05. Η ιτιά που δέρνει (1) 05. Die Weide, die schlägt (1) 05. The willow that beats (1) 05. El sauce que late (1) 05. Pilen som slår (1)

Το τέλος των καλοκαιρινών διακοπών έφτασε πολύ πιο γρήγορα απ' ότι θα 'θελε ο Χάρι. Das Ende der Sommerferien kam viel früher, als Harry es sich gewünscht hätte. The end of the summer holidays came much sooner than Harry would have liked. Ανυπομονούσε βεβαίως να γυρίσει στο "Χόγκουαρτς", αλλά ο μήνας που πέρασε στο Μπάροου ήταν ο πιο ευτυχισμένος της ζωής του. He certainly looked forward to returning to Hogwarts, but the month he spent at Barrow was the happiest of his life. Ήταν δύσκολο να μη ζηλέψει τον Ρον όταν σκεφτόταν τους Ντάρσλι και το είδος της υποδοχής που θα του επιφύλασσαν την επόμενη φορά που θα επέστρεφε στο σπίτι της οδού Πριβέτ. It was hard not to envy Ron when he thought of the Dursleys and the kind of welcome they would give him the next time he returned to the house on Privet Street.

Το τελευταίο βράδυ η κυρία Ουέσλι ετοίμασε ένα μεγαλόπρεπο δείπνο με όλα τα αγαπημένα φαγητά του Χάρι. On the last night Mrs. Weasley prepared a grand dinner with all of Harry's favorite foods. Το δείπνο "έκλεισε" με μια πεντανόστιμη, σοροπιασμένη πουτίγκα. Dinner was "closed" with a delicious, salted and dried pudding. Ο Φρεντ και ο Τζορτζ έκλεισαν τη βραδιά με ρίψη πυροτεχνημάτων Φίλιμπαστερ. Fred und George beendeten den Abend, indem sie Philibaster mit Feuerwerkskörpern bewarfen. Fred and George closed the evening by throwing firecrackers at Philibaster. Η κουζίνα πλημμύρισε γαλάζια και κόκκινα αστέρια που πηδούσαν από τους τοίχους στο ταβάνι τουλάχιστον για μισή ώρα. The kitchen was flooded with blue and red stars jumping from the walls to the ceiling for at least half an hour. Ύστερα ήρθε η στιγμή για ένα τελευταίο φλιτζάνι σοκολάτα. Then it was time for one last cup of chocolate. Μετά ύπνος. Then sleep.

Την άλλη μέρα το πρωί, τους πήρε κάμποση ώρα μέχρι να ξεκινήσουν. The next morning, it took them a while to get started. Ξύπνησαν όλοι από τα χαράματα, αλλά είχαν ένα σωρό πράγματα να κάνουν. They were all up at the crack of dawn, but they had a lot of things to do. Η κυρία Ουέσλι πηγαινοερχόταν κακοδιάθετη, ψάχνοντας για κάλτσες. Mrs. Weasley was coming and going in a bad mood, looking for socks. Τα παιδιά σκουντουφλούσαν το ένα πάνω στο άλλο καθώς ανεβοκατέβαιναν τις σκάλες, μισοντυμένα και με μισοφαγωμένες φρυγανιές στα χέρια. The children were bumping into each other as they went up and down the stairs, half-clothed and with half-eaten toast in their hands. Ο κύριος Ουέσλι παραλίγο να σπάσει το σβέρκο του, όταν σκόνταψε σε ένα αδέσποτο κοτόπουλο τη στιγμή που διέσχιζε την αυλή κουβαλώντας το μπαούλο της Τζίνης στο αυτοκίνητο. Mr. Weasley almost broke his neck when he tripped over a stray chicken while crossing the yard carrying Jeanie's trunk in the car.

