομ το βιβλίο Ταξίδια με τους νάνους. Then he reached out his hands and took from Neville Longbottom the book Travels with Dwarves. Το σήκωσε ψηλά δείχνοντας τη φωτογραφία του στο εξώφυλλο, όπου, όπως πάντα, έκλεινε το μάτι. He held it up, pointing to his picture on the cover, where, as always, he winked.

"Εγώ", είπε δείχνοντάς το και κλείνοντας κι αυτός το μάτι, "ο Γκιλντρόι Λόκχαρτ, του Τάγματος του Μέρλιν, τρίτης τάξεως, επίτιμο μέλος του συνδέσμου αμύνης Εναντίον των Δυνάμεων του Σκότους και τιμηθείς πέντε φορές με το βραβείο για το γοητευτικότερο χαμόγελο του περιοδικού Εβδομαδιαία των μαγισσών... Αλλά δε θα σας μιλήσω γι' αυτό. "I," he said, pointing and winking too, "Guildroy Lockhart, of the Order of Merlin, third class, honorary member of the Defense League Against the Forces of Darkness and five-time recipient of the Witch Weekly's Most Charming Smile award... But I won't tell you about that. Δεν ξεφορτώθηκα τη νεράιδα Μπάντον χαμογελώντας της!" I didn't get rid of Fairy Banton by smiling at her!"

Περίμενε να γελάσουν. Wait for them to laugh. Μερικά παιδιά χαμογέλασαν, βεβιασμένα. A few children smiled, hastily.

"Βλέπω ότι έχετε αγοράσει όλοι μια πλήρη σειρά των βιβλίων μου. "I see that you have all bought a complete set of my books. Θαυμάσια. That's great. Σκέφτηκα να αρχίσουμε σήμερα με ένα απλό τεστ. I thought we'd start today with a simple test. Μη φοβάστε. Do not be afraid. Απλώς θέλω να ελέγξω πόσοι διαβάσατε και τι καταλάβατε..." I just want to check how many of you read and what you understood..."

Αφού τους μοίρασε τα τεστ, στάθηκε μπροστά από τα θρανία και είπε: "Έχετε τριάντα λεπτά. After handing out the tests, he stood in front of the desks and said: "You have thirty minutes. Αρχίζουμε, τώρα!"

Ο Χάρι κοίταξε την κόλλα του και διάβασε: Harry looked at his glue and read:

1. Ποιο είναι το αγαπημένο χρώμα του Γκιλντρόι Λόκχαρτ; What is Guildroy Lockhart's favorite color?

2. Ποια είναι η κρυφή φιλοδοξία του Γκιλντρόι Λόκχαρτ; What is Guildroy Lockhart's hidden ambition?

3. Ποιο, κατά την άποψή σας, είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του Γκιλντρόι Λόκχαρτ μέχρι σήμερα; What, in your opinion, is Guildroy Lockhart's greatest achievement to date?

Και συνέχιζε στο ίδιο μοτίβο, σε τρεις κόλλες χαρτί, μέχρι την τελευταία ερώτηση: And he continued in the same pattern, on three sheets of paper, until the last question:

54. Πότε είναι τα γενέθλια του Γκιλντρόι Λόκχαρτ και ποιο θα ήταν το ιδανικό δώρο; When is Guildroy Lockhart's birthday and what would be the perfect gift?

Μισή ώρα αργότερα ο Λόκχαρτ συγκέντρωσε τα γραπτά και τους έριξε μια γρήγορη ματιά μπροστά στην τάξη. Half an hour later Lockhart collected the papers and gave them a quick glance in front of the class.

"Τς.. Τς... Κανείς σχεδόν δε θυμάται ότι το αγαπημένο μου χρώμα είναι το λιλά. Το λέω στο Ένας χρόνος με το χιονάνθρωπο Γέτι. I say it in A Year with the Snowman Yeti. Και ορισμένοι από εσάς θα πρέπει να διαβάσουν πιο προσεκτικά τα Νυχτοπερπατήματα με τους λυκάνθρωπους. And some of you should read more carefully the Night Walk with the werewolves. Εκεί λέω καθαρά, στο κεφάλαιο δώδεκα, ότι το ιδανικό δώρο για τα γενέθλιά μου θα ήταν η επίτευξη της τέλειας αρμονίας μεταξύ των μάγων και των μη μάγων, αν και δε θα έλεγα όχι για ένα μπουκάλι παλιό ουίσκι της φωτιάς Όγκντεν!" There I say clearly, in chapter twelve, that the ideal gift for my birthday would be the achievement of perfect harmony between magicians and non-magicians, though I wouldn't say no to a bottle of old Ogden fire whiskey!"

Τους έκλεισε πάλι πονηρά το μάτι. He winked slyly at them again. Ο Ρον κοίταζε τώρα τον Λόκχαρτ με μια έκφραση δυσπιστίας στο πρόσωπό του. Ron was now looking at Lockhart with a look of disbelief on his face. Ο Σίμους Μίλιγκαν και ο Ντιν Τόμας, οι οποίοι κάθονταν μπροστά, τραντάζονταν από βουβά γέλια. Seamus Milligan and Dean Thomas, who were sitting in the front, were jolting with silent laughter. Η Ερμιόνη, αντίθετα, άκουγε τον Λόκχαρτ με τόση προσοχή, που τινάχτηκε απότομα όταν εκείνος ανέφερε το όνομά της... Hermione, on the contrary, was listening to Lockhart so attentively that she jerked away when he mentioned her name

"... Αλλά η δεσποινίς Ερμιόνη Γκρέιντζερ ξέρει ότι κρυφή φιλοδοξία μου είναι να απαλλάξω τον κόσμο από το κακό και να κυκλοφορήσω στην αγορά μια πλήρη σειρά φίλτρων για τη φροντίδα των μαλλιών. "... But Miss Hermione Granger knows that my secret ambition is to rid the world of evil and bring to market a complete range of hair care potions. Μπράβο, καλό κορίτσι! That's a good girl! Για την ακρίβεια..." και χτύπησε το δάχτυλό του στο γραπτό της, "βαθμολογείται με άριστα! In fact..." and tapped his finger on her writing, "it's graded A! Πού είναι η δεσποινίς Ερμιόνη Γκρέιντζερ;" Where is Miss Hermione Granger?"

Η Ερμιόνη σήκωσε το χέρι της, το οποίο έτρεμε. Hermione raised her hand, which was shaking.