Ο Χάρι δεν μπορούσε να καταλάβει πώς οκτώ άτομα, έξι μεγάλα μπαούλα, δυο κουκουβάγιες κι ένας αρουραίος θα χωρούσαν σ' ένα μικρό Φορντ. Harry couldn't understand how eight people, six large trunks, two owls and a rat could fit into a small Ford. Δεν είχε λάβει όμως υπόψη του τα έξτρα εξαρτήματα που του είχε προσθέσει ο κύριος Ουέσλι. But he had not taken into account the extra fittings that Mr. Weasley had added to it.

"Ούτε λέξη στη Μόλι", ψιθύρισε ο κύριος Ουέσλι στον Χάρι καθώς άνοιγε το πορτμπαγκάζ και του έδειχνε πώς το είχε επεκτείνει με μάγια ώστε να χωράνε άνετα τα μπαούλα. "Not a word to Molly," Mr. Weasley whispered to Harry as he opened the trunk and showed him how he had extended it with a witch's spell so that the trunks would fit comfortably.

Όταν μπήκαν επιτέλους όλοι στο αυτοκίνητο, η κυρία Ουέσλι κοίταξε στην πίσω θέση, όπου κάθονταν με όλη τους την άνεση ο Χάρι, ο Ρον, ο Φρεντ, ο Τζορτζ και ο Πέρσι, και είπε: "Οι Μαγκλ είναι πιο έξυπνοι απ' ότι νομίζουμε, σωστά;" Εκείνη και η Τζίνι κάθονταν στο μπροστινό κάθισμα, το οποίο είχε επεκταθεί και θύμιζε παγκάκι πάρκου, "θέλω να πω, απ' έξω δε φαίνεται πως είναι τόσο ευρύχωρο, έτσι δεν είναι;" When at last they were all in the car, Mrs. Weasley looked into the back seat, where Harry, Ron, Fred, George and Percy were all sitting comfortably, and said: "The Muggles are smarter than we think, aren't they?" She and Ginny were sitting in the front seat, which had been extended to resemble a park bench, "I mean, it doesn't look that roomy from the outside, does it?"

Ο κύριος Ουέσλι έβαλε μπροστά τη μηχανή. Mr. Weasley started the engine. Βγήκαν από την αυλή. They came out of the courtyard. Ο Χάρι γύρισε κι έριξε μια τελευταία ματιά στο σπίτι. Harry turned and took one last look around the house. Δεν είχε προλάβει καλά καλά να αναρωτηθεί πότε θα το ξανάβλεπε, και γύρισαν πίσω: ο Τζορτζ είχε ξεχάσει το κουτί με τα πυροτεχνήματα. He hadn't quite had time to wonder when he would see it again, and they turned back: George had forgotten the box of fireworks. Πέντε λεπτά αργότερα φρέναραν πάλι στην αυλή, γιατί ο Φρεντ είχε ξεχάσει το σκουπόξυλό του. Five minutes later they braked again in the yard, for Fred had forgotten his broomstick. Κόντευαν να φτάσουν στον αυτοκινητόδρομο, όταν η Τζίνι άρχισε να φωνάζει πως είχε ξεχάσει το ημερολόγιό της. They were about to reach the highway when Ginny started yelling that she had forgotten her diary. Μέχρι να μπει στο σπίτι και να επιστρέψει στο αυτοκίνητο, η ώρα είχε περάσει και τα νεύρα τους είχαν σπάσει. By the time he got into the house and back to the car, time had passed and their nerves were on edge.

Ο κύριος Ουέσλι κοίταξε το ρολόι του και κατόπιν τη γυναίκα του. Mr. Weasley looked at his watch and then at his wife.

"Μόλι, χρυσή μου..."

"Όχι, Άρθουρ".

"Κανείς δε θα μας δει. "Keiner wird uns sehen. "No one will see us. Το κουμπάκι αυτό είναι ένας ενισχυτής εξαφάνισης που έχω εγκαταστήσει για να γινόμαστε αόρατοι, θα μας ανεβάσει στον αέρα, θα πετάξουμε πάνω από τα σύννεφα και σε δέκα λεπτά θα είμαστε εκεί χωρίς να μας πάρει χαμπάρι κανείς". This button is a disappearance amplifier that I've installed to make us invisible, it will take us up in the air, we'll fly above the clouds and in ten minutes we'll be there without anyone noticing us."

"Είπα όχι, Άρθουρ, μέρα μεσημέρι". "I said no, Arthur, in broad daylight."

Έφτασαν στο Κινγκς Κρος έντεκα παρά τέταρτο. They arrived at Kings Cross at quarter to eleven. Ο κύριος Ουέσλι πετάχτηκε απέναντι να φέρει καροτσάκια για τις αποσκευές τους. Mr. Weasley popped across to get carts for their luggage. Κίνησαν όλοι βιαστικά για το σταθμό. They all moved in a hurry to the station.

Ο Χάρι είχε ξαναταξιδέψει με το Χόγκουαρτς Εξπρές τον περασμένο χρόνο. Harry had travelled on the Hogwarts Express before last year. Το κόλπο ήταν να πας στην πλατφόρμα εννέα και τρία τέταρτα, που ήταν αόρατη για τους Μαγκλ. The trick was to go to platform nine and three quarters, which was invisible to the Muggles. Για να γίνει αυτό έπρεπε να περάσεις μέσα από το συμπαγές διαχωριστικό μεταξύ ένατης και δέκατης πλατφόρμας. To do this you had to go through the solid divide between the ninth and tenth platforms. Δεν ήταν δύσκολο, αλλά έπρεπε να προσέξεις να μη σε δουν οι Μαγκλ να εξαφανίζεσαι. It wasn't hard, but you had to be careful not to be seen by the Muggles disappearing.

"Πρώτος ο Πέρσι", είπε η κυρία Ουέσλι κοιτώντας νευρικά το ρολόι του τοίχου, που έδειχνε ότι είχαν μόνο πέντε λεπτά στη διάθεσή τους για να εξαφανιστούν απαρατήρητοι μέσα από το διαχωριστικό. "Percy's first," said Mrs. Weasley, glancing nervously at the clock on the wall, which showed that they had only five minutes in which to disappear unnoticed through the partition.

Ο Πέρσι προχώρησε με ζωηρό βήμα κι εξαφανίστηκε. Percy advanced with a brisk step and disappeared. Μετά ήρθε η σειρά του κυρίου Ουέσλι. Then it was Mr. Weasley's turn. Ακολούθησαν ο Φρεντ και ο Τζορτζ.

"Εγώ πάω με την Τζίνι κι εσείς οι δυο ελάτε αμέσως μετά από μας", είπε η κυρία Ουέσλι στον Χάρι και στον Ρον. "I'm going with Ginny and you two come right after us," Mrs. Weasley said to Harry and Ron. Και ξεκίνησε κρατώντας την Τζίνι από το χέρι. And he started holding Ginny's hand. Χάθηκαν ώσπου να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου. They were gone until you blinked.

"Πάμε μαζί, έχουμε στη διάθεσή μας μόνο ένα λεπτό", είπε ο Ρον στον Χάρι. "Let's go together, we only have a minute," Ron said to Harry.

Ο Χάρι βεβαιώθηκε ότι το κλουβί της Χέντβιχ ήταν ακουμπισμένο πάνω στο μπαούλο του και τσούλησε το καρότσι του προς το διαχωριστικό γεμάτος σιγουριά. Harry made sure Hedwig's cage was resting on his trunk and pushed his cart towards the divider with confidence. Δεν ήταν κάτι δυσάρεστο σαν τη χρήση της μαγικής σκόνης - το γνώριζε. It wasn't something unpleasant like using magic dust - he knew that. Έσκυψαν κι οι δυο πάνω από τις χειρολαβές των καροτσιών τους και προχώρησαν αποφασιστικά προς το διαχωριστικό, αναπτύσσοντας ταχύτητα. They both leaned over the handles of their carts and moved decisively towards the divider, building up speed. Λίγα μέτρα πριν από το διαχωριστικό, άρχισαν να τρέχουν και... Μπαμ!

Τα δυο καρότσια χτύπησαν στο διαχωριστικό και αναπήδησαν προς τα πίσω. The two carts hit the divider and bounced backwards. Το μπαούλο του Ρον έπεσε κάτω με ένα δυνατό γδούπο. Ron's trunk went down with a loud thud. Του Χάρι έπεσε στα πόδια του. Harry's fell at his feet. Το κλουβί της Χέντβιχ κύλησε στο αστραφτερό δάπεδο και η κουκουβάγια άρχισε να κρώζει αγανακτισμένη. Hedwig's cage rolled across the gleaming floor and the owl began to hoot indignantly. Ο κόσμος γύρω τους κοίταζε απορημένος κι ένας φύλακας φώναξε: "Τι διάβολο κάνετε εσείς οι δυο;" The people around them looked on in amazement and a guard shouted: "What the hell are you two doing?"

"Μας ξέφυγαν τα καρότσια", κοντανάσανε ο Χάρι καθώς σηκωνόταν κρατώντας τα πλευρά του. "We missed the carts," Harry shortened as he stood up holding his ribs.

Ο Ρον έτρεξε να μαζέψει τη Χέντβιχ, η οποία χτυπιόταν τόσο πολύ μέσα στο κλουβί της, ώστε από το συγκεντρωμένο πλήθος ακούστηκαν ένα σωρό σχόλια για τη σκληρότητα των ανθρώπων απέναντι στα ζώα. Ron ran to pick up Hedwig, who was thrashing around in her cage so badly that the assembled crowd made all sorts of comments about people's cruelty to animals.

"Γιατί δεν μπορούμε να περάσουμε;" ψιθύρισε ο Χάρι στον Ρον. "Why can't we get through?" Harry whispered to Ron.

"Μακάρι να 'ξερα..."

Ο Ρον κοίταξε αλαφιασμένος ολόγυρα. Ron gazed around in disbelief. Καμιά δεκαριά περίεργοι τους κοιτούσαν ακόμα. A dozen or so curious people were still watching them.

"Θα χάσουμε το τρένο", ψιθύρισε ο Ρον. "Δεν καταλαβαίνω γιατί σφραγίστηκε η πύλη..." "I don't understand why the gate was sealed..."

Ο Χάρι κοίταξε το γιγάντιο ρολόι και του σφίχτηκε το στομάχι. Harry looked at the giant clock and his stomach clenched. Δέκα δευτερόλεπτα... Εννιά δευτερόλεπτα... Ten seconds... Nine seconds...

Τσούλησε με προσοχή το καρότσι του, σταμάτησε μπροστά στο διαχωριστικό, το άγγιξε, κι ύστερα έσπρωξε με όλη του τη δύναμη. He carefully wheeled his cart, stopped in front of the divider, touched it, then pushed with all his might. Το μέταλλο παρέμεινε συμπαγές. The metal remained solid.

"Πάει, το χάσαμε το τρένο", είπε σαστισμένος ο Ρον. "Gone, we missed the train," Ron said in confusion. Και αν δεν μπορέσουν να επιστρέψουν η μαμά κι ο μπαμπάς; Έχεις πάνω σου χρήματα των Μαγκλ;" What if Mom and Dad can't come back? Do you have any Muggle money on you?"

Ο Χάρι κάγχασε. "Η τελευταία φορά που μου έδωσαν οι Ντάρσλι χαρτζιλίκι ήταν πριν από έξι χρόνια". "The last time the Dursleys gave me an allowance was six years ago."

Ο Ρον κόλλησε το αφτί του στο ψυχρό διαχωριστικό. Ron stuck his ear to the cold divider.

"Δεν ακούγεται τίποτα", είπε με αγωνία. "I can't hear anything," he said in agony. "Τι θα κάνουμε; Ποιος ξέρει πότε θα καταφέρουν να γυρίσουν κοντά μας οι γονείς μου". "What are we going to do? Who knows when my parents will be able to come back to us."

Κοίταξαν γύρω τους. They looked around. Ο κόσμος τους κοίταζε ακόμα, κυρίως εξαιτίας των κραυγών της Χέντβιχ, που δεν έλεγε να σωπάσει. The people were still watching them, mainly because of Hedwig's screams, which would not be silenced.

"Καλύτερα να τους περιμένουμε στο αυτοκίνητο", είπε ο Χάρι. "We'd better wait for them in the car," Harry said. "Εδώ έχουμε γίνει θέαμ..." "Here we have become a theatre..."

"Χάρι!" είπε ο Ρον με μάτια που άστραφταν. "Το αυτοκίνητο!"

"Ε, τι;"

"Μπορούμε να πετάξουμε με το αυτοκίνητο ως το "Χόγκουαρτς"!"

"Μα νόμιζα..." "But I thought..."

"Χάσαμε το τρένο, εντάξει; Και πρέπει να πάμε στο σχολείο, σωστά; Κι ακόμα και οι ανήλικοι μάγοι επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν μάγια αν βρεθούν σε πολύ μεγάλη ανάγκη, άρθρο δεκαεννιά ή κάτι τέτοιο του κανονισμού περί προληπτικών περιορισμών..." "Wir haben den Zug verpasst, okay? Und wir müssen doch zur Schule gehen, oder? Und selbst minderjährige Zauberer dürfen Magie benutzen, wenn sie in Not sind, Artikel neunzehn oder so ähnlich der Präventiven Beschränkungs-Verordnung..." "We missed the train, okay? And we have to go to school, right? And even underage wizards are allowed to use magic if they're in dire need, article nineteen or something like that of the Preventive Restraint Ordinance..."

Ο πανικός του Χάρι έγινε ξάφνου έξαψη. Harry's panic suddenly turned to excitement.

"Ξέρεις να το πετάξεις;" "Do you know how to throw it?"

"Κανένα πρόβλημα", είπε ο Ρον γυρνώντας το καρότσι του προς την έξοδο. "No problem," Ron said, turning his cart toward the exit. "Πάμε να φύγουμε. Αν βιαστούμε, θα μπορέσουμε να ακολουθήσουμε το Χόγκουαρτς Εξπρές". If we hurry, we can follow the Hogwarts Express."

Και διέσχισαν καμαρωτοί καμαρωτοί το πλήθος των περίεργων Μαγκλ, βγήκαν από το σταθμό και επέστρεψαν στην πάροδο όπου ήταν παρκαρισμένο το αυτοκίνητο. Sie bahnten sich ihren Weg durch die Menge der neugierigen Muggel, verließen den Bahnhof und kehrten in die Gasse zurück, in der das Auto geparkt war. And they swaggered through the crowd of curious Muggles, came out of the station and returned to the alley where the car was parked.

Ο Ρον ξεκλείδωσε το μεγάλο σαν σπηλιά πορτμπαγκάζ με μια σειρά χτυπήματα του ραβδιού του. Φόρτωσαν μέσα τα μπαούλα τους, έβαλαν τη Χέντβιχ στο πίσω κάθισμα και εκείνοι κάθισαν μπροστά. They loaded their trunks, put Hedwig in the back seat and they sat in the front.

"Έλεγξε μήπως μας βλέπει κανένας", είπε ο Ρον ανάβοντας τη μηχανή με άλλο ένα χτύπημα του ραβδιού του. "Check to see if anyone can see us," Ron said, turning on the engine with another tap of his wand.

Ο Χάρι έβγαλε το κεφάλι από το παράθυρο. Harry poked his head out the window. Ο κεντρικός δρόμος μπροστά τους είχε μεγάλη κίνηση, αλλά η πάροδος ήταν έρημη. The main road in front of them was busy, but the passage was deserted.

"Εντάξει", είπε.

Ο Ρον πίεσε το ασημένιο κουμπάκι στο ταμπλό. Τα αυτοκίνητα γύρω τους εξαφανίστηκαν, το ίδιο κι εκείνοι. The cars around them disappeared, and so did they. Ο Χάρι ένιωθε μεν τις δονήσεις του καθίσματος κάτω από το σώμα του, καθώς και τα χέρια του, τα γόνατά του και τα γυαλιά στη μύτη του, αλλά, απ' ότι μπορούσε να δει, είχε μεταμορφωθεί σε ένα ζευγάρι μάτια που αιωρούνταν ένα μέτρο πάνω από το έδαφος, σε ένα βρόμικο στενό γεμάτο παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Harry could feel the vibrations of the seat beneath his body, as well as his hands, his knees and the glasses on his nose, but as far as he could see, he had been transformed into a pair of eyes hovering three feet above the ground in a dirty alleyway full of parked cars.

"Φύγαμε", ακούστηκε η φωνή του Ρον δίπλα του. "Let's go," Ron's voice came from beside him.

Το έδαφος και τα βρόμικα κτίρια δεξιά κι αριστερά χάθηκαν από τα μάτια τους καθώς το αυτοκίνητο έπαιρνε ύψος. Der Boden und die schmutzigen Gebäude rechts und links verschwanden aus dem Blickfeld, als das Auto an Höhe gewann. The ground and the dirty buildings to the right and left were lost to sight as the car gained altitude. Σε λίγα δευτερόλεπτα όλο το Λονδίνο απλωνόταν κάτω από τα πόδια τους, λαμπερό και καπνισμένο. In a few seconds the whole of London lay beneath their feet, glowing and smoky.

Ξάφνου ακούστηκε ένας κοφτός κρότος. Suddenly there was a sharp crack.

"Ωχ", είπε ο Ρον πιέζοντας το κουμπί εξαφάνισης. "Uh-oh," Ron said, pressing the disappearing button. "Είναι χαλασμένο..."

Βάλθηκαν να το κοπανάνε κι οι δυο. Beide begannen wegzulaufen. They both started running away. Το αυτοκίνητο μια εμφανιζόταν και μια εξαφανιζόταν, δηλαδή μια γινόταν ορατό και μια αόρατο. The car would appear and disappear, i.e. it would become visible and invisible.

"Μια στιγμή!" "Wait a minute!" φώναξε ο Ρον και πάτησε γκάζι.

Όρμησαν μες στα χαμηλά πουπουλένια σύννεφα κι όλα έγιναν θολά και συγκεχυμένα. They rushed into the low feathery clouds and everything became blurred and confused.

"Τώρα τι γίνεται;" είπε ο Χάρι, ενώ η συμπαγής μάζα των σύννεφων τους έζωνε από παντού. "Now what?" said Harry, as the solid mass of clouds swarmed all around them.

"Πρέπει να δούμε το τρένο για να ξέρουμε ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσουμε", είπε ο Ρον. "We need to look at the train to know which direction to go," Ron said. "Ας χαμηλώσουμε πάλι. "Lass uns wieder runtergehen. "Let's lower again. Γρήγορα".

Κατέβηκαν ξανά κάτω από τα σύννεφα και στριφογύρισαν στις θέσεις τους προσπαθώντας να εντοπίσουν το τρένο. They came down again from the clouds and spun around in their seats trying to locate the train.

"Το είδα!" "I saw it!" κραύγασε ο Χάρι. "Εκεί, ακριβώς μπροστά μας!" "There, right in front of us!"

Το Χόγκουαρτς Εξπρές σερνόταν στο έδαφος σαν κόκκινο φίδι. The Hogwarts Express was crawling on the ground like a red snake.

"Κατευθύνεται βόρεια", είπε ο Ρον, αφού συμβουλεύτηκε την πυξίδα στο ταμπλό. "He's heading north," Ron said, after consulting the compass on the dashboard. "Εντάξει, θα το παρακολουθούμε κάθε μισή ώρα. "Okay, we'll watch it every half hour. Κρατήσου..." Hold on..."

Και χώθηκαν πάλι στα σύννεφα. And they were in the clouds again. Ένα λεπτό αργότερα τους χτύπησε το εκτυφλωτικό φως του ήλιου. A minute later they were hit by the blinding sunlight. Ήταν ένας κόσμος αλλιώτικος. It was a different world. Οι τροχοί του αυτοκινήτου γλιστρούσαν στην πουπουλένια θάλασσα των σύννεφων κι ο ουρανός ήταν ένα φωτεινό, ατέλειωτο γαλάζιο κάτω από τον εκτυφλωτικό λευκό δίσκο του ήλιου. The wheels of the car glided across the feathery sea of clouds and the sky was a bright, endless blue under the blinding white disk of sunshine.

"Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε τώρα είναι τα αεροπλάνα", είπε ο Ρον. "The only thing we have to watch out for now is the planes," Ron said.

Κοιτάχτηκαν και τους έπιασαν τα γέλια. They looked at each other and laughed. Πέρασε κάμποση ώρα πριν καταφέρουν να σταματήσουν. It was some time before they managed to stop.

Ήταν σαν να βρίσκονταν σε ένα υπέροχο όνειρο. It was as if they were in a wonderful dream. "Αυτό είναι ταξίδι", σκέφτηκε ο Χάρι: να διασχίσεις στροβίλους και πυργίσκους από μπαμπακένια σύννεφα, σε ένα αυτοκίνητο που το πλημμυρίσει η ζεστασιά και το φως του ήλιου, με μια μεγάλη σακούλα καραμέλες βουτύρου στο ντουλαπάκι και την προοπτική να δεις τα γεμάτα ζήλια πρόσωπα του Φρεντ και του Τζορτζ όταν προσγειωθείς θεαματικά στην πράσινη απλωσιά μπροστά από το κάστρο "Χόγκουαρτς". "This is a journey," thought Harry: crossing swirls and turrets of babakene clouds, in a car flooded with warmth and sunlight, with a big bag of butterscotch in the glove compartment and the prospect of seeing the jealous faces of Fred and George when you landed spectacularly on the green expanse in front of Hogwarts Castle.

Κάθε τόσο έλεγχαν την πορεία του τρένου καθώς συνέχιζαν την πτήση τους προς το βορρά. Every so often they checked the course of the train as they continued their flight north. Κάθε φορά που το έκαναν, έβγαιναν από τα σύννεφα, μ' αποτέλεσμα ν' αντικρίσουν κι από ένα διαφορετικό τοπίο. Each time they did, they came out of the clouds, and as a result they saw a different landscape. Σύντομα άφησαν πίσω τους το Λονδίνο, που έδωσε τη θέση του σε καταπράσινους περιποιημένους αγρούς, τους οποίους διαδέχτηκαν με τη σειρά τους μενεξελιές εκτάσεις με βάλτους, χωριά με εκκλησίες μικροσκοπικές σαν παιδικά παιχνίδια και μια μεγαλούπολη γεμάτη αυτοκίνητα που έμοιαζαν με πολύχρωμα μυρμήγκια. Soon they left London behind, giving way to lush green manicured fields, which were in turn succeeded by rolling swamplands, villages with churches as tiny as children's toys and a metropolis full of cars that looked like colourful ants.

Λίγες ώρες αργότερα όμως, ώρες που είχαν κυλήσει ήρεμα και χωρίς κανένα απρόοπτο, ο Χάρι αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως το ταξίδι είχε χάσει το γούστο του. But a few hours later, hours that had passed calmly and without any unforeseen events, Harry had to admit that the trip had lost its flavor. Οι καραμέλες τους προκάλεσαν φοβερή δίψα και δεν είχαν τίποτα να πιούνε. The candy made them terribly thirsty and they had nothing to drink. Είχαν βγάλει τα πουλόβερ τους, αλλά το μπλουζάκι του Χάρι κολλούσε στην πλάτη του καθίσματος και τα γυαλιά του γλιστρούσαν κάθε τόσο στην άκρη της ιδρωμένης μύτης του. They had taken off their sweaters, but Harry's shirt was stuck to the back of the seat and his glasses slipped off every now and then on the tip of his sweaty nose. Σταμάτησε να προσέχει τα καταπληκτικά σχήματα των σύννεφων και συλλογιόταν με λαχτάρα το τρένο που βρισκόταν κάμποσα χιλιόμετρα κάτω από τα πόδια τους, όπου μπορούσες να αγοράσεις παγωμένο χυμό κολοκύθας από ένα καροτσάκι που το έσπρωχνε μια στρουμπουλή μάγισσα. He stopped noticing the amazing shapes of the clouds and contemplated longingly the train that was a few miles below their feet, where you could buy frozen pumpkin juice from a cart pushed by a chubby witch. Γιατί δεν μπόρεσαν να περάσουν στην πλατφόρμα εννιά και τρία τέταρτα; Why couldn't they get on the nine and three-quarter platform?

"Πρέπει να κοντεύουμε, τι λες;" βόγκηξε ο Ρον λίγες ώρες αργότερα, όταν ο ήλιος άρχισε να βουλιάζει μέσα στα σύννεφα, βάφοντάς τα ρόδινα. "We must be getting close, don't you think?" groaned Ron a few hours later, as the sun began to sink into the clouds, painting them pink. "Έτοιμος για άλλον έναν έλεγχο στο τρένο;" "Ready for another train check?"

Ήταν ακόμα από κάτω τους και φιδογύριζε στην πλαγιά ενός βουνού σκεπασμένου από χιόνια. He was still below them and was straddling the slope of a snow-covered mountain. Κάτω από το θόλο των σύννεφων ήταν πολύ πιο σκοτεινά. Unter dem Wolkenhimmel war es viel dunkler. Under the canopy of clouds it was much darker.

Ο Ρον πάτησε γκάζι για να ανέβουν πάλι ψηλά, αλλά η μηχανή άρχισε ξαφνικά να αγκομαχάει. Ron pushed the throttle to get back up high, but the engine suddenly started to sputter. Ο Χάρι και ο Ρον αντάλλαξαν ένα ανήσυχο βλέμμα. Harry and Ron exchanged a worried look.

"Προφανώς κουράστηκε", είπε ο Ρον. "He's obviously tired," Ron said. "Πρώτη φορά πάει τόσο μακριά..." "First time it's gone this far..."

Προσποιήθηκαν και οι δυο πως δεν πρόσεξαν ότι το αγκομαχητό δυνάμωνε ολοένα, ενώ ο ουρανός σκοτείνιαζε όλο και πιο πολύ. They both pretended not to notice that the gust was getting stronger and stronger, while the sky was getting darker and darker.

Αστέρια άρχισαν να λάμπουν στο σκοτάδι. Stars began to shine in the darkness. Ο Χάρι φόρεσε πάλι το πουλόβερ του, προσπαθώντας να αγνοήσει τους υαλοκαθαριστήρες, οι οποίοι κινούνταν τώρα αργά σαν να διαμαρτύρονταν. Harry put his sweater back on, trying to ignore the wipers, which were now moving slowly as if in protest.

"Κοντεύουμε", είπε ο Ρον απευθυνόμενος μάλλον στο αυτοκίνητο παρά στον Χάρι. "We're almost there," Ron said, addressing the car rather than Harry. "Κοντεύουμε πια", και χάιδεψε νευρικά το ταμπλό. "We're almost there," and he stroked the dashboard nervously.

Λίγο αργότερα, όταν ξαναβγήκαν από τα σύννεφα, μισόκλεισαν τα μάτια προσπαθώντας να διακρίνουν κάποιο γνώριμο σημάδι μέσα στο σκοτάδι. A little later, when they came out of the clouds again, they half closed their eyes, trying to make out a familiar sign in the darkness.